IMARTON
Ειλικρινής Αναζήτηση της Αλήθειας
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 20:1-26, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
20
1 Και συνέβηκε, σε μια από τις ημέρες που αυτός δίδασκε το λαό μέσα στο ναό και ευαγγέλιζε, να σταθούν ξαφνικά οι αρχιερείς και οι γραμματείς μαζί με τους πρεσβυτέρους Ματθ. 21:23; Μάρκ. 11:27; Πράξ. 4:7; Πράξ. 7:27;
2 και να πουν προς αυτόν: «Πες μας με ποια εξουσία αυτά τα κάνεις ή ποιος είναι αυτός που σου έδωσε την εξουσία αυτή;»
3 Αποκρίθηκε τότε και είπε προς αυτούς: «Θα σας ρωτήσω κι εγώ ένα λόγο και πείτε μου:
4 Το βάφτισμα του Ιωάννη από τον ουρανό ήταν ή από τους ανθρώπους;»
5 Εκείνοι συλλογίστηκαν μεταξύ τους λέγοντας: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα πει: “Γιατί δεν πιστέψατε σ’ αυτόν”;
6 Αν όμως πούμε: “Από τους ανθρώπους”, ο λαός όλος θα μας καταλιθοβολήσει, γιατί είναι πεισμένος πως ο Ιωάννης είναι προφήτης».
7 Και αποκρίθηκαν πως δεν ξέρουν από πού είναι.
8 Και ο Ιησούς τους είπε: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω».
Η εξουσία του Χριστού | Αφορμή για την παραβολή του αμπελώνα
Ο Ιησούς διακρίνει στις ερωτήσεις των θρησκευτικών ηγετών της εποχής την διάθεση να τον παγιδέψουν κατηγορώντας τον για βλασφημία. Μας διδάσκει λοιπόν πως δεν χρειάζεται πάντα να απαντάμε τις ερωτήσεις ή παρατηρήσεις των άλλων αλλά και ότι πρέπει να αντιστεκόμαστε στο κακό χωρίς δισταγμό. Τους απαντάει λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που τον ρωτάνε αποκαλύπτοντας την κακιά τους διάθεση και τα πονηρά τους κίνητρα.
Η παραβολή του αμπελόνα | Ο Θεός κρίνει διαφορετικά απο ότι ο κόσμος
Συνεχίζοντας μάλιστα με μια παραβολή τους προειδοποιεί για την αδιόρθωτη στάση τους απέναντι του που ουσιαστικά δεν ήταν παρά αντίσταση στο έργο του Θεού μέσα τους και στην ζωή άλλων ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί φαινόντουσαν με τα λόγια τους υπάκουοι και πνευματικοί αλλά η ζωή τους ήταν απόδειξη για τον πνευματικό τους ξεπεσμό και κατάντια. Υπάρχουν άνθρωποι λοιπόν που δεν υπολογίζεις το ψηλό πνευματικό τους επίπεδο λόγω του ότι δεν αυτοδιαφημίζονται αλλά η καρδιά τους είναι γεμάτη ζήλο και αγάπη για τον Θεό. Αυτούς λογαριάζει ο Θεός ως σπουδαίους και πνευματικά άξιους της βασιλείας του
9 Άρχισε λοιπόν να λέει προς το λαό αυτήν την παραβολή: «Κάποιος άνθρωπος φύτεψε αμπελώνα και τον νοίκιασε σε γεωργούς και αποδήμησε για αρκετά χρόνια. Ψαλ. 80:8; Ησ. 5:1; Ιερ. 2:21; Ιερ. 12:10; Ματθ. 21:33; Μάρκ. 12:1;
10 Και στον κατάλληλο καιρό απέστειλε προς τους γεωργούς ένα δούλο, για να του δώσουν μέρος από τον καρπό του αμπελώνα. Οι γεωργοί όμως τον ξαπόστειλαν με άδεια χέρια, αφού τον έδειραν.
11 Και πάλι έστειλε άλλο δούλο. Αυτοί, κι εκείνον, αφού τον έδειραν και τον ατίμασαν, τον ξαπόστειλαν με άδεια χέρια.
12 Και πάλι έστειλε τρίτο. Αυτοί, και τούτον, αφού τον τραυμάτισαν, τον πέταξαν έξω.
13 Είπε τότε ο κύριος του αμπελώνα: “Τι να κάνω; Θα στείλω το γιο μου τον αγαπητό· ίσως αυτόν ντραπούν”.
14 Όταν είδαν όμως αυτόν οι γεωργοί, διαλογίζονταν ο ένας με τον άλλο, λέγοντας: “Αυτός είναι ο κληρονόμος· να τον σκοτώσουμε, για να γίνει δική μας η κληρονομιά”. Γέν. 37:18; Ψαλ. 2:1; Ψαλ. 2:8; Ματθ. 26:3; Ματθ. 27:1; Ιωάν. 11:53; Εβρ. 1:2;
15 Και αφού τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα, τον σκότωσαν. Τι λοιπόν θα κάνει σ’ αυτούς ο κύριος του αμπελώνα;
16 Θα έρθει και θα εξολοθρέψει τους γεωργούς αυτούς και θα δώσει τον αμπελώνα σε άλλους». Όταν το άκουσαν, τότε, είπαν: «Είθε ποτέ να μη γίνει».
17 Εκείνος τους κοίταξε μέσα στα μάτια και είπε: «Τι λοιπόν σημαίνει το γραμμένο αυτό: Λίθο που αποδοκίμασαν οι οικοδόμοι, αυτός έγινε ακρογωνιαίος λίθος; Ψαλ. 118:22; Ησ. 8:14; Ησ. 28:16; Ματθ. 21:42; Μάρκ. 12:10; Πράξ. 4:11; Ρωμ. 9:33; 1Πέτ. 2:4; 1Πέτ. 2:7;
18 Καθένας που πέσει πάνω σ’ εκείνο το λίθο θα συντριφτεί· ενώ πάνω σ’ όποιον πέσει, θα τον θρυμματίσει». Ησ. 8:15; Δαν. 2:34; Ζαχ. 12:3;
19 Και ζήτησαν οι γραμματείς και οι αρχιερείς να βάλουν πάνω του τα χέρια αυτήν την ώρα, αλλά φοβήθηκαν το λαό, γιατί κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς είπε την παραβολή αυτή.
Η παραβολή του αμπελόνα | Διαχειριστές της περιουσίας του Θεού
Συνεχίζει λοιπόν ο Ιησούς με παραβολές προσπαθώντας έτσι να κάνει τους ανθρώπους γύρω του πραγματικά να ενδιαφερθούν και να ψάξου την αλήθεια στα λόγια του. Πολλοί είναι λοιπόν αυτοί που διαχειρίζονται την πνευματική περιουσία του Θεού κάτω στη γη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς όμως όπως οι γεωργοί της παραβολής είναι κακοί διαχειριστές και κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού.
Τώρα όπως και τότε αυτοί οι άνθρωποι τυφλωμένοι από την δίψα της εξουσίας και της δύναμης δεν μπορούν να διακρίνουν τον γιό του Θεού σε βαθμό που με αυτά που κάνουν εναντιώνονται σ’ αυτόν. Οι γεωργοί της εποχής του Χριστού έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Μέχρι που θα έφθαναν άραγε οι γεωργοί της εποχής μας; Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.
Τα του καισαρα τω καισαρι
20 Και αφού παρατήρησαν προσεχτικά, απέστειλαν κατασκόπους που υποκρίνονταν οι ίδιοι πως είναι δίκαιοι, για να τον πιάσουν από ένα λόγο του, ώστε να τον παραδώσουν στην αρχή και στην εξουσία του ηγεμόνα. Ματθ. 22:16; Μάρκ. 12:13;
21 Και τον επερώτησαν λέγοντας: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι ορθά λες και διδάσκεις, και δεν είσαι προσωπολήπτης, αλλά αληθινά διδάσκεις την οδό του Θεού.
22 Επιτρέπεται εμείς να δώσουμε φόρο στον Καίσαρα ή όχι;»
23 Επειδή λοιπόν κατανόησε την πανουργία τους, είπε προς αυτούς:
24 «Δείξτε μου ένα δηνάριο· ποιανού έχει εικόνα και επιγραφή;» Εκείνοι είπαν: «Του Καίσαρα».
25 Εκείνος είπε προς αυτούς: «Συνεπώς, αποδώστε τα πράγματα του Καίσαρα στον Καίσαρα και τα πράγματα του Θεού στο Θεό». Ματθ. 17:25; Ματθ. 22:21; Ρωμ. 13:7;
26 Και δεν μπόρεσαν να του πιάσουν λόγο ενοχοποιητικό απέναντι στο λαό και, επειδή θαύμασαν για την απόκρισή του, σώπασαν.
Τα του καισαρα τω καισαρι
Παρόλο που η πιο πάνω παραβολή δίδασκε στους Φαρισαίους μετάνοια από τον εγωισμό και την αυτό-δικαίωση αυτοί μένουν ασυγκίνητοι και ξανά προσπαθούν να παγιδέψουν τον Χριστό με πονηρές ερωτήσεις. Έβρισκαν λοιπόν ερωτήσεις στις οποίες ότι και να απαντούσε ο Ιησούς θα μπορούσαν να είχαν βάση για να τον κατηγορήσουν. Ο Ιησούς αναγνωρίζει την πονηριά και την υποκρισία τους και απαντάει με τρόπο που τους αποστομώνει και ξεσκεπάζει την πονηρή τους καρδιά.
Παρόλο που η πιο πάνω παραβολή δίδασκε στους Φαρισαίους μετάνοια από τον εγωισμό και την αυτό-δικαίωση αυτοί μένουν ασυγκίνητοι και ξανά προσπαθούν να παγιδέψουν τον Χριστό με πονηρές ερωτήσεις. Έβρισκαν λοιπόν ερωτήσεις στις οποίες ότι και να απαντούσε ο Ιησούς θα μπορούσαν να είχαν βάση για να τον κατηγορήσουν. Ο Ιησούς αναγνωρίζει την πονηριά και την υποκρισία τους και απαντάει με τρόπο που τους αποστομώνει και ξεσκεπάζει την πονηρή τους καρδιά.
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 19:28-48, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
28 Και αφού είπε αυτά, πορευόταν μπροστά, ανεβαίνοντας στα Ιεροσόλυμα.
29 Και συνέβηκε, μόλις πλησίασε στη Βηθφαγή και τη Βηθανία προς το όρος το καλούμενο των Ελαιών, να αποστείλει δύο από τους μαθητές του, Ματθ. 21:1; Μάρκ. 11:1;
30 λέγοντας: «Πηγαίνετε στο απέναντι χωριό, στο οποίο μπαίνοντας θα βρείτε ένα πουλάρι δεμένο, πάνω στο οποίο δεν κάθισε κανείς ποτέ μέχρι τώρα από τους ανθρώπους και, αφού το λύσετε, φέρτε το.
31 Και αν κάποιος σας ρωτά: “Γιατί το λύνετε”; έτσι θα πείτε: “Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτό”».
32 Έφυγαν τότε οι αποσταλμένοι και βρήκαν καθώς τους είπε.
33 Ενώ έλυναν λοιπόν αυτοί το πουλάρι, είπαν οι κύριοί του προς αυτούς: «Τι λύνετε το πουλάρι;»
34 Εκείνοι είπαν: «Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτό».
35 Και το οδήγησαν προς τον Ιησού και, αφού έριξαν τα ρούχα τους πάνω στο πουλάρι, ανέβασαν τον Ιησού. 2Βασ. 9:13; Ιωάν. 12:14;
Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα
Κάποιες φορές ο τρόπος που προμηθεύει ο Θεός για τα απαιτούμενα είναι ανθρωπίνως ανορθόδοξος. Κάποιος άνθρωπος σε ένα χωριό μεγάλωνε το γαϊδουράκι που ακόμη δεν το είχε ποτέ καβαλήσει χωρίς να γνωρίζει πως αυτό μια μέρα θα κουβαλούσε τον Ιησού Χριστό στην θριαμβευτική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα. Ο ιδιοκτήτης παραμένει άγνωστος αλλά όπως φαίνεται ο Χριστός γνώριζε την καρδιά του, μια καρδιά που ήξερε να δίνει απλόχερα για τον Θεό χωρίς να ζητά πολλές εξηγήσεις. Που να φανταζόταν ο φτωχός αυτός άνθρωπος πως αυτή η πράξη αγάπης του θα καταγραφόταν μέσα στους αιώνες και ότι θα γινόταν παράδειγμα προς μίμηση σε αναρίθμητους πιστούς.
Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα | Μαθήματα ζωής
Ας μην κατακρατάμε αυτό που ο Θεός ζητά από μας σήμερα. Αν απλόχερα δίνουμε όπως απλόχερα έχουμε λάβει από τον Θεό, αν δίνουμε με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος χωρίς να επιμένουμε για αποδείξεις και εξηγήσεις τότε η ευλογία του Θεού στην ζωή μας και στην ζωή των συνανθρώπων μας θα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη της προσφοράς μας. Τι είναι αυτό που ο Θεός ζητά από σένα σήμερα; Μην διστάσεις ούτε στιγμή να το αφήσεις στα χέρια του γιατί αυτός μπορεί να το μετατρέψει σε κάτι πολύ πιο σημαντικό και σπουδαίο από αυτό που αξίζει για σένα.
36 Και ενώ αυτός πορευόταν, έστρωναν κάτω τα ρούχα τους στην οδό.
37 Και όταν αυτός πλησίαζε ήδη προς το μέρος του κατήφορου του Όρους των Ελαιών, άρχισαν όλο το πλήθος των μαθητών του, χαίροντας, να αινούν το Θεό με φωνή μεγάλη για όλες τιςθαυματουργικές δυνάμεις που είδαν,
38 λέγοντας: «Ευλογημένος ο ερχόμενος, βασιλιάς, στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ· στον ουρανό ειρήνη και δόξα στους ύψιστους ουρανούς». Ψαλ. 118:26; Λουκ. 2:14; Εφεσ. 2:14;
39 Και μερικοί Φαρισαίοι από το πλήθος, είπαν προς αυτόν: «Δάσκαλε, επιτίμησε τους μαθητές σου».
40 Και αποκρίθηκε και είπε: «Σας λέω, αν σωπάσουν αυτοί, οι λίθοι θα κράξουν». Αββ. 2:11;
41 Και μόλις πλησίασε, όταν είδε την πόλη, έκλαψε γι’ αυτή,
42 λέγοντας: «Αν γνώριζες κι εσύ αυτήν την ημέρα, αυτά που αφορούν την ειρήνη! Τώρα όμως κρύφτηκαν από τους οφθαλμούς σου.
43 Γιατί θα έρθουν ημέρες για σένα που θα σου παρεμβάλουν οι εχθροί σου χαρακώματα και θα σε περικυκλώσουν και θα σε πιέσουν από παντού
44 και θα κατεδαφίσουν εσένα και τα τέκνα σου μέσα σ’ εσένα, και δε θα αφήσουν μέσα σου λίθο πάνω σε λίθο, επειδή δε γνώρισες τον καιρό της επίσκεψής σου». 1Βασ. 9:7-8; Μιχ. 3:12; Ματθ. 24:1-2; Μάρκ. 13:2; Λουκ. 21:6;
Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα | Η Πραότητα του Χριστού
Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα έδειξε έμπρακτα την πραότητα και το ταπεινό πνεύμα το οποίο ο Ιησούς δίδασκε. Ο βασιλιάς των βασιλιάδων πάνω σε ένα γαϊδουράκι συμβόλιζε την δύναμη και την δικαιοσύνη του Θεού που οικιοθελώς υποτασσόταν στην αγάπη του για τον άνθρωπο. Ο Χριστός γνωρίζει πως η ανθρώπινη δόξα που του δίνεται σύντομα θα μετατραπεί σε κραυγές οργής και καταδίκης εναντίον του. Αργά και σταθερά προχωρεί επάνω στο γαϊδουράκι γνωρίζοντας πως σύντομα μέσα στην πόλη που θα έμπαινε θα ερχόταν αντιμέτωπος με το κόστος της θυσίας που του επέβαλλε η απόφαση της αγάπης του για τον άνθρωπο.
Είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα – Γιορτάζεται την Κυριακή των Βαΐων, είναι η Κυριακή μετά το Σάββατο του Λαζάρου και η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής. Προφητεύτηκε το 480 π.χ. από τον προφήτη Ζαχαρία. Διαβάζουμε στο προφητικό του βιβλίο στην Παλαιά διαθήκη: Ζαχαρίας 9:9 Χαίρε υπερβολικά, θυγατέρα Σιών· αλάλαζε, θυγατέρα Ιερουσαλήμ· δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα· αυτός είναι δίκαιος, και σώζει· είναι πράος, και κάθεται επάνω σε γαϊδούρι, και επάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου. ( 480 π.χ. , Προφήτης Ζαχαρίας). Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής 500 περίπου χρόνια αργότερα καταγράφεται με παραστατικό τρόπο από τους ευαγγελιστές Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη. ( Μάρκος 11:7-8, Λουκάς 19:32-44, Ιωάννης 11:13-15). Ο Ιησούς δέχεται υποδοχή βασιλιά καθώς μπαίνει στην Ιερουσαλήμ καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδουράκι. Ο όχλος, πνευματικά έξαλλος! Πολλοί βγάζουν τα ρούχα τους και τα στρώνουν στο δρόμο ενώ άλλοι κόβουν κλαδιά φοινίκων ( βάγια) και τα στρώνουν κάτω, χαλί υποδοχής για τον μεγάλο βασιλιά. Επιτέλους, ο Ιησούς βασιλιάς, ο θεόσταλτος εκείνος βασιλιάς για τον οποίο οι προφήτες προείπαν ότι θα γίνει αφορμή μεγάλης σωτηρίας για τον λαό του Θεού. Το γαϊδουράκι ακολουθούσε τον μικρό δρόμο που οδηγούσε στην Ιερουσαλήμ καθώς οι πέτρες του δρόμου ανήμπορες να σμίξουν την φωνή τους με τις κραυγές δοξολογίας του όχλου κόντευαν να σπάσουν από το βάρος της τιμής που δεχόντουσαν ( Λουκάς 19:40). Μία θριαμβευτική είσοδος που σε λίγες μέρες, αλίμονο, θα μετατρεπόταν σε μια αιματηρή εξευτελιστική έξοδο. Καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδούρι, γέννημα υποζυγίου ο Ιησούς εκπληρώνει μια μεγάλη προφητεία που όριζε ότι ο Θεός θα απαρνιόταν όλο του το Θεϊκό μεγαλείο, θεληματικά, με αντάλλαγμα τον ανήφορο της αγάπης. Κάθε άλλος άνθρωπος φουσκώνει όταν δέχεται το μεγαλείο της ανθρώπινης δόξας ο Ιησούς όμως όχι. Το γαϊδουράκι που ίδιος επέλεξε για την θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη που λίγες μέρες αργότερα θα τον καταδίκαζε σε θάνατο, ήταν γέννημα υποζυγίου! Ένα γαϊδουράκι άθελα του γεννημένο κάτω από τον ζυγό της δουλείας κουβαλούσε τον σωτήρα του κόσμου που με την θέληση του γεννήθηκε κάτω από τον ζυγό της ασύλληπτης και ακατανόητης αγάπης του για τον άνθρωπο. Ένας ζυγό που με υποταγή φόρεσε και που τώρα τον οδηγούσε στον ανήφορο του Γολγοθά, τον ανήφορο της αγάπης. Τα λόγια του στο κατά Λουκά ευαγγέλιο 13 μαρτυρούν την αγάπη του αυτή και τον πόνο της καρδιάς του όταν αυτή περιφρονείται. Στο χωρίο 34 διαβάζουμε «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ………………..πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλα κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε;» Τέτοια είναι η αγάπη του πατέρα Θεού που εκπληρώνεται στο πρόσωπο του Χριστού για σένα και για μένα.
45 Και αφού εισήλθε στο ναό, άρχισε να βγάζει όσους πουλούσαν,
46 λέγοντας σ’ αυτούς: «Είναι γραμμένο: Και θα είναι ο οίκος μου οίκος προσευχής, εσείς όμως τον κάνατε σπήλαιο ληστών». 1Βασ. 8:29; Ησ. 56:7; Ιερ. 7:11; Ματθ. 21:13; Μάρκ. 11:17;
47 Και δίδασκε συνεχώς κάθε ημέρα μέσα στο ναό. Οι αρχιερείς, όμως, και οι γραμματείς ζητούσαν να τον σκοτώσουν όπως και οι πρώτοι του λαού, Μάρκ. 11:18; Ιωάν. 7:19; Ιωάν. 8:37;
48 αλλά δεν έβρισκαν τι να του κάνουν, γιατί ο λαός όλος κρεμόταν από τα χείλη του ακούοντάς τον.
Ο Ιησούς λοιπόν χωρίς να λογαριάζει την ανθρώπινη δόξα και τον έπαινο που είχε μόλις δεχτεί, μπαίνοντας στην πόλη συνεπαρμένος από τον μεγάλο του ζήλο και αγάπη για τον Θεό διώχνει από τον ναό τους εμπόρους(12-14). Με αυτό διακηρύττει κανείς δεν πρέπει με αφορμή τα πνευματικά να προσπαθεί να δημιουργήσει κέρδος για τον εαυτό του. Ο αγάπη του Θεού δεν είναι προς πώληση. ΟΧΙ! Είναι δωρεάν σε όσους πιστεύουν και κανένας δεν πρέπει να την εμπορεύεται. Δυστυχώς μέσα στους αιώνες η εκκλησία πολλές φορές κατάντησε επιχείρηση πράγμα το οποίο ο Θεός απεχθάνεται. Αντιθέτως, η εκκλησία πρέπει να είναι καταφύγιο για τους ασθενείς, τους αδύνατους και τους φτωχούς , γι’ αυτό και ο Ιησούς θεραπεύει πολλούς ενώ βρισκόταν ακόμη στον ναό(14).
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 19:1-27, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
19
1 Και αφού εισήλθε στην πόλη, ο Ιησούς περνούσε από την Ιεριχώ.
2 Και ιδού ένας άντρας που τον καλούσαν με το όνομα Ζακχαίος· και αυτός ήταν αρχιτελώνης και αυτός ήταν πλούσιος.
3 Και ζητούσε να δει τον Ιησού, ποιος είναι, αλλά δεν μπορούσε από το πλήθος, γιατί στο ανάστημα ήταν μικρός.
4 Και αφού έτρεξε μπροστά, ανέβηκε πάνω σε μια συκομουριά για να τον δει, επειδή έμελλε να περνά από εκείνη.
5 Και μόλις ήρθε στον τόπο εκείνο, ο Ιησούς σήκωσε το βλέμμα και είπε προς αυτόν: «Ζακχαίε, σπεύσε και κατέβα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στον οίκο σου».
6 Και έσπευσε και κατέβηκε και τον υποδέχτηκε χαίροντας.
7 Και όταν το είδαν, όλοι γόγγυζαν πολύ, λέγοντας: «Στην οικία αμαρτωλού άντρα εισήλθε, για να έχει κατάλυμα».
8 Στάθηκε τότε ο Ζακχαίος και είπε προς τον Κύριο: «Ιδού, τα μισά των υπαρχόντων μου, Κύριε, τα δίνω στους φτωχούς, και αν από κάποιον με συκοφαντία υπεξαίρεσα κάτι, το αποδίδω τετραπλάσια».
9 Ο Ιησούς είπε τότε προς αυτόν: «Σήμερα έγινε σωτηρία στον οίκο τούτο, καθότι και αυτός είναι γιος του Αβραάμ· Λουκ. 13:16;
10 γιατί ο Υιός του ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο». Ματθ. 10:6; Ματθ. 15:24; Ματθ. 18:11; Πράξ. 13:46;
Ο Ζακχαίος συναντά τον Χριστό
Οι τελώνες της εποχής ήταν οι φοροεισπράκτορες των Ρωμαίων κατακτητών και όλοι οι Ιουδαίοι τους απεχθάνονταν τόσο για την σύμπραξη τους με τον εχθρό αλλά και για τη χωρίς όρια αγάπη τους για το χρήμα. Ο Χριστός όμως βλέπει πιο βαθιά μέσα στην καρδιά αυτού του ανθρώπου και διαλέγει να τον ευαγγελίσει αδιάφορος για την γνώμη των πνευματικών του καιρού εκείνου.
Ο Ζακχαίος συναντά τον Χριστό και γίνεται ένας άλλος άνθρωπος
Άλλες οι βουλές του Κυρίου λοιπόν και για αυτό θα πρέπει να φροντίζουμε να μην παρασυρόμαστε από την γνώμη των άλλων στην κρίση μας για τους συνανθρώπους μας. Ο Ζακχαίος με χαρά δέχεται τον λόγο του Χριστού και με σπουδή (χωρίς δισταγμό και δεύτερες σκέψεις) τρέχει να ανοίξει το σπίτι του για να τον φιλοξενήσει. Δεν σταματά όμως εκεί! Ο Ζακχαίος ανοίγει στον Χριστό και την πόρτα της καρδιά του μετανοώντας για όλα εκείνα που τον οδηγούσαν μακριά από τον Θεό. Αυτός παίρνει τότε την κατεστραμμένη ζωή και το ανθρώπινο ναυάγιο του Ζακχαίου για να κτίσει ένα νέο άνθρωπο και να αφήσει παράδειγμα για όλους τους πιστούς μέσα στους αιώνες.
Ο Ζακχαίος συναντά τον Χριστό | Ένα μάθημα ζωής
Μια ιστορία που μας μαθαίνει πως κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη του Χριστού για τον άνθρωπο. Ο Ιησούς παραμένει σήμερα πρόθυμος να πάρει την δική μας αποτυχία και να μας χαρίσει την δική του νίκη. Οι πνευματικοί της εποχής εκείνης είχαν θάρρος στην προσωπική τους δικαιοσύνη και απότυχαν να εννοήσουν την ανάγκη τους για σωτηρία δια μέσου του Ιησού Χριστού. Ποια είναι άραγε η δική μας ανταπόκριση;
11 Ενώ λοιπόν άκουγαν αυτά, πρόσθεσε και είπε μια παραβολή, επειδή ήταν κοντά στην Ιερουσαλήμ και αυτοί νόμιζαν ότι αμέσως μέλλει να αναφαίνεται η βασιλεία του Θεού.
12 Είπε λοιπόν: «Κάποιος άνθρωπος ευγενής πορεύτηκε σε χώρα μακρινή να λάβει για τον εαυτό του βασιλεία και να επιστρέψει. Ματθ. 25:14; Μάρκ. 13:34;
13 Κάλεσε τότε δέκα δούλους δικούς του και τους έδωσε δέκα μνες και είπε προς αυτούς: “Πραγματευτείτε καθόσο χρόνοπηγαίνω και έρχομαι”.
14 Αλλά οι συμπολίτες του τον μισούσαν και απέστειλαν πρεσβεία πίσω του, λέγοντας: “Δε θέλουμε αυτός να βασιλέψει πάνω μας”.
15 Και συνέβηκε, μόλις αυτός επανήλθε, όταν έλαβε τη βασιλεία, τότε να πει να του φωνάξουν τους δούλους αυτούς στους οποίους είχε δώσει το χρήμα, για να γνωρίσει τι διαπραγματεύτηκαν.
16 Παρουσιάστηκε τότε ο πρώτος, λέγοντας: “Κύριε, η μνα σου κέρδισε δέκα μνες”.
17 Και είπε σ’ αυτόν: “Εύγε, αγαθέ δούλε, επειδή στο ελάχιστο έγινες πιστός, έχε συνεχώς εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις”.
18 Και ήρθε ο δεύτερος, λέγοντας: “Η μνα σου, Κύριε, έκανε πέντε μνες”.
19 Είπε λοιπόν και σ’ αυτόν: “Κι εσύ γίνε εξουσιαστής πάνω σε πέντε πόλεις”.
20 Και ο άλλος ήρθε, λέγοντας: “Κύριε, ιδού η μνα σου που είχα τοποθετημένη χωριστά σε μαντίλι.
21 Γιατί σε φοβόμουνα, επειδή είσαι άνθρωπος αυστηρός, παίρνεις αυτό που δεν έθεσες και θερίζεις αυτό που δεν έσπειρες”.
22 Λέει σ’ αυτόν: “Από το στόμα σου θα σε κρίνω, κακέ δούλε. Ήξερες ότι εγώ είμαι άνθρωπος αυστηρός, που παίρνω αυτό που δεν έθεσα και που θερίζω αυτό που δεν έσπειρα; 2Σαμ. 1:16; Ματθ. 12:37;
23 Και γιατί δεν έδωσες το χρήμα μου σε τράπεζα; Κι εγώ, όταν θα ερχόμουν, θα το εισέπραττα με τόκο”.
24 Και σ’ αυτούς που είχαν παρευρεθεί, είπε: “Πάρτε από αυτόν τη μνα και δώστε τη σ’ εκείνον που έχει τις δέκα μνες”.
25 – Και του είπαν: “Κύριε, έχει δέκα μνες” –
26 “Σας λέω ότι σε καθέναν που έχει θα του δοθεί, αλλά από όποιον δεν έχει και αυτό που έχει θα του αφαιρεθεί. Ματθ. 13:12; Ματθ. 25:29; Μάρκ. 4:25; Λουκ. 8:18;
27 Όμως, τους εχθρούς μου αυτούς που δε θέλησαν να βασιλέψω πάνω τους οδηγήστε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου”».
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 18:18-43, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
18 Και κάποιος άρχοντας τον επερώτησε λέγοντας: «Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω, για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;» Ματθ. 19:16; Μάρκ. 10:17;
19 Του είπε τότε ο Ιησούς: «Τι με λες αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός.
20 Τις εντολές τις ξέρεις: Μη μοιχέψεις, μη φονεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Έξ. 20:13; Δευτ. 5:17; Ρωμ. 13:9; Εφεσ. 6:2; Κολ. 3:20;
21 Εκείνος είπε: «Αυτά όλα τα φύλαξα από τη νεότητά μου».
22 Όταν το άκουσε τότε ο Ιησούς, του είπε: «Ακόμα ένα σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και διαμοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς, και έλα ακολούθα με». Ματθ. 6:19; Ματθ. 19:21; 1Τιμ. 6:19;
23 Εκείνος, όταν άκουσε αυτά, έγινε περίλυπος· γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος.
24 Όταν ο Ιησούς τότε τον είδε, που έγινε περίλυπος, είπε: «Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν τα χρήματα μπαίνουν στη βασιλεία του Θεού! Παρ. 11:28; Ματθ. 19:23; Μάρκ. 10:23;
25 Γιατί είναι ευκολότερο μια καμήλα να εισέλθει από τρύπα βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού».
26 Είπαν τότε όσοι άκουσαν: «Και ποιος δύναται να σωθεί;»
27 Εκείνος είπε: «Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για το Θεό». Ιώβ 42:2; Ιερ. 32:17; Ζαχ. 8:6; Λουκ. 1:37;
Τι να κάνω για να πάω στον Παράδεισο
18(15-17) Η καρδιά ενός μικρού παιδιού έρχεται στον Ιησού να της δώσει αιώνια ζωή και ευλογία ενώ η καρδιά ενός μεγάλου ανθρώπου έρχεται στον Ιησού για να μάθει πως η ίδια της θα καταφέρει να κερδίσει την αιώνια ζωή ( Τι να κάνω για να πάω στον Παράδεισο;).
Ο άνθρωπος με καρδιά μικρού παιδιού ξέρει πως αιώνια ζωή βρίσκεται μόνο στον ίδιο τον Χριστό άρα μόνο αυτός μπορεί να την δώσει. Γιατί να προσπαθώ να κερδίσω κάτι που δεν κερδίζεται( είναι ανθρωπίνως αδύνατο (27)); Γιατί να προσπαθώ για να κερδίσω την αγάπη του Θεού όταν η τέλεια αγάπη δεν κερδίζεται αλλά χαρίζεται; Η ερώτηση μας λοιπόν δεν πρέπει να είναι " Τι να κάνω για να πάω στον Παράδεισο " αλλά " Πως μπορώ δεχτώ το δώρο του Θεού ;". Ο Χριστός είναι γέφυρα που χρειάζεται ο άνθρωπος για να μεταβεί από τον θάνατο στην ζωή από την Κόλαση στον Παράδεισο. Δεν χρειάστηκε να χτίσουμε εμείς αυτήν την γέφυρα σωτηρίας αλλά ήταν και είναι δώρο σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως.
Η αληθινή αγάπη προσφέρεται ακόμα και αν ο αποδέκτης δεν την αντιλαμβάνεται ούτε την καλωσορίζει – O Ιησούς βλέπει με αγάπη τον νομικιστή άνθρωπο αλλά απεχθάνεται τον νομικισμό του και γι’ αυτό φροντίζει να τον φέρει αντιμέτωπο μ’ αυτόν. Είναι εύκολα να καυχιέσαι στις πράξεις και στις ικανότητες σου στα λόγια τι γίνεται όμως όταν ο Θεός σε φέρνει αντιμέτωπο με τις αξιώσεις σου ζητώντας σου να τις κάνεις πράξη.
Όλος ο νόμος στον οποίο καυχόταν αυτός ο άνθρωπος περιστρέφεται γύρω από την εντολή της αγάπης. Μέσα από την αξίωση του προς αυτόν τον άνθρωπο ( να πουλήσει τα υπάρχοντα του) ο Ιησούς του έδειχνε ότι του έλειπε η αγάπη και συνεπώς η καύχηση του ήταν λανθασμένη και σίγουρα δεν θα μπορούσε ποτέ να του διασφαλίσει την αιώνια ζωή. Όσο ο άνθρωπος πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνος αναζητεί " τι να κάνει για να πάει στον παράδεισο " και δεν μπορεί να δεί την γέφυρα που ο Θεός έχτισε γι' αυτόν. Όταν όμως ο άνθρωπος καταλάβει πως δεν μπορεί τίποτα το οποίο ο ίδος του θα καταφέρει να τον φέρει κοντά στον Θεό τότε παραδίδεται, τότε αναζητά βοήθεια, τότε καταλαβαίνει πως ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι ο ίδιος ο Χριστός και αυτά που εκείνος έχει κάνει γι' αυτόν.
28 Είπε τότε ο Πέτρος: «Ιδού, εμείς αφήσαμε τα δικά μας πράγματα και σε ακολουθήσαμε». Ματθ. 4:20; Ματθ. 19:27; Μάρκ. 10:28; Λουκ. 5:11;
29 Εκείνος τους είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι κανείς δεν υπάρχει που να άφησε οικία, ή γυναίκα ή αδελφούς ή γονείς ή παιδιά, εξαιτίας της βασιλείας του Θεού, Δευτ. 33:9;
30 που να μην απολάβει πολλαπλάσια σε τούτο τον καιρό και στον αιώνα τον ερχόμενο ζωή αιώνια». Ιώβ 42:12;
31 Τότε παράλαβε τους δώδεκα και είπε προς αυτούς: «Ιδού, ανεβαίνουμε στην Ιερουσαλήμ, και θα τελεστούν όλα τα γραμμένα μέσω των προφητών για τον Υιό του ανθρώπου. Ψαλ. 22:6; Ησ. 53:7; Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:22; Ματθ. 20:17; Μάρκ. 8:31; Μάρκ. 9:31; Μάρκ. 10:32; Λουκ. 9:22; Λουκ. 24:7;
32 Γιατί θα παραδοθεί στους εθνικούς και θα εμπαιχτεί και θα βριστεί και θα φτυστεί Ματθ. 27:2; Λουκ. 23:1; Ιωάν. 18:28; Πράξ. 3:13;
33 και, αφού τον μαστιγώσουν, θα τον σκοτώσουν, και την ημέρα την τρίτη θα αναστηθεί».
34 Και αυτοί δεν κατάλαβαν τίποτα από αυτά, και αυτός ο λόγος ήταν συνεχώς κρυμμένος από αυτούς και δεν καταλάβαιναν τα λεγόμενα.
35 Συνέβηκε τότε, ενώ αυτός πλησίαζε στην Ιεριχώ, κάποιος τυφλός να κάθεται ζητιανεύοντας δίπλα στο δρόμο. Ματθ. 20:29; Μάρκ. 10:46;
36 Και όταν άκουσε το πλήθος να περνά, ζητούσε να μάθει τι σημαίνει αυτό.
37 Του ανάγγειλαν, λοιπόν, ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει από εκεί.
38 Και τότε φώναξε δυνατά, λέγοντας: «Ιησού, γιε του Δαβίδ, ελέησέ με».
39 Και εκείνοι που προηγούνταν τον επιτιμούσαν για να σωπάσει, αυτός όμως πολύ περισσότερο έκραζε: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με».
40 Στάθηκε τότε ο Ιησούς και διέταξε να τον φέρουν προς αυτόν. Και όταν αυτός πλησίασε, τον ρώτησε:
41 «Τι θέλεις να σου κάνω;» Εκείνος απάντησε: «Κύριε, να ξαναδώ».
42 Και ο Ιησούς του είπε: «Ξαναδές· η πίστη σου σε έχει σώσει».
43 Και αμέσως ξαναείδε και τον ακολουθούσε δοξάζοντας το Θεό. Και όλος ο λαός, όταν το είδε, έδωσε αίνο στο Θεό.
Πολλοί πνευματικά τυφλοί ακούνε για τον Χριστό αλλά λίγοι είναι αυτοί που ζητάν πραγματικά να τον δούνε! Ο τυφλός της ιστορίας μας ακούει για τα θαύματα του Χριστού και τρέχει να τον συναντήσει θέλοντας να δει. Ο άνθρωπος που θέλει να δει τον Χριστό με τα μάτια του πρέπει πρώτα να αναγνωρίσει ότι είναι τυφλός πνευματικά. Ας μην διστάζει τότε αυτός να πλησιάσει και με παρρησία να ζητήσει από το Χριστό να του δώσει το πνευματικό φως που έχει ανάγκη για να τον γνωρίσει και να τον δει. Ο τυφλός θα μπορούσε να ζητήσει από τον Χριστό ένα σωρό άλλα πράγματα που θα τον βοηθούσαν να ζήσει καλύτερα ως τυφλός ( δώσε μας Κύριε ένα καλό σπίτι, ανθρώπους να μας βοηθούν κ.λ.π), διαλέγει όμως να ζητήσει το φώς τους, πράγμα που φανερώνει την εμπιστοσύνη του (πίστη) στην αγάπη και καλοσύνη του Θεού. Ξέρει ότι ο Θεός δεν ποθεί απλά να του δώσει καλές δόσεις αλλά ότι θέλει το καλύτερο γι’ αυτόν και τίποτα λιγότερο. Ο Ιησούς δεν διστάζει γρήγορα να τον θεραπεύσει δίνοντας του το φώς που είχε τόσο ανάγκη ώστε πια χαρούμενος να τον βλέπει και να τον ακολουθεί.
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 18:1-17, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
18
1 Έλεγε μάλιστα μια παραβολή σ’ αυτούς για το ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχονται και να μην κουράζονται, Ρωμ. 12:12; Εφεσ. 6:18; Κολ. 4:2; 1Θεσ. 5:17;
2 λέγοντας: «Κάποιος κριτής ήταν σε κάποια πόλη, που το Θεό δε φοβόταν και που άνθρωπο δεν ντρεπόταν.
3 Και μια χήρα ήταν στην πόλη εκείνη και ερχόταν προς αυτόν λέγοντας: “Δώσε μου το δίκιο μου από τον αντίδικό μου”.
4 Αλλά δεν ήθελε να το κάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά όμως από αυτά είπε μέσα του: “Αν και το Θεό δε φοβάμαι ούτε άνθρωπο ντρέπομαι,
5 επειδή όμως με κουράζει αυτή η χήρα, θα της δώσω το δίκιο της, για να μην έρχεται συνεχώς να με ‘γρονθοκοπεί’ ως το τέλος της υπόθεσής της”.
6 Είπε λοιπόν ο Κύριος: «Ακούσατε τι λέει ο άδικος κριτής.
7 Και ο Θεός δε θα αποδώσει τη δικαιοσύνη στους εκλεκτούς του, που φωνάζουν σ’ αυτόν ημέρα και νύχτα, και θα βραδύνει γι’ αυτούς; Αποκ. 6:10;
8 Σας λέω ότι θα αποδώσει τη δικαιοσύνη σ’ αυτούς γρήγορα. Όμως ο Υιός του ανθρώπου, όταν έρθει, άραγε θα βρει την πίστη πάνω στη γη;»
Ο άδικος κριτής και η χήρα
Έχουμε πεποίθηση στον Θεό ; Τον γνωρίζουμε σαν καλό πατέρα ή σαν ένα αυστηρό και άδικο κριτή; Ακόμα και ένας άδικος κριτής φαίνεται να υποκύπτει στο δίκιο μιας φτωχής χήρας όταν αυτή με υπομονή και επιμονή συνεχίζει να τον ζητά. Πόσο περισσότερο λοιπόν ο Θεός που είναι ο ίδιος του ο ορισμός της καλοσύνης του ελέους και της χάρης ακούει και απαντά τις προσευχές των παιδιών του.
Θα πει κάποιος ‘ ίσως όμως να μην έχω το δίκιο με το μέρος μου …. Τι γίνεται τότε; Ακούει ο Θεός;‘. Ποιος από μας αλήθεια μπορεί να καυχηθεί πως έχει το δίκιο με το μέρος του; ‘Πάντες ήμαρτον και στερούνται της δόξας του Θεού‘ λέει ο λόγος του Θεού. Από την άλλη ο λόγος του Θεού μας λέει πως ο Ιησούς Χριστός έγινε η δικαιοσύνη μας πάνω στον σταυρό ( αυτός πλήρωσε το τίμημα της αδικίας μας) ώστε να μπορούμε να σταθούμε μπροστά στον Θεό και να καυχόμαστε ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Τον Ιησού Χριστό! Ας είμαστε λοιπόν βέβαιοι ότι θα ακούσει ο Θεός σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρισκόμαστε και ότι απαντά τις προσευχές μας με υπομονή και καλοσύνη. Απλά καλό είναι να μην βάζουμε τον Θεό στα δικά μας καλούπια και να θυμόμαστε ότι δεν χωράει στο μυαλό και τις σκέψεις μας.
9 Και αυτήν την παραβολή είπε τότε προς μερικούς, που είχαν πεποίθηση για τους εαυτούς τους ότι είναι δίκαιοι και που εξουθένωναν τους υπόλοιπους:
10 «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό να προσευχηθούν: ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης.
11 Ο Φαρισαίος στάθηκε και προσευχόταν ως προς τον εαυτό του αυτά: “Θεέ, σ’ ευχαριστώ, γιατί δεν είμαι όπως ακριβώς οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και όπως αυτός ο τελώνης. Ησ. 1:15; Ησ. 58:2; Αποκ. 3:17-18;
12 Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, δίνω δέκατα από όλα όσα αποχτώ”.
13 Ο τελώνης, όμως, είχε σταθεί από μακριά και δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώσει πάνω στον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: «Θεέ, ας είσαι ευμενής προς εμένα τον αμαρτωλό».
14 Σας λέω, αυτός ο τελευταίος κατέβηκε δικαιωμένος στον οίκο του παρά εκείνος. Γιατί καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, όποιος όμως ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί». Ιώβ 22:29; Παρ. 29:23; Ματθ. 23:12; Λουκ. 14:11; Ιακ. 4:6; Ιακ. 4:10; 1Πέτ. 5:5;
15 Του πρόσφεραν τότε και τα βρέφη, για να τα αγγίζει· αλλά όταν το είδαν οι μαθητές τούς επιτιμούσαν. Ματθ. 19:13; Μάρκ. 10:13;
16 Ο Ιησούς όμως τα προσκάλεσε, λέγοντας: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται προς εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία του Θεού. Ματθ. 18:3; Ματθ. 19:14; 1Κορ. 14:20; 1Πέτ. 2:2;
17 Αλήθεια σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα εισέλθει σ’ αυτή».
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 17:11-37, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
11 Και καθώς πορευόταν στην Ιερουσαλήμ, συνέβηκε αυτός να περνά τότε διαμέσου της Σαμάρειας και της Γαλιλαίας.
12 Και ενώ αυτός εισερχόταν σε κάποιο χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί άντρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά.
13 Και αυτοί ύψωσαν τη φωνή τους, λέγοντας: «Ιησού επιστάτη, ελέησέ μας».
14 Και όταν είδε, τους είπε: «Πάτε και επιδείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς». Και ενώ αυτοί πήγαιναν, συνέβηκε να καθαριστούν. Λευ. 13:2; Λευ. 14:2; Ματθ. 8:4; Λουκ. 5:14;
15 Ένας τότε από αυτούς, όταν είδε ότι γιατρεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας το Θεό με φωνή μεγάλη,
16 και έπεσε με το πρόσωπο δίπλα στα πόδια του ευχαριστώντας τον· και αυτός ήταν Σαμαρείτης.
17 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Δεν καθαρίστηκαν οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι;
18 Δε βρέθηκαν να επιστρέψουν, για να δώσουν δόξα στο Θεό, παρά μόνο ο αλλοεθνής αυτός;»
19 Και είπε σ’ αυτόν: «Σήκω και πήγαινε· η πίστη σου σε έχει σώσει».
Η θεραπεία των δέκα λεπρων
Πολλοί είναι αυτοί που και σήμερα στέκονται μακριά από τον Ιησού γιατί πιστεύουν πως είναι πολύ μολυσμένοι για να πλησιάσουν. Τον Χριστό όμως ποτέ δεν τον φόβισε η ανθρώπινη αδυναμία αλλά αντιθέτως έβλεπε σ’ αυτήν την Θεία αποστολή του για γιατρειά και σωτηρία. Ακόμα και από μακριά λοιπόν(12) το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να βρει γιατρειά και σωτηρία είναι να επικαλεστεί το έλεος του Θεού που απλόχερα χαρίζεται σε όλους δια μέσω του Ιησού Χριστού.
Η θεραπεία των δέκα λεπτών | Η υπόσχεση
Ο Χριστός σε αυτή την περίπτωση δεν τους λέει να θεραπευτούν επί τόπου αλλά τους λέει να παρουσιαστούν στους ιερείς για εξέταση. Όταν υπάκουσαν και ξεκίνησαν να πηγαίνουν προς την πόλη η λέπρα ήταν ακόμα επάνω τους. Με κάθε βήμα πίστης και υπακοής τους στον λόγο του Χριστού άρχισαν να βλέπουν το θεραπευτικό χέρι του Θεού πάνω τους. Η πίστη και η υπακοή μας φανερώνεται αν ενώ είμαστε μέσα στην άσχημη κατάσταση, την αρρώστια, τον πόνο κ.λ.π εμείς συμπεριφερόμαστε και ενεργούμε σαν να έχουμε ήδη λυτρωθεί. Γιατί ένας λεπρός να πάει να δείξει τον εαυτό του στον ιερέα όταν ακόμα είναι λεπρός;
Η θεραπεία των δέκα λεπρών | Έμπρακτη πίστη
Όταν προσευχόμαστε λοιπόν στον καλό μας Θεό ας προσευχόμαστε με τέτοια πίστη που θα φαίνεται έμπρακτα στην ζωή μας. Ένας πιστός που προσεύχεται στον Θεό και την ίδια ώρα παραπονιέται για το πρόβλημα του στους άλλους εμποδίζει με την απιστία του τον Θεό να ενεργήσει με δύναμη στην ζωή του.
Σημαντικό επίσης είναι να θυμόμαστε να λέμε ευχαριστώ. Πιο δυνατή θα ήταν η πίστη των λεπρών αν μόλις ο Θεός τους έδωσε την υπόσχεση της θεραπείας τον ευχαριστούσαν και με πίστη προχωρούσαν για να εξεταστούν από τους ιερείς. Πρέπει να μάθουμε να ευχαριστούμε τον Θεό με πίστη ( δηλαδή πριν ακόμα πάρουμε την πολυπόθητη θεραπεία ).
Η θεραπεία των δέκα λεπρών | Η ευχαριστία δίνει δόξα στον Θεό
Τέλος ο ένας από τους δέκα λεπρούς γυρίζει πίσω να ευχαριστήσει τον Θεό με δοξολογία και ενθουσιασμό. Η ευχαριστία δίνει καλή μαρτυρία στους άλλους, γίνεται αφορμή να πάρει τον έπαινο του Θεό αλλά πάνω από όλα αυτός που κάποτε επικαλέστηκε τον Χριστό από μακριά πλέον έρχεται κοντά του.
20 Και όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, τους αποκρίθηκε και είπε: «Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού με παρατήρηση,
21 ούτε θα πουν: “Ιδού εδώ” ή “εκεί”, γιατί ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας». Ματθ. 24:23; Μάρκ. 13:21; Λουκ. 21:7-8;
22 Είπε τότε προς τους μαθητές: «Θα έρθουν ημέρες που θα επιθυμήσετε να δείτε μια από τις ημέρες του Υιού του ανθρώπου, και δε θα δείτε.
23 Και θα σας πουν: “Ιδού εκεί”, ή “ιδού εδώ” – μη φύγετε μήτε να τους ακολουθήσετε. Ματθ. 24:23; Μάρκ. 13:21;
24 Γιατί όπως ακριβώς η αστραπή αστράφτει και λάμπει από το έναμέρος κάτω από τον ουρανό στο άλλο μέρος κάτω από τον ουρανό, έτσι θα είναι ο Υιός του ανθρώπου κατά την Ημέρα του.
25 Πρώτα, όμως, πρέπει αυτός πολλά να πάθει και να αποδοκιμαστεί από τη γενιά αυτή. Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:22; Ματθ. 20:18; Μάρκ. 8:31; Μάρκ. 9:31; Μάρκ. 10:33; Λουκ. 9:22; Λουκ. 18:31; Λουκ. 24:6-7;
26 Και καθώς έγινε κατά τις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και κατά τις ημέρες του Υιού του ανθρώπου: Γέν. 6:2; Γέν. 7:7; Ματθ. 24:37-38; 1Πέτ. 3:20;
27 έτρωγαν, έπιναν, νυμφεύονταν, παντρεύονταν, μέχρι την ημέρα που εισήλθε ο Νώε στην κιβωτό και ήρθε ο κατακλυσμός και τους εξολόθρεψε όλους.
28 Όμοια επίσης θα είναι καθώς έγινε κατά τις ημέρες του Λωτ: έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν.
29 Αλλά την ημέρα που εξήλθε ο Λωτ από τα Σόδομα έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό και τους εξολόθρεψε όλους. Γέν. 19:24; Δευτ. 29:23; Ησ. 13:19; Ιερ. 50:40; Ωσ. 11:8; Άμ. 4:11; Ιούδ. 1:7;
30 Κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι την ημέρα που ο Υιός του ανθρώπου θα αποκαλυφτεί.
31 Εκείνη την ημέρα αυτός που θα είναι πάνω στο δώμα και τα σκεύη του βρίσκονται μέσα στην οικία του ας μην κατεβεί να τα πάρει, και όμοια όποιος είναι στον αγρό ας μην επιστρέψει προς τα πίσω.
32 Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ. Γέν. 19:26;
33 Όποιος ζητήσει να περισώσει τη ζωή του θα τη χάσει, και όποιος τη χάσει θα τη ζωογονήσει. Ματθ. 10:39; Ματθ. 16:25; Μάρκ. 8:35; Λουκ. 9:24; Ιωάν. 12:25;
34 Σας λέω, αυτήν τη νύχτα θα είναι δύο πάνω σ’ ένα κρεβάτι, ο ένας θα παραληφτεί και ο άλλος θα αφεθεί. Ματθ. 24:40-41; 1Θεσ. 4:17;
35 Θα είναι δύο γυναίκες που θα αλέθουν στο ίδιο μέρος, η μία θα παραληφτεί ενώ η άλλη θα αφεθεί.
36 [Δύο άντρες θα είναι στον αγρό· ένας θα παραληφτεί και ο άλλος θα αφεθεί]».
37 Και αυτοί αποκρίθηκαν και του λένε: «Πού, Κύριε;» Εκείνος τους είπε: «Όπου είναι το σώμα, εκεί στο ίδιο μέρος και οι αετοί θα συναχτούν». Ιώβ 39:30; Ματθ. 24:28;
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 14:7-35, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
7 Έλεγε μάλιστα προς τους καλεσμένους μια παραβολή, επειδή πρόσεχε πώς διάλεγαν τα πρώτα καθίσματα, λέγοντας προς αυτούς:
8 «Όταν κληθείς από κάποιον σε γάμους, μην καθίσεις στο πρώτο κάθισμα, μην τυχόν είναι καλεσμένος από αυτόν κάποιος πιο επίσημος από εσένα,
9 και έρθει αυτός που κάλεσε εσένα και αυτόν και σου πει: “Δώσε θέση σε τούτον”. Και τότε θα αρχίσεις να κατέχεις με ντροπή την τελευταία θέση.
10 Αλλά όταν κληθείς, πήγαινε και ξάπλωσε στην τελευταία θέση, ώστε, όταν έρθει αυτός που σε έχει καλέσει, να σου πει: “Φίλε, ανέβα παραπάνω”. Τότε θα δοξαστείς μπροστά σε όλους αυτούς που είναι ξαπλωμένοι, για να φάνε μαζί σου. Παρ. 25:6-7;
11 Γιατί καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί». Ιώβ 22:29; Παρ. 29:23; Ματθ. 23:12; Λουκ. 1:51; Λουκ. 18:14; Ιακ. 4:6; Ιακ. 4:10; 1Πέτ. 5:5;
Υπερηφάνεια και Ταπεινότητα
Πούλησε τον εαυτό σου είναι το σλόγκαν του επιχειρηματικού κόσμου σήμερα. Αυτός που δεν μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά αυτό πολλές φορές μένει στάσιμος ενώ πάντα θεωρείται ως κάποιος χωρίς φιλόδοξους στόχους και ‘όραμα‘.
Ο Χριστός όμως μας δείχνει ένα διαφορετικό δρόμο: « Άσε τον Θεό να σε υψώσει, δούλεψε σαν να δουλεύεις για να ευχαριστήσεις μόνο αυτόν και μην επιτρέπεις τα μάτια του κόσμου να γίνονται το κίνητρο σου στην ζωή». Ας απελευθερωθούμε από τα δεσμά αυτού του κόσμου ( Υπερηφάνεια) σε μια ζωή ελευθερίας και πληρότητας μαζί με τον Θεό ( Ταπεινότητα). Αν για μας αυτό που μετρά είναι το πώς μας βλέπει ο Θεός τότε οι εξουσία και οι θέσεις που χαρίζει ο κόσμος αυτός δεν θα γίνουν ποτέ αυτοσκοπός.
12 Έλεγε ακόμα και σ’ αυτόν που τον είχε καλέσει: «Όταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μη φωνάζεις τους φίλους σου μήτε τους αδελφούς σου μήτε τους συγγενείς σου μήτε πλούσιους γείτονες, μην τυχόν και αυτοί σε καλέσουν αντίστοιχα και σου γίνει ανταπόδοση. Νεεμ. 8:10; Παρ. 3:28;
13 Αλλά όταν κάνεις υποδοχή, να καλείς φτωχούς, ανάπηρους, χωλούς, τυφλούς.
14 Και θα είσαι μακάριος, επειδή δεν έχουν να σου ανταποδώσουν, γιατί θα σου ανταποδοθεί κατά την ανάσταση των δικαίων».
Το ένα χέρι νίβει το άλλο» ή ΟΧΙ
«Το ένα χέρι νίβει το άλλο» λέει η γνωστή παροιμία. Ο Χριστός όμως θέτει ένα ανώτερο επίπεδο αγάπης.
Μην βοηθάς για να πάρεις ανταπόδοση αλλά από αγάπη και φόβο Θεού. Μην καλείς για να σε καλέσουν, μην πηγαίνεις σε γάμους για να στο ανταποδώσουν οι άλλοι, μην δίνεις για να πάρεις πίσω.
Το κίνητρο μας όταν δίνουμε είναι σημαντικό για τον Θεό. Μήπως προσφέρουμε για να φανούμε στους άλλους ή για να δικαιώσουμε τον εαυτό μας μπροστά στον Θεό ; Αν έτσι δίνουμε τότε δίνουμε για να πάρουμε και αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός μας προτρέπει να αγαπάμε.
Στον κόσμο που ζούμε το ένα χέρι νίβει το άλλο αλλά αν ακολουθήσουμε το ανώτερο επίπεδο αγάπης που θέτει ο Χριστος δεν θα αρκεστούμε μόνο σ' αυτό.
15 Όταν, λοιπόν, κάποιος από αυτούς που ήταν ξαπλωμένοι μαζί του για να φάνε άκουσε αυτά, του είπε: «Μακάριος όποιος φάει άρτο μέσα στη βασιλεία του Θεού».
16 Εκείνος του είπε: «Κάποιος άνθρωπος έκανε μεγάλο δείπνο, και κάλεσε πολλούς Ησ. 25:6; Ματθ. 22:2; Αποκ. 19:7; Αποκ. 19:9;
17 και απέστειλε το δούλο του την ώρα του δείπνου να πει στους καλεσμένους: “Ελάτε, γιατί ήδη είναι [όλα] έτοιμα”.
18 Και άρχισαν με μια γνώμη όλοι να παραιτούνται από την πρόσκληση με δικαιολογίες. Ο πρώτος τού είπε: “Αγόρασα έναν αγρό και έχω ανάγκη να εξέλθω να τον δω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο που θ’ απουσιάσω”.
19 Και άλλος είπε: “Αγόρασα πέντε ζεύγη βοδιών και πηγαίνω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο που θ’ απουσιάσω”.
20 Και άλλος είπε: “Γυναίκα νυμφεύτηκα και γι’ αυτό δε δύναμαι να έρθω”.
21 Και παρουσιάστηκε ο δούλος και ανάγγειλε αυτά στον κύριό του. Τότε οργίστηκε ο οικοδεσπότης και είπε στο δούλο του: “Έξελθε γρήγορα στις πλατείες και στα δρομάκια της πόλης και εισάγαγε εδώ τους φτωχούς και τους ανάπηρους και τους τυφλούς και τους χωλούς”.
22 Και είπε ο δούλος: “Κύριε, έχει γίνει αυτό που διέταξες, και ακόμα υπάρχει τόπος αδειανός”.
23 Και ο Κύριος είπε προς το δούλο: “Έξελθε στις οδούς και στους φράχτες και ανάγκασέ τους να εισέλθουν, για να γεμίσει ο οίκος μου.
24 Γιατί σας λέω ότι κανείς από εκείνους τους άντρες που ήταν καλεσμένοι δε θα γευτεί το δείπνο μου”».
Η πρόσκληση του Θεού στέκει και σήμερα και ισχύει για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Πολλοί είναι εκείνοι που παρασύρονται από το πνεύμα του κόσμου τούτου και αρνούνται την πρόσκληση. Είναι αξιοσημείωτο πως οι δικαιολογίες που δίνουν στον Θεό δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι κακό (περιουσία, δουλειά, οικογένεια) αλλά όταν αυτά γίνονται εμπόδιο στην αγάπη μας για τον Θεό μετατρέπονται ή καλύτερα διαβάλλονται από τον εχθρό μας σε καταστροφική παγίδα. Η περιουσία τότε γίνεται αλαζονεία του βίου και πλουτισμός, η δουλειά γίνεται δουλεία, και η οικογένεια χάνει το πραγματικό νόημα και στήριγμα της.
25 Πορεύονταν μαζί του λοιπόν πλήθη πολλά και, αφού στράφηκε, είπε προς αυτούς:
26 «Αν κάποιος έρχεται προς εμένα και δε μισεί το δικό του τον πατέρα και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και ακόμα και τη δική του την ψυχή, δεν δύναται να είναι μαθητής μου. Δευτ. 13:6; Δευτ. 33:9; Ματθ. 10:37;
27 Όποιος δε βαστάζει το δικό του το σταυρό και έρχεται πίσω μου δεν δύναται να είναι μαθητής μου. Ματθ. 10:38; Ματθ. 16:24; Μάρκ. 8:34; Λουκ. 9:23;
28 Γιατί, ποιος από εσάς, όταν θέλει να οικοδομήσει έναν πύργο, αφού καθίσει, δε λογαριάζει πρώτα τη δαπάνη, για να δει αν έχει χρήματα για την αποτελείωση του έργου;
29 Μην τυχόν συμβεί, αν αυτός θέσει θεμέλιο και αν δεν μπορεί να εκτελέσει το έργο, όλοι όσοι τον βλέπουν να αρχίσουν να τον εμπαίζουν,
30 λέγοντας ότι αυτός ο άνθρωπος άρχισε να οικοδομεί και δεν μπόρεσε να το εκτελέσει.
31 Ή ποιος βασιλιάς, όταν πορεύεται, για να συγκρουστεί σε πόλεμο με άλλο βασιλιά, αφού καθίσει, δε θα σκεφτεί πρώτα αν είναι αρκετά δυνατός με δέκα χιλιάδες στρατιώτες να αντιμετωπίσει αυτόν που έρχεται με είκοσι χιλιάδες εναντίον του;
32 Ειδεμή, βέβαια, ενώ αυτός είναι ακόμα μακριά, αφού αποστείλει πρεσβεία, ρωτά τους όρους προς ειρήνη.
33 Έτσι, λοιπόν, καθένας από εσάς που δεν απαρνιέται όλα τα δικά του υπάρχοντα δε δύναται να είναι μαθητής μου».
34 «Καλό λοιπόν είναι το αλάτι· αν όμως και το αλάτι αλλοιωθεί, με τι θα αρτυστεί; Ματθ. 5:13; Μάρκ. 9:50;
35 Ούτε για τη γη ούτε για την κοπριά είναι κατάλληλο, έξω το πετούν. Όποιος έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει».
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 13:22-14:6, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
22 Και πορευόταν διαμέσου πόλεων και χωριών, διδάσκοντας και κάνοντας πορεία προς τα Ιεροσόλυμα. Ματθ. 9:35; Μάρκ. 6:6;
23 Του είπε τότε κάποιος: «Κύριε, είναι άραγε λίγοι αυτοί που σώζονται;» Εκείνος είπε προς αυτούς:
24 «Αγωνίζεστε να εισέλθετε από τη στενή θύρα, γιατί πολλοί, σας λέω, θα ζητήσουν να εισέλθουν και δε θα μπορέσουν. Ματθ. 7:13;
25 Αφότου εγερθεί ο οικοδεσπότης και κλείσει τη θύρα και αρχίσετε να στέκεστε έξω και να κρούετε τη θύρα, λέγοντας: “Κύριε, άνοιξέ μας”, τότε θα αποκριθεί και θα σας πει: “Δεν ξέρω εσάς από πού είστε”. Ματθ. 25:11; Ματθ. 25:12; Λουκ. 6:46;
26 Τότε θα αρχίσετε να λέτε: “Φάγαμε μπροστά σου και ήπιαμε και δίδαξες στις πλατείες μας”.
27 Αλλά θα πει, λέγοντάς σας: “Δεν ξέρω εσάς από πού είστε· σταθείτε μακριά από εμένα όλοι οι εργάτες της αδικίας”. Ψαλ. 6:8; Ματθ. 7:23; Ματθ. 25:12; Ματθ. 25:41;
28 Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών, όταν δείτε τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και όλους τους προφήτες μέσα στη βασιλεία του Θεού, ενώ εσάς να σας βγάζουν έξω. Ματθ. 8:11; Ματθ. 8:12; Ματθ. 13:42; Ματθ. 24:51;
29 Και θα έρθουν από ανατολικά και δυτικά και από βορρά και νότο και θα καθίσουν, για να φάνε μέσα στη βασιλεία του Θεού. Ησ. 2:2; Μαλ. 1:11; Ματθ. 8:11;
30 Και ιδού, είναι τελευταίοι που θα είναι πρώτοι, και είναι πρώτοι που θα είναι τελευταίοι». Ματθ. 19:30; Ματθ. 20:16; Μάρκ. 10:31;
Ο Δρόμος της απώλειας
Στον κόσμο που ζούμε οι περισσότεροι άνθρωποι αγωνίζονται μέσα στον πλατύ δρόμο της απώλειας. Εκεί όλοι αγωνίζονται με μέτρο την φιλοδοξία την δίψα για εξουσία, την ανθρώπινη δύναμη, τα πλούτη και τις ηδονές. Γι’ αυτόν τον κόσμο ένας άνθρωπος που περιφρονεί το μεγάλο αυτό ψέμα φαίνεται περίεργος.
Η στενή θύρα και ο δρόμος της απώλειας
Ο πιστός όμως πρέπει να αψηφά τον διωγμό και την περιφρόνηση του κόσμου και να αγωνίζεται να περάσει μέσα από την στενή θύρα στον στενό δρόμο που θα τον φέρει πιο κοντά στον Θεό. Για τον πιστό η εξουσία σημαίνει υπηρεσία, η δύναμη σημαίνει ταπεινοφροσύνη, ο πλούτος βοήθεια και ελεημοσύνη στον συνάνθρωπο και οι ηδονές ένα μεγάλο ψέμα.
Πολλοί είναι αυτοί που σήμερα θεωρούνται πνευματικοί αλλά μια μέρα ο Θεός θα αποκαλύψει ότι έζησαν ως εργάτες της αδικίας. Το μέτρο του Θεού δεν είναι το ίδιο με αυτό των ανθρώπων! Ας αξιολογεί λοιπόν ο καθ’ ένας την ζωή του με ταπεινό πνεύμα και ας αγωνίζεται μέσα στον στενό δρόμο που οδηγεί στην χαρά και την ειρήνη μαζί με τον Θεό.
31 Αυτήν την ώρα πλησίασαν μερικοί Φαρισαίοι, λέγοντάς του: «Βγες και πήγαινε μακριά από εδώ, γιατί ο Ηρώδης θέλει να σε σκοτώσει».
32 Και είπε σ’ αυτούς: «Πηγαίνετε και πείτε σ’ αυτήν την αλεπού: “Ιδού, βγάζω δαιμόνια και αποπερατώνω γιατρειές σήμερα και αύριο, και την τρίτη ημέρα τελειώνω”.
33 Όμως εγώ πρέπει να πορεύομαι σήμερα και αύριο και την επόμενη ημέρα, γιατί δεν είναι ενδεχόμενο να σκοτωθεί προφήτης έξω από την Ιερουσαλήμ.
34 Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ που σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους απεσταλμένους προς αυτήν – πόσες φορές θέλησα να συνάξω στο ίδιο μέρος τα τέκνα σου με τον τρόπο που η όρνιθα συνάζει τους δικούς της νεοσσούς κάτω από τις φτερούγες της, αλλά δεν το θελήσατε. Ψαλ. 17:8; Ψαλ. 91:4; Ματθ. 23:37;
35 Ιδού, αφήνεται σ’ εσάς ο οίκος σας έρημος. Και σας λέω, δε θα με δείτε, ωσότου θα έχει έρθει η ώρα που θα πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ». Ψαλ. 69:25; Ψαλ. 118:26; Ησ. 1:7; Ιερ. 7:34; Μιχ. 3:12; Ματθ. 23:38; Πράξ. 1:20;
Η ανθρώπινη υποκρισία είναι κάτι το οποίο ο Θεός απεχθάνεται. Οι Φαρισαίοι λοιπόν οι οποίο εχθρεύονταν φανερά τον Ιησού με τα λόγια και τις πράξεις τους υποκρίνονται ότι προστατεύουν και προειδοποιούν τον Ιησού για να αποφύγει τον διωγμό του Ηρώδη. Ίσως ήθελαν να σπείρουν φόβο και αμφιβολία στην καρδιά του Ιησού αλλά σκοπό τους δεν ήταν πραγματικά να τον σώσουν.
Ο Χριστός όμως δεν ταράζεται! Ξέρει πως ο σκληρός σταυρός τον περιμένει , ξέρει όμως ότι το πρόγραμμα της ζωής του είναι στα χέρια του Θεού(32)! Παρόλο που ο λαός της Ιερουσαλήμ σε λίγες μέρες θα τον καταδίκαζε στον σταυρό ο Ιησούς επιθυμεί να τους συνάξει κάτω από τις φτερούγες της αγάπης του για να τους σώσει(34).
14
1 Και όταν αυτός ήρθε στον οίκο κάποιου από τους άρχοντες των Φαρισαίων το Σάββατο, για να φάει άρτο, τότε αυτοί τον παρατηρούσαν συνεχώς.
2 Και ιδού, κάποιος άνθρωπος ήταν υδρωπικός μπροστά του.
3 Και έλαβε το λόγο ο Ιησούς και είπε προς τους νομικούς και τους Φαρισαίους: «Επιτρέπεται το Σάββατο να θεραπεύσει κανείς ή όχι;»
4 Εκείνοι σώπασαν. Και τότε, αφού τον έπιασε, τον γιάτρεψε και τον άφησε να φύγει.
5 Και είπε προς αυτούς: «Ποιανού από εσάς ο γιος ή το βόδι θα πέσει σε πηγάδι, και αμέσως δε θα τον ανασύρει την ημέρα του Σαββάτου;» Έξ. 23:5; Δευτ. 22:4; Λουκ. 13:15;
6 Και δεν μπόρεσαν να αποκριθούν ενάντια προς αυτά.
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 13:1-21, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
13
1 Παρουσιάστηκαν τότε μερικοί κατ’ αυτόν τον καιρό, αναγγέλλοντάς του για τους Γαλιλαίους των οποίων το αίμα ο Πιλάτος ανάμειξε μαζί με τις θυσίες τους.
2 Και εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι έγιναν αμαρτωλοί περισσότερο από όλους τους Γαλιλαίους, επειδή έχουν πάθει αυτά;
3 Όχι, σας λέω, αλλά αν δε μετανοείτε, όλοι όμοια θα χαθείτε.
4 Ή εκείνοι οι δεκαοχτώ, πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, νομίζετε ότι αυτοί έγιναν οφειλέτες από αμαρτίες περισσότερο από όλους τους ανθρώπους που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ;
5 Όχι, σας λέω, αλλά αν δε μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα χαθείτε».
Μετάνοια | Χωρίς μετάνοια ο Θένατος θα μας φέρει αντιμέτωπους με την κρίση του Θεού
Σε συνέχεια του προηγούμενου κεφαλαίου ο Ιησούς προειδοποιεί τους ανθρώπους για την κρίση του Θεού. Πρέπει να αλλάξουμε μυαλά ( μετανοήσουμε) και να δούμε την ζωή γι’ αυτό που πραγματικά είναι ….. "Η ζωή μας δεν είναι παρά ένα σημαντικό αλλά πρόσκαιρο ταξίδι που τελειώνοντας δίνει αρχή στην αιωνιότητα". Πολλοί μελετάνε για την Δευτέρα έλευση του Χριστού μέσα από το βιβλίο της αποκάλυψης για να δουν πόσος χρόνος τους μένει για να ζήσουν την ζωή τους εδώ κάτω στην γη όπως αυτοί θέλουν.
Ο Χριστός όμως εδώ μας θυμίζει πως το μόνο που πραγματικά έχουμε είναι το τώρα. Αναπάντεχα και ξαφνικά μπορεί να βρεθούμε μπροστά στην κρίση του Θεού όπως αυτοί οι άνθρωποι που αναφέρονται στην περικοπή μας (κάποιοι απ’ αυτούς αναπάντεχα δολοφονήθηκαν και άλλοι πέθαναν σε δυστύχημα). Σημασία λοιπόν είναι να μετανοούμε ( να αλλάζουμε μυαλά και τρόπο ζωής) ώστε το συναπάντημα με τον θάνατο να είναι αφορμή αιώνιας χαράς στην παρουσία του Θεού και όχι αιώνιας λύπης και πόνου μακριά του.
6 Έλεγε μάλιστα αυτήν την παραβολή: «Κάποιος είχε φυτεμένη μια συκιά στον αμπελώνα του, και ήρθε ζητώντας καρπό σ’ αυτήν, αλλά δε βρήκε.
7 Είπε τότε προς τον αμπελουργό: “Ιδού, τρία έτη είναι αφότου έρχομαι, ζητώντας καρπό από αυτήν τη συκιά, και δε βρίσκω. Κόψε την εντελώς, λοιπόν· γιατί και τη γη να αχρηστεύει”;
8 Εκείνος αποκρίθηκε και του λέει: “Κύριε, άφησέ την και τούτο το έτος, ωσότου σκάψω γύρω της και βάλω κοπριά,
9 κι αν βέβαια κάνει καρπό στο μέλλον, καλώς· ειδεμή, βεβαίως, να την κόψεις εντελώς”».
Ο Θεός περιμένει με υπομονή την μετάνοια κάθε ανθρώπου
Ο Θεός είναι πολύ καλύτερος από εμάς. Αν εμείς ξέρουμε να συγχωράμε τα παιδιά μας και να τους δίνουμε αμέτρητες ευκαιρίες για να ξαναπροσπαθήσουν ο Θεός πολύ περισσότερο νοιάζεται για τους ανθρώπους τους οποίους αγάπησε μέχρι θανάτου. Ο Θεός θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να φέρει τους ανθρώπους σε μετάνοια και ειλικρινή αναζήτηση της αγάπης του. Κάθε άνθρωπος μέσα στην προσωρινότητα της ζωής του μπορεί να βρει καταφύγιο στην χωρίς όρους αγάπη του.
10 Και δίδασκε συνεχώς σε μια από τις συναγωγές το Σάββατο.
11 Και ιδού μια γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας για δεκαοχτώ έτη και ήταν σκυμμένη και δεν μπορούσε να σηκωθεί καθόλου.
12 Όταν την είδε λοιπόν ο Ιησούς, φώναξε προς αυτήν και της είπε: «Γυναίκα, έχεις ελευθερωθεί από την ασθένειά σου»
13 – και επέθεσε σ’ αυτήν τα χέρια. Και αμέσως ανορθώθηκε και δόξαζε το Θεό.
14 Αποκρίθηκε τότε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτώντας επειδή το Σάββατο θεράπευσε ο Ιησούς, και έλεγε στο πλήθος: «Έξι ημέρες είναι κατά τις οποίες πρέπει να εργάζεται κανείς. Σ’ αυτές λοιπόν να έρχεστε και να θεραπεύεστε και όχι την ημέρα του Σαββάτου». Έξ. 20:9; Δευτ. 5:13; Ιεζ. 20:12;
15 Του αποκρίθηκε τότε ο Κύριος και είπε: «Υποκριτές, καθένας σας το Σάββατο δε λύνει το βόδι του ή τον όνο από τη φάτνη και δεν το οδηγεί και το ποτίζει; Έξ. 23:5; Δευτ. 22:4; Λουκ. 14:5;
16 Και αυτή που είναι θυγατέρα του Αβραάμ, την οποία έδεσε ο Σατανάς, ιδού, δεκαοχτώ έτη, δεν έπρεπε να λυθεί από τούτο το δεσμό την ημέρα του Σαββάτου;»
17 Και όταν αυτός έλεγε αυτά, καταντροπιάζονταν όλοι οι αντίθετοί του, και όλο το πλήθος έχαιρε για όλα τα ένδοξα που γίνονταν από αυτόν.
Η θεραπεία της κυρτωμένης γυναίκας
Η υποκρισία κοιτά να βρει αφορμή για να κάνει το δικό της ενώ η ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας είναι έτοιμη να αλλάξει, χαίρεται στην μετάνοια και ζητά την θεραπεία που μόνο η Ιησούς μπορεί να προσφέρει. Η υποκρισία δεν νοιάζεται για τους άλλους, βρίσκει τρόπους να δικαιολογήσει την έλλειψη έμπρακτης αγάπης στους συνανθρώπους πολλές φορές χρησιμοποιώντας εντολές ή παραδόσεις που είναι γενικά αποδεκτές ως πνευματικές . Είναι πιο σημαντική η παράδοση μας από το την αγάπη μας; Τι αξίζει περισσότερο να πράξει κανείς με αγάπη (θεραπεύοντας ένα άνθρωπο την ημέρα του Σαββάτου) ή να μείνει πιστός στην τυπολατρία και στις ανθρώπινες παραδόσεις; Ο Ιησούς δεν διστάζει λοιπόν να θεραπεύει την ημέρα του Σαββάτου παρόλο που βάση παράδοσης των Ιουδαίων αυτό ήταν απαγορευμένο και σίγουρα θα του προκαλούσε μπελάδες. Γιατί ο Χριστός δεν είπε στην γυναίκα αυτή να περάσει την επομένη για να τον θεραπεύσει αλλά προς παραδειγματισμό όλων την θεραπεύει χωρίς δισταγμό την μέρα του Σαββάτου. Πολλές φορές ο πιστός βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανθρώπινη υποκρισία και τότε πρέπει να της επιτίθεται κατά μέτωπο χωρίς να λογαριάζει το κόστος.
18 Έλεγε λοιπόν: «Με τι είναι όμοια η βασιλεία του Θεού και με τι να την παρομοιάσω; Ματθ. 13:31; Μάρκ. 4:30;
19 Είναι όμοια με κόκκο σιναπιού, που έλαβε ένας άνθρωπος και τον έριξε στον κήπο του, και αυξήθηκε και έγινε δέντρο, και τα πετεινά του ουρανού φώλιασαν μέσα στα κλαδιά του».
20 Και πάλι είπε: «Με τι να παρομοιάσω τη βασιλεία του Θεού; Ματθ. 13:33;
21 Είναι όμοια με προζύμι, που έλαβε μια γυναίκα και το έκρυψε μέσα σε είκοσι πέντε κιλά αλεύρι, ωσότου ζυμώθηκε όλο».
Σκοπός του Θεού είναι να εξαπλωθεί η βασιλεία του στα πέρατα της γης σώζοντας έτσι τον άνθρωπο και επαναφέροντας τον κοντά του. Ο Ιησούς Χριστός η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους γίνεται άνθρωπος και έρχεται κάτω στην γη ταπεινά (σαν ένας ασήμαντος σπόρος) για να αποκαλύψει την αγάπη του Θεού ( σαν ένα μεγάλο δέντρο) και να φέρει την σωτηρία των ανθρώπων.
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 12:35-59, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
35 «Ας είναι η μέση σας περιζωσμένη και οι λύχνοι σας να καίνε. Εφεσ. 6:14; 1Πέτ. 1:13;
36 Και εσείς να είστε όμοιοι με ανθρώπους που περιμένουν το δικό τους κύριο πότε αυτός θα γυρίσει από τους γάμους, ώστε, όταν έρθει και κρούσει, αμέσως να του ανοίξουν.
37 Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους, όταν έρθει ο κύριος, θα τους βρει να αγρυπνούν. Αλήθεια σας λέω ότι θα περιζωστεί την ποδιά του και θα τους καθίσει στο τραπέζι και, αφού έρθει κοντά τους, θα τους διακονήσει.
38 Κι αν στη δεύτερη κι αν στην τρίτη φρουρά της νύχτας έρθει και τους βρει έτσι, εκείνοι είναι μακάριοι. Ματθ. 24:42;
39 Και ας γνωρίζετε αυτό: ότι αν ήξερε ο οικοδεσπότης ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, δε θα άφηνε να διαρρήξουν τον οίκο του. Ματθ. 24:43; 1Θεσ. 5:2; 2Πέτ. 3:10; Αποκ. 3:3; Αποκ. 16:15;
40 Κι εσείς να είστε έτοιμοι, γιατί την ώρα που δε νομίζετε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου». Ματθ. 24:44; Ματθ. 25:13; Μάρκ. 13:33; Λουκ. 21:34; 1Θεσ. 5:6;
Η Δευτέρα παρουσία του Χριστού | Έμπνευση μας για να ζούμε άξια της Θείας κλήσης και προορισμού μας
Τα σημάδια των καιρών πρέπει να μας κάνουν ευαίσθητους σ’ αυτά που έχουν πραγματική αξία στην ζωή (τα αιώνια λόγια του Θεού) ώστε να ζούμε άξια της Θείας κλήσης και προορισμού μας. Κανένας δεν γνωρίζει τον χρόνο της Δευτέρας παρουσίας του Χριστού παρά μόνο ο Πατέρας Θεός! Πρέπει να εξετάζουμε την καρδιά μας και την ζωή μας ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα και γλυκιά προσμονή να υποδεχτούμε τον σωτήρα μας Χριστό ανά πάσα στιγμή.
41 Είπε τότε ο Πέτρος: «Κύριε, προς εμάς λες αυτήν την παραβολή ή και προς όλους;»42 Και είπε ο Κύριος: «Ποιος άραγε είναι ο πιστός οικονόμος, ο φρόνιμος, τον οποίο θα καταστήσει ο κύριος επιστάτη πάνω στο υπηρετικό προσωπικό του, για να τους δίνει στον κατάλληλο καιρό το καθορισμένο ποσό της τροφής τους; Ματθ. 24:45; Ματθ. 25:21; 1Κορ. 4:2;
43 Μακάριος ο δούλος εκείνος που ο κύριός του θα τον βρει να κάνει έτσι, όταν έρθει.
44 Αλήθεια σας λέω ότι θα τον καταστήσει επιστάτη πάνω σε όλα τα υπάρχοντά του.
45 Αν όμως ο δούλος εκείνος πει μέσα στην καρδιά του: “Αργεί να έρχεται ο κύριός μου”, και αρχίσει να χτυπά τους δούλους και τις δούλες, και να τρώει και να πίνει και να μεθάει,
46 θα έρθει ο κύριος του δούλου εκείνου την ημέρα που δεν προσδοκά και την ώρα που δε γνωρίζει, και θα τον κόψει στα δύο και το μερίδιό του θα το θέσει μαζί με τους άπιστους.
Η Δευτέρα παρουσία του Χριστού | Η καθυστέρηση της δεν πρέπει να μας κάνει να ζούμε απρόσεκτα
Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την μεσολάβηση από τον ερχομό του Χριστού έως σήμερα 2000 χρόνων ως απόδειξη ότι η Δευτέρα παρουσία του Χριστού είναι ένας μύθος. Αγνοούν λοιπόν τα σημάδια των καιρών και βλέπουν την καθυστέρηση αυτή ως αφορμή να ζήσουν όπως αυτοί γνωρίζουν καλύτερα. Γίνονται λοιπόν κακοί διαχειριστές της ζωής που τους χάρισε ο Θεός επιφέροντας έτσι την δίκαια καταδίκη τους την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Κάποιοι μάλιστα επιζητούν να είναι πνευματικοί ηγέτες και έτσι γίνονται διαχειριστές της πνευματικής περιουσίας του Θεού κάτω στη γη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς είναι κακοί διαχειριστές και κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού. Άνθρωποι εξουσίας της τότε εποχής πλανήθηκαν τόσο που έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.
47 Εκείνος ο δούλος, λοιπόν, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του και δεν ετοίμασε ή δεν έκανε σύμφωνα με το θέλημά του θα δαρθεί με πολλά χτυπήματα. Ιακ. 4:17;
48 Όποιος όμως δεν το γνώρισε, αλλά έκανε άξια χτυπημάτων, θα δαρθεί με λίγα. Και σε καθέναν που δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί από αυτόν, και σ’ όποιον παράθεσαν πολύ, περισσότερο θα του ζητήσουν».
49 «Φωτιά ήρθα να ρίξω πάνω στη γη, και πώςθέλω ήδη να είχε ανάψει!
50 Και βάφτισμα έχω να βαφτιστώ, και πώς πιέζομαι ωσότου τελεστεί! Ματθ. 20:22; Μάρκ. 10:38;
51 Νομίζετε ότι παρουσιάστηκα, για να δώσω ειρήνη στη γη; Όχι, σας λέω, αλλά μάλλον χωρισμό. Μιχ. 7:6; Ματθ. 10:34;
52 Γιατί πέντε θα είναι χωρισμένοι από τώρα μέσα σ’ έναν οίκο, τρεις εναντίον δύο, και δύο εναντίον τριών:
53 Θα χωριστούν πατέρας ενάντια σε γιο και γιος ενάντια σε πατέρα, μητέρα ενάντια στη θυγατέρα και θυγατέρα ενάντια στη μητέρα, πεθερά ενάντια στη νύφη της και νύφη ενάντια στην πεθερά».
54 Έλεγε τότε και στα πλήθη: «Όταν δείτε τη νεφέλη να ανεβαίνει από τα δυτικά, αμέσως λέτε ότι έρχεται βροχή, και γίνεται έτσι. Ματθ. 16:2;
55 Και όταν πνέει νοτιάς, λέτε ότι θα είναι καύσωνας, και γίνεται.
56 Υποκριτές, την όψη της γης και του ουρανού ξέρετε να δοκιμάζετε και να κρίνετε, τον καιρό όμως τούτο πώς δεν ξέρετε να δοκιμάζετε και να κρίνετε;»
57 «Γιατί λοιπόν και από μόνοι σας δεν κρίνετε το δίκαιο;
58 Γιατί καθώς πηγαίνεις στον άρχοντα μαζί με τον αντίδικό σου, προσπάθησε να απαλλαχτείς από αυτόν ενώ είσαι στο δρόμο, μην τυχόν σε σύρει βίαια προς τον κριτή, και ο κριτής σε παραδώσει στον εισπράκτορα, και ο δεσμοφύλακας σε ρίξει στη φυλακή. Παρ. 25:8; Ματθ. 5:25;
59 Σου λέω, δε θα εξέλθεις από εκεί, ωσότου αποδώσεις και το τελευταίο λεπτό».
Follow Us
- Ακολουθήστε μας
- Τελευταία Σχόλια
-
Στο τέλος με τον γίγαντα και τον (μικρό) Χριστο ανατρίχιασα
Ορεστης
on 03 January 2018
-
ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ https://www.youtube.com/watch?v=GyCxq-P4Zmo
tasos
on 25 January 2017
-
Το θυμάμαι από το σχολείο , στο ανθολόγιο νομίζω !το έψαχνα καιρό να το βρω ! Φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Ρουλα
on 27 July 2016
