IMARTON
Ειλικρινής Αναζήτηση της Αλήθειας
ΕΜΕΙΣ τον Καταφρονήσαμε!
ΑΥΤΟΣ Τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας!!
ΕΜΕΙΣ τον απορριψαμε
ΑΥΤΟΣ επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας!!
ΕΜΕΙΣ δια μέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε!!!
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 20:29- 21:22εδώ
Κεφάλαιο 20
Πολλοί πνευματικά τυφλοί ακούνε για τον Χριστό αλλά λίγοι είναι αυτοί που ζητάν πραγματικά να τον δούνε! Στην περικοπή με θέμα την θερπαπεία των δύο τυφλών, οι δύο τυφλοί άκουσαν για τα θαύματα του Χριστού και τρέχουν να τον συναντήσουν θέλοντας να δούνε.
Ο άνθρωπος που θέλει να δει τον Χριστό με τα μάτια του πρέπει πρώτα να αναγνωρίσει ότι είναι τυφλός πνευματικά. Ας μην διστάζει τότε αυτός να πλησιάσει και με παρρησία να ζητήσει από το Χριστό να του δώσει το πνευματικό φως που έχει ανάγκη για να τον γνωρίσει και να τον δει.
Οι δύο τυφλοί αυτοί θα μπορούσαν να ζητήσουν από τον Χριστό ένα σωρό άλλα πράγματα που θα τους βοηθούσαν να ζήσουν καλύτερα ως τυφλοί ( δώσε μας Κύριε ένα καλό σπίτι, ανθρώπους να μας βοηθούν κ.λ.π), διαλέγουν όμως να ζητήσουν το φώς τους, πράγμα που φανερώνει την εμπιστοσύνη τους (πίστη) στην αγάπη και καλοσύνη του Θεού. Ξέρουν ότι ο Θεός δεν ποθεί απλά να του δώσει καλές δόσεις αλλά ότι θέλει το καλύτερο γι’ αυτούς και τίποτα λιγότερο. Ο Ιησούς δεν διστάζει γρήγορα να τους θεραπεύσει δίνοντας τους το φώς που είχαν τόσο ανάγκη ώστε πια χαρούμενοι να τον βλέπουν και να τον ακολουθούν ( Η θεραπεία των δύο τυφλών απο τον Χριστό).
Κεφάλαιο 21
(1-11) Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα έδειξε έμπρακτα την πραότητα και το ταπεινό πνεύμα το οποίο ο Ιησούς δίδασκε. Ο βασιλιάς των βασιλιάδων πάνω σε ένα γαϊδουράκι συμβόλιζε την δύναμη και την δικαιοσύνη του Θεού που οικιοθελώς υποτασσόταν στην αγάπη του για τον άνθρωπο. Ο Ιησούς γνωρίζει πως η ανθρώπινη δόξα που του δίνεται σύντομα θα μετατραπεί σε κραυγές οργής και καταδίκης εναντίον του. Αργά και σταθερά προχωρεί επάνω στο γαϊδουράκι γνωρίζοντας πως σύντομα μέσα στην πόλη που θα έμπαινε θα ερχόταν αντιμέτωπος με το κόστος της θυσίας που του επέβαλλε η απόφαση της αγάπης του για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι που με τόσο ζήλο τον δόξαζαν φωνάζοντας " Ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι κυρίου " μέσα σε λίγες μέρες θα φώναζαν " Ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν! ".
Ο Ιησούς λοιπόν χωρίς να λογαριάζει την ανθρώπινη δόξα και τον έπαινο που είχε μόλις δεχτεί, μπαίνοντας στην πόλη συνεπαρμένος από τον μεγάλο του ζήλο και αγάπη για τον Θεό διώχνει από τον ναό τους εμπόρους(12-14). Με αυτό διακηρύττει κανείς δεν πρέπει με αφορμή τα πνευματικά να προσπαθεί να δημιουργήσει κέρδος για τον εαυτό του. Ο αγάπη του Θεού δεν είναι προς πώληση. ΟΧΙ! Είναι δωρεάν σε όσους πιστεύουν και κανένας δεν πρέπει να την εμπορεύεται. Δυστυχώς μέσα στους αιώνες η εκκλησία πολλές φορές κατάντησε επιχείρηση πράγμα το οποίο ο Θεός απεχθάνεται. Αντιθέτως, η εκκλησία πρέπει να είναι καταφύγιο για τους ασθενείς, τους αδύνατους και τους φτωχούς , γι’ αυτό και ο Ιησούς θεραπεύει πολλούς ενώ βρισκόταν ακόμη στον ναό(14).
Κεφάλαιο 20
29 Και ενώ αυτοί έβγαιναν από την Ιεριχώ, τον ακολούθησε πλήθος πολύ. Μάρκ. 10:46; Λουκ. 18:35; 30 Και ιδού, δύο τυφλοί που κάθονταν δίπλα στην οδό, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς περνάει από εκεί, έκραξαν λέγοντας: «Ελέησέ μας, Κύριε, γιε του Δαβίδ». 31 Το πλήθος τότε τους επιτίμησε για να σωπάσουν. Εκείνοι περισσότερο έκραξαν λέγοντας: «Ελέησέ μας, Κύριε, γιε του Δαβίδ».
32 Και στάθηκε ο Ιησούς, τους φώναξε και είπε: «Τι θέλετε να σας κάνω;»
33 Του λένε: «Κύριε, να ανοιχτούν οι οφθαλμοί μας».
34 Τους σπλαχνίστηκε τότε ο Ιησούς και άγγιξε τα μάτια τους, και αμέσως ξαναείδαν και τον ακολούθησαν.
Κεφάλαιο 21
1 Και όταν πλησίασαν στα Ιεροσόλυμα και ήρθαν στη Βηθφαγή, στο Όρος των Ελαιών, τότε ο Ιησούς απέστειλε δύο μαθητές, Μάρκ. 11:1; Λουκ. 19:29; 2 λέγοντάς τους: «Πηγαίνετε στο χωριό που είναι απέναντί σας, και αμέσως θα βρείτε μια όνο δεμένη και ένα πουλάρι μαζί της· αφού τα λύσετε, να μου τα φέρετε. 3 Και αν κάποιος σας πει κάτι, θα πείτε: “Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτά”. Και ευθύς θα τα αποστείλει».
4 Και αυτό έχει γίνει, για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: 5 Πέστε στη θυγατέρα Σιών, Ιδού, ο βασιλιάς σου έρχεται σ’ εσένα πράος και ανεβασμένος πάνω σε όνο και πάνω σε πουλάρι γέννημα υποζυγίου. Ησ. 62:11; Ζαχ. 9:9; Ιωάν. 12:15; 6 Αφού πήγαν, λοιπόν, οι μαθητές και έκαναν καθώς τους διέταξε ο Ιησούς, 7 έφεραν την όνο και το πουλάρι, και έθεσαν πάνω τους τα ρούχα και εκείνος κάθισε πάνω τους. 2Βασ. 9:13; Ιωάν. 12:14; 8 Και το μεγαλύτερο μέρος του πλήθους έστρωσαν τα δικά τους ρούχα στην οδό, ενώ άλλοι έκοβαν κλαδιά από τα δέντρα και τα έστρωναν στην οδό. 9 Και τα πλήθη που προπορεύονταν από αυτόν και αυτά που τον ακολουθούσαν φώναζαν λέγοντας: «Ωσαννά στο γιο του Δαβίδ. Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ.Ωσαννά στους ύψιστους ουρανούς». Ψαλ. 118:25-26;
10 Και όταν αυτός εισήλθε στα Ιεροσόλυμα, σείστηκε όλη η πόλη λέγοντας: «Ποιος είναι αυτός;» 11 Και τα πλήθη έλεγαν: «Αυτός είναι ο προφήτης Ιησούς που κατάγεται από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας».
12 Και εισήλθε ο Ιησούς στο ναό και έβγαλε όλους όσοι πουλούσαν και αγόραζαν μέσα στο ναό, και αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών όπως και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια, Δευτ. 14:26; Μάρκ. 11:15; Λουκ. 19:45; Ιωάν. 2:14; 13 και τους λέει: «Είναι γραμμένο: Ο οίκος μου θα κληθεί οίκος προσευχής, εσείς όμως τον κάνετε σπήλαιο ληστών». 1Βασ. 8:29; Ησ. 56:7; Ιερ. 7:11; Λουκ. 19:46;
14 Τότε τον πλησίασαν τυφλοί και χωλοί μέσα στο ναό, και τους θεράπευσε.
15 Και όταν είδαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς τα θαυμάσια που έκανε και τα παιδιά που φώναζαν μέσα στο ναό και έλεγαν: «Ωσαννά στο γιο του Δαβίδ», αγανάκτησαν Μάρκ. 11:27; 16 και του είπαν: «Ακούς τι λένε αυτοί;» Και ο Ιησούς τους λέει: «Ναι. Ποτέ δε διαβάσατε ότι από στόμα νηπίων και βρεφών που θηλάζουν κατάρτισες αίνο;» Ψαλ. 8:2;
17 Και αφού τους εγκατέλειψε, βγήκε έξω από την πόλη, στη Βηθανία, και διανυχτέρευε εκεί.
18 Και το πρωί, επιστρέφοντας στην πόλη, πείνασε. Μάρκ. 11:12; Μάρκ. 11:20; 19 Και όταν είδε μια συκιά στο δρόμο, ήρθε κοντά της, αλλά τίποτα δε βρήκε σ’ αυτήν παρά φύλλα μόνο, και της λέει: «Ποτέ πια από εσένα καρπός να μη γίνει στον αιώνα». Και ξεράθηκε αμέσως η συκιά.
20 Και όταν το είδαν οι μαθητές, θαύμασαν λέγοντας: «Πώς αμέσως ξεράθηκε η συκιά;»
21 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και τους είπε: «Αλήθεια σας λέω, αν έχετε πίστη και δεν αμφιβάλλετε, όχι μόνο το θαύμα της συκιάς θα κάνετε, αλλά και αν στο όρος ετούτο πείτε: “Σήκω και πέσε στη θάλασσα”, θα γίνει. Ματθ. 17:20; Λουκ. 17:6; 22 Και όλα όσα ζητήσετε στην προσευχή πιστεύοντας, θα τα λάβετε». Ματθ. 7:7; Μάρκ. 11:24; Λουκ. 11:9; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 16:24; Ιακ. 1:5; 1Ιωάν. 3:22;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 20:1-28 εδώ
Η παραβολή με τον ιδιοκτήτη του αμπελώνα(1-15) στην σημερινή περικοπή συνεχίζει από εκεί που τελειώνει το κεφάλαιο 19. Κάποιοι που με ανθρώπινα δεδομένα θεωρούνται σπουδαίοι και πνευματικοί, στον ουρανό ο Θεός θα τους δώσει την τελευταία θέση ενώ κάποιοι που θεωρούνται ασήμαντοι και δεν έχουν φήμη εδώ στην γη, ο Θεός θα τους δώσει φήμη και δόξα στον ουρανό ( οι πρώτοι έσονται έσχατοι). Είναι αλήθεια πως ο Θεός κρίνει πολύ διαφορετικά απ’ ότι οι άνθρωποι. Γι’ αυτό μας παροτρύνει ο λόγος του Θεού ότι κάνουμε να το κάνουμε ως προς τον Θεό και να μην επιζητάμε την δόξα και τον έπαινο των ανθρώπων. Κάποιοι άνθρωποι θεωρούν ότι κοπίασαν πολύ για τα πράγματα του Θεού και συνήθως αυτοί δεν χάνουν την ευκαιρία να το διαλαλήσουν σε όλους γύρω τους. Άλλοι πάλι ήσυχα και υπομονετικά κάνουν τα έργα που βάζει ο Θεός μπροστά τους χωρίς να πιστεύουν ότι αξίζουν κάτι σπουδαίο γι’ αυτό από τον Θεό. Οι πρώτοι στηρίζονται στον εαυτό τους και στα έργα τους ενώ οι τελευταίοι στην δύναμη του Θεού και την χάρη του(12). Ο Θεός όμως ορίζει τον μισθό του καθ’ ενός βασισμένος στα δικά του κριτήρια τα οποία δεν είναι ανθρώπινα και επιφανειακά.
Ακόμη μια φορά ο Ιησούς προφητεύει στους μαθητές του τα πάθη την θυσία και την ανάσταση του(17-19). Πόσες φορές ο Θεός επαναλαμβάνει στην ζωή μας μαθήματα που θα μας βοηθήσουν να προχωρήσουμε πνευματικά μαζί του και να έρθουμε πιο κοντά του ( Διδασκαλία Χριστού). Όπως και τότε έτσι και σήμερα τα μαθήματα αυτά κατανοούνται μόνο με Θεία αποκάλυψη δεδομένου ότι επιτρέπουμε στον Θεό να δουλέψει στην ζωή μας. Οι μαθητές λοιπόν όπως φαίνεται όχι μόνο δεν καταλάβαιναν τα λόγια του Χριστού γιατί στερούντο Θείας αποκάλυψης αλλά με ανθρώπινα και σάρκινα κίνητρα ζητούσαν δόξα και δύναμη στο ανθρώπινο βασίλειο που μόνοι τους είχαν στήσει στο μυαλό τους για τον Ιησού(20-22). Ο Ιησούς δεν θυμώνει με τους μαθητές του που φαινόντουσαν τόσο ανίκανοι και ανήμποροι να καταλάβουν τα πνευματικά μαθήματα που τους δίδασκε αλλά παίρνει αφορμή για να τους διδάξει απλότητα και ταπεινοφροσύνη μέσα από την υπηρεσία και την υποταγή στους άλλους(25-28).
Ο Ιησούς εδώ αντιστρέφει τους ανθρώπινους κανόνες(24-27). Για τον Θεό πραγματικά δυνατός δεν είναι αυτός που έχει ανθρώπινη εξουσία πάνω σε άλλους ανθρώπους αλλά αυτός που υπηρετεί τους άλλους με αγάπη. Οι διευθυντές και τα στελέχη εταιρειών αρέσκονται στην ανθρώπινη εξουσία και δόξα. Και σε ποιόν δεν αρέσει να τον υπηρετούν και να ακολουθούν τις οδηγίες του. Ο Ιησούς όμως εδώ μας λέει να ζητάμε να υπηρετούμε τους άλλους ακόμη και πριν μας το ζητήσουν, να μην θεωρούμε προσβλητική κάποια εργασία που ενδεχόμενος να είναι υποδεέστερη της θέσης μας αλλά με προθυμία και χαρά να δίνουμε απλόχερα την βοήθεια μας σε όλους. Ακόμα σπουδαιότερο στα μάτια του Θεού είναι κάποιος με θέση και εξουσία ( όπως ήταν ο Ιησούς Χριστός) με την δικιά του θέληση να διαλέγει να υπηρετεί και να βοηθά ανθρώπους πιο αδύνατους και σε χαμηλότερη θέση απ’ αυτόν( αυτό ο Θεός το ονομάζει πραότητα).
1 «Γιατί η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με άνθρωπο οικοδεσπότη, που εξήλθε μόλις ήρθετο πρωί, για να μισθώσει εργάτες για τον αμπελώνα του. 2 Και αφού συμφώνησε με τους εργάτες από ένα δηνάριο την ημέρα, τους απέστειλε στον αμπελώνα του. 3 Και όταν εξήλθε γύρω στις εννιά η ώρα τοπρωί, είδε άλλους να έχουν σταθεί στην αγορά αργοί 4 και σ’ εκείνους είπε: “Πηγαίνετε κι εσείς στον αμπελώνα, και ό,τι είναι δίκαιο θα σας δώσω”. 5 Εκείνοι έφυγαν. Πάλι, λοιπόν, όταν εξήλθε γύρω στις δώδεκα, και κατά τις τρεις η ώρα, έκανε ομοίως. 6 Και κατά τις πέντε, όταν εξήλθε, βρήκε άλλους να έχουν σταθεί και τους λέει: “Γιατί έχετε σταθεί εδώ όλη την ημέρα αργοί”; 7 Του λένε: “Γιατί κανείς δε μας μίσθωσε”. Τους λέει: “Πηγαίνετε κι εσείς στον αμπελώνα”. 8 Και όταν έγινε βράδυ, λέει ο κύριος του αμπελώνα στον επίτροπό του: “Κάλεσε τους εργάτες και απόδωσε σ’ αυτούς το μισθό, αφού αρχίσεις από τους τελευταίους έως τους πρώτους”. 9 Τότε ήρθαν οι εργαζόμενοι γύρω στις πέντε η ώρα και έλαβαν από ένα δηνάριο. 10 Και όταν ήρθαν οι πρώτοι, νόμισαν ότι θα λάβουν περισσότερο· αλλά έλαβαν από ένα δηνάριο και αυτοί. 11 Και όταν το έλαβαν, γόγγυζαν κατά του οικοδεσπότη, 12 λέγοντας: “Αυτοί οι τελευταίοι μια ώρα έκαναν, και τους έκανες ίσους μ’ εμάς, που βαστάξαμε το βάρος της ημέρας και τον καύσωνα”. 13 Εκείνος αποκρίθηκε σ’ έναν από αυτούς και είπε: “Σύντροφε, δε σε αδικώ. Δε συμφώνησες με εμένα για ένα δηνάριο; 14 Πάρε το δικό σου και πήγαινε. Θέλω όμως σ’ αυτόν τον τελευταίο να δώσω όπως και σ’ εσένα. 15 Ή δε μου επιτρέπεται να κάνω ό,τι θέλω με τα δικά μου χρήματα;Ή ο οφθαλμός σου είναι κακός, επειδή εγώ είμαι αγαθός”; Ρωμ. 9:21;
16 Έτσι θα γίνουν οι τελευταίοι πρώτοι και οι πρώτοι τελευταίοι». Ματθ. 19:30; Ματθ. 22:14; Μάρκ. 10:31; Λουκ. 13:30;
17 Και ανεβαίνοντας ο Ιησούς στα Ιεροσόλυμα, παράλαβε τους δώδεκα μαθητές ιδιαιτέρως και κατά το δρόμο τούς είπε: Μάρκ. 10:32; Λουκ. 18:31; Λουκ. 24:7; 18 «Ιδού, ανεβαίνουμε στα Ιεροσόλυμα και ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί στους αρχιερείς και στους γραμματείς, και θα τον καταδικάσουν σε θάνατο 19 και θα τον παραδώσουν στους εθνικούς, για να τον εμπαίξουν και να τον μαστιγώσουν και να τον σταυρώσουν· και την τρίτη ημέρα θα εγερθεί». Ματθ. 27:2; Λουκ. 23:1; Ιωάν. 18:28; Ιωάν. 18:31; Πράξ. 3:23;
20 Τότε τον πλησίασε η μητέρα των γιων του Ζεβεδαίου μαζί με τους γιους της, προσκυνώντας και ζητώντας κάτι από αυτόν. Μάρκ. 10:35;
21 Εκείνος της είπε: «Τι θέλεις;» Του λέει: «Πες ώστε να καθίσουν αυτοί οι δύο γιοι μου ένας από τα δεξιά σου και ένας από τα αριστερά σου κατά τη βασιλεία σου».
22 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Δεν ξέρετε τι ζητάτε. Μπορείτε να πιείτε το ποτήρι που εγώ μέλλω να πιω;» Του λένε: «Μπορούμε». Λουκ. 12:50; Ρωμ. 8:26;
23 Τους λέει: «Το ποτήρι μου βέβαια θα το πιείτε, αλλά το να καθίσετε από τα δεξιά μου και από τα αριστερά μου δεν ανήκει σ’ εμένα να δώσω αυτό, αλλά θα δοθεί σ’ αυτούς που έχει ετοιμαστεί από τον Πατέρα μου». Ματθ. 25:34;
24 Και όταν το άκουσαν οι δέκα, αγανάκτησαν για τους δύο αδελφούς.
25 Αλλά ο Ιησούς τους προσκάλεσε και είπε: «Ξέρετε ότι οι άρχοντες των εθνών κατακυριαρχούν σ’ αυτά και οι μεγάλοι τα κατεξουσιάζουν. Μάρκ. 10:42; Λουκ. 22:25; 26 Δεν θα είναι έτσι μεταξύ σας, αλλά όποιος θέλει μεταξύ σας να γίνει μεγάλος θα είναι διάκονός σας, 1Πέτ. 5:3; 27 και όποιος θέλει μεταξύ σας να είναι πρώτος θα είναι δούλος σας. Ματθ. 23:11; Μάρκ. 9:35; Μάρκ. 10:43; 28 Όπως ακριβώς ο Υιός του ανθρώπου δεν ήρθε για να διακονηθεί, αλλά για να διακονήσει και να δώσει τη ζωή του λύτρο στη θέση πολλών». Λουκ. 22:27; Ιωάν. 13:14; Εφεσ. 1:7; Φιλ. 2:7; 1Τιμ. 2:6; 1Πέτ. 1:19;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 19:13 -30 εδώ
Πόσες πολλές φορές οι μεγάλοι περιφρονούν την παρουσία μικρών παιδιών θεωρώντας την ενοχλητική ιδιαίτερα όταν γίνεται μια πνευματική συζήτηση ή μια άλλη σοβαρή ομιλία. Ο Ιησούς μιλούσε για πνευματικές αλήθειες που ακόμα και οι μεγάλοι δυσκολεύονταν να εννοήσουν. Για τους περισσότερους τα μικρά παιδιά δεν είχαν λοιπόν καμία θέση στην σύναξη και προφανώς αυτοί που τα έφεραν κοντά στον Ιησού έκαναν μεγάλο λάθος. Την ίδια θέση υιοθέτησαν και οι μαθητές αφού επιτιμούσαν αυτούς που προσπαθούσαν να φέρουν τα μικρά παιδιά κοντά στον Ιησού (13-15). Ο Ιησούς όμως έχει άλλη άποψη. Θα χρησιμοποιήσει τα μικρά παιδιά για να δώσει ένα μεγάλο πνευματικό μάθημα στους παρευρισκομένους. Τα αφήνει κοντά του, τα ευλογεί και να εξυψώνει φανερώνοντας ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη να βρουν το μικρό παιδί ( την αγνή καρδιά, τα αγαθά κίνητρα και την πίστη) που κρύβουν μέσα τους για να μπουν στην βασιλεία των ουρανών.
Κανένα μικρό παιδί δεν θα ερχόταν κοντά στον Θεό ρωτώντας τι να κάνει για να κερδίσει την αγάπη του και έτσι να έχει αιώνια ζωή(16). Τα παιδάκια γνωρίζουν ότι είναι ανήμπορα να κερδίσουν με τις επιδόσεις τους κάτι σπουδαίο( αιώνια ζωή) από τον Θεό. Είναι πολύ μικρά για κάτι τόσο μεγάλο. Ο Ιησούς λοιπόν στην ερώτηση αυτού του μεγάλου που του έλειπε η καρδιά μικρού παιδιού αραδιάζει τις δέκα εντολές. Ευελπιστεί έτσι να τον κάνει να αντιληφθεί την προσωπική του ανεπάρκεια να κερδίσει τον Θεό. Ο άνθρωπος αυτός όμως βυθίζεται ακόμα περισσότερο στην αυτό-δικαίωση του λέγοντας πως όλες αυτές τις εντολές τις κράτησε πιστά από μικρό παιδί – πράγμα αδύνατο και ακατόρθωτο από οποιοδήποτε άνθρωπο. Ο Ιησούς όμως γνωρίζει τα κατάβαθα της καρδιάς μας και έτσι ξεσκεπάζει την υποκρισία αυτού του ανθρώπου αγγίζοντας αυτό που αγαπούσε περισσότερο- την περιουσία του. Ο άνθρωπος αυτός φεύγει στεναχωρημένος από τον Ιησού χωρίς να εννοήσει ότι αυτό που είχε περισσότερο ανάγκη για να κληρονομήσει αιώνια ζωή ήταν η καρδιά ενός μικρού παιδιού(22). Ο Ιησούς επιβεβαιώνει το μάθημα που θέλει να περάσει με τα λόγια του στο χωρίο 26. Η δωρεά την αιώνιας ζωής είναι ΔΩΡΕΑΝ και δίνεται μόνο με την δύναμη της αγάπης του Θεού στους ανθρώπους όπως αυτή φανερώθηκε δια μέσου του Ιησού Χριστού – Για τους ανθρώπους είναι αδύνατο να κερδίσουν την αιώνια ζωή.
Όσοι προσκολλούνται λοιπόν στην χάρη και στην αγάπη του Θεού είναι ικανοί να λάβουν αιώνια ζωή. Αυτοί τότε, σαν αποτέλεσμα της αγάπης τους ευχαρίστως θα αφήσουν κάθε τι που ανθρωπίνως θεωρείται πολύτιμο για να απολαύσουν τον Χριστό. Αυτό έκαναν οι μαθητές ακλουθώντας χωρίς δεύτερη σκέψη το κάλεσμα του Θεού στην ζωή τους. Ο Ιησούς όμως δίνει έμφαση στα κίνητρα και στα βάθη της καρδιάς των ανθρώπων τονίζοντας ότι αυτό που ανθρωπίνος πολλές φορές φαίνεται πολύ σπουδαίο για τον Θεό είναι ασήμαντο.
13 Τότε προσφέρθηκαν σ’ αυτόν παιδιά, για να επιθέσει σ’ αυτά τα χέρια και να προσευχηθεί· αλλά οι μαθητές τούς επιτίμησαν. Μάρκ. 10:13; Λουκ. 18:15;
14 Ο Ιησούς όμως είπε: «Αφήστε τα παιδιά και μην τα εμποδίζετε να έρθουν προς εμένα, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία των ουρανών». Ματθ. 18:3; 1Κορ. 14:20; 1Πέτ. 2:2; 15 Και αφού επέθεσε τα χέρια σ’ αυτά, έφυγε από εκεί.
16 Και ιδού, ένας τον πλησίασε και του είπε: «Δάσκαλε, τι αγαθό να κάνω, για να έχω ζωή αιώνια;» Ματθ. 10:17; Λουκ. 18:18;
17 Εκείνος του είπε: «Τι με ρωτάς για το αγαθό; Ένας είναι ο Αγαθός. Αν όμως θέλεις να εισέλθεις στη ζωή, τήρησε τις εντολές».
18 Του λέει: «Ποιες;» Και ο Ιησούς είπε: «Το μη φονεύσεις, μη μοιχέψεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, Έξ. 20:12; Δευτ. 5:17; Ρωμ. 13:9; 19 τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου, και να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». Λευ. 19:17; Ματθ. 22:39; Μάρκ. 12:31; Γαλ. 5:14; Ιακ. 2:8;
20 Του λέει ο νεαρός: «Όλα αυτά τα φύλαξα. Σε τι ακόμα υστερώ;»
21 Του είπε ο Ιησούς: «Αν θέλεις να είσαι τέλειος, πήγαινε, πούλησε τα υπάρχοντά σου και δώσε τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς, και έλα ακολούθα με». Ματθ. 6:19; Λουκ. 12:33; Λουκ. 16:9; 1Τιμ. 6:19;
22 Όταν άκουσε όμως ο νεαρός αυτόν το λόγο, έφυγε λυπημένος· γιατί είχε κτήματα πολλά.
23 Ο Ιησούς, τότε, είπε στους μαθητές του: «Αλήθεια σας λέω ότι πλούσιος θα εισέλθει δύσκολα στη βασιλεία των ουρανών. Παρ. 11:28; Μάρκ. 10:23; Λουκ. 18:24; 24 Και πάλι σας λέω, ευκολότερο είναι μια καμήλα να περάσει από τρύπα βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού».
25 Και όταν το άκουσαν οι μαθητές, εκπλήττονταν πάρα πολύ, λέγοντας: «Ποιος άραγε δύναται να σωθεί;»
26 Αφού τους κοίταξε τότε μέσα στα μάτια ο Ιησούς, τους είπε: «Για τους ανθρώπους αυτό είναι αδύνατο, αλλά για το Θεό όλα είναι δυνατά». Ιώβ 42:2; Ιερ. 32:17; Ζαχ. 8:6; Λουκ. 1:37; Λουκ. 18:27;
27 Τότε έλαβε το λόγο ο Πέτρος και του είπε: «Ιδού, εμείς τα αφήσαμε όλα και σε ακολουθήσαμε· τι άραγε θα συμβεί σ’ εμάς;» Ματθ. 4:20; Μάρκ. 10:28; Λουκ. 5:11; Λουκ. 18:28;
28 Και ο Ιησούς τους είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι εσείς που με ακολουθήσατε, κατά την παλιγγενεσία, όταν καθίσει ο Υιός του ανθρώπου πάνω στο θρόνο της δόξας του, θα καθίσετε κι εσείς πάνω σε δώδεκα θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ. Λουκ. 22:30; 29 Και καθένας που άφησε οικίες ή αδελφούς ή αδελφές ή πατέρα ή μητέρα ή παιδιά ή αγρούς, εξαιτίας του ονόματός μου, εκατονταπλάσια θα λάβει και θα κληρονομήσει ζωή αιώνια. Δευτ. 33:9; Ιώβ 42:12; 30 Πολλοί όμως πρώτοι θα είναι τελευταίοι και τελευταίοι πρώτοι». Μάρκ. 10:31; Λουκ. 13:30;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 14:13 -36 εδώ
Ο Ιησούς ακούγοντας για τον θάνατο του Ιωάννη του βαπτιστή αναζητά την απομόνωση γεγονός που δείχνει την βαθιά του λύπη(1-2). Ίσως η θυσία του βαπτιστή να του θύμισε τον δικό του προορισμό, τον βαρύ σταυρό που σύντομα θα έπρεπε να κουβαλήσει. Και πάλι όμως συγκεντρώνεται στο έργο που του έχει αναθέσει ο πατέρας χωρίς να αφήσει τα συναισθήματα του να τον παρασύρουν. Μάλιστα φαίνεται πως βγαίνει πιο δυνατός μέσα απ’ αυτή του την δοκιμασία καθώς συμπονεί, θεραπεύει και διδάσκει ασταμάτητα τα πλήθη μέχρι αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας(15).
Όταν οι μαθητές του βλέπουν τον υπερβολικό ζήλο του για τα πνευματικά προσπαθούν να τον διορθώσουν παρατηρώντας ότι ο τόπος που βρίσκονταν ήταν απομονωμένος και έτσι οι άνθρωποι που τον ακολουθούσαν δεν θα μπορούσαν να βρουν κάτι για να φάνε(15). Ο Ιησούς όμως δεν είχε σκοπό να αμελήσει την βασική αυτή ανάγκη του πλήθους αλλά ως καλός οικοδεσπότης πνευματικής τροφής είχε στο μενού του συμπεριλάβει ένα θαυμαστικό γεύμα. Ένα γεύμα ψωμιών και ψαριών που πολλαπλασιάζονται για να υπερκαλύψουν την πείνα του πλήθους που ακουμπούσε τις 5000 άνδρες με τις οικογένειες τους(21).
Μετά από αυτό το μεγάλο θαύμα ο Ιησούς διώχνει το πλήθος και απομονώνεται για προσευχή. Πόσο σημαντικό είναι, μετά από κάθε μεγάλη και κουραστική μας νίκη να μένουμε μόνοι μας με τον Θεό. Έτσι δεν δίνουμε τόπο στον εγωισμό και στην κούραση.
13 Όταν λοιπόν το άκουσε ο Ιησούς, αναχώρησε από εκεί με πλοίο σε έρημο τόπο ιδιαιτέρως. Και μόλις το άκουσαν τα πλήθη, τον ακολούθησαν πεζή από τις πόλεις.Ματθ. 12:15; Μάρκ. 6:31; Λουκ. 9:10; 14 Και όταν εξήλθε, είδε πολύ πλήθος και τους σπλαχνίστηκε και θεράπευσε τους αρρώστους τους.Ματθ. 9:36; Ιωάν. 6:5; 15 Όταν λοιπόν βράδιασε, τον πλησίασαν οι μαθητές λέγοντας: « Ο τόπος είναι έρημος και η ώρα ήδη πέρασε. Απόλυσε τα πλήθη, για να πάνε στα χωριά και να αγοράσουν τρόφιμα για τους εαυτούς τους».Μάρκ. 6:35; Λουκ. 9:12;
16 Ο Ιησούς όμως τους είπε: «Δεν έχουν ανάγκη να φύγουν· δώστε τους εσείς να φάνε».
17 Εκείνοι του λένε: «Δεν έχουμε εδώ παρά μόνο πέντε άρτους και δύο ψάρια».
18 Αυτός είπε: «Φέρτε μου εδώ αυτά».
19 Και διέταξε τα πλήθη να καθίσουν πάνω στο χορτάρι, έλαβε τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια, σήκωσε πάνω το βλέμμα στον ουρανό και ευλόγησε το Θεό και, αφού τα έκοψε με τα χέρια, έδωσε στους μαθητές τούς άρτους και οι μαθητές στα πλήθη. 1Σαμ. 9:13; 20 Και έφαγαν όλοι και χόρτασαν, και σήκωσαν το περίσσευμα των κομματιών, δώδεκα κοφίνια γεμάτα. 21 Και αυτοί που έτρωγαν ήταν περίπου πέντε χιλιάδες άντρες, χωρίς ναμετρηθούν γυναίκες και παιδιά. 22 Και αμέσως ανάγκασε τους μαθητές να μπουν στο πλοίο και να πάνε πριν από αυτόν στην όχθη αντίπερα, ωσότου να απολύσει τα πλήθη.Μάρκ. 6:45; Ιωάν. 6:17; 23 Και αφού απόλυσε τα πλήθη, ανέβηκε στο όρος ιδιαιτέρως για να προσευχηθεί. Και όταν βράδιασε, ήταν μόνος εκεί.Μάρκ. 6:46; Ιωάν. 6:15;
24 Και το πλοίο ήδη απείχε πολλά χιλιόμετρα από την ξηρά και βασανιζόταν από κύματα, γιατί ο άνεμος ήταν αντίθετος. 25 Κατά τα ξημερώματα, λοιπόν, ήρθε προς αυτούς περπατώντας πάνω στη λίμνη. 26 Και οι μαθητές, επειδή τον είδαν να περπατάει πάνω στη λίμνη, ταράχτηκαν λέγοντας ότι είναι φάντασμα, και έκραξαν από το φόβο. 27 Ευθύς όμως τους μίλησε ο Ιησούς λέγοντας: «Έχετε θάρρος, εγώ είμαι· μη φοβάστε».
28 Του αποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και είπε: «Κύριε, αν είσαι εσύ, διάταξέ με να έρθω προς εσένα πάνω στα νερά». 29 Εκείνος είπε: «Έλα». Και αφού ο Πέτρος κατέβηκε από το πλοίο, περπάτησε πάνω στα νερά και ήρθε προς τον Ιησού. 30 Βλέποντας όμως τον άνεμο ισχυρό, φοβήθηκε και, επειδή άρχισε να καταποντίζεται, φώναξε λέγοντας: «Κύριε, σώσε με». 31 Αμέσως τότε ο Ιησούς, αφού έκτεινε το χέρι, τον έπιασε και του λέει: «Ολιγόπιστε, γιατί δίστασες;»
32 Και μόλις αυτοί ανέβηκαν στο πλοίο, κόπασε ο άνεμος. 33 Εκείνοι μέσα στο πλοίο τον προσκύνησαν λέγοντας: «Αληθινά είσαι Υιός Θεού». 34 Και αφού διαπέρασαν τη λίμνη, ήρθαν στην ξηρά, στη Γεννησαρέτ.Μάρκ. 6:53; 35 Και μόλις τον αναγνώρισαν οι άνθρωποι του τόπου εκείνου, απέστειλαν μηνυτές σ’ όλα εκείνα τα περίχωρα, και έφεραν προς αυτόν όλους όσοι ήταν σε κακή κατάσταση 36 και τον παρακαλούσαν μόνο να αγγίξουν το κράσπεδο του ρούχου του. Και όσοι άγγιξαν διασώθηκαν.
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 13:47 -14:12 εδώ
Με την παραβολή με τα δίκτυα ο Ιησούς τονίζει ακόμα μια φορά τον τρόπο που διάλεξε ο Θεός για να εδραίωση την βασιλεία του. Στην ίδια θάλασσα κολυμπάνε ψάρια χρήσιμα και ψάρια άχρηστα. Με την συντέλεια του κόσμου ο Θεός θα φέρει μέσα στο δίκτυ του όλους τους ανθρώπους και θα ξεχωρίσει τους πιστούς (χρήσιμα ψάρια) από τους απίστους ( οι άνθρωποι που έζησαν για τον εαυτό και τις απολαύσεις τους απορρίπτοντας την αγάπη του Θεού- Απιστία ). Η ζωή μακριά από τον Θεό είναι για όσους αλόγιστα την επιλέγουν αιώνια κόλαση και καταστροφή(50).
Θα περίμενε κανείς ότι οι συγγενείς και οι φίλοι του Ιησού θα ήταν οι πρώτοι που θα τον αναγνώριζαν και θα χαιρόντουσαν για την καλή του φήμη. Η απόρριψη από τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους συνήθως είναι και η πιο επώδυνη και αυτή που μπορεί να μας κάνει να υποχωρήσουμε αποθαρρύνοντας μας. Ο Ιησούς δεν αφήνει την απόρριψη να επηρεάσει το έργο του στους άλλους ανθρώπους. Η απιστία τους και η απόρριψη τους γίνεται εμπόδιο στην δική τους ζωή αφού δεν επιτρέπει στον Θεό να ενεργήσει θαυματουργικά και σωτήρια ανάμεσα τους(58).
Κεφάλαιο 14
Όταν ένας άνθρωπος κάνει Θεό της ζωής του τον εαυτό του τότε καθοδηγείται από οτιδήποτε εξυπηρετεί τον ίδιο. Ο Ηρώδης φυλακίζει τον Ιωάννη τον Βαπτιστή παρόλο που απ’ ότι φαίνεται αναγνωρίζει ότι αυτός είναι ένας προφήτης του ζωντανού Θεού(9). Αυτό το κάνει για να μπορεί χωρίς εμπόδια να συνεχίσει την παράνομη σχέση του με την γυναίκα του αδελφού του ( σχέση την οποία ο βαπτιστής κατάκρινε δημοσίως).
Στην συνέχεια παγιδεύεται από την Ηρωδιάδα μέσα από το πάθος των σαρκικών του επιθυμιών για να δολοφονήσει τον βαπτιστή.
Ο Ιωάννης γίνεται μάρτυρας της αλήθειας με τον θάνατο του ενώ ο Ηρώδης σκλάβος του εγωισμού του. Η αρρώστια της απιστίας και του εγωισμού είναι η χειρότερη όλων των παθήσεων αφού κάνει τον άνθρωπο να βλέπει φαντάσματα να τον κυνηγούν και τον βάζει στον δρόμο της αυτό-καταστοφής(1-2).
47 Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με δίχτυ που ρίχτηκε στη θάλασσα και σύναξε ψάρια από κάθε γένος. 48 Το οποίο, όταν γέμισε, το ανέβασαν στο γιαλό και, αφού κάθισαν, μάζεψαν τα καλά σε αγγεία, ενώ τα άχρηστα τα έριξαν έξω. 49 Έτσι θα γίνει κατά τη συντέλεια του αιώνα: θα εξέλθουν οι άγγελοι και θα ξεχωρίσουν τους κακούς μέσα από τους δίκαιους 50 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών».Ματθ. 13:42;
51 «Έχετε καταλάβει όλα αυτά;» Του λένε: «Ναι». 52 Εκείνος τους είπε: «Γι’ αυτό κάθε γραμματέας που μαθήτεψε στη βασιλεία των ουρανών είναι όμοιος με άνθρωπο οικοδεσπότη, ο οποίος βγάζει από το θησαυρό του καινούργια και παλιά».
53 Και συνέβηκε, όταν τέλειωσε ο Ιησούς αυτές τις παραβολές, να αναχωρήσει από εκεί.Μάρκ. 6:1; Λουκ. 4:16;
54 Και αφού ήρθε στην πατρίδα του, τους δίδασκε στη συναγωγή τους, ώστε αυτοί να εκπλήσσονται και να λένε: «Από πού έρχονται σε τούτον αυτή η σοφία και οι θαυματουργικές δυνάμεις;Μάρκ. 6:2; 55 Δεν είναι αυτός ο γιος του ξυλουργού; Δε λέγεται η μητέρα του Μαριάμ και οι αδελφοί του Ιάκωβος και Ιωσήφ και Σίμωνας και Ιούδας;Ιωάν. 6:42; 56 Και οι αδελφές του δεν είναι όλες κοντά μας; Από πού λοιπόν ήρθαν σε τούτον όλα αυτά;» 57 Και σκανδαλίζονταν με αυτόν. Τότε ο Ιησούς τους είπε: «Δεν υπάρχει προφήτης ατίμητος παρά μόνο στην πατρίδα του και στην οικία του».Μάρκ. 6:4; Λουκ. 4:24; Ιωάν. 4:44; 58 Και δεν έκανε εκεί πολλές θαυματουργικές δυνάμεις εξαιτίας της απιστίας τους.
Ματθαίος 14
1 Εκείνον τον καιρό άκουσε ο Ηρώδης ο τετράρχης τη φήμη του ΙησούΜάρκ. 6:14; Λουκ. 9:7; 2 και είπε στους δούλους του: «Αυτός είναι ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Αυτός αναστήθηκε από τους νεκρούς, και γι’ αυτό οι θαυματουργικές δυνάμεις ενεργούν μέσω αυτού».
3 Γιατί ο Ηρώδης, αφού συνέλαβε τον Ιωάννη, τον έδεσε και τον έβαλε μέσα στη φυλακή εξαιτίας της Ηρωδιάδας, της γυναίκας του Φιλίππου του αδελφού του.Μάρκ. 6:17; Λουκ. 3:19; 4 Γιατί ο Ιωάννης του έλεγε: «Δεν σου επιτρέπεται να την έχεις».Λευ. 18:16; 5 Και ενώ ήθελε να τον σκοτώσει, φοβήθηκε το πλήθος, επειδή τον θεωρούσαν προφήτη.Ματθ. 21:26; 6 Όταν λοιπόν έγιναν τα γενέθλια του Ηρώδη, χόρεψε η θυγατέρα της Ηρωδιάδας στο μέσο και άρεσε στον Ηρώδη.Γέν. 40:20; Μάρκ. 6:21; 7 Γι’ αυτό της υποσχέθηκε με όρκο να της δώσει ό,τι κι αν ζητήσει.Κρ. 11:30; 8 Εκείνη, αφού καθοδηγήθηκε από τη μητέρα της, είπε: «Δώσε μου εδώ, πάνω σε ένα πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή». 9 Και παρόλο που λυπήθηκε ο βασιλιάς, όμως εξαιτίας των όρκων και γι’ αυτούς που κάθονταν μαζί στοτραπέζι, διέταξε να της δοθεί. 10 Και έστειλε και αποκεφάλισε τον Ιωάννη μέσα στη φυλακή. 11 Και έφεραν το κεφάλι του πάνω σε ένα πιάτο και δόθηκε στο κορίτσι, και το έφερε στη μητέρα της. 12 Και αφού πλησίασαν οι μαθητές του, σήκωσαν το πτώμα και το έθαψαν, και μετά ήρθαν και το ανάγγειλαν στον Ιησού.
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 13:24 -46 εδώ
Ο σκοπός του Θεού είναι να εξαπλωθεί η βασιλεία του στα πέρατα της γης σώζοντας έτσι τον άνθρωπο και επαναφέροντας τον κοντά του. Ο Ιησούς Χριστός η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους γίνεται άνθρωπος και έρχεται κάτω στην γη ταπεινά (σαν ένας ασήμαντος σπόρος) για να σπείρει την αγάπη του Θεού και να φέρει την σωτηρία των ανθρώπων(32-34). Ο άνθρωπος που αντιλαμβάνεται αυτή την σπουδαία αλήθεια θα κάνει τα πάντα για να αποκτήσει την σωτηρία που προσφέρει ο Ιησούς και να γίνει μέλος της οικογένειας του Θεού και κατ’ επέκταση κομμάτι της βασιλείας του(44-45).
Αξίζει να σημειωθεί πως με εντολή του Θεού τα ζιζάνια μεγαλώνουν μαζί με το σιτάρι ( καλός σπόρος) μέχρι την ημέρα του θερισμού. Το παιδί του Θεού έρχεται αντιμέτωπο με διάφορες καταστάσεις στην ζωή του, καταστάσεις που είναι προιον κακού σπόρου. Αν γνωρίζει ομως οτι σε όλα αυτά που καλείτε να αντιμετωπίσει ο Θεός είναι κυρίαρχος τότε δεν θα πνίγεται μέσα στις διαφορες καταστάσεις της ζωής αλλά θα τις βλέπει ως αφορμή για να ανέβει πιο ψηλά και να δυναμώσει πνευματικά. Η εκδίκηση για κάθε κακο, για κάθε ταλεπώρια που περνά ο χριστιανός δεν του ανήκει αλλά θα πρέπει ταπεινά να την αφήνει στα χέρια του παντοδύναμου Θεού.
24 Άλλη παραβολή τους παρέθεσε λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών ομοιώθηκε με άνθρωπο που έσπειρε καλό σπόρο στον αγρό του. 25 Ενώ όμως οι άνθρωποι κοιμούνταν, ήρθε ο εχθρός του και έσπειρε από πάνω ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι και έφυγε. 26 Όταν λοιπόν βλάστησαν τα φυτά και έκαναν καρπό, τότε φάνηκαν και τα ζιζάνια. 27 Πλησίασαν τότε οι δούλοι του οικοδεσπότη και του είπαν: “Κύριε, δεν έσπειρες καλό σπόρο στον αγρό σου; Από πού λοιπόν έχει ζιζάνια”; 28 Εκείνος τους είπε: “Κάποιος άνθρωπος εχθρός το έκανε αυτό”. Και οι δούλοι τού λένε: “Θέλεις λοιπόν να πάμε και να τα μαζέψουμε”; 29 Εκείνος τους λέει: “Όχι, μην τυχόν μαζεύοντας τα ζιζάνια ξεριζώσετε συγχρόνως μαζί με αυτά και το σιτάρι. 30 Αφήστε να αυξάνουν μαζί και τα δύο ως το θερισμό, και κατά τον καιρό του θερισμού θα πω στους θεριστές: ‘Μαζέψτε πρώτα τα ζιζάνια και δέστε τα σε δέσμες, για να τα κατακάψετε, αλλά το σιτάρι να το συνάξετε στη αποθήκη μου’ ”».Ματθ. 3:12;
31 Άλλη παραβολή τους παρέθεσε, λέγοντας: «Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με κόκκο σιναπιού, που έλαβε ένας άνθρωπος και τον έσπειρε στον αγρό του.Μάρκ. 4:30; Λουκ. 13:18; 32 Ο οποίος, βέβαια, είναι μικρότερος από όλους τους σπόρους, όταν όμως αυξηθεί, είναι το μεγαλύτερο από τα λάχανα και γίνεται δέντρο, ώστε να έρθουν τα πετεινά του ουρανού και να φωλιάζουν στα κλαδιά του».
33 Τους είπε και άλλη παραβολή: «Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με προζύμι που έλαβε μια γυναίκα και το έκρυψε μέσα σε είκοσι πέντε κιλά αλεύρι, ωσότου ζυμώθηκε όλο».Λουκ. 13:20-21;
34 Όλα αυτά τα μίλησε ο Ιησούς με παραβολές στα πλήθη και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε τίποτα.Μάρκ. 4:33; 35 Για να εκπληρωθεί αυτό που ειπώθηκε μέσω του προφήτη, όταν έλεγε: Θα ανοίξω με παραβολές το στόμα μου, θα μιλήσω δυνατά για πράγματα κρυμμένα από τη δημιουργία του κόσμου.Ψαλ. 78:2;
36 Τότε άφησε τα πλήθη και ήρθε στην οικία. Και τον πλησίασαν οι μαθητές του λέγοντας: «Διασαφήνισέ μας την παραβολή των ζιζανίων του αγρού».
37 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Αυτός που σπέρνει τον καλό σπόρο είναι ο Υιός του ανθρώπου, 38 και ο αγρός είναι ο κόσμος, και ο καλός σπόρος, αυτοί είναι οι γιοι της βασιλείας. Ενώ τα ζιζάνια είναι οι γιοι του Πονηρού, 39 και ο εχθρός που τα έσπειρε είναι ο Διάβολος, και ο θερισμός είναι η συντέλεια του αιώνα και οι θεριστές είναι άγγελοι.Ιωήλ 3:13; Αποκ. 14:15; 40 Όπως ακριβώς, λοιπόν, μαζεύονται τα ζιζάνια και κατακαίγονται σε φωτιά, έτσι θα είναι κατά τη συντέλεια του αιώνα. 41 Θα αποστείλει ο Υιός του ανθρώπου τους αγγέλους του, και θα μαζέψουν από τη βασιλεία του όλα τα σκάνδαλα και όσους πράττουν την ανομία 42 και θα τους ρίξουν στο καμίνι της φωτιάς. Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών.Ματθ. 8:12; Ματθ. 22:13; Ματθ. 24:51; Ματθ. 25:30; Λουκ. 13:28; 43 Τότε οι δίκαιοι θα ακτινοβολήσουν σαν τον ήλιο μέσα στη βασιλεία του Πατέρα τους. Όποιος έχει αυτιά ας ακούει».Δαν. 12:3; 1Κορ. 15:42;
44 «Η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια με θησαυρό κρυμμένο μέσα στον αγρό, που τον βρήκε ένας άνθρωπος και τον έκρυψε, και από τη χαρά του πηγαίνει και πουλά όλα όσα έχει και αγοράζει εκείνο τον αγρό.Φιλ. 3:7;
45 Πάλι, η βασιλεία των ουρανών είναι όμοια μ’ έναν άνθρωπο έμπορο που ζητά καλά μαργαριτάρια. 46 Και όταν βρήκε ένα πολύτιμο μαργαριτάρι, έφυγε και πούλησε όλα όσα είχε και το αγόρασε.
Ματθαίος 12:46 -13:23, 19/01/2012,
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 12:46 -13:23 εδώ
(12:46-50) Ο Ιησούς εδώ δεν υποτιμά την αξία της οικογένειας. ΟΧΙ! Θέλει όμως να τονίσει ότι πάνω από την φυσική μας οικογένεια ( όποια και αν είναι αυτή) αξίζει να βάλουμε την σχέση μας μαζί του. Μπορούμε να μπούμε στην οικογένεια του Θεού αν δεχτούμε την αγάπη του και ακολουθήσουμε με υπακοή το κάλεσμα του. Αυτός που γνήσια αγαπά φαίνεται από την υπακοή του (50) γιατί έτσι δείχνει πόσο θέλει να δώσει χαρά και ικανοποίηση σ’ αυτόν που αγαπά.
Πολλοί είναι αυτοί που μαζί με τους γνήσιους πιστούς έρχονται στον Ιησού για βοήθεια ή για να τον ακούσουν. Άλλοι από περιέργεια άλλοι από θαυμασμό άλλοι από ανάγκη για βοήθεια και κάποιοι (και αυτοί είναι η μειονότητα) έρχονται σ’ αυτόν από αγάπη. Τον Ιησού δεν τον συνεπαίρνει ο όχλος αλλά τους λέει μια παραβολή ώστε να προβληματιστούν και να αναλογιστούν τον λόγο για τον οποίο τον ακολουθούσαν.
Κάποιοι λοιπόν από τον όχλο που ακολουθούν τον Ιησού είναι ο σκληρός δρόμος οι οποίοι αφού ακούνε τον λόγο του Θεού και τα καλά νέα της σωτηρίας γρήγορα τον απορρίπτουν σαν κάτι που δεν αξίζει. Άλλοι άνθρωποι είναι όπως το πετρώδες έδαφος(5) , δέχονται τον σπόρο ο οποίος γρήγορα αυξάνει αλλά όταν αρχίζουν οι άλλοι να τους κατηγορούν και να τους κοροϊδεύουν για την πίστη τους προτιμούν την δόξα των ανθρώπων και παραιτούνται. Κάποιοι είναι όπως το έδαφος με τα αγκάθια(7) που δέχεται τον σπόρο και αυτός αυξάνει αλλά οι μέριμνες της ζωής, το άγχος και οι διάφορες φροντίδες πνίγουν την αγάπη τους για τον Θεό παραιτούνται προτιμώντας τον εύκολο δρόμο των πολλών. Τέλος οι άνθρωποι που ακολουθούν με κίνητρο τους την ειλικρινή αγάπη του Θεού αυτοί είναι η καλή γη. Δεν πτοούνται από διωγμούς και φροντίδες της ζωής αλλά επιμένουν ακλόνητοι μέχρι που να μεγαλώσουν αρκετά και να φέρουν πλούσιο καρπό για τον Θεό.
Ο Ιησούς μιλούσε με παραβολές στους όχλους γιατί πολλοί απ’ αυτούς τον ακολουθούσαν με λάθος κίνητρα. Ήθελε να τους κάνει να αναλογιστούν και να αναζητήσουν ειλικρινά την αλήθεια γι’ αυτό τους μιλούσε με παραβολές. Αυτοί οι άνθρωποι έπρεπε να αλλάξουν τον τρόπο που ακούνε κα βλέπουν ώστε να επιστρέψουν στον Χριστό προς σωτηρία. Αυτοί που ακούνε πολλές φορές την αλήθεια και την περιφρονούν ίσως έχουν ανάγκη να ακούσουν με όχι τόσο ξεκάθαρο τρόπο (.π.χ μέσα από παραβολές). Ίσως έτσι αναρωτηθούν και να ψάξουν ειλικρινά την αλήθεια!
46 Ενώ ακόμη αυτός μιλούσε στα πλήθη, ιδού, η μητέρα και οι αδελφοί του είχαν σταθεί έξω, ζητώντας να του μιλήσουν. Μάρκ. 3:31; Λουκ. 8:20; 47 Είπε τότε κάποιος σ’ αυτόν: «Ιδού, η μητέρα σου και οι αδελφοί σου έξω έχουν σταθεί ζητώντας να σου μιλήσουν».
48 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε σ’ αυτόν που του το έλεγε: «Ποια είναι η μητέρα μου και ποιοι είναι οι αδελφοί μου;» 49 Και αφού εξέτεινε το χέρι του πάνω στους μαθητές του, είπε: «Ιδού η μητέρα μου και οι αδελφοί μου. 50 Γιατί όποιος κι αν κάνει το θέλημα του Πατέρα μου που είναι στους ουρανούς, αυτός μου είναι αδελφός και αδελφή και μητέρα». 2Κορ. 5:16; Γαλ. 5:6; Γαλ. 6:15; Κολ. 3:11;
Ματθαίος 13
1 Εκείνη την ημέρα εξήλθε ο Ιησούς από την οικία και καθόταν δίπλα στη λίμνη. Μάρκ. 4:1; Λουκ. 8:4-5; 2 Τότε συνάχτηκαν κοντά του πλήθη πολλά, ώστε αυτός αναγκάστηκε να μπει σε πλοίο και να καθίσει, και όλο το πλήθος είχε σταθεί στο γιαλό. Λουκ. 5:3;
3 Και τους μίλησε πολλά με παραβολές, λέγοντας: «Ιδού, εξήλθε ο σπορέας για να σπείρει. 4 Και ενώ έσπερνε, μερικοί σπόροι έπεσαν δίπλα στην οδό και, αφού ήρθαν τα πετεινά, τους κατάφαγαν. 5 Άλλοι όμως έπεσαν πάνω στα πετρώδη εδάφη όπου δεν είχε γη πολλή, και αμέσως φύτρωσαν επειδή δεν είχε βάθος η γη. 6 Και όταν ο ήλιος ανάτειλε, κάηκαν και, επειδή δεν είχαν ρίζα, ξεράθηκαν. 7 Και άλλοι έπεσαν στα αγκάθια, και μεγάλωσαν τα αγκάθια και τους έπνιξαν. 8 Άλλοι όμως έπεσαν στη γη την καλή και έδιναν καρπό, ο ένας εκατό, ο άλλος εξήντα και ο άλλος τριάντα. 9 Όποιος έχει αυτιά ας ακούει».
10 Και τότε πλησίασαν οι μαθητές και του είπαν: «Γιατί τους μιλάς με παραβολές;» Μάρκ. 4:10; Λουκ. 8:9;
11 Εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Επειδή σ’ εσάς έχει δοθεί να γνωρίσετε τα μυστήρια της βασιλείας των ουρανών, αλλά σ’ εκείνους δεν έχει δοθεί. Ματθ. 11:25; 2Κορ. 3:14; 12 Γιατί σ’ όποιον έχει θα του δοθεί και θα του περισσέψει· σ’ όποιον όμως δεν έχει, και αυτό που έχει θα αφαιρεθεί από αυτόν. Ματθ. 25:29; Μάρκ. 4:24-25; Λουκ. 8:18; Λουκ. 19:26; 13 Γι’ αυτό με παραβολές τους μιλάω, επειδή ενώ βλέπουν, δε βλέπουν, και ενώ ακούν, δεν ακούν ούτε καταλαβαίνουν. 14 Και έτσι εκπληρώνεται σ’ αυτούς η προφητεία του Ησαΐα που λέει: Με την ακοή θ’ ακούτε αλλά δε θα καταλάβετε, και βλέποντας θα βλέπετε αλλά δε θα δείτε. Ησ. 6:9; Μάρκ. 4:12; Λουκ. 8:10; Ιωάν. 12:40; Πράξ. 28:26; Ρωμ. 11:8; 15 Γιατί πάχυνε η καρδιά του λαού τούτου και με τ’ αυτιά τους βαριάκουσαν και τους οφθαλμούς τους έκλεισαν, μην τυχόν δουν με τους οφθαλμούς και με τ’ αυτιά ακούσουν, και με την καρδιά καταλάβουν και επιστρέψουν και τους γιατρέψω. 16 Όμως οι δικοί σας οφθαλμοί είναι μακάριοι γιατί βλέπουν και τα αυτιά σας γιατί ακούνε. Λουκ. 10:23; Ιωάν. 20:29; 1Πέτ. 1:8; 17 Γιατί αλήθεια σας λέω ότι πολλοί προφήτες και δίκαιοι επιθύμησαν να δουν αυτά που βλέπετε, αλλά δεν τα είδαν· και να ακούσουν αυτά που ακούτε, αλλά δεν τα άκουσαν». 1Πέτ. 1:10;
18 «Εσείς λοιπόν ακούστε την παραβολή εκείνου που έσπειρε: Μάρκ. 4:13; Λουκ. 8:11; 19 Σε καθέναν που ακούει το λόγο της βασιλείας και δεν καταλαβαίνει έρχεται ο Πονηρός και αρπάζει το σπαρμένο μέσα στην καρδιά του: αυτός είναι που σπάρθηκε δίπλα στην οδό. Ματθ. 4:23; 20 Εκείνος που σπάρθηκε στα πετρώδη εδάφη, αυτός είναι που ακούει το λόγο και ευθύς τον λαβαίνει με χαρά. 21 Δεν έχει όμως ρίζα μέσα του αλλά είναι πρόσκαιρος και, όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, ευθύς σκανδαλίζεται. 22 Εκείνος που σπάρθηκε στα αγκάθια, είναι αυτός που ακούει το λόγο, αλλά η μέριμνα του αιώνα και η απάτη του πλούτου συμπνίγουν το λόγο και γίνεται άκαρπος. Ματθ. 19:23; Μάρκ. 10:23; Λουκ. 18:24; 1Τιμ. 6:9; 23 Εκείνος που σπάρθηκε στην καλή γη, είναι αυτός που ακούει το λόγο και τον καταλαβαίνει, ο οποίος πράγματι καρποφορεί και κάνει ο ένας εκατό, ο άλλος εξήντα και ο άλλος τριάντα».
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 12:22-45 εδώ
Ο Θεός δίνει σε όλους τους ανθρώπους αναρίθμητες ευκαιρίες να τον γνωρίσουν. Κάποιοι άνθρωποι όμως όπως και οι φαρισαίοι της περικοπής μας έχουν αποφασίσει ότι τίποτα και κανείς δεν πρόκειται να τους κάνει να πιστέψουν στον Θεό. Παρόλα τα θαυμάσια με τα οποία ο Θεός του κατακλύζει αυτοί βρίσκουν κάθε φορά κάποιο τρόπο για να εκλογικεύσουν τα πάντα και να απορρίψουν τον Θεό ( απόρριψη του Θεού ). Ας προσέχουμε λοιπόν από μια τέτοια πόρωση της καρδιάς που φτάνει σε σημείο να βλέπει τον δαιμονισμένο τυφλό κωφάλαλο να ελευθερώνεται και να θεραπεύεται από το χέρι του Ιησού και αντί να αναγνωρίζει το μεγαλείο του Θεού να αποδίδει το θαύμα στον διάβολο(24). Πως θα ήταν ποτέ δυνατό το κακό να πολεμάει το κακό ώστε ένας διαβολικός άνθρωπος να εκβάλει από εγκλωβισμένους και παγιδευμένους ανθρώπους δαιμόνια(25-26). Εδώ οι Φαρισαίοι θα έπρεπε να ήταν σε θέση να καταλάβουν ότι ο Ιησούς με Πνεύμα Θεού(28) είχε δύναμη πάνω στις δαιμονικές δυνάμεις και ότι η νίκη του πάνω στον διάβολο ήταν απόδειξη της Θείας προέλευσής του(29).
Ο άνθρωπος λοιπόν ο οποίος έχει πάρει μέσα στην καρδιά του την απόφαση να απορρίψει τον Θεό ώστε τίποτα και κανένας να μην μπορεί να τον μεταπείσει διαπράττει την ασυγχώρητη αμαρτία της βλασφημίας του Πνεύματος του Αγίου. Ο γνήσιος πιστός λοιπόν θα αποδειχτεί από τα καλά του έργα και την αγάπη του για τον Θεό(33). Αυτός που ειλικρινά αγαπά τον Θεό δεν μπορεί να λέει για τον Ιησού ότι είναι άρχοντας των δαιμονίων. Αυτά που λέμε βγαίνουν από το περίσσευμα της καρδιάς μας και με αυτά φαίνεται έμπρακτα η αγάπη και αφοσίωση μας στον Θεό(34-35).
Κανένα σημείο λοιπόν δεν είναι αρκετό γι’ αυτούς που έχουν ήδη πάρει την απόφαση να απορρίψουν τον Ιησού(38). Το σημείο που θα πρέπει όλοι να έχουμε σημαία και καύχημα μας και που στερεώνει και καθοδηγεί την πίστη μας στον Χριστό είναι αυτό του θανάτου και της ανάστασης του. Αυτό είναι το σημείο της σωτηρίας κάθε ανθρώπου φτάνει με ταπεινή καρδιά και απλότητα να το δεχτεί(40-41).
22 Τότε έφεραν προς αυτόν ένα δαιμονισμένο τυφλό και κωφάλαλο. Και τον θεράπευσε, ώστε ο κωφάλαλος να μιλάει και να βλέπει. Ματθ. 9:32; Λουκ. 11:14; 23 Και έμεναν εκστατικά όλα τα πλήθη και έλεγαν: «Μήπως αυτός είναι ο γιος του Δαβίδ;» Ιωάν. 4:29;
24 Αλλά οι Φαρισαίοι, όταν το άκουσαν, είπαν: «Αυτός δε βγάζει τα δαιμόνια παρά μόνο μέσω του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων». Ματθ. 9:34; Μάρκ. 3:22; Λουκ. 11:15;
25 Και ο Ιησούς, επειδή ήξερε τις σκέψεις τους, τους είπε: «Κάθε βασιλεία, όταν χωριστεί κατά του εαυτού της, ερημώνεται· και κάθε πόλη ή οικία, όταν χωριστεί κατά του εαυτού της, δε θα σταθεί. 26 Και αν ο Σατανάς βγάζει το Σατανά, χωρίστηκε κατά του εαυτού του. Πώς λοιπόν θα σταθεί η βασιλεία του; 27 Και αν εγώ μέσω του Βεελζεβούλ βγάζω τα δαιμόνια, οι πνευματικοί γιοι σας μέσω ποιανού τα βγάζουν; Γι’ αυτό, αυτοί θα είναι κριτές σας. 28 Αν όμως με Πνεύμα Θεού εγώ βγάζω τα δαιμόνια, άρα έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού. 29 Ή πώς δύναται κάποιος να εισέλθει στην οικία του ισχυρού και να αρπάξει τα σκεύη του, αν δε δέσει πρώτα τον ισχυρό; Και τότε την οικία του θα λεηλατήσει. 30 Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου, και όποιος δε συνάζει μαζί μου σκορπίζει.
31 Γι’ αυτό σας λέω, κάθε αμαρτία και βλαστήμια θα αφεθεί στους ανθρώπους, αλλά η βλαστήμια στο Πνεύμα δε θα αφεθεί. Μάρκ. 3:28; Λουκ. 12:10; 1Ιωάν. 5:16; 32 Και σ’ όποιον πει λόγια κατά του Υιού του ανθρώπου θα του αφεθεί. Σ’ όποιον όμως πει κατά του Πνεύματος του Αγίου, δεν θα του αφεθεί ούτε σε τούτον τον αιώνα ούτε στο μελλοντικό». Αρ. 15:30; 1Σαμ. 2:25; 1Ιωάν. 5:16;
33 «Ή κάμετε το δέντρο καλό και τον καρπό του καλό, ή κάμετε το δέντρο σάπιο και τον καρπό του σάπιο. Γιατί το δέντρο γνωρίζεται από τον καρπό. Ματθ. 7:18; 34 Γεννήματα εχιδνών, πώς δύναστε να μιλάτε καλά, ενώ είστε κακοί; Γιατί το στόμα μιλά από το περίσσευμα της καρδιάς. Ψαλ. 40:10; Ματθ. 3:7; Λουκ. 6:45; 35 Ο αγαθός άνθρωπος βγάζει αγαθά από τον αγαθό θησαυρό του, και ο κακός άνθρωπος βγάζει κακά από τον κακό θησαυρό του. 36 Σας λέω, λοιπόν, ότι για κάθε ανωφελή λόγο που θα μιλήσουν οι άνθρωποι θα αποδώσουν λόγο γι’ αυτόν κατά την ημέρα της κρίσης. Εκκλ. 12:14; Εφεσ. 5:4; 37 Γιατί από τα λόγια σου θα δικαιωθείς και από τα λόγια σου θα καταδικαστείς». 2Σαμ. 1:16; Λουκ. 19:22;
38 Τότε έλαβαν το λόγο μερικοί από τους γραμματείς και από τους Φαρισαίους, λέγοντας: «Δάσκαλε, θέλουμε κάποιο σημείο να δούμε από εσένα». Ματθ. 16:1; Μάρκ. 8:11; Λουκ. 11:29; 1Κορ. 1:22;
39 Εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Μια γενιά κακή και μοιχαλίδα επιζητά σημείο, αλλά σημείο δε θα της δοθεί παρά μόνο το σημείο του Ιωνά του προφήτη. 40 Γιατί όπως ακριβώς ήταν ο Ιωνάς μέσα στην κοιλιά του κήτους τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, έτσι θα είναι ο Υιός του ανθρώπου μέσα στην καρδιά της γης τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. Ιων. 1:17; Ιων. 2:10; 41 Άντρες Νινευίτες θα αναστηθούν κατά την κρίση μαζί με αυτήν τη γενιά και θα την κατακρίνουν, γιατί μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά, και ιδού, περισσότερο του Ιωνά είναι εδώ. Ιων. 3:5; Λουκ. 11:32; 42 Η βασίλισσα του νότου θα εγερθεί κατά την κρίση μαζί με αυτήν τη γενιά και θα την κατακρίνει, γιατί ήρθε από τα πέρατα της γης, για να ακούσει τη σοφία του Σολομώντα, και ιδού, περισσότερο του Σολομώντα είναι εδώ». 1Βασ. 10:1; 2Χρ. 9:1; Λουκ. 11:31;
43 «Όταν λοιπόν το ακάθαρτο πνεύμα εξέλθει από τον άνθρωπο, περνά μέσα από άνυδρους τόπους, ζητώντας ανάπαυση, αλλά δε βρίσκει. Λουκ. 11:24; 44 Τότε λέει: “θα επιστρέψω Στον οίκο μου απ’ όπου εξήλθα”. Και όταν έρθει, τον βρίσκει αδειανό, σκουπισμένο και κοσμημένο. 45 Τότε πορεύεται και παραλαβαίνει μαζί του εφτά άλλα πνεύματα χειρότερα από τον εαυτό του και, αφού εισέλθουν, κατοικούν εκεί. Και γίνεται η τελευταία κατάσταση του ανθρώπου εκείνου χειρότερη από την πρώτη. Έτσι θα συμβεί και στη γενιά αυτήν την κακή». Εβρ. 6:4-5; Εβρ. 10:26; 2Πέτ. 2:20;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 12:1-21 εδώ
Ο Ιησούς εδώ καταδικάζει την τυπολατρία. Οι φαρισαίοι είχαν το θάρρος στους στην προσωπική αυτοθυσία μέσα από την τυπολατρία πιστεύοντας πως έτσι μπορούσε ο άνθρωπος να σταθεί μπροστά στον Θεό(2). Αυτός ήταν ο λόγος που χωρίς δισταγμό βιάστηκαν να κατηγορήσουν τους μαθητές του Χριστού για παραβίαση του νόμου γιατί αφού πείνασαν μαδούσαν στάχυα το Σάββατο για να φάνε. Αντίθετα ο Ιησούς τονίζει πως ο Θεός εκείνο που ζητά είναι έλεος και όχι θυσία μέσα από την τυπολατρία (7) . Με αυτό ουσιαστικά διακηρύσσει δίκαιους εκείνους που αντιλαμβάνονται την αδυναμία τους να σταθούν μπροστά στον Θεό και επιζητούν την συγχώρεση του. Ό νόμος δεν μπορεί να καταδικάσει τέτοιους ανθρώπους γιατί τους δικαιώνει αυτός που είναι Κύριος του νόμου, δηλαδή ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός(8).
Έτσι ο Ιησούς δεν διστάζει ούτε λεπτό μπροστά στις απειλές και τον φόβο που σπέρνουν οι τυπολάτρες. Ενώ λοιπόν ήταν Σάββατο δεν διστάζει να θεραπεύσει τον άνθρωπο με το ξερό χέρι(9-13). Η τυπολατρία συχνά οδηγά και στην υποκρισία αφού σκοπό της έχει την δόξα των ανθρώπων και την αυτό- δικαίωση. « Αν λοιπόν κανείς δεν θα δίσταζε το Σάββατο να σώσει το ζώο του όταν αυτό κινδυνεύει πόσο μάλλον δεν θα πρέπει να διστάζουμε να κάνουμε το καλό στους άλλους» τονίζει ο Ιησούς.
Αξίζει να εννοήσουμε εδώ πως αυτή η αντίσταση του Ιησού ενάντια στην τυπολατρία έγινε με κίνδυνο την ίδια του την ζωή δείχνοντας πόσο μισεί ο Θεός αυτή την θανάσιμη αμαρτία(14-15). Γνώριζε πολύ καλά πως η ζωή του είναι στα χέρια του Θεού και γι’ αυτό συνέχισε το έργο που του είχε αναθέσει χωρίς κανένα δισταγμό αλλά με ταπεινό και ήσυχο πνεύμα. Εκπληρώνεται λοιπόν ακόμα μια προφητεία του Ησαΐα στο πρόσωπο του Ιησού που αφορούσε τον ήσυχο και ταπεινό τρόπο με τον οποίο ο Μεσσίας θα έκανε το έργο του κάτω στην γη (19-20).
1 Κατ’ εκείνον τον καιρό πορεύτηκε ο Ιησούς το Σάββατο μέσα από τα σπαρτά. Οι μαθητές του, λοιπόν, πείνασαν και άρχισαν να μαδούν στάχυα και να τα τρώνε. Δευτ. 23:25; Μάρκ. 2:23; Λουκ. 6:1; 2 Αλλά οι Φαρισαίοι, όταν τους είδαν, του είπαν: «Ιδού, οι μαθητές σου κάνουν αυτό που δεν επιτρέπεται να κάνουν το Σάββατο». Έξ. 20:10;
3 Εκείνος τους είπε: «Δε διαβάσατε τι έκανε ο Δαβίδ, όταν πείνασε αυτός και όσοι ήταν μαζί του; 4 Πώς εισήλθε στον οίκο του Θεού και τους άρτους της προθέσεως έφαγαν, που δεν επιτρεπόταν σ’ αυτόν να φάει ούτε σ’ όσους ήταν μαζί του παρά μόνο στους ιερείς; Έξ. 29:33; Λευ. 24:9; 1Σαμ. 21:6; 5 Ή δε διαβάσατε μέσα στο νόμο ότι τα Σάββατα οι ιερείς μέσα στο ναό βεβηλώνουν το Σάββατο και είναι αθώοι; Αρ. 28:9; 6 Σας λέω, λοιπόν, ότι κάτι μεγαλύτερο από το ναό είναι εδώ. 2Χρ. 6:18; 7 Και αν είχατε γνωρίσει τι σημαίνει: Έλεος θέλω και όχι θυσία, δε θα καταδικάζατε τους αθώους. Ωσ. 6:6; Μιχ. 6:8; Ματθ. 9:13; Ματθ. 23:23; 8 Γιατί ο Υιός του ανθρώπου είναι Κύριος του Σαββάτου». Μάρκ. 2:28; Λουκ. 6:5;
9 Και αφού έφυγε από εκεί, ήρθε στη συναγωγή τους. Μάρκ. 3:1; Λουκ. 6:6; 10 Και ιδού ένας άνθρωπος που είχε ξερό χέρι. Τότε τον επερώτησαν λέγοντας: «Άραγε επιτρέπεται να θεραπεύσει κανείς τα Σάββατα;» – για να τον κατηγορήσουν. Λουκ. 14:3;
11 Εκείνος είπε σ’ αυτούς: «Ποιος άνθρωπος είναι από εσάς που θα έχει ένα πρόβατο και, αν αυτό πέσει το Σάββατο μέσα σε βόθρο, δε θα το κρατήσει και δε θα το σηκώσει; Έξ. 23:4; Δευτ. 22:4; 12 Πόσο λοιπόν διαφέρει ο άνθρωπος από το πρόβατο! Ώστε επιτρέπεται το Σάββατο να κάνει κανείς καλό». Γέν. 1:27;
13 Τότε λέει στον άνθρωπο: «Έκτεινε το χέρι σου». Και το εξέτεινε και αποκαταστάθηκε υγιές όπως το άλλο.
14 Και όταν εξήλθαν οι Φαρισαίοι, έκαναν συμβούλιο αποφασίζοντας εναντίον του, για να τον σκοτώσουν. Μάρκ. 3:6; Ιωάν. 5:18; Ιωάν. 10:39; Ιωάν. 11:53; 15 Ο Ιησούς, λοιπόν, επειδή το γνώρισε, αναχώρησε από εκεί. Και τον ακολούθησαν πλήθη πολλά, και τους θεράπευσε όλους, Ματθ. 10:23; 16 αλλά τους επιτίμησε να μην τον κάνουν φανερό, Ματθ. 9:30; Λουκ. 5:14; 17 για να εκπληρωθεί εκείνο που ειπώθηκε μέσω του Ησαΐα του προφήτη, όταν έλεγε: 18 Ιδού ο δούλος μου που διάλεξα, ο αγαπητός μου στον οποίο ευαρεστήθηκε η ψυχή μου. Θα θέσω το Πνεύμα μου πάνω του και δίκαιη κρίση στα έθνη θ’ αναγγείλει. Ησ. 42:1; Ματθ. 3:17; Ματθ. 17:5; Μάρκ. 1:11; Κολ. 1:13; 2Πέτ. 1:17; 19 Δε θα φιλονικήσει ούτε θα κραυγάσει, ούτε θ’ ακούσει κανείς στους πλατιούς δρόμους τη φωνή του. 20 Καλάμι συντριμμένο δε θα σπάσει και φιτίλι που καπνίζει δε θα σβήσει, ωσότου κάνει τη δίκαιη κρίση να νικήσει. 21 Και στο όνομά του έθνη θα ελπίζουν.
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 11:7-30 εδώ
Παρόλο που ο Ιησούς έλεγξε την αμφιβολία και την δυσανασχέτηση του Ιωάννη του βαπτιστή δεν σταματά στον έλεγχο. Αντίθετα, δίνει δόξα τον Ιωάννη τονίζοντας πόσο σημαντικό ήταν το έργο του, τονίζει την σταθερότητα και την πίστη του (αφού δεν ήταν σαν καλάμι που σαλεύεται από τον άνεμο(7)) και επαινεί την αυτοθυσία και την απλότητα του(8). Αποκαλύπτει τέλος πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος αυτού του ανθρώπου αφού στο πρόσωπο του εκπληρώθηκαν προφητείες γραμμένες από την αρχαιότητα μέσα στην βίβλο ( Μαλαχίας 3:1). Πόσο καλός πραγματικά είναι ο Θεός! Όταν εμείς πέφτουμε αυτός μας βοηθά να σηκωθούμε και δεν μας θυμίζει το λάθος που μας έριξε κάτω αλλά τις νίκες μας στο ταξίδι, τον αγώνα και την πορεία μαζί του.
Ενώ λοιπόν ο Ιησούς επιλέγει να μας βλέπει με αγάπη και στοργή δυστυχώς εισπράττει από πολλούς ανθρώπους την αδιαφορία και την περιφρόνηση. Σαν παιδιά λοιπόν που δεν ξέρουν τι θέλουν(16) έτσι και η πλειονότητα των ανθρώπων βρίσκει διάφορες αφορμές για να απορρίψει το έργο του Χριστού και να ζήσει την ζωή του όπως αυτοί θέλουν. Αλλοίμονο λοιπόν, παρ’ όλες τις ευκαιρίες που μας χαρίζει ο Θεός και παρ’ όλες τις μαρτυρίες που έχουμε στα χέρια μας να επιμένουμε να απορρίπτουμε τον Θεό και να προσκολλόμαστε σε θεωρίες και ιδέες που δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια(20-24). Δυστυχώς λοιπόν πολλοί άνθρωποι θέλοντας να φανούν σοφοί προσπαθούν με διάφορους τρόπους να απορρίψουν τον Θεό ενώ κάποιοι απλοί και ταπεινοί άνθρωποι μπορούν να δουν στον Χριστό την αλήθεια. Η πρόσκληση του Ιησού είναι για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως: Όποιος έλθει σ’ αυτόν δεν θα τον διώξει μακριά αλλά θα του χαρίσει ανάπαυση από το βαρύ φορτίο της ζωής.
7 Και ενώ αυτοί πορεύονταν, άρχισε ο Ιησούς να λέει στα πλήθη για τον Ιωάννη: «Τι εξήλθατε στην έρημο να δείτε με θαυμασμό; Καλάμι που σαλεύεται από άνεμο; Λουκ. 7:24; 8 Όχι, βέβαια. Αλλά τι εξήλθατε να δείτε; Άνθρωπο με μαλακά ρούχα ντυμένο; Ιδού, αυτοί που φορούν τα μαλακά είναι στους οίκους των βασιλιάδων. 9 Αλλά τι εξήλθατε να δείτε; Προφήτη; Ναι, σας λέω, και περισσότερο από προφήτη. 10 Αυτός είναι για τον οποίο έχει γραφτεί: Ιδού, εγώ αποστέλλω τον αγγελιοφόρο μου πριν από το πρόσωπό σου, ο οποίος θα παρασκευάσει την οδό σου μπροστά σου. Μαλ. 3:1; Μάρκ. 1:2; Λουκ. 7:27; 11 Αλήθεια σας λέω: δεν έχει εγερθεί μεταξύ των γεννημένων από γυναίκες μεγαλύτερος από τον Ιωάννη το Βαπτιστή. Αλλά ο μικρότερος στη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλύτερος από αυτόν. 12 Και από τις ημέρες του Ιωάννη του Βαπτιστή ως τώρα η βασιλεία των ουρανών παραβιάζεται και βίαιοι την αρπάζουν. Λουκ. 16:16; 13 Γιατί όλοι οι προφήτες και ο νόμος ως τον Ιωάννη προφήτεψαν. 14 Και αν θέλετε, δεχτείτε το: αυτός είναι ο Ηλίας που μέλλει να έρχεται. Μαλ. 4:5; Λουκ. 1:17; 15 Όποιος έχει αυτιά ας ακούει.
16 Με τι λοιπόν να παρομοιάσω τη γενιά αυτή; Είναι όμοια με παιδιά που κάθονται στις αγορές, τα οποία παίζοντας φωνάζουν στα άλλα Λουκ. 7:31; 17 και λένε: “Σας παίξαμε αυλό και δε χορέψατε, θρηνήσαμε και δε χτυπήσατε τα στήθη σας”. 18 Γιατί ήρθε ο Ιωάννης που μήτε τρώει μήτε πίνει, και λένε: “Δαιμόνιο έχει”. Ματθ. 3:4; Μάρκ. 1:6; 19 Ήρθε ο Υιός του ανθρώπου που τρώει και πίνει, και λένε: “Ιδού άνθρωπος φαγάς και οινοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών”. Και δικαιώθηκε η σοφία από τα έργα της».
20 Τότε άρχισε να επιτιμά τις πόλεις στις οποίες έγιναν οι περισσότερες θαυματουργικές δυνάμεις του, επειδή δε μετανόησαν: Λουκ. 10:13; 21 «Αλίμονο σ’ εσένα Χοραζίν· αλίμονο σ’ εσένα Βηθσαϊδά. Γιατί αν μέσα στην Τύρο και στη Σιδώνα γίνονταν οι θαυματουργικές δυνάμεις που έγιναν σ’ εσάς, από καιρό θα είχαν μετανοήσει με σάκο και στάχτη. 2Σαμ. 13:19; 2Βασ. 6:30; 2Βασ. 19:1; 22 Όμως σας λέω: για την Τύρο και για τη Σιδώνα θα υπάρχει περισσότερη ανεκτικότητα κατά την ημέρα της κρίσης παρά για σας. Ματθ. 10:15; 23 Κι εσύ Καπερναούμ, μήπως ως τον ουρανό θα υψωθείς; Ως τον άδη θα κατεβείς! Γιατί αν στα Σόδομα γίνονταν οι θαυματουργικές δυνάμεις που έγιναν σ’ εσένα, θα έμεναν μέχρι σήμερα. 24 Όμως σας λέω ότι για τη χώρα των Σοδόμων περισσότερη ανεκτικότητα θα υπάρχει κατά την ημέρα της κρίσης παρά για σένα». Ματθ. 10:15;
25 Κατ’ εκείνον τον καιρό έλαβε το λόγο ο Ιησούς και είπε: «Ομολογώ τηδόξα σου, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, γιατί έκρυψες αυτά από σοφούς και συνετούς και τα αποκάλυψες σε νήπια. Ιώβ 5:12; Ησ. 29:14; Λουκ. 10:21; 1Κορ. 1:19; 1Κορ. 2:7-8; 26 Ναι, Πατέρα, γιατί έτσι ευαρεστήθηκες. 27 Όλα μου παραδόθηκαν από τον Πατέρα μου, και κανείς δε γνωρίζει καλά τον Υιό παρά μόνο ο Πατέρας, ούτε τον Πατέρα γνωρίζει κανείς καλά παρά μόνο ο Υιός και αυτός στον οποίο θέλει ο Υιός να τον αποκαλύψει. Ματθ. 28:18; Λουκ. 10:22; Ιωάν. 1:18; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 6:46;
28 Ελάτε προς εμένα όλοι όσοι κοπιάζετε και είστε φορτωμένοι, κι εγώ θα σας αναπαύσω. 29 Σηκώστε το ζυγό μου πάνω σας και μάθετε από εμένα, γιατί πράος είμαι και ταπεινός στην καρδιά, και θα βρείτε ανάπαυση στις ψυχές σας. Ψαλ. 45:4; Ιερ. 6:16; 30 Γιατί ο ζυγός μου είναι απαλός και το φορτίο μου ελαφρό». 1Ιωάν. 5:3;
Στο τέλος με τον γίγαντα και τον (μικρό) Χριστο ανατρίχιασα
Ορεστης
on 03 Ιανουαρίου 2018
ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ https://www.youtube.com/watch?v=GyCxq-P4Zmo
tasos
on 25 Ιανουαρίου 2017
Το θυμάμαι από το σχολείο , στο ανθολόγιο νομίζω !το έψαχνα καιρό να το βρω ! Φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Ρουλα
on 27 Ιουλίου 2016
