Σημερινό αναγνωσμα απο την Καινή διαθήκη Β Κορινθίους 4:13-5:10
Ουρανός | Η ελπίδα που χαρίζει ανανεώνει τον ανθρωπο
Κεφάλαιο 4 :11-18
Ο ουρανός ( δηλαδή η ζωή με τον Θεό μετά τον θάνατο) χαρίζει ελπίδα στον πιστό άνθρωπο του Θεού, ελπίδα που δυναμώνει και δίνει θάρρος στον πιστό ώστε με καύχημα και παρρησία να στέκεται ενάντια στα κύμματα αυτής της ζωής. Η δυσκολίες και οι ταλαιπωρίες αυτής της ζωής φαντάζουν τότε ως ελφριά πίεση γιατί το μεγλείο που ο ουρανός χαρίζει τις υπερκαλύπτει. Βασική προυπόθεση όμως για όλα αυτά είναι ο πιστός να μην στοχεύει σ΄αυτά που φαίνονται ( γήινες απολαύσεις ) αλλά σ' αυτά που δεν φαίνονται ( δηλαδή αυτά που καταλαβαίνονται με την πίστη). Η ζωή απο μόνη της διδάσκει στον άνθρωπο ότι όσα φαίνονται είναι πρόσκαιρα και δεν μένουν στην αιωνιότητα όμως αυτά που δεν φαίνονται ( όπως η πίστη και η αγάπη στον Θεό ) μένουν αιώνια και γίνονται αφορμή ο πιστός να κληρονομήσει όλες τις υποσχέσεις που ο ουρανός ( η ζωή δηλαδή με τον Θεό ) υπόσχεται.
Κεφάλαιο 5 (1-10)
Ουρανός | Το νέο σώμα μετα τον θάνατο
Είναι σημαντικό να εννοήσουμε πόσο πιο αληθινή, πόσο πιο ένδοξη και πόσο πιο σπουδαία είναι η ζωή που μας περιμένει μετά τον θάνατο ( ο ουρανός ) σε σχέση με την ζωή που ζούμε σήμερα (1). Το νέο σώμα που θα χαρίσει στους πιστούς ο Θεός με την ανάσταση των νεκρών θα είναι αθάνατο και ένδοξο και αυτή η θαυμάσια υπόσχεση είναι σφραγισμένη με τον αρραβώνα του Πνεύματος ( ο Παράκλητος) το οποίο ζει μέσα στην καρδιά μας(3-5).
Ουρανός είναι η ζωή με τον Θεό είτε εδώ στην γή είτε μετά τον θάνατο.
Ένα σπουδαίο σκαλί πνευματικής ωρίμανσης είναι να μάθει έτσι να εκτιμά ο πιστός την μετά θάνατο ζωή ώστε να την επιθυμεί περισσότερο και από την ίδια την ζωή. Ένα σκαλί όμως πιο ψηλά βρίσκεται στην επιθυμία του είτε εν ζωή είτε μετά θάνατο να ευαρεστεί τον Θεό. Τι πιο όμορφο σε ένα παιδί να θέλει να κάνει τον καλό του πατέρα περήφανο και χαρούμενο καθώς το βλέπει να μεγαλώνει και να ωριμάζει!
Ουρανός | Η μέρα της κρίσης
Αν επιθυμία μας είναι να ευαρεστήσουμε τον Θεό τότε δεν θα προσπαθούμε να ευαρεστήσουμε ( συμφεροντολογικά) τους συνανθρώπους μας γιατί ένας υγιές φόβος ( σεβασμός) θα μας διακατέχει για τον Θεό. Μια μέρα θα σταθούμε με τα έργα μας μπροστά στον Χριστό για να λάβουμε την ανταμοιβή μας για κάθε τι που κάναμε εν ζωή.
