Διαβάστε το σημερινό ανάγνωσμα Ματθαίος 5:1–26.
Μακαρισμοί | Επι του όρους ομιλία
Οι μακαρισμοί είναι ίσως η δημοφιλέστερη διδασκαλία του Ιησού Χριστού. Μακάριος σημαίνει ευτυχισμένος, ένας άνθρωπος χωρίς βάσανα και έγνοιες ( βλέπε http://el.wiktionary.org/wiki/μακάριος). Ας δούμε λοιπόν τον ορισμό που δίνει ο Θεός για τον ευτυχισμένο άνθρωπο.
Στο χωρίο 3 χαρούμενος θεωρείται αυτός που βλέπει την ανάγκη του για τον Θεό. Συχνά χρησιμοποιούμε την φράση «μου πουλάει πνεύμα» υποδηλώνοντας ότι κάποιος προσπαθεί με ψεύτικο τρόπο να φανεί σπουδαίος και σημαντικός ενώ στην πραγματικότητα δεν είναι. Λοιπόν αυτή την στάση καρδιάς καταδικάζει ο λόγος του Θεού και ανακηρύττει ευτυχισμένο αυτόν που αναγνωρίζει την πνευματική του φτώχια και αναζητά να γεμίσει με τον πλούτο του Πνεύματος που χαρίζει ο Θεός(3).
Ο Θεός λοιπόν ζητά από όλους ανεξαιρέτως ειλικρινή μετάνοια η οποία φέρνει λύπη και πνευματικό πένθος που είναι χρήσιμα μόνο για να αποκαταστήσουν και να δυναμώσουν τον πιστό ώστε η ζωή του να αλλάζει και να ελευθερώνεται από την αμαρτία(4).
Πράοι είναι αυτοί που διατηρούν ψυχική ηρεμία και γαλήνη στην ζωή τους. Δεν πρόκειται για ανθρώπους αδύναμους αλλά αντιθέτως για ανθρώπους με σωστό έλεγχο της δύναμης και της εξουσίας που τους δίνει ο Θεός(5).
Το να θέλουμε δικαιοσύνη(6) σημαίνει πρώτιστα ότι παραδεχόμαστε ότι για την προσωπική μας επανάσταση ενάντια στον Θεό εμείς πρώτα πρέπει να τιμωρηθούμε. Τότε με χαρά θα δεχτούμε την αγάπη του Θεού διαμέσου του Ιησού Χριστού. Αυτός πήρε την τιμωρία μας επάνω του για να αποδοθεί η δικαιοσύνη του Θεού και να ελευθερωθούμε εμείς από την δίκαιη καταδίκη μας. Αν εμείς έτσι ελεηθήκαμε( δηλαδή δεν πήραμε την καταδίκη που μας άξιζε) το ελάχιστο που οφείλουμε είναι να είμαστε ελεήμονες προς τους συνανθρώπους μας(7) .
Αν γινόμαστε γρήγοροι στο να υπακούμε την φωνή του Θεού και διατηρούμε την συνείδηση μας καθαρή τότε γινόμαστε καθαροί στην καρδιά(8) και δεν αφήνουμε το βάρος της αμαρτίας να μας καταπλακώνει. Καλούμαστε επίσης να διατηρούμε την ειρήνη με τους συνανθρώπους μας (9) και γινόμαστε ακόμη περισσότερο χαρούμενη αν για το καλό που έχουμε κάνει κάποιοι μας ανταποδίδουν κακό(10). Αυτό παρόλο που φαινομενικά φαίνεται αλλόκοτο αν αναλογιστεί ο άνθρωπος τον μισθό και τιμή που του επιφυλάσσει ο ουρανός τότε το βάρος γίνεται πολύ ελαφρύ για να το σηκώσει(11-12).
Λοιπόν ποιος στα αλήθεια θέλει να είναι ευτυχισμένος ας ακολουθήσει την συνταγή του Θεού και δεν θα απογοητευτεί. Ο Πιστός άνθρωπος του Θεού φαίνεται στην πράξη και όχι στα λόγια. Τα καλά του έργα είναι αυτά που θα τον ξεχωρίσουν στην κοινωνία και θα κάνουν το φως του να λάμψει στους γύρω του ώστε να γνωρίσουν και αυτοί την απύθμενη αγάπη του Θεού(13-16).
Ο Ιησούς Χριστός λοιπόν δίδασκε ότι για να σωθεί ο άνθρωπος από την καταδίκη της αμαρτίας του δεν πρέπει να έχει πεποίθηση στην δική του δικαιοσύνη ( πρέπει να είναι φτωχός στο πνεύμα). Επίσης τόνιζε πως ο άνθρωπος πρέπει να δεχτεί το έλεος του Θεού γαιτί απο μονος του δεν μπορεί να φτάσει το επίπεδο της διακαιοσύνης του Θεού ( Το έλεος του Θεού αποκαλύπτεται πλήρως καθώς ο Ιησούς Χριστός θυσιαστικέ στην θέση του αμαρτωλού). Αυτό όμως δεν πρέπει να κάνει τον πιστό πνευματικά οκνηρό αλλά αντιθέτως με ειλικρινή καρδιά ( και όχι Φαρισαϊσμό) να αναζητά επιμελώς την ζωή του αγιασμού και των μακαρισμών(17-20).
1 Και όταν είδε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος και, αφού κάθισε, τον πλησίασαν οι μαθητές του. 2 Και τότε άνοιξε το στόμα του και τους δίδασκε λέγοντας:
3 «Μακάριοι οι φτωχοί στο πνεύμα, γιατί δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών. Λουκ. 6:20;
4 Μακάριοι όσοι πενθούν, γιατί αυτοί θα παρηγορηθούν. Λουκ. 6:21;
5 Μακάριοι οι πράοι, γιατί αυτοί θα κληρονομήσουν τη γη . Ψαλ. 37:11;
6 Μακάριοι όσοι πεινούν και διψούν τη δικαιοσύνη, γιατί αυτοί θα χορταστούν. Ησ. 55:1;
7 Μακάριοι οι ελεήμονες, γιατί αυτοί θα ελεηθούν.
8 Μακάριοι οι καθαροί στην καρδιά, γιατί αυτοί θα δουν το Θεό. Ψαλ. 15:2; Ψαλ. 24:4; Εβρ. 12:14;
9 Μακάριοι οι ειρηνοποιοί, γιατί αυτοί θα κληθούν γιοι Θεού.
10 Μακάριοι οι καταδιωγμένοι εξαιτίας δικαιοσύνης, γιατί δική τους είναι η βασιλεία των ουρανών. 2Κορ. 4:10; 2Τιμ. 2:12; 1Πέτ. 3:14;
11 Μακάριοι είστε, όταν σας βρίσουν και σας καταδιώξουν και πούνε κάθε κακό πράγμα εναντίον σας, λέγοντας ψέματα εξαιτίας μου. 1Πέτ. 4:14; 12 Χαίρετε και αγαλλιάζετε, γιατί ο μισθός σας είναι πολύς στους ουρανούς. Γιατί έτσι καταδίωξαν τους προφήτες που ήταν πριν από εσάς». Λουκ. 6:23;
13 «Εσείς είστε το αλάτι της γης. Αν όμως το αλάτι αλλοιωθεί, με τι θα ξαναγίνει αλμυρό; Σε τίποτα δεν αξίζει πια παρά μόνο, αφού πεταχτεί έξω, να καταπατιέται από τους ανθρώπους. Μάρκ. 9:50; Λουκ. 14:34;
14 Εσείς είστε το φως του κόσμου. Δε δύναται πόλη να κρυφτεί, όταν βρίσκεται πάνω σε όρος.
15 Ούτε ανάβουν λύχνο και τον θέτουν κάτω από το μόδι, αλλά πάνω στο λυχνοστάτη και έτσι λάμπει σε όλους όσοι είναι μέσα στην οικία. Μάρκ. 4:21; Λουκ. 8:16; Λουκ. 11:33; 16 Έτσι ας λάμψει το φως σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και να δοξάσουν τον Πατέρα σας που είναι στους ουρανούς». 1Πέτ. 2:12;
17 «Μη νομίσετε ότι ήρθα να καταλύσω το νόμο ή τους προφήτες. Δεν ήρθα να καταλύσω, αλλά να συμπληρώσω. 18 Γιατί αλήθεια σας λέω: ωσότου παρέλθει ο ουρανός και η γη, ένα γιώτα ή μια κεραία δε θα παρέλθει από το νόμο, ωσότου όλα γίνουν. Λουκ. 16:17; 19 Όποιος λοιπόν παραβεί μία από τις πολύ μικρές αυτές εντολές και διδάξει έτσι τους ανθρώπους, πολύ μικρός θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. Όποιος όμως τις εφαρμόσει και τις διδάξει, αυτός μεγάλος θα κληθεί στη βασιλεία των ουρανών. Ιακ. 2:10; 20 Γιατί σας λέω ότι αν δεν περισσέψει η δικαιοσύνη σας περισσότερο εκείνης των γραμματέων και των Φαρισαίων, δε θα εισέλθετε στη βασιλεία των ουρανών».
21 «Ακούσατε ότι ειπώθηκε στους αρχαίους: Μη φονεύσεις, και, “όποιος φονεύσει θα είναι ένοχος στο δικαστήριο”. Έξ. 20:13; Δευτ. 5:17; 22 Εγώ όμως σας λέω ότι καθένας που οργίζεται με τον αδελφό του ένοχος θα είναι στο δικαστήριο. Και όποιος πει στον αδελφό του: “Ρακά”, ένοχος θα είναι στο συνέδριο. Όποιος όμως πει: “Μωρέ”, ένοχος θα είναι για τη γέεννα της φωτιάς.
23 Αν προσφέρεις, λοιπόν, το δώρο σου πάνω στο θυσιαστήριο κι εκεί θυμηθείς ότι ο αδελφός σου έχει κάτι εναντίον σου, 24 άφησε εκεί το δώρο σου μπροστά στο θυσιαστήριο και πήγαινε, πρώτα συμφιλιώσου με τον αδελφό σου, και τότε έλα και πρόσφερε το δώρο σου. 25 Να είσαι ευνοϊκός με τον αντίδικό σου γρήγορα, ωσότου είσαι μαζί του στο δρόμο, μην τυχόν σε παραδώσει ο αντίδικος στον κριτή και ο κριτής στο δεσμοφύλακα και ριχτείς στη φυλακή. Λουκ. 12:58; Εφεσ. 4:26; 26 Αλήθεια σου λέω, δε θα εξέλθεις από εκεί, ωσότου αποδώσεις τον τελευταίο κοδράντη».
