Παραμυθια Ναρνια 1, 2, 3 (βιβλια)

Το γνωστό παραμύθι του CSLewis «Ο κόσμος της Νάρνια 1,2,3» έχει πρόσφατα γυριστεί και σε κινηματογραφική ταινία σημειώνοντας τεράστια επιτυχία παγκοσμίως. Το έργο αυτό είναι γεμάτο πολύτιμα μηνύματα για τον σκεπτόμενο τηλεθεατή. Ψάχνοντας λοιπόν μέσα στον παραμυθένιο αυτό κόσμο παραθέτω κάποια γνωρίσματα της αμαρτίας μέσα από την περιπέτεια του Edmond.  Για κατανόηση των πιο κάτω σκέψεων θεωρείται δεδομένο πως ο αναγνώστης έχει παρακολουθήσει την ταινία ή έχει διαβάσει τα βιβλία.  

Ο Εγωιστής γίγαντας– Οσκαρ Γουαιλντ

Κάθε απόγευμα, γυρίζοντας από το σχολείο, τα παιδιά πήγαιναν να παίξουν στον κήπο του γίγαντα. Ήταν ένας μεγάλος, πανέμορφος κήπος με απαλό πράσινο γρασίδι. Εδώ κι εκεί στο χορτάρι ορθώνονταν ωραία λουλούδια σαν αστέρια, υπήρχαν δώδεκα ροδακινιές γεμάτες ρόδινα μαργαριταρένια ανθάκια που το φθινόπωρο βάραιναν από τους πλούσιους καρπούς. Τα πουλιά κάθονταν στα δέντρα και τραγουδούσαν τόσο γλυκά, που τα παιδιά σταματούσαν τα παιχνίδια τους για να τ' ακούσουν. «Τι ευτυχισμένα που είμαστε εδώ!» φώναζαν το ένα στ' άλλο. Μια μέρα, ο γίγαντας γύρισε. Είχε πάει να επισκεφτεί το φίλο του, το δράκο της Κορνουάλλης, είχε μείνει μαζί του εφτά χρόνια. 'Όταν τέλειωσαν τα εφτά χρόνια, είχε πει όλα όσα ήθελε να πει, μια και τα ενδιαφέροντα του ήταν περιορισμένα, και αποφάσισε να γυρίσει στο κάστρο του. Όταν έφτασε, είδε τα παιδιά να παίζουν στον κήπο. «Τι κάνετε εδώ;» φώναξε με πολύ άγρια φωνή, και τα παιδιά έφυγαν τρέχοντας. «Ο κήπος μου είναι δικός μου» είπε ο γίγαντας «δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς αυτό, και δε θα επιτρέψω να παίζει κανείς εδώ μέσα εκτός από μένα». Έχτισε λοιπόν μια ψηλή μάντρα ολόγυρα κι έστησε μια ταμπέλα.  

ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΘΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ.

Ήταν ένας γίγαντας πολύ εγωιστής (Ο εγωιστής Γίγαντας). Τα καημένα τα παιδιά τώρα δεν είχαν πουθενά να παίξουν. Προσπάθησαν να παίξουν στο δρόμο, αλλά ο δρόμος ήταν γεμάτος σκόνη και κοφτερές πέτρες, και δεν τους άρεσε. Περιτριγύριζαν την ψηλή μάντρα όταν τέλειωναν τα μαθήματα τους και μιλούσαν για τον όμορφο κήπο πίσω της. «Τι ευτυχισμένα που ήμασταν εκεί!» έλεγαν το ένα στ' άλλο. Ύστερα ήρθε η άνοιξη κι ολόκληρη η χώρα γέμισε μπουμπούκια και μικρά πουλιά. Μόνο στον κήπο που είχε ο εγωιστής γίγαντας ήταν ακόμη χειμώνας. Τα πουλιά δεν είχαν όρεξη να τραγουδήσουν εκεί μέσα, γιατί δεν υπήρχαν καθόλου παιδιά, και τα δέντρα ξέχασαν να βγάλουν μπουμπούκια. Μια μέρα, ένα όμορφο λουλούδι πρόβαλε το κεφάλι του απ' το χορτάρι, μα μόλις είδε την ταμπέλα, λυπήθηκε τόσο πολύ για τα παιδιά, που τρύπωσε πάλι στο χώμα κι αποκοιμήθηκε. Οι μόνοι που χάρηκαν ήταν το χιόνι κι η παγωνιά. «Η άνοιξη τον ξέχασε αυτό τον κήπο» αναφώνησαν, «θα ζήσουμε λοιπόν εδώ όλο το χρόνο». Το χιόνι σκέπασε το χορτάρι με το φαρδύ λευκό μανδύα του, και η παγωνιά έβαψε όλα τα δέντρα ασημένια. Έπειτα κάλεσαν το βοριά να μείνει μαζί τους κι εκείνος ήρθε. Ήταν τυλιγμένος με γούνες κι όλη τη μέρα βρυχιόταν στον κήπο και γκρέμιζε τις καμινάδες. «Θαυμάσιο μέρος» είπε, «πρέπει να καλέσουμε και το χαλάζι». Ήρθε λοιπόν και το χαλάζι. Τρεις ώρες κάθε μέρα σφυροκοπούσε τη στέγη του κάστρου κι έσπασε τις περισσότερες πλάκες, κι ύστερα έτρεχε γύρω γύρω στον κήπο όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ήταν ντυμένο στα γκρίζα, κι η ανάσα του ήταν πάγος. «Δεν καταλαβαίνω γιατί καθυστερεί τόσο πολύ η άνοιξη» έλεγε ο εγωιστής γίγαντας, καθισμένος στο παράθυρο και κοιτάζοντας τον παγωμένο κατάλευκο κήπο του-«ελπίζω ν' αλλάξει ο καιρός». Η άνοιξη όμως δεν ήρθε ποτέ, ούτε το καλοκαίρι. Το φθινόπωρο έφερε χρυσούς καρπούς σ' όλους τους κήπους, αλλά στον κήπο που είχε ο εγωιστής γίγαντας δεν έδωσε κανέναν. «Είναι υπερβολικά εγωιστής» είπε. Κι έτσι, βασίλευε πάντα ο χειμώνας, κι ο βοριάς και το χαλάζι κι η παγωνιά και το χιόνι χόρευαν ανάμεσα στα δέντρα.
Ένα πρωί, ο γίγαντας ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του όταν άκουσε μια πολύ όμορφη μουσική. Ηχούσε τόσο γλυκιά στ' αυτιά του, που νόμιζε ότι περνούσαν από κει οι μουσικοί του βασιλιά. Στην πραγματικότητα, δεν ήταν παρά μια μικρή καρδερίνα που τραγουδούσε έξω απ' το παράθυρο του, αλλά είχε τόσο καιρό ν' ακούσει πουλί να κελαηδάει στον κήπο του, που του φάνηκε η πιο όμορφη μουσική στον κόσμο. Έπειτα το χαλάζι σταμάτησε να χορεύει πάνω από το κεφάλι του, ο βοριάς έπαψε να βρυχιέται κι ένα εξαίσιο άρωμα έφτασε από τ' ανοιχτό τζάμι. «Μου φαίνεται πως ήρθε επιτέλους η άνοιξη» είπε ο εγωιστής γίγαντας και πετάχτηκε απ' το κρεβάτι και κοίταξε έξω. Τι είδε; Είδε ένα υπέροχο θέαμα. Από ένα μικρό άνοιγμα στη μάντρα τα παιδιά είχαν τρυπώσει στον κήπο κι ήταν σκαρφαλωμένα στα κλαδιά των δέντρων. Σε κάθε δέντρο που έβλεπε ήταν κι ένα παιδάκι. Και τα δέντρα χαίρονταν τόσο πολύ που ξανάβλεπαν τα παιδιά, που είχαν σκεπαστεί με μπουμπούκια και ανέμιζαν απαλά τα μπράτσα τους πάνω από τα κεφάλια των παιδιών. Τα πουλιά πετούσαν ολόγυρα τιτιβίζοντας ξετρελαμένα, και τα λουλούδια σήκωναν το κεφάλι τους απ' το πράσινο χορτάρι και γελούσαν. Ήταν μια πανέμορφη σκηνή, και μόνο σε μια γωνιά ήταν ακόμη χειμώνας. Ήταν η πιο μακρινή γωνιά του κήπου, κι εκεί στεκόταν ένα αγοράκι. Ήταν τόσο μικροκαμωμένο, που δεν μπορούσε να φτάσει τα κλαδιά του δέντρου κι έκανε κύκλους γύρω του κλαίγοντας πικραμένο. Το καημένο το δέντρο ήταν ακόμη σκεπασμένο με χιόνι και πάγο, κι ο βοριάς φύσαγε και βρυχιόταν από πάνω του. «Ανέβα, αγοράκι!» έλεγε το δέντρο, και λύγιζε τα κλαδιά του όσο πιο χαμηλά μπορούσε-αλλά το αγόρι ήταν υπερβολικά μικροκαμωμένο.

Κι η καρδιά του γίγαντα έλιωσε καθώς κοίταξε έξω. «Τι εγωιστής που ήμουν!» είπε- «τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν ερχόταν εδώ η άνοιξη. Θ' ανεβάσω το αγοράκι στο δέντρο κι έπειτα θα γκρεμίσω τη μάντρα, κι ο κήπος μου θα μείνει για πάντα παιχνιδότοπος για τα παιδιά». Μετάνιωνε στ' αλήθεια πολύ γι' αυτό που είχε κάνει. Κατέβηκε λοιπόν τη σκάλα, άνοιξε αθόρυβα την εξώπορτα και βγήκε στον κήπο. Μα μόλις τον είδαν τα παιδιά, τρόμαξαν όλα τόσο πολύ, που το 'βαλαν στα πόδια, και στον κήπο ξανάγινε χειμώνας. Μόνο το αγοράκι δεν έτρεξε να φύγει, γιατί το τύφλωναν τα δάκρυα και δεν είδε το γίγαντα να έρχεται. Κι ο γίγαντας το πλησίασε κλεφτά από πίσω, το πήρε απαλά στο χέρι του και το απόθεσε πάνω στο δέντρο. Και το δέντρο αμέσως μπουμπούκιασε, και τα πουλιά ήρθαν και τραγούδησαν πάνω στα κλαδιά του, και το αγοράκι άπλωσε τα δυο του χέρια, τα τύλιξε γύρω απ' το λαιμό του γίγαντα και τον φίλησε. Τ' άλλα παιδιά, όταν είδαν ότι ο γίγαντας δεν ήταν πια κακός, γύρισαν τρέχοντας πίσω και μαζί τους ήρθε κι η άνοιξη. «Είναι δικός σας ο κήπος τώρα, παιδάκια» είπε ο γίγαντας, και πήρε ένα μεγάλο τσεκούρι και γκρέμισε τη μάντρα.

Και την ώρα που οι άνθρωποι πήγαιναν για ψώνια, στις δώδεκα, βρήκαν το γίγαντα να παίζει με τα παιδάκια στον πιο όμορφο κήπο που είχαν δει ποτέ. Όλη μέρα έπαιζαν, και το απόγευμα πήγαν στο γίγαντα να τον αποχαιρετήσουν. «Μα πού είναι ο μικρός σας σύντροφος;» είπε, «το αγόρι που έβαλα πάνω στο δέντρο». Ο γίγαντας το αγαπούσε περισσότερο απ' όλα, γιατί τον είχε φιλήσει. «Δεν ξέρουμε» απάντησαν τα παιδιά- «έφυγε». «Πρέπει να του πείτε να έρθει οπωσδήποτε αύριο» είπε ο γίγαντας. Αλλά τα παιδιά είπαν ότι δεν ήξεραν πού έμενε, δεν το είχαν ξαναδεί ποτέ πριν κι ο γίγαντας ένιωσε μεγάλη θλίψη. Κάθε απόγευμα, όταν τέλειωνε το σχολείο, τα παιδιά έρχονταν κι έπαιζαν με το γίγαντα. Μα το αγοράκι που αγαπούσε ο γίγαντας δεν ξαναφάνηκε ποτέ. Ο γίγαντας ήταν πολύ καλός με όλα τα παιδιά, ωστόσο λαχταρούσε να δει τον πρώτο μικρό του φίλο και μιλούσε συχνά γι' αυτόν. «Πόσο θα 'θελα να τον δω!» έλεγε.

Πέρασαν χρόνια, κι ο γίγαντας γέρασε κι έχασε τις δυνάμεις του. Δεν μπορούσε πια να παίζει, καθόταν λοιπόν σε μια πελώρια πολυθρόνα και κοιτούσε τα παιδιά και θαύμαζε τον κήπο του. «Έχω πολλά όμορφα λουλούδια» έλεγε• «μα τα παιδιά είναι τα πιο όμορφα απ' όλα τα λουλούδια». Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, καθώς ντυνόταν, κοίταξε έξω απ' το παράθυρο του. Δε μισούσε πια το χειμώνα, γιατί ήξερε ότι ήταν απλώς η άνοιξη κοιμισμένη και τα λουλούδια ξεκουράζονταν. Ξαφνικά, έτριψε με απορία τα μάτια του και κοιτούσε και δε χόρταινε. Ήταν στ' αλήθεια ένα υπέροχο θέαμα. Στην πιο μακρινή γωνιά του κήπου έβλεπε ένα δέντρο σκεπασμένο ολόκληρο με όμορφα άσπρα μπουμπούκια. Τα κλαδιά του ήταν χρυσά, και ασημένιοι καρποί κρέμονταν απ' αυτά, και στη ρίζα του στεκόταν το αγοράκι που είχε αγαπήσει. Γεμάτος χαρά κατέβηκε τρέχοντας ο γίγαντας και βγήκε στον κήπο. Διέσχισε βιαστικά την πρασιά και πλησίασε το παιδί. Κι όταν το έφτασε, το πρόσωπο του κοκκίνισε από την οργή και είπε «Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;» Γιατί στις παλάμες των χεριών του παιδιού υπήρχαν τα σημάδια από δυο καρφιά, και σημάδια από δυο καρφιά είχαν και τα ποδαράκια του. «Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;» φώναξε ο γίγαντας «πες μου, για να πάρω το μεγάλο σπαθί μου και να τον σκοτώσω». «Όχι!» απάντησε το παιδί- «γιατί αυτές είναι οι πληγές της αγάπης». «Ποιος είσαι;» ρώτησε ο γίγαντας, και τον πλημμύρισε ένα αλλόκοτο δέος και γονάτισε μπροστά στο παιδάκι.

Και το παιδάκι χαμογέλασε στο γίγαντα και του είπε: «Με άφησες κάποτε να παίξω στον κήπο σου, απόψε θα 'ρθεις μαζί μου στο δικό μου κήπο, που είναι ο παράδεισος». Κι όταν τα παιδάκια έτρεξαν στον κήπο εκείνο το απόγευμα, βρήκαν το γίγαντα νεκρό κάτω απ' το δέντρο, σκεπασμένο ολόκληρο με κατάλευκα μπουμπούκια.

Περισσότερα για τον Εγωσιτή Γίγαντα μέσα μας που δεν είναι ο προσωπικός Εγωισμός μας.

ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΧΡΙΣΤΟΥ 

(πρωτευαγγελιο, ενσαρκωση, Βηθλεεμ, ιωαννης προδρομος)

profities gennisi Christou

Μέσα στην ιστορία της ανθρωπότητας πολλοί ήταν εκείνοι που ύψωσαν τον εαυτός τους στην θέση του Θεού η του απεσταλμένου του. Ηγέτες από  διάφορες θρησκείες του κόσμου, όπως ο "προφητης" μωαμεθ (Ισλάμ), ο Σιντάρτα Γκαουτάμα (Βουδισμός) απλά γεννήθηκαν σε μια χρονική ιστορική στιγμή χωρίς κανείς να προσμένει αυτούς ή το έργο τους από το οποίο γεννήθηκαν οι θρησκείεσ που δημιούργησαν. Αντιθέτως ο Ιησούς Χριστός εκπλήρωσε με την γέννηση και το έργο του εκατοντάδες προφητείες της αρχαιότητας που έγιναν από διαφορετικούς ανθρώπους οι οποίοι έζησαν σε διαφορετικές χρονολογίες, πολιτισμούς και συνθήκες. Σε αυτή την ενότητα θα εξετάσουμε τέσσερις προφητείες που αφορούν τα Χριστούγεννα.

 ΓΕΝΝΗΣΗ ΧΡΙΣΤΟΥ -  ΠΡΟΦΗΤΕΙΕΣ 

ΤΟ ΠΡΩΤΕΥΑΓΓΕΛΙΟ. Στο πρώτο βιβλίο της παλαιάς διαθήκης ΓΕΝΕΣΗ 3 :15 ( συγγραφέας ο Μωυσής -1450 π.χ.)  βρίσκουμε την πρώτη αναφορά για την γέννηση του Χριστού από το στόμα του ίδιου του Πατέρα Θεού καθώς αναφέρεται στο φίδι το οποίο εξαπάτησε τον άνθρωπο στην πτώση : «και θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της· αυτό θα σου συντρίψει το κεφάλι, κι εσύ θα του λογχίσεις τη φτέρνα του» .

Αυτό το χωρίο δίκαια ονομάζεται  πρωτοευαγγελιο αφού αναφέρεται ταυτόχρονα στην γέννηση ( το σπέρμα της γυναίκας) τον προσωρινό θάνατο ( εσύ θα του λογχίσεις την φτέρνα) και την ανάσταση ( αυτός θα σου συντρίψει το κεφάλι) του Ιησού Χριστού. Πέραν τούτου όμως ανακαλύπτουμε και μια άλλη προφητεία που δεν είναι φανερή με την πρώτη ανάγνωση. Μόνο σ’ αυτό το χωρίο βρίσκουμε αναφορά στο σπέρμα της γυναίκας αφού ο λόγος του Θεού αποκλειστικά χρησιμοποιεί την έκφραση αυτή για το ανδρικό φύλο για να αναφερθεί στους απογόνους . Διαφοροποιείται λοιπόν ο λόγος του Θεού σ’ αυτό το σημείο για να φανερώσει μέσω αυτής της εκπληκτικής προφητείας  ότι η παναγια ( Θεοτόκος Μαρία) θα συλλάβει από το Πνεύμα το Άγιο χωρίς να έχει σχέση με άνδρα..  Η αρχαία αυτή προφητεία η οποία ειπώθηκε στους πρωτόπλαστους βρίσκει την εκπλήρωση της στο πρόσωπο του Ιησού. Διαβάζουμε στο κατά Λουκά Ευαγγέλιο στο πρώτο κεφάλαιο:30 Και ο άγγελος της είπε: Μη φοβάσαι, Μαριάμ· επειδή, ο Θεός σου έδωσε την χάρη του. 31 Και πρόσεξε, θα μείνεις έγκυος, και θα γεννήσεις έναν γιο· και θα αποκαλέσεις το όνομά του ΙΗΣΟΥ.34 Και η Μαριάμ είπε στον άγγελο: Πώς θα μου συμβεί αυτό αφού εγώ δεν έχω συζυγικές σχέσεις με κανένα άντρα;35 Και ο άγγελος, απαντώντας, της είπε ; Το Άγιο Πνεύμα θα έρθει επάνω σου, και δύναμη του Υψίστου θα σε επισκιάσει· γι' αυτό και το άγιο παιδί που θα γεννήσεις  θα ονομαστεί Υιός Θεού.  

Η ΕΝΣΑΡΚΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ. Στο βιβλίο του Ησαΐα 7:14 ( 700 π.χ) διαβάζουμε μια  σπουδαία προφητεία: Γι' αυτό, ο ίδιος ο Κύριος θα σας δώσει ένα σημάδι· Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει και θα γεννήσει γιο, και το όνομά του θα αποκληθεί Εμμανουήλ. Παρομοίως διαβάσουμε στο 9^ο κεφ. του ιδίου βιβλίου : 6 Επειδή, παιδί γεννήθηκε σε μας, γιος δόθηκε σε μας· και η εξουσία θα είναι επάνω στον ώμο του· και το όνομά του θα αποκληθεί: Θαυμαστός, Σύμβουλος, Ισχυρός Θεός, Πατέρας τού Μέλλοντα Αιώνα, Άρχοντας Ειρήνης.Πέρασαν 700 χρόνια από την προφητεία του Ησαΐα και διαβάζουμε στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο στο πρώτο κεφάλαιο την εκπλήρωση της! Όταν ο Ιωσήφ με τον οποίο η Μαριάμ ήταν αρραβωνιασμένη μαθαίνει ότι αύτη ήταν έγκυος δικαιολογημένα θέλησε να την διώξει κρυφά για να μην την εκθέσει στον κόσμο. Διαβάζουμε λοιπόν στο χωρίο 20 : Και ενώ αυτός [τα] συλλογίστηκε αυτά, ξάφνου, ένας άγγελος του Κυρίου, παρουσιάστηκε σ' αυτόν σε όνειρο, λέγοντας: Ιωσήφ, γιε τού Δαβίδ, μη φοβηθείς να παραλάβεις τη Μαριάμ, τη γυναίκα σου· επειδή, αυτό που γεννήθηκε μέσα της είναι από το Άγιο Πνεύμα· 21 και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιησού· επειδή, αυτός θα σώσει τον λαό του από τις αμαρτίες τους. 22 Και όλο αυτό έγινε για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε από τον Κύριο διαμέσου τού προφήτη, που έλεγε: 23 «Δέστε, η παρθένος θα συλλάβει, και θα γεννήσει έναν γιο, και θα αποκαλέσουν το όνομά του ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ», που ερμηνευμένο σημαίνει: Μαζί μας [είναι] ο Θεός.  

Η παναγία λοιπόν καθώς προφητεύτηκε από τον Ησαΐα ενώ ήταν παρθένος μένει έγκυος γεννάει γιο τον ονομάζει Ιησού ( δηλαδή σωτήρα) ο οποίος είναι η ενσάρκωση του ζωντανού Θεού ( ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ – δηλαδή ο Θεός μαζί σας).

theotokos parthenos maria - panagia

Η ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ. Στο βιβλίο του Μιχαία ( 742-687 π.χ)στο κεφ. 5:2 διαβάζουμε 2 Κι εσύ, Βηθλεέμ Εφραθά, η μικρή, αν και είσαι από τις πιο μικρές πόλεις του Ιούδα, εγώ θα κάνω να προέλθει εκείνος που θα γίνει άρχοντας του Ισραήλ. Η καταγωγή του είναι από παλιά, ξεπερνά την αρχή των ημερών της δημιουργίας. Σ’ αυτή την περικοπή ο προφητικός λόγος ( περίπου 700 χρόνια πριν την γέννηση του Χριστού) πρωταρχικά αναφέρεται στην τοποθεσία της γέννησης του Ιησού ενώ ταυτόχρονα επιβεβαιώνει ότι το παιδί που θα γεννηθεί είναι ο προαιώνιος Θεός ( ενσαρκωση). Η Βηθλεέμ μια από τις πιο μικρές πόλεις του Ισραήλ θα είναι αυτή στην οποία θα γεννηθεί ο Θεάνθρωπος. Πρέπει να σημειωθεί ότι τον καιρό που γράφτηκε η προφητεία υπήρχαν δύο πόλεις στον Ισραήλ με το όνομα Βηθλεέμ μία κοντά στην Ιερουσαλήμ η οποία από αρχαίους χρόνους αναφαίρετο και ως Εφραθά και μία κοντά στην Ναζαρέτ ( αναφορά της οποίας γίνεται στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή 19:10,15).

Δεν είναι εκπληκτικό που η προφητεία αυτή είναι τόσο συγκεκριμένη και ξεκάθαρη που ορίζει ανάμεσα στις πόλεις του Ισραήλ ( περίπου στο σύνολο 100) την ασήμαντη Βηθλεέμ σαν την γενέτειρα του σωτήρα και ταυτοχρόνως φροντίζει να ξεκαθαρίσει ότι η Βηθλεέμ για την οποία αναφέρεται η προφητεία είναι η Εφραθά δηλ. αυτή που είναι κοντά στην Ιερουσαλήμ στην οποία και γεννήθηκε ο Ιησούς; 

Ο ΠΡΟΔΡΟΜΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ. Στο βιβλίο του  προφήτη Μαλαχία στο κεφ.3:1 διαβάζουμε:Ο Κύριος του σύμπαντος απαντάει : θα αποστείλω τον αγγελιοφόρο μου για να προετοιμάσει το δρόμο πριν από μένα. Και στο βιβλίο του προφητη Ησαΐα γίνεται 40:3Ακούστε! Κάποιος φωνάζει : Ετοιμάστε στην έρημο ένα δρόμο για τον Κύριο ισιώστε εκεί τον δρόμο να περάσει ο Θεός μας.  

Η προφητεία αυτή δηλώνει ότι πριν την δημόσια παρουσία του σωτήρα Χριστού ένας προφήτης ( όχι πολλοί) θα προετοίμαζαν και θα προανάγγελλαν τον ερχομό του στην έρημο. Περίπου την ίδια εποχή που αναγγέλλεται η γέννηση του Ιησού στην παναγία άγγελος Κυρίου φανερώνει τον πρόδρομο ( αυτόν που θα προετοιμάσει τον δρόμο) του Χριστού. Διαβάζουμε συγκεκριμένα στο κατά Λουκά ευαγγέλιο κεφ. 1: 13 Και ο άγγελος του είπε: Μη φοβάσαι, Ζαχαρία· επειδή, η δέησή σου εισακούστηκε· και η γυναίκα σου η  Ελισάβετ θα γεννήσει σε σένα έναν γιο, και θα αποκαλέσεις το όνομά του Ιωάννη. 14 Και θα είναισε σένα χαρά και αγαλλίαση· και πολλοί θα χαρούν για τη γέννησή του. 15 Επειδή, θα είναι μεγάλος μπροστά στον Κύριο· και κρασί και σίκερα δεν θα πιει, και θα γίνει πλήρης με Άγιο Πνεύμα από την κοιλιά, ακόμα, της μητέρας του. 16 Και πολλούς από τους γιους Ισραήλ θα τους επαναφέρει στον Κύριο τον Θεό τους. 17 Κι αυτός θάρθει πριν από το πρόσωπό του με πνεύμα και δύναμη του Ηλία, για να στρέψει τις καρδιές των πατέρων στα παιδιά, και τους απειθείς στη φρόνηση των δικαίων, για να ετοιμάσει έναν προδιατεθειμένο λαό στον Κύριο.Στο κατα Ματθαίον ευαγγελιο κεφ. 1 :1-2 διαβάζουμε την εκπλήρωση αυτής της προφητείας στο πρόσωπο του Ιωάννη του βαπτιστή όπως το προείπε ο άγγελος και το ανέφεραν οι προφήτες εκατοντάδες χρόνια πριν συμβεί. 1 ΚΑΙ κατά τις ημέρες εκείνες έρχεται ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, κηρύττοντας στην έρημο της Ιουδαίας, 2 και λέγοντας: Μετανοείτε· επειδή, πλησίασε η βασιλεία των ουρανών.

Αφήνω για την δική σας προσωπική αναζήτηση τις προφητείες που αναφέρονται στην προσκύνηση των τριών μάγων από την ανατολή (Ησαΐας 60:6), την καταγωγή του Ιησού (Γεν 49:10) και τον υπολογισμό της έλευσης του από την ανοικοδόμηση του ναού το 455 π.χ.( Δανιήλ 9:24).

Κοιτάξαμε σ’ αυτή την σύντομη μελέτη μας μόνο τέσσερις από τις 330 περίπου προφητείες που εκπληρώθηκαν στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Ο καθηγητής Peter W. Stoner, και στο βιβλίο του “Science Speaks – Η επιστήμη μαρτυρεί ” έκανε μαθηματικούς υπολογισμούς βάση του νόμου των πιθανοτήτων οι οποίοι  εξετάστηκαν προσεκτικά από την Αμερικανική Ένωση / Σύνδεσμο Επιστημών (American ScientificAffiliation) και βρέθηκαν βάσιμοι και πειστικοί (H. HaroldHartzler, AmericanScientificAffiliation). Αναφέρουμε μόνο ένα παράδειγμα από τα πολλά που ο ίδιος αναφέρει στις μελέτες του βάση του οποίου για να εκπληρώσει ένα άτομο 8 από τις πιο γνωστές προφητείες που αναφέρονται στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού μέσα στην βίβλο η πιθανότητα υπολογίζεται σε 1 στα 100000000000000000 (το αντίστοιχο με το να στρώσω όλο το Τέξας με μία στοίβα αργυρών δολαρίων ύψους 2 ποδιών και στην τύχη να διαλέξω το σωστό νόμισμα).

Μια τέτοια πιθανότητα θα ήταν αδύνατο να την εκπληρώσει κανείς παρά μόνο ο ίδιος ο Θεός…..πράγμα που έκανε στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Η συνειδητοποίηση της ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ δεν πρέπει να αγγίζει μόνο την διάνοια μας και τον νου μας. Ζητάει να αγγίξει και την καρδιά μας θυμίζοντας μας ότι στο όνομα του ενσαρκωμένου Θεού των Χριστουγέννων υπάρχει το νόημα και η ουσία της ζωής :  Διαμέσου του Ιησού Χριστού έχουμε σωτηρία ( ΙΗΣΟΥΣ = ΣΩΤΗΡΑΣ) που ανοίγει τον δρόμο για μια ζωή μαζί με τον Θεό ( ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ= Ο ΘΕΟΣ ΜΑΖΙ ΜΑΣ).  

Πρόδρομος Κίκας 

Η μεγαλη βδομαδα, η τελευταία βδομάδα της ζωής του Χριστού, ήταν πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ! Ο Ιησούς γνώριζε καλά τις προφητείες που με λεπτομέρεια περίγραφαν τα πάθη του θεανθρώπου εκατοντάδες χρόνια πριν πραγματοποιηθούν. Ο φρικτός προορισμός του φάνταζε ασήκωτος η ασύλληπτη όμως αγάπη του για μας τον κράτησε στέρεο και δυνατό την τελευταία εκείνη βδομάδα της ζωής του. Μέσα από τα μάτια των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης  θα προσπαθήσουμε με την μελέτη μας αυτή να αγγίξουμε το μεγαλείο εκείνης της βδομάδας ξεκινώντας από τη Κυριακή των Βαΐωνέπειτα την αρχή των παθών με την προδοσία ( Μεγάλη Πέμπτη), στην συνέχεια τα πάθη ( Μεγάλη Παρακευη) και τέλος με την ένδοξη ανάσταση του ( Μεγάλο Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα).

Είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα – Γιορτάζεται την  Κυριακή των Βαΐων,  είναι η Κυριακή μετά το Σάββατο του Λαζάρου και  η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής. Προφητεύτηκε το 480 π.χ.  από τον προφήτη Ζαχαρία. Διαβάζουμε στο προφητικό του βιβλίο στην Παλαιά διαθήκη:  Ζαχαριας 9:  9 Χαίρε υπερβολικά, θυγατέρα Σιών· αλάλαζε, θυγατέρα Ιερουσαλήμ· δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα· αυτός είναι δίκαιος, και σώζει· είναι πράος, και κάθεται επάνω σε γαϊδούρι, και επάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου. ( 480 π.χ. , Προφήτης Ζαχαρίας). Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής 500 περίπου χρόνια αργότερα καταγράφεται με παραστατικό τρόπο από τους ευαγγελιστές Μάρκο, Λουκά  και Ιωάννη. ( Μάρ 11:7-8, Λουκάς 19:32-44, Ιωάννης 11:13-15). Ο Ιησούς δέχεται υποδοχή βασιλιά καθώς μπαίνει στην Ιερουσαλήμ καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδουράκι. Ο όχλος, πνευματικά έξαλλος! Πολλοί βγάζουν τα ρούχα τους και τα στρώνουν στο δρόμο ενώ άλλοι κόβουν κλαδιά φοινίκων ( βάγια) και τα στρώνουν κάτω, χαλί υποδοχής για τον μεγάλο βασιλιά. Επιτέλους, ο Ιησούς βασιλιάς, ο θεόσταλτος εκείνος βασιλιάς για τον οποίο οι προφήτες προείπαν ότι θα γίνει αφορμή μεγάλης σωτηρίας για τον λαό του Θεού. Το γαιδουράκι ακολουθούσε τον μικρό δρόμο που οδηγούσε στην Ιερουσαλήμ καθώς οι πέτρες του δρόμου ανήμπορες να σμίξουν την φωνή τους με τις κραυγές δοξολογίας  του όχλου κόντευαν να σπάσουν από το βάρος της τιμής που δεχόντουσαν ( Λουκάς 19:40). Μία θριαμβευτική είσοδος που σε λίγες μέρες, αλίμονο,  θα μετατρεπόταν σε μια αιματηρή εξευτελιστική έξοδο. Καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδούρι, γέννημα υποζυγίου ο Ιησούς εκπληρώνει μια μεγάλη προφητεία που όριζε ότι ο Θεός  θα απαρνιόταν όλο του το Θεϊκό μεγαλείο, θεληματικά, με αντάλλαγμα τον ανήφορο της αγάπης. Κάθε άλλος άνθρωπος φουσκώνει όταν δέχεται το μεγαλείο της ανθρώπινης δόξας ο Ιησούς όμως όχι. Το γαιδουράκι που ίδιος επέλεξε για την θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη που λίγες μέρες αργότερα θα τον καταδίκαζε σε θάνατο, ήταν γέννημα υποζυγίου! Ένα γαιδουράκι άθελα του γεννημένο κάτω από τον ζυγό της δουλείας κουβαλούσε τον σωτήρα του κόσμου που με την θέληση του γεννήθηκε κάτω από τον ζυγό της ασύλληπτης και ακατανόητης αγάπης του για τον άνθρωπο. Ένας ζυγό που με υποταγή φόρεσε και που τώρα τον οδηγούσε στον ανήφορο του Γολγοθά, τον ανήφορο της αγάπης. Τα λόγια του στο κατά Λουκά ευαγγέλιον 13 μαρτυρούν την αγάπη του αυτή και τον πόνο της καρδιάς του όταν αυτή περιφρονείται. Στο χωρίο 34 διαβάζουμε «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ………………..πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλα κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε;» Τέτοια είναι η αγάπη του πατέρα Θεού  που εκπληρώνεται στο πρόσωπο του Χριστού για σένα και για μένα.

  Ο ανήφορος της αγάπης του Χριστού για μας. 

Η προδοσία – Μεγάλη Πέμπτη. Ο προφήτης Ζαχαρίας (500 π.χ. ) στο 11^ο  κεφάλαιο και στα χωρία (12) και (13) προφητεύει την αρχή των παθών του Χριστού. Ο Ιούδας ένας από τους δώδεκα μαθητές τον προδίδει με αντίτιμο 30 αργύρια (12), λεφτά τα οποία μετά την αυτοκτονία του θα χρησιμοποιούντα για να αγοραστεί το χωράφι του κεραμέα(13) για να θάβουν εκεί τους ξένους. Στο κατά  Ματθαίο ευαγγέλιο 27:3-10 διαβάζουμε την εκπλήρωση της προφητείας.

Είναι σκληρό να σε προδίδουν, πόσο μάλλον όταν ο προδότης είναι αυτός που εσύ εμπιστεύτηκες, τον ξεχώρισες σαν δικό σου, τον αγάπησες και τον ονόμασες φίλο σου. Όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή! Ο ανήφορος γίνεται ανυπόφορος όταν πρέπει να τον υποφέρεις εντελώς μοναχός.

Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά ότι πριν τον μεγάλο ανήφορο του Γολγοθά όλοι οι δικοί του θα τον εγκατέλειπαν. Διαβάζουμε στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο λοιπόν ότι την νύχτα της προδοσίας ο Ιησούς προειδοποίησε τους μαθητές του 26:31 Όλοι εσείς θα σκανδαλιστείτε με μένα αυτή τη νύχτα· επειδή, είναι γραμμένο: «Θα χτυπήσω τον ποιμένα, και τα πρόβατα του ποιμνίου θα διασκορπιστούν »(γραμμένο 500 π.χ. στις προφητείες του προφήτη Ζαχαρία 13:7).    

Τα Πάθη – Μεγάλη Παρασκευή. Σωρεία προφητειών περιγράφουν τα πάθη του Χριστού στον σταυρό. Ο Δαβίδ στο βιβλίο των Ψαλμών κεφ. 22 ( περίπου 1010 π.χ.) προλέγει ότι ο Χριστός θα βασανιστεί από κακοποιούς που θα του τρυπήσουν τα χέρια και τα πόδια (17), ότι  επάνω στον σταυρό θα στεγνώσει ο λάρυγγας του από την  δίψα (16) και ότι θα μοιράσουν τα ρούχα του με κλήρο (19). Στο ίδιο βιβλίο στο κεφ. 69 και χωρίο 22 προφητεύεται ότι όταν δίψασε του πρόσφεραν χολή και ξύδι ενώ στο κεφ 34 στο χωρίο 21 αναφέρεται ότι δεν θα σπάσει κανένα κόκαλο του. Στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο 19:32-36 περιγράφεται ότι για να επισπεύσουν τον θάνατο των δύο ληστών οι στρατιώτες τους έσπασαν τα κόκαλα των ποδιών ( αυτό προκαλούσε γρήγορα θάνατο από ασφυξία στον εσταυρωμένο) αλλά όταν ήρθαν στον Ιησού πρόσεξαν ότι είχε ήδη πεθάνει γι’ αυτό δεν του έσπασαν τα κόκαλα αλλά του λόγχισαν το πλευρό γεγονός που βρίσκουμε στις προφητείες του Ζαχαρία 12:10.Στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα ( 700 π.χ.) περιγράφονται τόσο παραστατικά τα πάθη του Ιησού που θαρρείς πως ο συγγραφέας ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων. Προφητεύει λοιπόν ο Ησαιας τον θάνατο του Χριστού με τους ληστές ( 53:12) και την εκούσια αυτοθυσία του ( 53:7,4-6,12). Στην τελευταία αυτή προφητεία θα ήθελα να σταθούμε γιατί περισσότερο από όλες τις άλλες φανερώνει το μεγαλείο της αγάπης του Χριστού για μας : 6 Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας. 7 Αυτός ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνο πρόβατο μπροστά σ' εκείνον που το κουρεύει, έτσι δεν άνοιξε το στόμα του. 10 Αλλά, ο Κύριος θέλησε να τον βασανίσει· [τον] ταλαιπώρησε.12 ….αυτός  παρέδωσε σε θάνατο την ψυχή του, και μαζί με ανόμους λογαριάστηκε, κι αυτός βάσταξε τις αμαρτίες πολλών. Θυμάστε στον κήπο της Γεσθημανή όταν τα δάκρυα της αγωνίας του Ιησού έγιναν σταγόνες αίματος που έσταζαν στην γη ; Θυμάστε την προσευχή  του « ΩΩΩ καλέ μου πατέρα, όλα είναι δυνατά για σένα, αν θέλεις, γλίτωσε με απ’ αυτό το ποτήρι. Ας μην γίνει όμως το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου». Ο Ιησούς ζητούσε από τον πατέρα ένα θαύμα που θα τον γλίτωνε από τον δύσκολο ανήφορο που ήταν μπροστά του.

Αυτός που έκανε τόσα μα τόσα θαύματα ζητούσε για τον εαυτό του ένα θαύμα σωτηρίας. Πόσο ανυπόφορος φάνταζε άραγε αυτός ο ανήφορος για τον Χριστό; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος πατέρα ; Η καρδιά του πατέρα σπάει και γίνεται κομμάτια καθώς τρεις φορές ακούει τον μονάκριβο του γιο να τον παρακαλεί για ένα θαύμα σωτηρίας. Τα δάκρυα της σιωπής του έκαναν τον Χριστό να συνειδητοποιήσει πως με οδηγό την αγάπη θα έπρεπε να ανεβεί τον σκληρό ανήφορο που στεκόταν μπροστά του σαν γίγαντας. Ήξερε πως δεν έπρεπε να αφήσει ούτε μια στιγμή το αίσθημα του φόβου να τον κυρίευση γιατί είχε το δικαίωμα και την δύναμη ανά-πάσα στιγμή να εγκαταλείψει τον πικρό ανήφορο και να γυρίσει στον επουράνιο θρόνο του. Υπέμεινε όμως τον ανήφορο μέχρι τέλους γιατί ήταν ανήφορος αγάπης. 

Η ανάσταση – Μεγάλο Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα. Καθώς έφτασε στην κορυφή του ανήφορου τον περίμενε ο σταυρός που λίγες ώρες αργότερα θα τον οδηγούσε στον θάνατο. Η προφητείες όμως, ευτυχώς για μας, δεν τελειώνουν με τα πάθη και τον θάνατο του Ιησού. Στους ψαλμούς 16:10 και 49:15 διαβάζουμε «Στον Άδη δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου , ούτε ο γνήσιος πιστός σου θα αφήσεις να αντικρίσει τη φθορά». Η ανάσταση είναι εκεί που ανήφορος της ψυχής γίνεται πεδιάδα χαράς και αγαλλίασης στην παρουσία του Θεού. Άλλος ανέβηκε τον δικό μου ανήφορο, αυτός που με αγάπησε μέχρι θανάτου, αυτός που καλεί και σένα να μπεις κάτω από τις φτερούγες της αγάπης του και να χαρείς μια αναστημένη ( καινούργια) ζωή. 

Οι Μάγοι | Οι τρεις μάγοι στο άκουσμα του ερχομού του 

Κατά Ματθαίον 2.1 ΚΑΙ όταν ο Ιησούς γεννήθηκε στη Βηθλεέμ τής Ιουδαίας, κατά τις ημέρες τού βασιλιά Ηρώδη, ξάφνου, ήρθαν στα Ιεροσόλυμα μερικοί μάγοι από ανατολάς, λέγοντας:2 Πού είναι αυτός που γεννήθηκε, ο βασιλιάς των Ιουδαίων; Επειδή, είδαμε το αστέρι του στην ανατολή, και ήρθαμε για να τον προσκυνήσουμε. 3 Και καθώς ο βασιλιάς Ηρώδης το άκουσε, ταράχτηκε, και μαζί του ολόκληρη η Ιερουσαλήμ. 

Περίπου δύο ολόκληρα χρόνια πέρασαν από την γέννηση του Χριστού. Ο Ιωσήφ και η Μαρία μετά την γέννηση του Χριστού δεν γύρισαν πίσω στην Ναζαρέτ αλλά εγκαταστάθηκαν στην πόλη της Βηθλεέμ όπου ο Ιωσήφ προφανώς ενοικίαζε κάποιο σπίτι στην αυλή του οποίου θα είχε στήσει και το ξυλουργείο του. «Ξάφνου»…έτσι ξαφνικά ο Ματθαίος  προσπερνάει δύο χρόνια από την παιδική ηλικία του Ιησού για να μας περιγράψει ένα γεγονός πραγματικά αξιομνημόνευτο. Εκεί που κανείς δεν το περίμενε εκεί που όλοι ζούσαν μέσα στην κοινή καθημερινότητα τους….Ξάφνου….κάτι σημαντικό κάτι που έγινε αφορμή μεγάλης αναταραχής και ανησυχίας. Σοφοί μάγοι από την Ανατολή φθάνουν στην Ιερουσαλήμ με μια ερώτηση που φέρνει τα πάνω κάτω στην πόλη του Δαβιδ…. Πού είναι αυτός που γεννήθηκε, ο βασιλιάς των Ιουδαίων; Θα περίμενε κανείς ότι μια τέτοια ερώτηση θα έφερνε χαρά, ευλογημένο ξεσηκωμό, αναζήτηση στους Ιουδαίους της Ιερουσαλήμ. Παρόλα αυτά αποδεικτικέ ότι ο λαός του Θεού δεν ήταν έτοιμος για τον ερχομό του αλλά ούτε και ήταν διατεθειμένος να τον δεχτεί. Διαβάζουμε στον τρίτο χωρίο της περικοπής μας: 3 Και καθώς ο βασιλιάς Ηρώδης το άκουσε, ταράχτηκε, και μαζί του ολόκληρη η Ιερουσαλήμ. Στο άκουσμα του ερχομού του λοιπόν δεν ταράχτεικε μόνο ο Ηρώδης αλλά και ολόκληρη η Ιερουσαλήμ. Φαίνεται πως στους Ιουδαίους της εποχής εκείνης η απειλή των Ρωμαίων φάνταζε πιο πραγματική από τον ερχομό του σωτήρα τους. "Τι θα γίνει σαν θα ακούσουν οι Ρωμαίοι από το στόμα των μάγων πως γεννήθηκε ανάμεσα μας ένας Βασιλιάς…..ποιος ξέρει τι καινούργιοι διωγμοί και προβλήματα μας περιμένουν τώρα;"

Οι μάγοι | Οι τρείς μάγοι παράδειγμα επιμονής μέσα στην αναταραχή των καιρών

Η αναγγελία της ένδοξης παρουσίας του Ιησού προκαλεί και σήμερα αναταραχή! Είναι αλήθεια ότι καθώς έρχεται ο  Χριστός και προσκαλεί τους αμαρτωλούς προς σωτηρία συχνά επιτρέπει στην ζωή τους μια τέτοια αναταραχή ώστε η επιλογή τους σχεδόν ποτέ να μην είναι χωρίς κόστος. Βλέπεις ανθρώπους που μόλις πίστεψαν στον Χριστό να διώκονται από την ίδια τους την οικογένεια, να τους κοροϊδεύουν, να χάνουν την δουλειά τους να αναγκάζονται να τρέξουν μακριά για να σώσουν την ζωή τους…και πολλές άλλες αναταραχές και ταλαιπωρίες.

Σε όλα αυτά όμως οι τρεις μάγοι επιμένουν, καθώς σαν αληθινοί προσκυνητές, δεν λογαριάζουν το κόστος της οποιασδήποτε ταλαιπωρίας μπροστά στο ένδοξο και ευλογημένο συναπάντημα με τον σωτήρα τους. Δεν απογοητεύονται που κανείς στην Ιερουσαλήμ δεν αναγνωρίζει τον ερχομό του μεγάλου βασιλιά, δεν στρέφονται προς τα πίσω αλλά επιμένουν στην αναζήτηση του λυτρωτή. Η αναγγελία της Θείας αποκάλυψης  του Θεού στην γη διαμέσου των Μάγων έτυχε μιας ψυχρής και εχθρικής υποδοχής. Ο λαός του Θεού περίμενε τον Μεσσία, μιλούσε γι’ αυτόν με θαυμασμό και δέος αλλά αλίμονο…όλη η γνώση του γι’αυτόν ήταν επιφανειακή και χωρίς ουσία. Δικαιολογημένα λοιπόν ο Κύριος μας μιλάει για την δεύτερη έλευση του αναλογιζόμενος Λουκάς 18:8 «όταν έρθει ο Υιός τού ανθρώπου, άραγε θα βρει την πίστη επάνω στη γη;» Αυτή η ερώτηση του Ιησού απευθύνεται  στον καθένα μας σήμερα .

 ΟΙ ΜΑΓΟΙ | Αραγε ακολουθούμε το παράδειμα που μας άφησαν οι τρεις μαγοι.

Ο Θεός μας καλεί σε μια άγια ( δηλ. Έξω από τα συνηθισμένα) ζωή ώστε ο δεύτερος ερχομός του να βρει τους δικούς του αυτή την φορά έτοιμους για το συναπάντημα μαζί του. Ο Ψαλμωδός γνώριζε καλά την αυταπάτη της ανθρώπινης καρδιάς όταν στην προσευχή του παρακαλεί Ψαλμός 28:2 Εξέτασέ με, Κύριε, και δοκίμασέ με· δοκίμασε τα νεφρά μου και την καρδιά μου.  

ΟΙ ΜΑΓΟΙ | Οι τρεις μάγοι ήταν σοφοί γιατί ήταν ταπεινοί και αληθινοί στην σοφία τους. 

Για να δούμε όμως πως οι ηγέτες του λαού του Θεού αντέδρασαν στο άκουσμα του ένδοξου ερχομού του. Διαβάζουμε στο τέταρτο χωρίο του ιδίου ευαγγελίου: 4 και αφού συγκέντρωσε όλους τούς αρχιερείς και τους γραμματείς τού λαού, ρωτούσε να μάθει απ' αυτούς, πού γεννιέται ο Χριστός.5 Και εκείνοι τού είπαν: Στη Βηθλεέμ τής Ιουδαίας· επειδή, έτσι είναι γραμμένο διαμέσου τού προφήτη:6 «Και εσύ Βηθλεέμ, γη τού Ιούδα, δεν είσαι καθόλου ελάχιστη ανάμεσα στους ηγεμόνες τού Ιούδα· επειδή, από σένα θα βγει ένας ηγέτης, που θα ποιμάνει τον λαό μου τον Ισραήλ».

 Οι Μάγοι | Αυτοί που δεν ακολούθησαν το παράδειγμα που μας άφησαν οι τρεις μάγοι

Πόσο άσχημο πραγματικά είναι να γνωρίζεις τόσα πολλά και παρ’ όλα αυτά να μην είσαι ένας αληθινός προσκυνητής. Ο λόγος του Θεού προηδοποιεί ενάντια σε κάτι τέτοιο καθώς διαβάζουμε...... 1 Κορινθ 8:1 η γνώση φουσκώνει τον άνθρωπο προς υπερηφάνεια, ενώ η αγάπη οικοδομεί. Φιλιππ 3:8 Μάλιστα δε και θεωρώ ότι τα πάντα είναι ζημία απέναντι στο έξοχο της γνώσης τού Ιησού Χριστού τού Κυρίου μου· για τον οποίο ζημιώθηκα τα πάντα, και θεωρώ ότι είναι σκύβαλα, για να κερδίσω τον Χριστό. Προσοχή! Μπορεί να είμαστε διάνοιες στην γνώση του λόγου του Θεού να μπορούμε να τον ερμηνεύσουμε σε βαθμό που να βλέπουμε ξεκάθαρα μπροστά μας την εκπλήρωση των προφητειών και παρόλα αυτά η καρδιά μας να μην είναι συντονισμένη με τον νου μας. Ο Κύριος ζητά καρδιά προσκυνητή που να λαχταρά το δικό του συναπάντημα την δικιά του φιλία την δικιά του συντροφιά. Είναι σαν να μας λέει " Τι να το κάνω αν έχεις αποστηθίσει όλα τα λόγια του στόματος μου χωρίς να λαχταράς να νοιώσεις το κτύπο της καρδιάς μου, να γευτείς την αγάπη μου και να απολαμβάνεις την συντροφιά μου".

ΟΙ ΜΑΓΟΙ | ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ ΑΦΗΣΑΝ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ

Αν θέλουμε να γίνουμε πραγματικοί ηγέτες στο στρατόπεδο της χάρης του Θεού πρέπει να εξαγγέλλουμε τον ερχομό του πρώτιστος με το παράδειγμα μας . Κτυπάει άσχημα όταν ένας γονιός που καπνίζει λέει στο παιδί του να μην βάλει ποτέ τσιγάρο στο στόμα….Δεν γίνεται να δείχνουμε στους άλλους τον σωστό δρόμο όταν εμείς οι ίδιοι αρνούμαστε να τον ακολουθήσουμε. Οι άνθρωποι οδηγούνται πολύ περισσότερο από το σωστό παράδειγμα παρά τα σωστά λόγια. Κάποιος πολύ σωστά είπε….Κηρύξτε το ευαγγέλιο και αν χρειαστεί χρησιμοποιήστε και λόγια.

Συνεχίζοντας την περικοπή μας διαβάζουμε : 7 Τότε, ο Ηρώδης, αφού κάλεσε κρυφά τούς μάγους, εξακρίβωσε απ' αυτούς τον καιρό που φάνηκε το αστέρι·8 και καθώς τους έστειλε στη Βηθλεέμ, είπε: Αφού πάτε, εξετάστε ακριβώς για το παιδί· και όταν το βρείτε, αναγγείλατέ το και σε μένα, για να έρθω και εγώ να το προσκυνήσω.9 Και εκείνοι, αφού άκουσαν τον βασιλιά, αναχώρησαν, και ξάφνου, το αστέρι, που είχαν δει στην ανατολή, προπορευόταν απ' αυτούς, μέχρις ότου, φτάνοντας, στάθηκε επάνω εκεί όπου ήταν το παιδί.10 Και καθώς είδαν το αστέρι, χάρηκαν με χαρά υπερβολικά μεγάλη.

ΟΙ ΜΑΓΟΙ | ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥΣ.

Δεν σας κάνει εντύπωση που ο Ηρώδης καλεί κρυφά τους Μάγους ενώ τους αρχιερείς και τους γραμματείς φανερά ; Γιατί άραγε; Πιστεύω πως θέλοντας να τα έχει καλά με τους άρχοντες των Ιουδαίων δεν ήθελε να δείξει ότι πίστευε στα λόγια των μάγων γιατί οι Ιουδαίοι περιφρονούσαν την μαρτυρία και την καταγωγή τους. Πραγματικά λοιπόν το παράδοξο αυτής της περικοπής είναι που η αναγγελία για τον ερχομό του Μεσσία  έρχεται από Μάγους της ανατολής….από εθνικούς, απ’ αυτούς που ο λαός του Θεού θεωρούσε ειδωλολάτρες. Παράδοξο και όμως αληθινό. Οι ειδωλολάτρες να κηρύττουν τους πιστούς, οι σάρκινοι να διδάσκουν τους Πνευματικούς. Αλλά βλέπετε αγαπητοί ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Διαβάζουμε στην επιστολή προς Εβραίους 4:12Επειδή, ο λόγος τού Θεού είναι ζωντανός, και ενεργός, και κοφτερότερος περισσότερο από κάθε δίκοπη μάχαιρα, και εισχωρεί βαθιά, μέχρι διαίρεσης και της ψυχής και του πνεύματος, μέχρι τους συνδέσμους και τους μυελούς, και διερευνάει τούς συλλογισμούς και τις έννοιες της καρδιάς. Γνωρίζει ο Κύριος τις καρδιές και αποκαλύπτεται σε αυτούς που θέλει. Ρωμαίους 9:18Άρα, λοιπόν, όποιον θέλει ελεεί· και όποιον θέλει, σκληραίνει. Ας μην περιφρονούμε λοιπόν τα άλλα δόγματα της Χριστιανοσύνης ούτε και τους ανθρώπους που ακόμα δεν γνώρισαν την αλήθεια του ευαγγελίου και ζουν μέσα στην ακολασία.

Οι μάγοι | Οι τρεις μάγοι και η καταγωγή τους | Μήνυμα ενότητας και αγάπης 

Αντιθέτως πρέπει να γίνουμε υπερασπιστές της γνήσιας πίστης και αλήθειας σκορπώντας παντού το άρωμα του Ιησού χωρίς προσωποληψίες. Καλούμαστε να κηρύξουμε τον ερχομό του. Αν όμως αποτύχουμε να δώσουμε  το μήνυμα του ευαγγελίου στις ψυχές που ειλικρινά τον αναζητούν ο Κύριος δεν περιορίζεται στην δικιά μας αποτυχία …..ένα άστρο θα τους οδηγήσει «το άστρο του Ιησού».

ΟΙ ΜΑΓΟΙ | ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΑΓΟΙ ΚΑΙ ΤΟ ΑΣΤΕΡΙ  

Αν εμείς ο λαός του δεν είμαστε έτοιμοι να ακολουθήσουμε τον δρόμο που χαράζει διαμέσου των έργων που προετοίμασε για μας τότε ο Κύριος θα χρησιμοποιήσει την φύση τους πλανήτες τα άστρα για να κηρύξει την βασιλεία του. Τι κρίμα να χάσουμε και να στερηθούμε μια τέτοιας ένδοξης τιμής.   Χριστούγεννα και το αστέρι του Ιησού που αναγγέλλει τον ερχομό του δεν θα μπορούσε παρά να οδηγεί και πάλι στον ίδιο τον Ιησού. Δεν οδηγεί σε κάποιο συγκεκριμένο δόγμα ή κάποια συγκεκριμένη διδασκαλία, δεν οδηγεί στην σωστή διδασκαλία όσο και αν φαίνεται αυτό παράδοξο. Οδηγεί στον ίδιο τον Ιησού στο πρόσωπο του στο συναπάντημα του στην σχέση μαζί του στο προσκύνημα του. Είναι φάρος που παίρνει το φως του από τον ίδιο τον Ιησού για να το δώσει πίσω σ’ αυτόν. Το αστέρι του Χριστού δεν είναι άλλο από την ίδια την εκκλησία του. Καθώς μας παρατηρούν οι ψυχές που ειλικρινά αναζητούν σωτηρία, τους περιμένει υπερβολικά μεγάλη χαρά. 10 Και καθώς είδαν το αστέρι, χάρηκαν με χαρά υπερβολικά μεγάλη.  

 Καλα Χριστουγεννα |Γιατί ο Χριστός απαρνήθηκε τον ουρανό.

Μέσα από διάφορες περικοπές στον λόγο του Θεού αντλούμε διάφορες πληροφορίες που μας επιτρέπουν να δώσουμε την εξής περιγραφή  για την ουράνια πόλη του Θεού:Μια πόλη από καθαρό χρυσάφι που τα θεμέλια της είναι κοσμημένα με πολύτιμους λίθους. Περιβάλλεται από με δώδεκα πύλες από πολύτιμα μαργαριτάρια ενώ το δάπεδο στη πλατεία της πόλης είναι από καθαρό χρυσάφι σαν διαφανές γυαλί. Ολόγυρα της η κρυστάλλινη  θάλασσα . Μέσα στην πόλη μυριάδες αγγέλων να υπηρετούν. Ο ήλιος της είναι η δόξα του Θεού ..τόσο φως που δεν υπάρχει η έννοια της σκιάς ή της νύχτας  στον ουρανό. Τέλος  στην μέση της πόλης ένας μεγάλος Θρόνος και πάνω να κάθεται ο Θεός όμοιος με πέτρα ίασπη και ολόγυρα του θρόνου σμαράγδινη θέα. Αυτή η περιγραφή παρόλο που βασίζεται στον λόγο του Θεού δεν μας δίνει παρά μόνο μια φτωχή ματιά της πραγματικότητας του ουρανού.

Αν πολλές φορές μένουμε έκθαμβοι από τα δημιουργήματα του Θεού εδώ στην γη τα οποία όλα μια μέρα θα καταστραφούν πόσο μάλλον έκθαμβοι και εκστατικοί θα αντικρίσουμε μια μέρα τον ουρανό. Αν μόνο για μια μέρα ζούσαμε την ζωή του ουρανού και μετά ο Θεός μας έλεγε να ξαναγυρνούσαμε κάτω εδώ στην γη πως θα νοιώθαμε άραγε; Μήπως αν είχαμε την ευκαιρία θα εκλιπαρούσαμε τον Θεό να μην πας στείλει ξανά πίσω; 

Αν υποθέσουμε όμως πως  όλη σου η ζωή ήταν ο ουρανός, αν ήσουν το βασιλόπουλο του ουρανού και ζούσες ανέκαθεν μέσα στην αγκαλιά του πατέρα Θεού αν για σύντροφο και φίλο είχες τον  Παράκλητο ( το Άγιο Πνεύμα) θα υπήρχε κάτι στην γη ή τον ουρανό που θα σε έκανε να θέλεις να κατέβεις στην γη; Γιατί να ξεντυθείς το βασιλικό ένδυμα γιατί να αφήσεις το βασιλικό στέμμα, γιατί ένας τέτοιος βασιλείας να θελήσει να αφήσει όλα αυτά τα μεγαλεία και να γίνει άνθρωπος. Γιατί Χριστέ μου, άφησες την δόξα του ουρανού για να κατέβεις στην γη και να γίνεις άνθρωπος; 

 Καλα Χριστουγεννα γιατι ο Θεος απαρνηθηκε τον ουρανο

Καλα Χριστουγεννα | Γιατί ο Θεός έχει ένα όνειρο για μας!

Πιστεύω πως όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία, αλλά ότι όλα έγιναν με αφορμή ένα όνειρο.

 Το όνειρο του Θεού

Κάθε άνθρωπος  κάνει όνειρα για το μέλλον του; Όσο παράξενο και αν φαίνεται και ο Θεός που μας έπλασε έχει το δικό του όνειρο το οποίο αποκάλυψε στους ανθρώπους.Διαβάζουμε στην προς Εφεσίους  επιστολή 1:9 Ο Θεός μας αποκάλυψε το μυστήριο του θελήματός του, σύμφωνα με την θαυμαστή επιθυμία και όνειρο του,  ένα όνειρο μέσα από τα βάθη  της καρδιάς του.10 Να ετοιμάσει μέσα στον χρόνο όλη την δημιουργία ώστε  να ανακεφαλαιώσει τα πάντα στον Χριστό, κι αυτά που είναι μέσα στους ουρανούς κι αυτά που είναι επάνω στη γη ώστε να φέρει καθ’ ένα που τον αγαπά και τον εμπιστεύεται μέσα στην αγκαλιά του για την αιωνιότητα.  

Καλα Χριστουγεννα γιατι ο Θεός έχει ένα σπουδαίο όνειρο για μας 

Ο Θεός λοιπόν έπλασε τον άνθρωπο για να είναι μαζί του και είναι έτοιμος να κάνει το πάν για να τον φέρει κοντά του. . Δεν ήταν απλά μια επιθυμία, δεν ήταν απλά ένα όνειρο ανάμεσα σε πολλά άλλα – Ήταν ΤΟ ΟΝΕΙΡΟ, Ο ΣΚΟΠΟΣ, Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΕΠΙΘΥΜΙΑ του Θεού Πατέρα. 

Καλα Χριστουγεννα | Γιατί ο Θεός τα έδωσε όλα για μας. 

Προσπάθησα με το ανθρώπινο μου μυαλό να φανταστώ πως έγινε, πως συνέλαβε ο Θεός στο μυαλό του τα Χριστούγεννα. Φαντάστηκα τον Θεό πατέρα με τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα σε ένα μυστικό δωμάτιο στον ουρανό να συνομιλούν όταν είδαν ότι η ελευθερία που έδωσαν στον άνθρωπο θα τον οδηγούσε σύντομα στην αποστασία : Φαντάστηκα τον  Πατέρα να λέει: Παιδί μου ασύλληπτο μου φαίνεται το όνειρο μου. Ο άνθρωπος μετά από δικιά του επιλογή και θέληση διάλεξε  να φύγει μακριά από μας . Είχε την ευκαιρία να ζήσει μαζί μας για πάντα αλλά  έκανε την επιλογή του και  βάση αυτής θα πρέπει να πεθάνει. Πώς να ζήσει χωρίς εμάς  αφού δεν λογαριάζεται ζωή χωρίς αυτόν που δίνει την ζωή. Φοβάμαι πως μόνο θάνατος και κόλαση παραμένουν για τον άνθρωπο.  Βλέπετε αγαπητοί, ο Θεός  θα έπρεπε να αρνηθεί τον εαυτό του για να μπορέσει να φέρει τον άνθρωπο κοντά του. Ο Θεός είναι ΔΙΚΑΙΟΣ…Πως θα μπορούσε ο ίδιος ο νομοθέτης να παραβεί τον νόμο. Πως η δικαιοσύνη να αρνηθεί την δίκαια τιμωρία του άδικου;

Καλα Χριστουγεννα γιατι ο Θεος πληρωσε το τιμημα της αποστασίας του ανθρώπου  

Πως ο Θεός να ξαναδεχτεί πίσω τους ανθρώπους αν κάποιος δεν πληρώσει το τίμημα της αποστασίας του ανθρώπου. Και για να γίνει αυτό πρέπει να βρεθεί ένας άνθρωπος που να μπορεί να σταθεί μπροστά στην δικαιοσύνη του Θεού, δίκαιος, αγνός και καθαρός και να πληρώσει το τίμημα της αμαρτίας του ανθρώπου. Και το τίμημα δεν ήταν μικρό. Θάνατος μακριά από τον Θεό γιατί δεν λογαριάζεται ζωή μακριά από αυτόν που είναι η ζωή. Γνώριζε ο Θεός ότι το όνειρο του εδώ κτύπησε αδιέξοδο γιατί αδύνατο να βρεθεί αναμάρτητος και αψεγάδιαστος άνθρωπος. Αλλά ακόμα και αυτό αν ήταν δυνατό ποιος άνθρωπος θα δεχόταν να φορτωθεί ένα τέτοιο μεγάλο τίμημα, ποιος θα δεχόταν να πληρώσει το τίμημα της αμαρτίας όλου του κόσμου. 

 Αλλά πάμε να δούμε μαζί την συνέχεια της συζήτησης στο μυστικό δωμάτιο του ουρανού…ίσως έτσι καταλάβουμε μαζί τα Χριστούγεννα. Ο Πατέρας κοντοστάθηκε κοιτάζοντας έξω από το παράθυρο μακριά στον σμαραγδένιο ορίζοντα. Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο του Παράκλητου - βιάστηκε να το σκουπίσει. Ήταν μόνο μια στιγμή αλλά φάνηκε και στους δύο σαν μια αιωνιότητα . Μια σκέψη πέρασε από το μυαλό του Θεού Πατέρα αλλά αμέσως  βιάστηκε να την διώξει. «Θα μπορούσα να στείλω τον μονάκριβο μου γιο ». Γιατί όμως να κάνει κάτι τέτοιο; Μόνο ένας άσπλαχνος πατέρας θα μπορούσε να τολμήσει να στείλει ο ίδος του το παιδί του μακριά σε μια αποστολή αυτοθυσίας. Για το δικό του όνειρο να υποφέρει ο μονάκριβος του γιός;

Ο Γιος όμως κατάλαβε τον πόνο του πατέρα γιατί τα μάτια του δεν έκρυβαν την αλήθεια."Πατέρα, εγώ θα πάω, στείλε με!" Η καρδιά του Πατέρα κόντεψε να σπάσει, δάκρυα κύλησαν σαν βροχή από τα μάτια του  καθώς αγκάλιασε τον γιο του δυνατά. Ο Παράκλητος έσμιξε μαζί τους με αναφιλητά. Όλος ο ουρανός ήταν σε απορία γιατί μέσα από το μυστικό δωμάτιο ακούγονταν τώρα καθαρά το κλάμα και πόνος της καρδιάς του τριαδικού Θεού. " Παιδί μου είσαι έτοιμος γι’ αυτό, γνωρίζεις που μου ζητάς να σε στείλω, είσαι έτοιμος να αφήσεις όλα αυτά για την γη……..και μην ξεχνάς, σαν γεννηθείς εκεί αυτό θα είναι μόνο η αρχή. Ο Σταυρός που θα φορτωθείς δεν είναι εύκολος. Εσύ που ποτέ δεν γνώρισες το κακό πώς να φορτωθείς όλο το κακό και την αμαρτία του κόσμου. Εσύ που ποτέ δεν  χωρίστηκες από εμένα και το Πνεύμα πώς να αντέξεις τέτοια τιμωρία μακριά μας;"

"Στείλε με πατέρα, ξέρω τι θα βρω. Πατέρα μου, ξέρεις ότι τους αγαπώ και εγώ όπως τους αγάπησες εσύ. Στείλε με, μήπως έτσι δουν την αγάπη μας γι΄ αυτούς και επιστρέψουν με πίστη σε σένα. Είμαι έτοιμος να τα αφήσω όλα, είμαι έτοιμος να πάρω την μορφή δούλου και να γίνω άνθρωπος ώστε να τους περάσω μέσα από την δικαιοσύνη σου χωρίς να πεθάνουν, ώστε να  μπορέσουν να έχουν κληρονομιά και ειρήνη μαζί μας για πάντα.  Στείλε με. "

Διαβάζουμε στην προς Φιληππησίους επιστολή 2: 6Ο Ιησούς Χριστός αν και ήταν Θεός, δεν θεώρησε την ισότητα του με τον Θεό αποτέλεσμα αρπαγής·7 αλλά, απαρνήθηκε τον εαυτό του παίρνοντας μορφή δούλου, αφού έγινε όμοιος με τους ανθρώπους·8 και, καθώς βρέθηκε κατά το σχήμα ως άνθρωπος, ταπείνωσε τον εαυτό του, γινόμενος υπάκουος μέχρι θανάτου, θανάτου μάλιστα σταυρού.

Έτσι και έγινε λοιπόν…. O Ιησούς αφήνει το μεγαλείο του ουρανού για την φτώχια και την μιζέρια της γης ώστε σήμερα εμείς να μπορούμε να γιορτάζουμε καλά Χριστούγεννα…….τα ταπεινά γενέθλια του Θεανθρώπου σε ένα στάβλο ζώων στην Βηθλεέμ της Ιουδαίας.

Καλα Χριστουγεννα | Γιατί ο Θεός ταπεινώθηκε για μας.

Έψαξα αρκετά να βρω μια φωτογραφία ενός αληθινού στάβλου ώστε να σας δώσω να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται. Δεν βρήκα! Μπορώ όμως να σας περιγράψω με μεγάλη ακρίβεια τον στάβλο γιατί ο παππούς μου ήταν βοσκός και τον έζησα αρκετά χρόνια. Μπαίνοντας ήθελες να βγεις, τα  μόνα έπιπλα οι ταΐστρες όπως τις έλεγε ο παππούς μου. Παντού κοπριά, δεν υπήρχε λόγος να προσέχεις που πατάς γιατί δεν υπήρχε καθαρή σπιθαμή για να πατήσεις. Σκοτεινός, βρώμικος, αφιλόξενος στάβλος. Και αν τύγχανε να μπεις μέσα την ώρα που είχε κάποια ζώα, πιστέψτε με θα έπρεπε από μερικά να προσέχεις γιατί δεν ήταν και τόσο ήρεμα ώστε να σε ζεσταίνουν με τον χνότο τους. Παρόλα αυτά η καλύτερη φωτογραφία που αρμόζει, σκέφτηκα είναι αυτή του σταυρού. Ασύλληπτη θυσία, ασύλληπτο μέγεθος αγάπης έδειξε σε μας ο Θεός τα Χριστούγεννα. Το δώρο του σε μας για καλα χριστουγεννα ……η ζωή του μονάκριβου του γιου. ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Παρατήρησε τις πιo κάτω εικόνες και προσπάθησε να βρεις σ’αυτές το νόημα  των Χριστουγέννων:

Όσο και αν επιμείνεις να τις κοιτάζεις δεν θα βρεις τίποτα το αληθινό σ’ αυτές. Δεν δίνουν παρά μια  μπερδεμένη εικόνα των Χριστουγέννων.   

Άσκηση : Σκεφτείτε για λίγο... Ποιό  είναι το πρώτο πράγμα που έρχεται στο νου σου γι' αυτά τα Χριστούγεννα; 

Δυστυχώς, όπως και την εποχή που ήρθε ο Χριστός κάτω στην γη δεν υπήρχε τόπος για να μείνει σε κανένα πανδοχείο, έτσι και τώρα, δεν του κάνουμε τόπο και χώρο μέσα στους εορτασμούς των Χριστουγέννων. Αφιερώνουμε τις σκέψεις μας σε κάθε τι άλλο παρά στο πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων που δεν είναι άλλο από τον ίδιο τον Ιησού Χριστό ( Ιησούς σημαίνει σωτήρας και Χριστός σημαίνει Χρισμένος - Δηλαδή τον Χρισμένο  από τον Θεό Σωτήρα ).

Χριστούγεννα | Το μεγάλο δώρο

Η πιο πάνω εικόνα είναι ένας τρόπος να εκδικηθείς ένα παιδί που σου την δίνει στα νεύρα λέγοντας του : «Ο Άγιος Βασίλης παιδί μου πέθανε το 2000 και έτσι δεν θα έχουμε δώρα φέτος τα Χριστούγεννα». Από πολύ μικροί μάθαμε να συνδυάζουμε τα Χριστούγεννα με κάποια δώρα που θα πάρουμε. Ονειρευόμαστε ένα ασυνήθιστο δώρο, κάτι που θα μας ενθουσιάσει κάτι συναρπαστικό και όμορφο που θα μας κάνει λίγο πιό ευτυχισμένους.  Είναι αλήθεια ότι τα Χριστούγεννα έχουν σχέση με ένα δώρο!  Δεν είναι κάτι υλικό και δεν πρόκειται να μας το δώσει κάποιος άνθρωπος. Είναι το δώρο που ο Θεός έχει ήδη δώσει  στους ανθρώπους. Και αυτό το δώρο είναι ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ η αλλιώς Εμμανουήλ ( Ο Θεός μαζί σας). Είναι ένα δώρο πραγματικά ασυνήθιστο, εξωπραγματικό, όμορφο και συνάμα συναρπαστικό.........εντούτοις ΑΛΗΘΙΝΟ. Είναι η αγάπη του Θεού για τον κάθε ένα που θέλει να την δεχτεί. Δέχτηκες αυτό το όμορφο δώρο του Θεού για σένα;

Τα αληθινά Χριστούγεννα

Τα ΑΛΗΘΙΝΑ Χριστούγεννα λοιπόν τα γιορτάζουν μόνο αυτοί που δέχτηκαν αυτό το δώρο – άλλωστε γι’ αυτό γιορτάζουν. Τα Χριστούγεννα κάθε αληθινού Χριστιανού δεν μπορεί να του τα χαλάσει κανείς γιατί γιορτάζει για κάτι που ήδη πήρε και όχι για κάτι που περιμένει και ελπίζει ότι θα του φέρει ο Άγιος Βασίλης. Τα Χριστούγεννα χωρίς Χριστό έχουν εορταστική ατμόσφαιρα αλλά στερούνται του ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΔΩΡΟΥ.

Όλα ξεκίνησαν με ένα αστέρι που έδειχνε την εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού στους ανθρώπους. Το αστέρι βρίσκεται στην κορυφή της εορτής των Χριστουγέννων (Χριστουγεννιάτικο δέντρο) για να δείχνει τον  δρόμο σ’ αυτούς που αναζητούν με ειλικρινή καρδιά την σωτηρία της ψυχής τους. Ο δρόμος της σωτηρίας είναι η εκπλήρωση της υπόσχεσης του Θεού για ένα δώρο που το ονόμασε ΧΡΙΣΤΟΥ –ΓΕΝΝΑ (δηλ. Η ενσάρκωση του Θεού για την σωτηρία του ανθρώπου). Κοιτάξτε τι λέει ο λόγος του Θεού: Τι υποσχέθηκε ο Θεός στους ανθρώπους;  Α Ιωάννου 2:25 «Κι αυτή είναι η υπόσχεση, που αυτός υποσχέθηκε σε μας: Την αιώνια ζωή.»  Αιώνια ζωή πέρα απο τον θάνατο μαζί του. Έγινε αυτή η υπόσχεση προς όλους τους ανθρώπους; Πράξεις των αποστόλων 2:39 «επειδή, η υπόσχεση είναι προς εσάς και προς τα παιδιά σας, και προς όλους εκείνους που είναι μακριά, όσους θα προσκαλέσει ο Κύριος ο Θεός μας» Υπάρχει προϋπόθεση στην υπόσχεση; Προς Γαλάτας 3:22 «Η  υπόσχεση αυτή έχει δοθεί διαμέσου τής πίστης τού Ιησού Χριστού σ' αυτούς που πιστεύουν» 

Τα Χριστούγεννα κοστίζουν

Είναι γεγονός ότι ο μήνας των Χριστουγέννων είναι ο πιο πολυδάπανος μήνας του χρόνου ενώ οι εορτασμοί και τα δώρα των Χριστούγεννα κοστίζουν πολύ! Πιο πολύ όμως κόστισαν τα  πρώτα Χριστούγεννα. Τότε ένα μεγάλο  κόστος  πλήρωσε ο πατέρας Θεός  γιατί έδωσε τον μόνο του γιο, δέχτηκε να τον αποχωριστεί, δέχτηκε μάλιστα να τον στείλει σε μια αποστολή αυτοθυσίας....και όλα αυτά μόνο και μόνο για να μας δώσει ένα ΔΩΡΟ – όλα αυτά για να μας πει πόσο μας αγαπά. Το πιο κάτω χωρίο απο τα ευαγγέλια μιλάει γι’αυτή του την αγάπη.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 3:«16 Επειδή, με τέτοιον τρόπο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον Υιό του τον μονογενή, για να μη χαθεί καθένας ο οποίος πιστεύει σ' αυτόν, αλλά να έχει αιώνια ζωή.17 Δεδομένου ότι, ο Θεός δεν απέστειλε τον Υιό του στον κόσμο, για να κρίνει τον κόσμο, αλλά για να σωθεί ο κόσμος διαμέσου αυτού»  Γιατί άραγε χρειαζόταν ο Θεός να κάνει μια τόσο μεγάλη θυσία; Γιατί δεν μπορούσε έτσι απλά να συγχωρήσει τον άνθρωπο για την επιλογή του να επαναστατήσει και να φύγει μακρυά του ( την αμαρτία αυτή την είχαν κάνει ο Αδάμ και η Εύα στον κήπο της Εδέμ επιλέγοντας να φύγουν μακρυά απο τον Θεό ) ; Ο Θεός όμως δεν είναι μόνο καλός, είναι και δίκαιος. Είναι τέλεια καλός και τέλεια δίκαιος. Για την αμαρτία του ανθρώπου η ποινή ήταν ο Πνευματικός θάνατος μακρυά απο τον Θεό (έτσι μπήκε και ο σωματικός θάνατος στην ζωή του ανθρώπου). Η Καλοσύνη του Θεού είναι τόσο μεγάλη που έστειλε τον μονογενή του Υιό ώστε αυτός να πάρει την ποινή του θανάτου επάνω του για να μπορέσουμε εμείς δια μέσω της Πίστεως να έχουμε ξανά την ελευθερία να γυρίσουμε πίσω κοντά του και να ζήσουμε την αγάπη του. Ο Χρισμένος Σωτήρας του Θεού πήρε έτσι όλες μας τις αμαρτίες επάνω του, την δικιά μας καταδίκη. Καθ' ένας που δέχεται αυτό το δώρο με πίστη ελευθερώνεται απο τον θάνατο και βρίσκει την ζωή, την αίωνια ζωή που δεν είναι άλλη απο μια ζωή μαζί με τον Θεό όπως το αρχικό σχέδιο του Θεού προέβλεπε όταν μας δημιούργησε. 

 Κλείνοντας, ένας μικρός συμβολισμός ας βάλει στην καρδιά μας για πάντα το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων. 

Το στολίδι αυτό το έχουμε δει συχνά να στολίζει το Χριστουγεννιάτικο δέντρο μας. Κάποιος έδωσε τον εξής συμβολισμό : Tα αγκάθια του συμβολίζουν το αγκάθινο στεφάνι που φόρεσε ο Χριστός ενώ ο κόκκινες μπίλιες το αίμα του Χριστού που χύθηκε για την σωτηρία εκείνων που ακολουθούν το αστέρι των Χριστουγέννων.  Μας έκανε ποτέ κανείς δώρο τα Χριστούγεννα την ίδια του την ζωή; Και όμως αν δεν δέχτηκαμε τον Χριστό, σημαίνει οτι δεν αναγνωρίζουμε το δώρο του Θεού για μας αυτά τα Χριστούγεννα. Ας κοιτάξουμε  το αστέρι και να θυμηθούμε την υπόσχεση, ας κοιτάξουμε στο δέντρο των Χριστουγέννων και θα δούμε πόσο ακριβό δώρο έχει για μας ο Θεός σήμερα.  

Δεν μπορείς να αλλάξεις το παρελθόν σου αλλά μπορείς να αλλάξεις το μέλλον σου ! Αν δεχτείς το δώρο του Θεού για σένα σήμερα μπορείς να είσαι σίγουρος ότι σε περιμένει ο ουρανός, ότι για σένα καταργήθηκε ο θάνατος ότι έχεις περάσει στην ζωή , στην αιώνια ζωή που είναι ο ίδιος ο Θεός ! Τότε τα Χριστούγεννα θα έχουν αληθινό νόημα για σένα. Τότε , καθώς δέχεσαι το δώρο της αγάπης του Θεού αλλάζει αυτός το παρελθόν σου αφού συγχωρεί όλες σου τις αμαρτίες για να σε φέρει μπροστά στον Θεό πατέρα με την δικιά του δικαιοσύνη! Όχι απο κάτι που έκανες αλλά επειδή απλά δέχτεικες το δώρο της αγάπης του.

ΠΡΟΣΕΥΧΗ: Καλέ μου Θεέ, αυτά τα Χριστούγεννα θέλω να σου πω ότι το δικό σου δώρο είναι που κάνει την διαφορά στην ζωή μου. Σε ευχαριστώ που ήρθες κάτω στην γή για να πάρεις την ποινή της δικιάς μου αμαρτίας. Σου δίνω όλα τα λάθη μου και τις αδυναμίες μου. Μετανοώ και στρέφομαι μακρυά απο την αμαρτία. Σε ευχαριστώ που πλήρωσες για όλα αυτά με το δικό σου αίμα πάνω στον Σταυρό. Ξέρω ότι ο Ιησούς Χριστός αναστήθηκε απο τους νεκρούς και ζεί και μεσιτεύει για μένα. Ξέρω ότι η νίκη του Χριστού μου χάρισε και μένα νίκη επάνω στον θάνατο και την αμαρτία. Σε ευχαριστώ για την νέα ζωή που μου χαρίζεις μαζί σου και που πλέον μπορώ να σε φωνάζω Πατέρα. Θέλω να ζήσω για σένα ! Σε εμπιστεύομαι και σε αγαπώ. ΑΜΗΝ 

Αν έκανες με ειλικρινή καρδιά την πιο πάνω προσευχή ο Θεός υπόσχεται ότι έχεις περάσει απο τον θάνατο στην ΖΩΗ μαζί του. Διάβαζε την βίβλο καθημερινά για να εμβαθύνεις στην αλήθεια του λόγου του Θεού ( Ξεκίνησε απο την Καινή Διαθήκη με το Κατα Ιωάννη Ευαγγέλιο ) και να προσεύχεσαι ο Θεός να σε οδηγεί στο δικό του θέλημα στην ζωή. Θα χαρούμε μάθουμε περισσότερα για σένα και την απόφαση σου να ακολουθήσεις την αγάπη του Θεού - Αν θέλεις στείλε μας  ένα μήνυμα στο  Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. !

 Πρόδρομος Κίκας 

«Η Μεγάλη Σαρακοστή είναι χριστιανική χρονική περίοδος νηστείας. Είναι η αρχαιότερη από τις μεγάλες νηστείες της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Καθιερώθηκε τον 4ο αιώνα μ.Χ.  Αρχικά διαρκούσε έξι εβδομάδες ενώ αργότερα προστέθηκε και η έβδομη εβδομάδα. Ονομάζεται "Σαρακοστή" γιατί περιλαμβάνει σαράντα ημέρες νηστείας, δηλ. από την Καθαρή Δευτέρα μέχρι και την Παρασκευή πριν το Σάββατο του Λαζάρου, οπότε ακολουθεί η Κυριακή των Βαΐων και η Μεγάλη Βδομάδα. "Μεγάλη" Σαρακοστή ονομάζεται όχι για τη μεγάλη διάρκειά της αλλά για τη σημασία της που γίνεται σε ανάμνηση των Παθών του Χριστού. Αποτελεί την προετοιμασία των πιστών για τη γιορτή της Ανάστασης του Χριστού. Στη πραγματικότητα μαζί με την εβδομάδα των Αγίων Παθών είναι πεντηκονθήμερη περίοδος.» Βικιπαίδεια

Γιατί νηστεύουμε;

Διαβάζουμε στο Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 4:1-4

1 ΚΑΙ ο Ιησούς, πλήρης Αγίου Πνεύματος, επέστρεψε από τον Ιορδάνη· και φερόταν από το Πνεύμα στην έρημο, 2 πειραζόμενος από τον διάβολο 40 ημέρες· και δεν έφαγε τίποτε εκείνες τις ημέρες·και αφού αυτές τελείωσαν, ύστερα πείνασε. 3 Και ο διάβολος είπε σ' αυτόν: Αν είσαι Υιός τού Θεού, πες σε τούτη την πέτρα να γίνει ψωμί. 4 Και ο Ιησούς απάντησε σ' αυτόν, λέγοντας: Είναι γραμμένο, ότι: «Μονάχα με ψωμί δεν θα ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο τού Θεού».

Βλέπουμε εδώ ότι ο ίδιος ο Χριστός ήταν ο εμπνευστής της σαρακοστής, ο οποίος για 40 μερόνυχτα νήστεψε χωρίς να φάει καθόλου . Βλέπουμε πως αυτός που τον οδηγά σ’ αυτή την μεγάλη δοκιμασία είναι ο ίδιος ο Πατέρας Θεός διαμέσου του Αγίου Πνεύματος και αυτό δεν γίνεται χωρίς λόγο. Αποτέλεσμα η μεγάλη διακήρυξη «Μονάχα με ψωμί δεν θα ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο τού Θεού» . Ο Χριστός ο «ζωντανός λόγος του Θεού» ποτέ δεν μιλά μόνο με λόγια αλλά πάντα τα λόγια του είναι ζωή και πράξη. Η νηστεία λοιπόν αποδεικνύει ότι η ζωή του  ανθρώπου δεν εξαρτάται μονάχα από το ψωμί που θα φάει αλλά  και από κάθε λόγο του Θεού. Ο άνθρωπος με άλλα λόγια δεν είναί μόνο σάρκα και ψυχή ώστε να χρειάζεται μόνο τροφή για να διατηρηθεί στην ζωή. Είναι και Πνεύμα το οποίο για να ζήσει του είναι αναγκαίο να φάει πνευματική τροφή της οποίας η γεύση και η ευωδιά είναι ασύγκριτα απολαυστικότερη και αναγκαιότερη γι’ αυτόν.

Η νηστεία – όπλο μας ενάντια στον διάβολο.

Ο Χριστός λοιπόν είναι το παράδειγμα και πρότυπο μας στην νηστεία. Αυτή είναι λοιπόν και η έννοια της σαρακοστής : «να ακολουθήσουμε στα βήματα του Χρίστου και μαζί του έμπρακτα να διακηρύξουμε ότι για να ζήσουμε έχουμε ανάγκη τον ζωντανό λόγο του Θεού». Ο πειρασμός του διαβόλου μας φέρνει αντιμέτωπους με την δικιά του διακήρυξη βάση της οποίας έχει ονομαστεί “ο άρχοντας του κόσμου τούτου” : « Στην σάρκα σου είναι η ζωή, ακολούθησε τις επιθυμίες της…. Αν δεν της δώσεις αυτό που σου ζητά θα πεθάνεις». Η λογική αυτής της διακήρυξης επικρατεί στον κόσμο σήμερα και αποτελεί τον κανόνα της ζωής για τους περισσότερους ανθρώπους εδώ κάτω στην γη: «Το σώμα χρειάζεται μονάχα τροφή για να ζήσει, οι ορμές τις σάρκας πρέπει να ικανοποιούνται ανεμπόδιστα, χωρίς χρήμα δεν πας πουθενά, χωρίς δύναμη και επιρροή δεν έχεις στον ήλιο μοίρα». Με την νηστεία ο άνθρωπος υποτάσσει τις επιθυμίες της σάρκας του διακηρύττοντας ότι μονάχα με τροφή και όλα τα άλλα τα αποκαλούμενα “αναγκαία” δεν θα ζήσει ο άνθρωπος. Ο λόγος του Θεού είναι αυτό που χρειάζεται περισσότερο και από την ίδια την τροφή για να μπορέσει να δει τον Θεό και σ’ αυτόν να βρει την ολοκλήρωση.

Όχι στην τυπολατρία!

Νηστεία χωρίς πείνα και νηστεία χωρίς προσευχή δεν είναι λοιπόν νηστεία αλλά κάτι άλλο. Καθώς η σάρκα πεινάει και δεν της δίνεται καμία τροφή παρά μόνο προσευχή  ο άνθρωπος συνειδητοποιεί την εξάρτηση του και την απόλυτη ανάγκη του για την ζωή που προσφέρει ο Θεός διαμέσου του Ιησού Χριστού. Κάθε τι άλλο είναι μια καλή δίαιτα, αποτοξίνωση από βλαβερές τροφές μια απεργία πείνας. Σήμερα βλέπουμε τα εστιατόρια να προσφέρουν νηστίσιμα μπιφτέκια, νηστίσιμα γλυκά και όλες τις αγαπημένες μας τροφές σε νηστίσιμη μορφή. Η διαφήμιση τους θυμίζει πολύ την διακήρυξη βάση της οποίας ο διάβολος έχει την διακυβέρνηση αυτού του κόσμου : «Νήστεψε χωρίς να πεινάσεις, στην σάρκα σου είναι η ζωή γιατί να την ταλαιπωρείς με την πείνα;». Καταντά  λοιπόν η νηστεία τυπολατρία την οποία ο Θεός απεχθάνεται και την θεωρεί πράξη υποκρισίας. Την καταδικάζει μάλιστα ο ίδιος ο Χριστός στο κατά Μάρκον ευαγγέλιο λέγοντας  «Καλά προφήτευσε ο Ησαϊας για σας τους υποκριτές, όπως είναι γραμμένο: Ο λαός αυτός με τιμάει με τα χείλη, η καρδιά τους όμως απέχει μακριά από μένα· 7 και μάταια με σέβονται, διδάσκοντας διδασκαλίες, εντολές ανθρώπων».

Η νηστεία μας λοιπόν πρέπει να δηλώνει την πείνα μας για τον Θεό και την δίψα της καρδιάς μας για τον λόγο του. Σαν τέτοια πρέπει να είναι αυστηρά προσωπική χωρίς να ζητά να φανερωθεί στους γύρω της ενώ πάντα θα πρέπει να είναι συνοδευόμενη από πνευματική τροφή ( τον λόγο του Θεού και την προσευχή). Στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 6 διαβάζουμε : 16 Και όταν νηστεύετε, μη γίνεστε σαν τους υποκριτές, σκυθρωποί· επειδή, αφήνουν άπλυτα τα πρόσωπά τους, για να φανούν στους ανθρώπους ότι νηστεύουν· σας διαβεβαιώνω, ότι έχουν ήδη τον μισθό τους.17 Εσύ, όμως, όταν νηστεύεις, λούσε το κεφάλι σου, και πλύνε το πρόσωπό σου·18 για να μη φανείς στους ανθρώπους ότι νηστεύεις, αλλά στον Πατέρα σου που είναι στον κρυφό χώρο· και ο Πατέρας σου που βλέπει στον κρυφό χώρο, θα σου ανταποδώσει στα φανερά.

Μια παθιασμένη εκζήτηση του Θεού

Είναι λάθος βέβαια να πιστεύει κανείς ότι όταν φάει κάτι που δεν είναι νηστίσιμο την περίοδο αυτή θα τον μολύνει. Κοιτάξτε τι λέει ο λόγος του Θεού στο  κατά Μάρκον ευαγγέλιο 7:

15 δεν υπάρχει τίποτε που, απέξω από τον άνθρωπο, μπαίνει μέσα του, το οποίο μπορεί να τον μολύνει, αλλά αυτά που βγαίνουν απ' αυτόν, εκείνα είναι που μολύνουν τον άνθρωπο.

18 Και τους λέει: Έτσι ασύνετοι είστε κι εσείς; Δεν καταλαβαίνετε ότι κάθε τι απέξω, που μπαίνει μέσα στον άνθρωπο, δεν μπορεί να τον μολύνει; 19 Επειδή, δεν μπαίνει μέσα στην καρδιά του, αλλά στην κοιλιά· και αποβάλλεται στο αποχωρητήριο, καθαρίζοντας όλα τα φαγητά. 20 Έλεγε, μάλιστα, ότι: Αυτό που βγαίνει από μέσα από τον άνθρωπο, εκείνο μολύνει τον άνθρωπο· 21 επειδή, από μέσα από την καρδιά των ανθρώπων βγαίνουν οι κακοί συλλογισμοί, μοιχείες, πορνείες, φόνοι, 22 κλοπές, πλεονεξίες, πονηρίες, δόλος, ασέλγεια, πονηρό βλέμμα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη. 23 Όλα αυτά τα πονηρά βγαίνουν από μέσα, και μολύνουν τον άνθρωπο. Νηστεία δεν είναι κάποιος καθαρισμός που αν δεν τον ακολουθήσω θα μολυνθώ αλλά μια παθιασμένη εκζήτηση του Θεού που αν ο πιστός την αγνοήσει στερείτε σημαντικά πνευματικά σκαλοπάτια της πίστης.  Προσοχή λοιπόν, η νηστεία δεν είναι το καθήκον μας απέναντι στον Θεό αλλά η έμπρακτη εκδήλωση της εξάρτησης μας σ’ αυτόν και ο χορτασμός της ψυχής και του Πνεύματος μας με τον λόγο του. 

Συμπέρασμα

Συμπεραίνουμε ότι η αληθινή νηστεία είναι πολύ ωφέλιμη για τον πιστό  όταν αυτή δεν γίνεται από τυπολατρία. Πόσο θα νηστέψεις και σε τι βαθμό έχει σημασία μόνο όταν στέκεσαι μόνος σου μπροστά στον Θεό. Η νηστεία μας για να έχει αποτέλεσμα πρέπει να γίνεται αυστηρά μεταξύ μας και του Θεού και να συνοδεύεται από προσευχή και εκζήτηση του προσώπου του. Καθώς η σάρκα μας δοκιμάζεται ο Θεός μας καλεί σε μια μάχη την οποία κερδίζοντας την διακηρύττουμε μαζί με τον Χριστό ότι «Μονάχα με ψωμί δεν θα ζήσει ο άνθρωπος, αλλά με κάθε λόγο τού Θεού».  Τέτοια νηστεία έχει θαυματουργικές ιδιότητες αφού αγγίζει την καρδιά του παντοδύναμου και πολυέλεου Θεού.

Η αληθινή νηστεία

Ολοκληρώνοντας δεν πρέπει να παραλείψουμε το μεγαλείο της νηστείας όπως μας περιγράφεται στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα στην Παλαιά Διαθήκη:  Ησαΐας 58: 6Η νηστεία που εγώ διάλεξα, δεν είναι τούτη; Το να λύνεις τούς δεσμούς της κακίας, το να διαλύεις βαριά φορτία, και το να αφήνεις ελεύθερους τους καταδυναστευμένους, και το να συντρίβεις κάθε ζυγό;7.Δεν είναι το να μοιράζεις το ψωμί σου σ' αυτόν που πεινάει, και να βάζεις μέσα στο σπίτι σου τους άστεγους φτωχούς; Όταν βλέπεις τον γυμνό, να τον ντύνεις, και να μη κρύβεις τον εαυτό σου από φόβο μην δεις τη σάρκα του;

Η αληθινή νηστεία είναι πολύ πιο δύσκολη από το να μένεις χωρίς φαΐ. Η αληθινή νηστεία σε φέρνει αντιμέτωπο με  το εγώ σου με την υπερηφάνεια σου και την καλοπέραση σου. Νηστεύω όταν :

1. Λύνω τους δεσμούς της κακίας με την συγχώρεση.
2. Διαλύω βαριά φορτία και αφήνω ελεύθερους τους καταδυναστευμένους και συντρίβω κάθε ζυγό διακηρύττοντας με την ζωή μου τα καλά νέα : “ Ο Χριστός πλήρωσε την τιμωρία της αμαρτίας μας ώστε καθ’ ένας που πιστεύει σ’ αυτόν να απελευθερωθεί από το βάρος και τον ζυγό της.”
3. Η ζωή μου είναι γεμάτη από αγαθοεργίες και φιλανθρωπίες που πηγάζουν από αγνή αγάπη για τον Θεό.

Για να γίνουν όλα αυτά χρειάζεται όλο σου το θέλω όλο σου το μυαλό και υποταγή όλων σου των συναισθημάτων, δηλαδή η υποταγή και παράδοση στον Θεό όλης σου της ψυχής. Ο Θεός δεν θέλει να θυσιάσεις γι' αυτόν κάτι αλλά ζητά η θυσία που θα κάνεις να είναι η εκδήλωση της έμπρακτης αγάπης που θα δείξεις στον συνάνθρωπο σου.

«ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ»

Πρόδρομος Κίκας

"Πως θα περάσεις φέτος το Πάσχα; " η κατεξοχήν ερώτηση της σαρακοστής. Κόκκινα αυγά, τσουρέκια, αρνί, τραπέζια, διακοπές και ένα σωρό άλλες παραδώσεις .....ζωγραφίζονται νοερά στο μυαλό μας καθώς ετοιμαζόμαστε να απαντήσουμε.

Λίγοι παρέμειναν, που διατηρούν  κρυμμένη κάπου πιο βαθιά στο μυαλό μια άλλη ζωγραφιά, εκείνη του Σταυρού, που τους θυμίζει το ιστορικό της μεγάλης αυτής γιορτής. Πρόκειται για μια παλιά ιστορία Θεϊκής αγάπης που πάντα παραμένει νέα γι'αυτούς που την δέχονται με πίστη, μια ιστορία που έφερε στους ανθρώπους τον ουρανό κάτω στην γη, το Πάσχα, η θυσία της αγάπης του Θεού στους ανθρώπους.

Το Πάσχα - Ιστορικό

Το Πάσχα εβραϊστή σημαίνει προσπερνώ και είναι μια αρχαία γιορτή που θύμιζε στον λαό Ισραήλ  την μεγάλη απελευθέρωση και έξοδο του από την σκλαβιά της Αιγύπτου (1800-1450π.χ.). Η τελευταία πληγή από τον Θεό ενάντια στους Αιγυπτίους ήταν καθοριστική για την απελευθέρωση των Ισραηλιτών σκλάβων που λίγο αργότερα οδήγησε ο Μωυσής να διασχίσουν την ερυθρά θάλασσα με τον θαυμαστό διαχωρισμό των νερών από το χέρι του Θεού.  Ο άγγελος του Θεού πέρασε μέσα σε μία νύχτα από όλα τα σπίτια της Αιγύπτου και σκότωσε όλα τα πρωτότοκα των Αιγυπτίων προσπερνώντας ( Πάσχα ) τα σπίτια των ισραηλιτών. Ο Μωυσής πριν την νύχτα της τελευταίας πληγής καθοδηγούμενος από τον Θεό διάταξε να θυσιαστεί ένα αθώο και αψεγάδιαστο αρνί για κάθε οικογένεια Ισραηλιτών και με το αίμα του να βαφτεί η εξώπορτα κάθε σπιτιού. Ο άγγελος που ο Θεός έστειλε σκορπούσε το θανατικό στα πρωτότοκα καθε οικογένειςας, καθώς ομως έβλεπε το αίμα του αρνιού έξω από τα σπίτια των Εβραίων τα προσπερνούσε. Το Πάσχα λοιπόν ξεκίνησε σαν μια γιορτή του λαού Ισραήλ γύρω στο 1450 π.χ. για να θυμίζει στους ισραηλίτες την σωτηρία τους από την σκλαβιά της Αιγύπτου και την χάρη και το έλεος που ο Θεός έκανε σ' αυτούς όταν τους εξαίρεσε από το θανατικό των πρωτοτόκων δεχόμενος σε αντικατάσταση την θυσία ενός αθώου αρνιού.

Ο Χριστός - Η εκπλήρωση του Πάσχα!

Το ιστορικό του αρχαίου αυτού Πάσχα δεν ήταν τυχαίο αλλά είχε σκοπό να προετοιμάσει τον λαό για την εκπλήρωση μιας θαυμαστής υπόσχεσης που ο Θεός έδωσε στους ανθρώπους. Μια υπόσχεση τόσο αρχαία όσο η γνωστή ιστορία της ανυπακοής των πρωτοπλάστων στον κήπο της  Εδέμ. Εκεί θα περίμενε κανείς τον δίκαιο θάνατο του επαναστάτη άνθρωπου αλλά αντί γι' αυτό ο καλός Θεός υποσχέθηκε ένα Σωτήρα που θα νικούσε πάνω στην αμαρτία και τον θάνατο που ο άνθρωπος έφερε στην ζωή του αμαρτάνοντας. Έκτοτε ο άνθρωπος μάταια πασκίζει με όλο του το είναι να επανασυνδεθεί με τον Θεό και να συμφιλιωθεί μαζί του. Μάταια η κάθε προσπάθεια καλών έργων του γιατί η ροπή του ανθρώπου προς το κακό ( αμαρτία) τον εμποδίζει να φτάσει τον Άγιο και δίκαιο Θεό. Η δικαιοσύνη που ο Θεός απαιτεί είναι ο  δίκαιος θάνατος που ο αμαρτωλός και επαναστάτης άνθρωπος αξίζει. 

Ευτυχώς για το ανθρώπινο γένος η υπόσχεση που ο Θεός έδωσε δεν ξεχάστηκε αλλά την εκπλήρωσε ο Ιησούς Χριστός  γύρω στο έτος 30 μ.χ. Τότε ήταν που ο Θεός επενέβη στην ανθρώπινη ιστορία στέλλοντας τον γιο του να πάρει την θέση του αμαρτωλού πάνω στον σταυρό. Αυτό που δεν μπορούσε ο άνθρωπος να κάνει με τις δικές του δυνάμεις και προσπάθειες το έκανε ο Θεός γι' αυτόν. Ένα άλλο αρνί θυσιάστηκε τότε (ο αμνός του Θεού), ο Ιησούς Χριστός, ο πρωτότοκος γιος του Θεού. Με το αίμα του σώζει από την αμαρτία  και τον πνευματικό θάνατο  (απομάκρυνση από τον Θεό) καθ' ένα που  με πίστη  δέχεται να πλυθεί με το αίμα του. Μας προσπερνά ( Πάσχα ) λοιπόν ο θάνατος της αμαρτίας μας καθώς η δικαιοσύνη του Θεού πληρώθηκε επάνω στον σταυρό από τον ίδιο του τον Υιό. Μια θυσία πολύ ανώτερη από αυτήν ενός αθώου αρνιού, η θυσία του ζωντανού Θεού που δέχτηκε να δει τον πρωτότοκο του Υιό πάνω στον Σταυρό σηκώνοντάς έτσι την δικής μας καταδίκη.

«Με τέτοιο τρόπο φανερώθηκε η αγάπη τού Θεού σε μας, επειδή ο Θεός τον Υιό του τον μονογενή απέστειλε στον κόσμο για να ζήσουμε διαμέσου αυτού. Σε τούτο βρίσκεται η αγάπη, όχι ότι εμείς αγαπήσαμε τον Θεό, αλλ' ότι αυτός μας αγάπησε και απέστειλε τον Υιό του για να σηκώσει το τίμημα των αμαρτιών μας. Αγαπητοί, επειδή με τέτοιον τρόπο μάς αγάπησε ο Θεός, οφείλουμε κι εμείς να αγαπάμε ο ένας τον άλλον»¹

Το Πάσχα λοιπόν γιορτάζουμε πλέον την Θυσία αγάπης του Θεού για να δώσει την ευκαιρία σε κάθε άνθρωπο να σωθεί από την αμαρτία του και να συμφιλιωθεί με τον  Άγιο Θεό. Μόνο αν εννοήσει ο άνθρωπος το μεγαλείο της αγάπης του Θεού θα ελευθερωθεί για να μπορέσει πραγματικά να βρει την ζωή και μάλιστα ζωή και μετά τον θάνατο. 

Ο Χριστός ο Υιός του ζωντανού Θεού είναι η θυσία του Πάσχα

Για να εκτιμήσει και να καταλάβει κανείς την γιορτή του Πάσχα πρέπει να κοιτάξει στο πρόσωπο του Χριστού και να τον αναγνωρίσει γι' αυτό που πραγματικά είναι. Ποίος είναι λοιπόν ο Χριστός; Για κάποιους είναι ένας καλός δάσκαλος, για άλλους ένας προφήτης για άλλους ένας άγιος άνθρωπος με υπερφυσικές ιδιότητες, για άλλους ο μεγαλύτερος άνθρωπος που έζησε ποτέ στην γη. Είναι όλα αυτά όμως αρκετά ή αποδεικνύονται φτωχές περιγραφές που στερούν από πολλούς το μεγαλείο του Πάσχα ; Ας ταξιδέψουμε για λίγο μαζί  μέσα από τις άγιες σελίδες των Ευαγγελίων σε μια προσπάθεια να κοιτάξουμε ειλικρινά στο πρόσωπο του Χριστού  ξανά ζωντανεύοντας την αλήθεια του Πάσχα στις καρδιές μας. 

Η ερώτηση του Χριστού μας βοηθά να καταλάβουμε το Πάσχα

Πλησίαζε το τελευταίο Πάσχα του Χριστού πάνω στην γη όταν ο Χριστός έκανε μια σπουδαία ερώτηση στους μαθητές του: " Για ποιόν με λένε οι άνθρωποι ότι είμαι; Εκείνοι είπαν : άλλοι μεν για τον Βαπτιστή Ιωάννη (ότι αναστήθηκε) άλλοι δε για τον (προφήτη) Ηλία, άλλοι για τον (προφήτη) Ιερεμία ή για έναν από τους προφήτες."2 Βλέπουμε εδώ ότι ο λαός αναγνώριζε στις πράξεις και τα έργα του Χριστού ένα μεγάλο προφήτη αγνοώντας ποιος πραγματικά είναι. Ο Χριστός τότε τους ξαναρώτησε: " Εσείς όμως για ποιόν με λέτε ότι είμαι; Και αποκρινόμενος ο Σίμωνας Πέτρος είπε : Εσύ είσαι ο Χριστός ο Υιός του ζωντανού Θεού. Τότε ο Ιησούς είπε σ' αυτόν : Μακάριος είσαι, Σίμωνα, γιε του Ιωνά, επειδή αυτό δεν σου το αποκάλυψε σάρκα και αίμα, αλλά ο Πατέρας μου, που είναι στους ουρανούς. Κι εγώ μάλιστα, σου λέω ότι: Εσύ είσαι Πέτρος κι επάνω σ' αυτή την πέτρα θα χτίσω την εκκλησία μου και πύλες Άδη δεν θα υπερισχύσουν εναντίον της."3 Ο Απόστολος Πέτρος έκανε μια μεγάλη διακήρυξη. Η διακήρυξη αυτή αποκαλύπτει ποιος πραγματικά είναι ο Χριστός και αποτελεί την πέτρα (δηλ. το θεμέλιο) πάνω στην οποία ο Χριστός έχτισε την εκκλησία του.

Δεν αρκεί όμως κανείς να ξέρει και να πιστεύει ποιος είναι ο Χριστός πρέπει να αναγνωρίσει και το έργο του Χριστού στην ζωή του. Αυτό ουσιαστικά είναι το Πάσχα.....το έργο του Χριστού στην ζωή μας. Γι' αυτό ο Χριστός αμέσως μετά την μεγάλη διακήρυξη του Πέτρου διαβάζουμε ότι: " άρχισε να τους δείχνει ότι πρέπει να πάει στα Ιεροσόλυμα ( το Πάσχα), και να πάθει πολλά από τους πρεσβύτερους και τους αρχιερείς και τους γραμματείς, και να θανατωθεί, και την τρίτη μέρα να αναστηθεί."4 . Τότε ήταν που " ο Απόστολος Πέτρος παίρνοντας τον κατά μέρος, άρχισε να τον επιτιμάει λέγοντας: Κύριε γίνε ευμενής στον εαυτό σου, δεν θα γίνει αυτό σε σένα. Και ο Ιησούς αφού στράφηκε είπε στον Πέτρο: πήγαινε πίσω μου σατανά, μου είσαι σκάνδαλο επειδή δεν φρονείς τα πράγματα του Θεού άλλ’ εκείνα των ανθρώπων"5. Βλέπουμε πως ενώ ο απόστολος Πέτρος αναγνώρισε ποίος ήταν ο Χριστός δεν μπορούσε να καταλάβει σ' αυτό το σημείο της ζωής του ακόμα το έργο που ο Χριστός ήθελε και σκόπευε να κάνει. Ουσιαστικά κανένας από του μαθητές του δεν μπορούσε να το καταλάβει. Ο θάνατος γι' αυτούς ήταν ξεκάθαρη ήττα. Πως θα μπορούσε να τους σώσει ένας νεκρός σωτήρας; Πως θα μπορούσε να ιδρύσει την βασιλεία του ο Χριστός αν επέτρεπε στους εχθρούς του να τον θανατώσουν; Αφού είναι στ' αλήθεια ο αναμενόμενος Μεσσίας, ο πρωτότοκος υιός του ζωντανού Θεού, γιατί να επιτρέψει σε απλούς ανθρώπους να τον  εξευτελίσουν να τον βασανίσουν και να τον σταυρώσουν; Τόσο πολλά τα ερωτήματα που πλημμύριζαν το μυαλό τους εμποδίζοντας τους να κατανοήσουν το έργο του Χριστού στην ζωή τους (την έννοια δηλ του νέου Πάσχα).

Το πρώτο φως στο σκοτάδι του ανθρώπινου μυαλού ήρθε να φέρει η μαρτυρία του αγγέλου έξω από τον τάφο του Χριστού τρεις μέρες μετά την σταύρωση του  : " Τι ζητάτε τον ζωντανό ανάμεσα στους νεκρούς; Θυμηθείτε τα λόγια που σας είχε μιλήσει  λέγοντας : Ο Υιός του ανθρώπου πρέπει να παραδοθεί σε χέρια αμαρτωλών ανθρώπων και να σταυρωθεί, και την τρίτη μέρα να αναστηθεί. "6 Και το φως έγινε τέλεια μέρα όταν "ξαφνικά στάθηκε στο μέσον των μαθητών του λέγοντας τους : Ειρήνη σε σας"7. Αναφέρεται τότε ότι " διάνοιξε τον νου τους για να καταλάβουν τις γραφές και να καταλάβουν ότι η προφητεία γι' αυτόν έπρεπε να εκπληρωθεί και ότι έτσι έπρεπε να πάθει ο Χριστός, και να αναστηθεί από τους νεκρούς και να αναστηθεί την τρίτη ημέρα και να κηρυχθεί στο όνομα του συγχώρεση αμαρτιών σε όλα τα έθνη "8.

Καθώς λοιπόν θ' ακούσουμε ακόμη μια φορά το ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ ας κοιτάξουμε στο πρόσωπο του σωτήρα μας αναγνωρίζοντας το έργο του στην ζωή μας. Όλα έγιναν μέσα στο προαιώνιο σχέδιο του Θεού να μας σώσει και να μας φέρει ξανά κοντά του. Όλα έγιναν για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες μας και να μπορούμε και πάλι να σταθούμε έτσι όπως μας δημιουργησε ο Θεός μπροστά του , δικαιωμένοι και άνομοι - Όχι επειδή εμεις καταφέραμε κάτι, όχι επειδή εμείς τον αγαπήσαμε, όχι απο έργο δικό μας. Ήταν όλα μέσα στο σχέδιο της αγάπης του Θεού για να μπορέσουμε με πίστη να βρούμε ξανά την ζωή και την ανάσταση που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Όπως ο ίδιος είπε για τον ευατό του "Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή·10.". Αυτός είναι ο μόνος δρόμος για να βρεί σωτηρία ο άνθρωπος, γιατί το όνομα του είναι Σωτήρας ( Ιησούς ). Μόνο αν εμπιστευτούμε το δικό του έργο στην ζωή μας, το έργο της δικιάς του σωτηρίας για μας, μόνο τότε μπορούμε πραγματικά να σωθούμε και να περάσουμε στην ζωή και στην ανάσταση.  Τότε μόνο θα μπορέσουμε να γιορτάσουμε πραγματικά το Πάσχα.

 Πρόδρομος Κίκας

1        Επιστολή : A Ιωάννου 4:9-11

2        Ευαγγέλιο : Κατά Ματθαίον 16:13-14

3        Ευαγγέλιο : Κατά Ματθαίον 16:15-18

4        Ευαγγέλιο : Κατά Ματθαίον 16:21

5        Ευαγγέλιο : Κατά Ματθαίον 16:22-23

6        Ευαγγέλιο : Κατά Λουκά 24:5

7        Ευαγγέλιο : Κατά  Λουκά 24:36

8        Ευαγγέλιο : Κατά  Λουκά 24:46-47

9        Έξοδος 12 (Π. Διαθήκη)

10      Ευαγγέλιο: Κατά Ιωάννη 11:25

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο Κεφ. 11 - ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΛΑΖΑΡΟΥ

Μπήκαμε στον τελευταίο μήνα πριν την μεγάλη γιορτή του Πάσχα. Στην ίδια χρονική περίοδο πριν την γιορτή του Πάσχα υπολογίζεται ότι διαδραματίζονται τα γεγονότα της ιστορίας μας ( Ανάσταση Λαζάρου). Ο Ιησούς Χριστός ζούσε την τελική ευθεία πριν τον ανήφορο του Γολγοθά. Διαβάζουμε λοιπόν στο τρίτο χωρίο της  περικοπής μας «Έστειλαν, λοιπόν, σ' αυτόν οι αδελφές του, λέγοντας: Κύριε, δες, εκείνος που αγαπάς, είναι ασθενής»

Οι αδελφές Μαρία και Μάρθα γνωρίζουν το πρόβλημα που τους απασχολεί στον Κύριος τους. Δεν του λένε τι να κάνει, δεν απαιτούν απ’ αυτόν, δεν δίνουν την δικιά τους λύση στο πρόβλημα. Θεωρούν αυτονόητο πως όταν ο Ιησούς Χριστός  ακούσει το πρόβλημα τους θα το αναλάβει πλήρως. Γιατί όμως; Λέγοντας « αυτός που αγαπάς είναι ασθενής» φαίνεται ότι γνωρίζουν την αγάπη που ο Χριστός είχε  για αυτούς και αυτό είναι αρκετό ….ξέρουν ότι μπορούν να στηριχτούν στην αγάπη αυτή  μέσα στο πρόβλημα τους.

4. Και όταν ο Ιησούς το άκουσε, είπε: Αυτή η ασθένεια δεν είναι προς θάνατο, αλλά υπέρ τής δόξας τού Θεού, για να δοξαστεί ο Υιός τού Θεού διαμέσου αυτής.

Οι αγγελιοφόροι τρέχουν να προλάβουν τα νέα στον Κύριο. Οι δύο αδελφές είναι πεπεισμένες πως αν προλάβουν οι αγγελιοφόροι να πληροφορήσουν τον Κύριο εγκαίρως  για την αρρώστια του αδελφούς τους όλα θα πάνε καλά. Άλλωστε είναι γνωστά τα θαύματα που ο Χριστός έκανε εξ αποστάσεως. Ένας  λόγος του αρκεί για να κάνει καλά τον αδελφό τους. Όταν έφτασαν οι αγγελιοφόροι εκεί πού ήταν ο Ιησούς Χριστός πιθανότατα ο Λάζαρος να ήταν ήδη νεκρός. Η απάντηση που έδωσε ο Χριστός στους αγγελιοφόρους  θα έβαλε φτερά στα πόδια τους. Είχαν καλά νέα να αναγγείλουν στις δύο αδελφές « Η αρρώστια αυτή δεν θα καταλήξει σε θάνατο». Φτάνουν πίσω στην Βηθανία με τα καλά νέα αλλά το πλατύ χαμόγελο στο πρόσωπο τους μετατρέπεται σε βαρύ πένθος όταν βλέπουν τις αδελφές να πενθούν με αναφιλητά τον αγαπημένο τους αδελφό. Φαντάζομαι την Μαρία να τρέχει κοντά τους με δάκρυα στα μάτια και να φωνάζει …..γιατί δεν τρέξατε πιο γρήγορα γιατί….πέστε μου τι σας είπε πέστε μου….έρχεται πίσω σας ;

Η απάντηση των αγγελιοφόρων όμως είναι ακόμα πιο πικρή και ακατανόητη και από τον ίδιο τον θάνατο…..Ο Κύριος, ο Μεσσίας, αυτός που συγχώρεσε τις αμαρτίες μου και μου χάρισε μια νέα ζωή, η ελπίδα της ζωής μου, ο Θεάνθρωπος να πέσει τόσο έξω; Και αν εννοεί αυτά  που είπε γιατί δεν ακολούθησε τους αγγελιοφόρους αλλά έμεινε εκεί που ήταν ασυγκίνητος; Οι αδελφές έπρεπε να προχωρήσουν με τον ενταφιασμό του αδελφού τους….δεν μπορούσαν να περιμένουν άλλο με την ελπίδα ότι ο Κύριος θα ερχόταν και θα έδινε νέα ζωή πίσω στον αδελφό τους. Το έχουν πάρει πια απόφαση….ο αδελφός τους πέθανε…αλλά ακόμα και την τελευταία στιγμή πριν σύρουν την πέτρα του λαξευμένου τάφου η ελπίδα πως θα εμφανίζονταν ο Κύριος τους είμαι σίγουρος πως ήταν ακόμα ζωντανή μέσα στην καρδιά τους. Ο πιστός που γνωρίζει την αγάπη του Κυρίου του γνωρίζει το πρόβλημα που τον απασχολεί με παρρησία με πίστη και ελπίδα πως αυτός σίγουρα θα το αναλάβει. Τι γίνεται όμως όταν η πραγματικότητα της ζωής έρχεται να κλονίσει την πίστη μας; Τι γίνεται όταν η ελπίδα μας στον Θεό μετατρέπεται σε πένθος; Τι γίνεται όταν η σωτηρία του Θεού καθυστερεί και μάλιστα σε βαθμό τελεσίδικο και καθοριστικό όπως είναι ο θάνατος.

7. Έπειτα, μετά απ' αυτό, λέει στους μαθητές του: Ας πάμε ξανά στην Ιουδαία.

Η ώρα που ο Ιησούς Χριστός όρισε  έφτασε.  Δεν σταμάτησε να νοιάζεται και να προσεύχεται γι’ αυτούς που αγαπά. Καμιά απειλή και κανένας φόβος δεν θα τον σταματήσει από το να τρέξει προς σωτηρία αυτών που αγαπά. Άλλος ήταν ο λόγος της καθυστέρησης του. Τον ενδιέφερε η δόξα του Θεού πάνω από κάθε τι άλλο. 2 Κορινθ 4:17  Επειδή, η προσωρινή ελαφριά μας θλίψη κατεργάζεται σε μας, από υπερβολή σε υπερβολή, αιώνιο βάρος δόξας·Αν η ελπίδα της σωτηρίας και ελευθερίας από το πρόβλημα μας χαθεί και η θλίψη κυριαρχήσει στην ζωή μας αν κρατήσουμε την  πεποίθηση που μας δίνει η πίστη στην υπόσχεση του Θεού πως όλα αυτά που μα θλίβουν αποσκοπούν από υπερβολή σε υπερβολή σε αιώνια βάρος δόξας τότε δεν θα μπορέσει ο διάβολος να κλέψει την χαρά που  χαρίζει ο Κύριος. Εδώ δεν μιλάμε για υπερβολική δόξα αλλά για υπερβολικά υπερβολική δόξα! Μας ενδιαφέρει τέτοιος πλούτος ή προτιμούμε το βόλεμα και όλα να πηγαίνουν καλά; 

17- 21 Όταν, λοιπόν, ο Ιησούς ήρθε, τον βρήκε να έχει κιόλας τέσσερις ημέρες μέσα στο μνήμα. Η Μάρθα, λοιπόν, καθώς άκουσε ότι έρχεται ο Ιησούς, τον προϋπάντησε· ενώ η Μαρία καθόταν στο σπίτι. Η επίσκεψη του Χριστού έχει αργήσει πολύ. Τέσσερις μέρες έχουν περάσει από την ημέρα που ο θάνατος κτύπησε τον Λάζαρο. Βάση της Ιουδαϊκής παράδοσης το πνεύμα του ανθρώπου που πέθανε περιτριγύριζε τον χώρο του σώματος για τρεις μέρες. Ένας Ιουδαίος που πίστευε αυτή την παράδοση θα μπορούσε να δεχτεί πιο εύκολα ένα θαύμα ανάστασης τις τρεις πρώτες μέρες μετά από τον θάνατο κάποιου ανθρώπου. Τώρα πια είναι η τέταρτη μέρα. Η Μάρθα μόλις μαθαίνει ότι ο Χριστός έρχεται τρέχει κοντά του ενώ η Μαρία μένει πίσω. « Κύριε αν ήσουν εδώ ο αδελφός ο θάνατος δεν θα νικούσε τον αδελφό μου» Κύριε αν εσύ ήθελες μπορούσες να σώσεις τον αδελφό μου. Μοναχά ένας σου λόγος θα έφτανε. Τι θα περίμενε κανείς την Μάρθα να πει στην συνέχεια; Γιατί Κύριε μου, γιατί ; Εσύ που τόσο αγαπάς την οικογένεια μας. Εσύ που είπες ότι αυτή η αρρώστια δεν είναι προς θάνατο. Γιατί άφησες να γίνει κάτι τέτοιο. Η Μάρθα όμως δεν προχώρησε έτσι αλλά μας αφήνει έκθαμβους με την δήλωση που κάνει στην συνέχεια 22 όμως, και τώρα ξέρω ότι, όσα ζητήσεις από τον Θεό, ο Θεός θα σου τα δώσει.Πίστη που δεν κλονίζεται στην προσωρινή θλίψη αυτού του κόσμου είναι έτοιμη να δεχτεί την υπερβολική δόξα που υπόσχεται ο Κύριος. Και αυτό όπως θα δούμε δεν θα αργήσει να έρθει μέσα στην ζωή της Μάρθας. Πιστεύεις Μάρθα στην ανάσταση; Ο αδελφός σου θα αναστηθεί! Η Πίστη μας στον Θεό μέσα στην περιορισμένη αντίληψη μας γι’ αυτόν και τον λόγο του οδηγεί σε σπουδαίες αποκαλύψεις στην πνευματική μας πορεία μαζί του. Η Μάρθα δηλώνει αυτό που γνωρίζει….Την ημέρα της ανάστασης των νεκρών ο αδελφός της θα αναστηθεί …..για να μάθει κάτι πολύ πιο σπουδαίο κάτι πολύ πιο τρανό.

25. Ο Ιησούς είπε σ' αυτήν: Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή· αυτός που πιστεύει σε μένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει.

26 Και καθένας που ζει και πιστεύει σε μένα, δεν πρόκειται να πεθάνει στον αιώνα. Το πιστεύεις αυτό;

Μάρθα ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ η ανάσταση εν όσο κάποιος είναι εν ζωή και ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ η ανάσταση όταν τον συναντήσει ο θάνατος. Όταν κάποιος είναι εν ζωή είναι νεκρός μέχρι εγώ να τον αναστήσω σε μια νέα ζωή (και αυτή είναι η αναγέννηση). Αλλά και αυτός που αναστήθηκε σε νέα  ζωή, δηλ αυτός που πίστεψε στον Χριστό ακόμα και αν τον βρει ο θάνατος  η ζωή μαζί μου δεν θα του αφαιρεθεί.  Με άλλα λόγια τίποτα δεν μπορεί να σε αγγίξει, κανένα πρόβλημα, καμιά στεναχώρια, καμιά θλίψη, αλλά ούτε και αυτός ο θάνατος το ύστατο όπλο του πονηρού δεν μπορούν να σου στερήσουν την πλέρια ζωή, την ζωή της ανάστασης μαζί με τον Χριστό. Βασική προϋπόθεση φυσικά είναι να πιστεύεις.  Πιστεύεις Μάρθα, πιστεύεις Πρόδρομε, Κώστα, Γιώργο, Γιάννη, Μαρία, Ελένη…Πιστεύεις; και βάλε δίπλα το δικό σου όνομα.

27. Του λέει: Ναι, Κύριε, εγώ πίστεψα ότι, εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός τού Θεού, αυτός που έρχεται στον κόσμο.Συνήθως θυμόμαστε το « Μάρθα περί πολλών μεριμνάς πλην ένα σου λείπει» και ξεχνάμε αυτές τις απανωτές μαρτυρίες της αγέρωχης και ακλόνητης πίστης της. Τι έγινε με την Μάρθα στην συνέχεια. Τα λόγια που της είπε ο Χριστός μπήκαν βαθιά στην καρδιά της και παρόλο που ακόμα δεν είδε κανένα θαύμα πιστεύω πως αυτή η ψυχή έφυγε ανανεωμένη, παρηγορημένη και χαρούμενη από την παρουσία του Κυρίου. Ο Χριστός είναι η ανάσταση του αδελφού μου ( η πραγματική ανάσταση Λαζάρου) τώρα που είναι νεκρός, δεν θα του αφαιρεθεί η ζωή που βρήκε κοντά στον Χριστό. Αλλά και σε μένα, οοοο…. τι χαρά ανάσταση μου είναι ο Χριστός γιατί ζω την νέα ζωή που μου έχει δώσει. Στην θλίψη μου η δόξα του, το πρόσωπο του, η ζωή που μου χαρίζει μου αρκεί!!!

28. Και όταν τα είπε αυτά, πήγε και φώναξε κρυφά την αδελφή της, τη Μαρία, και είπε: Ήρθε ο δάσκαλος, και σε φωνάζει.Στην συνέχεια ο Κύριος ψάχνει την Μαρία. Πικράθηκες ποτέ από τον Κύριο; Ένιωσες μόνος και εγκαταλειμμένος από τον Θεό στο πρόβλημα σου. Απομονώθηκες μέσα στην πίκρα και την θλίψη σου από τον Χριστό. Είναι όμορφο να γνωρίζεις ότι ο Κύριος σε ψάχνει και θα στείλει δικούς του ανθρώπους να σε ενθαρρύνουν να τρέξεις στα πόδια του. Η Μάρθα προφανώς να θυμίζει στην Μαρία την αγάπη της για τον Κύριο. Γιατί ξέχασες την αγάπη σου στον Κύριο μέσα στην πίκρα του προβλήματος σου；Τρέξε στον Κύριο όπως είσαι, πικραμένος, απογοητευμένος, πέσε στα πόδια του και κλάψε με αναφιλητά. Ο Κύριος θα σε παρηγορήσει και αυτός θα σε οδηγήσει στο υπερβολικό βάρος δόξας που προετοίμασε για σένα. Εκεί θα ανακαλύψεις ότι ο Κύριος είναι η ανάσταση σου στην ζωή, η ανάσταση σου στο πρόβλημα που σε απασχολεί, η ανάσταση σου ακόμα και όταν ο θάνατος  σε καρτερεί.

 Ανάσταση Λαζάρου 

39. Που τον βάλατε; Πού είναι η αιτία της θλίψης σου; Σηκώστε την πέτρα, την πέτρα της πίκρας της απογοήτευσης και της αμφιβολίας. Ετοιμαστείτε, εγώ εργάζομαι υπερβολικά υπερβολικό βάρος δόξας για σας! 40. Δεν σου είπα ότι, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα τού Θεού; Μέσα στο πρόβλημα σου δες την δόξα του Θεού «Ρωμαίους 8:28 Και ξέρουμε ότι όλα συνεργούν προς το αγαθό σ' αυτούς που αγαπούν τον Θεό, τους προσκαλεσμένους σύμφωνα με τον προορισμό του.

43. Λάζαρε έλα έξω. Λάζαρε ξανά στάσου (αναστήσου)! Μάρθα Μαρία, βάλε και εσύ το δικό σου όνομα εδώ….ξανά στάσου. ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ Η ΖΩΗ αυτό σου αρκεί για να ξανά σταθείς στην ζωή με τα τόσα προβλήματα της αλλά και να ξανά σταθείς όταν έρθεις αντιμέτωπος με τον θάνατο. Η Θυσία του Χριστού πάνω στον σταυρό σήκωσε την πέτρα της καταδίκης μας ώστε να μπορέσουμε να ξανά σταθούμε μαζί με την δικιά του ανάσταση στην απέραντη και πλούσια ζωή μαζί με τον Θεό.

Πρόδρομος Κίκας