Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 1:26-56, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

26 Και στο μήνα της τον έκτο, αποστάλθηκε ο άγγελος Γαβριήλ από το Θεό σε μια πόλη της Γαλιλαίας, που έχει όνομα Ναζαρέτ,27 σε μια παρθένα μνηστευμένη με άντρα, που είχε το όνομα Ιωσήφ, από τον οίκο Δαβίδ· και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ. Ματθ. 1:18;28 Και αφού εισήλθε καιπαρουσιάστηκε προς αυτήν, είπε: «Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου. [Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών]».29 Εκείνη ταράχτηκε πολύ από τα λόγια αυτά και διαλογιζόταν τι είδους μπορεί να είναι αυτός ο χαιρετισμός.30 Και ο άγγελος της είπε: «Μη φοβάσαι, Μαριάμ, γιατί βρήκες χάρη μπροστά στο Θεό.31 Και ιδού, θα συλλάβεις στην κοιλιά και θα γεννήσεις γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού. Ησ. 7:14; Ματθ. 1:21;32 Αυτός θα είναι μεγάλος και θα κληθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, 2Σαμ. 7:12; Ψαλ. 132:11; Ησ. 9:7; Ησ. 54:5;33 και θα βασιλέψει πάνω στον οίκο Ιακώβ στους αιώνες και δε θα υπάρχει τέλος στη βασιλεία του». 1Χρ. 22:10; Ψαλ. 45:6; Ψαλ. 89:36; Ιερ. 23:5; Δαν. 7:14; Δαν. 7:27; Μιχ. 4:7; Εβρ. 1:8;34 Είπε τότε η Μαριάμ προς τον άγγελο: «Πώς θα γίνει αυτό, αφού δε γνωρίζω άντρα;»35 Και αποκρίθηκε ο άγγελος και της είπε: «Πνεύμα Άγιο θα έρθει πάνω σου και δύναμη Υψίστου θα σε επισκιάσει· γι’ αυτό και το άγιο που θα γεννηθεί θα κληθεί Υιός Θεού.36 Και ιδού, η Ελισάβετ η συγγενής σου έχει συλλάβει και αυτή γιο στα γηρατειά της, και αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης αυτής που την αποκαλούν στείρα.37 Γιατί δε θα είναι αδύνατος κανένας λόγος που προέρχεται από το Θεό». Ιώβ 42:2; Ιερ. 32:17; Ζαχ. 8:6; Ματθ. 19:26; Λουκ. 18:27;38 Είπε τότε η Μαριάμ: «Ιδού η δούλη του ΚΥΡΙΟΥ· είθε να μου γίνει κατά το λόγο σου». Και έφυγε από αυτήν ο άγγελος.

Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Πέρασαν έξι μήνες περίπου από την μέρα που ο αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε στο Ζαχαρία και μια δεύτερη αποστολή είχε ο Θεός γι’ αυτόν ( Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου).  Επισκέπτεται λοιπόν μια Παρθένη μνηστευμένη με άνδρα μια γυναίκα που την αποκαλεί κεχαριτωμένη και ευλογημένη μεταξύ των γυναικών γιατί « βρήκε χάρη ενώπιον του Κυρίου»! Για ποιόν λόγο ο Θεός έκανε τέτοια χάρη στην Μαρίαμ ξεχωρίζοντας την ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες;

Γιατί ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου στην Μαριάμ;

Την απάντηση μας την δίνει η ίδια η Μαρίαμ στο χωρίο 48. Όχι για κάτι που κατάφερε με τις δικιές της δυνάμεις, ούτε γιατί κέρδισε την  δόξα και την τιμή των ανθρώπων ( πολύ πιθανό να περνούσε απαρατήρητη μέσα στο  πλήθος) αλλά γιατί ο Θεός επέβλεψε στην ταπείνωση της δούλης του. Η Μαρίαμ δεν έλπιζε στις δικιές της δυνάμεις αλλά στον Θεό. Έτσι ο Θεός της χαρίζει κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που ίδια θα μπορούσε ποτέ να καταφέρει « όχι απλά ένα παιδί αλλά το μοναχοπαίδι του ίδιου του Θεού». Αυτός άλλωστε είναι ο ευαγγελισμος της Θεοτόκου - Τα καλά νέα που ο άγγελος έφερε προς την Μαριάμ. Η αληθινή ταπείνωση δεν είναι αδυναμία και δεν πρέπει να εμπνέει αμφιβολία και αβεβαιότητα.

Αληθινά ταπεινός είναι αυτός βλέπει την ανάγκη του για τον Θεό αλλά δεν μένει εκεί!! Προχωρεί με πίστη στην δύναμη του Θεού που συμπληρώνει την δικιά του αδυναμία, περιμένοντας έτσι στην ζωή του πολύ περισσότερα απ’ αυτά που ό ίδιος θα μπορούσε ποτέ να καταφέρει. Αυτή ήταν η πίστη της Μαρίαμ που συνοδευμένη με το ταπεινό και το πράο πνεύμα της  έκανε τον Θεό να την εξυψώσει πάνω από όλους τις γυναίκες (28) ( Παναγία) ώστε όλες οι γενεές πλέον να την μακαρίζουν(48).

39 Σηκώθηκε τότε η Μαριάμ κατά τις ημέρες αυτές και πορεύτηκε στην ορεινή περιοχή βιαστικά σε μια πόλη της φυλής του Ιούδα,40 και εισήλθε στον οίκο του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ.41 Και συνέβηκε, μόλις άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας η Ελισάβετ, να σκιρτήσει το βρέφος μέσα στην κοιλιά της, και η Ελισάβετ γέμισε Πνεύμα Άγιο.42 Και φώναξε με κραυγή μεγάλη και είπε: «Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου.43 Και πώς μου έγινε αυτό, να έρθει η μητέρα του Κυρίου μου προς εμένα;44 Γιατί ιδού, μόλις ήρθε η φωνή του χαιρετισμού σου στα αυτιά μου, σκίρτησε με αγαλλίαση το βρέφος μέσα στην κοιλιά μου.45 Και μακάρια αυτή που πίστεψε ότι θα υπάρξει τέλεια πραγματοποίηση σε όσα της έχουν ειπωθεί από τον ΚΥΡΙΟ». Λουκ. 11:28;46 Και είπε η Μαριάμ:47 «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον ΚΥΡΙΟ, και αγαλλίασε το πνεύμα μου στο Θεό το σωτήρα μου48 γιατί επέβλεψε στην ταπείνωση της δούλης του. Γιατί ιδού, από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές,49 επειδή μου έκανε μεγάλα πράγματα ο Δυνατός. Και άγιο είναι το όνομά του,50 και το έλεός του διαρκεί σε γενεές και γενεές σ’ εκείνους που τον φοβούνται. Έξ. 20:6;51 Έκανε έργα κραταιά με το βραχίονά του: Διασκόρπισε όσους ήταν περήφανοι στη διάνοια της καρδιάς τους. Ψαλ. 33:10; Ησ. 51:9; Ησ. 52:10; 1Πέτ. 5:5;52 Καθαίρεσε δυνάστες από θρόνους και ύψωσε ταπεινούς, 1Σαμ. 2:8; Ψαλ. 113:6;53 πεινασμένους γέμισε με αγαθά και πλούσιους εξαπέστειλε κενούς. Ψαλ. 34:10;54 Βοήθησε τον Ισραήλ το δούλο του, δείχνοντας πως θυμήθηκε το έλεος, Ησ. 30:18; Ησ. 41:9; Ησ. 54:5; Ιερ. 31:2; Ιερ. 31:20;55 καθώς μίλησε προς τους πατέρες μας, στον Αβραάμ και στο σπέρμα του στον αιώνα». Γέν. 17:19; Γέν. 22:18; Ψαλ. 132:11;56 Έμεινε λοιπόν η Μαριάμ μαζί της περίπου τρεις μήνες, και κατόπιν επέστρεψε στον οίκο της.57 Και για την Ελισάβετ συμπληρώθηκε ο χρόνος του τοκετού της και γέννησε γιο.

Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου | Η Παναγία πίστεψε όσο της είχαν ειπωθεί απο τον άγγελο.

(39-57) Ευτυχισμένος λοιπόν είναι ο άνθρωπος που πίστεψε ότι θα υπάρξει τέλεια πραγματοποίηση σε όσα του έχουν ειπωθεί από τον Κύριο(45). Αυτό έκανε η Μαριάμ και είδε τον Θεό να κάνει μεγάλα και θαυμαστά στην ζωή της. Αυτό καλούμαστε και εμείς να κάνουμε σήμερα κρατώντας γερά τις υποσχέσεις και τα λόγια του Θεού στην ζωή μας. Έχω ακούσει το ρητό που πολύ σωστά λέει ‘ δεν έχει σημασία τι σκέπτονται ή λένε οι άλλοι για σένα αλλά αυτό που κάνει την διαφορά είναι αυτό που εσύ τελικά σκέπτεσαι και λες  στον εαυτό σου‘.

Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου | Η πεποίθηση της Παναγίας στον Θεό!

Ακόμα πιο σωστό όμως είναι να παρατηρήσει κανείς το εξής ‘ δεν έχει σημασία τι σκέπτονται ή λένε οι άλλοι για σένα αλλά αυτό που λέει ο Θεός για σένα όταν εσύ το σκέπτεσαι και το επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου‘. Η Μαριάμ σίγουρα μπήκε στον πειρασμό να ανησυχήσει και να αγχωθεί – άλλωστε ήταν αιτία λιθοβολισμού την τότε εποχή στο Ισραήλ αν μια γυναίκα βρισκόταν έγγειος έξω από τον γάμο. Τι θα έλεγε άραγε ο Ιωσήφ; Μήπως αυτό θα γινόταν αιτία να διαλύσει ο αρραβώνας της και να στερηθεί τον άντρα της ζωής της; Αυτό όμως που την ξεχώριζε ήταν ότι ήξερε να εμπιστεύεται τον λόγο του Θεού και να τον επαναλαμβάνει στον εαυτό της! Ο περήφανος άνθρωπος στην σκέψη και την διάνοια της καρδιάς του έχει το θάρρος του στον εαυτό και τις ικανότητες του (51). Μπορεί φαινομενικά τέτοιοι άνθρωποι να εξουσιάζουν και να έχουν πολλά πλούτοι αλλά η δικαιοσύνη του Θεού  θα επικρατήσει (52-53).

Rate this item
(0 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 1:1-20, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Επειδή, πράγματι, πολλοί επιχείρησαν να συντάξουν μια διήγηση για τα πράγματα που συνέβηκαν μεταξύ μας με πλήρη βεβαιότητα,2 καθώς μας τα παράδωσαν όσοι από την αρχή έγιναν αυτόπτες μάρτυρες και υπηρέτες του θείου λόγου,3 γι’ αυτό φάνηκε καλό και σ’ εμένα, που τα παρακολούθησα όλα από την αρχή ακριβώς, να σου τα γράψω με τη σειρά, εξοχότατε Θεόφιλε,4 για να γνωρίσεις καλά με ασφάλεια την αλήθεια για όσα λόγια κατηχήθηκες.5 Υπήρξε κατά τις ημέρες του Ηρώδη, του βασιλιά της Ιουδαίας, κάποιος ιερέας με το όνομα Ζαχαρίας από την ιερατική τάξη του Αβιά, και είχε γυναίκα από τις θυγατέρες του Ααρών και το όνομά της ήταν Ελισάβετ. 1Χρ. 24:10;6 Ήταν μάλιστα δίκαιοι και οι δύο απέναντι στο Θεό, και πορεύονταν άμεμπτοι σε όλες τις εντολές και τις δίκαιες διατάξεις του ΚΥΡΙΟΥ.

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Ἀμεμπτοι μπροστά στον Θεό

(1-6) Ο Ζαχαρίας και Ελισάβετ αναφέρονται ως δίκαιοι και άμεμπτοι σε όλες τις εντολές και  την δικαιοσύνη του Θεού.  Ποιος άνθρωπος αλήθεια μπορεί να επικαλεστεί κάτι τέτοιο; Ο λόγος του Θεού μας διαβεβαιώνει ότι ‘ πάντες ήμαρτον και στερούνται της δόξης του Θεού‘ αλλά επίσης πως ‘ εκείνος που λέει ότι δεν έχει αμαρτία είναι ψεύτης‘. Προς τι λοιπόν ένας τέτοιος χαρακτηρισμός στο ζευγάρι αυτό;  Πιστεύω  ο χαρακτηρισμός δίνεται σκόπιμα σε αυτό το χωρίο του λόγου του Θεού για να δώσει έμφαση στο ότι παρόλο που ο Θεός αγαπούσε το ζευγάρι αυτό και ήταν ξεχωριστό γι’ αυτόν επέτρεψε να μην τεκνοποιήσουν μέχρι τον καιρό που αυτός προσδιόρισε.

Ο Θεός όταν μας βλέπει, βλέπει το δυναμικό μας μαζί του, βλέπει την δικαιοσύνη που μας χάρισε ο Ιησούς Χριστός!  Η δικαιοσύνη μας μπροστά στον Θεό είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Εμείς αντιθέτως όταν βλέπουμε τον εαυτό μας πολλές φορές βλέπουμε την αδυναμία μας και την αμαρτολότητα μας και πολλές φορές φτάνουμε στο σημείο να σκεφτόμαστε ή και να λέμε πως αυτά είναι ο λόγος που περνάμε κάποιες άσχημες καταστάσεις. Η παρουσία κάποιων άσχημων ή καλών καταστάσεων στην ζωή μας δεν λέει τίποτα για την πνευματική μας υγεία!

7 Αλλά δεν είχαν παιδί, καθότι η Ελισάβετ ήταν στείρα, και οι δυο τους ήταν προχωρημένοι στην ηλικία.8 Συνέβηκε τότε, ενώ αυτός ιεράτευε απέναντι στο Θεό κατά τη χρονική σειρά της ιερατικής τάξης του,9 να του λάχει με κλήρο να θυμιάσει σύμφωνα με τη συνήθεια του ιερατείου, αφού εισέλθει στο ναό του ΚΥΡΙΟΥ. Έξ. 30:7; Λευ. 16:17; Εβρ. 9:6;10 Και όλο το πλήθος του λαού προσευχόταν συνέχεια έξω την ώρα του θυμιάματος.11 Του φανερώθηκε τότε άγγελος ΚΥΡΙΟΥ, έχοντας σταθεί από τα δεξιά του θυσιαστηρίου του θυμιάματος.12 Και ταράχτηκε ο Ζαχαρίας, όταν τον είδε, και φόβος έπεσε πάνω του.13 Είπε τότε ο άγγελος προς αυτόν: «Μη φοβάσαι, Ζαχαρία, γιατί εισακούστηκε η δέησή σου, και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα σου γεννήσει γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιωάννη. Λουκ. 1:60;14 Και θα είναι για σένα χαρά και αγαλλίαση, και πολλοί θα χαρούν για τη γέννησή του. Λουκ. 1:58;15 Γιατί θα είναι μεγάλος μπροστά στον ΚΥΡΙΟ, και κρασί και σίκερα δε θα πιει, και με Πνεύμα Άγιο θα γεμίσει από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη, Κρ. 13:4;16 και πολλούς από τους γιους Ισραήλ θα τους κάνει να επιστρέψουν στον ΚΥΡΙΟ το Θεό τους. Μαλ. 4:6; Ματθ. 11:14;17 Και αυτός θα έρθει προηγουμένως μπροστά σ’ Αυτόν με το πνεύμα και με τη δύναμη του Ηλία, για να στρέψει πίσω τις καρδιές των πατέρων στα παιδιά τους και τους απειθείς στη φρόνηση των δικαίων, για να ετοιμάσει στον ΚΥΡΙΟ λαό προπαρασκευασμένο». Μαλ. 4:6; Ματθ. 3:2; Μάρκ. 9:12;18 Και είπε ο Ζαχαρίας προς τον άγγελο: «Από τι θα γνωρίσω αυτό; Γιατί εγώ είμαι ηλικιωμένος και η γυναίκα μου προχωρημένη στην ηλικία». Γέν. 17:17;19 Και τότε αποκρίθηκε ο άγγελος και του είπε: «Εγώ είμαι ο Γαβριήλ που έχω σταθεί μπροστά στο Θεό και αποστάλθηκα να μιλήσω προς εσένα και να σου ευαγγελίσω αυτά.20 Και ιδού, θα είσαι σιωπηλός και δε θα μπορείς να μιλήσεις μέχρι την ημέρα που θα γίνουν αυτά, επειδή δεν πίστεψες στους λόγους μου, οι οποίοι θα εκπληρωθούν στον καιρό τους».

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Η υπόσχεση για ένα παιδί

(7-20) Πόσοι άνθρωποι μέσα στην ανθρώπινη ιστορία αναφέρεται ότι είδαν άγγελο και μίλησαν μαζί του; Μέσα στον λόγο του Θεού τέτοιες αναφορές είναι πολύ λίγες. Ο Ζαχαρίας ήταν μια από αυτές τις περιπτώσεις και  η αντίδραση του ήταν λίγο η πολύ παρόμοια με όλους τους άλλους που είχαν μια τέτοια εμπειρία. ‘Ταράχτηκε και μεγάλος φόβος έπεσε πάνω του‘ αναφέρει ο λόγος του Θεού.

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Ολιγοπιστία στην υπόσχεση του Θεού

Αυτή η εμπειρία από μόνη της ήταν ένα μεγάλο θαύμα και απόδειξη των λόγων του αγγέλου γι’ αυτό και η ολιγοπιστία και ο δισταγμός του Ζαχαρία επιπλήττονται από τον αρχάγγελο Γαβριήλ. Τι ήταν όμως αυτό που εμπόδισε τον Ζαχαρία να δεχτεί με χαρά και ενθουσιασμό τα λόγια του αρχαγγέλου; Ο Ζαχαρίας παρόλο που αδιάκοπα προσευχόταν προσευχήθηκε στο παρελθόν για το συγκεκριμένο θέμα κάπου ( όταν η γυναίκα του ήταν πλέον προχωρημένη σε ηλικία) σταμάτησε να ελπίζει και να προσμένει την επέμβαση του Θεού. Ίσως να τα είχε βάλει και με τον ίδιο του τον εαυτό πιστεύοντας πως η δική του αδυναμία και αμαρτία ήταν ο λόγος που ο Θεός τον τιμώρησε και τον άφησε χωρίς παιδιά. Άλλα όμως ήταν τα σχέδια του θεού και άλλο το χρονοδιάγραμμα του.

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Ας μην παραιτούμαστε στην προσευχή και εκζήτηση του Θεού

Ας μην παραιτούμαστε λοιπόν αλλά να εμμένουμε ( όπως άλλωστε μας παροτρύνει ο λόγος του Θεού) στην προσευχή και στην εκζήτηση του Θεού ακόμα και όταν όλα δείχνουν εναντίον μας. Ας γνωρίζουμε με σιγουριά ότι ο Θεός μας βλέπει με καλοσύνη και αγάπη και ότι έχει τον τρόπο και τον χρόνο του για τα αιτήματα της καρδιάς μας. Σκοπός του είναι να μας δώσει πολύ περισσότερα από ότι εμείς μπορούμε να σκεφτούμε ή να φανταστούμε. Ο Ζαχαρίας ζητούσε ένα παιδί που θα χάριζε χαρά σ’ αυτόν και την γυναίκα του και ο Θεός του χάρισε ένα παιδί που γινόταν σπουδαίος προφήτης και Πρόδρομος του Ιησού Χριστού, ένα άνθρωπο που θα χάριζε χαρά σε πολλούς και ευλογία σε ολόκληρο το έθνος. Ας μην αποθαρρυνόμαστε λοιπόν όταν οι προσευχές μας δεν απαντιούνται στον χρόνο και με τον τρόπο που εμείς θα θέλαμε.  

 

Rate this item
(0 votes)

 Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 15:1-47, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Και όταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη αγόρασαν αρώματα, για να έρθουν και να τον αλείψουν. Ματθ. 28:1; Λουκ. 24:1; Ιωάν. 20:1;

2 Και πολύ πρωί, την πρώτη ημέρα μετά το Σάββατο έρχονται στο μνήμα, όταν ανάτειλε ο ήλιος.

3 Και έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει μακριά το λίθο από τη θύρα του μνήματος;»

4 Και όταν σήκωσαν το βλέμμα τους, βλέπουν ότι έχει κυληστεί μακριά ο λίθος· ήταν πράγματι πάρα πολύ μεγάλος.

Οι μυροφόρες ερραναν τον τάφο

"Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι."

(1-4) Οι μυροφόρες γυναίκες πάνε στον τάφο του Χριστού με σκοπό να αλείψουν το σώμα του με μύρα ακλουθώντας το ιουδαϊκό έθιμο για τους νεκρούς τους. Είχαν κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες από την προηγούμενη μέρα και ενωρίς το πρωί ξεκίνησαν για τον τόπο όπου ο Ιωσήφ από Αριμαθέας έχει βάλει το σώμα του Ιησού.

Παρόλο που οι μυροφόρες ήξεραν ότι δεν θα μπορούσαν να κυλήσουν την μεγάλη πέτρα στην είσοδο του τάφου προχωρούν με πίστη ότι ο Θεός θα προμηθεύσει. Όταν οι μυροφόρες φτάνουν στον τάφο η πέτρα που τόσο τους απασχολούσε είχε κυλήσει και η είσοδος στον τάφο είχε ανοιχτεί.  

Είναι αλήθεια πως όταν ο Θεός μας οδηγεί σε νέα πνευματικά μονοπάτια, και καινούργιες αποστολές το φόβος και η αβεβαιότητα κτυπούν την πόρτα της ψυχής μας. Το  κλειδί για την νίκη είναι να κάνουμε το μέρος μας με πίστη και να περιμένουμε τον Θεό να λύσει όλα τα προβλήματα που η κοινή λογική αραδιάζει μπροστά μας. Με την κατάλληλη προετοιμασία ( προσευχή, μελέτη του λόγου του Θεού, συχνή επαφή με την εκκλησία) μπορούμε και εμείς να προχωρήσουμε με πίστη γνωρίζοντας ότι ο Θεός θα προμηθεύσει αυτά που χρειαζόμαστε. Η πέτρα που τόσο μας απασχολεί τώρα θα κυλίσει και θα ανοίξει τον δρόμο για την αναστημένη ζωή που υπόσχεται ο Θεός.

 5 Και αφού εισήλθαν στο μνήμα, είδαν ένα νεαρό να κάθεται στα δεξιά ντυμένο με στολή λευκή και έμειναν έκθαμβες. Ματθ. 28:2; Ιωάν. 20:12;

6 Εκείνος τους λέει: «Μη μένετε έκθαμβες. Τον Ιησού ζητάτε, το Ναζαρηνό, το σταυρωμένο. Εγέρθηκε, δεν είναι εδώ. Να ο τόπος όπου τον έθεσαν. Ματθ. 28:5; Λουκ. 24:5;

7 Αλλά πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο ότι πηγαίνει πριν από εσάς στη Γαλιλαία· εκεί θα τον δείτε καθώς σας είπε». Ματθ. 26:32; Ματθ. 28:10; Μάρκ. 14:28; Πράξ. 1:3; Πράξ. 13:31; 1Κορ. 15:5;

8 Και εκείνες εξήλθαν και έφυγαν από το μνήμα, γιατί τις κατείχε τρόμος και έκσταση. Και σε κανέναν δεν είπαν τίποτα· γιατί φοβούνταν. (16:8) [Όλα λοιπόν όσα τους είχαν παραγγελθεί ανάγγειλαν σύντομα σ’ εκείνους που βρίσκονταν γύρω από τον Πέτρο. Και ύστερα από αυτά και ο ίδιος ο Ιησούς από την ανατολή μέχρι τη δύση απέστειλε έξω μέσω αυτών το ιερό και άφθαρτο κήρυγμα της αιώνιας σωτηρίας. Αμήν.] Ματθ. 28:8; Λουκ. 24:9; Ιωάν. 20:18;

Γιατί έπρεπε να κυλίσει η πέτρα του τάφου;

(5-8) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί έπρεπε να κυλίσει η πέτρα του τάφου; Ήταν αυτό άραγε προϋπόθεση για να αναστηθεί ο Χριστός; Μα και βέβαια ΟΧΙ! Αν θυμάστε καλά  ενώ ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου ήταν μαζεμένοι οι μαθητές ο ανεστημένος Χριστός περνά μέσα στο σπίτι .Το αναστημένο λοιπόν σώμα του Χριστού μπορούσε να περνά μέσα από τις πέτρες αλλά ο Θεός όρισε να κυλιστεί η Πέτρα για να γίνουν οι άνθρωποι μάρτυρες της ανάστασης του!

9 [Αφού λοιπόν αναστήθηκε πρωί την πρώτη ημέραμετά το Σάββατο, φάνηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή από την οποία είχε βγάλει εφτά δαιμόνια.Λουκ. 8:2; Ιωάν. 20:14; Ιωάν. 20:16;10 Εκείνη πορεύτηκε και το ανάγγειλε σ’ αυτούς που ήταν μαζί του, οι οποίοι πενθούσαν και έκλαιγαν.11 Κι εκείνοι, όταν άκουσαν ότι ζει και ότι αυτή τον είδε, απίστησαν.12 Και μετά από αυτά, φανερώθηκε με άλλη μορφή σε δύο από αυτούς καθώς περπατούσαν, ενώ πορεύονταν σε ένα αγρόκτημα. Λουκ. 24:13;13 Κι εκείνοι έφυγαν και το ανάγγειλαν στους υπόλοιπους· ούτε σ’ εκείνους πίστεψαν.14 Και ύστερα, ενώ αυτοί ξάπλωναν, για να φάνε, φανερώθηκε στους έντεκα και κατηγόρησε την απιστία τους και τη σκληροκαρδία τους, γιατί δεν πίστεψαν σ’ εκείνους που τον είδαν εγερμένο. Λουκ. 24:36; Ιωάν. 20:19; 1Κορ. 15:5;15 Και τους είπε: «Πορευτείτε σε όλο τον κόσμο και κηρύξετε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Ματθ. 28:19; Ιωάν. 15:16;16 Όποιος πιστέψει και βαφτιστεί θα σωθεί, όποιος όμως απιστήσει θα κατακριθεί. Ιωάν. 3:18; Ιωάν. 12:48;17 Και αυτά τα θαυματουργικά σημεία θα συνοδεύουν εκείνους που θα πιστέψουν: θα βγάζουν δαιμόνια στο όνομά μου, θα μιλούν καινούργιες γλώσσες Λουκ. 10:17; Πράξ. 2:4; Πράξ. 5:16; Πράξ. 8:7; Πράξ. 10:46; Πράξ. 16:18; Πράξ. 19:6; Πράξ. 19:12;18 και [στα χέρια τους]θα σηκώνουν φίδια, και αν πιουν κάτι θανάσιμο, δε θα τους βλάψει· θα θέτουν τα χέρια πάνω σε αρρώστους και θα γίνονται καλά». Λουκ. 10:19; Πράξ. 28:5; Πράξ. 28:819 Αφενός λοιπόν, μετά την ομιλία του σ’ αυτούς, ο Κύριος Ιησούς αναλήφτηκε στον ουρανό και κάθισε από τα δεξιά του Θεού. Λουκ. 24:50-51; Πράξ. 1:9;20 Αφετέρου εκείνοι εξήλθαν και κήρυξαν παντού, ενώ ο Κύριος συνεργούσε και επιβεβαίωνε το λόγο μέσω των θαυματουργικών σημείων που επακολουθούσαν.] Πράξ. 1:2; Πράξ. 14:3; 1Τιμ. 3:16; Εβρ. 2:4;

Οι Μυροφόρες αλλά και οι φρουροί του τάφου γίνονται μάρτυρες στην ανάσταση του Χριστού

Ο ίδιος άγγελος που κύλισε την πέτρα και έδωσε τα χαρμόσυνα νέα της ανάστασης στις μυροφόρες έκανε τους στρατιώτες φρουρούς του τάφου να το βάλουν στα πόδια έντρομοι. Ενώ η καρδιά κάποιων ανθρώπων δέχεται την αλήθεια του Θεού και βρίσκει αιώνια χαρά και γαλήνη κάποιοι άλλοι αποφεύγουν έντρομοι την αλήθεια και καταφεύγουν στο ψέμα και την ματαιότητα. Βλέποιυμε πως οι φρουροί του τάφου ενώ και αυτοί έγιναν μάρτυρες της ανάστασης όπως οι μυροφόρες διάλεξαν στην συνέχεια με δωροδοκία να γίνουν ψευδομάρτυρες.

Οι μαθητές του Χριστού γίνονται μάρτυρες στην ανάσταση του Χριστού

(9-14) Όταν βυθιζόμαστε στην πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτό μας κάνει δύσπιστους και αδύνατους. Όσο σκεφτόμαστε μιλάμε για την πέτρα που μας φαίνεται αμετακίνητη  την κάνουμε να φαίνεται ακόμα πιο μεγάλη και ασήκωτη. Οι μαθητές έπεσαν σ’ αυτή την παγίδα αφού βυθίστηκαν στο πένθος για τον άδικο θάνατο του Χριστού αφήνοντας την λογική τους να τους οδηγήσει στον φόβο που τους έκλεισε τα μάτια στην μαρτυρία της ανάστασης από την Μαγδαληνή και τους δύο μαθητές που πήγαιναν προς Εμαούς.

Ξέχασαν λοιπόν τα λόγια του Χριστού για την ελπίδα της ανάστασης του και την διαβεβαίωση ότι ποτέ δεν θα τους αφήσει ούτε και θα τους εγκαταλείψει. Πόσο διαφορετική θα ήταν αλήθεια η αντίδραση τους αν αντί να σκέφτονται και να μιλούν για την πελώρια πέτρα του προβλήματος διακήρυτταν την παντοδυναμία του Θεού και την ελπίδα της ανάστασης κάτι που ο Χριστός τόσες φορές τους είχε επαναλάβει. Αντί να μιλάμε λοιπόν για την πέτρα καλά κάνουμε να μιλάμε στην Πέτρα για το μεγαλείο και την δύναμη του Θεού μας. Μιλώντας για την πέτρα δίνουμε δόξα και δύναμη στο πρόβλημα ενώ μιλώντας στην πέτρα για τον Θεό δίνουμε δόξα και τιμή στον Θεό και εμείς παίρνουμε δύναμη να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση που έχουμε μπροστά μας.

 

 

 

Rate this item
(0 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 15:1-47, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Και ευθύς το πρωί έκαναν συμβούλιο οι αρχιερείς μαζί με τους πρεσβυτέρους και τους γραμματείς και όλο το συνέδριο και, αφού έδεσαν τον Ιησού, τον έφεραν και τον παρέδωσαν στον Πιλάτο.Ψαλ. 2:2; Ματθ. 27:1; Λουκ. 22:66; Λουκ. 23:1; Ιωάν. 18:28; Πράξ. 3:13;2 Και τον επερώτησε ο Πιλάτος: «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;» Εκείνος του αποκρίθηκε και λέει: «Εσύ το λες».Ματθ. 27:11; Λουκ. 23:3; Ιωάν. 18:33;3 Και οι αρχιερείς τον κατηγορούσαν πολλά.4 Ο Πιλάτος λοιπόν πάλι τον επερωτούσε λέγοντας: «Δεν αποκρίνεσαι τίποτα; Δες πόσα σε κατηγορούν».Ματθ. 27:13; Ιωάν. 19:10;5 Αλλά ο Ιησούς τίποτα πια δεν αποκρίθηκε, ώστε θαύμαζε ο Πιλάτος.6 Κατά την εορτή, λοιπόν, τους απέλυε ένα φυλακισμένο, όποιον ζητούσαν.Ματθ. 27:15; Λουκ. 23:17; Ιωάν. 18:39;7 Ήταν τότε φυλακισμένος ο λεγόμενος Βαραββάς μαζί με τους στασιαστές, οι οποίοι κατά τη στάση είχαν κάνει φόνο.Ματθ. 27:16; Λουκ. 23:19; Ιωάν. 18:40;8 Και όταν ανέβηκε το πλήθος, άρχισε να του ζητά καθώς τους έκανε.9 Ο Πιλάτος τότε τους αποκρίθηκε λέγοντας: «Θέλετε να σας απολύσω το βασιλιά των Ιουδαίων;»10 Γιατί γνώριζε ότι από φθόνο τον είχαν παραδώσει οι αρχιερείς.11 Αλλά οι αρχιερείς ξεσήκωσαν το πλήθος, για να τους απολύσει μάλλον το Βαραββά.Ματθ. 27:20; Λουκ. 23:18; Ιωάν. 18:40; Πράξ. 3:14;12 Ο Πιλάτος τότε, πάλι έλαβε το λόγο και τους έλεγε: «Τι θέλετε λοιπόν να κάνω αυτόν που λέτε “βασιλιά των Ιουδαίων”;»13 Εκείνοι πάλι έκραξαν: «Σταύρωσέ τον».14 Ο Πιλάτος όμως τους έλεγε: «Γιατί, τι κακό έκανε;» Εκείνοι περισσότερο έκραξαν: «Σταύρωσέ τον».15 Ο Πιλάτος, λοιπόν, θέλοντας να ικανοποιήσει τον όχλο, τους απόλυσε το Βαραββά και παράδωσε τον Ιησού, αφού τον μαστίγωσε, για να σταυρωθεί.Ματθ. 27:26; Ιωάν. 19:1;16 Οι στρατιώτες τότε τον οδήγησαν μέσα στην εσωτερική αυλή, το οποίο είναι το πραιτώριο, και συγκαλούν όλη τη στρατιωτική μονάδα.Ματθ. 27:27; Ιωάν. 19:2;17 Και τον ντύνουν με πορφύρα και του θέτουν γύρω από το κεφάλι ένα αγκάθινο στεφάνι που έπλεξαν.18 Και άρχισαν να τον χαιρετούν: «Χαίρε, βασιλιά των Ιουδαίων».19 Και χτυπούσαν το κεφάλι του με καλάμι και τον έφτυναν και, αφού έπεσαν στα γόνατα, τον προσκυνούσαν.20 Και όταν τον ενέπαιξαν, τον έγδυσαν από την πορφύρα και τον έντυσαν με τα ρούχα του. Και τον οδηγούν έξω για να τον σταυρώσουν.21 Και αγγαρεύουν κάποιον που περνούσε από εκεί κοντά, το Σίμωνα τον Κυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή, τον πατέρα του Αλέξανδρου και του Ρούφου, για να σηκώσει το σταυρό του.Ματθ. 27:32; Λουκ. 23:26;22 Και τον φέρνουν πάνω στον τόπο του Γολγοθά, που ερμηνεύεται, “Κρανίου Τόπος”.Ματθ. 27:33; Λουκ. 23:33; Ιωάν. 19:17;23 Και του έδιναν κρασί με σμύρνα· αλλά αυτός δεν το έλαβε.24 Και τον σταυρώνουν και διαμοιράζονται τα ιμάτιά του, ρίχνοντας κλήρο γι’ αυτά τι κανείς θα πάρει.Ψαλ. 22:18; Ματθ. 27:35; Λουκ. 23:34; Ιωάν. 19:23;25 Ήταν τότε εννιά η ώρα το πρωί, και τον σταύρωσαν.26 Και ήταν η επιγραφή της αιτίας της καταδίκης του γραμμένη από πάνω του: “Ο βασιλιάς των Ιουδαίων”.Ματθ. 27:37; Λουκ. 23:38; Ιωάν. 19:19;27 Και μαζί του σταυρώνουν δύο ληστές, έναν από τα δεξιά και έναν από τα αριστερά του.28 [Και εκπληρώθηκε η Γραφή που λέει: Και μαζί με άνομους λογαριάστηκε.]Ησ. 53:12; Λουκ. 22:37;29 Και εκείνοι που πορεύονταν δίπλα του τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και λέγοντας: «Α, εσύ που καταστρέφεις το ναό και τον οικοδομείς σε τρεις ημέρες,Ψαλ. 22:7; Ψαλ. 69:20; Ψαλ. 109:25; Ματθ. 27:39; Λουκ. 23:35; Ιωάν. 2:19;30 σώσε τον εαυτό σου και κατέβα από το σταυρό».31 Όμοια και οι αρχιερείς τον ενέπαιζαν μεταξύ τους μαζί με τους γραμματείς και έλεγαν: «Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δε δύναται να σώσει.32 Ο Χριστός, ο βασιλιάς του Ισραήλ, ας κατεβεί τώρα από το σταυρό, για να δούμε και να πιστέψουμε». Και αυτοί που ήταν σταυρωμένοι μαζί του τον έβριζαν.

Τα πάθη του Χριστού

(1-32) Όταν ανθρώπινες δυνάμεις συγκεντρώνονται ενάντια στον Χριστού σχεδιάζοντας καταστροφικά σχέδια εναντίον του (1-2) αυτός δεν χάνει τον έλεγχο και διατηρεί την ειρήνη του! Ο Χριστός ήταν εγκαταλειμμένος, μόνος, αλυσοδεμένος, αντιμέτωπος με την καταδίκη του θανάτου αλλά πάνω απ’ όλα αντιμέτωπος με  το φορτίο της αμαρτίας όλου του κόσμου που σήμαινε την εγκατάλειψη  του από τον πολυαγαπημένο του Πατέρα ( κάτι πρωτόγνωρο και άγνωστο και φοβερά οδυνηρό). Αναμβίβολα, η εγκατάλειψη αυτή ήταν το πιό οδυνηρό απο όλα τα παθη του Χριστού. 

Τα πάθη του Χριστού | Παράδειγμα μας μέσα στις δοκιμασίες και τις δυσκολίες

Κάτω από ένα κατάμαυρο ουρανό ο Ιησούς κοιτάει με τα μάτια της αληθινής πίστης πάνω από τα σύννεφα και τις βροντές που τον απειλούν στον ήλιο της αγάπης του Θεού Πατέρα. Ως πιστά παιδιά του Θεού ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι με τους βρυχηθμούς του εχθρού! Μπαίνουμε τότε στον πειρασμό να παραιτηθούμε, να αμφιβάλλουμε για την αγάπη και την φροντίδα του Θεού και να παραδοθούμε στον φόβο. Ας ακολουθήσουμε όμως το παράδειγμα του καλού μας σωτήρα και ας κοιτάξουμε πάνω από τα σύννεφα της θύελλας που αντιμετωπίζουμε αφήνοντας την ζωή μας, τα σχέδια και τα όνειρα μας στα χέρια ενός Θεού που ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑ! Εμείς και αν χάσουμε τον έλεγχο ο Θεός κρατά γερά το τιμόνι της ζωής μας, φτάνει εμείς να του το εμπιστευτούμε.

Τα πάθη του Χριστού  και το σχέδιο σωτηρίας του Θεού για τους ανθρώπους

Ο Χριστος μέσα από αναρίθμητες δοκιμασίες του εχθρού ( Τα πάθη του Χριστού ) έμεινε πιστός γιατί εμπιστεύτηκε την αγάπη του Πατέρα που τον οδηγούσε σε κάθε βήμα στην ζωή. Δεν έλπιζε στις προσπάθειες του Πιλάτου να τον γλιτώσει από την καταδίκη του πλήθους, δεν έλπιζε στην δικιά του ικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δεν βυθίστηκε στην αυτό-λύπηση μπροστά στα φριχτά βασανιστήρια, δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει την δύναμη που ήταν στην διάθεση του από τον Θεό για να κατέβει από τον σταυρό ΑΛΛΑ είχε μπροστά του συνεχώς το μεγάλο σχέδιο σωτηρίας του Θεού για τον άνθρωπο (δια μέσου της ανάστασης του).  Και εμείς λοιπόν βέβαιοι για την αγάπη του Θεού ας έχουμε μπροστά μας την μεγάλη εικόνα του ουρανού χωρίς να περιοριζόμαστε από τις βρυχηθμούς( απειλές) του εχθρού. Μέσα από αυτά που επιτρέπει ο Θεός στην ζωή μας οδηγούμαστε σε νίκες και νέα πνευματικά σκαλοπάτια και θα μας φέρουν πιο κοντά στην ουράνια χαρά και αγάπη του Θεού.

33 Και όταν έγινε δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, έγινε σκοτάδι πάνω σε όλη τη γη ως τις τρεις η ώρα το απόγευμα.Ματθ. 27:45; Λουκ. 23:44;34 Και στις τρεις η ώρα βόησε ο Ιησούς με φωνή μεγάλη: «Ελωι ελωι λεμα σαβαχθανι;», που όταν ερμηνεύεται σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;»Ψαλ. 22:1; Ματθ. 27:46;35 Και μερικοί από αυτούς που είχαν σταθεί εκεί κοντά, όταν άκουσαν, έλεγαν: «Δες, τον Ηλία φωνάζει».36 Έτρεξε τότε κάποιος και, αφού γέμισε ένα σφουγγάρι με ξίδι, το έθεσε γύρω από ένα καλάμι και του έδινε να πιει λέγοντας: «Αφήστε, ας δούμε αν έρχεται ο Ηλίας να τον κατεβάσει».Ψαλ. 69:21; Ιωάν. 19:29;37 Και ο Ιησούς, αφού άφησε ναβγει φωνή μεγάλη, εξέπνευσε.38 Και το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο από πάνω ως κάτω. 2Χρ. 3:14; Ματθ. 27:51; Λουκ. 23:45;39 Όταν είδε τότε ο εκατόνταρχος, που είχε σταθεί απέναντί του, ότι έτσι εξέπνευσε, είπε: «Αλήθεια, αυτός ο άνθρωπος ήταν Υιός Θεού».Ματθ. 27:54; Λουκ. 23:47;40 Και ήταν και γυναίκες από μακριά που κοιτούσαν, μεταξύ των οποίων και η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρατου Ιακώβου του μικρού και του Ιωσή, και η Σαλώμη,Ψαλ. 38:11; Ματθ. 27:55; Λουκ. 23:49;41 οι οποίες, όταν ο Ιησούς ήταν στη Γαλιλαία, τον ακολουθούσαν και τον διακονούσαν. Ήταν επίσης και πολλές άλλες που ανέβηκαν μαζί του στα Ιεροσόλυμα.Λουκ. 8:2-3;

Τα πάθη του Χριστού | Οι τελευταίες του στιγμές

(33-41) Ο Ιησούς έζησε μια ζωή (πλήρη με έλεος και αλήθεια ) που έκανε τους ανθρώπους να μετανοούν και να επιστρέφουν στην αγάπη του Θεού. Ο Θάνατος του δεν μπορούσε να ήταν διαφορετικός αφού ακόμα και με την τελευταία του πνοή πρόσφερε σ’ αυτούς που ήταν δεχτικοί για μετάνοια και αποκατάσταση.  Πολλοί έγιναν μάρτυρες της ζωής και του θανάτου του! Κάποιοι ( ένας από τους ληστές, ο υπεύθυνος για την εκτέλεση εκατόνταρχος ) δεν έχασαν την ευκαιρία που τους πρόσφερε ο Θεός αλλά έτρεξαν να μετανοήσουν και να ομολογήσουν την αγάπη του. Ποια είναι άραγε η δική μας ανταπόκριση σήμερα;

42 Και όταν ήδη έγινε βράδυ, επειδή ήταν Παρασκευή, που είναι η προηγούμενη ημέρα του Σαββάτου,Ματθ. 27:57; Λουκ. 23:50; Ιωάν. 19:38;43 ήρθε ο Ιωσήφ, που καταγόταν από την Αριμαθαία, σεβαστό μέλος του Συνεδρίου, που κι αυτός περίμενε τη βασιλεία του Θεού, ο οποίος τόλμησε, εισήλθε και παρουσιάστηκε μπροστά στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Ιησού.44 Αλλά ο Πιλάτος θαύμασε απορώντας αν είχε ήδη πεθάνει και, αφού προσκάλεσε τον εκατόνταρχο, τον ρώτησε αν πέθανε από ώρα.45 Και όταν το έμαθε από τον εκατόνταρχο, δώρισε το πτώμα στον Ιωσήφ.46 Και εκείνος αφού αγόρασε ένα σεντόνι, τον κατέβασε από το σταυρό, τον τύλιξε στο σεντόνι και τον έθεσε μέσα σε μνήμα που ήταν λατομημένο στο βράχο. Και μετά κύλησε ένα λίθο πάνω στη θύρα του μνήματος.Ματθ. 12:40; Ματθ. 26:12; Ματθ. 27:60; Λουκ. 23:53;47 Τότε η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή κοιτούσαν πού έχει τεθεί.

 

Τα πάθη του Χριστού τελείωσαν | Η ταφή του Χριστού

(42-47) Αυτό που ξεχώριζε τον Ιωσήφ από Αριμαθέα ήταν ότι περίμενε και έλπιζε στην βασιλεία του Θεού σε αντίθεση με τους ανθρώπους που ελπίζουν στην ανθρώπινη βασιλεία και δύναμη. Ήταν αυτή του η πεποίθηση που του έδωσε την δύναμη να κάνει φανερή την αγάπη και αφοσίωση του στον Χριστό ζητώντας το σώμα του από τον Πιλάτο. Ας μην ξεχνάμε ότι  ο Ιωσήφ δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος της εποχής αλλά ένας άνθρωπος με τιμή και εξέχουσα θέση στην ανθρώπινη βασιλεία της τότε εποχής. Παρ’ όλα αυτά μπροστά στην βασιλεία του Θεού η θέση και η δόξα που κατείχε στην ανθρώπινη ηγεσία της εποχής δεν είχε καμιά σημασία γι’ αυτόν.

 

Rate this item
(3 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 14:22-52, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

22 Και ενώ αυτοί έτρωγαν, έλαβε άρτο, αφού ευλόγησε το Θεό, τον έκοψε με τα χέρια και τους τον έδωσε και είπε: «Λάβετε, τούτο είναι το σώμα μου». Ματθ. 26:26; Λουκ. 22:19; 1Κορ. 11:23;23 Και αφού έλαβε ποτήρι, ευχαρίστησε το Θεό, τους το έδωσε και ήπιαν όλοι από αυτό.24 Και τους είπε: «Τούτο είναι το αίμα μου, της διαθήκης, που χύνεται υπέρ πολλών.25 Αλήθεια σας λέω ότι δε θα πιω πια από το γέννημα της αμπέλου ως την ημέρα εκείνη, όταν θα το πίνω καινούργιο μέσα στη βασιλεία του Θεού».26 Και αφού ύμνησαν, εξήλθαν στο Όρος των Ελαιών.

Θεία Κοινωνία | Το μυστικο δείπνο

(22-26)Ο Ιησούς προετοιμάζει τους μαθητές του να δεχτούν την θυσία του! Τρώγοντας από το σώμα του και πίνοντας από το αίμα του ( Θεία κοινωνία) λαμβάνουν την θυσία του ως μέσο σωτηρίας και αποκατάστασης με τον Θεό.

Φυσικά αυτής της πράξης προηγείται η γνήσια πίστη στον Θεό μετά από ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας. Γι’ αυτό άλλωστε ο λόγος του Θεού προτρέπει τους ανθρώπους να μην λαμβάνουν Θεία κοινωνία αν δεν έχουν με πίστη δεχτεί το έλεος και την χάρη του Θεού στην ζωή τους.

Ένας έμπρακτος τρόπος να εξετάσει κάποιος τον εαυτό το με βάση αυτό το κριτήριο είναι να βεβαιωθεί ότι δεν κρατεί πίκρα στην καρδιά του συγχωρώντας τους συνανθρώπους του όπως ο ίδιος του τόσο απλόχερα έχει λάβει συγχώρεση και αποκατάσταση από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να λαμβάνουμε Θεία κοινωνία δεδομένου ότι  με ειλικρίνεια και απλότητα δεχόμαστε την συγχώρεση του Θεού και τον καλωσορίζουμε  στην ζωή μας.

27 Και τους λέει ο Ιησούς: «Όλοι θα σκανδαλιστείτε, γιατί είναι γραμμένο: Θα χτυπήσω τον ποιμένα και τα πρόβατα θα διασκορπιστούν. Ζαχ. 13:7; Ματθ. 26:31; Ιωάν. 16:32;28 Αλλά μετά την έγερσή μου θα πάω πριν από εσάς στη Γαλιλαία». Ματθ. 26:32; Ματθ. 28:10; Μάρκ. 16:7;29 Ο Πέτρος όμως του είπε: «Αν και όλοι μπορεί να σκανδαλιστούν αλλά όχι εγώ».30 Και του λέει ο Ιησούς: «Αλήθεια σου λέω ότι εσύ σήμερα, αυτήν τη νύχτα, πριν ο πετεινός λαλήσει δύο φορές, τρεις θα με απαρνηθείς». Ματθ. 26:34; Λουκ. 22:34; Ιωάν. 13:38;31 Εκείνος ακόμη περισσότερο έλεγε: «Κι αν χρειαστεί να πεθάνω μαζί σου, δε θα σε απαρνηθώ». Ομοίως μάλιστα και όλοι έλεγαν. Ιωάν. 13:37;32 Και έρχονται σε μια περιοχή που έχει το όνομα Γεθσημανή και λέει στους μαθητές του: «Καθίστε εδώ, ωσότου προσευχηθώ». Ματθ. 26:36; Λουκ. 22:39; Ιωάν. 18:1;33 Και παραλαβαίνει μαζί του τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και άρχισε να μένει έκθαμβος και να αδημονεί.34 Και τους λέει: «Περίλυπη είναι η ψυχή μου, ως το θάνατο. Μείνετε εδώ και αγρυπνείτε». Ιωάν. 12:27;35 Και αφού προχώρησε σε μικρή απόσταση, έπεφτε στη γη και προσευχόταν για να παρέλθει από αυτόν, αν ήταν δυνατό, εκείνη η ώρα. Λουκ. 22:41;36 Και έλεγε: «Αββά, Πατέρα, όλα είναι δυνατά σ’ εσένα. Απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα· αλλά όχι ό,τι εγώ θέλω, αλλά ό,τι εσύ». Ιωάν. 6:38;37 Και έρχεται και τους βρίσκει να κοιμούνται, και λέει στον Πέτρο: «Σίμωνα, κοιμάσαι; Δεν μπόρεσες μια ώρα να αγρυπνήσεις; Ματθ. 26:40; Λουκ. 22:45;38 Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην έρθετε σε πειρασμό. Το πνεύμα είναι βεβαίως πρόθυμο, αλλά η σάρκα ασθενής». Γαλ. 5:17;39 Και πάλι έφυγε και προσευχήθηκε και είπε τα ίδια λόγια.40 Και πάλι ήρθε και τους βρήκε να κοιμούνται, γιατί τα μάτια τους ήταν πολύ βαριά από τη νύστα και δεν ήξεραν τι να του αποκριθούν.41 Και έρχεται για τρίτη φορά και τους λέει: «Κοιμάστε λοιπόν και αναπαύεστε· φτάνει. Ήρθε η ώρα, ιδού, παραδίνεται ο Υιός του ανθρώπου στα χέρια των αμαρτωλών.

Αυτοπεποίθηση ή πεποίθηση στον Θεό

(27-41) Πού στηρίζουμε την πεποίθηση και την δύναμη μας στην ζωή; Ο κόσμος σήμερα θεωρεί την αυτοπεποίθηση την πρώτιστη αρετή για να προχωρήσει και να πετύχει ο άνθρωπος στην ζωή.

Ο λόγος του Θεού όμως πουθενά δεν μας λέει να έχουμε πεποίθηση στον εαυτό μας ( αυτοπεποίθηση) αλλά στον Θεό! Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί πρέπει να δείχνουν αδύνατοι, φοβισμένοι και αβέβαιοι; Αλλοίμονο αν έτσι φανερώνουμε την πίστη μας στον Θεό!

Ο Πιστός πρέπει έχοντας πεποίθηση στον Θεό να γνωρίζει ότι μπορεί να υπερβεί τον εαυτό και τις δυνατότητες του ( αυτή είναι η σωστή αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχουμε). Αν έχουμε δίπλα μας τον παντοδύναμο Θεό ποιος μπορεί αλήθεια να σταθεί εναντίον μας; Ο Πιστός πρέπει να φανερώνεται δυνατός, θαρραλέος και βέβαιος αλλά όχι επειδή στηρίζεται στην δικιά του δύναμη αλλά σ’ αυτήν του παντοδύναμου Θεού.

Ο Πέτρος και οι μαθητές του Ιησού σε αυτή την περίσταση φαίνεται να είναι τόσο βέβαιοι για τον εαυτό τους και την αγάπη τους στον Ιησού που πέφτουν στην παγίδα της λανθασμένης πεποίθησης και αυτοεκτίμησης ( αυτοπεποίθηση). Η σωστή στάση θα ήταν « αναγνωρίζω Ιησού την αδυναμία μου μπροστά στον φόβο του θανάτου αλλά ξέρω πως εσύ δεν θα με αφήσεις ούτε θα με εγκαταλείψεις. Βοήθησε με να μείνω πιστός μέχρι τέλους»

42 Σηκώνεστε, ας πηγαίνουμε. Ιδού, αυτός που θα με παραδώσει έχει πλησιάσει».43 Και ευθύς, ενώ αυτός μιλούσε ακόμα, παρουσιάζεται ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, και μαζί του όχλος με μάχαιρες και ξύλα από μέρους των αρχιερέων και των γραμματέων και των πρεσβυτέρων. Ματθ. 26:47; Λουκ. 22:47; Ιωάν. 18:3;44 Αυτός που θα τον παράδινε είχε δώσει μάλιστα σύνθημα σ’ αυτούς λέγοντας: «Όποιον φιλήσω, αυτός είναι· κρατήστε τον και οδηγείτε τον στο δικαστήριο με ασφάλεια».45 Και αφού ήρθε, ευθύς πλησίασε σε αυτόν και του λέει: «Ραβί», και τον καταφίλησε. 2Σαμ. 20:9;46 Εκείνοι έβαλαν τα χέρια πάνω του και τον κράτησαν.47 Ένας τότε, κάποιος από αυτούς που είχαν σταθεί εκεί κοντά, αφού τράβηξε τη μάχαιρα, χτύπησε το δούλο του αρχιερέα και του αφαίρεσε το αυτί.48 Και έλαβε το λόγο ο Ιησούς και τους είπε: «Σαν ενάντια σε ληστή εξήλθατε με μάχαιρες και ξύλα, για να με συλλάβετε;49 Κάθε ημέρα ήμουν κοντά σας, διδάσκοντας μέσα στο ναό, και δε με κρατήσατε. Αλλά αυτό έγινε, για να εκπληρωθούν οι Γραφές». Ψαλ. 22:6; Ψαλ. 69:9; Λουκ. 24:25;50 Και τότε τον άφησαν και έφυγαν όλοι. Ιώβ 19:13; Ψαλ. 88:8;51 Και κάποιος νεαρός ακολουθούσε μαζί του περιτυλιγμένος με σεντόνι πάνω στο γυμνό του σώμα· και τον κρατούν.52 Εκείνος εγκατέλειψε το σεντόνι και έφυγε γυμνός. 

Rate this item
(0 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 14:1-21, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Ήταν τότε το Πάσχα και η εορτή των Αζύμων, μετά δύο ημέρες. Και ζητούσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς πώς να τον κρατήσουν και να τον σκοτώσουν με δόλο. Ματθ. 26:2; Λουκ. 22:1; Ιωάν. 11:55; Ιωάν. 13:1;

2 Γιατί έλεγαν: «Όχι κατά την εορτή, μήπως γίνει θόρυβος από το λαό».

3 Και όταν αυτός ήταν στη Βηθανία, στην οικία του Σίμωνα του λεπρού, ενώ καθόταν, για να φάει, ήρθε μια γυναίκα έχοντας αλαβάστρινο δοχείο με μύρο από υγρό πολυτελές νάρδο. Αφού σύντριψε το αλαβάστρινο δοχείο, το κατάχυσε στο κεφάλι του. Ματθ. 26:6; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 11:2; Ιωάν. 12:3;

Η Σταύρωση | Το παρασκήνιο

(1-3) Παρόλο που τα σχέδια των αρχιερέων ήταν αρχικά να μην συλλάβουν τον Ιησού την περίοδο του Πάσχα βλέπουμε ότι τα σχέδια του Θεού υπερέχουν αυτά των ανθρώπων. Ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται πολλές φορές μέσα στον λόγο του Θεού ως το αρνί του Πάσχα γιατί ο Θεός είχε σκοπό να αντικαταστήσει το αρνί με το οποίο συνοδευόταν η συγκεκριμένη εορτή με την θυσία του μοναχογιού του. (Βλέπε εδώ για περισσότερα όσο αφορά την εορτή του Πάσχα).Σκοπός λοιπόν του Θεού ήταν η θυσία του Χριστού ( η σταύρωση) να γίνει το Πάσχα και έτσι βλέπουμε τις καταστάσεις να αλλάζουν και τα αρχικά σχέδια των ηγετών της εποχής να μην μπορούν να σταθούν εμπόδιο στο σχέδιο του Θεού.

4 Ήταν όμως μερικοί που αγανακτούσαν μέσα τους, λέγοντας: «Γιατί έχει γίνει αυτή η απώλεια του μύρου;

5 Επειδή αυτό το μύρο μπορούσε να πουληθεί πάνω από τριακόσια δηνάρια και να δοθεί στους φτωχούς». Και την επέπλητταν με θυμό.

6 Αλλά ο Ιησούς είπε: «Αφήστε την. Τι την ενοχλείτε; Έκανε σ’ εμένα ένα καλό έργο.

7 Γιατί πάντοτε τους φτωχούς τούς έχετε μαζί σας και, όταν θέλετε, δύναστε να τους κάνετε καλό, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε. Δευτ. 15:11;

8 Ό,τι είχε έκανε. Πρόλαβε να μυρώσει το σώμα μου για τον ενταφιασμό μου.

9 Και αλήθεια σας λέω, όπου κι αν κηρυχτεί το ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο, και ό,τι έκανε αυτή θα διαλαληθεί στη μνήμη της».

10 Και ο Ιούδας Ισκαριώτης, ο ένας από τους δώδεκα, πήγε προς τους αρχιερείς, για να τους τον παραδώσει. Ματθ. 26:14; Λουκ. 22:4;

11 Εκείνοι, όταν το άκουσαν, χάρηκαν, και του υποσχέθηκαν να του δώσουν αργυρά νομίσματα. Και ζητούσε ευκαιρία πώς να τον παραδώσει.

Πρίν την Σταύρωση | Ένα αλαβάστρινο δοχείο με μύρο

(4-11) Όπου είναι ο Χριστός είναι αποκατάσταση, είναι θεραπεία, είναι δύναμη και ελευθερία. Ο Ιησούς βρίσκεται στο σπίτι ενός ανθρώπου, πρώην λεπρού, που απολάμβανε τώρα στο σπίτι του τον Χριστό. Ας μην ξεχνάμε από πού μας έβγαλε ο Ιησούς και ας μην αμελούμε να τον προσκαλούμε στο σπίτι μας και να μένουμε στην παρουσία του. Αν μένουμε σ’ αυτόν τότε θα μας βοηθήσει να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να τον αγαπήσουμε γι’ αυτό που πραγματικά είναι.

Βλέπουμε μια γυναίκα αλόγιστα  να σπαταλάει ένα πανάκριβο μύρο ( αξίας ενός χρόνου μισθούς) πάνω στον Ιησού! Η πιο φυσιολογική σκέψη περνάει μέσα από το μυαλό κάθε ευσυνείδητου Χριστιανού. Γιατί η σπατάλη; Γιατί να μην δοθούν τα λεφτά που αξίζει αυτό το πολύτιμο άρωμα στους φτωχούς που τόσο αγαπά και υποστηρίζει ο Χριστός; Γινόμαστε λοιπόν αβίαστα κριτές μιας πράξης που πηγάζει από βαθιά αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο του Ιησού. Ας κρίνουμε καλύτερα την διαχείριση αυτών που μας ανήκουν αντί βιαστικά να κρίνουμε την διαχείριση αυτών που ο Θεός έδωσε σε κάποιους άλλους γιατί αλλιώς μπορεί να είμαστε εμείς αυτοί που θα δεχτούμε επίπληξη από τον Θεό. 

Μια πράξη εντελώς παράλογη για μας μπορεί να είναι μια πράξη που κάνει την καρδιά του Θεού να κτυπά πιο δυνατά! Ας δίνουμε απλόχερα και ας ακολουθούμε αλόγιστα την οδηγία του Αγίου Πνεύματος  ακόμα και αν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την άδικη κατάκριση διάφορων πνευματικών, συγγενών ή φίλων. Αν προσέχουμε τα κίνητρα μας απέναντι στον Θεό και να η αγάπη μας γι’ αυτόν υπερέχει τότε το έργα μας μένουν στον αιώνα αφού ο Θεός ποτέ δεν θα τα ξεχάσει και ίσως, ποιος ξέρει, γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση σε άλλους πιστούς.

Αντίθετα αυτός που κατακρίνει τους συνανθρώπους του και τον Θεό γι’ αυτά που δεν μπορεί να καταλάβει ή να δεχτεί καταντά στην πλάνη και σε πράξεις που τον οδηγούν στην καταστροφή. Δεν είναι παράξενο που η προδοσία του Ιούδα αναφέρεται ακριβώς μετά από αυτό το περιστατικό(10-11)!

 

12 Και την πρώτη ημέρα της εορτής των Αζύμων, όταν θυσίαζαν το Πάσχα, του λένε οι μαθητές του: «Πού θέλεις να πάμε και να ετοιμάσουμε, για να φας το Πάσχα;» Έξ. 12:17; Ματθ. 26:17; Λουκ. 22:7;13 Και αποστέλλει δύο από τους μαθητές του και τους λέει: «Πηγαίνετε στην πόλη και θα σας συναντήσει ένας άνθρωπος, βαστάζοντας στάμνα με νερό. Ακολουθήστε τον14 και, όπου εισέλθει, πείτε στον οικοδεσπότη ότι ο δάσκαλος λέει: “Πού είναι το κατάλυμά μου όπου το Πάσχα θα φάω μαζί με τους μαθητές μου”15 Και αυτός θα σας δείξει ανώγι μεγάλο, στρωμένο έτοιμο· και εκεί ετοιμάστε για μας».16 Και εξήλθαν οι μαθητές και ήρθαν στην πόλη και βρήκαν καθώς τους είπε και ετοίμασαν το Πάσχα.17 Και όταν βράδιασε, έρχεται μαζί με τους δώδεκα. Ματθ. 26:20; Λουκ. 22:14;18 Και ενώ αυτοί ξάπλωναν και έτρωγαν, ο Ιησούς είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι ένας από εσάς θα με προδώσει· εκείνος που τρώει μαζί μου». Ψαλ. 41:9; Πράξ. 1:17;19 Αυτοί άρχισαν να λυπούνται και να του λένε ένας-ένας: «Μήπως εγώ;»20 Εκείνος τους είπε: «Είναι ένας από τους δώδεκα, αυτός που βουτά μαζί μου στο βαθύ πιάτο.21 Γιατί ο Υιός του ανθρώπου, βέβαια, πηγαίνει καθώς είναι γραμμένο γι’ αυτόν, αλίμονο όμως στον άνθρωπο εκείνο μέσω του οποίου ο Υιός του ανθρώπου προδίδεται· θα ήταν καλό γι’ αυτόν αν εκείνος ο άνθρωπος δεν είχε γεννηθεί».

 

 

 

Rate this item
(0 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 12:38-13:13, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά) 

 Φαρισαισμός 

39 και πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγές και τα πρώτα καθίσματα στα δείπνα,40 οι οποίοι κατατρώνε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνουν μακριές προσευχές. Αυτοί θα λάβουν περισσότερη καταδίκη». Ματθ. 23:14; Λουκ. 20:47; 2Τιμ. 3:6; Τίτ. 1:11;41 Και αφού κάθισε απέναντι από το θησαυροφυλάκιο, κοιτούσε πώς το πλήθος ρίχνει χάλκινα νομίσματα στο θησαυροφυλάκιο. Και πολλοί πλούσιοι έριχναν πολλά. 2Βασ. 12:9; Λουκ. 21:1;42 Και ήρθε μια χήρα φτωχή και έριξε δύο λεπτά, που είναι ένας κοδράντης.43 Και τότε προσκάλεσε τους μαθητές του και τους είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι αυτή η φτωχή η χήρα έριξε περισσότερο απ’ όλους όσοι ρίχνουν χρήματα στο θησαυροφυλάκιο. 2Κορ. 8:12;44 Γιατί όλοι έριξαν από το περίσσευμά τους, αυτή όμως από το υστέρημά της, όλα όσα είχε έριξε, όλη την περιουσία της».

Φαρισαϊσμός | Προσοχή! Φαρισαισμός και δωρεά στην εκκλησία δεν πάνε μαζί!

(38-43) Προσοχή λοιπόν: O πνευματικός  Φαρισαϊσμός κρατά τους ανθρώπους μαρκρυά από τον Θεό! Και σε ποιόν δεν αρέσει να τον θαυμάζουν, να τον σέβονται και να τον θεωρούν ανώτερο. Αλλοίμονο όμως, αυτό είναι κάτι που απεχθάνεται ο Θεός. Πρέπει να χαλιναγωγήσουμε την σάρκα μας που ποθεί τον ανθρώπινη δόξα και τιμή περισσότερο από την αγάπη για τον συνάνθρωπο και την δόξα που χαρίζει ο Θεός ( Αυτό είναι Φαρισαισμός ). Άλλωστε η ανθρώπινη δόξα παρέρχεται ενώ η Θεϊκή μένη αιώνια.

Τα ανθρώπινα πρωτεία δεν πρέπει να μας συγκινούν και να μας κάνουν να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά γιατί αυτό είναι υποκρισία και φαρισαισμός μπροστά στα μάτια του Θεού.  Θα πρέπει αντιθέτως να προσπαθούμε να αρέσουμε στον Θεό και να αντλούμε την αυτοεκτίμηση και την αξία μας από την σχέση μας μαζί του. Αν είσαι παιδί του παντοδύναμου Θεού ( δηλαδή είσαι ένα βασιλόπουλο του ουρανού) και γνωρίζεις ότι αυτός σε αγαπά και νοιάζεται, γιατί πληγώνεσαι από την ζήλεια και την πίκρα άλλων ανθρώπων. Ας αναθεωρήσουμε την βάση με την οποία αξιολογούμε τον εαυτό μας και την αξία μας.

Η χήρα της ιστορίας μας δεν θα έπρεπε να βλέπει υποτιμητικά τον εαυτό της γιατί είχε να δώσει λίγα κατ’ άνθρωπο στον Θεό ως δωρεά στην εκκλησία. Αντιθέτως χωρίς να την νοιάζει πως θα την κρίνουν οι συνάνθρωποι της αποφασίζει να δώσει αυτό που έχει ως δωρεά στην εκκλησία του καιρού εκείνου πιστεύοντας ότι ο Θεός χαίρεται μ’ αυτό και με την κρυφή αλλά μεγάλη αγάπη που συνοδεύει την πράξη της.         

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 13

1 Και ενώ έβγαινε έξω από το ναό, του λέει ένας από τους μαθητές του: «Δάσκαλε, δες τι είδους λίθοι και τι είδους οικοδομές!» Ματθ. 24:1; Λουκ. 21:5; 2 Και ο Ιησούς του είπε: «Βλέπεις αυτές τις μεγάλες οικοδομές; Δε θα αφεθεί εδώ λίθος πάνω σε λίθο που δε θα καταστραφεί». 1Βασ. 9:7-8; Μιχ. 3:12; Λουκ. 19:44; 3 Και ενώ καθόταν αυτός στο Όρος των Ελαιών απέναντι από το ναό, τον επερωτούσαν ιδιαιτέρως ο Πέτρος και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης και ο Ανδρέας: Ματθ. 24:3; Λουκ. 21:7; 4 «Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά και ποιο το σημείο όταν μέλλουν όλα αυτά να συντελεστούν;» Πράξ. 1:6; 5 Ο Ιησούς τότε άρχισε να τους λέει: «Προσέχετε μη σας πλανήσει κανείς. Ιερ. 29:8; Εφεσ. 5:6; 2Θεσ. 2:2-3; 1Ιωάν. 4:1; 6 Πολλοί θα έρθουν με το όνομά μου λέγοντας ότι εγώ είμαι και πολλούς θα πλανήσουν. Ιερ. 14:14; Ιερ. 23:21; 7 Όταν λοιπόν ακούσετε πολέμους και φήμες πολέμων, μη θορυβείστε· πρέπει να γίνουν, αλλά ακόμα δεν είναι το τέλος. 8 Γιατί θα εγερθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας, θα γίνουν σεισμοί κατά τόπους, θα γίνουν πείνες· αρχή ωδίνων θα είναι αυτά. Ησ. 19:2;  9 Και να προσέχετε εσείς τους εαυτούς σας. Θα σας παραδώσουν σε συνέδρια, και θα δαρθείτε σε συναγωγές, και θα σταθείτε μπροστά σε ηγεμόνες και σε βασιλιάδες εξαιτίας μου, για να δώσετε μαρτυρία σ’ αυτούς. Ματθ. 10:17; Ματθ. 24:9; Λουκ. 21:12; Ιωάν. 15:19; Ιωάν. 16:2; Αποκ. 2:10; 10 Και το ευαγγέλιο πρέπει πρώτα να κηρυχτεί σε όλα τα έθνη. 11 Και όταν σας οδηγούν για να σας παραδώσουν, μη μεριμνάτε από πριν τι θα μιλήσετε, αλλά ό,τι σας δοθεί εκείνη την ώρα, αυτό να μιλάτε· γιατί δεν είστε εσείς που θα μιλάτε, αλλά το Πνεύμα το Άγιο. Ματθ. 10:19; Λουκ. 12:11; Λουκ. 21:4; 12 Και θα παραδώσει ο αδελφός τον αδελφό σε θάνατο και ο πατέρας το παιδί, και θα επαναστατήσουν παιδιά ενάντια σε γονείς και θα τους θανατώσουν. Ιεζ. 38:21; Μιχ. 7:6; 13 Και θα είστε μισούμενοι από όλους για το όνομά μου. Αλλά εκείνος που θα υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». Ματθ. 10:22; Ματθ. 24:13; Λουκ. 21:19; Αποκ. 2:7; Αποκ. 2:10;

Διωγμός των πιστών 

Φαινομενικά ο Ιησούς εδώ προφητεύει άσχημα μαντάτα για την ανθρωπότητα και για τους πιστούς της εποχής. Καταστροφή του ναού, διωγμός των πιστών, ψευδοπροφήτες, καταστροφές και ωδίνες! Αυτά τα άσχημα μαντάτα είναι οι δοκιμασίες που τόσο συχνά καλούνται οι πιστοί να αντιμετωπίσουν. Σκοπός  όμως των δοκιμασιών αυτών που επιτρέπει ο Θεός δεν είναι να μας αποδυναμώσουν αλλά αντιθέτως να μας ενισχύσουν πνευματικά και να μας φέρουν πιο κοντά του. Αυτός που θα υπομένει στην πίστη θα σωθεί διακηρύττει ο Χριστός προκαλώντας μας να δούμε τις δοκιμασίες αυτές με τα μάτια του ουρανού.

Έτσι έγινε λοιπόν για τους πιστούς του πρώτου αιώνα! Ο διωγμός των χριστιανών έγινε αφορμή να διασπαρθούν οι πιστοί σε διάφορες περιοχές της εποχής παίρνοντας μαζί τους το ευαγγέλιο. Άλλοι πάλι αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν σε ηγεμόνες και δικαστές μαρτυρώντας για την χριστιανική τους πίστη με θάρρος. Ο Θεός μας διαβεβαιώνει ότι μέσα στις δοκιμασίες είναι δίπλα μας. και μας καλεί να μην μεριμνούμε για την υπεράσπιση μας αλλά ούτε και να φοβόμαστε τους ανθρώπους οι οποίοι μας εχθρεύονται γιατί το Άγιο Πνεύμα του Θεού θα μας δώσει τα κατάλληλα λόγια και την δύναμη να αντιμετωπίσουμε με θάρρος την δοκιμασία.

Ο Χριστός λοιπόν προκαλεί τους πιστούς να αναλογιστούν το κόστος της πίστης και της αγάπης τους σ’ αυτόν! Την ίδια ώρα τους διαβεβαιώνει ότι δεν θα τους αφήσει μόνους αλλά ότι δια μέσου του Αγίου Πνεύματος θα σταθεί δίπλα τους εξασφαλίζοντας σ’ αυτούς που υπομένουν την νίκη.

 

Rate this item
(0 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 12:18-37, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

 

18 Και έρχονται Σαδδουκαίοι προς αυτόν, οι οποίοι λένε πως δεν υπάρχει ανάσταση, και τον επερωτούσαν: Ματθ. 22:23; Λουκ. 20:27; Πράξ. 23:8; 19 «Δάσκαλε, ο Μωυσής μάς έγραψε ότι αν ο αδελφός κάποιου πεθάνει και εγκαταλείψει γυναίκα και δεν αφήσει τέκνο, να λάβει ο αδελφός του τη γυναίκα του και να φέρει απογόνους στον αδελφό του. Δευτ. 25:5-6;20 Ήταν εφτά αδελφοί. Και ο πρώτος έλαβε γυναίκα και πεθαίνοντας δεν άφησε απογόνους.21 Και ο δεύτερος έλαβε αυτήν και πέθανε, χωρίς να αφήσει απογόνους· και ο τρίτος ομοίως· 22 και οι εφτά δεν άφησαν απογόνους. Τελευταία απ’ όλους πέθανε και η γυναίκα.

 23 Κατά την ανάσταση, όταν αναστηθούν, ποιανού από αυτούς θα είναι γυναίκα; Γιατί και οι εφτά την είχαν γυναίκα».24 Τους είπε ο Ιησούς: «Γι’ αυτό δεν πλανάστε, επειδή δεν ξέρετε τις Γραφές μήτε τη δύναμη του Θεού;

 25 Γιατί όταν αναστηθούν από τους νεκρούς, ούτε νυμφεύονται ούτε παντρεύονται, αλλά είναι σαν άγγελοι στους ουρανούς. Ματθ. 22:30; 1Ιωάν. 3:2;26 Όσον αφορά όμως τους νεκρούς ότι εγείρονται, δε διαβάσατε στο βιβλίο του Μωυσή, εκεί όπου μιλάει για τη βάτο, πώς του είπε ο Θεός λέγοντας Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Έξ. 3:6; Ματθ. 22:31-32; Πράξ. 7:32; Εβρ. 11:16;27 Δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών· πολύ πλανάστε».

Ανάσταση Νεκρών | Η ανάσταση των νεκρών είναι ακατανόητο μυστήριο

(18-27) Τι γίνεται όταν κάποια πράγματα όπως τα περιγράφει ο λόγος του Θεού φαίνονται απίστευτα και εξωπραγματικά; Η πνευματική διάσταση του ίδιου του ανθρώπου αλλά και η πνευματική διάσταση αυτών που καλείται ο πιστός να δεχτεί δεν μπορούν να αποδειχτούν με την κοινή λογική μα ούτε και να μπουν σε δοκιμαστικό σωλήνα. Αν κοιτάξει όμως κανείς γύρω του θα δει ότι όλη η ζωή του είναι ένα μεγάλο ανεξήγητο θαύμα. Ο Θεός λοιπόν δεν καλεί τον πιστό να τον καταλάβει αλλά να τον πιστέψει. Το κάνει αυτό ΟΧΙ γιατί  θέλει να τον υποδουλώσει  αλλά επειδή θέλει να χτίσει μαζί του μια σχέση αγάπης με θεμέλιο την πίστη.

Έχουμε λοιπόν εμπιστοσύνη σ’ αυτά που λέει ο Θεός ή προσπαθούμε όπως τους Σαδδουκαίους της περικοπής μας να εξηγήσουμε τα πνευματικά μόνο με την λογική μας. Αυτό που πραγματικά είναι λογικό είναι να παρατηρήσει ο άνθρωπος το θαύμα που ζει και μέσα απ’ αυτό να αναζητήσει και να βρει τον Θεό. Ο λόγος του Θεού μέσα στην παλαιά διαθήκη υποστηρίζει μέσα από το στόμα  προφητών την ανάσταση των νεκρών πράγμα που οι Σαδδουκαίοι αμφισβητούν. Ο Ιησούς τους προκαλεί με ένα λογικό επιχείρημα προκαλώντας τους να καταλάβουν και να εννοήσουν τον περιορισμό και την αδυναμία της δικής τους λογικής στην οποία βασίζονταν για να εξηγήσουν τον λόγο του Θεού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει την ανάσταση των νεκρών ( όπως και όλες τις άλλες πνευματικές αλήθειες)  με το μυαλό του αν πρώτα δεν δεχτεί με την καρδία του την ανεξάντλητη και ανεξήγητη αγάπη του Θεού!

28 Και αφού πλησίασε ένας από τους γραμματείς που τους άκουσε να συζητούν, επειδή είδε ότι καλά τους αποκρίθηκε, τον επερώτησε: «Ποια εντολή είναι πρώτη απ’ όλες;» Ματθ. 22:34; Λουκ. 10:25; 29 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Πρώτη είναι: Άκου Ισραήλ, ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός μας είναι ένας ΚΥΡΙΟΣ. Δευτ. 6:4; Δευτ. 10:12; Λουκ. 10:27;30 Και να αγαπήσεις Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου και με όλη την ισχύ σου.31 Δεύτερη είναι αυτή: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Άλλη εντολή μεγαλύτερη από αυτές δεν υπάρχει». Λευ. 19:18; Ματθ. 22:39; Ρωμ. 13:9; Γαλ. 5:14; Ιακ. 2:8;32 Και του είπε ο γραμματέας: «Καλά, δάσκαλε, είπες αληθινά ότι ένας είναι ο Θεός και δεν είναι άλλος εκτός από αυτόν. 33 Και το να αγαπάει κανείς αυτόν με όλη την καρδιά του και με όλη τη σύνεση και με όλη την ισχύ του, και το να αγαπάει κανείς τον πλησίον του σαν τον εαυτό του περισσότερο είναι απ’ όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες».34 Και ο Ιησούς, επειδή είδε ότι συνετά αποκρίθηκε, του είπε: «Δεν είσαι μακριά από τη βασιλεία του Θεού». Και κανείς πια δεν τολμούσε να τον επερωτήσει.

Η σπουδαιότερη απο τις δέκα εντολές

(28-34 ) Ο άνθρωπος ψάχνει εντολές και κανόνες για να δικαιωθεί μπροστά στον Θεό και το βλέπουμε αυτό στην ερώτηση σχετικά με το ποιά είναι η σπουδαιότερη απο τις δέκα εντολές!  Ο άνθρωπος ψάχνει φόρμουλες ( π.χ. μέσα στις δέκα εντολές) που θα του εξηγήσουν τον Θεό ώστε να μπορέσει να τον πιστέψει. Ο Θεός από την άλλη προσφέρει αντί κανόνες και νόμους  αγάπη και έλεος σαν το μέσω σωτηρίας και αποκατάστασης του Θεού με τους ανθρώπους. Παραμένει ανεξήγητος και ζητά απ’ αυτούς που μαθαίνουν να τον αγαπούν να τον εμπιστεύονται!

Η αγάπη μας στον Θεό εμπερικλείει τον νόμο ( δέκα εντολές) και τους κανόνες αφού αυτός που αγαπά πραγματικά τον Θεό τον υπακούει και τον εμπιστεύεται. Οι εντολές όμως του Θεού δείχνουν τον χαραχτήρα του, ένα άπιαστο και ασύλληπτα άγιο χαραχτήρα που κανείς δεν μπορεί να φτάσει. Η μόνη πρόσβαση που έχουμε στην αγιότητα του είναι δια μέσου της αγάπης του.Τις δέκα εντολές δεν τις έδωσε ο Θεός για να μπορέσει ο άνθρωπος να έρθει κοντά του υπακούοντας τες ( αυτό είναι ανθρωπίνος αδύνατο ) αλλά για φανερώσει την αγιότητα του κάτι που πόνο μέσω της αγάπης και του ελέους του Θεού μπορεί να κερδίσει ο άνθρωπος. 

35 Και έλαβε το λόγο ο Ιησούς και έλεγε διδάσκοντας στο ναό: «Πώς λένε οι γραμματείς ότι ο Χριστός είναι γιος του Δαβίδ; Ματθ. 22:41; Λουκ. 20:41 36 Αυτός ο Δαβίδ είπε μέσω του Πνεύματος του Αγίου: Είπε ο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριό μου: “Κάθου από τα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου”. Ψαλ. 110:1; Πράξ. 2:34; 1Κορ. 15:25; Εβρ. 1:13; Εβρ. 10:13;37 Αυτός ο Δαβίδ τον λέει “Κύριο”. Τότε από πού είναι γιος του;» Και το πολύ πλήθος τον άκουγε ευχάριστα.

(35-37) Ο Ιησούς προκαλεί και προβληματίζει τα πλήθη. Κάποιοι τον ακούνε με ευχαρίστηση, άλλοι όμως δυσανασχετούν και αντιδρούν. Θέλουμε να έχουμε αυστηρά δομημένη θεολογία, να έχομε εξηγήσεις για όλα τα θέματα ώστε να νοιώθουμε ασφαλισμένοι και σίγουροι για την πίστη μας. Ο Θεός όμως ταρακουνάει αυτή την στάση των τότε Πνευματικών κλονίζοντας με διάφορες ερωτήσεις τις παραδόσεις και απόψεις τους πάνω στον λόγο του Θεού. Ας είμαστε ανοιχτοί λοιπόν και δεχτικοί στην αλήθεια  παρόλο που αυτό μπορεί να έρχεται μερικές φορές αντίθετο με τις αντιλήψεις και τις παραδόσεις μας. Αν αντιληφθούμε ότι δεν ήμαστε ξερόλες παραδεχόμαστε την αλήθεια και είμαστε ανοιχτοί στην πνευματική αύξηση και πρόοδο που ο Θεός θέλει στην ζωή μας.

 

 

Rate this item
(0 votes)

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 11

27 Και έρχονται πάλι στα Ιεροσόλυμα. Και ενώ αυτός περπατούσε στο ναό, έρχονται προς αυτόν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι Ματθ. 21:23; Λουκ. 20:1;28 και του έλεγαν: «Με ποια εξουσία αυτά τα κάνεις; Ή ποιος σου έδωσε την εξουσία αυτή, για να κάνεις αυτά;» Έξ. 2:14; Πράξ. 4:7; Πράξ. 7:27;29 Ο Ιησούς τότε τους είπε: «Θα σας επερωτήσω ένα λόγο, και αποκριθείτε μου και θα σας πω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω:30 Το βάφτισμα του Ιωάννη από τον ουρανό ήταν ή από τους ανθρώπους; Αποκριθείτε μου».31 Και διαλογίζονταν μεταξύ τους λέγοντας: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα πει: “Γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ’ αυτόν”;32 Αλλά να πούμε: “Από τους ανθρώπους”; – φοβούνταν το πλήθος· γιατί όλοι θεωρούσαν τον Ιωάννη ότι ήταν όντως προφήτης. Ματθ. 14:5; Μάρκ. 6:20;33 Και αποκρίθηκαν στον Ιησού και του λένε: «Δεν ξέρουμε». Και ο Ιησούς τους λέει: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω». 

Ερώτηση Παγίδα | ΟΙ φαρισσαίοι με ερώτηση παγίδα προσπαθούν να κατηγορήσουν τον Χριστό

 (28-32).Ο Ιησούς διακρίνει στις ερωτήσεις των θρησκευτικών ηγετών της εποχής την διάθεση να τον παγιδέψουν κατηγορώντας τον για βλασφημία. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται εντιμέτωπος με μια ερώτηση παγίδα! Μας διδάσκει λοιπόν πως δεν χρειάζεται πάντα να απαντάμε τις ερωτήσεις ή παρατηρήσεις των άλλων αλλά και ότι πρέπει να αντιστεκόμαστε στο κακό χωρίς δισταγμό. Τους απαντάει λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που τον ρωτάνε αποκαλύπτοντας την κακιά τους διάθεση και τα πονηρά τους κίνητρα(24-27).

Συνεχίζοντας μάλιστα με μια παραβολή τους προειδοποιεί για την αδιόρθωτη στάση τους απέναντι του που ουσιαστικά δεν ήταν παρά αντίσταση στο έργο του Θεού μέσα τους και στην ζωή άλλων ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί φαινόντουσαν με τα λόγια τους υπάκουοι και πνευματικοί αλλά η ζωή τους ήταν απόδειξη για τον πνευματικό τους ξεπεσμό και κατάντια. Υπάρχουν άνθρωποι λοιπόν που δεν υπολογίζεις το ψυλό πνευματικό τους επίπεδο λόγω του ότι δεν αυτοδιαφημίζονται αλλά η καρδιά τους είναι γεμάτη ζήλο και αγάπη για τον Θεό. Αυτούς λογαριάζει ο Θεός ως σπουδαίους και πνευματικά άξιους της βασιλείας του.

 

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 12

 1 Και άρχισε με παραβολές να τους μιλά: «Ένας άνθρωπος φύτεψε αμπελώνα και τον περιέβαλε με φράχτη και έσκαψε δεξαμενή κάτω από το πατητήρι και οικοδόμησε πύργο και τον νοίκιασε σε γεωργούς και αποδήμησε. Ψαλ. 80:8; Ησ. 5:1; Ιερ. 2:21; Ιερ. 12:10; Ματθ. 21:33; Λουκ. 20:9;2 Και απέστειλε προς τους γεωργούς ένα δούλο στον κατάλληλο καιρό, για να λάβει από τους γεωργούς μέρος από τους καρπούς του αμπελώνα 3 Και εκείνοι, αφού τον έπιασαν, τον έδειραν και τον απέστειλαν με άδεια χέρια.4 Και πάλι απέστειλε προς αυτούς άλλο δούλο· κι εκείνον τον χτύπησαν στο κεφάλι και τον ατίμασαν.5 Και άλλον απέστειλε· κι εκείνον σκότωσαν, και πολλούς άλλους, που άλλους τους έδερναν και άλλους τους σκότωναν.6 Ακόμη είχε ένα γιο αγαπητό. Τον απέστειλε τελευταίο προς αυτούς, λέγοντας: “Θα ντραπούν το γιο μου”.7 Εκείνοι όμως οι γεωργοί είπαν μεταξύ τους: “Αυτός είναι ο κληρονόμος. Ελάτε να τον σκοτώσουμε, και δική μας θα είναι η κληρονομιά”. Γέν. 37:18; Ψαλ. 2:8; Ματθ. 26:3; Ιωάν. 11:53;8 Και αφού τον έπιασαν, τον σκότωσαν και τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα.9 Τι λοιπόν θα κάνει ο Κύριος του αμπελώνα; Θα έρθει και θα εξολοθρέψει τους γεωργούς και θα δώσει τον αμπελώνα σε άλλους.10 Ούτε τη Γραφή αυτή διαβάσατε: Λίθο που αποδοκίμασαν οι οικοδόμοι, αυτός έγινε ακρογωνιαίος λίθος. Ψαλ. 118:22; Ησ. 28:16; Ματθ. 21:42; Λουκ. 20:17; Πράξ. 4:11; Ρωμ. 9:33; 1Πέτ. 2:6;11 Από τον ΚΥΡΙΟ έγινε αυτός και είναι θαυμαστός στα μάτια μας;12 Και ζητούσαν να τον κρατήσουν, αλλά φοβήθηκαν το πλήθος, γιατί κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς είπε την παραβολή. Και αφού τον άφησαν, έφυγαν.13 Και αποστέλλουν προς αυτόν μερικούς από τους Φαρισαίους και τους Ηρωδιανούς, για να τον παγιδεύσουν από ένα λόγο του. Ματθ. 22:15; Λουκ. 20:20;14 Και αφού ήρθαν, του λένε: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι αληθινός και δε σε μέλει για κανέναν· γιατί δε βλέπεις σε πρόσωπο ανθρώπων, αλλά διδάσκεις αληθινά την οδό του Θεού. Επιτρέπεται να δώσει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι; Να δώσουμε ή να μη δώσουμε;»15 Εκείνος, επειδή κατάλαβε την υποκρισία τους, τους είπε: «Τι με πειράζετε; Φέρτε μου ένα δηνάριο για να το δω».16 Εκείνοι έφεραν. Και τους λέει: «Ποιανού είναι η εικόνα αυτή και η επιγραφή;» Εκείνοι του είπαν: «Του Καίσαρα».17 Ο Ιησούς τότε τους είπε: «Τα πράγματα του Καίσαρα αποδώστε στον Καίσαρα και τα πράγματα του Θεού στο Θεό». Και εκείνοι θαύμαζαν πολύ με αυτόν. Ματθ. 17:25; Μ

Ο ακρογωνιαίος λίθος

 

Συνεχίζει λοιπόν ο Ιησούς με παραβολές προσπαθώντας έτσι να κάνει τους ανθρώπους γύρω του πραγματικά να ενδιαφερθούν και να ψάξου την αλήθεια στα λόγια του. Πολλοί είναι λοιπόν αυτοί που διαχειρίζονται την πνευματική περιουσία του Θεού κάτω στη γη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς όμως όπως οι γεωργοί της παραβολής είναι κακοί διαχειριστές και  κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού. Τώρα όπως και τότε αυτοί οι άνθρωποι τυφλωμένοι από την δίψα της εξουσίας και της δύναμης δεν μπορούν να διακρίνουν τον γιό του Θεού σε βαθμό που με αυτά που κάνουν εναντιώνονται σ’ αυτόν.  Οι γεωργοί της εποχής του Χριστού έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Μέχρι που θα έφθαναν άραγε οι γεωργοί της εποχής μας; Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους. Μπορέι όπως και τότε η αληθινή διδασκαλία του Χριστού να αποδοκιμάζεται και να περιφρονείται ακόμα και απο Πνευματικούς ηγέτες αλλά δεν παύει να παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας του ανθρώπου και της αποκατάστασης του με τον Θεό. 

 

Rate this item
(0 votes)

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 11:1-29 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Η Κυριακή των βαίων | Ο Χριστός πλησιάζει στα Ιεροσόλυμα

1 Και όταν πλησίαζαν στα Ιεροσόλυμα, στη Βηθφαγή και στη Βηθανία, προς το Όρος των Ελαιών, αποστέλλει δύο από τους μαθητές του Ματθ. 21:1; Λουκ. 19:29; 2 και τους λέει: «Πηγαίνετε στο χωριό που είναι απέναντί σας, και ευθύς μπαίνοντας σ’ αυτό θα βρείτε ένα πουλάρι δεμένο πάνω στο οποίο κανείς ακόμα από τους ανθρώπους δεν κάθισε. Λύστε το και φέρτε το. 3 Και αν κάποιος σας πει: “Γιατί κάνετε αυτό”; Πέστε: “Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτό”, και ευθύς θα το αποστείλει πάλι εδώ».
 4 Και έφυγαν και βρήκαν ένα πουλάρι δεμένο κοντά σε μια θύρα έξω στο σταυροδρόμι και το λύνουν. 5 Και μερικοί από αυτούς που είχαν σταθεί εκεί, τους έλεγαν: «Τι κάνετε, που λύνετε το πουλάρι;» 6 Εκείνοι τους απάντησαν καθώς είπε ο Ιησούς, και τους άφησαν.
 7 Και φέρνουν το πουλάρι προς τον Ιησού και βάζουν πάνω του τα ρούχα τους και εκείνος κάθισε πάνω του. 2Βασ. 9:13; Ιωάν. 12:14; 8 Και πολλοί τα ρούχα τους έστρωσαν στην οδό, και άλλοι στοίβες κλαδιών με φύλλα, αφού τα έκοψαν από τους αγρούς. 9 Και αυτοί που προπορεύονταν και εκείνοι που ακολουθούσαν φώναζαν: «Ωσαννά. Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ. Ψαλ. 118:26; 10 Ευλογημένη η ερχόμενη βασιλεία του πατέρα μας Δαβίδ. Ωσαννά στους ύψιστους ουρανούς».

Η Κυριακή των βαίων | Ο Χριστός πάνω σε γαιδουράκι

Κάποιες φορές ο τρόπος που προμηθεύει ο Θεός για τα απαιτούμενα είναι ανθρωπίνως ανορθόδοξος. Κάποιος άνθρωπος σε ένα χωριό μεγάλωνε το γαιδουράκι  που ακόμη δεν το είχε ποτέ καβαλήσει χωρίς να γνωρίζει πως αυτό  μια μέρα θα κουβαλούσε τον Ιησού Χριστό στην θριαμβευτική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα ( Κυριακή των βαίων). Ο ιδιοκτήτης παραμένει άγνωστος αλλά όπως φαίνεται ο Ιησούς γνώριζε την καρδιά του, μια καρδιά που ήξερε να δίνει απλόχερα για τον Θεό χωρίς να ζητά πολλές εξηγήσεις. Που να φανταζόταν ο φτωχός αυτός άνθρωπος πως αυτή η πράξη αγάπης του θα καταγραφόταν μέσα στους αιώνες και ότι θα γινόταν παράδειγμα προς μίμηση σε αναρίθμητους πιστούς.

Ας μην κατακρατάμε αυτό που ο Θεός ζητά από μας σήμερα. Αν απλόχερα δίνουμε όπως απλόχερα έχουμε λάβει από τον Θεό, αν δίνουμε με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος χωρίς να επιμένουμε για αποδείξεις και εξηγήσεις τότε η ευλογία του Θεού στην ζωή μας και στην ζωή των συνανθρώπων μας θα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη της προσφοράς μας. Τι είναι αυτό που ο Θεός ζητά από σένα σήμερα; Μην διστάσεις ούτε στιγμή να το αφήσεις στα χέρια του γιατί αυτός μπορεί να το μετατρέψει σε κάτι πολύ πιο σημαντικό και σπουδαίο από αυτό που αξίζει για σένα.

 11 Και εισήλθε στα Ιεροσόλυμα στο ναό και, αφού κοίταξε τριγύρω όλα, επειδή ήδη είχε γίνει βράδυ, εξήλθε στη Βηθανία μαζί με τους δώδεκα. Ματθ. 21:12; Ματθ. 21:14; Λουκ. 19:45; Ιωάν. 2:14;  12 Και την επόμενη ημέρα, αφού εξήλθαν αυτοί από τη Βηθανία, πείνασε. Ματθ. 21:18; 13 Και όταν είδε μια συκιά από μακριά που είχε φύλλα, ήρθε κοντά της μήπως κάτι βρει σ’ αυτήν, αλλά όταν ήρθε σ’ αυτήν, τίποτα δε βρήκε παρά μόνο φύλλα. Γιατί δεν ήταν ο καιρός των σύκων. 14 Και απευθύνθηκε σ’ αυτήν και της είπε: «Ποτέ πια στον αιώνα από εσένα κανείς να μη φάει καρπό». Και άκουγαν οι μαθητές του.

Πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή

Ο Ιησούς ψάχνει να βρει κάτι που να φανερώνει σημάδια καρπού ( έστω και πρώιμου) στην συκιά στης ιστορίας μας. Ο καρπός στην ζωή του πιστού είναι απόδειξη της πίστης του στον Θεό. Είναι αλήθεια πως κάποιοι άνθρωποι μπορεί να δείχνουν καρπό ( με λανθασμένα κίνητρά ) χωρίς αγάπη, κανείς όμως δεν μπορεί να έχει αγάπη και αληθινή πίστη χωρίς καρπό ( πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή). Ο Λόγος φαινομενικά του Χριστού στην συκιά δεν πιάνει τόπο αλλά όταν την άλλη μέρα ξανά πέρασαν από τον ίδιο τόπο η συκιά είχε ξεραθεί. Πρέπει  να έχουμε πίστη στον λόγο του Θεού ακόμα και όταν φαινομενικά δεν φαίνεται να πιάνει τόπο. Από την στιγμή που είπε τον λόγο ο Ιησούς οι ρίζες του δέντρου σταμάτησαν να του δίνουν ζωή όμως αυτό φάνηκε αφού είχε περάσει κάποιος χρόνος. Πολλές φορές έτσι γίνεται κα με τις απαντήσεις του Θεού στις προσευχές μας. Πρέπει να έχουμε πεποίθηση στον λόγο του ακόμα και όταν πρέπει να περιμένουμε τον χρόνο του Θεού .

 15 Και έρχονται στα Ιεροσόλυμα. Και αφού εισήλθε στο ναό, άρχισε να βγάζει εκείνους που πουλούσαν και εκείνους που αγόραζαν μέσα στο ναό, και τα τραπέζια των αργυραμοιβών και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια τα αναποδογύρισε, Ματθ. 21:12; Λουκ. 19:45; Ιωάν. 2:14; 16 και δεν άφηνε να μεταφέρει κανείς σκεύος διαμέσου του ναού. 17 Και δίδασκε και τους έλεγε: «Δεν είναι γραμμένο ότι ο οίκος μου θα κληθεί οίκος προσευχής για όλα τα έθνη; Εσείς όμως τον έχετε κάνει σπήλαιο ληστών». 1Βασ. 8:29; Ησ. 56:7; Ιερ. 7:11; Ματθ. 21:13; Λουκ. 19:46; 18 Και το άκουσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και ζητούσαν πώς να τον σκοτώσουν. Γιατί τον φοβούνταν, επειδή όλο το πλήθος έμενε έκπληκτο από τη διδαχή του. Ιωάν. 7:19; 19 Και όταν έγινε βράδυ, έβγαιναν έξω από την πόλη.

 20 Και καθώς περνούσαν πρωί εκεί κοντά, είδαν τη συκιά ξεραμένη από τις ρίζες. 21 Και θυμήθηκε ο Πέτρος και του λέει: «Ραβί, δες, η συκιά που καταράστηκες έχει ξεραθεί».
 22 Και αποκρίθηκε ο Ιησούς και τους λέει: «Έχετε πίστη Θεού. 23 Αλήθεια σας λέω ότι όποιος πει στο όρος τούτο: “Σήκω και πέσε στη θάλασσα”, και δεν αμφιβάλει μέσα στην καρδιά του, αλλά πιστεύει ότι αυτό που λαλεί γίνεται, θα του γίνει. Ματθ. 17:20; Ματθ. 21:21; Λουκ. 17:6; 24 Γι’ αυτό σας λέω, όλα όσα προσεύχεστε και ζητάτε, πιστεύετε ότι τα λάβατε, και θα σας γίνουν. Ιερ. 29:12; Ματθ. 7:7; Λουκ. 11:9; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 15:17; Ιωάν. 16:24; Ιακ. 1:5-6; 1Ιωάν. 3:22; 1Ιωάν. 5:14; 25 Και όταν στέκεστε προσευχόμενοι, ας αφήνετε αν κάτι έχετε εναντίον κάποιου, για να αφήσει σ’ εσάς και ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς τα δικά σας παραπτώματα. Ματθ. 6:14; Κολ. 3:13; 26 [Αν όμως εσείς δεν αφήνετε, ούτε ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς θα αφήσει τα δικά σας παραπτώματα]». Ματθ. 18:35;

Όταν φέρνουμε με προσευχή τα αιτήματα μας στον Θεό ας μην ξεχνάμε την καλοσύνη και την αγάπη του σε μας. Αυτός που δεν αμφιβάλλει στην καρδιά του μπορεί να περιμένει αγαθές δόσεις από τον καλό επουράνιο πατέρα. Αν όμως περιμένουμε με πίστη να λαμβάνουμε από τον Θεό πρέπει με την ίδια πίστη να δίνουμε στους άλλους που έχουν ανάγκη. Αν για παράδειγμα ζητάμε συγχώρεση ( κάτι που όλοι χρειαζόμαστε) πρέπει και εμείς χωρίς δεύτερη σκέψη να συγχωράμε αυτούς που μας έφταιξαν.

 

Rate this item
(0 votes)
  1. Ακολουθήστε μας
  2. Τελευταία Σχόλια
advertisement jcsl ltd