IMARTON
Ειλικρινής Αναζήτηση της Αλήθειας
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 24:29-51εδώ
Η Δευτέρα Παρουσία
Πολλοί είναι αυτοί που αντιλαμβάνονται την καλοσύνη την αγάπη και την υπομονή του Θεού ως αδυναμία. Ο Ιησούς όταν ήρθε κάτω στην γη, γεννήθηκε σε στάβλο, μεγάλωσε σε φτωχό σπίτι, διάλεξε για μαθητές του απλούς και ταπεινούς ανθρώπους και πρόσφερε απλόχερα θεραπείες, συγχώρεση και αγάπη. Όλα αυτά δυστυχώς σήμερα η κοινωνία μας τα περιφρονεί και να θεωρεί αδυναμία. Όχι όμως για τον Θεό!
Θα έρθει λοιπόν η στιγμή που ο Ιησούς θα ξαναρθεί ( Δευτέρα Παρουσία ) αλλά αυτή την φορά θα φανερώσει την πραγματική του δύναμη και δόξα! Τότε αλλοίμονο σ’ αυτούς που απαρνήθηκαν την αγάπη του γιατί θα τον αντικρίσουν ως κριτή και όχι ως σωτήρα(30). Αντιθέτως αυτοί που στηρίζονται στην αγάπη και την χάρη του θα περιμένουν τον δυνατό ήχο της σάλπιγγας που θα σημάνει την αρπαγή τους και το ευλογημένο συναπάντημα μαζί του. Η Δευτέρα παρουσία για το πιστό παιδί του Θεού δέν είναι επειλή αλλά γλυκιά προσμονή!
Η Δευτέρα Παρουσία και η συντέλεια του κοσμου
Πότε θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία
Τα σημάδια των καιρών πρέπει να μας κάνουν ευαίσθητους σ’ αυτά που έχουν πραγματική αξία στην ζωή (τα αιώνια λόγια του Θεού) ώστε να ζούμε άξια της Θείας κλήσης και προορισμού μας(34-35). Πολλοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι βάση κάποιας Θείας αποκάλυψης μπορούν να προβλέψουν την Δευτέρα παρουσία του Χριστού. Το χωρίο 36 όμως καταρρίπτει τέτοιους ισχυρισμούς ως επιεικώς απρόσεκτους και άτοπους. Κανένας λοιπόν δεν γνωρίζει τον χρόνο που θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού παρά μόνο ο Πατέρας Θεός!
Ας είμαστε έτοιμοι για την Δευτέρα παρουσία του Χριστού
Πρέπει να εξετάζουμε την καρδιά μας και την ζωή μας ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα και γλυκιά προσμονή να υποδεχτούμε τον σωτήρα μας Χριστό ανά πάσα στιγμή. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την μεσολάβηση από τον ερχομό του Χριστού έως σήμερα 2000 χρόνων ως απόδειξη ότι η Δευτέρα παρουσία του Χριστού είναι ένας μύθος. Αγνοούν λοιπόν τα σημάδια των καιρών και βλέπουν την καθυστέρηση αυτή ως αφορμή να ζήσουν όπως αυτοί γνωρίζουν καλύτερα(37-44). Γίνονται λοιπόν κακοί διαχειριστές της ζωής που τους χάρισε ο Θεός επιφέροντας έτσι την δίκαια καταδίκη τους όταν γίνει η δευτέρα παρουσία του Χριστού(45-51)
29 «Και αμέσως μετά τη θλίψη των ημερών εκείνων ο ήλιος θα σκοτεινιάσει και η σελήνη δε θα δώσει το φεγγοβόλημά της, και οι αστέρες θα πέσουν από τον ουρανό και οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν.Ησ. 13:10; Ιεζ. 32:7; Ιωήλ 2:31; Ιωήλ 3:15; Μάρκ. 13:24; Λουκ. 21:15; 30 Και τότε θα φανεί το σημείο του Υιού του ανθρώπου στον ουρανό, και τότε θα θρηνήσουν όλες οι φυλές της γης του Ισραήλ και θα δουν τον Υιό του ανθρώπου ερχόμενο πάνω στις νεφέλες του ουρανού με δύναμη και δόξα πολλή.Δαν. 7:10; Ματθ. 16:27; Ματθ. 25:31; Ματθ. 26:64; Μάρκ. 13:26; Μάρκ. 14:62; Λουκ. 21:27; Πράξ. 1:11; 2Θεσ. 1:10; Αποκ. 1:7; 31 Και θα αποστείλει τους αγγέλους του με σάλπιγγα μεγάλη, και θα συνάξουν στο ίδιο μέρος τους εκλεκτούς του από τους τέσσερις ανέμους, από τα άκρα των ουρανών ως τα άλλα άκρα αυτών». 1Κορ. 15:52; 1Θεσ. 4:16;
32 «Από τη συκιά, λοιπόν, μάθετε την παραβολή. Όταν ήδη το κλαδί της γίνει απαλό και τα φύλλα ξεφυτρώνουν, γνωρίζετε ότι είναι κοντά το θέρος.Μάρκ. 13:28; Λουκ. 21:29; 33 Έτσι κι εσείς, όταν τα δείτε όλα αυτά, να γνωρίζετε ότι είναι κοντά, στις θύρες. 34 Αλήθεια σας λέω ότι δε θα παρέλθει η γενιά αυτή, ωσότου γίνουν όλα αυτά. 35 Ο ουρανός οι η γη θα παρέλθουν, οι λόγοι μου όμως δε θα παρέλθουν».Ψαλ. 102:26; Ησ. 51:6; Μάρκ. 13:31; Εβρ. 1:11;
36 «Όσον αφορά όμως εκείνη την ημέρα και την ώρα κανείς δεν τις ξέρει, ούτε οι άγγελοι των ουρανών ούτε ο Υιός παρά ο Πατέρας μόνος.Μάρκ. 13:32; Πράξ. 1:7; 37 Γιατί όπως ακριβώς ήταν οι ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι η παρουσία του Υιού του ανθρώπου.Γέν. 6:2; Λουκ. 17:26; 1Πέτ. 3:20; 2Πέτ. 2:5; 38 Γιατί όπως ήταν κατά τις ημέρες εκείνες πριν από τον κατακλυσμό, που έτρωγαν και έπιναν, που νυμφεύονταν και πάντρευαν, μέχρι την ημέρα που εισήλθε ο Νώε στην κιβωτό,Γέν. 7:7; 39 και δεν κατάλαβαν, ωσότου ήρθε ο κατακλυσμός και τους πήρε όλους, έτσι θα είναι και η παρουσία του Υιού του ανθρώπου. 40 Τότε δύο άντρες θα είναι στον αγρό, ένας παραλαμβάνεται και ένας αφήνεται.Λουκ. 17:34; 1Θεσ. 4:17; 41 Δύο γυναίκες που θα αλέθουν στο μύλο, μία παραλαμβάνεται και μία αφήνεται.
42 Αγρυπνείτε, λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε ποια ημέρα ο Κύριός σας έρχεται.Ματθ. 25:13; Μάρκ. 13:33; Λουκ. 12:40; Λουκ. 21:36; 43 Και εκείνο ας γνωρίζετε: ότι αν ήξερε ο οικοδεσπότης ποια ώρα της νύχτας έρχεται ο κλέφτης, θα αγρυπνούσε και δε θα άφηνε να διαρρήξουν την οικία του.Λουκ. 12:39; 1Θεσ. 5:2; 2Πέτ. 3:10; Αποκ. 3:3; Αποκ. 16:15; 44 Γι’ αυτό κι εσείς να είστε έτοιμοι, γιατί την ώρα που δε νομίζετε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου».
45 «Ποιος είναι άραγε ο πιστός και φρόνιμος δούλος, τον οποίο κατάστησε ο κύριος επιστάτη πάνω στο υπηρετικό προσωπικό του, για να δώσει σ’ αυτούς την τροφή στον κατάλληλο καιρό;Ματθ. 25:21; Λουκ. 12:42; 46 Μακάριος εκείνος ο δούλος που, όταν έρθει ο κύριός του, θα τον βρει να κάνει έτσι. 47 Αλήθεια σας λέω ότι πάνω σε όλα τα υπάρχοντά του θα τον καταστήσει επιστάτη. 48 Αν όμως πει εκείνος ο κακός δούλος μέσα στην καρδιά του: “Αργεί ο κύριός μου”, 49 και αρχίσει να χτυπάει τους σύνδουλούς του, και να τρώει και να πίνει μαζί μ’ εκείνους που μεθούν, 50 θα έρθει ο κύριος εκείνου του δούλου την ημέρα που δεν προσδοκά και την ώρα που δε γνωρίζει, 51 και θα τον κόψει στα δύο και το μερίδιό του θα το θέσει μαζί με τους υποκριτές. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».Ματθ. 8:12; Ματθ. 13:42; Ματθ. 22:13; Ματθ. 25:30; Λουκ. 13:28;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 25:1-30 εδώ
Η παραβολή των δέκα παρθένων
(1-13) Η παραβολή των δέκα παρθένων είναι μια εικονική αναπαράσταση αυτών που ο Ιησούς δίδασκε στο προηγούμενο κεφάλαιο. Αυτός που πραγματικά περιμένει τον Κύριο μένει πνευματικά άγρυπνος και φροντίζει επιμελώς για την πνευματική του τροφή. Ο Ιησούς είναι ο γαμπρός και η εκκλησία του είναι η νύμφη. Η παραβολή των δέκα παρθένων μας θυμίζει την προσμονή και το πάθος της νεόνυμφης για την μέρα του γάμου της. Κάθε νύμφη φροντίζει επιμελώς για την μέρα του γάμου της και προετοιμάζεται για αυτό πολύ καιρό πριν. Κάθε πιστός αλλά και η εκκλησία σαν σύνολο οφείλει με τον ίδιο τρόπο να προσμένει και να ετοιμάζεται για την Δευτέρα παρουσία του Ιησού Χριστού.
Η παραβολή των ταλάντων
Η παραβολή των ταλάντων(14-30) δίνει ακόμα μια εικόνα αυτών που ο Ιησούς θέλει να περάσει μέσα από την διδασκαλία του για την Δευτέρα έλευση του. Είναι αλήθεια πως μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις γι’ αυτό και ο Ιησούς χρησιμοποιεί πολλές εικόνες για να μας βοηθήσει να καταλάβουμε πόσο σημαντικό είναι το μάθημα αυτό.
Στην παραβολή των ταλάντων ο Θεός είναι ο ιδιοκτήτης όλων των αγαθών και από αυτά που έχει εμπιστεύεται στους ανθρώπους χαρίζοντας τους διάφορα τάλαντα. Περιμένει λοιπόν από τον καθ’ ένα μας να χρησιμοποιήσει τις αγαθές δόσεις που μας χαρίζει ώστε η ευλογία να πολλαπλασιαστεί . Δεν πρέπει να συγκρίνουμε λοιπόν τα τάλαντα που μας έχει χαρίσει με αυτά των άλλων αλλά ούτε και να ζηλεύουμε με αυτά που έχουν δοθεί στους αδελφούς μας στην πίστη. Δεν έχει σημασία η ποσότητα των ευλογιών που μας έχει χαρίσει αλλά το πώς θα τις διαχειριστούμε.
Το πώς διαχειριζόμαστε αυτά που μας έχει χαρίσει ο Θεός φανερώνει την στάση της καρδιάς μας απέναντι του! Αν εκτιμούμε τα τάλαντα που μας έχουν δοθεί και παραδεχόμαστε πως είναι δώρα του ζωντανού Θεού τότε με ταπεινότητα και επιμέλεια θα φροντίσουμε να τα χρησιμοποιήσουμε για την εξάπλωση της βασιλείας του. Δεν κέρδισε κανείς την ομορφιά , την εξυπνάδα του ή τις ικανότητες του. Αυτά είναι δώρα Θεού για τα οποία ο καθ’ ένας μας μια μέρα θα πρέπει να δώσει λόγο για τον τρόπο που τα διαχειρίστηκε.
Ας μην γίνουμε σαν τον άπιστο δούλο στην παραβολή των ταλάντων που αντί να δει την καλοσύνη και το έλεος του Θεού πίστεψε σε ένα σκληρόκαρδο Θεό και από φόβο έκρυψε το τάλαντο του χωρίς να το χρησιμοποιήσει. Πρέπει να πιστεύουμε ότι ο Θεός ανταποδίδει καλό σ’ αυτούς που αναγνωρίζουν την καλοσύνη και την αγάπη του και που έχουν πεποίθηση στο πνευματικό μισθό που θα τους δώσει μια μέρα για την καλή διαχείριση όλων όσων τους έχει εμπιστευτεί.
Ματθαίος 25:1-30
1 «Τότε θα ομοιωθεί η βασιλεία των ουρανών με δέκα παρθένες που, αφού έλαβαν τις δικές τους λαμπάδες, εξήλθαν σε προϋπάντηση του νυμφίου. 2 Πέντε λοιπόν από αυτές ήταν μωρές και πέντε φρόνιμες. 3 Γιατί οι μωρές, ενώ έλαβαν τις λαμπάδες τους, δεν έλαβαν μαζί τους λάδι. 4 Οι φρόνιμες, όμως, έλαβαν λάδι μέσα στα αγγεία μαζί με τις δικές τους λαμπάδες. 5 Επειδή λοιπόν αργούσε ο νυμφίος, νύσταξαν όλες και κοιμούνταν. 6 Αλλά στο μέσο της νύχτας έχει γίνει μια κραυγή: “Ιδού ο νυμφίος, εξέρχεστε προς συνάντησή του”. 7 Τότε σηκώθηκαν όλες οι παρθένες εκείνες και κόσμησαν τις δικές τους λαμπάδες. 8 Και οι μωρές είπαν στις φρόνιμες: “Δώστε σ’ εμάς από το λάδι σας, γιατί οι λαμπάδες μας σβήνουν”. 9 Αποκρίθηκαν τότε οι φρόνιμες λέγοντας: “Όχι, μήπως δεν αρκέσει για μας και για σας. Πηγαίνετε μάλλον προς αυτούς που πουλούν και αγοράστε για τους εαυτούς σας”. 10 Ενώ όμως αυτές έφευγαν, για να αγοράσουν, ήρθε ο νυμφίος, και οι έτοιμες εισήλθαν μαζί του στους γάμους και κλείστηκε η θύρα. 11 Ύστερα, λοιπόν, έρχονται και οι υπόλοιπες παρθένες λέγοντας: “Κύριε, κύριε, άνοιξέ μας”. 12 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: “Αλήθεια σας λέω, δεν σας ξέρω”.Ματθ. 7:23; Λουκ. 13:25;
13 Αγρυπνείτε, λοιπόν, γιατί δεν ξέρετε την ημέρα ούτε την ώρα».Ματθ. 24:42; Μάρκ. 13:33; Μάρκ. 13:35;
14 «Γιατί θα συμβεί όπως ακριβώς σ’ έναν άνθρωπο που αποδημούσε και κάλεσε τους δικούς του δούλους και τους παράδωσε τα υπάρχοντά του.Λουκ. 19:12; 15 Και στον έναν έδωσε πέντε τάλαντα και στον άλλο δύο και στον άλλο ένα, σε καθέναν κατά τη δική του ικανότητα, και μετά αποδήμησε. Αμέσως 16 πήγε αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα, εργάστηκε με αυτά και κέρδισε άλλα πέντε. 17 Ομοίως αυτός που έλαβε τα δύο κέρδισε άλλα δύο. 18 Αλλά εκείνος που έλαβε το ένα, πήγε, έσκαψε στη γη και έκρυψε το χρήμα του κυρίου του. 19 Μετά λοιπόν από πολύ χρόνο, έρχεται ο κύριος εκείνων των δούλων και κάνει λογαριασμό μαζί τους. 20 Τότε πλησίασε αυτός που έλαβε τα πέντε τάλαντα και πρόσφερε άλλα πέντε τάλαντα, λέγοντας: “Κύριε, πέντε τάλαντα μου παράδωσες. Δες, άλλα πέντε τάλαντα κέρδισα”. 21 Του είπε ο Κύριός του: “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· σε λίγα ήσουν πιστός, πάνω σε πολλά θα σε καταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου”.Ματθ. 24:45; Λουκ. 12:42; 22 Πλησίασε τότε και αυτός που έλαβε τα δύο τάλαντα και είπε: “Κύριε, δύο τάλαντα μου παράδωσες. Δες, άλλα δύο τάλαντα κέρδισα”. 23 Του είπε ο κύριός του: “Εύγε, δούλε αγαθέ και πιστέ· σε λίγα ήσουν πιστός, πάνω σε πολλά θα σε καταστήσω. Είσελθε στη χαρά του Κυρίου σου”. 24 Πλησίασε τότε κι εκείνος που είχε λάβει το ένα τάλαντο και είπε: “Κύριε, σε γνώρισα ότι είσαι σκληρός άνθρωπος, που θερίζεις όπου δεν έσπειρες και συνάζεις απ’ όπου δε σκόρπισες. 25 Και επειδή φοβήθηκα, πήγα και έκρυψα το τάλαντό σου στη γη. Δες, έχεις το δικό σου”. 26 Αποκρίθηκε τότε ο κύριός του και του είπε: “Πονηρέ δούλε και οκνηρέ, ήξερες ότι θερίζω όπου δεν έσπειρα και συνάζω απ’ όπου δε σκόρπισα; 27 Έπρεπε λοιπόν να βάλεις τα χρήματά μου στους τραπεζίτες και, όταν θα ερχόμουν, εγώ θα έπαιρνα το δικό μου χρήμα μαζί με τόκο. 28 Πάρτε λοιπόν από αυτόν το τάλαντο και δώστε το σ’ εκείνον που έχει τα δέκα τάλαντα. 29 Γιατί σε καθέναν που έχει θα του δοθεί και θα του περισσέψει. Αλλά σε όποιον δεν έχει, και αυτό που έχει θα αφαιρεθεί από αυτόν.Ματθ. 13:12; Μάρκ. 4:25; Λουκ. 8:18; Λουκ. 19:26; 30 Και τον άχρηστο δούλο πετάξτε τον έξω στο σκότος το εξώτερο. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών”».Ματθ. 8:12; Ματθ. 13:42; Ματθ. 22:13; Ματθ. 24:51; Λουκ. 13:28;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 25:31-26:13εδώ
Η μεγάλη Κρίση
(31-46)Συνέχεια της Δευτέρας παρουσίας έρχεται η μεγάλη κρίση. Ο δοξασμένος Ιησούς θα κάθετε επάνω στον θρόνο του και όλοι τότε θα τον αναγνωρίσουν σαν τον Υιό του Θεού και μέγα κριτή.
Η κρίση του Θεού βασιζεται στην αγάπη
Βλέπουμε ότι και οι πιστοί που ο Θεός τους αποκαλεί πρόβατα αλλά και οι άπιστοι ( αποκαλούνται κατσίκια – λόγο της απείθαρχης φύσης τους) απευθύνονται στον Ιησού ως Κύριο και Θεό. Αλλοίμονο λοιπόν στους ανθρώπους που σ’ αυτή την ζωή δεν αναγνώρισαν τον Ιησού γιατί την μέρα της κρίσης θα συνειδητοποιήσουν το μεγάλο τους λάθος αλλά θα είναι πλέον πολύ αργά. Η κρίση του Θεού βασίζεται στην αγάπη! Όσοι δέχτηκαν την αγάπη του είναι αυτοί που τον αγάπησαν με την ζωή και τις πράξεις τους και αυτούς ο Θεός τους επαινεί. Όσοι όμως απαρνήθηκαν την αγάπη του τον απαρνήθηκαν έμπρακτα με την ζωή τους και αυτοί δεν θα έχουν θέση μαζί του στον ουρανό.
Βλέπουμε ότι και οι δύο ομάδες ανθρώπων απαντούν με τον ίδιο τρόπο στην κρίση του Θεού ... ‘ Ιησού πότε σε είδαμε και ……‘. Η μόνη διαφορά στην απάντηση τους είναι ένα μικρό δεν. Αυτό το μικρό δεν αποκαλύπτει την επίμονη άρνηση αυτών που απαρνήθηκαν την αγάπη του Θεού. Ακόμα και την ώρα της καταδίκης τους και ενώ αναγνωρίζουν στο πρόσωπο του Ιησού αυτόν που απαρνήθηκαν αμετανόητοι ζητούν να δικαιωθούν μπροστά στον Θεό. Από την άλλη τα πρόβατα του Θεού διερωτούνται ταπεινά για τον έπαινο της ζωής και των έργων τους αναγνωρίζοντας πως η χάρη και το έλεος του Θεού είναι αυτή που τους χαρίζει αιώνια ζωή μαζί του.
Η Κρίση του Θεού πάνω στην αμετανόητα και υπερήφανη καρδιά
26(1-13). Αμετανόητοι λοιπόν οι πνευματικοί ηγέτες της εποχής δεν απορρίπτουν απλά την αγάπη που προσφέρει ο Ιησούς αλλά ζητούν να τον δολοφονήσουν(1-5). Οι άνθρωποι συνήθως που περιφρονούν την γνήσια χριστιανική πίστη κατά ένα παράξενο τρόπο γίνονται σιγά σιγά εχθροί της ενεργώντας με κάθε τρόπο ενάντια στην εξάπλωση της αλήθειας. Αντιθέτως, αυτοί που μετανοούν συνειδητοποιώντας την αμαρτία τους τρέχουν στα πόδια του Ιησού με αγάπη έτοιμοι να θυσιάσου ότι ακριβό και πολύτιμο έχουν στην κατοχή τους για να φανερώσουν την αγάπη τους και εξαπλωθεί η βασιλεία του Θεού.
Ας μην γινόμαστε απρόσεκτοι κριτές αλλά να ζητάμε να αναγνωρίζουμε μέσα στην δική μας ζωή αλλά και στις πράξεις των συνανθρώπων μας την γνήσια και ένθερμη αγάπη για τον Χριστό. Ο ζήλος κάποιου ανθρώπου μπορεί να μας φαίνεται ακραίος και υπερβολικός αλλά ο Θεός να τον βλέπει σαν μια ευλογημένη πράξη αγάπης που ποτέ δεν θα χαθεί αλλά μένει αιώνια(13). Η εκδήλωση λοιπόν της βαθιάς αγάπης και του ζήλου αυτής της γυναίκας για τον θεό έγινε παράδειγμα προς μίμηση μέσα στους αιώνες!
31 «Όταν λοιπόν έρθει ο Υιός του ανθρώπου μέσα στη δόξα του και όλοι οι άγγελοι μαζί του, τότε θα καθίσει πάνω στο θρόνο της δόξας του.Ματθ. 16:27; Ματθ. 19:28; Ματθ. 26:64; Μάρκ. 14:62; Λουκ. 21:27; Πράξ. 1:11; 1Θεσ. 4:16; 2Θεσ. 1:10; Αποκ. 1:7; 32 Και όλα τα έθνη θα συναχτούν μπροστά του, και θα τους ξεχωρίσει μεταξύ τους όπως ακριβώς ο ποιμένας ξεχωρίζει τα πρόβατα από τα κατσίκια.Ιεζ. 34:17; Ιεζ. 34:20; Ματθ. 13:49; 33 Και θα στήσει αφενός τα πρόβατα από τα δεξιά του, αφετέρου τα κατσίκια από τα αριστερά του.
34 Τότε θα πει ο βασιλιάς σ’ αυτούς που είναι από τα δεξιά του: “Ελάτε οι ευλογημένοι του Πατέρα μου, κληρονομήστε την ετοιμασμένη για σας βασιλεία από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου.Ματθ. 20:23; Μάρκ. 10:40; 35 Γιατί πείνασα και μου δώσατε να φάω, δίψασα και μου δώσατε να πιω, ήμουν ξένος και με περιμαζέψατε,Ησ. 58:7; Ιεζ. 18:7; Εβρ. 13:2; 36 γυμνός και με ντύσατε, ασθένησα και με επισκεφτήκατε, ήμουν σε φυλακή και ήρθατε προς εμένα”.Ησ. 58:7; 2Τιμ. 1:16; Ιακ. 2:15-16;
37 Τότε θα του αποκριθούν οι δίκαιοι λέγοντας: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς και σε θρέψαμε, ή να διψάς και σου δώσαμε να πιεις; 38 Και πότε σε είδαμε ξένο και σε περιμαζέψαμε, ή γυμνό και σε ντύσαμε; 39 Και πότε σε είδαμε να είσαι ασθενής ή σε φυλακή και ήρθαμε προς εσένα”;
40 Και αφού αποκριθεί ο βασιλιάς, θα τους πει: “Αλήθεια σας λέω, εφόσον το κάνατε σε έναν από αυτούς τους αδελφούς μου τους ασήμαντους, σ’ εμένα το κάνατε”.Παρ. 19:17; Ματθ. 10:42; Μάρκ. 9:41; Ιωάν. 13:20; 2Κορ. 9:6;
41 Τότε θα πει και σ’ αυτούς που θα είναι από τα αριστερά του: “Φύγετε από εμένα οι καταραμένοι, στη φωτιά την αιώνια, την ετοιμασμένη για το Διάβολο και τους αγγέλους του.Ψαλ. 6:8; Ησ. 30:33; Ματθ. 7:23; Λουκ. 13:25; Λουκ. 13:27; Αποκ. 19:20; 42 Γιατί πείνασα και δε μου δώσατε να φάω, δίψασα και δε μου δώσατε να πιω, 43 ήμουν ξένος και δε με περιμαζέψατε, γυμνός και δε με ντύσατε, ασθενής και σε φυλακή και δε μ’ επισκεφτήκατε”.
44 Τότε θα αποκριθούν και αυτοί λέγοντας: “Κύριε, πότε σε είδαμε να πεινάς ή να διψάς ή ξένο ή γυμνό ή ασθενή ή σε φυλακή και δε σε διακονήσαμε”;
45 Τότε θα αποκριθεί σ’ αυτούς λέγοντας: “Αλήθεια σας λέω, εφόσον δεν το κάνατε σε έναν από αυτούς τους ασήμαντους, ούτε σ’ εμένα το κάνατε”.Παρ. 14:31; Παρ. 17:5; Ζαχ. 2:8;
46 Και θα πάνε αυτοί σε κόλαση αιώνια, ενώ οι δίκαιοι σε ζωή αιώνια».Δαν. 12:2; Ιωάν. 5:29;
26.
1 Και όταν τελείωσε ο Ιησούς όλα τα λόγια αυτά, είπε στους μαθητές του: 2 «Ξέρετε ότι μετά δύο ημέρες είναι το Πάσχα, και ο Υιός του ανθρώπου παραδίνεται για να σταυρωθεί».Μάρκ. 14:1; Λουκ. 22:1; Ιωάν. 13:1;
3 Τότε συγκεντρώθηκαν οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού στην αυλή του αρχιερέα του λεγόμενου ΚαϊάφαΨαλ. 2:2; Ιωάν. 11:47; Πράξ. 4:27; 4 και έκαναν συμβούλιο, αποφασίζοντας να συλλάβουν τον Ιησού με δόλο και να τον σκοτώσουν. 5 Και έλεγαν: «Όχι κατά την εορτή, για να μη γίνει θόρυβος στο λαό».
6 Και όταν ο Ιησούς ήταν στη Βηθανία, στην οικία του Σίμωνα του λεπρού, 7 τον πλησίασε μια γυναίκα έχοντας αλαβάστρινο δοχείο με μύρο πολύτιμο και το κατάχυσε πάνω στο κεφάλι του, ενώ αυτός ξάπλωνε, για να φάει.Μάρκ. 14:3; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 11:2; Ιωάν. 12:3;
8 Όταν το είδαν όμως οι μαθητές, αγανάκτησαν λέγοντας: «Γιατί αυτή η σπατάλη; 9 Επειδή μπορούσε τούτο το μύρο να πουληθεί για πολλά χρήματα και να δοθούν στους φτωχούς».
10 Αλλά επειδή το κατάλαβε ο Ιησούς, τους είπε: «Τι ενοχλείτε τη γυναίκα; Διότι έκανε σ’ εμένα ένα καλό έργο. 11 Γιατί πάντοτε τους φτωχούς τους έχετε μαζί σας, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε.Δευτ. 15:11; Μάρκ. 14:7; Ιωάν. 12:8; 12 Επειδή, όταν αυτή έβαλε το μύρο τούτο πάνω στο σώμα μου, το έκανε για τον ενταφιασμό μου. 13 Αλήθεια σας λέω, όπου κι αν κηρυχτεί το ευαγγέλιο αυτό, σε όλο τον κόσμο, θα διαλαληθεί στη μνήμη της και ό,τι έκανε αυτή».
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 26:14-46 εδώ
Ιούδας ισκαριώτης | Η εκ προμελέτης αμαρτία
Πόσο επικίνδυνη και καταστροφική είναι αλήθεια η συνειδητή αμαρτία. Η εκ προ μελέτης ανυπακοή προς τον Θεό παρομοιάζεται στον λόγο του Θεού με ένα άνθρωπο που κτυπάει σε καρφιά. Μια τέτοια στάση ζωής δείχνει την διαβολή του εχθρού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Ο άνθρωπος τότε καταντά έρμαιο των επιθυμιών και φόβων του που τον οδηγούν στην αυτό-καταστροφή του. Προσοχή λοιπόν – ας μένουμε μακριά από την συνειδητή ανυπακοή προς το Άγιο Πνεύμα του Θεού!
Η Προδροσία του Ιουδα | Στάση καρδιάς
Ο Ιούδας ισκαριώτης ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να δει από πρώτο χέρι την αγάπη του Χριστού για τους ανθρώπους. Ήταν μάρτυρας των θαυμάτων του, μαθητής όλων των διδασκαλιών του, γεύτηκε την καλοσύνη την αγάπη και την υπομονή του. Παρόλα αυτά ο Ιούδας ισκαριώτης δεν άφησε τον Θεό να αγγίξει την καρδιά του αλλά επίμονα και εκούσια ακολούθησε τα ψέματα του εχθρού που τον παρέσυραν στην αυτό-καταστροφή του. Ο Ιούδας ισκαριώτης ηταν ένας άνθρωπος που ασχολείτο με τα πνευματικά ειδάλλως δεν θα ήταν στην συντροφιά του Ιησού και μάλιστα σε βαθμό που είχε θυσιάσει τον χρόνο , την καλοπέραση ακόμα και την ασφάλεια του. Αλλά όλα αυτά τα είχε κάνει με λάθος κίνητρα αφήνοντας συνεχώς εκτεθειμένη την καρδιά του σε κακές συνήθειες ( αφού όπως αναφέρεται συνήθιζε να κλέβει από το ταμείο των μαθητών) και σκληρύνοντας την ώστε να μένει ασυγκίνητη μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού. Βλέπουμε τον Ιησού σε μια ύστατη προσπάθεια να τον συνεφέρει να ξεσκεπάζει τις διαβολικές του σκέψεις πράγμα που θα έπρεπε να τον κάνει να ντραπεί και να μετανοήσει (23-25). Όμως ο Ιούδας ισκαριώτης είχε αφήσει την καρδιά του να σκληρύνει σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και τότε παραμένει αμετανόητος ακολουθώντας το σατανικό σχέδιο που έβαλε ο εχθρός στην καρδιά του.
Ο Ιησούς μπροστά την προδοσία του Ιούδα
Η θυσία του Χριστού ήταν προγραμματισμένη να γίνει από τον ίδιο τον Θεό. Το σώμα και το αίμα του ήταν προορισμένα για μια νέα διαθήκη του Θεού με τον άνθρωπο που θα του πρόσφερε ελευθερία από την αμαρτία και αιώνια ζωή μαζί με τον θεό. Κάτι τόσο κακό και απάνθρωπο ο Θεός θα το χρησιμοποιούσε για την σωτήρια και την λύτρωση του ανθρώπινου γένους. Απάνθρωπο πρώτα για τον ίδιο τον Θεό αφού πρόσφερε τον γιο του θυσία και υπέμεινε με αγάπη να τον βλέπει να βασανίζεται και να υποφέρει (ένας καλός πατέρας μπορεί εδώ να καταλάβει τον βαθμό που υπέφερε ο Θεός πατέρας). Ο Ιησούς λοιπόν, ο μονάκριβος γιος του ζωντανού Θεού βρίσκεται αντιμέτωπος με σκληρά βασανιστήρια, το βάρος της αμαρτίας των ανθρώπων, την απόρριψη από τους μαθητές και την εγκατάλειψη από τον ίδιο τον Θεό. Μπροστά σ’ αυτό το πελώριο βουνό δοκιμασιών ο Ιησούς πλημυρίζει από στεναχώρια και αγωνία και τρέχει εκεί που στηρίζεται για δύναμη και βοήθεια ‘ στην προσευχή‘. Εκεί λοιπόν με ιδρώτα από αίμα αφήνεται στα χέρια του Θεού και ενδυναμώνεται για να αντιμετωπίσει τον σκληρό σταυρό της δικής ανυπακοής και αμαρτίας(39-44).
Ιούδας Ισκαριώτης | Η υποκρησία τον αφήνει αμετανόητο
Στην συνέχεια βλέπουμε την υποκρισία του Ιούδα σε όλο το μεγαλείο της αφού προδίδει τον Ιησού με ένα φιλί αποκαλώντας τον δάσκαλο. Αν αποκαλούμε τον Ιησού Κύριο και λυτρωτή μας καλό είναι να φοβόμαστε την υποκρισία! Ας μην προδίνουμε την αγάπη του για μας με την ζωή και τις πράξεις μας. Μπορεί όλος ο κόσμος να μας θεωρεί πνευματικούς και σημαντικούς αλλά σημασία έχει αυτό που βλέπει ο Θεός μέσα βαθιά στην καρδιά μας.
14 Τότε πήγε ένας από τους δώδεκα προς τους αρχιερείς, ο λεγόμενος Ιούδας Ισκαριώτης,Μάρκ. 14:10; Λουκ. 22:4; 15 και είπε: «Τι θέλετε να μου δώσετε, κι εγώ να σας τον παραδώσω;» Εκείνοι του ζύγισαν τριάντα αργύρια.Ζαχ. 11:12; 16 Και από τότε ζητούσε ευκαιρία για να τον παραδώσει.
17 Και την πρώτη ημέρατης εορτής των Αζύμων πλησίασαν οι μαθητές τον Ιησού, λέγοντας: «Πού θέλεις να σου ετοιμάσουμε να φας το Πάσχα;»Έξ. 12:17; Μάρκ. 14:12; Λουκ. 22:7;
18 Εκείνος είπε: «Πηγαίνετε στην πόλη προς τον δείνα και πείτε του: “Ο δάσκαλος λέει: ‘Ο καιρός μου είναι κοντά· σ’ εσένα θα κάνω το Πάσχα μαζί με τους μαθητές μου’”».
19 Και έκαναν οι μαθητές όπως τους πρόσταξε ο Ιησούς και ετοίμασαν το Πάσχα.
20 Και όταν βράδιασε, ξάπλωνε, για να φάει μαζί με τους δώδεκα.Μάρκ. 14:17; Λουκ. 22:14; Ιωάν. 13:21; 21 Και ενώ αυτοί έτρωγαν, είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι ένας από εσάς θα με προδώσει».Πράξ. 1:17;
22 Τότε λυπήθηκαν πάρα πολύ και άρχισαν να του λένε καθένας ξεχωριστά: «Μήπως εγώ είμαι, Κύριε;»
23 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Αυτός που βούτηξε μαζί μου το χέρι στο βαθύ πιάτο, αυτός θα με προδώσει.Ψαλ. 41:9; Λουκ. 22:21; Ιωάν. 13:18; 24 Ο Υιός του ανθρώπου, βέβαια, πηγαίνει καθώς είναι γραμμένο γι’ αυτόν, αλίμονο όμως στον άνθρωπο εκείνο μέσω του οποίου ο Υιός του ανθρώπου προδίνεται. Θα ήταν καλό γι’ αυτόν αν ο εκείνος άνθρωπος δεν είχε γεννηθεί».
25 Έλαβε τότε το λόγο ο Ιούδας, που τον πρόδωσε, και είπε: «Μήπως εγώ είμαι, ραβί;» Του λέει: «Εσύ το είπες».
26 Ενώ λοιπόν αυτοί έτρωγαν, έλαβε ο Ιησούς άρτο και ευλόγησε το Θεό, τον έκοψε με τα χέρια και, αφού τον έδωσε στους μαθητές, είπε: «Λάβετε, φάτε, τούτο είναι το σώμα μου».Μάρκ. 14:22; Λουκ. 22:19; 1Κορ. 11:23; 27 Και αφού έλαβε ποτήρι και ευχαρίστησε το Θεό, τους το έδωσε λέγοντας: «Πιείτε όλοι από αυτό, 28 γιατί τούτο είναι το αίμα μου της διαθήκης, που χύνεται χάρη πολλών για άφεση αμαρτιών.Έξ. 24:8; 29 Και σας λέω: δε θα πιω από τώρα από τούτο το γέννημα της αμπέλου ως την ημέρα εκείνη, όταν θα το πίνω μαζί σας καινούργιο μέσα στη βασιλεία του Πατέρα μου».
30 Και αφού ύμνησαν, εξήλθαν στο Όρος των Ελαιών.Μάρκ. 14:26; Λουκ. 22:39; Ιωάν. 18:1;
31 Τότε τους λέει ο Ιησούς: «Όλοι εσείς θα σκανδαλιστείτε με εμένα τη νύχτα αυτή, γιατί είναι γραμμένο: Θα χτυπήσω τον ποιμένα και θα διασκορπιστούν τα πρόβατα του ποιμνίου.Ζαχ. 13:7; Ιωάν. 16:32; 32 Αλλά μετά την έγερσή μου θα πάω πριν από εσάς στη Γαλιλαία».Μάρκ. 14:28; Μάρκ. 16:7; 33 Έλαβε το λόγο τότε ο Πέτρος και του είπε: «Ακόμα κι αν όλοι σκανδαλιστούν με εσένα, εγώ ποτέ δε θα σκανδαλιστώ».Λουκ. 22:33;
34 Του είπε ο Ιησούς: «Αλήθεια σου λέω ότι αυτήν τη νύχτα, πριν ο πετεινός λαλήσει, τρεις φορές θα με απαρνηθείς».Ιωάν. 13:38;
35 Του λέει ο Πέτρος: «Κι αν χρειαστεί μαζί σου να πεθάνω, δεν θα σε απαρνηθώ». Όμοια είπαν και όλοι οι μαθητές.
36 Τότε έρχεται μαζί τους ο Ιησούς σε μια περιοχή που λέγεται Γεθσημανή και λέει στους μαθητές: «Καθίστε εδώ, ωσότου πάω εκεί και προσευχηθώ».Μάρκ. 14:32; Λουκ. 22:39; Ιωάν. 18:1;
37 Και αφού παράλαβε τον Πέτρο και τους δυο γιους του Ζεβεδαίου, άρχισε να λυπάται και να αδημονεί. 38 Τότε τους λέει: «Περίλυπη είναι η ψυχή μου, ως το θάνατο. Μείνετε εδώ και αγρυπνείτε μαζί μου».Ιωάν. 12:27;
39 Και αφού προχώρησε σε μικρή απόσταση, έπεσε κάτω με το πρόσωπό του προσευχόμενος και λέγοντας: «Πατέρα μου, αν είναι δυνατό, ας παρέλθει από εμένα το ποτήρι αυτό. Όμως, όχι όπως εγώ θέλω, αλλά όπως εσύ».Ματθ. 20:22-23; Λουκ. 22:41; Ιωάν. 6:38;
40 Και έρχεται προς τους μαθητές και τους βρίσκει να κοιμούνται, και λέει στον Πέτρο: «Έτσι, δεν μπορέσατε μία ώρα να αγρυπνήσετε μαζί μου; 41 Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην εισέλθετε σε πειρασμό. Το πνεύμα είναι βεβαίως πρόθυμο, αλλά η σάρκα ασθενής».Γαλ. 5:17;
42 Πάλι για δεύτερη φορά έφυγε και προσευχήθηκε λέγοντας: «Πατέρα μου, αν δε δύναται αυτό να παρέλθει αν δεν το πιω, ας γίνει το θέλημά σου».
43 Και ήρθε πάλι και τους βρήκε να κοιμούνται, γιατί ήταν τα μάτια τους βαριά από τη νύστα. 44 Και αφού τους άφησε, πάλι έφυγε και προσευχήθηκε για τρίτη φορά και είπε πάλι τα ίδια λόγια.
45 Τότε έρχεται προς τους μαθητές και τους λέει: «Κοιμάστε λοιπόν και αναπαύεστε! Ιδού, έχει πλησιάσει η ώρα και ο Υιός του ανθρώπου παραδίνεται σε χέρια αμαρτωλών. 46 Σηκώνεστε, ας πηγαίνουμε. Ιδού, έχει πλησιάσει αυτός που με παραδίνει».
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 23:13-39 εδώ
Η τυπολατρία αποσκοπεί στην δόξα των αθρώπων και την αυτο-δικαίωση
Τα αλλοίμονο που συναντάμε στην σημερινή μας περικοπή είναι ενάντια σε κάθε είδους υποκρισίας στην ζωή των ανθρώπων ( Τυπολατρία ). Προσοχή λοιπόν να μην γινόμαστε υπερόπτες και υπερήφανοι εμμένοντας σε ανθρώπινες διδασκαλίες και νόμους παρασύροντας έτσι πολλούς ανθρώπους στην καταστροφή(13-15). Ο Θεός απεχθάνεται την τυπολατρία η οποία πάντα αποσκοπεί στην δόξα των ανθρώπων και την αυτό-δικαίωση(23-26).
Δεν υπάρχει ειλικρίνεια στην τυπολατρία
Δεν ωφελεί να φροντίζουμε επιμελώς γι’ αυτά που φαίνονται αλλά η προσωπική μας ζωή να είναι χάλια(26). Είναι υποκρισία και τυπολατρία να θέλουμε να δείχνουμε στην εκκλησία την εικόνα ενός καλού οικογενειάρχη αλλά στο σπίτι με την οικογένεια μας να είμαστε συνεχώς σε καυγάδες και διχόνοιες (26-28). Είναι εύκολο να είμαστε πνευματικοί όταν οι άλλοι μας βλέπουν, τι γίνεται όμως όταν βρεθούμε μόνοι μας με τις σκέψεις και τους φόβους μας.
Ο Ιησούς ενάντια στην τυπολατρία | Η αγάπη ενάντια στην τυπολατρία
Βλέπουμε λοιπόν τον πράο και ταπεινό Ιησού να επιτίθεται κατά πρόσωπο ενάντια στην υποκρισία και την τυπολατρία χωρίς να υπάρχει εσωτερικός πόλεμος στην προσωπικότητα και τον χαραχτήρα του(33). Ο δίκαιος θυμός του Θεού δεν αποτελεί ποτέ αδυναμία αλλά δύναμη που φωνάζει αυτούς με αμετανόητη καρδιά να συνέλθουν να συνειδητοποιήσουν την κατάντια τους μετανοώντας. Η εικόνα της χήνας που τρυφερά και στοργικά μαζεύει τα μικρά της κάτω από τις φτερούγες της μας θυμίζει την καρδιά του καλού μας πατέρα - Δεν θέλει να αφήσει κανένα να χαθεί γι’ αυτό άλλωστε έφτασε σε σημείο να θυσιάσει τον μονάκριβο του γιό χωρίς να λογαριάζει τον πόνο και το κόστος μιας τόσο μεγάλης θυσίας.
Ματθαίος 23
13 [Αλίμονο όμως σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κατατρώτε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνετε μακριές προσευχές· γι’ αυτό θα λάβετε περισσότερη καταδίκη.]Λουκ. 11:52; 14 Και αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί κλείνετε τη βασιλεία των ουρανών μπροστά στους ανθρώπους. Γιατί εσείς δεν εισέρχεστε ούτε εκείνους που θέλουν να εισέλθουν τους αφήνετε να εισέλθουν.Μάρκ. 12:40; Λουκ. 20:47; 2Τιμ. 3:6; Τίτ. 1:11; 15 Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί γυρνάτε τη θάλασσα και την ξηρά για να κάνετε έναν προσήλυτο και, όταν γίνει, τον κάνετε γιο της γέεννας διπλά από εσάς.
16 Αλίμονο σ’ εσάς, οδηγοί τυφλοί, που λέτε: “Όποιος ορκιστεί στο ναό δεν είναι τίποτα. Όποιος όμως ορκιστεί στον χρυσό του ναού οφείλει να εκτελέσει”. 17 Μωροί και τυφλοί, γιατί ποιος είναι μεγαλύτερος, ο χρυσός ή ο ναός που αγίασε τον χρυσό; 18 Και λέτε επίσης: “Όποιος ορκιστεί στο θυσιαστήριο δεν είναι τίποτα. Όποιος όμως ορκιστεί στο δώρο που είναι πάνω σ’ αυτό οφείλει να εκτελέσει”. 19 Τυφλοί, γιατί ποιο είναι μεγαλύτερο, το δώρο ή το θυσιαστήριο που αγιάζει το δώρο;Έξ. 29:37; 20 Όποιος λοιπόν ορκίστηκε στο θυσιαστήριο ορκίζεται σ’ αυτό και σε όλα όσα είναι πάνω του. 21 Και όποιος ορκίστηκε στο ναό ορκίζεται σ’ αυτόν και σ’ Εκείνον που τον κατοικεί. 1Βασ. 8:13; 2Χρ. 6:1-2; 22 Και όποιος ορκίστηκε στον ουρανό ορκίζεται στο θρόνο του Θεού και σ’ Εκείνον που κάθεται πάνω του. 2Χρ. 6:33; Ησ. 66:1; Ματθ. 5:34; Πράξ. 7:49;
23 Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί δίνετε τα δέκατα το δυόσμο και τον άνηθο και το κύμινο και αφήσατε τα σπουδαιότερα του νόμου: τη δίκαιη κρίση και το έλεος και την πίστη. Αυτά λοιπόν έπρεπε να κάνετε, κι εκείνα να μην αφήνετε. 1Σαμ. 15:22; Ωσ. 6:6; Μιχ. 6:8; Ματθ. 9:13; Ματθ. 12:7; Λουκ. 11:42; 24 Οδηγοί τυφλοί, που διυλίζετε το κουνούπι, αλλά καταπίνετε την καμήλα. 25 Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί καθαρίζετε το απέξω του ποτηριού και του πιάτου, ενώ από μέσα είναι γεμάτα από αρπαγή και ακράτεια.Λουκ. 11:39; 26 Φαρισαίε τυφλέ, καθάρισε πρώτα το εντός του ποτηριού, για να γίνει και το έξω του καθαρό.Τίτ. 1:15; 27 Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί μοιάζετε με τάφους ασβεστωμένους, οι οποίοι απέξω βέβαια φαίνονται ωραίοι, αλλά από μέσα είναι γεμάτοι από οστά νεκρών και από κάθε ακαθαρσία.Πράξ. 23:3; 28 Έτσι κι εσείς απέξω βέβαια φαίνεστε στους ανθρώπους δίκαιοι, αλλά από μέσα είστε γεμάτοι υποκρισία και ανομία.
29 Αλίμονο σ’ εσάς, γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές, γιατί οικοδομείτε τους τάφους των προφητών και κοσμείτε τα μνήματα των δικαίων,Λουκ. 11:47; 30 και λέτε: “Αν ήμασταν στις ημέρες των πατέρων μας, δε θα ήμασταν με αυτούς συμμέτοχοι στο αίμα των προφητών που έχυσαν”. 31 Ώστε μαρτυρείτε για τους εαυτούς σας ότι είστε γιοι εκείνων που φόνευσαν τους προφήτες.Πράξ. 7:51; 1Θεσ. 2:15; 32 Και εσείς συμπληρώστε το μέτρο της ανομίας των πατέρων σας. 33 Φίδια, γεννήματα εχιδνών, πώς θα αποφύγετε την κρίση της γέεννας;Ματθ. 3:7;
34 Γι’ αυτό, ιδού, εγώ αποστέλλω προς εσάς προφήτες και σοφούς και γραμματείς. Από αυτούς άλλους θα σκοτώσετε και θα σταυρώσετε, και από αυτούς άλλους θα μαστιγώσετε στις συναγωγές σας και θα καταδιώξετε από πόλη σε πόλη·Ματθ. 10:16; Ματθ. 10:17; Λουκ. 10:3; Λουκ. 11:49; Ιωάν. 16:2; Πράξ. 5:40; Πράξ. 7:52; 35 για να έρθει πάνω σας κάθε αίμα δίκαιο που χύνεται πάνω στη γη, από το αίμα του Άβελ του δίκαιου ως το αίμα του Ζαχαρία, του γιου του Βαραχία, που φονεύσατε μεταξύ του ναού και του θυσιαστηρίου.Γέν. 4:8; 2Χρ. 24:21; Εβρ. 11:4; 36 Αλήθεια σας λέω, θα έρθουν όλα αυτά πάνω στη γενιά αυτή».
37 «Ιερουσαλήμ Ιερουσαλήμ – που σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους απεσταλμένους προς αυτήν – πόσες φορές θέλησα να συνάξω στο ίδιο μέρος τα τέκνα σου με τον τρόπο που η όρνιθα συνάζει στο ίδιο μέρος τους νεοσσούς της κάτω από τις φτερούγες της, αλλά δεν το θελήσατε.Ψαλ. 17:8; Ψαλ. 91:4; Ματθ. 21:35-36; Λουκ. 13:34; 38 Ιδού, αφήνεται σ’ εσάς ο οίκος σας έρημος.Ψαλ. 69:25; Ησ. 1:7; Ιερ. 7:34; Μιχ. 3:12; Πράξ. 1:20; 39 Γιατί σας λέω, δε θα με δείτε από τώρα, ωσότου πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ».Ψαλ. 118:26;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 22:34-23:12εδώ
Η αγάπη για τον Θεό | Η μεγάλη εντολή
Η ερώτηση που ακολούθησε παρόλο που δεν είχε καθαρά κίνητρα έδωσε στον Ιησού αφορμή να μιλήσει για την πιο σπουδαία εντολή. Μια εντολή που δεν μπορεί κανείς να την μετρήσει με ανθρώπινο τρόπο-την εντολή της αγάπης. Ο ίδιος ο Θεός περιγράφει τον εαυτό του με αυτή την λέξη, και δίνοντας μας αυτή την εντολή ουσιαστικά μας καλεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της αγάπης του. Τον ορισμό της αγάπης τον βρίσκουμε στην επιστολή Α Κορινθίους 13: 4 Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη, δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια, Παρ. 10:12; 1Πέτ. 4:8; 5 δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται λογίζεται το κακό, 1Κορ. 10:24; Φιλ. 2:4; 6 δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. 2Ιωάν. 1:4; 7 Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. 8 Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει. Διαβάζοντας αυτό τον σπουδαίο ορισμό καταλαβαίνουμε πόσο πιο ψηλά από τις δικές μας προσπάθειες βρίσκεται η αγάπη και συνειδητοποιούμε πως μόνο η δύναμη του Θεού μέσα μας καθώς ενεργήται δια μέσου του Αγίου Πνεύματος μπορεί να προσφέρει πραγματική αγάπη.
Η αγάπη για τον Θεό προυποθέτει ειλικρίνεια
(43-46) Οι ‘ σπουδαίοι‘ του κόσμου τούτου έχουν διάθεση για ατέλειωτες θεολογικές συζητήσεις αλλά η θεολογία τους είναι άχρηστη στα μάτια του Θεού γιατί στερείτε αγαθά κίνητρα και ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας. Για αυτό τον λόγο ο Ιησούς τους φέρνει μπροστά σε θεολογικά αδιέξοδα για να επιπλήξει αυτή την στάση της καρδιάς τους με την ελπίδα ότι θα μετανοήσουν και θα επιστρέψουν στον σωστό δρόμο της αλήθειας.
Η Υποκρισία | Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την αγάπη του Θεου είναι η Υποκρισία
23:(1-4) Είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους για τις πράξεις τους και να δημιουργούμε ανθρώπινους νόμους και παραδόσεις. Αν είμαστε όμως ειλικρινείς με τον εαυτό μας θα δούμε ότι και εμείς οι ίδιοι είμαστε παραβάτες του ίδιου νόμου στον οποίο καυχόμαστε. Είναι υποκρισία λοιπόν να γινόμαστε κριτές των συνανθρώπων μας αγνοώντας την δική μας παράβαση και να θεσπίζουμε νόμους που κάνουν την ζωή τους δύσκολη ( έστω και αν κάποιοι φαίνονται καλοί) αλλά δεν έχουμε καμιά διάθεση να τους βοηθήσουμε να σηκώσουν το βάρος τους. Συνήθως αυτοί οι νόμοι έχουν κίνητρο τους την ανθρώπινη δόξα και τιμή πράγμα που ο Θεός μισεί(5-12). Γιατί να προσπαθούμε να αρέσουμε στους ανθρώπους όταν πιστεύουμε πως ο Θεός παρατηρεί αδιάκοπα την ζωή μας; Ας κυνηγάμε λοιπόν να κερδίσουμε την δόξα των ανθρώπων που εύκολα παρέρχεται αλλά ας κυνηγάμε την αιώνια δόξα που χαρίζει ο Θεός σ’ αυτούς που ειλικρινά τον αναζητούν.
34 Όταν λοιπόν οι Φαρισαίοι άκουσαν ότι αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους, συνάχτηκαν στο ίδιο μέρος,Μάρκ. 12:28; 35 και τον επερώτησε ένας από αυτούς, νομικός, για να τον πειράξει:Λουκ. 10:25; 36 «Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στο νόμο;»
37 Εκείνος του είπε: «Να αγαπήσεις ΚΥΡΙΟ το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου.Δευτ. 6:5; Δευτ. 10:12; Δευτ. 30:6; Λουκ. 10:27; 38 Αυτή είναι η μεγάλη και πρώτη εντολή. 39 Και δεύτερη, όμοια με αυτή: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.Λευ. 19:18; Μάρκ. 12:31; Ρωμ. 13:9; Γαλ. 5:14; Εφεσ. 5:2; 1Θεσ. 4:9; Ιακ. 2:8; 40 Σε αυτές τις δύο εντολές κρέμεται όλος ο νόμος και οι προφήτες».
41 Και ενώ ήταν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους επερώτησε ο Ιησούς:Μάρκ. 12:35; Λουκ. 20:41; 42 «Τι νομίζετε για το Χριστό; Ποιανού είναι γιος;» Του απαντούν: «Του Δαβίδ».
43 Τους λέει: «Πώς λοιπόν ο Δαβίδ μέσω του Πνεύματος τον καλεί Κύριο, λέγοντας: 44 Είπεο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριό μου: “Κάθου από τα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου”;Ψαλ. 110:1; Πράξ. 2:34; 1Κορ. 15:25; Εβρ. 1:13; Εβρ. 10:13; 45 Αν λοιπόν ο Δαβίδ τον καλεί “Κύριο”, πώς είναι γιος του;»
46 Και κανείς δεν μπορούσε να του αποκριθεί λόγο, ούτε τόλμησε κανείς από εκείνη την ημέρα να τον επερωτήσει πια.
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 23
1 Τότε ο Ιησούς μίλησε στα πλήθη και στους μαθητές του, 2 λέγοντας: «Πάνω στην καθέδρα του Μωυσή κάθισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι.Νεεμ. 8:4; 3 Όλα όσα σας πουν, λοιπόν, κάντε και τηρείτε, αλλά κατά τα έργα τους μην κάνετε· γιατί λένε και δεν κάνουν.Δευτ. 17:19; Μαλ. 2:6; Ρωμ. 2:19; 4 Δένουν, μάλιστα, βαριά και δυσβάστακτα φορτία, και τα θέτουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, αλλά αυτοί με το δάχτυλό τους δε θέλουν να τα κουνήσουν.Ησ. 10:1; Λουκ. 11:46; Πράξ. 15:10; 5 Και όλα τα έργα τους τα κάνουν, για να τους δουν με θαυμασμό οι άνθρωποι. Γιατί πλαταίνουν τα φυλαχτά τους και μεγαλώνουν τα κράσπεδα,Δευτ. 6:8; Δευτ. 22:12; Ματθ. 6:5; 6 και αγαπούν το πρώτο κάθισμα στα δείπνα και τις πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγέςΜάρκ. 12:38-39; Λουκ. 11:43; Λουκ. 20:46; 7 και τους χαιρετισμούς στις αγορές και να καλούνται από τους ανθρώπους: “Ραβί”.Ιακ. 3:1;
8 Εσείς όμως μην κληθείτε “Ραβί” – γιατί ένας είναι ο δικός σας δάσκαλος, ενώ εσείς όλοι είστε αδελφοί. 9 Και “πατέρα” σας μην καλέσετε κάποιον πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο δικός σας ο Πατέρας, ο ουράνιος.Μαλ. 1:6; 10 Μήτε κληθείτε “καθοδηγητές”, γιατί καθοδηγητής σας είναι ένας, ο Χριστός. 11 Αλλά ο μεγαλύτερός σας να είναι διάκονός σας.Ματθ. 20:26; 12 Όποιος, λοιπόν, υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί.Ιώβ 22:29; Παρ. 29:23; Λουκ. 14:11; Λουκ. 18:14; Ιακ. 4:6; Ιακ. 4:10; 1Πέτ. 5:5;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 22:1-33 εδώ
Η παραβολή των βασιλικών γάμων
Ο Θεός ετοιμάζει ένα μεγάλο τραπέζι χαράς και ευλογίας προς τιμή του γιου του και σωτήρα μας Ιησού Χριστού (1-15). Στην παραβολή των βασιλικών γάμων η πρόσκληση έχει φύγει σε όλους τους ανθρώπους αλλά αυτοί που πνίγονται από την καθημερινότητα τις μέριμνες και το άγχος υποτιμούν την πρόσκληση. Άλλοι που έχουν το θάρρος τους και την δύναμη τους στον εαυτό τους δεν αρκούνται στο να χλευάζουν και να περιφρονούν αυτόν που τους προσκαλεί αλλά φροντίζουν να εμποδίζουν και να κακομεταχειρίζονται τους εργάτες του Θεού. Οι εργάτες λοιπόν του Θεού παίρνουν εκ νέου εντολές από τον Θεό και προσκαλεσμένοι αυτή την φορά είναι οι φτωχοί στο πνεύμα( δηλαδή αυτοί που δεν έχουν το θάρρος τους στον εαυτό τους και τα κατορθώματα τους), άνθρωποι που θεωρούνται πολλές φορές από την κοινωνία μας ασήμαντοι και άχρηστοι. Μαθαίνουμε λοιπόν απο την παραβολή των βασιλικών γάμων πως η βασιλεία του Θεού είναι για τους απλούς, αυτούς που αναγνωρίζουν την ανάγκη τους για τον Θεό, αυτούς για τους οποίους η πρόσκληση του Θεού είναι σημαντική και ανεκτίμητη. Ο Θεός φροντίζει μάλιστα για όλους δίνοντας τους ρούχα που αρμόζουν στον γάμο του γιού του , τα ρούχα της δικαιοσύνης του. Όποιος δεν φοράει την δικαιοσύνη του Θεού αλλά ζητάει να μπει στο δείπνο με τα δικά του ( τις προσπάθειες και τα επιτεύγματα του) αυτός υποτιμά την θυσία του Ιησού και ως αποτέλεσμα δεν μπορεί να χαρεί με τους υπολοίπους το μεγάλο τραπέζι της χαράς του ουρανού.
Παρόλο που η πιο πάνω παραβολή δίδασκε στους Φαρισαίους μετάνοια από τον εγωισμό και την αυτό-δικαίωση αυτοί μένουν ασυγκίνητοι και ξανά προσπαθούν να παγιδέψουν τον Χριστό με πονηρές ερωτήσεις. Έβρισκαν λοιπόν ερωτήσεις στις οποίες ότι και να απαντούσε ο Ιησούς θα μπορούσαν να είχαν βάση για να τον κατηγορήσουν. Ο Ιησούς αναγνωρίζει την πονηριά και την υποκρισία τους και απαντάει με τρόπο που τους αποστομώνει και ξεσκεπάζει την πονηρή τους καρδιά (16-22).
Οι Σαδδουκαίοι ( μια άλλη ηγετική ομάδα της εποχής) φέρνει στον Ιησού μια νέα ερώτηση περιμένοντας με την απάντηση του να δικαιωθούν για την Θεολογική τους θέση σχετικά με την ανάσταση των νεκρών(23-33). Και πάλι ο Ιησούς δεν συμβιβάζεται μπροστά στους ‘σπουδαίους‘ της εποχής. Αποστομώνει την εκλογίκευση της θεολογικής τους Θέσης και κηρύττει την αλήθεια σχετικά με την ανάσταση των νεκρών.
1 Τότε έλαβε πάλι το λόγο ο Ιησούς και τους είπε με παραβολές λέγοντας: 2 «Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε μ’ έναν άνθρωπο βασιλιά, ο οποίος έκανε γάμους στο γιο του. Λουκ. 14:6; Αποκ. 19:7; 3 Και απέστειλε τους δούλους του να καλέσουν τους καλεσμένους στους γάμους, αλλά δεν ήθελαν να έρθουν. 4 Πάλι απέστειλε άλλους δούλους λέγοντας: “Πείτε στους καλεσμένους: Ιδού, έχω ετοιμάσει το γεύμα μου, οι ταύροι μου και τα θρεφτάρια είναι σφαγμένα και είναι όλα έτοιμα· ελάτε στους γάμους”. 5 Εκείνοι αμέλησαν και έφυγαν, ο ένας στο δικό του αγρό, ο άλλος στο εμπόριό του. 6 Και οι υπόλοιποι, αφού συνέλαβαν τους δούλους του, τους κακομεταχειρίστηκαν και τους σκότωσαν. 7 Τότε ο βασιλιάς οργίστηκε και, αφού έστειλε τα στρατεύματά του, εξολόθρεψε τους φονιάδες εκείνους και την πόλη τους έκαψε. 8 Τότε λέει στους δούλους του: “Ο γάμος βέβαια είναι έτοιμος, αλλά οι καλεσμένοι δεν ήταν άξιοι. 9 Πηγαίνετε, λοιπόν, στις διακλαδώσεις των οδών και όσους βρείτε καλέστε τους στους γάμους”. 10 Και αφού εξήλθαν οι δούλοι εκείνοι στους δρόμους, σύναξαν όλους όσους βρήκαν, κακούς και καλούς. Και γέμισε ο γάμος από ξαπλωμένους, για να φάνε.
11 Όταν εισήλθε όμως ο βασιλιάς, για να δει εκείνους που κάθονταν, για να φάνε, είδε εκεί έναν άνθρωπο που δεν ήταν ντυμένος με ένδυμα γάμου, 12 και του λέει: “Σύντροφε, πώς εισήλθες εδώ μην έχοντας ένδυμα γάμου”; Εκείνος αποστομώθηκε. 13 Τότε ο βασιλιάς είπε στους διακόνους: “Δέστε του πόδια και χέρια και πετάξτε τον έξω στο σκότος το εξώτερο” – εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών. Ματθ. 8:12; Ματθ. 13:42; Ματθ. 24:51; Ματθ. 25:30; Λουκ. 13:28; 14 Γιατί πολλοί είναι κλητοί, αλλά λίγοι εκλεκτοί». Ματθ. 20:16;
15 Τότε πήγαν οι Φαρισαίοι και έκαναν συμβούλιο, για να τον παγιδέψουν με λόγια. Μάρκ. 12:13; Λουκ. 20:20; 16 Και αποστέλλουν σ’ αυτόν τους μαθητές τους μαζί με τους Ηρωδιανούς, λέγοντας: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι ειλικρινής και διδάσκεις την οδό του Θεού με αλήθεια και δε σε μέλει για κανέναν· γιατί δε βλέπεις σε πρόσωπο ανθρώπων. 17 Πες μας, λοιπόν, τι νομίζεις; επιτρέπεται να δώσει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι»;
18 Επειδή όμως ο Ιησούς κατάλαβε την πονηριά τους, είπε: «Τι με πειράζετε, υποκριτές; 19 Επιδείξτε μου το νόμισμα του φόρου». Εκείνοι έφεραν προς αυτόν ένα δηνάριο. 20 Και τους λέει: «Ποιανού είναι η εικόνα αυτή και η επιγραφή;» 21 Του λένε: «Του Καίσαρα». Τότε τους λέει: «Αποδώστε λοιπόν τα πράγματα του Καίσαρα στον Καίσαρα, και τα πράγματα του Θεού στο Θεό». Ματθ. 17:25; Ρωμ. 13:7;
22 Και όταν άκουσαν αυτό, θαύμασαν και, αφού τον άφησαν, έφυγαν.
23 Εκείνη την ημέρα τον πλησίασαν Σαδδουκαίοι, οι οποίοι λένε πως δεν υπάρχει ανάσταση, και τον επερώτησαν: Μάρκ. 12:18; Λουκ. 20:27; Πράξ. 23:8; 24 «Δάσκαλε, ο Μωυσής είπε: Αν κάποιος πεθάνει μην έχοντας παιδιά, να νυμφευτεί ο αδελφός του τη γυναίκα του και να φέρει απογόνους στον αδελφό του. Δευτ. 25:5; 25 Ήταν λοιπόν μεταξύ μας εφτά αδελφοί. Και ο πρώτος, αφού νυμφεύτηκε, πέθανε, και μην έχοντας απογόνους άφησε τη γυναίκα του στον αδελφό του. 26 Όμοια και ο δεύτερος και ο τρίτος, ως τους εφτά. 27 Και ύστερα απ’ όλους πέθανε η γυναίκα. 28 Κατά την ανάσταση, λοιπόν, ποιανού από τους εφτά θα είναι γυναίκα; Γιατί όλοι την είχαν».
29 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και τους είπε: «Πλανάστε, επειδή δεν ξέρετε τις Γραφές μήτε τη δύναμη του Θεού. 30 Γιατί κατά την ανάσταση ούτε νυμφεύονται ούτε παντρεύονται, αλλά είναι σαν άγγελοι στον ουρανό. 1Ιωάν. 3:2; 31 Όσον αφορά όμως την ανάσταση των νεκρών, δε διαβάσατε αυτό που ειπώθηκε σ’ εσάς από το Θεό, όταν έλεγε: 32 Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών». Έξ. 3:6;
33 Και όταν άκουσαν τα πλήθη, εκπλήσσονταν για τη διδαχή του. Ματθ. 7:28;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 21:23-46 εδώ
Ο Θεός τα βλέπει όλα, διαθέσεις και κίνητρα
Ο Ιησούς διακρίνει στις ερωτήσεις των θρησκευτικών ηγετών της εποχής την διάθεση να τον παγιδέψουν κατηγορώντας τον για βλασφημία. Μας διδάσκει λοιπόν πως δεν χρειάζεται πάντα να απαντάμε τις ερωτήσεις ή παρατηρήσεις των άλλων αλλά και ότι πρέπει να αντιστεκόμαστε στο κακό χωρίς δισταγμό. Τους απαντάει λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που τον ρωτάνε αποκαλύπτοντας την κακιά τους διάθεση και τα πονηρά τους κίνητρα(24-27).
Ο Θεός τα βλέπει όλα | Να είμαστε ειλικρινής με τον ευατό μας και τον Θεό!
Συνεχίζοντας μάλιστα με μια παραβολή τους προειδοποιεί για την αδιόρθωτη στάση τους απέναντι του που ουσιαστικά δεν ήταν παρά αντίσταση στο έργο του Θεού μέσα τους και στην ζωή άλλων ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί φαινόντουσαν με τα λόγια τους υπάκουοι και πνευματικοί αλλά η ζωή τους ήταν απόδειξη για τον πνευματικό τους ξεπεσμό και κατάντια. Υπάρχουν άνθρωποι λοιπόν που δεν υπολογίζεις το ψυλό πνευματικό τους επίπεδο λόγω του ότι δεν αυτοδιαφημίζονται αλλά η καρδιά τους είναι γεμάτη ζήλο και αγάπη για τον Θεό. Αυτούς λογαριάζει ο Θεός ως σπουδαίους και πνευματικά άξιους της βασιλείας του(28-32). Ο Θεός τα βλέπει όλα σε διαφορετικό πλαίσιο απ' ότι τα βλέπουν οι άνθρωποι.
Παραβολή του αμπελώνα
Συνεχίζει λοιπόν ο Ιησούς με παραβολές προσπαθώντας έτσι να κάνει τους ανθρώπους γύρω του πραγματικά να ενδιαφερθούν και να ψάξου την αλήθεια στα λόγια του. Πολλοί είναι λοιπόν αυτοί που διαχειρίζονται την πνευματική περιουσία του Θεού κάτω στη γη ( Οι διαχειριστες στην παραβολή του αμπελώνα). Δυστυχώς πολλοί από αυτούς όμως όπως οι γεωργοί στην παραβολή του αμπελώνα είναι κακοί διαχειριστές και κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού. Τώρα όπως και τότε αυτοί οι άνθρωποι τυφλωμένοι από την δίψα της εξουσίας και της δύναμης δεν μπορούν να διακρίνουν τον γιό του Θεού σε βαθμό που με αυτά που κάνουν εναντιώνονται σ’ αυτόν. Οι γεωργοί της εποχής του Χριστού έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Μέχρι που θα έφθαναν άραγε οι γεωργοί της εποχής μας; Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.
23 Και όταν ήρθε αυτός στο ναό, τον πλησίασαν, ενώ δίδασκε, οι αρχιερείς και οι πρεσβύτεροι του λαού, λέγοντας: «Με ποια εξουσία αυτά τα κάνεις; Και ποιος σου έδωσε την εξουσία αυτή;» Έξ. 2:14; Μάρκ. 11:27; Λουκ. 20:1; Πράξ. 4:7; Πράξ. 7:27;
24 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και τους είπε: «Θα σας ρωτήσω κι εγώ ένα λόγο, που αν μου απαντήσετε, θα σας πω κι εγώ με ποια εξουσία αυτά τα κάνω: 25 Το βάφτισμα του Ιωάννη από πού ήταν; Από τον ουρανό ή από τους ανθρώπους;» Εκείνοι διαλογίζονταν μεταξύ τους και έλεγαν: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα μας πει: “Γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ’ αυτόν”; 26 Αν όμως πούμε: “Από τους ανθρώπους”, φοβόμαστε το πλήθος, γιατί όλοι ως προφήτη έχουν τον Ιωάννη». Ματθ. 14:5; Μάρκ. 6:20; 27 Και αποκρίθηκαν στον Ιησού και του είπαν: «Δεν ξέρουμε». Και αυτός τους είπε: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω».
28 «Τι λοιπόν νομίζετε; Ένας άνθρωπος είχε δύο παιδιά. Και πλησίασε στο πρώτο και είπε: “Παιδί μου, πήγαινε σήμερα, εργάζου στον αμπελώνα”. 29 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: “Δε θέλω”. Ύστερα, όμως, μεταμελήθηκε και πήγε. 30 Πλησίασε τότε στον άλλο και του είπε όμοια. Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: “Εγώ θα πάω, κύριε”. Αλλά δεν πήγε. Ιεζ. 33:31; 31 Ποιος από τους δύο έκανε το θέλημα του πατέρα;» Του λένε: «Ο πρώτος». Τους λέει ο Ιησούς: «Αλήθεια σας λέω ότι οι τελώνες και οι πόρνες προηγούνται από εσάς στη βασιλεία του Θεού. 32 Γιατί ήρθε ο Ιωάννης προς εσάς βαδίζοντας σε οδό δικαιοσύνης και δεν τον πιστέψατε· αλλά οι τελώνες και οι πόρνες πίστεψαν σ’ αυτόν. Εσείς, όμως, παρόλο που το είδατε, ούτε ύστερα μεταμεληθήκατε, για να πιστέψετε σ’ αυτόν». Ματθ. 3:1;
33 «Άλλη παραβολή ακούστε: Ήταν ένας άνθρωπος οικοδεσπότης, ο οποίος φύτεψε αμπελώνα και τον περιέβαλε με φράχτη και έσκαψε σ’ αυτόν πατητήρι και οικοδόμησε πύργο και τον νοίκιασε σε γεωργούς και αποδήμησε. Ψαλ. 80:8; Ησ. 5:1; Ιερ. 2:21; Ιερ. 12:10; Μάρκ. 12:1; Λουκ. 20:9; 34 Όταν λοιπόν πλησίασε ο καιρός των καρπών, απέστειλε τους δούλους του προς τους γεωργούς να λάβουν τους καρπούς του. 35 Και αφού έπιασαν οι γεωργοί τους δούλους του, έναν έδειραν, άλλον σκότωσαν, άλλον λιθοβόλησαν. 2Χρ. 24:21; 36 Πάλι απέστειλε άλλους δούλους περισσότερους από τους πρώτους και έκαναν σ’ αυτούς ομοίως.
37 Ύστερα, λοιπόν, απέστειλε προς αυτούς το γιο του λέγοντας: “Θα ντραπούν το γιο μου”. 38 Οι γεωργοί, όμως, όταν είδαν το γιο, είπαν μεταξύ τους: “Αυτός είναι ο κληρονόμος. Ελάτε να τον σκοτώσουμε και να έχουμε την κληρονομιά του”. Γέν. 37:18; Ψαλ. 2:1; Ψαλ. 2:8; Ματθ. 26:3; Ματθ. 27:1; Ιωάν. 11:53; Εβρ. 1:2; 39 Και αφού τον έπιασαν, τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα και τον σκότωσαν. 40 Όταν λοιπόν έρθει ο κύριος του αμπελώνα, τι θα κάνει στους γεωργούς εκείνους;»
41 Του λένε: «Τους κακούς, κακώς θα τους εξολοθρέψει και τον αμπελώνα θα τον νοικιάσει σε άλλους γεωργούς, που θα του αποδώσουν τους καρπούς στους καιρούς τους».
42 Τους λέει ο Ιησούς: «Ποτέ δε διαβάσατε στις Γραφές, Λίθο που αποδοκίμασαν οι οικοδόμοι, αυτός έγινε ακρογωνιαίος λίθος. Από τον ΚΥΡΙΟ έγινε αυτός και είναι θαυμαστός στα μάτια μας; Ψαλ. 118:22; Ησ. 8:14; Ησ. 28:16; Μάρκ. 12:10; Λουκ. 20:17; Πράξ. 4:11; Ρωμ. 9:33; 1Πέτ. 2:6; 43 Γι’ αυτό σας λέω ότι θα αφαιρεθεί από εσάς η βασιλεία του Θεού και θα δοθεί σε έθνος που θα κάνει τους καρπούς της. Έξ. 32:10; Ησ. 55:5; Ματθ. 8:12; 44 Και όποιος πέσει πάνω στο λίθο αυτό θα συντριφτεί· ενώ πάνω σ’ όποιον πέσει θα τον θρυμματίσει». Ησ. 8:15; Δαν. 2:34; Ζαχ. 12:3; Λουκ. 20:18;
45 Και όταν άκουσαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι τις παραβολές του, κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς τις λέει. Λουκ. 20:19; 46 Και ενώ ζητούσαν να τον συλλάβουν, φοβήθηκαν τα πλήθη, επειδή τον είχαν για προφήτη. Λουκ. 7:16; Ιωάν. 7:40;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 20:29- 21:22εδώ
Κεφάλαιο 20
Θεραπεία δύο τυφλών
Πολλοί πνευματικά τυφλοί ακούνε για τον Χριστό αλλά λίγοι είναι αυτοί που ζητάν πραγματικά να τον δούνε! Στην περικοπή με θέμα την θερπαπεία των δύο τυφλών, οι δύο τυφλοί άκουσαν για τα θαύματα του Χριστού και τρέχουν να τον συναντήσουν θέλοντας να δούνε.
Ο άνθρωπος που θέλει να δει τον Χριστό με τα μάτια του πρέπει πρώτα να αναγνωρίσει ότι είναι τυφλός πνευματικά. Ας μην διστάζει τότε αυτός να πλησιάσει και με παρρησία να ζητήσει από το Χριστό να του δώσει το πνευματικό φως που έχει ανάγκη για να τον γνωρίσει και να τον δει.
Οι δύο τυφλοί αυτοί θα μπορούσαν να ζητήσουν από τον Χριστό ένα σωρό άλλα πράγματα που θα τους βοηθούσαν να ζήσουν καλύτερα ως τυφλοί ( δώσε μας Κύριε ένα καλό σπίτι, ανθρώπους να μας βοηθούν κ.λ.π), διαλέγουν όμως να ζητήσουν το φώς τους, πράγμα που φανερώνει την εμπιστοσύνη τους (πίστη) στην αγάπη και καλοσύνη του Θεού. Ξέρουν ότι ο Θεός δεν ποθεί απλά να του δώσει καλές δόσεις αλλά ότι θέλει το καλύτερο γι’ αυτούς και τίποτα λιγότερο. Ο Ιησούς δεν διστάζει γρήγορα να τους θεραπεύσει δίνοντας τους το φώς που είχαν τόσο ανάγκη ώστε πια χαρούμενοι να τον βλέπουν και να τον ακολουθούν ( Η θεραπεία των δύο τυφλών απο τον Χριστό).
Κεφάλαιο 21
Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου
(1-11) Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα έδειξε έμπρακτα την πραότητα και το ταπεινό πνεύμα το οποίο ο Ιησούς δίδασκε. Ο βασιλιάς των βασιλιάδων πάνω σε ένα γαϊδουράκι συμβόλιζε την δύναμη και την δικαιοσύνη του Θεού που οικιοθελώς υποτασσόταν στην αγάπη του για τον άνθρωπο. Ο Ιησούς γνωρίζει πως η ανθρώπινη δόξα που του δίνεται σύντομα θα μετατραπεί σε κραυγές οργής και καταδίκης εναντίον του. Αργά και σταθερά προχωρεί επάνω στο γαϊδουράκι γνωρίζοντας πως σύντομα μέσα στην πόλη που θα έμπαινε θα ερχόταν αντιμέτωπος με το κόστος της θυσίας που του επέβαλλε η απόφαση της αγάπης του για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι που με τόσο ζήλο τον δόξαζαν φωνάζοντας " Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου " μέσα σε λίγες μέρες θα φώναζαν " Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν! ".
Ο Ιησούς λοιπόν χωρίς να λογαριάζει την ανθρώπινη δόξα και τον έπαινο που είχε μόλις δεχτεί, μπαίνοντας στην πόλη συνεπαρμένος από τον μεγάλο του ζήλο και αγάπη για τον Θεό διώχνει από τον ναό τους εμπόρους(12-14). Με αυτό διακηρύττει κανείς δεν πρέπει με αφορμή τα πνευματικά να προσπαθεί να δημιουργήσει κέρδος για τον εαυτό του. Ο αγάπη του Θεού δεν είναι προς πώληση. ΟΧΙ! Είναι δωρεάν σε όσους πιστεύουν και κανένας δεν πρέπει να την εμπορεύεται. Δυστυχώς μέσα στους αιώνες η εκκλησία πολλές φορές κατάντησε επιχείρηση πράγμα το οποίο ο Θεός απεχθάνεται. Αντιθέτως, η εκκλησία πρέπει να είναι καταφύγιο για τους ασθενείς, τους αδύνατους και τους φτωχούς , γι’ αυτό και ο Ιησούς θεραπεύει πολλούς ενώ βρισκόταν ακόμη στον ναό(14).
Κεφάλαιο 20
29 Και ενώ αυτοί έβγαιναν από την Ιεριχώ, τον ακολούθησε πλήθος πολύ. Μάρκ. 10:46; Λουκ. 18:35; 30 Και ιδού, δύο τυφλοί που κάθονταν δίπλα στην οδό, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς περνάει από εκεί, έκραξαν λέγοντας: «Ελέησέ μας, Κύριε, γιε του Δαβίδ». 31 Το πλήθος τότε τους επιτίμησε για να σωπάσουν. Εκείνοι περισσότερο έκραξαν λέγοντας: «Ελέησέ μας, Κύριε, γιε του Δαβίδ».
32 Και στάθηκε ο Ιησούς, τους φώναξε και είπε: «Τι θέλετε να σας κάνω;»
33 Του λένε: «Κύριε, να ανοιχτούν οι οφθαλμοί μας».
34 Τους σπλαχνίστηκε τότε ο Ιησούς και άγγιξε τα μάτια τους, και αμέσως ξαναείδαν και τον ακολούθησαν.
Κεφάλαιο 21
1 Και όταν πλησίασαν στα Ιεροσόλυμα και ήρθαν στη Βηθφαγή, στο Όρος των Ελαιών, τότε ο Ιησούς απέστειλε δύο μαθητές, Μάρκ. 11:1; Λουκ. 19:29; 2 λέγοντάς τους: «Πηγαίνετε στο χωριό που είναι απέναντί σας, και αμέσως θα βρείτε μια όνο δεμένη και ένα πουλάρι μαζί της· αφού τα λύσετε, να μου τα φέρετε. 3 Και αν κάποιος σας πει κάτι, θα πείτε: “Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτά”. Και ευθύς θα τα αποστείλει».
4 Και αυτό έχει γίνει, για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: 5 Πέστε στη θυγατέρα Σιών, Ιδού, ο βασιλιάς σου έρχεται σ’ εσένα πράος και ανεβασμένος πάνω σε όνο και πάνω σε πουλάρι γέννημα υποζυγίου. Ησ. 62:11; Ζαχ. 9:9; Ιωάν. 12:15; 6 Αφού πήγαν, λοιπόν, οι μαθητές και έκαναν καθώς τους διέταξε ο Ιησούς, 7 έφεραν την όνο και το πουλάρι, και έθεσαν πάνω τους τα ρούχα και εκείνος κάθισε πάνω τους. 2Βασ. 9:13; Ιωάν. 12:14; 8 Και το μεγαλύτερο μέρος του πλήθους έστρωσαν τα δικά τους ρούχα στην οδό, ενώ άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δέντρα και τα έστρωναν στην οδό. 9 Και τα πλήθη που προπορεύονταν από αυτόν και αυτά που τον ακολουθούσαν φώναζαν λέγοντας: «Ωσαννά στο γιο του Δαβίδ. Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ.Ωσαννά στους ύψιστους ουρανούς». Ψαλ. 118:25-26;
10 Και όταν αυτός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, σείστηκε όλη η πόλη λέγοντας: «Ποιος είναι αυτός;» 11 Και τα πλήθη έλεγαν: «Αυτός είναι ο προφήτης Ιησούς που κατάγεται από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας».
12 Και εισήλθε ο Ιησούς στο ναό και έβγαλε όλους όσοι πουλούσαν και αγόραζαν μέσα στο ναό, και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών όπως και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια, Δευτ. 14:26; Μάρκ. 11:15; Λουκ. 19:45; Ιωάν. 2:14; 13 και τους λέει: «Είναι γραμμένο: Ο οίκος μου θα κληθεί οίκος προσευχής, εσείς όμως τον κάνετε σπήλαιο ληστών». 1Βασ. 8:29; Ησ. 56:7; Ιερ. 7:11; Λουκ. 19:46;
14 Τότε τον πλησίασαν τυφλοί και χωλοί μέσα στο ναό, και τους θεράπευσε.
15 Και όταν είδαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαυμάσια που έκανε και τα παιδιά που φώναζαν μέσα στο ναό και έλεγαν: «Ωσαννά στο γιο του Δαβίδ», αγανάκτησαν Μάρκ. 11:27; 16 και του είπαν: «Ακούς τι λένε αυτοί;» Και ο Ιησούς τους λέει: «Ναι. Ποτέ δε διαβάσατε ότι από στόμα νηπίων και βρεφών που θηλάζουν κατάρτισες αίνο;» Ψαλ. 8:2;
17 Και αφού τους εγκατέλειψε, βγήκε έξω από την πόλη, στη Βηθανία, και διανυχτέρευε εκεί.
18 Και το πρωί, επιστρέφοντας στην πόλη, πείνασε. Μάρκ. 11:12; Μάρκ. 11:20; 19 Και όταν είδε μια συκιά στο δρόμο, ήρθε κοντά της, αλλά τίποτα δε βρήκε σ’ αυτήν παρά φύλλα μόνο, και της λέει: «Ποτέ πια από εσένα καρπός να μη γίνει στον αιώνα». Και ξεράθηκε αμέσως η συκιά.
20 Και όταν το είδαν οι μαθητές, θαύμασαν λέγοντας: «Πώς αμέσως ξεράθηκε η συκιά;»
21 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και τους είπε: «Αλήθεια σας λέω, αν έχετε πίστη και δεν αμφιβάλλετε, όχι μόνο το θαύμα της συκιάς θα κάνετε, αλλά και αν στο όρος ετούτο πείτε: “Σήκω και πέσε στη θάλασσα”, θα γίνει. Ματθ. 17:20; Λουκ. 17:6; 22 Και όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή πιστεύοντας, θα τα λάβετε». Ματθ. 7:7; Μάρκ. 11:24; Λουκ. 11:9; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 16:24; Ιακ. 1:5; 1Ιωάν. 3:22;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 20:1-28 εδώ
Οι πρώτοι έσονται έσχατοι | Μάθημα μέσα απο μια παραβολή του Χριστού
Η παραβολή με τον ιδιοκτήτη του αμπελώνα(1-15) στην σημερινή περικοπή συνεχίζει από εκεί που τελειώνει το κεφάλαιο 19. Κάποιοι που με ανθρώπινα δεδομένα θεωρούνται σπουδαίοι και πνευματικοί, στον ουρανό ο Θεός θα τους δώσει την τελευταία θέση ενώ κάποιοι που θεωρούνται ασήμαντοι και δεν έχουν φήμη εδώ στην γη, ο Θεός θα τους δώσει φήμη και δόξα στον ουρανό ( οι πρώτοι έσονται έσχατοι). Είναι αλήθεια πως ο Θεός κρίνει πολύ διαφορετικά απ’ ότι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό μας παροτρύνει ο λόγος του Θεού ότι κάνουμε να το κάνουμε ως προς τον Θεό και να μην επιζητάμε την δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι κοπίασαν πολύ για τα πράγματα του Θεού και συνήθως αυτοί δεν χάνουν την ευκαιρία να το διαλαλήσουν σε όλους γύρω τους. Άλλοι πάλι ήσυχα και υπομονετικά κάνουν τα έργα που βάζει ο Θεός μπροστά τους χωρίς να πιστεύουν ότι αξίζουν κάτι σπουδαίο γι’ αυτό από τον Θεό. Οι πρώτοι στηρίζονται στον εαυτό τους και στα έργα τους ενώ οι τελευταίοι στην δύναμη του Θεού και την χάρη του(12). Ο Θεός όμως ορίζει τον μισθό του καθ’ ενός βασισμένος στα δικά του κριτήρια τα οποία δεν είναι ανθρώπινα και επιφανειακά.
Οι πρώτοι έσονται έσχατοι |Διδασκαλία Χριστού
Ακόμη μια φορά ο Ιησούς προφητεύει στους μαθητές του τα πάθη την θυσία και την ανάσταση του(17-19). Πόσες φορές ο Θεός επαναλαμβάνει στην ζωή μας μαθήματα που θα μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε πνευματικά μαζί του και να έρθουμε πιο κοντά του ( Διδασκαλία Χριστού). Όπως και τότε έτσι και σήμερα τα μαθήματα αυτά κατανοούνται μόνο με Θεία αποκάλυψη δεδομένου ότι επιτρέπουμε στον Θεό να δουλέψει στην ζωή μας. Οι μαθητές λοιπόν όπως φαίνεται όχι μόνο δεν καταλάβαιναν τα λόγια του Χριστού γιατί στερούντο Θείας αποκάλυψης αλλά με ανθρώπινα και σάρκινα κίνητρα ζητούσαν δόξα και δύναμη στο ανθρώπινο βασίλειο που μόνοι τους είχαν στήσει στο μυαλό τους για τον Ιησού(20-22). Ο Ιησούς δεν θυμώνει με τους μαθητές του που φαινόντουσαν τόσο ανίκανοι και ανήμποροι να καταλάβουν τα πνευματικά μαθήματα που τους δίδασκε αλλά παίρνει αφορμή για να τους διδάξει απλότητα και ταπεινοφροσύνη μέσα από την υπηρεσία και την υποταγή στους άλλους(25-28).
Ο Ιησούς εδώ αντιστρέφει τους ανθρώπινους κανόνες(24-27). Για τον Θεό πραγματικά δυνατός δεν είναι αυτός που έχει ανθρώπινη εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους αλλά αυτός που υπηρετεί τους άλλους με αγάπη. Οι διευθυντές και τα στελέχη εταιρειών αρέσκονται στην ανθρώπινη εξουσία και δόξα. Και σε ποιόν δεν αρέσει να τον υπηρετούν και να ακολουθούν τις οδηγίες του. Ο Ιησούς όμως εδώ μας λέει να ζητάμε να υπηρετούμε τους άλλους ακόμη και πριν μας το ζητήσουν, να μην θεωρούμε προσβλητική κάποια εργασία που ενδεχόμενος να είναι υποδεέστερη της θέσης μας αλλά με προθυμία και χαρά να δίνουμε απλόχερα την βοήθεια μας σε όλους. Ακόμα σπουδαιότερο στα μάτια του Θεού είναι κάποιος με θέση και εξουσία ( όπως ήταν ο Ιησούς Χριστός) με την δικιά του θέληση να διαλέγει να υπηρετεί και να βοηθά ανθρώπους πιο αδύνατους και σε χαμηλότερη θέση απ’ αυτόν( αυτό ο Θεός το ονομάζει πραότητα).
Οι πρώτοι έσονται έσχατο
1 «Γιατί η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με άνθρωπο οικοδεσπότη, που εξήλθε μόλις ήρθετο πρωί, για να μισθώσει εργάτες για τον αμπελώνα του. 2 Και αφού συμφώνησε με τους εργάτες από ένα δηνάριο την ημέρα, τους απέστειλε στον αμπελώνα του. 3 Και όταν εξήλθε γύρω στις εννιά η ώρα τοπρωί, είδε άλλους να έχουν σταθεί στην αγορά αργοί 4 και σ’ εκείνους είπε: “Πηγαίνετε κι εσείς στον αμπελώνα, και ό,τι είναι δίκαιο θα σας δώσω”. 5 Εκείνοι έφυγαν. Πάλι, λοιπόν, όταν εξήλθε γύρω στις δώδεκα, και κατά τις τρεις η ώρα, έκανε ομοίως. 6 Και κατά τις πέντε, όταν εξήλθε, βρήκε άλλους να έχουν σταθεί και τους λέει: “Γιατί έχετε σταθεί εδώ όλη την ημέρα αργοί”; 7 Του λένε: “Γιατί κανείς δε μας μίσθωσε”. Τους λέει: “Πηγαίνετε κι εσείς στον αμπελώνα”. 8 Και όταν έγινε βράδυ, λέει ο κύριος του αμπελώνα στον επίτροπό του: “Κάλεσε τους εργάτες και απόδωσε σ’ αυτούς το μισθό, αφού αρχίσεις από τους τελευταίους έως τους πρώτους”. 9 Τότε ήρθαν οι εργαζόμενοι γύρω στις πέντε η ώρα και έλαβαν από ένα δηνάριο. 10 Και όταν ήρθαν οι πρώτοι, νόμισαν ότι θα λάβουν περισσότερο· αλλά έλαβαν από ένα δηνάριο και αυτοί. 11 Και όταν το έλαβαν, γόγγυζαν κατά του οικοδεσπότη, 12 λέγοντας: “Αυτοί οι τελευταίοι μια ώρα έκαναν, και τους έκανες ίσους μ’ εμάς, που βαστάξαμε το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα”. 13 Εκείνος αποκρίθηκε σ’ έναν από αυτούς και είπε: “Σύντροφε, δε σε αδικώ. Δε συμφώνησες με εμένα για ένα δηνάριο; 14 Πάρε το δικό σου και πήγαινε. Θέλω όμως σ’ αυτόν τον τελευταίο να δώσω όπως και σ’ εσένα. 15 Ή δε μου επιτρέπεται να κάνω ό,τι θέλω με τα δικά μου χρήματα;Ή ο οφθαλμός σου είναι κακός, επειδή εγώ είμαι αγαθός”; Ρωμ. 9:21;
16 Έτσι θα γίνουν οι τελευταίοι πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι». Ματθ. 19:30; Ματθ. 22:14; Μάρκ. 10:31; Λουκ. 13:30;
17 Και ανεβαίνοντας ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα, παράλαβε τους δώδεκα μαθητές ιδιαιτέρως και κατά το δρόμο τούς είπε: Μάρκ. 10:32; Λουκ. 18:31; Λουκ. 24:7; 18 «Ιδού, ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο 19 και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς, για να τον εμπαίξουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν· και την τρίτη ημέρα θα εγερθεί». Ματθ. 27:2; Λουκ. 23:1; Ιωάν. 18:28; Ιωάν. 18:31; Πράξ. 3:23;
20 Τότε τον πλησίασε η μητέρα των γιων του Ζεβεδαίου μαζί με τους γιους της, προσκυνώντας και ζητώντας κάτι από αυτόν. Μάρκ. 10:35;
21 Εκείνος της είπε: «Τι θέλεις;» Του λέει: «Πες ώστε να καθίσουν αυτοί οι δύο γιοι μου ένας από τα δεξιά σου και ένας από τα αριστερά σου κατά τη βασιλεία σου».
22 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που εγώ μέλλω να πιω;» Του λένε: «Μπορούμε». Λουκ. 12:50; Ρωμ. 8:26;
23 Τους λέει: «Το ποτήρι μου βέβαια θα το πιείτε, αλλά το να καθίσετε από τα δεξιά μου και από τα αριστερά μου δεν ανήκει σ’ εμένα να δώσω αυτό, αλλά θα δοθεί σ’ αυτούς που έχει ετοιμαστεί από τον Πατέρα μου». Ματθ. 25:34;
24 Και όταν το άκουσαν οι δέκα, αγανάκτησαν για τους δύο αδελφούς.
25 Αλλά ο Ιησούς τους προσκάλεσε και είπε: «Ξέρετε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριαρχούν σ’ αυτά και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. Μάρκ. 10:42; Λουκ. 22:25; 26 Δεν θα είναι έτσι μεταξύ σας, αλλά όποιος θέλει μεταξύ σας να γίνει μεγάλος θα είναι διάκονός σας, 1Πέτ. 5:3; 27 και όποιος θέλει μεταξύ σας να είναι πρώτος θα είναι δούλος σας. Ματθ. 23:11; Μάρκ. 9:35; Μάρκ. 10:43; 28 Όπως ακριβώς ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε για να διακονηθεί, αλλά για να διακονήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο στη θέση πολλών». Λουκ. 22:27; Ιωάν. 13:14; Εφεσ. 1:7; Φιλ. 2:7; 1Τιμ. 2:6; 1Πέτ. 1:19;
Follow Us
- Ακολουθήστε μας
- Τελευταία Σχόλια
-
Στο τέλος με τον γίγαντα και τον (μικρό) Χριστο ανατρίχιασα
Ορεστης
on 03 January 2018
-
ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ https://www.youtube.com/watch?v=GyCxq-P4Zmo
tasos
on 25 January 2017
-
Το θυμάμαι από το σχολείο , στο ανθολόγιο νομίζω !το έψαχνα καιρό να το βρω ! Φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Ρουλα
on 27 July 2016
