Η Γερόντισσα Γαβριηλία ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με απεριόριστη αγάπη προς τον πλησίον. Έλεγε ότι κάποτε οι άγγελοι της είπαν ότι αυτό που μετράει πιο πολύ είναι το ποσόν και το ποιόν της αγάπης που δίνεις στους άλλους χωρίς διακρίσεις!

Κάποτε την είχε χαρακτηρίσει ένας άλλος  ιεραπόστολος «κακή χριστιανή», γιατί σε αντίθεση με τους άλλους ιεραπόστολους στην Ινδία, άλλων θρησκειών που γνωρίζανε πολλές ντόπιες διαλέκτους εκείνη δεν ήξερε καμία και μιλούσε μόνο Αγγλικά. Η Γερόντισσα Γαβριηλία του απάντησε ότι ξέρει πέντε γλώσσες: Η πρώτη είναι το χαμόγελο, η δεύτερη τα δάκρυα, η τρίτη είναι το άγγιγμα, η τέταρτη είναι η προσευχή και η πέμπτη είναι η αγάπη. Μ’ αυτές τις πέντε γλώσσες γύριζε όλον τον κόσμο. Τότε ο ιεραπόστολος της ζήτησε να ξαναπεί αυτές τις «πέντε γλώσσες» για να της γράψει…

ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ. ΤΟ ΝΕΡΟ..

Παρόλο που το νερό είναι βαρύτερο από τον  αέρα όταν εξατμίζεται από την θερμότητα του ήλιου γίνεται ελαφρότερο από τον αέρα με  αποτέλεσμα να ανεβαίνει ψιλά στον ουρανό  και να δημιουργεί σύννεφα που προσφέρουν προστασία από την ζέστη του ήλιου και βροχή για την διψασμένη γη;

Ο θαυμαστός αυτός κύκλος που κάνει το νερό  και που η επιστήμη πρόσφατα μπόρεσε να εξηγήσει περιγράφεται εκατοντάδες χρόνια ενωρίτερα μέσα στον λόγο του Θεού στο βιβλίο του εκκλησιαστή 1:6-7) 

Είναι αλήθεια πως το νερό είναι πηγή ζωής. Γνωρίζετε όμως πως αν το νερό ακολουθούσε τους νόμους της φυσικής όπως τα άλλα υγρά τότε η γη δεν θα είχε ζωή. Απίστευτο δεν είναι;  Το νερό όλος παραδόξως διαφέρει από κάθε άλλη ουσία αφού είναι βαρύτερο σε θερμοκρασία 4 βαθμούς Κελσίου- ελάχιστα πιο πάνω από την θερμοκρασία που παγώνει. Σε υγρή μορφή συνεπώς το νερό είναι βαρύτερο από τον πάγο με αποτέλεσμα ο πάγος να επιπλέει. Σε διαφορετική περίπτωση τα νερά στις θάλασσες τις λίμνες και τους ποταμούς θα πάγωναν από τον πυθμένα στην επιφάνεια με αποτέλεσμα να παγώνουν ολοσχερώς σκοτώνοντας κάθε μορφή ζωής που φιλοξενούν.

Απίστευτο επίσης είναι το γεγονός ότι το νερό λειτουργεί και σαν το κλιματιστικό του πλανήτη αφού έχει την ιδιότητα να μπορεί να αποθηκεύει τεράστιες ποσότητες θερμότητας.  Συνεπώς οι ωκεανοί απορροφούν αρκετή θερμότητα από τον ήλιο  τους καλοκαιρινούς μήνες δροσίζοντας τον αέρα της γης ενώ τον χειμώνα ελευθερώνουν την θερμότητα αυτή απαλύνοντας το ψυχρό κλίμα.

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ " ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΑΙ ΟΜΩΣ ΑΛΗΘΙΝΟ"

ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΣΤΟ ΣΥΜΠΑΝ

Σε μια νύχτα χωρίς φεγγάρι με γυμνό μάτι μπορεί κανείς να διακρίνει περίπου 3000 αστέρια. Με την βοήθεια ενός μικρού τηλεσκοπίου αυτός ο αριθμός ανεβαίνει στα 100000  αστέρια. Αυτοί οι αριθμοί όμως είναι γελοίοι μπροστά στον πραγματικό αριθμό των αστεριών που υπάρχουν στο συμπαν. Ο γαλαξίας στον οποίο ανήκει η γη απαριθμεί περίπου 100 δισεκατομμύρια αστέρια. Με την βοήθεια της σύγχρονης επιστήμης ο άνθρωπος ανακάλυψε περίπου 100 δισεκατομμύρια γαλαξίες διαφορετικών διαστάσεων. Μέσο όρο λοιπόν υπολογίζεται ότι υπάρχουν στους γνωστούς γαλαξίες 10 δισεκατομμύρια τρισεκατομμύρια αστέρια. Αναλογούν λοιπόν περισσότερα από ένα τρισεκατομμύριο αστέρια σε κάθε ένα άνθρωπο που ζει επάνω στην γη ( συνολικός πληθυσμό 6 τρισεκατομμύρια ανθρώπους). Και αυτά δεν αποκλείεται να αποτελούν μόνο μια σελίδα από το βιβλίο της δημιουργίας του Θεού αφού μοντέρνα επιστημονικά όργανα συνεχίζουν να εμβαθύνουν στο απύθμενο συμπαν. Ψαλμός 147:4, Ησαΐας 40:26.

Δεν φτάνει όμως αυτή η γνώση για να μείνει εκστατικός κανείς μπροστά στην δημιουργία του Θεού; Μετά από διεξοδικές έρευνες επιστημόνων διαπιστώθηκε πως σε αυτό τον ατέλειωτο αριθμό αστεριών δεν μπορεί να υπάρχουν δύο αστέρια που να είναι τα ίδια.  Παρομοίως κάθε νιφάδα χιονιού ή κάθε κόκκος άμμου μπορεί να μοιάζουν μεταξύ τους αλλά είναι ξεχωριστά αφού σε επίπεδο μικροσκοπίου ανακαλύπτει κανείς πως υπάρχουν ατέλειωτοι σχηματισμοί ατόμων που τα αποτελούν.

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΟΣΜΟΥ    

Η ανθρώπινη μύτη. Η μύτη σου μπορεί να θυμάται 500 χιλιάδες διαφορετικές μυρωδιές.

Τα ανθρώπινα μάτια. Τα μάτια σου μπορούν να ξεχωρίζουν 10 εκατομμύρια διαφορετικά χρώματα.

Η ανθρώπινη καρδιά. Η καρδιά σου κτυπά 70 κτύπους το λεπτό χωρίς διάλειμμα. Σε μια ολόκληρη ζωή η καρδιά σου θα έχει κτυπήσει 2700 εκατομμύρια φορές.

Το ανθρώπινο σώμα. Το σώμα σου έχει 650 μύες. Χρειάζονται μόνο 17 μύες για να χαμογελάσεις ενώ για να κατσουφιάσες χρειάζονται 43

Οι ανθρώπινες αρτηρίες. Αν δέσεις όλες τις αρτηρίες σου μαζί κάνοντας ένα μεγάλο σχοινί σε κύκλο, αυτό θα έχει περίμετρο ίση με τον ισημερινό 

Ο ανθρώπινος πνεύμονας. Κάθε σου πνεύμονας αποτελείται από 300 εκατομμύρια μικρές κυψελίδες τις οποίες αν βάλεις τη μια δίπλα στην άλλη, θα έχουν έκταση ίση με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου.

Τα ανθρώπινα έντερα. Τα έντερα σου αποτελούνται από 20 εκατομμύρια μικρά στοματάκια ικανά να χωνεύουν σχεδόν τα πάντα.

Το ανθρώπινο σώμα. Το σύστημα ελέγχου θερμοκρασίας του σώματος σου θα το ζήλευε ακόμα και η μεγαλύτερη εταιρεία κατασκευής ψυγείων στον κόσμο: 350 χιλιάδες αδένες σε κάθε τετραγωνική ίντσα του σώματος σου παράγουν ιδρώτα.

Τα ανθρώπινα αισθητήρια όργανα. Το σύστημα των αισθητήριων οργάνων είναι ένα δίκτυο από 10 εκατομμύρια νεύρα των οποίων τα παρακλάδια στέλνουν και μεταφράζουν μηνύματα, περιγράφοντας μια συγκεκριμένη ανταπόκριση για το κάθε ένα.

Είσαι ένας στα 6  δισεκατομμύρια ανθρώπους πάνω στην γη αλλά είσαι μοναδικός γιατί δεν έχει κανείς άλλος τα δακτυλικά σου αποτυπώματα τον χρωματισμό της φωνής σου ή το DNAσου.

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΟΣΜΟΥ

ΑΠΟΦΑΣΗ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΒΟΥΛΗΣΗ

Τρεις βάτραχοικάθονταν πάνω σε ένα ξύλο και ένας από αυτούς αποφάσισε να πηδήξει. Πόσοι βάτραχοι έμειναν στοξύλο; Δύο; Και όμως η απάντηση αυτή είναι λάθος - “απλά επειδή ένας από αυτούς αποφάσισε να πηδήξει δεν σημαίνει ότι το έκανε κιόλας”.

Ωραία και άγια όλα αυτά που λέμε ότι πιστεύουμε αλλά αν είναι απλές θεωρίες η ακόμα και αλήθειες πού δεν μπορούν να εφαρμοστούν τότε είναι όλα άχρηστα.

Πως μπορώ λοιπόν να ζήσω την χριστιανική ζωή;

Η ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

Πολλές φορές βλέπω και οραματίζομαι την ζωή του Χριστιανού στην πράξη αλλά όσο και αν προσπαθήσω δεν μπορώ να την φτάσω. Αν αυτή είναι η εμπειρία σου τότε είσαι στο σωστό δρόμο αλλά μόνο στην αρχή.

Στο ξεκίνημα του δρόμου μαθαίνουμε ένα μεγάλο μάθημα. ΔΥΣΚΟΛΟ ΑΛΛΑ ΜΕΓΑΛΟ. Η χριστιανική ζωή που καλούμαστε να ζήσουμε είναι η ζωή του ίδιου του Χριστού. Δεν μπορώ να ζήσω μια τέτοια ζωή όσο και αν προσπαθήσω. Μάλιστα όσο περισσότερο προσπαθώ τόσο περισσότερο ανακαλύπτω ότι είναι αδύνατο να τα καταφέρω.

Δυστυχώς πολλοί χριστιανοί απογοητεύονται με αυτή την πρώτη τους εμπειρία και καταλήγουν σε μια ζωή συμβιβασμού αντί νίκης συμπεραίνοντας με αφέλεια : «Αυτά που λέει ο λόγος του Θεού δεν μπορούν να εφαρμοστούν σήμερα είναι ανάγκη να προσαρμοστούμε στην εποχή μας. Δεν βλέπω κανένα γύρω μου να ζει μια τέτοια ζωή - αυτά μόνο στον ουρανό γίνονται». Άν όμως θέλουμε να είμαστε ειλικρινής με τον εαυτό μας και τον Θεό πρέπει να παραδεχτούμε ότι τέτοιες σκέψεις παρόλο που μπορεί να μας κάνουν να νοιώθουμε καλύτερα οδηγούν τον άνρθωπο του Θεού σε μια ζωή συμβιβασμού έξω απο το θέλημα του Θεού και μακρυά απο την χριστιανική ζωή που ο Θεός προετοίμασε γι' αυτόν. 

Ας δούμε όμως δύο εξίσου σημαντικά βήματα πρέπει να κάνουμε για να ξεκινήσουμε στον δρόμο της Χριστιανικής ζωής :

ΕΠΙΔΙΩΚΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ 

Βήμα 1ο: Η Χριστιανική ζωή δεν είναι δυνατή αν δεν αναγνωρίσουμε πρώτα την αδυναμία μας να την ζήσουμε με τις δικές μας δυνάμεις. Συμπέρασμα ; Δεν μπορώ να ζήσω την ζωή του Χριστού όσο πολύ και αν προσπαθήσω!

Βήμα 2ο: Παράλληλα όμως η Χριστιανική ζωή δεν είναι δυνατή αν δεν αναγνωρίσουμε την δύναμη μας να την ζήσουμε διαμέσου της χάρης και της δύναμης του Θεού μέσα μας.
Πολλοί χριστιανοί κάνουν το πρώτο βήμα και έπειτα μένουν εκεί μίζεροι καημενούληδες γεμάτοι με τις φοβίες και αποτυχίες. Ξεχνούν ότι ο Θεός ετοίμασε γι' αυτού μια ζωή πολύ ανώτερη και δυνατή , την ζωή του αγιασμού (δηλ. την διαδικασία της αλλαγής που θα μας κάνει να ζούμε την ζωή του Χριστού στην ζωή μας)και ότι αυτή η ζωή δεν είναι για να την ζήσουν μια μέρα στον ουρανό αλλά για να την γευτούν και να την χαρούν εδώ κάτω στην γη. 

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ

Η χριστιανική ζωή είναι για ανθρώπους που έχουν σώμα και ψυχή. Δεν είναι γι’ αυτούς που πέθαναν, δεν είναι για τους αγγέλους. Είναι η ζωή του ανθρώπου που επιμελώς φροντίζει να αντικαταστήσει τηνζωή του με αυτή του Χριστού. Και αφού είναι ανθρώπινη ζωή σημαίνει ότι προϋποθέτει τον ΝΟΥ τα ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ και την ΒΟΥΛΗΣΗ μας ( δηλ. την ψυχή μας). Η ζωή του Χριστιανού είναι Πνευματική , προϋποθέτει όμως την συνεργασία της ψυχής.

ΝΟΥΣ | ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ | ΒΟΥΛΗΣΗ

ΒΑΣΙΚΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ

Η ελεύθερη βούληση

Το θέλω μας ( η ελεύθερη βούληση) είναι το μόνο που έχουμε και είναι όλο δικό μας.Ο μικρός μου ανιψιός μια μέρα μου ζήτησε να του κάνω μια χάρη και εγώ βιάστηκα να απαντήσω πως δεν μπορώ να το κάνω αυτό που μου ζήτα. Η απάντηση του μικρού Άγγελου με έβαλε στην θέση μου καθώς μου είπε “δεν υπάρχει δεν μπορώ υπάρχει δεν θέλω”. Κάθε παιδί του Θεού δεν μπορεί παρά να θέλει να ζήσει στην πράξη την Χριστιανική ζωή. Εκεί που διαφέρει ο σαρκικός Χριστιανός από τον Πνευματικό είναι ότι ο δεύτερος δεν συμβιβάζει με τίποτα το Θέλω του Πνεύματος μέσα του. Το θέλω είναι απόφαση!

Νους υγιης και το μυαλο του ανθρωπου

Ο νους μας είναι εκεί που γίνεται η πραγματική μάχη για την Χριστιανική ζωή. Ο Μάρκος Αυρήλιος αυτοκράτοράς της Ρώμης και φιλόσοφος είπε : Η Ζωή μας πηγάζει από τις σκέψεις μας. Ας δούμε όμως τι λέει ο λόγος του Θεού:
Ρωμαίους 12:1-2 : Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, με τους οικτιρμούς του Θεού, να παρουσιάσετε τα σώματά σας σαν θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στο Θεό, που είναι η λογική λατρεία σας. 2 Και μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα τούτο, αλλά να μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του νου σας, για να δοκιμάζετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Σκεφτείτε ότι το μυαλό μας είναι ένα κόσκινο . Όσο πιο μικρές είναι οι τρύπες του τόσο καλύτερα θα κοσκινίσει τις βρομιές από το καθαρό σιτάρι. Αναλόγως της πίστης και υπακοής μας στον λόγο της αλήθειας οι τρύπες στο κόσκινο μας μικραίνουν έτσι ώστε να αφήνουν όλες τις καλές σκέψεις (βασισμένες στην αλήθεια του λόγου του Θεού) να περάσουν και να φιλτράρουν για τα σκουπίδια όλες τις άλλες. Δυστυχώς ο πονηρός όμως κατάφερε να βγάλει μεγάλες τρύπες στο κόσκινο μας ώστε το μυαλό μας να απασχολείτε την περισσότερη ώρα με τα σκουπίδια που η θέση τους είναι στον σκουπιδοτενεκέ. Μας έδωσε ο Θεός όμως τα εφόδια για να μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα τέτοιο κόσκινο στην πράξη; Διαβάζουμε στην πρώτη επιστολή προς Κορινθίους 2:16: Γιατί ποιος γνώρισε το νου του Κυρίου, ο οποίος θα διδάξει Αυτόν; Εμείς λοιπόν έχουμε το νου του Χριστού.

Ο Θεός μας λέει ότι κάθ’ ένας δικός του έχει στην διάθεση του τον νου του Χριστού δηλαδή έχουμε στην διάθεση μας το τέλειο κόσκινο (νους υγιης). Και μάλιστα, αν αρχίσουμε να τον χρησιμοποιούμε σωστά θα αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε βάθη σοφίας και πλούτου πνευματικού.

Νους υγιης και το μυαλο του ανθρωπου

Ο νους μας είναι εκεί που γίνεται η πραγματική μάχη για την Χριστιανική ζωή. Ο Μάρκος Αυρήλιος αυτοκράτοράς της Ρώμης και φιλόσοφος είπε : Η Ζωή μας πηγάζει από τις σκέψεις μας. Ας δούμε όμως τι λέει ο λόγος του Θεού:
Ρωμαίους 12:1-2 : Σας παρακαλώ λοιπόν, αδελφοί, με τους οικτιρμούς του Θεού, να παρουσιάσετε τα σώματά σας σαν θυσία ζωντανή, άγια, ευάρεστη στο Θεό, που είναι η λογική λατρεία σας. 2 Και μη συμμορφώνεστε με τον αιώνα τούτο, αλλά να μεταμορφώνεστε με την ανακαίνιση του νου σας, για να δοκιμάζετε ποιο είναι το θέλημα του Θεού, το αγαθό και ευάρεστο και τέλειο.
Σκεφτείτε ότι το μυαλό μας είναι ένα κόσκινο . Όσο πιο μικρές είναι οι τρύπες του τόσο καλύτερα θα κοσκινίσει τις βρομιές από το καθαρό σιτάρι. Αναλόγως της πίστης και υπακοής μας στον λόγο της αλήθειας οι τρύπες στο κόσκινο μας μικραίνουν έτσι ώστε να αφήνουν όλες τις καλές σκέψεις (βασισμένες στην αλήθεια του λόγου του Θεού) να περάσουν και να φιλτράρουν για τα σκουπίδια όλες τις άλλες. Δυστυχώς ο πονηρός όμως κατάφερε να βγάλει μεγάλες τρύπες στο κόσκινο μας ώστε το μυαλό μας να απασχολείτε την περισσότερη ώρα με τα σκουπίδια που η θέση τους είναι στον σκουπιδοτενεκέ. Μας έδωσε ο Θεός όμως τα εφόδια για να μπορέσουμε να φτιάξουμε ένα τέτοιο κόσκινο στην πράξη; Διαβάζουμε στην πρώτη επιστολή προς Κορινθίους 2:16: Γιατί ποιος γνώρισε το νου του Κυρίου, ο οποίος θα διδάξει Αυτόν; Εμείς λοιπόν έχουμε το νου του Χριστού.

Ο Θεός μας λέει ότι κάθ’ ένας δικός του έχει στην διάθεση του τον νου του Χριστού δηλαδή έχουμε στην διάθεση μας το τέλειο κόσκινο (νους υγιης). Και μάλιστα, αν αρχίσουμε να τον χρησιμοποιούμε σωστά θα αρχίσουμε να ανακαλύπτουμε βάθη σοφίας και πλούτου πνευματικού.

Συναισθήματα - Συναισθηματικη διαταραχη και ανωριμοτητα

Τα συναισθήματα είναι το πιο πολύπλοκο κομμάτι της ψυχής. Επηρεάζονται από τόσους πολλούς εξωτερικούς παράγοντες και καταστάσεις που είναι πρακτικά αδύνατο να τα εξηγήσεις. Προσωπικά είμαι ένας άνθρωπος πολύ συναισθηματικός, σε βαθμό μάλιστα που τα συναισθήματα μου με οδήγησαν στο παρελθόν σε συμπεράσματα και σκέψεις λανθασμένες. Όλα αυτά, περιττό να σας πω, είχαν άσχημα αποτελέσματα στην ζωή μου.
Παραδείγματα λανθασμένων σκέψεων αποτέλεσμα συναισθηματικής διαταραχης και ανωριμοτητας :

• Δεν νιώθω το συναίσθημα της παρουσίας του Θεού στην ζωή μου άρα πρέπει να έχω κάνει κάποια αμαρτία.
• Νιώθω τόσο απόμακρα από τον Θεό άρα ο Θεός με έχει εγκαταλείψει.
• Δεν αισθάνομαι να μελετήσω και να προσευχηθώ άρα δεν μπορώ να προσευχηθώ ή να περιμένω ότι ο Θεός θα μου μιλήσει.
• Νιώθω ότι αγαπητά μου πρόσωπα με εκμεταλλεύονται άρα δεν με αγαπούν, μάλλον με μισούν και θέλουν το κακό μου.
• Νιώθω νευριασμένος χωρίς λόγο άρα είμαι αδιόρθωτος νευρικός εκ φύσεως.

Ο λόγος που μπορεί να τα νιώθουμε αυτά δεν έχει σημασία. Εκείνο που έχει σημασία είναι αν αυτά που νιώθουμε συμφωνούν με αυτά που ο Θεός λέει – και ας μην ξεχνάμε ότι είναι η αλήθεια του λόγου του Θεού που ελευθερώνει ( Κατά Ιωάννη ευαγγέλιο 8:32).

Ο Θεός μέσα από διάφορες καταστάσεις της ζωής μου με έμαθε ένα πολύ δύσκολο μάθημα. Πίστη χωρίς συναισθήματα το ονόμασα και ήταν το σύνθημα μου για να ξεφύγω από τα άσχημα αποτελέσματα που προκαλούσε η ζωή των συναισθημάτων στην ζωή μου. Αργότερα στην ζωήμου ένα άλλο μάθημα ήρθε να αλλάξει τον τρόπο που έβλεπα τα συναισθήματα μου. Πίστη με την βοήθεια των συναισθημάτων. Κατάλαβα λοιπόν ότι τα συναισθήματα δεν είναι εχθρός μου αλλά βοηθός μου. Αν η Χριστιανική ζωή μας ήταν ένα αυτοκίνητο MERCENDES τα συναισθήματα μας θα ήταν οι προειδοποιητικοί λαμπτήρες στο ταμπλό. Σε ένα καλό αυτοκίνητο ο προειδοποιητικός λαμπτήρας δεν πρέπει να κάνει τον οδηγό να πει “τι παλιό-αυτοκίνητο είναι αυτό” αλλά πρέπει να τον κάνει να σκεφτεί την αλήθεια και να ζητήσει να βρει την σωστή γιατρειά για το αυτοκίνητο του. Ο μηχανικός του αυτοκινήτου μας (δηλ. της ψυχής μας) γνωρίζει την κάθε λεπτομέρεια που απασχολεί το αυτοκίνητο μας και μπορεί να το δει εις βάθος εκεί που ο δικός μας απλός νους δεν μπορεί να φτάσει. Ο μηχανικός μας είναι ο Παράκλητος το πνεύμα της αληθείας και οι σκέψεις και ο κόπος που θα κάνουμε να το πάρουμε σε αυτόν λέγονται ειλικρινή και γεμάτη αγάπη προσευχή.

Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΖΩΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ

Για να ζήσουμε όμως την ζωή του αγιασμού εδώ κάτω στην γη χρειάζεται όλο μας το είναι. Ακούστε : Μάρκος 8:34-35. Και αφού προσκάλεσε τους μαθητές τους είπε : Όποιος θέλει να έρθει πίσω από εμένα πρέπει να απαρνηθεί τον εαυτό του να σηκώσει τον σταυρό του και να με ακολουθεί .35. Επειδή όποιος θέλει να σώσει την ψυχή του θα την χάσει και όποιος χάσει την ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου αυτός θα την σώσει. Με άλλα λόγια ο Κύριος μας ζητά να πεθάνουμε ως προς τονίδιο μας τον εαυτό (αυτοθυσια) σαν προϋπόθεση να κερδίσουμε την ζωή του αληθινού Χριστιανού. Δεν θα μπορέσουμε να ζήσουμε την ζωή του Χριστιανού μέχρι να απαρνηθούμε αυτό που ποτέ δεν ήταν δικό μας – τον ρόλο του να είμαστε ο Θεός της ζωής μας.

Η ζωη του Χριστού προϋποθέτει αυτοθυσια

Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι ανεξάρτητα από το φαινόμενο και τις καταστάσεις γύρω μου εγώ επιλέγω να εμπιστευτώ τον Θεό στην ζωή μου - επιλέγω να βλέπω και να πιστεύω στην εικόνα του Χριστού μέσα μου. Χριστιανική ζωή σημαίνει προχωρώ μέσα στην αδυναμία μου με την δύναμη του ζωντανού Θεού. Πιστεύω και περιμένω με υπομονή την ζωή του Χριστού μέσα μου.

Στόχευσε σε αυτή την ζωή και το μόνο που θα καταφέρεις να πάρεις είναι αυτή την ζωή και τελικά θα την χάσης ακόμα και αυτή στο τέλος. Στόχευσε όμως για την ζωή του Χριστιανού (δηλ. την ζωή του ουρανού στην γη) και ο Θεός θα σου δώσει και αυτήν την ζωή σαν φιλοδώρημα.

Πρόδρομος Κίκας

ΠΙΣΩ ΣΤΗΝ ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΕΛΙΔΑ 

ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΔΙΛΗΜΜΑ - Η ΑΓΑΠΗ ΚΑΙ Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Η πτώση του ανθρώπου στον κήπο της Εδέμ έφερε τον δημιουργό Θεό μπροστά σε ένα μεγάλο ‘δίλημμα’. Από την μια η δικαιοσύνη του Θεού που απαιτούσε τον θάνατο των πρωτοπλάστων καθώς ο Θεός είχε προειδοποιήσει πολύ ξεκάθαρα και από την άλλη η αγάπη του Θεού ζητούσε να θεραπεύσει, να συγχωρήσει και να αποκαταστήσει τον άνθρωπο σώζοντας τον από την δίκαια τιμωρία που του άξιζε.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ - ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Την ίδια ώρα που η κατάρα της αμαρτίας δίκαια έπεσε πάνω στην γυναίκα και στον άνδρα ο Θεός φανερώνει την αγάπη του αποκαλύπτοντας το σχέδιο της σωτηρίας της αποκατάστασης και της γιατρειάς του ανθρώπου που θα εκτελούσε ο Ιησούς Χριστός . Λέει λοιπόν στον διάβολο «Θα στήσω έχθρα ανάμεσα σε σένα και στη γυναίκα, κι ανάμεσα στο σπέρμα σου και στο σπέρμα της· αυτό θα σου συντρίψει το κεφάλι, κι εσύ θα του λογχίσεις τη φτέρνα του».  Πιστεύω πως καθώς προσπαθούμε να καταλάβουμε το δίλημμα μεταξύ της αγάπης και της δικαιοσύνης του Θεού φωτίζεται περισσότερο το μεγαλείο της αγάπης και ο σκοπός του Θεού στην ζωή μας. Θα προσπαθήσουμε λοιπόν μέσα από δύο πολύ γνωστές περικοπές να  εμβαθύνουμε στην μελέτη αυτή ελπίζοντας πως η χάρη του Θεού δια μέσου του Αγίου Πνεύματος θα ανοίξει τον νου μας για να χωρέσει αυτόν τον ανεξάντλητο και μυστήριο πλούτο της σοφίας του.

 Η πρώτη περικοπή βρίσκεται στο Κατά Ιωάννη 8 όπου διαβάζουμε :

 3 Οι δε γραμματείς και οι Φαρισαίοι φέρνουν προς αυτόν μια γυναίκα που συνελήφθη να διαπράττει μοιχεία, και, αφού την έστησαν στο μέσον,4 του λένε: Δάσκαλε, αυτή η γυναίκα συνελήφθη επ' αυτοφώρω διαπράττοντας μοιχεία.5 Και στον νόμο ο Μωυσής πρόσταξε σε μας, οι γυναίκες αυτού τού είδους να λιθοβολούνται· εσύ, λοιπόν, τι λες;6 Και το έλεγαν αυτό δοκιμάζοντάς τον, για να έχουν να τον κατηγορούν. Ο δε Ιησούς, σκύβοντας κάτω, έγραφε με το δάχτυλό του στη γη.7 Και επειδή επέμεναν ρωτώντας τον, σηκώνοντας το κεφάλι, είπε σ' αυτούς: Όποιος από σας είναι αναμάρτητος, ας ρίξει πρώτος την πέτρα εναντίον της.8 Και πάλι, σκύβοντας κάτω, έγραφε στη γη.9 Και εκείνοι, όταν το άκουσαν, και ελεγχόμενοι από τη συνείδηση, έβγαινε ένας-ένας, αρχίζοντας από τους πρεσβύτερους μέχρι τους τελευταίους· και ο Ιησούς έμεινε μόνος, και η γυναίκα που στεκόταν στο μέσον.10 Και όταν ο Ιησούς σήκωσε το κεφάλι, και μη βλέποντας κανέναν, εκτός από τη γυναίκα, της είπε: Γυναίκα, πού είναι εκείνοι οι κατήγοροί σου; Δεν σε καταδίκασε κανένας; 11 Και εκείνη είπε: Κανένας, Κύριε. Και ο Ιησούς είπε σ' αυτήν: Ούτε εγώ σε καταδικάζω· πήγαινε, και στο εξής μη αμάρτανε.

 Η ΜΟΙΧΑΛΙΔΑ ΓΥΝΑΙΚΑ

Φέρνουν λοιπόν οι Φαρισαίοι την μοιχαλίδα και την ρίχνουν εκεί που βρισκόταν ο Ιησούς Χριστός και τον δοκιμάζουν λέγοντας του « Να η αμαρτία που διέπραξε και η τιμωρία που καθορίζει τη δικαιοσύνη του Θεού είναι θάνατος δια μέσου λιθοβολισμού» Εσύ τι λες ; Αναφέρετε δε ότι το κάνουν αυτό ψάχνοντας αφορμή να τον κατηγορήσουν αφού τον θεωρούσαν φίλο των τελώνων και αμαρτωλών.

Θυμηθείτε πως στοΚατά Ματθαίον 11: 19  ο Χριστός μιλώντας στους Φαρισαίους λέει “Ήρθε ο Υιός τού ανθρώπου τρώγοντας και πίνοντας· και λένε: Δέστε, ένας άνθρωπος φαγάς και κρασοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών.” Έλπιζαν λοιπόν πως ο Ιησούς Χριστός αφού ήταν φίλος των αμαρτωλών θα δικαίωνε την μοιχαλίδα και θα αποδεικνυόταν έτσι ότι ήταν παραβάτης του νόμου αφού καταπατούσε την δικαιοσύνη του Θεού που πρόσταζε ότι η γυναίκες αυτού του είδους πρέπει να λιθοβολούνται μέχρι θανάτου. Πως γίνεται όμως ο αναμάρτητος να είναι φίλος των αμαρτωλών. Αυτό σίγουρα ήταν ακατανόητο στους Γραμματείς και τους Φαρισαίους που γνώριζαν ότι η δικαιοσύνη απαιτεί την παραδειγματική τιμωρία του αμαρτωλού.

Ο ΙΣΗΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ | Η ΜΕΓΑΛΗ ΘΥΣΙΑ 

Καμία απάντηση λοιπόν στη ερώτηση των «Πνευματικών» της εποχής. Ο Ιησούς Χριστός όμως σκύβοντας έγραφε στην γη σιωπηλός. Πόσες σκέψεις άραγε να κατάκλυζαν το μυαλό του εκείνη την ώρα…τι να ήταν αυτό που τον βασάνιζε ώστε σκύβοντας έγραφε στην γη σιωπηλός. Περνάει αρκετή ώρα και ο Ιησούς Χριστός διακόπτει της σκέψεις του σηκώνει το κεφάλι του  και λύνει την σιωπή του λέγοντας τους «Όποιος από σας είναι αναμάρτητος, ας ρίξει πρώτος την πέτρα εναντίον της». Μια φράση που πολύ συχνά σήμερα χρησιμοποιούμε λανθασμένα για να δικαιολογήσουμε την αμαρτία μας σε σχέση με αυτή των συνανθρώπων μας χρησιμοποιείτε εδώ από τον Ιησού για να τονίσει την ενοχή και την αμαρτία όλων των ανθρώπων σε σχέση με τον άγιο και αψεγάδιαστο Θεό. Μόνο αυτός που είναι αναμάρτητος έχει δικαίωμα να εκτελέσει την ποινή που απαιτεί η δικαιοσύνη του Θεού. Αυτό κάνει όλους τους κατήγορους να τραπούν σε φυγή και δεν παραμένει κανένας για να την κατηγορήσει κανένας για να εκτελέσει την ποινή που επέβαλε ο νόμος παρά μόνο ένας…ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Ο αναμάρτητος Ιησούς Χριστός θα έπρεπε λοιπόν να εκτελέσει την θανατική ποινή ενάντια στην αμαρτωλή μοιχαλίδα σηκώνοντας πρώτος την πέτρα εναντίον της. Σκύβει λοιπόν ξανά κάτω στην γη και βυθίζεται στον κόσμο των σκέψεων που των βασάνιζαν….ήξερε πως για να παραμείνει η μοιχαλίδα ατιμώρητη η μόνη λύση ήταν αυτός ο ίδιος να σηκώσει το βάρος της αμαρτίας της. Η μοναξιά του δρόμου που σύντομα θα τον οδηγούσε στον θάνατο, ο  Γολγοθάς που τον περίμενε, ο ψυχρός Σταυρός, η ταπείνωση και το βάρος της αμαρτίας που θα κουβαλούσε  έκαναν τον Υιό του Θεού να γονατίσει σκύβοντας κατά γης. « Που είναι οι κατήγοροι σου γυναίκα» πού είναι η κατήγοροι σου Πρόδρομε, Γιώργο, Χρήστο, Μαρία, Λευτέρη, Σάββα. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να  σε κατηγορήσει αλλά αυτό δεν σε σώζει μπροστά στον Θεό. Η τελική σωτηρία και η λύτρωση από το βάρος της αμαρτίας ήρθε όταν ο Ιησούς Χριστός της είπε « Ούτε εγώ σε καταδικάζω· πήγαινε, και στο εξής μη αμάρτανε». Εκείνη την στιγμή η μοιχαλίδα σώθηκε από την καταδίκη της καθώς ο Ιησούς Χριστός  υπέγραψε την δική του καταδίκη. Ο αναμάρτητος διαλέγει να γίνει αμαρτία για να σώσει τον αμαρτωλό.

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟ - Η ΓΙΑΤΡΕΙΑ ΜΑΣ

Η δεύτερη περικοπή βρίσκετε στο βιβλίο του Ησαία  στο κεφάλαιο 53 όπου διαβάζουμε μια σπουδαία προφητεία που θα εκπλήρωνε 680 χρόνια αργότερα ο Ιησούς Χριστός. Η προφητεία αυτή περιγράφει πολύ παραστατικά το ‘δίλημμα’ του Θεού μεταξύ της εφαρμογής του νόμου και της τιμωρίας που επέβαλε πάνω στους ανθρώπου και της γιατρειάς και της θεραπείας που η αγάπη του Θεού είχε για να προσφέρει. Εμείς αμαρτήσαμε. Αυτός μας θεράπευσε. Μελετώντας το πολύ γνωστό απόσπασμα από το προφητικό βιβλίο του Ησαΐα (χωρία 3-7) έκανα μια προσπάθεια να ξεχωρίσω τα χωρία που μιλούσαν για την αμαρτία του ανθρώπου σε αντίθεση με αυτά που μιλούσαν για την γιατρειά και την συγχώρεση του Θεού. Στην πρώτη παράγραφος λοιπόν δίνεται μια περιγραφή της ανθρώπινης αμαρτίας ενώ στη δεύτερη φανερώνεται η αποκατάσταση και η γιατρειά που προσφέρει ο Θεός. 

3Εμείς τον καταφρονήσαμε τον απορρίψαμε  σαν άνθρωπο θλίψεων και δόκιμος ασθένειας από τον οποίο κάποιος αποστρέφει το πρόσωπο του, τον καταφρονήσαμε , και τον θεωρήσαμε σαν ένα τίποτα.

4 Αυτός, στην πραγματικότητα, βάσταξε τις ασθένειές μας, και επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας· ενώ, εμείς τον θεωρήσαμε τραυματισμένο, πληγωμένο από τον Θεό, και ταλαιπωρημένο.

5 Αυτός, όμως, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς.

6.Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας.

7 Αυτός ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνο πρόβατο μπροστά σ' εκείνον που το κουρεύει, έτσι δεν άνοιξε το στόμα του.

10 Αλλά, ο Κύριος θέλησε να τον βασανίσει· τον ταλαιπώρησε

Πιστεύω πως η ανάμιξη της αμαρτίας του ανθρώπου (Εμείς) με την θεραπεία που προσφέρει ο Θεός (Αυτός) δεν γίνεται τυχαία αλλά έχει σκοπό να μας διδάξει πως η δικαιοσύνη και η αγάπη του Θεού είναι δύο αναπόσπαστα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του. Ο λόγος του Θεού δηλώνει την αμαρτία του ανθρώπου ( απόρριψε, αποστράφηκε, καταφρόνησε τον Θεό). Έρχεται λοιπόν  η δικαιοσύνη του Θεού να τον καταδικάσει ένοχο και να του επιβάλει την τιμωρία του θανάτου. Παράλληλα και αναπόσπαστα όμως έρχεται η αγάπη του Θεού να αναζητήσει την δικαίωση και την αποκατάσταση του αμαρτωλού χωρίς να του επιβληθεί η τιμωρία που δίκαια του αξίζει. Ποιο χαρακτηριστικό του Θεού λοιπόν θα μπορούσε να υπερισχύσει …..η δικαιοσύνη με αποτέλεσμα τον ανθρώπινο θάνατο ή η αγάπη του με αποτέλεσμα την αποκατάσταση και την συγχώρηση του ανθρώπου χωρίς να επιβληθεί η δίκαιη τιμωρία του θανάτου. Η απάντηση; Κανένα από τα δύο από μόνο του αλλά και τα δύο μαζί . Δεν υπήρχε άλλη λύση….Ο Θεός ήταν αποφασισμένος να ικανοποιήσει πλήρως την δικαιοσύνη του χωρίς να απαρνηθεί την αγάπη του για μας. Η λύση ήταν ο ίδιος του ο γιος τον οποίο θέλησε να βασανίζει και να τον ταλαιπωρήσει με τον πιο απάνθρωπο τρόπο καθώς έριξε πάνω του την τιμωρία που έφερε την δικιά μας ειρήνη και σωτηρία. Καθώς έγινα τρείς φορές πατέρας στην παροικία  μου εδώ κάτω στην γη θα μπορούσα να πω με σιγουριά πως η λύση αυτή πόνεσε τον Πατέρα Θεό περισσότερο απ’ ότι πόνεσαν τα καρφιά στα χέρια και το σώμα του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Είμαι σίγουρος πως η καρδιά του Πατέρα Θεού ένιωσε τις μαστιγώσεις, το αγκάθινο στεφάνι και τον εμπαιγμό του γιου του περισσότερο από την ψυχή και το σώμα του ίδιου του Χριστού. Ένοιωσε την ίδια του την καρδιά να ξεριζώνεται όταν άκουσε τον μονάκριβο του γιο να κράζει « Κύριε, Κύριε γιατί με εγκαταλείπεις ; »

Ολοκληρώνοντας αυτή την σύντομη μελέτη μια ερώτηση θα μας βοηθήσει να συνοψίσουμε. ‘ Υπάρχει περίπτωση άνθρωπος να ομολογήσει την αμαρτία να προσπαθήσει να διορθώσει το λάθος του και παρόλα αυτά να μην λάβει συγχώρεση;’ Όσο παράδοξο και αν φαίνεται η απάντηση είναι ΝΑΙ. Στο κατά Ματθαίον 27 διαβάζουμε : Τότε, ο Ιούδας, αυτός που τον παρέδωσε, βλέποντας ότι καταδικάστηκε, αφού μεταμελήθηκε επέστρεψε στους πρεσβύτερους τα 30 αργύρια,4 λέγοντας: Αμάρτησα, επειδή παρέδωσα αθώο αίμα. Και εκείνοι είπαν: Και σε μας, τι; Αφορά εσένα.5 Και ρίχνοντας τα αργύρια μέσα στον ναό, αναχώρησε· και φεύγοντας κρεμάστηκε.　Παρόλο που ο Ιούδας έζησε τόσο κοντά στον Ιησού ώστε γνώριζε πολύ καλύτερα από τους Γραμματείς και τους Φαρισαίους την φιλία και την συμπάθια του προς του αμαρτωλούς άφησε την καρδιά του ασυγκίνητη μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Χριστού. Στην αμαρτία του λοιπόν αντί να τρέξει στα πόδια του Χριστού και να επικαλεστεί την αγάπη του προτίμησε να επιβάλει στον εαυτό του την τιμωρία που του άξιζε. Ενώ ο Ιησούς Χριστός σε λίγες ώρες θα πλήρωνε την τιμωρία και της δικής του προδοσίας αυτός προτίμησε την αυτοδικαίωση περιφρονώντας της αγάπη του Θεού.

Πόσο μεγάλο λοιπόν είναι το κόστος των αμαρτιών μας; Υπερβολικά μεγάλο! Μην προσπαθείς να το σηκώσεις επιφέροντας τον δίκαιο θάνατο επάνω σου. Τρέξε στην αγάπη του Θεού που ο Ιησούς Χριστός φανέρωσε και εκεί θα δεις πως η τιμωρία σου πληρώθηκε. Είσαι ελεύθερος και δικαιωμένος αφού έχεις περάσει από τον θάνατο στην ζωή. Θυμηθείτε τον Ληστή επάνω στον σταυρό. Στο κατά Ματθαίον 27:44 αναφέρεται πως «οι δύο ληστές που είχαν συσταυρωθεί μαζί του, τον ονείδιζαν». Κοιτάξτε όμως πως άλλαξαν τα πράγματα για τον ένα από τους δύο λίγες ώρες αργότερα  καθώς η καρδιά του σπάει μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Χριστού για τους ανθρώπους. Διαβάζουμε στο κατά Λουκάν 23:

39 Ένας, μάλιστα, από τους κακούργους που κρεμάστηκαν, τον βλασφημούσε, λέγοντας: Αν εσύ είσαι ο Χριστός, σώσε τον εαυτό σου κι εμάς.( Πλέον μόνο ο ένας ονειδίζει)

40 Αποκρινόμενος, όμως, ο άλλος τον επέπληττε, λέγοντας: Ούτε τον Θεό δεν φοβάσαι εσύ, που είσαι μέσα στην ίδια καταδίκη;( Το μεγαλείο της αγάπης του Χριστού συγκίνησε την σκληρή καρδιά του ληστή)

41 Κι εμείς μεν δίκαια· επειδή, απολαμβάνουμε άξια των όσων πράξαμε· αυτός, όμως, δεν έπραξε τίποτε το άτοπο.(Ομολογία της αμαρτίας χωρίς ακόμα να έχει λάβει σωτηρία)

42 Και έλεγε στον Ιησού: Κύριε, θυμήσου με, όταν έρθεις στη βασιλεία σου.

43 Και ο Ιησούς είπε σ' αυτόν: Σε διαβεβαιώνω, σήμερα θα είσαι μαζί μου στον παράδεισο.

Στο χωρίο 42 ο ληστής επικαλείται την αγάπη του Χριστού διασφαλίζοντας έτσι  την σωτηρία του λίγες μόνο στιγμές πριν τον θάνατο του (χωρίο 43). Όλες οι αμαρτίες του, ακόμα και η μεγάλη αμαρτία του ονειδισμού δεν του λογαριάστηκαν επειδή παραδέχτηκε και επικαλέστηκε την αγάπη του Χριστού που εκείνη την ίδια ώρα φρόντιζε για την σωτηρία του.

Σήμερα κάθε ένας που ταπεινώνεται μπροστά στο μεγαλείο του Σταυρού αναγνωρίζοντας την αμαρτία του μπορεί να επικαλεστεί την αγάπη του Χριστού για να τον σώσει. Ευχή μου είναι κανένας να μην χάσει το μεγάλο αυτό δώρο που προσφέρει ο Θεός στους ανθρώπους.   

Είναι η ιστορία 2 φίλων που περπατούν στην έρημο. Κάποια στιγμή τσακώθηκαν και ο ένας από τους δύο έδωσε ένα χαστούκι στον άλλο.

Αυτός ο τελευταίος, πονεμένος , αλλά χωρίς να πει τίποτα, έγραψε στην άμμο: ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΕ ΧΑΣΤΟΥΚΙΣΕ.

Συνέχισαν να περπατούν μέχρι που βρήκαν μια όαση όπου αποφάσισαν να κάνουν μπάνιο. Αλλά αυτός που είχε φάει το χαστούκι παραλίγο να πνιγεί και ο φίλος του τον έσωσε. Όταν συνήλθε, έγραψε πάνω σε μια πέτρα :ΣΗΜΕΡΑ Ο ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΜΟΥ ΦΙΛΟΣ ΜΟΥ ΕΣΩΣΕ ΤΗ ΖΩΗ.

Αυτός που τον είχε χαστουκίσει και στη συνέχεια του έσωσε τη ζωή, τον ρώτησε: όταν σε χτύπησα, έγραψες πάνω στην άμμο, και τώρα έγραψες πάνω στην πέτρα. Γιατί?

Ο άλλος φίλος απάντησε :

«όταν κάποιος µας πληγώνει, πρέπει να το γράφουμε στην άμμο όπου οι άνεμοι της συγνώμης μπορούν να το σβήσουν. Αλλά όταν κάποιος κάνει κάτι καλό για µας, πρέπει να το χαράζουμε στην πέτρα, όπου κανένας άνεμος δεν μπορεί να το σβήσει».

Άγνωστος

ΜΑΘΕ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΑΜΜΟ ( ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ ) ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΡΑΖΕΙΣ ΤΙΣ ΧΑΡΕΣ ΣΟΥ ΣΤΗΝ ΠΕΤΡΑ.

ΜΟΡΦΕΣ ΖΩΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Είναι αληθινά μόνο αυτά που βλέπουμε; Τι είναι ο πνευματικός κόσμος; Τι είναι οι άγγελοι; Πως αλληλοεπηρεάζονται ; Ποια θέση έχουν οι άνθρωποι μέσα στην δημιουργία;

Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Καθώς ο προπονητής μιας διάσημης ομάδας προετοιμάζεται για τον τελικό πρωταθλήματος μελετάει προσεκτικά το ρόλο και την θέση στο γήπεδο  που θα δώσει σε κάθε παίκτη του. Γνωρίζει τις δυνατότητες τους και ζητά να τις χρησιμοποιήσει έτσι μέσα στο γήπεδο ώστε όλοι μαζί  να αγωνιστούν και να πετύχουν την πολυπόθητη νίκη.

Όπως ο προπονητής του παραδείγματος  έτσι και ο Θεός μέσα στην δημιουργία έχει μια άλλη ομάδα η οποία αποτελείται από διαφορετικές μορφές ζωής στην οποία ανάθεσε ένα συγκεκριμένο σκοπό.  Στην κάθε μορφή ζωής (αγγελοι, ζωα, ανθρωποι, φυτα) ο Θεός έχει ορίσει συγκεκριμένο ρόλο και θέση μέσα στην δημιουργία.  

ΜΟΡΦΕΣ ΖΩΗΣ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ

Θεός έκανε τον υλικό και τον άυλο κόσμο.

Ο ΑΥΛΟΣ ΚΟΣΜΟΣ - ΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΑ.

Ο άυλος αυτός κόσμος ( τα πνεύματα ) είναι εξίσου αληθινός με τον υλικό ορατό κόσμο στον οποίο ζούμε. Πόσα πρόσωπα βλέπετε σ’αυτή την εικόνα;

Για να μπορέσεις να δεις και να εννέα πρόσωπα πρέπει να είσαι πολύ παρατηρητικός. Κάπως έτσι είναι και ο άυλος κόσμος ( τα πνεύματα ) μέσα στην δημιουγρια του Θεού τον οποίο για να μπορέσεις να τον δεις πρέπει να πιστέψεις ότι υπάρχει και να γνωρίζεις τον λόγο για τον οποίο υπάρχει.

ΑΓΓΕΛΟΙ :

Παρόλο που οι άγγελοι έχουν κυριαρχικό ρόλο μέσα στην δημιουργία δεν τους διακρίνει κανείς με γυμνό μάτι. Είναι πνεύματα  που ο Θεός έπλασε μέσα στην δημιουγρία, και στους οποίους χάρισε υπερφυσικές ικανότητες. Δημιούργησε μυριάδες αγγέλων (Εβραίους 12:22) πριν από την δημιουργία του ανθρώπου (Ιώβ 38:4-7) με εντολή του (Ψαλμός 148:1-5). Αυτό αποκλείει και την ανθρώπινη θεωρεία που πολλές φορές ακούγεται ότι κάποιοι άνθρωποι πεθαίνοντας γίνονται άγγελοι. Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός μας λέει ότι οι άγγελοι δεν παντρεύονται (Ματ 22:30) και δεν πεθαίνουν ( Λουκά 20:36). Παρόλο που είναι πνεύματα με ιδικές δυνάμεις ΔΕΝ είναι πανταχού παρόν, δεν είναι παντοδύναμοι και δεν είναι παντογνώστες – χαρακτηριστηκά που μόνο ο ίδιος ο Θεός έχει. Είναι αόρατοι παρόλο που σε κάποιες περιπτώσεις τους δίνεται η άδεια να πάρουν ανθρώπινη μορφή που άνθρωποι μπορούν να δούν (Όπως π.χ. παρουσιάστηκαν στον, Ιωσήφ, τον Αβραάμ, τον Ησαίας και την Μαρία).

Οι άγγελοι - Ο σκοπός τους μέσα στην δημιουργία

Όπως όλη η δημιουργία έτσι και οι άγγελοι δημιουργήθηκαν για να δοξάζουν τον δημιουργό τους (Ησαΐας 6:3,Aποκ 4:8). Όλη η δημιουργία δοξάζει αλλά οι άγγελοι πήραν απο τον Θεό ένα συγκεκριμένος ρόλο και σκοπό! Όπως υποδηλώνει και το όνομα τους οι άγγελοι είναι οι απεσταλμένοι, οι αγγελιοφόροι, η ουράνια στρατιά ταγμένη στην υπηρεσία της βασιλείας του Θεού. (Δαν 9:22, 10:13). Δημιουργήθηκαν ελεύθεροι ώστε να υπηρετούν τον Θεό από αγάπη και πίστη και όχι υποχρεωτικά.

Ο Άγγελος Εωσφόρος - Ο Διάβολος | Σατανάς και τα δαιμόνια

Στην ιστορία των αγγέλων μετά την δημιουργία τους και πριν ακόμα ο Θεός δημιουργήσει τον άνθρωπο καθοριστικό ρόλο έπαιξε ένας άγγελος με το όνομα Εωσφόρος ο οποίος ξεχώριζε για την ωραιότητα του, την σοφία του και την λαμπρότητα του αφού ήταν χρισμένος για να επισκιάζει τον θρόνο του Θεού (Εζεκιήλ 28:14-19). Καθώς ο Θεός τον ύψωσε πάνω από όλους τους αγγέλους υπερηφανεύτηκε  σε βαθμό να επαναστατήσει ενάντια στον Θεό που τον δημιούργησε επικαλούμενος «Θα γίνω όπως ο ύψιστος» (Ησαΐας 14:14).

Στον Ησαΐα 14:12-17 και 1 Τιμ 3:6 διαβάζουμε για την προσπάθεια που έκανε ο Εωσφόρος μαζί με κάποιους αγγέλους να εκθρονίσουν τον Θεό. Φυσικά αυτό δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει αλλά το αποτέλεσμα της αποστασίας του ήταν καταστροφικό για την “φυλή” των αγγέλων. Μαζί του παράσυρε  το 1/3 των αγγέλων αφού όλοι διάλεξαν να γίνουν υπηρέτες του κακού που ο Εωσφόρος άρχισε.

Με την πτώση του ο Εωσφόρος ονομάστηκε Σατανάς (ή διάβολος) ο άρχοντας των πεσμένων αγγέλων που ονομάστηκαν δαιμόνια. Είναι ο δημιουργός κάθε κακίας, ψεύτης, φονιάς, κλέφτης ( Ιωάν 10:10).

Με την πτώση τους τα δαιμόνια έχασαν κάθε Θεία αποστολή αφού γι’ αυτούς πλέον ο Θεός έγινε ο χειρότερος εχθρός. Η αποστολή που τους έδωσε ο  Διάβολος στον οποίο και υποτάχτηκαν είναι να διαβάλλουν την αλήθεια εμποδίζοντας το σχέδιο το Θεού στην δημιουργία.

Ο ΥΛΙΚΟΣ ΚΟΣΜΟΣ

Από τα δύο πρώτα κεφάλαια της Γένεσης διαβάζουμε για την δημιουργία.....πως ο Θεός έκανε την γη τον ουρανό, έδωσε φως και σκοτάδι, έπλασε το χορτάρι και τα δέντρα, τα άστρα και τους πλανήτες, τα ψάρια τα πουλιά και τα ζώα. Τέλος πλάστηκαν οι άνθρωποι ώστε να μοιάζουν στον Θεό ο οποίος όπως αναγράφεται φύσησε πνοή ζωής και έδωσε σ’ αυτούς εξουσία πάνω σε όλη την δημιουργία.

Από τον υλικό κόσμο ξεχωρίζουν  3 διαφορετικές μορφές ζωής « το φυτικό βασίλειο, το ζωικό βασίλειο και οι άνθρωποι».

Το φυτικό και ζωικό βασίλειο

Τα ψάρια, τα πουλιά, τα ζώα  ανήκουν στο ζωικό ενώ τα δέντρα και το χορτάρι στο φυτικό βασίλειο. Σ’ αυτά έδωσε να είναι δούλοι υποτελείς στον άνθρωπο όπως φαίνεται από το Γένεσης 1 αφού είπε ρητά στον άνθρωπο να εξουσιάζει πάνω τους και να τρέφεται από αυτά.

Δεν σταματά όμως εδώ η περιγραφή εργασίας τους. Σ’ αυτά ο Θεός έδωσε να δοξάζουν ακατάπαυστα το όνομα του ώστε οι άνθρωποι να βλέπουν το μεγαλείο του Θεού. Διαβάζουμε στο Ρωμαίους 1: 19 Επειδή, ό,τι μπορεί να γίνει γνωστό για τον Θεό, είναι φανερό μέσα τους· για τον λόγο ότι, ο Θεός το φανέρωσε σ' αυτούς.20 Δεδομένου ότι, τα αόρατα αυτού βλέπονται φανερά από την εποχή τής κτίσης τού κόσμου, καθώς νοούνται διαμέσου των δημιουργημάτων του, και η αιώνια δύναμή του και η θεότητα, ώστε αυτοί να είναι αναπολόγητοι.Διαμέσου του ζωικού και του φυτικού βασιλείου ο Θεός φανερώνει στον άνθρωπο το κάθε τι που θα μπορούσε άνθρωπος να γνωρίσει για την αιώνια δύναμη και την θεότητα του. Αυτό μας το θυμίζει άλλωστε και το γνωστό Ησαΐας 6:3 Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων· ολόκληρη η γη είναι πλήρης από τη δόξα του.

Οι άνθρωποι

Φτάνουμε στο τελευταίο κομμάτι της δημιουργίας αυτό το κομμάτι που μας αφορά όλους. Ο Θεός τέλος έκανε τον άνθρωπο τον οποίο έπλασε να του μοιάζει (Γένεσης 2:27)  και φύσησε μέσα του πνοή ζωής ώστε έγινε άνθρωπος σε ψυχή που ζει (Γένεσης 2:7).  

Οι άνθρωποι πήραν απο τον Θεό εξουσία πάνω στο ζωικό και φυτικό βασίλειο όχι για να το καταδυναστεύουν αλλά για να το εργάζονται και να το φροντίζουν. Απ’ όλη την δημιουργία μόνο με τον άνθρωπο ο Θεός διάλεξε να έχει επικοινωνία και σχέση σε βαθμό που να περπατά και να μιλά μαζί του διδάσκοντας του τον δρόμο της ζωής. Αυτός ο δρόμος θα οδηγούσε τον άνθρωπο σε  τέτοια γνώση του Θεού ώστε η δόξα του Θεού να φανερώνεται τέλεια στην ζωή του. Βασικό χαρακτηριστικό του ανθρώπου είναι η ελευθερία που του χάρισε ο Θεός από την αρχή να διαλέγει μεταξύ του καλού και του κακού.  Όταν ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο ο Σατανάς έδωσε μία καινούργια αποστολή στα δαιμόνια του. Στο σχέδιο του ενάντια στην βασιλεία του Θεού μπήκαν οι άνθρωποι τους οποίους ζήτησε και ζητά να εξαπατεί με το ψέμα. Τα κατάφερε; Δυστυχώ ΝΑΙ και θα περίμενε την ίδια τύχη  και καταστροφή με αυτή των αγγέλων να δει κανείς και πάνω στο ανθρώπινο γένος. 

Η επέμβαση του Θεού στην ανθρώπινη ιστορία για να σωθούν οι άνθρωποι.

Η δικαιοσύνη υπαγόρευε να πληρώσουμε και εμείς και η φυλή μας το τίμημα με αιώνια καταδίκη μακριά του όπως και οι άγγελοι που κατάντησαν δαιμονια. Με αυτό ο σκοπός των δαιμονίων και του σατανά θα επιτυγχανόταν πλήρως. Ο Θεός όμως μέσα στο απέραντο έλεος του (έλεος σημαίνει να μην δίνεις σε κάποιον την δίκαια τιμωρία που του αξίζει) διάλεξε να φανερώσει την δόξα του ( αυτό που πραγματικά είναι ) με ένα  σχέδιο σωτηρίας για τους ανθρώπους . Ακατανόητο μυστήριο παραμένει μέσα στους αιώνες το μεγαλείο της αγάπης  του που φανερώθηκε στους ανθρώπους διαμέσου του Ιησού Χριστού.

Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ( Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΘΕΟΣ) ΔΙΑΛΕΞΕ ΝΑ ΓΕΝΝΗΘΕΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΜΑΡΤΙΑ. Η ΠΗΓΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΔΙΑΛΕΞΕ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΤΗΝ ΜΟΡΦΗ ΖΩΗΣ ΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ ΤΟ ΤΙΜΗΜΑ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

 ΟΠΩΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΕΙΠΕ « ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΑΓΑΠΗ ΑΠΟ ΤΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟΥ».  

Και όλα αυτά επειδή ο Θεός θέλησε να φανερώσει την δόξα του ( δηλ το ποιος πραγματικά είναι και πόσο αγαπά τον άνθρωπο) χαρίζοντας στον άνθρωπο την ελευθερία να δεχτεί την σωτηρία και την αιώνια ζωή μαζί του. Η πρόσκληση του Θεού παραμένει αναλλοίωτη για τον καθ’ ένα μας σήμερα..