Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 13:1-30, 23/05/2013,  

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 13:1-30 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 13

1 Και πριν από την εορτή του Πάσχα, ξέροντας ο Ιησούς ότι ήρθε η ώρα του να φύγει από τον κόσμο τούτο και να πάει προς τον Πατέρα, αγάπησε τους δικούς του που ήταν στον κόσμο και ολοκληρωτικά τους αγάπησε. Ματθ. 26:2; Μάρκ. 14:1; Λουκ. 22:1;

2 Και ενώ γινόταν το δείπνο, όταν ο Διάβολος ήδη είχε βάλει στην καρδιά του Ιούδα, του γιου του Σίμωνα του Ισκαριώτη, να τον παραδώσει, Λουκ. 22:3; Ιωάν. 13:27;

3 επειδή ήξερε ο Ιησούς ότι όλα του τα έδωσε ο Πατέρας στα χέρια του και ότι από το Θεό εξήλθε και προς το Θεό πηγαίνει, Ματθ. 11:27; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 16:28;

4 σηκώνεται από το δείπνο και θέτει κάπου τα εξωτερικά του ρούχα και, αφού έλαβε μια πετσέτα, έζωσε γύρω τον εαυτό του.

5 Έπειτα βάζει νερό στο νιπτήρα και άρχισε να νίβει τα πόδια των μαθητών του και να τα σκουπίζει με την πετσέτα που ήταν γύρω ζωσμένος.

6 Έρχεται λοιπόν προς το Σίμωνα Πέτρο. Εκείνος του λέει: «Κύριε, εσύ μου νίβεις τα πόδια;»

7 Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: «Αυτό που εγώ κάνω εσύ δεν το ξέρεις τώρα· θα το καταλάβεις όμως μετά από αυτά». Ματθ. 3:14;

8 Του λέει ο Πέτρος: «Δε θα μου νίψεις τα πόδια στον αιώνα». Του αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Αν δε σε νίψω, δεν έχεις μέρος μαζί μου».

9 Του λέει ο Σίμωνας Πέτρος: «Κύριε, τότε όχι τα πόδια μου μόνο, αλλά και τα χέρια και το κεφάλι».

10 Του λέει ο Ιησούς: «Ο λουσμένος δεν έχει ανάγκη παρά μόνο τα πόδια να νίψει, γιατί αλλιώς είναι καθαρός όλος. Και εσείς είστε καθαροί, αλλά όχι όλοι». Ιωάν. 15:3;

11 Επειδή ήξερε εκείνον που θα τον παράδινε, γι’ αυτό είπε: «Δεν είστε όλοι καθαροί». Ιωάν. 6:64;

12 Όταν λοιπόν ένιψε τα πόδια τους και έλαβε τα ρούχα του και κάθισε πάλι, για να φάει, τους είπε: «Καταλαβαίνετε τι σας έχω κάνει;

13 Εσείς με φωνάζετε, “ο Δάσκαλος” και “ο Κύριος”, και καλά λέτε, γιατί είμαι. Ματθ. 23:8; Ματθ. 23:10; 1Κορ. 8:6; 1Κορ. 12:3; Φιλ. 2:11;

14 Αν λοιπόν εγώ σας ένιψα τα πόδια, ο Κύριος και ο Δάσκαλος, και εσείς οφείλετε να νίβετε τα πόδια ο ένας στον άλλο. Γαλ. 6:1-2;

15 Γιατί σας έδωσα παράδειγμα, για να κάνετε και εσείς καθώς εγώ σας έκανα. 1Πέτ. 2:21; 1Ιωάν. 2:6;

16 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον Κύριό του ούτε απόστολος μεγαλύτερος από εκείνον που τον έστειλε. Ματθ. 10:24; Λουκ. 6:40; Ιωάν. 15:20;

17 Αν ξέρετε αυτά, είστε μακάριοι αν τα κάνετε.

Διαβάστε επίσης το  άρθροΤο μυστικό δείπνο. Ο Ιωάννης στην περικοπή του για το μυστικό δείπνο μας εξιστορεί  την ανορθόδοξη πρωτοβουλία του Ιησού να σκύψει και να πλύνει τα πόδια των μαθητών του. Ποιος δάσκαλος πλένει τα πόδια των μαθητών του, ποιος διευθυντής πλένει τα πόδια των υπαλλήλων του ή ποιος ηγέτης πλένει τα πόδια αυτών που των ακολουθούν; Ο Ιησούς Χριστός δίδασκε πάντα επαναστατικά μηνύματα με τα λόγια και τις πράξεις του. Διδάσκει λοιπόν ότι για να είσαι πραγματικά ηγέτης πρέπει να είσαι υπηρέτης και αν αγαπάς αληθινά πρέπει να μάθεις την αυτοθυσία. Ξέρει ποιος είναι και δεν απειλείτε από την γνώμη και την αντίληψη που οι άλλοι έχουν γι’ αυτόν (14). Ο Πέτρος πολύ σωστά αρνείται να δεχτεί από τον Ιησού να του πλύνει τα πόδια του αντιλαμβανόμενος την αναξιότητα του μπροστά στον Θεό. Ο Ιησούς όμως του δίνει να καταλάβει πως δεν αρκεί ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει την αμαρτωλότητα του αλλά θα πρέπει να δεχτεί την αγάπη του Χριστού που δωρεάν του προσφέρεται. Έτσι, θα σωθεί από την καταδίκη της αμαρτίας ( είναι καθαρός) και το μόνο που του μένει είναι να πλένει μοναχά τα πόδια του. Αυτός ο καθαρισμός συμβολίζει την πνευματική συντήρηση που κάθε πιστός οφείλει να κάνει με την προσευχή, την εξομολόγηση και την έμπρακτη αγάπη του  για τον Θεό. Ο Καθαρισμός αυτός είναι απαραίτητος για πνευματικές νίκες και καρπό στην ζωή του αλλά δεν εξυπηρετεί τον ολοκληρωτικό καθαρισμό του ( πνευματική σωτηρία από την καταδίκη της αμαρτίας).

18 Δε λέω για όλους σας· εγώ ξέρω ποιους εξέλεξα. Αλλά θα γίνει ό,τι γίνει, για να εκπληρωθεί η Γραφή: Αυτός που μου τρώει τον άρτο σήκωσε εναντίον μου τη φτέρνα του. Ψαλ. 41:9; Ματθ. 26:23; 1Ιωάν. 2:19;

19 Από τώρα σας το λέω προτού να γίνει, για να πιστέψετε, όταν γίνει, ότι Εγώ Είμαι. Ιωάν. 14:29; Ιωάν. 16:4;

20 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν στείλω κάποιον, εκείνος που τον δέχεται δέχεται εμένα. Και εκείνος που δέχεται εμένα δέχεται αυτόν που με έστειλε». Ματθ. 10:40; Λουκ. 10:16;

21 Αφού είπε αυτά ο Ιησούς, ταράχτηκε στο πνεύμα του και μαρτύρησε και είπε: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ένας από εσάς θα με προδώσει». Ματθ. 26:21; Μάρκ. 14:18; Λουκ. 22:21; Πράξ. 1:17; 1Ιωάν. 2:19;

22 Έβλεπαν ο ένας τον άλλο οι μαθητές και απορούσαν για ποιον το λέει.

23 Ήταν ξαπλωμένος για να φάει ένας από τους μαθητές του μέσα στην αγκαλιά του Ιησού, αυτός που τον αγαπούσε ο Ιησούς. Ιωάν. 20:2; Ιωάν. 21:7; Ιωάν. 21:20;

24 Γνέφει τότε σ’ αυτόν ο Σίμωνας Πέτρος, να ρωτήσει να μάθει ποιος μπορούσε να είναι αυτός για τον οποίο το λέει.

25 Έτσι, λοιπόν, έπεσε εκείνος πάνω στο στήθος του Ιησού και του λέει: «Κύριε, ποιος είναι;»

26 Αποκρίνεται ο Ιησούς: «Είναι εκείνος για τον οποίο εγώ θα βουτήξω το ψωμί στο φαγητό και θα του το δώσω». Αφού βούτηξε λοιπόν το ψωμί, το λαβαίνει και το δίνει στον Ιούδα, το γιο του Σίμωνα του Ισκαριώτη.

27 Και μετά το ψωμί, τότε εισήλθε σ’ εκείνον ο Σατανάς. Του λέει λοιπόν ο Ιησούς: «Αυτό που θέλεις να κάνεις, κάνε το πιο γρήγορα».

28 Αυτό, όμως, κανείς δεν το κατάλαβε από εκείνους που κάθονταν για να φάνε, γιατί του το είπε.

29 Μερικοί μάλιστα νόμιζαν, επειδή το ταμείο είχε ο Ιούδας, ότι του είπε ο Ιησούς: “Αγόρασε όσα έχουμε ανάγκη στην εορτή” ή στους φτωχούς να δώσει κάτι. Ιωάν. 12:6;

30 Όταν έλαβε λοιπόν το ψωμί, εκείνος εξήλθε ευθύς· και ήταν νύχτα.

Πόσο επικίνδυνη και καταστροφική είναι αλήθεια η συνειδητή αμαρτία. Η εκ προ μελέτης ανυπακοή προς τον Θεό παρομοιάζεται στον λόγο του Θεού με ένα άνθρωπο που κτυπάει σε καρφιά. Μια τέτοια στάση ζωής δείχνει την διαβολή του εχθρού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Ο άνθρωπος τότε καταντά έρμαιο των επιθυμιών και  φόβων του που τον οδηγούν στην αυτό-καταστροφή του. Προσοχή λοιπό – ας μένουμε μακριά από την συνειδητή ανυπακοή προς το Άγιο Πνεύμα του Θεού!

Ο Ιούδας ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να δει από πρώτο χέρι την αγάπη του Χριστού για τους ανθρώπους. Ήταν μάρτυρας των θαυμάτων του, μαθητής όλων των διδασκαλιών του, γεύτηκε την καλοσύνη την αγάπη και την υπομονή του. Παρόλα αυτά δεν άφησε τον Θεό να αγγίξει την καρδιά του αλλά επίμονα και εκούσια ακολούθησε τα ψέματα του εχθρού που τον παρέσυραν στην αυτό-καταστροφή του. Ήταν ένας άνθρωπος που ασχολείτο με τα πνευματικά ειδάλλως δεν θα ήταν στην συντροφιά του Ιησού και μάλιστα σε βαθμό που είχε θυσιάσει τον χρόνο , την καλοπέραση ακόμα και την ασφάλεια του.  Αλλά όλα αυτά τα είχε κάνει με λάθος κίνητρα αφήνοντας συνεχώς εκτεθειμένη την καρδιά του σε κακές συνήθειες ( αφού όπως αναφέρεται συνήθιζε να κλέβει από το ταμείο των μαθητών) και σκληρύνοντας την ώστε να μένει ασυγκίνητη μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού.  Βλέπουμε τον Ιησού σε μια ύστατη προσπάθεια να τον συνεφέρει να ξεσκεπάζει τις διαβολικές του σκέψεις  πράγμα που θα έπρεπε να τον κάνει να ντραπεί και να μετανοήσει . Όμως είχε αφήσει την καρδιά του να σκληρύνει σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και τότε παραμένει αμετανόητος ακολουθώντας το σατανικό σχέδιο που έβαλε ο εχθρός στην καρδιά του.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 11:55-12:19, 21/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 12:1-12, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

55 Ήταν τότε κοντά το Πάσχα των Ιουδαίων, και ανέβηκαν πολλοί στα Ιεροσόλυμα από τη χώρα πριν από το Πάσχα, για να εξαγνίσουν τους εαυτούς τους.

56 Ζητούσαν, λοιπόν, τον Ιησού και έλεγαν μεταξύ τους μέσα στο ναό καθώς είχαν σταθεί: «Τι νομίζετε; Δε θα έρθει στην εορτή;» Ιωάν. 7:11;

57 Είχαν δώσει μάλιστα οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι εντολές, ώστε, αν κάποιος μάθει πού είναι, να στείλει μήνυμα, για να τον πιάσουν.

Ιωάννης 12

1 Ο Ιησούς, λοιπόν, έξι ημέρες πριν από το Πάσχα ήρθε στη Βηθανία όπου ήταν ο Λάζαρος, τον οποίο έγειρε από τους νεκρούς ο Ιησούς. Ματθ. 26:6; Μάρκ. 14:3; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 11:2;

2 Έκαναν τότε σ’ αυτόν δείπνο εκεί και η Μάρθα διακονούσε, ενώ ο Λάζαρος ήταν ένας από εκείνους που ξάπλωναν, για να φάνε μαζί του.

3 Τότε η Μαρία, αφού έλαβε περίπου μισό κιλό υγρό πολύτιμο μύρο νάρδου, άλειψε τα πόδια του Ιησού και σκούπισε με τις τρίχες των μαλλιών της τα πόδια του. Έτσι η οικία γέμισε από την οσμή του μύρου.

4 Λέει όμως ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους μαθητές του, αυτός που έμελλε να τον παραδώσει:

5 «Γιατί τούτο το μύρο δεν πουλήθηκε για τριακόσια δηνάρια και δε δόθηκε στους φτωχούς;» Μάρκ. 14:5;

6 Και είπε αυτό, όχι επειδή τον έμελε για τους φτωχούς, αλλά γιατί ήταν κλέφτης και, επειδή είχε το ταμείο, βάσταζε αυτά που έβαζαν μέσα. Ιωάν. 13:29;

7 Είπε τότε ο Ιησούς: «Άφησέ την, για να φροντίσει αυτό για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Μάρκ. 14:8;

8 Γιατί τους φτωχούς πάντοτε τους έχετε μαζί σας, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε». Δευτ. 15:11; Ματθ. 26:11; Μάρκ. 14:7;

9 Πολύ πλήθος από τους Ιουδαίους έμαθε, λοιπόν, ότι είναι εκεί, και ήρθαν όχι μόνο για τον Ιησού, αλλά για να δουν και το Λάζαρο που τον έγειρε από τους νεκρούς. Ιωάν. 11:44;

10 Αποφάσισαν τότε οι αρχιερείς να σκοτώσουν και το Λάζαρο,

11 επειδή πολλοί από τους Ιουδαίους πήγαιναν γι’ αυτόν και πίστευαν στον Ιησού.

12 Την επόμενη ημέρα το πολύ πλήθος που ήρθε στην εορτή, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς έρχεται στα Ιεροσόλυμα, Ματθ. 21:8; Μάρκ. 11:8; Λουκ. 19:36;

13 έλαβαν τα βάγια των φοινίκων και εξήλθαν σε προϋπάντησή του και φώναζαν: «Ωσαννά! Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ!» Και: «Ο βασιλ, άς του Ισραήλ!» Ψαλ. 118:26;

14 Αφού βρήκε λοιπόν ο Ιησούς ένα γαϊδουράκι, κάθισε πάνω του καθώς είναι γραμμένο:

15 Μη φοβάσαι, θυγατέρα Σιών. Ιδού, ο βασιλιάς σου έρχεται καθισμένος πάνω σε πουλάρι όνου. Ησ. 62:11; Ζαχ. 9:9; Ματθ. 21:5;

16 Αυτά δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του στην αρχή, αλλά όταν δοξάστηκε ο Ιησούς, τότε θυμήθηκαν ότι αυτά ήταν γραμμένα γι’ αυτόν και ότι αυτά του έκαναν.

17 Το πλήθος, λοιπόν, που ήταν μαζί του, όταν φώναξε το Λάζαρο έξω από το μνήμα και τον έγειρε από τους νεκρούς, έδινε μαρτυρία γι’ αυτό.

18 Γι’ αυτό και τον προϋπάντησε το πλήθος, επειδή άκουσαν πως είχε κάνει αυτό το θαυματουργικό σημείο.

19 Οι Φαρισαίοι, λοιπόν, είπαν μεταξύ τους: «Βλέπετε ότι δεν είστε ωφέλιμοι σε τίποτα· να, ο κόσμος έφυγε πίσω του». Ιωάν. 11:47;

Τα σχόλια για το σημερινό ανάγνωσμα στο άρθρο Η είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 11:1-57, 16/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 11:1-57, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 11

1 Ήταν τότε κάποιος που ασθενούσε, ο Λάζαρος από τη Βηθανία, από το χωριό της Μαρίας και της Μάρθας της αδελφής της.

2 Και ήταν η Μαρία εκείνη που άλειψε τον Κύριο με μύρο και σκούπισε τα πόδια του με τις τρίχες των μαλλιών της, της οποίας ο αδελφός τηςο Λάζαρος ασθενούσε. Ματθ. 26:6; Μάρκ. 14:3; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 12:3;

3 Απέστειλαν ανθρώπους, λοιπόν, οι αδελφές προς αυτόν και έλεγαν: «Κύριε, δες, αυτός που αγαπάς ασθενεί».

4 Όταν το άκουσε τότε ο Ιησούς, είπε: «Αυτή η ασθένεια δεν είναι για θάνατο, αλλά για τη δόξα του Θεού, για να δοξασθεί ο Υιός του Θεού μέσω αυτής». Ιωάν. 9:13; Ιωάν. 11:40;

5 Μάλιστα ο Ιησούς αγαπούσε τη Μάρθα και την αδελφή της και το Λάζαρο.

6 Μόλις λοιπόν άκουσε ότι ασθενεί, τότε έμεινε στον τόπο όπου ήταν δύο ημέρες.

7 Έπειτα, μετά από αυτό, λέει στους μαθητές: «Ας πηγαίνουμε στην Ιουδαία πάλι».

8 Του λένε οι μαθητές: «Ραβί, τώρα ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν οι Ιουδαίοι, και πάλι πηγαίνεις εκεί;» Ιωάν. 8:59; Ιωάν. 10:31;

9 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Δεν είναι δώδεκα οι ώρες της ημέρας; Αν κάποιος περπατά την ημέρα, δε σκοντάφτει, γιατί το φως του κόσμου τούτου βλέπει.

10 Αν όμως κάποιος περπατά τη νύχτα, σκοντάφτει, γιατί το φως δεν είναι με αυτόν».

11 Αυτά είπε, και μετά από αυτό τους λέει: «Ο Λάζαρος ο φίλος μας έχει κοιμηθεί, αλλά πορεύομαι για να τον ξυπνήσω». Ματθ. 9:24; Μάρκ. 5:39; Λουκ. 8:52;

12 Του είπαν λοιπόν οι μαθητές: «Κύριε, αν έχει κοιμηθεί, θα σωθεί».

13 Ο Ιησούς όμως είχε μιλήσει για το θάνατό του. Ενώ εκείνοι νόμισαν ότι μιλάει για την κοίμηση του ύπνου.

14 Τότε λοιπόν τους είπε ο Ιησούς καθαρά: «Ο Λάζαρος πέθανε,

15 και χαίρομαι για σας, για να πιστέψετε, επειδή δεν ήμουν εκεί. Αλλά ας πηγαίνουμε προς αυτόν».

16 Είπε τότε ο Θωμάς, ο λεγόμενος Δίδυμος, στους συμμαθητές του: «Ας πηγαίνουμε κι εμείς να πεθάνουμε μαζί του».

17 Όταν ήρθε λοιπόν ο Ιησούς, τον βρήκε ήδη τέσσερις ημέρες να έχει στο μνήμα.

18 Και η Βηθανία ήταν κοντά στα Ιεροσόλυμα σε απόσταση μικρότερη από τρία χιλιόμετρα.

19 Και πολλοί από τους Ιουδαίους είχαν έρθει προς τη Μάρθα και τη Μαρία, για να τις παρηγορήσουν για τον αδελφό τους.

20 Η Μάρθα, λοιπόν, μόλις άκουσε ότι ο Ιησούς έρχεται, τον προϋπάντησε, αλλά η Μαρία καθόταν μέσα στον οίκο.

21 Είπε τότε η Μάρθα προς τον Ιησού: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδελφός μου.

22 Αλλά και τώρα ξέρω ότι όσα ζητήσεις από το Θεό, θα σου τα δώσει ο Θεός».

23 Της λέει ο Ιησούς: «Θα αναστηθεί ο αδελφός σου».

24 Του λέει η Μάρθα: «Ξέρω ότι θα αναστηθεί κατά την ανάσταση, την έσχατη ημέρα». Δαν. 12:2; Λουκ. 14:14; Ιωάν. 5:29;

25 Της είπε ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σ’ εμένα κι αν πεθάνει θα ζήσει, Ιωάν. 1:4; Ιωάν. 3:16; Ιωάν. 3:36; Ιωάν. 5:24; Ιωάν. 6:47; Ιωάν. 14:6; 1Ιωάν. 5:10;

26 και καθένας που ζει και πιστεύει σ’ εμένα δε θα πεθάνει στον αιώνα. Το πιστεύεις αυτό;» Ιωάν. 6:51;

27 Του λέει: «Ναι, Κύριε. Εγώ έχω πιστέψει ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο ερχόμενος στον κόσμο». Ματθ. 16:16; Μάρκ. 8:29; Λουκ. 9:20; Ιωάν. 6:69;

28 Και όταν είπε αυτό, έφυγε και φώναξε τη Μαρία την αδελφή της κρυφά και της είπε: «Ο δάσκαλος είναι εδώ και σε φωνάζει».

29 Εκείνη τότε, μόλις το άκουσε, σηκώθηκε γρήγορα και ερχόταν προς αυτόν.

30 Ακόμα, λοιπόν, ο Ιησούς δεν είχε έρθει στο χωριό, αλλά ήταν ακόμα στον τόπο όπου τον προϋπάντησε η Μάρθα.

31 Οι Ιουδαίοι, τότε, που ήταν μαζί της στην οικία και την παρηγορούσαν, όταν είδαν τη Μαρία ότι γρήγορα σηκώθηκε και εξήλθε, την ακολούθησαν, επειδή νόμισαν ότι πηγαίνει στο μνήμα, για να κλάψει εκεί.

32 Η Μαρία, λοιπόν, μόλις ήρθε εκεί όπου ήταν ο Ιησούς, όταν τον είδε, έπεσε μπροστά στα πόδια του και του λέει: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα μου πέθαινε ο αδελφός».

33 Ο Ιησούς, τότε, καθώς την είδε να κλαίει και τους Ιουδαίους που ήρθαν μαζί της να κλαίνε, αναστέναξε στο πνεύμα του και ταράχτηκε

34 και είπε: «Πού τον έχετε θέσει;» Του λένε: «Κύριε, έλα και δες».

35 Δάκρυσε ο Ιησούς. Λουκ. 19:41;

36 Έλεγαν λοιπόν οι Ιουδαίοι: «Δες πώς τον αγαπούσε».

37 Μερικοί όμως από αυτούς είπαν: «Δεν μπορούσε αυτός, που άνοιξε τα μάτια του τυφλού, να κάνει ώστε και αυτός να μην πεθάνει;» Ιωάν. 9:6;

38 Ο Ιησούς, λοιπόν, πάλι αφού αναστέναξε μέσα του, έρχεται στο μνήμα. Και εκείνο ήταν σπήλαιο, και ένας λίθος βρισκόταν πάνω του στην είσοδο.

39 Λέει ο Ιησούς: «Σηκώστε το λίθο». Του λέει η αδελφή του πεθαμένου, η Μάρθα: «Κύριε, ήδη μυρίζει, γιατί είναι η τέταρτη ημέρα που πέθανε».

40 Της λέει ο Ιησούς: «Δε σου είπα ότι, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα του Θεού;»

41 Σήκωσαν λοιπόν το λίθο. Τότε ο Ιησούς σήκωσε τους οφθαλμούς του επάνω και είπε: «Πατέρα, σε ευχαριστώ γιατί με άκουσες.

42 Εγώ βέβαια ήξερα ότι πάντα με ακούς, αλλά για το πλήθος που έχει σταθεί γύρω το είπα, για να πιστέψουν ότι εσύ με απέστειλες». Ιωάν. 12:30;

43 Και αφού είπε αυτά, με μεγάλη φωνή κραύγασε: «Λάζαρε, βγες έξω».

44 Εξήλθε τότε ο πεθαμένος, έχοντας δεμένα τα πόδια του και τα χέρια του με επιδέσμους, και το πρόσωπό του ήταν περιδεμένο με μαντίλι. Τους λέει ο Ιησούς: «Λύστε τον και αφήστε τον να φύγει». Ιωάν. 20:7;

45 Πολλοί λοιπόν από τους Ιουδαίους που ήρθαν προς τη Μαρία και είδαν όσα έκανε πίστεψαν σ’ αυτόν.

46 Μερικοί όμως από αυτούς έφυγαν και πήγαν προς τους Φαρισαίους και τους είπαν αυτά που έκανε ο Ιησούς.

47 Συγκάλεσαν τότε οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συνέδριο, και έλεγαν: «Τι κάνουμε, επειδή αυτός ο άνθρωπος κάνει πολλά θαυματουργικά σημεία; Ψαλ. 2:2; Ματθ. 26:3; Μάρκ. 14:1; Λουκ. 22:2; Ιωάν. 12:19; Πράξ. 4:27;

48 Αν τον αφήσουμε έτσι, όλοι θα πιστέψουν σ’ αυτόν, και θα έρθουν οι Ρωμαίοι και θα μας πάρουν και τον τόπο και το έθνος μας».

49 Ένας τότε από αυτούς, ο Καϊάφας, που ήταν αρχιερέας του έτους εκείνου, τους είπε: «Εσείς δεν ξέρετε τίποτα,

50 ούτε συλλογίζεστε ότι σας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος υπέρ του λαού και να μη χαθεί όλο το έθνος». Ιωάν. 18:14;

51 Αυτό, όμως, από τον εαυτό του δεν το είπε, αλλά, επειδή ήταν αρχιερέας του έτους εκείνου, προφήτεψε ότι έμελλε ο Ιησούς να πεθάνει υπέρ του έθνους,

52 και όχι υπέρ του ισραηλιτικού έθνους μόνο, αλλά και για να συνάξει τα τέκνα του Θεού τα διασκορπισμένα σε ένα. Εφεσ. 2:14-16;

53 Από εκείνη λοιπόν την ημέρα αποφάσισαν να τον σκοτώσουν.

54 Έτσι ο Ιησούς δεν περπατούσε πια δημόσια μεταξύ των Ιουδαίων, αλλά έφυγε από εκεί και πήγε στην περιοχή που είναι κοντά στην έρημο, σε μια πόλη που λέγεται Εφραίμ, κι εκεί έμεινε μαζί με τους μαθητές του.

Τα σχόλια για το σημερινό ανάγνωσμα μπορείτε να τα βρείτε στο άρθρο ανάσταση του Λαζάρου

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 9:1-41, 17/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 9:1-41, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 9

Εκ γενετής τυφλός – Θεραπεία!

1 Και περπατώντας εκεί κοντά είδε έναν άνθρωπο τυφλό εκ γενετής.

2 Και τον ρώτησαν οι μαθητές του, λέγοντας: «Ραβί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, ώστε να γεννηθεί τυφλός;»

3 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του. Αλλά για να φανερωθούν τα έργα του Θεού σ’ αυτόν, Ιωάν. 11:4;

4 εμείς πρέπει να κάνουμε τα έργα εκείνου που με έστειλε ωσότου είναι ημέρα. Έρχεται νύχτα που κανείς δε δύναται να εργάζεται. Ιωάν. 5:19;

5 Όσο είμαι στον κόσμο, είμαι φως του κόσμου». Ησ. 42:6; Λουκ. 2:32; Ιωάν. 1:9; Ιωάν. 8:12; Ιωάν. 12:35; Ιωάν. 12:46; Πράξ. 13:47;

6 Αφού είπε αυτά, έφτυσε χάμω και έκανε πηλό από το πτύελο και επέχρισε τον πηλό στα μάτια του Μάρκ. 8:23;

7 και του είπε: «Πήγαινε, νίψου στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ» (που ερμηνεύεται, “Αποσταλμένος”). Έφυγε, λοιπόν, και νίφτηκε και ήρθε βλέποντας.

8 Οι γείτονες, τότε, και εκείνοι που τον έβλεπαν προηγουμένως ότι ήταν ζητιάνος έλεγαν: «Αυτός δεν είναι εκείνος που καθόταν και ζητιάνευε;» Πράξ. 3:2;

9 Άλλοι έλεγαν: «Αυτός είναι». Άλλοι έλεγαν: «Όχι, αλλά είναι όμοιος με αυτόν». Εκείνος έλεγε: «Εγώ είμαι».

10 Τον ρωτούσαν λοιπόν: «Πώς τότε σου ανοίχτηκαν τα μάτια;»

11 Εκείνος αποκρίθηκε: «Ο άνθρωπος που λέγεται Ιησούς έκανε πηλό και μου επέχρισε τα μάτια και μου είπε: “Πήγαινε στο Σιλωάμ και νίψου”. Όταν πήγα λοιπόν και νίφτηκα, βρήκα το φως μου».

12 Τότε του είπαν: «Πού είναι εκείνος;» Τους λέει: «Δεν ξέρω».

Μην κρίνεις για να μην κριθείς

13 Φέρνουν αυτόν προς τους Φαρισαίους, τον άλλοτε τυφλό.

14 Ήταν τότε Σάββατο η ημέρα κατά την οποία ο Ιησούς έκανε τον πηλό και του άνοιξε τα μάτια. Ματθ. 12:1; Μάρκ. 2:23; Λουκ. 6:1; Ιωάν. 5:9;

15 Πάλι λοιπόν τον ρωτούσαν και οι Φαρισαίοι πώς βρήκε το φως του. Εκείνος τους είπε: «Πηλό μου έθεσε πάνω στα μάτια, και νίφτηκα και βλέπω».

16 Έλεγαν τότε μερικοί από τους Φαρισαίους: «Δεν είναι από το Θεό αυτός ο άνθρωπος, γιατί το Σάββατο δεν τηρεί». Άλλοι όμως έλεγαν: «Πώς δύναται άνθρωπος αμαρτωλός να κάνει τέτοια θαυματουργικά σημεία;» Και υπήρχε σχίσμα ανάμεσά τους. Ιωάν. 3:2; Ιωάν. 7:12; Ιωάν. 9:33; Ιωάν. 10:19;

17 Λένε τότε πάλι στον τυφλό: «Εσύ τι λες γι’ αυτόν, επειδή σου άνοιξε τα μάτια;» Εκείνος είπε: «Είναι προφήτης». Λουκ. 7:16; Λουκ. 24:19; Ιωάν. 4:19; Ιωάν. 6:14;

18 Δεν πίστεψαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι γι’ αυτόν ότι ήταν τυφλός και βρήκε το φως του, ωσότου φώναξαν τους γονείς αυτού που βρήκε το φως του

19 και τους ρώτησαν: «Αυτός είναι ο γιος σας, που εσείς λέτε ότι γεννήθηκε τυφλός; Πώς λοιπόν βλέπει τώρα;»

20 Αποκρίθηκαν τότε οι γονείς του και είπαν: «Ξέρουμε ότι αυτός είναι ο γιος μας και ότι γεννήθηκε τυφλός.

21 Πώς όμως τώρα βλέπει δεν ξέρουμε, ή ποιος του άνοιξε τα μάτια εμείς δεν ξέρουμε. Αυτόν ρωτήστε, έχει ώριμη ηλικία, αυτός θα μιλήσει για τον εαυτό του».

22 Αυτά είπαν οι γονείς του, επειδή φοβούνταν τους Ιουδαίους άρχοντες. Γιατί ήδη είχαν συμφωνήσει οι Ιουδαίοι άρχοντες, αν κάποιος τον ομολογήσει Χριστό, να γίνει αποσυνάγωγος. Ιωάν. 7:13; Ιωάν. 12:42;

23 Γι’ αυτό οι γονείς του είπαν: «Έχει ώριμη ηλικία, αυτόν επερωτήστε».

24 Φώναξαν λοιπόν για δεύτερη φορά τον άνθρωπο που ήταν τυφλός και του είπαν: «Δώσε δόξα στο Θεό· εμείς ξέρουμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός». Ιησ. 7:19;

25 Εκείνος τότε αποκρίθηκε: «Αν είναι αμαρτωλός, δεν ξέρω· ένα ξέρω, ότι ενώ ήμουν τυφλός τώρα βλέπω».

26 Είπαν λοιπόν σ’ αυτόν: «Τι σου έκανε; Πώς σου άνοιξε τα μάτια;»

27 Αποκρίθηκε σ’ αυτούς: «Σας το είπα ήδη και δεν ακούσατε· γιατί πάλι θέλετε να ακούτε; Μήπως κι εσείς θέλετε να γίνετε μαθητές του;»

28 Τότε τον έβρισαν και του είπαν: «Εσύ είσαι μαθητής εκείνου, εμείς όμως είμαστε μαθητές του Μωυσή.

29 Εμείς ξέρουμε ότι στο Μωυσή έχει μιλήσει ο Θεός, αλλά αυτός δεν ξέρουμε από πού είναι».

30 Αποκρίθηκε ο άνθρωπος και τους είπε: «Σ’ αυτό βρίσκεται πράγματι το θαυμαστό σημείο: εσείς δεν ξέρετε από πού είναι, και όμως μου άνοιξε τα μάτια.

31 Ξέρουμε ότι αμαρτωλούς ο Θεός δεν ακούει, αλλά αν κάποιος είναι θεοσεβής και το θέλημά του κάνει, αυτόν ακούει. Παρ. 15:29; Παρ. 28:9; Ησ. 1:15; Μιχ. 3:4;

32 Από την αρχή του αιώνα δεν ακούστηκε ότι κάποιος άνοιξε τα μάτια σ’ έναν που έχει γεννηθεί τυφλός.

33 Αν δεν ήταν αυτός από το Θεό, δε θα μπορούσε να κάνει τίποτα».

34 Αποκρίθηκαν και του είπαν: «Εσύ γεννήθηκες όλος μέσα σε αμαρτίες, κι εσύ διδάσκεις εμάς;» Και τον πέταξαν έξω.

35 Άκουσε ο Ιησούς ότι τον πέταξαν έξω και, αφού τον βρήκε, του είπε: «Εσύ πιστεύεις στον Υιό του ανθρώπου;»

36 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Και ποιος είναι, Κύριε, για να πιστέψω σ’ αυτόν;»

37 Του είπε ο Ιησούς: «Και τον έχεις δει, και αυτός που μιλάει μαζί σου, εκείνος είναι». Ιωάν. 4:26;

38 Αυτός είπε: «Πιστεύω, Κύριε». Και τον προσκύνησε.

39 Τότε είπε ο Ιησούς: «Για καταδίκη εγώ ήρθα στον κόσμο τούτο, για να βλέπουν όσοι δε βλέπουν και να γίνουν τυφλοί όσοι βλέπουν». Ματθ. 13:13; Ιωάν. 3:17; Ιωάν. 12:47;

40 Άκουσαν μερικοί από τους Φαρισαίους αυτά, όσοι ήταν μαζί του, και του είπαν: «Μήπως κι εμείς είμαστε τυφλοί;»

41 Ο Ιησούς τούς απάντησε: «Αν ήσασταν τυφλοί, δε θα είχατε αμαρτία. Τώρα όμως λέτε: “Βλέπουμε”. Η αμαρτία σας μένει».

Το κακό φέρνει κακό. Ότι σπείρεις θα θερίσεις. Αυτή είναι μια σπουδαία αλήθεια η οποία προειδοποιεί τους ανθρώπους ώστε να είναι προσεκτικοί στο πως διαχειρίζονται την ελευθερία που τους έδωσε ο Θεός. Είναι αλήθεια λοιπόν πως διάφορες άσχημες καταστάσεις στην ζωή μας είναι αποτέλεσμα των κακών μας επιλογών!  Αυτός ο πνευματικός νόμος είναι φυσικό επακόλουθο της ελευθερίας που χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους. Είσαι ελεύθερος να κάνεις το καλό ή το  κακό αλλά ότι σπείρεις θα θερίσεις.  Με αυτά κατά νου οι μαθητές του Ιησού  συμπεραίνουν  πως για να γεννηθεί τυφλός κάποιος άνθρωπος  πολύ πιθανόν οι γονείς να έχουν αμαρτήσει.  Και πάλι, εδώ υπάρχει αλήθεια γιατί πολλές φορές ο άνθρωπος καλείται να πληρώσει για τις λανθασμένες επιλογές κάποιων συνανθρώπων του. Παιδιά για τις λανθασμένες επιλογές των γονιών, γονείς για τις λανθασμένες επιλογές των παιδιών τους, πολίτες για τις λανθασμένες επιλογές της κυβέρνησης ( π.χ. η πρόσφατη οικονομική κρίση), υπάλληλοι για τις λανθασμένες επιλογές του εργοδότη τους  κ.λ.π. Βλέπουμε τους Φαρισαίους στο χωρίο 34 βασισμένοι σ’ αυτές τις αλήθειες να προχωρούν ένα βήμα πάρα πέρα και να περνάνε κρίση πάνω στον εκ γενετής τυφλό.

Ο Χριστός λοιπόν με αφορμή την ερώτηση των μαθητών του φανερώνει την λυτρωτική απάντηση σε αυτό το δύσκολο ερώτημα της ζωής. Η αρρώστια αυτού του ανθρώπου δεν ήρθε σ’ αυτόν επειδή αυτός ή οι γονείς του αμάρτησαν! Διαβάζοντας κάτι τέτοιο μπορεί κάποιος λανθασμένα να συμπεράνει ότι αυτοί οι άνθρωποι  ήταν δίκαιοι και χωρίς αμαρτία μπροστά στον Θεό. Αλoίμονο όμως, γιατί πάντες ήμαρτον και στερούνται της δόξας του Θεού ή όποιος λέει ότι δεν έχει αμαρτία είναι ψεύτης. Τι μπορούμε να πούμε λοιπόν γι’ αυτό ; Γιατί αυτός ο άνθρωπος να γεννηθεί εκ γενετής τυφλός και κάποιος άλλος όχι; Σίγουρα σε όλους μας άξιζε να γεννηθούμε εκ γενετής τυφλοί …. γιατί λοιπόν αυτός και όχι εγώ ;  Κάποιες φορές πιστεύω αξίζει ο άνθρωπος να παραδίνεται στην μάχη του με την λογική του.  Εκεί βρίσκει εφαρμογή η πίστη σε ένα Θεό που οι βουλές του δεν είναι βουλές μας και οι σκέψεις του δεν είναι σκέψεις μας. Μέσα στην ανεξήγητη κατάσταση στην οποία μπορεί να ζεις σήμερα, αν αναγνωρίσεις την καλοσύνη και την αγάπη του Θεού, αν εμπιστευτείς τις βουλές του και τα σχέδια του τότε το αποτέλεσμα θα είναι ένδοξο και λαμπρό και σίγουρα σπουδαιότερο και ανώτερο απ’ αυτό που θα ζούσες αν δεν είχες περάσει μέσα από το πρόβλημα αυτό. Ας προφυλάξουμε λοιπόν τον εαυτό μας από την άδικη κρίση των Φαρισαίων  (μην κρίνεις για να μην κριθείς) και με αγάπη, πίστη και προσευχή ας υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο μέσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε.