Πράξεις 7:1-29, 09/06/2013,  Ο πρωτομάρτυς Στέφανος

Σημερινή περικοπή: Πράξεις 7:1-29 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Πράξεις 7

1 Είπε τότε ο αρχιερέας: «Άραγε έτσι έχουν αυτά;»

2 Εκείνος είπε: «Άντρες αδελφοί και πατέρες, ακούστε: Ο Θεός της δόξας φανερώθηκε στον πατέρα μας Αβραάμ, όταν ήταν στη Μεσοποταμία πριν αυτός να κατοικήσει στη Χαρράν,

3 και είπε προς αυτόν: “Έξελθε από τη γη σου και από τους συγγενείς σου, και έλα στη γη που θα σου δείξω”. Γέν. 12:1;

4 Τότε εξήλθε από τη γη των Χαλδαίων και κατοίκησε στη Χαρράν. Κι από εκεί, μετά το θάνατο του πατέρα του, τον έφερε να κατοικήσει στη γη αυτή στην οποία εσείς τώρα κατοικείτε.

5 Και δεν του έδωσε κληρονομιά σ’ αυτήν ούτε βήμα ποδιού, αλλά υποσχέθηκε να τη δώσει προς κατάκτηση σ’ αυτόνκαι στους απογόνους του μετά από αυτόν, αν και αυτός δεν είχε παιδί. Γέν. 12:7; Γέν. 13:15;

6 Μίλησε λοιπόν έτσι ο Θεός: “Οι απόγονοί του θα είναι πάροικοι σε γη ξένη και θα τους υποδουλώσουν και θα τους κακομεταχειριστούν τετρακόσια έτη. Γέν. 15:13; Γέν. 15:16; Έξ. 12:40; Γαλ. 3:17;

7 Και το έθνος στο οποίο θα υπηρετήσουν ως δούλοι θα το κρίνω εγώ”, ο Θεός είπε, “και μετά από αυτά θα εξέλθουν και θα με λατρέψουν στον τόπο τούτο”. Γέν. 15:16; Έξ. 3:12;

8 Και του έδωσε μια διαθήκη περιτομής. Και έτσι γέννησε τον Ισαάκ και τον περιέταμε την ημέρα την όγδοη, και ο Ισαάκ τον Ιακώβ, και ο Ιακώβ τους δώδεκα πατριάρχες. Γέν. 17:10; Γέν. 21:2; Γέν. 25:24; Γέν. 29:32; Γέν. 30:5; Γέν. 35:23;

9 Και οι πατριάρχες, επειδή ζήλεψαν τον Ιωσήφ, τον πούλησαν στην Αίγυπτο. Αλλά ήταν ο Θεός μαζί του Γέν. 37:4; Γέν. 37:28; Ψαλ. 105:17;

10 και τον ελευθέρωσε από όλες τις θλίψεις του και του έδωσε χάρη και σοφία απέναντι στο Φαραώ, το βασιλιά της Αιγύπτου, και τον κατάστησε ηγεμόνα πάνω στην Αίγυπτο και πάνω σε όλο τον οίκο του. Γέν. 41:40;

11 Ήρθε τότε λιμός σε όλη την Αίγυπτο και τη Χαναάν και θλίψη μεγάλη, και δεν έβρισκαν τροφές να χορτάσουν οι πατέρες μας. Γέν. 41:54; Ψαλ. 105:16;

12 Όταν άκουσε λοιπόν ο Ιακώβ πως υπήρχαν τροφές από σιτάρι στην Αίγυπτο, απέστειλε έξω τους πατέρες μας την πρώτη φορά. Γέν. 42:1;

13 Και τη δεύτερη φορά γνωρίστηκε ο Ιωσήφ στους αδελφούς του και έγινε φανερό στο Φαραώ το γένος του Ιωσήφ. Γέν. 45:4;

14 Απέστειλε τότε ο Ιωσήφ και κάλεσε κοντά του τον Ιακώβ τον πατέρα του και όλους τους συγγενείς του, εβδομήντα πέντε ψυχές.

15 Και κατέβηκε ο Ιακώβ στην Αίγυπτο, και πέθανε αυτός και οι πατέρες μας, Γέν. 46:5; Γέν. 49:33;

16 και μετατέθηκαν στη Συχέμ και τέθηκαν στο μνήμα που αγόρασε ο Αβραάμ πληρώνονταςτην τιμή με άργυρο από τους γιους του Εμμώρ στη Συχέμ. Γέν. 23:16; Γέν. 50:13; Έξ. 13:19; Ιησ. 24:32;

17 Καθώς λοιπόν πλησίαζε ο χρόνος της υπόσχεσης που υποσχέθηκε ο Θεός στον Αβραάμ, αυξήθηκε ο λαός και πλήθυνε στην Αίγυπτο Έξ. 1:7; Ψαλ. 105:24;

18 μέχρις ότου σηκώθηκε άλλος βασιλιάς στην Αίγυπτο που δεν ήξερε τον Ιωσήφ.

19 Αυτός σοφίστηκε δόλια κατά του γένους μας και κακομεταχειρίστηκε τους πατέρες μας, για να αφήνουν τα βρέφη τους έκθετα, ώστε να μη διατηρούνται στη ζωή.

20 Κατ’ αυτόν τον καιρό γεννήθηκε ο Μωυσής και ήταν όμορφος για το Θεό. Αυτός ανατράφηκε τρεις μήνες στον οίκο του πατέρα του Έξ. 2:2; Έξ. 6:20; Αρ. 26:59; 1Χρ. 23:13; Εβρ. 11:23;

21 και, όταν τον άφησαν έκθετο, τον ανάλαβε η θυγατέρα του Φαραώ και τον ανάθρεψε για τον εαυτό της σαν γιο.

22 Και εκπαιδεύτηκε ο Μωυσής σε όλη τη σοφία των Αιγυπτίων, και ήταν δυνατός στα λόγια και τα έργα του.

23 Και καθώς συμπληρωνόταν σ’ αυτόν το τεσσαρακοστό έτος του χρόνου της ηλικίας του, ανέβηκε στην καρδιά του να επισκεφτεί τους αδελφούς του, τους γιους Ισραήλ. Έξ. 2:11;

24 Και όταν είδε κάποιον να αδικείται, αμύνθηκε και έκανε εκδίκηση στον καταπονεμένο και χτύπησε θανάσιμα τον Αιγύπτιο. Έξ. 2:11;

25 Νόμιζε, λοιπόν, πως κατάλαβαν οι αδελφοί του ότι ο Θεός με το χέρι του θα δώσει σωτηρία σ’ αυτούς· εκείνοι δεν κατάλαβαν.

26 Και την επόμενη ημέρα φανερώθηκε σ’ αυτούς, ενώ μάχονταν μεταξύ τους, και προσπαθούσε να τους συμφιλιώσει προς ειρήνη και είπε: “Άντρες, είστε αδελφοί· γιατί αδικείτε ο ένας τον άλλο”; Έξ. 2:13;

27 Αλλά εκείνος που αδικούσε τον πλησίον του τον απώθησε και είπε: Ποιος σε κατάστησε άρχοντα και δικαστή πάνω μας; Έξ. 2:14; Ματθ. 21:23; Πράξ. 4:7; Πράξ. 7:35;

28 Μήπως εσύ θέλεις να με σκοτώσεις με τον τρόπο που σκότωσες χτες τον Αιγύπτιο;

29 Έφυγε τότε ο Μωυσής εξαιτίας αυτού του λόγου που ειπώθηκε και έγινε πάροικος στη γη Μαδιάμ όπου γέννησε δυο γιους.

Σε μια απολογία ο κατηγορούμενος θα προσπαθήσει με διάφορους τρόπους και επιχειρήματα να υποστηρίξει την αθωότητα του. Αν μάλιστα στο δικαστήριο δεν υπάρχει κανένας μάρτυρας ή δικηγόρος υπεράσπισης τότε δεν μένει άλλη επιλογή στον κατηγορούμενο παρά να προσπαθήσει να τα βρει με αυτούς που τον κατηγορούν. Ο πρωτομάρτυς Στέφανος πλήρης με Πνεύμα Άγιο είχε ξεπεράσει τον φόβο του θανάτου και έτσι μπορούσε να σταθεί μπροστά σ’ αυτό το αφιλόξενο δικαστήριο με μοναδικό του μέλημα να λάμψει η αλήθεια και να δοθεί ένδοξη μαρτυρία στον Θεό.  Τον κατηγορούσαν ότι έλεγε άσχημα λόγια για τον Μωυσή και τον Θεό και έτσι με βάση τον λόγο του Θεού με και με λεπτομέρεια ξεκινά την ιστορία του λαού Ισραήλ από τον Αβραάμ και φτάνει μέχρι τον Μωυσή παραθέτοντας με σαφήνεια τα γεγονότα και θέλοντας να καταλήξει στα  εξής συμπεράσματα:

Πρωτομάρτυρασ Στέφανοσ – συμπεράσματα μέσα από την απολογία του

Ο Θεός είναι πιστός στις υποσχέσεις του. Ο πρωτομάρτυρασ Στέφανοσ  εξηγεί πως η Ιστορία του λαού Ισραήλ βασίστηκε πάνω στην πίστη του πατριάρχη Αβραάμ και εξελίχτηκε επακριβώς μέσα στους αιώνες βάση των προφητικών υποσχέσεων του Θεού όπως αυτές δόθηκαν στον Αβραάμ.  Ο Θεός υποσχέθηκε στον Αβραάμ ένα παιδί ενώ αυτός και η γυναίκα του παρέμεναν άτεκνοι μέχρι τα βαθιά γηρατειά τους , ότι  οι απόγονοι αυτού του παιδιού θα υποδουλωθούν από τους Αιγύπτιους για 400 χρόνια και μετά ο Θεός θα τους ελευθερώσει με θαυματουργικό τρόπο για να  κληρονομούσαν την γη Χαναάν (την γη στην οποία ο Θεός κάλεσε τον πατριάρχη Αβραάμ). Όλες αυτές οι υποσχέσεις εκπληρώθηκαν μέσα στους αιώνες που ακολούθησαν επιβεβαιώνοντας ότι ο Θεός έχει τον έλεγχο της ανθρώπινης ιστορίας και ότι μένει πραγματικά πιστός στις υποσχέσεις του.

Τα δικά μας λάθη και αδυναμίες δεν μπορούν να εμποδίσουν τα σχέδια του Θεού. Βλέπουμε μέσα στην ιστορία του λαού Ισραήλ όπως περιγραμματικά περιγράφει ο πρωτομάρτυρασ Στέφανοσ ότι οι ανθρώπινες αδυναμίες και λάθη όχι μόνο δεν εμποδίζουν τα σχέδια του Θεού αλλά ο Θεός τα χρησιμοποιεί για να εκπληρώσει τις υποσχέσεις του. Η ζήλια των αδελφιών του Ιωσήφ που οδήγησε  στην υποδούλωση, φυλάκιση και ταλαιπωρία του Ιωσήφ στην Αίγυπτο, ο λιμός στην Αίγυπτο και σε όλη την γη Χαναάν, ο διωγμός του λαού Ισραήλ στην Αίγυπτο αφού πέθανε ο Ιωσήφ  έγιναν αιτία να εκπληρωθεί ο λόγος του Θεού που έλεγε ότι ο λαός Ισραήλ θα πήγαινε σε ξένη γη για 400 χρόνια. Και ενώ ο Μωυσής σωστά αναγνώρισε το κάλεσμα του να ηγηθεί της απελευθέρωσης του λαού Ισραήλ επιλέγει να το κάνει με λάθος τρόπο και σε λάθος χρόνο. Αυτό όμως δεν αλλάζει τα σχέδια του Θεού που χρησιμοποίησε τον διωγμό του Μωυσή στην έρημο για να τον προετοιμάσει για το μεγάλο έργο που του ανάθεσε.

Ο άνθρωπος επανειλημμένα απορρίπτει τον Θεό αλλά ο Θεός παραμένει πιστός στην αγάπη και τις υποσχέσεις του. Βλέπουμε στην συνέχει ο πρωτομάρτυς Στέφανος να περιγράφει ιστορικά την αποτυχία των πνευματικών ηγετών του Ιουδαϊκού έθνους να αναγνωρίσουν την αλήθεια του Θεού. Ο Μωυσής στον οποίο οι κατήγοροι του είχαν την πεποίθηση τους ήταν ένας αληθινός προφήτης τον οποίο οι αντίστοιχοι ηγέτες της εποχής επανειλημμένα  αμφισβητούσαν και χλεύαζαν. Οι Φαρισαίοι λοιπόν  επαναλάμβαναν την ιστορία με τον διωγμό και την έχθρα τους ενάντια στην εκκλησία του Χριστού. Παρόλο που η πλειοψηφία των ανθρώπων και οι αυτοί που αντιπροσωπεύουν την ανθρώπινη εξουσία και την δύναμη απορρίπτουν την αλήθεια ο Θεός δεν αλλάζει. Ο Θεός  ήταν, είναι και θα είναι ΑΓΑΠΗ. Παρόλο που ο άνθρωπος γίνεται θεληματικά σκληροτράχηλος και άπιστος ο Θεός παραμένει πιστός.  Αλλά ακόμα και αν μέσα από την ανθρώπινη ιστορία ο άνθρωπος επιλέξει να δώσει δόξα στον Θεό υπακούοντας τον ( π.χ. ανοικοδόμηση του ναού ) αυτό δεν ωφελεί τον Θεό σε τίποτα και δεν αλλάζει τον χαραχτήρα του ( δεν μας αγαπά δηλαδή γι’ αυτό τον λόγο περισσότερο). Όχι, αν κάνουμε κάτι καλό, αν είμαστε υπάκουοι ή αν ακολουθούμε την αλήθεια αυτό ωφελεί μόνο εμάς και τους συνανθρώπους μας καθώς εμείς αλλάζουμε και μοιάζουμε περισσότερο στον Θεό.