Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 4:1-30, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)     

1 Ο Ιησούς, λοιπόν, πλήρης Πνεύματος Αγίου επέστρεψε από τον Ιορδάνη και φερόταν με το Πνεύμα στην έρημο, Ματθ. 4:1; Μάρκ. 1:12;2 και για σαράντα ημέρες πειραζόταν από το Διάβολο. Και εκείνες τις ημέρες δεν έφαγε τίποτε, αλλά πείνασε όταν αυτές συντελέστηκαν. Έξ. 34:28; 1Βασ. 19:8;3 Του είπε τότε ο Διάβολος: «Αν είσαι Υιός του Θεού, πες στο λίθο τούτο να γίνει άρτος».4 Και ο Ιησούς αποκρίθηκε προς αυτόν: «Είναι γραμμένο: Με άρτο μόνο δε θα ζήσει ο άνθρωπος». Δευτ. 8:3; Ματθ. 4:4;5 Και αφού τον έφερε πάνω, του έδειξε όλες τις βασιλείες της οικουμένης σε μια στιγμή του χρόνου,6 και ο Διάβολος του είπε: «Σ’ εσένα θα δώσω όλη αυτήν την εξουσία και τη δόξα τους, γιατί έχει παραδοθεί σ’ εμένα και τη δίνω σ’ όποιον θέλω.7 Αν λοιπόν εσύ προσκυνήσεις μπροστά μου, θα είναι όλη δική σου».8 Και τότε αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: «Είναι γραμμένο: ΚΥΡΙΟ το Θεό σου να προσκυνήσεις και αυτόν μόνο να λατρέψεις». Δευτ. 6:13; Δευτ. 10:20; 1Σαμ. 7:3;9 Τον έφερε τότε στην Ιερουσαλήμ και τον έστησε πάνω στο πτερύγιο του ναού και του είπε: «Αν είσαι Υιός του Θεού, ρίξε τον εαυτό σου από εδώ κάτω·10 γιατί είναι γραμμένο: Στους αγγέλους του θα δώσει εντολή για σένα, να σε διαφυλάξουν, Ψαλ. 91:11;11 καί: πάνω στα χέρια τους θα σε σηκώσουν, μην τυχόν σκοντάψεις σε λίθο το πόδι σου».12 Και ο Ιησούς αποκρίθηκε και είπε σ’ αυτόν: «Έχει ειπωθεί: Δε θα πειράξεις ΚΥΡΙΟ το Θεό σου». Δευτ. 6:16;13 Και αφού τέλειωσε κάθε πειρασμό, ο Διάβολος απομακρύνθηκε από αυτόν μέχρι τον κατάλληλο καιρό.

Ο Ιησούς ξεκινά την επίσημη διακονία του με νηστεία και προσευχή. Γιατί το Άγιο Πνεύμα τον οδηγεί μέσα στον δρόμο της ερήμου στο ξεκίνημα της διακονίας του; Γιατί πολλές φορές ο Θεός οδηγεί τους δικούς του μέσα από δύσκολες περιστάσεις; Μέσα στις ερήμους της ζωής δοκιμάζεται η αγάπη και η αφοσίωση μας στον Θεό. Καθώς λοιπόν ριζωμένοι στον λόγο του αντιμετωπίζουμε τους πειρασμούς βγαίνουμε ανανεωμένοι πνευματικά και έτοιμοι, με σημαία την αγάπη του, για το έργο που μας έχει αναθέσει.

Ο Χριστός έρχεται αντιμέτωπος με τις ανάγκες τις ανθρώπινης του φύσης, με την δίψα για ανθρώπινη εξουσία και την αμφιβολία της ταυτότητας του που ουσιαστικά έπληττε την αγάπη του Θεού πατέρα προς αυτόν. Σε όλες τις δοκιμασίες ο Ιησούς μένει ριζωμένος στον λόγο του Θεού .

Στην πρώτη δοκιμασία όλες του οι ανάγκες πληρούνται στον λόγο του Θεού. Στην δεύτερη παρόλο που κάθε εξουσία του ανήκε δικαιωματικά την αρνείται οικιοθελώς  για να μείνει πιστός στην αγάπη του για τον Θεό. Στην τελευταία διώχνει κάθε αρνητική σκέψη και κατηγορώ του εχθρού και μένει πιστός σ’ αυτόν χωρίς να ζητά αποδείξεις από τον Θεό- ξέρει ότι είναι ο αγαπητός Υιός του Θεού και δεν ζητά από τον Θεό να του το αποδείξει .

Αυτή είναι η τακτική του εχθρού και σήμερα ενάντια σε εκείνους που διαλέγουν τον δρόμο του Θεού. Εμείς άραγε με ποια όπλα θα αντισταθούμε μέσα στις δοκιμασίες και τις δυσκολίες της ζωής; Ο μόνος τρόπος να κρατήσουμε το μυαλό μας καθαρό και να πολεμήσουμε για την νίκη είναι στα σταθούμε γερά στον λόγο του Θεού, στις υποσχέσεις του και στην άνευ όρους αγάπη του.

14 Και μετά, ο Ιησούς επέστρεψε με τη δύναμη του Πνεύματος στη Γαλιλαία. Και φήμη εξήλθε γι’ αυτόν σε όλα τα περίχωρα. Ματθ. 4:12; Μάρκ. 1:14; Ιωάν. 4:43; Πράξ. 10:37;

15 Και αυτός δίδασκε μέσα στις συναγωγές τους και δοξαζόταν από όλους.

16 Και ήρθε στη Ναζαρέτ, όπου ήταν αναθρεμμένος, και εισήλθε κατά τη συνήθειά του την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε να διαβάσει. Νεεμ. 8:4-5; Ματθ. 13:54; Μάρκ. 6:1; Ιωάν. 4:43;

17 Και του δόθηκε το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα και, αφού ξετύλιξε το βιβλίο, βρήκε το μέρος όπου ήταν γραμμένο:

18 Πνεύμα ΚΥΡΙΟΥ είναι πάνω μου. Γι’ αυτό με έχρισε, για να ευαγγελίσω φτωχούς. Με έχει αποστείλει, για να κηρύξω σε αιχμαλώτους άφεση, και σε τυφλούς ανάβλεψη, να αποστείλω όσους έχουν κατάγματα με άφεση, Ησ. 42:7; Ησ. 61:1; Ησ. 61:1-2; Ματθ. 11:5;

19 να κηρύξω έτος ΚΥΡΙΟΥ ευπρόσδεκτο.

20 Και αφού τύλιξε το βιβλίο, το απόδωσε στον υπηρέτη και κάθισε· και όλων τα μάτια μέσα στη συναγωγή τον ατένιζαν συνεχώς.

21 Άρχισε τότε να λέει προς αυτούς: «Σήμερα αυτή η γραφή έχει εκπληρωθεί στα αυτιά σας».

22 Και όλοι μαρτυρούσαν καλά γι’ αυτόν και θαύμαζαν απορώντας για τα λόγια της χάρης που έβγαιναν από το στόμα του και έλεγαν: «Αυτός δεν είναι γιος του Ιωσήφ;» Ησ. 50:4; Ματθ. 13:54; Μάρκ. 6:2; Λουκ. 2:47; Ιωάν. 6:42;

23 Και είπε προς αυτούς: «Πάντως θα μου πείτε αυτήν την παροιμία: “Γιατρέ, θεράπευσε τον εαυτό σου”. “Όσα ακούσαμε ότι έγιναν στην Καπερναούμ κάνε κι εδώ στην πατρίδα σου”». Ματθ. 4:13;

24 Είπε τότε: «Αλήθεια σας λέω ότι κανείς προφήτης δεν είναι δεκτός στην πατρίδα του. Ματθ. 13:57; Μάρκ. 6:4; Ιωάν. 4:44;

25 Αλήθεια σας λέω, επίσης, πολλές χήρες ήταν κατά τις ημέρες του Ηλία μέσα στο λαό Ισραήλ, όταν κλείστηκε ο ουρανός για τρία έτη και έξι μήνες, μόλις έγινε μεγάλος λιμός σε όλη τη χώρα, 1Βασ. 17:7; Ιακ. 5:17;

26 και σε καμιά από αυτές δε στάλθηκε ο Ηλίας παρά μόνο στα Σάρεπτα της Σιδωνίας σε μια γυναίκα χήρα.

27 Και πολλοί λεπροί ήταν στο λαό Ισραήλ επί Ελισαίου του προφήτη, αλλά κανείς από αυτούς δεν καθαρίστηκε παρά μόνοο Νεεμάν ο Σύρος». 2Βασ. 5:14;

28 Και γέμισαν όλοι με θυμό μέσα στη συναγωγή όταν άκουσαν αυτά

29 και, αφού σηκώθηκαν, τον έβγαλαν έξω από την πόλη και τον έφεραν ως την κορυφογραμμή του όρους πάνω στο οποίο η πόλη τους οικοδομήθηκε, ώστε να τον γκρεμίσουν κάτω.

30 Αυτός, όμως, πέρασε διαμέσου αυτών και πορευόταν.

Η φήμη του Ιησού ξαπλώνεται γρήγορα σε όλα τα περίχωρα και όλοι μαρτυρούσαν καλά γι’ αυτόν. Η διδασκαλία του επαναστατική για την εποχή! Δίδασκε με εξουσία και αφοβία, άγγιζε την ζωή των συνανθρώπων του με έμπρακτη αγάπη διακονώντας τις ανάγκες τους. Δεν δίσταζε να λέει την αλήθεια και να καταδικάζει την υποκρισία και την υπερηφάνεια ακόμα και αν αυτό θα τον έβαζε σε μπελάδες(23-29).Γνωρίζει  ποιος είναι(21), αναγνωρίζει την αποστολή του (18) και με όπλο του την αγάπη για τον Θεό και τους συνανθρώπους ζει αυτά που ο Θεός ορίζει γι’ αυτόν. Έχει βάλει στην σωστή θέση την ανθρώπινη φύση του, περιφρονεί τα πλούτη την εξουσία και την δόξα του κόσμου τούτου, και μένει πιστός στην αλήθεια του λόγου του Θεού την οποία και διδάσκει με ζήλο χωρίς ενδοιασμούς. Ουσιαστικά ζει τώρα φανερά αυτό που έχει ζήσει και υπερνικήσει μέσα στην έρημο μόνος του.

Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 3:1-22, 18/03/2013, Το έργο του βαπτιστή Ιωάννη, Η βάπτιση του Ιησού Χριστού

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 3:1-22, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)     

1 Στο δέκατο πέμπτο έτος, λοιπόν, της ηγεμονίας του Καίσαρα Τιβέριου, όταν ηγεμόνευε ο Πόντιος Πιλάτος στην Ιουδαία, και ήταν τετράρχης της Γαλιλαίας ο Ηρώδης, και ο Φίλιππος ο αδελφός του ήταν τετράρχης της Ιτουραίας και της χώρας της Τραχωνίτιδας, και ο Λυσανίας ήταν τετράρχης της Αβιληνής,2 επί αρχιερέα Άννα και Καϊάφα, ήρθε λόγος Θεού στον Ιωάννη το γιο του Ζαχαρία στην έρημο. Πράξ. 4:6;3 Και ο Ιωάννης ήρθε σε όλα τα περίχωρα του Ιορδάνη, κηρύττοντας βάφτισμα μετάνοιας σε άφεση αμαρτιών, Ματθ. 3:1; Μάρκ. 1:4;4 όπως είναι γραμμένο στο βιβλίο των λόγων του Ησαΐα του προφήτη: Φωνή ενός που φωνάζει δυνατά στην έρημο: «Ετοιμάστε την οδό του ΚΥΡΙΟΥ, ίσια κάνετε τα μονοπάτια του. Ησ. 40:3; Ματθ. 3:3; Μάρκ. 1:3; Ιωάν. 1:23;5 Κάθε φαράγγι θα γεμίσει και κάθε όρος και λόφος θα ταπεινωθεί, και τα στραβά θα γίνουν ίσια και οι τραχιές οδοί λείες.6 Και κάθε σάρκα θα δει τη σωτηρία του Θεού». Ψαλ. 98:2; Ησ. 52:10;7 Έλεγε λοιπόν στα πλήθη που έβγαιναν, για να βαφτιστούν από αυτόν: «Γεννήματα εχιδνών, ποιος σας υπέδειξε, για να ξεφύγετε από τη μελλοντική οργή; Ματθ. 3:7; Ματθ. 23:33;8 Κάντε λοιπόν καρπούς άξιους της μετάνοιας και μην αρχίσετε να λέτε μέσα σας: “Πατέρα έχουμε τον Αβραάμ”. Γιατί σας λέω ότι ο Θεός δύναται από τους λίθους τούτους να εγείρει τέκνα στον Αβραάμ. Ματθ. 3:9; Ιωάν. 8:39; Πράξ. 13:26;9 Ήδη, λοιπόν, και το πελέκι βρίσκεται κοντά στη ρίζα των δέντρων. Επομένως, κάθε δέντρο που δεν κάνει καλό καρπό κόβεται εντελώς και ρίχνεται στη φωτιά». Ματθ. 3:10; Ματθ. 7:19;

Ιωάννης ο Πρόδρομος | Το πρόσωπο της χρονιάς

Ποια άραγε θα ήταν η δική μας αντίδραση αν γινόμασταν το πρόσωπο της χρονιάς; Πως θα μιλούσαμε και τι θα λέγαμε αν σημαντικοί άνθρωποι του έθνους μας έρχονταν να μας ακούσουν και να μας συμβουλευτούν; Θα μας έκανε αυτό άραγε να νοιώθουμε ποιο σημαντικοί και σπουδαίοι; Μήπως θα βάζαμε λίγο νερό στο κρασί μας σε θέματα που θα έκαναν κάποιους από τους σπουδαίους θαυμαστές μας να στεναχωρηθούν; O Ιωάννης ο βαπτιστής, ο άνθρωπος εκείνης της χρονιάς στην οποία αναφέρεται το ανάγνωσμα μας δεν δίσταζε να καταδικάσει την υποκρισία και την υπερηφάνεια όταν την έβλεπε!

Ο Ιωάννης ο βαπτιστής | Το κήρυγμα του

Δεν θα σωθεί αυτός που έχει ταυτότητα Ιουδαίου ( επειδή έχει πατέρα του τον Αβραάμ) όπως δεν θα σωθεί αυτός που έχει ταυτότητα χριστιανού σήμερα. ΌΧΙ. Αυτό που ξεχωρίζει τον πραγματικό από τον προσποιητό είναι τα έργα του και ο καρπός της αληθινής και συνειδητής μετάνοιας του. Η Κρίση του Θεού πάνω στην ανθρώπινη υποκρισία ( ομολογία πίστης χωρίς έργα μετάνοιας και αγάπης) μοιάζει με ένα δέντρο έτοιμο για να κοπεί και να ριχτεί στην φωτιά. Ας ταπεινωθούμε λοιπόν μπροστά στην αγάπη του καλού Θεού και  ας μην ελπίζουμε στην καταγωγή ή την ταυτότητα μας για να σταθούμε μπροστά στον Θεό. Ας αναγνωρίσουμε την ανάγκη μας για τον Θεό μετανοώντας με αληθινά έργα που αποδεικνύουν την μεταστροφή μας.

10 Και τα πλήθη τον επερωτούσαν λέγοντας: «Τι λοιπόν να κάνουμε;» Πράξ. 2:37;11 Αφού αποκρίθηκε, τότε, τους έλεγε: «Όποιος έχει δύο χιτώνες ας δώσει σ’ αυτόν που δεν έχει, και όποιος έχει τροφές ας κάνει ομοίως». Ιακ. 2:13; Ιακ. 2:15; 1Ιωάν. 3:17; 12 Ήρθαν τότε και τελώνες να βαφτιστούν και είπαν προς αυτόν: «Δάσκαλε, τι να κάνουμε;»13 Εκείνος είπε προς αυτούς: «Τίποτα περισσότερο να μην εισπράττετε παρά ό,τι σας έχουν διατάξει».14 Τον επερωτούσαν τότε και οι στρατευόμενοι λέγοντας: «Τι να κάνουμε κι εμείς;» Και είπε σ’ αυτούς: «Κανέναν να μην εκβιάσετε μήτε να συκοφαντήσετε, αλλά να αρκείστε στο μισθό σας».15 Ενώ ο λαός προσδοκούσε, λοιπόν, και διαλογίζονταν όλοι μέσα στις καρδιές τους για τον Ιωάννη μήπως αυτός είναι ο Χριστός,16 έλαβε το λόγο και είπε σ’ όλους ο Ιωάννης: «Εγώ, βέβαια, σας βαφτίζω σε νερό. Έρχεται όμως ο ισχυρότερός μου, του οποίου δεν είμαι ικανός να λύσω το λουρί των υποδημάτων του· αυτός θα σας βαφτίσει μέσα σε Πνεύμα Άγιο και σε φωτιά. Ησ. 44:3; Ιωήλ 2:28; Ματθ. 3:11; Μάρκ. 1:8; Ιωάν. 1:26; Πράξ. 1:5; Πράξ. 2:4; Πράξ. 11:15; Πράξ. 11:16; Πράξ. 19:4;17 Αυτού το φτυάρι είναι στο χέρι του, για να λιχνίσει και να καθαρίσει εντελώς το αλώνι του και να συνάξει το σιτάρι στην αποθήκη του, ενώ το άχυρο θα το κατακάψει με φωτιά άσβεστη». Ματθ. 3:12;18 Πράγματι, λοιπόν, και με πολλά άλλα πρότρεπε και ευαγγέλιζε το λαό.19 Αλλά ο Ηρώδης ο τετράρχης, επειδή ελεγχόταν από αυτόν για την Ηρωδιάδα, τη γυναίκα του αδελφού του, και για όλα όσα κακά έκανε ο Ηρώδης, Ματθ. 14:3; Μάρκ. 6:18;20 πρόσθεσε και αυτό πάνω σε όλα και κατέκλεισε τον Ιωάννη στη φυλακή.21 Συνέβηκε, λοιπόν, όταν βαφτίστηκε όλος ο λαός, και μόλις ο Ιησούς βαφτίστηκε και προσευχόταν, να ανοιχτεί ο ουρανός Ματθ. 3:13; Μάρκ. 1:9; Ιωάν. 1:32;22 και να κατεβεί το Πνεύμα το Άγιο με σωματική μορφή σαν περιστέρι πάνω του, και να γίνει φωνή από τον ουρανό: «Εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, σ’ εσένα ευαρεστήθηκα». Ησ. 42:1; Ματθ. 17:5; Μάρκ. 9:7; Λουκ. 9:35; Κολ. 1:13; 2Πέτ. 1:17;

Ο Ιω

“Τι να κάνουμε; “ την ίδια ερώτηση κάνουν μυριάδες ανθρώπων που αναζητούν τον Θεό σήμερα. Μου κάνει εντύπωση που ο Ιωάννης ο βαπτιστής δεν λέει στους τελώνες να δώσουν παραίτηση αλλά τους λέει να μετανοήσουν και να αλλάξουν συνεχίζοντας την εργασία που έκαναν. Οι τελώνες ήταν οι φοροεισπράκτορες των Ρωμαίων, θεωρούνταν προδότες και κλέφτες  και ήταν μισητοί από όλο το ιουδαϊκό έθνος. Συνήθως όταν γυρίζουμε στον Θεό ψάχνουμε να δούμε κάτι ανθρωπίνως σπουδαίο για να κάνουμε ώστε να αποδείξουμε την αγάπη μας γι’ αυτόν.  Ο Θεός όμως δεν θέλει κάτι τέτοιο αλλά  να αλλάξει και να γεμίσει την ζωή μας με εκείνα τα έργα που θα προσθέσουν πραγματική αξία, όχι κατ’ άνθρωπο αλλά ως προς τις δικές του πνευματικές αλήθειες. Σκοπός του δεν είναι να εκμεταλλευτεί τον άνθρωπο αλλά να τον ξαναχτίσει κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του χαρίζοντας του άφεση αμαρτιών μέσω του μοναχογιού του και νέα ζωή δια μέσου του Αγίου Πνεύματος.

Ο Ιωάννης ο βαπτιστής δεν διστάζει να τα βάλει ακόμα και με τον τετράρχη Ηρώδη, άνθρωπο κύρους και εξουσίας που βασίλευε την εποχή εκείνη. Κατάκρινε την αμετανόητη στάση του απέναντι στον Θεό παρόλο που ήξερε πολύ καλά ότι  με αυτό τον τρόπο κινδύνευε. Όταν θέλησαν να του αποδώσουν την δόξα του αναμενόμενου Μεσσία ο Ιωάννης ο βαπτιστής  την αρνήθηκε κατηγορηματικά και έδωσε μαρτυρία για τον Χριστό με τρόπο που ταπείνωνε απόλυτα τον εαυτό του.  Δήλωνε λοιπόν ο Ιωάννης ο βαπτιστής δούλος του Μεσσία που έρχεται του οποίου όπως ο ίδιος τόνιζε δεν ήταν  άξιος καν να λύσει τα υποδήματα του! Τέτοια στάση πρέπει να έχουμε όταν ο Θεός μας αναθέτει δικά του έργα γνωρίζοντας πως το έργο της βασιλείας του Θεού και η δόξα του είναι αυτά που πρέπει να φαίνονται.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 2:1-35, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)     

1 Συνέβηκε λοιπόν κατά τις ημέρες εκείνες να εξέλθει διάταγμα από τον Καίσαρα Αύγουστο, για να απογραφεί όλη η οικουμένη.2 Αυτή ήταν η πρώτη απογραφή, όταν ηγεμόνευε στη Συρία ο Κυρήνιος.3 Και πήγαιναν όλοι να απογραφούν, καθένας στη δική του πόλη.4 Ανέβηκε τότε και ο Ιωσήφ από τη Γαλιλαία, από την πόλη Ναζαρέτ στην Ιουδαία, στην πόλη του Δαβίδ, που καλείται Βηθλεέμ, επειδή αυτός ήταν από τον οίκο και την πατριά του Δαβίδ, 1Σαμ. 16:4; Μιχ. 5:2; Ματθ. 1:1; Ιωάν. 7:42;5 για να απογραφεί μαζί με τη Μαριάμ που ήταν μνηστευμένη με αυτόν, η οποία ήταν έγκυος.6 Συνέβηκε τότε, ενώ αυτοί ήταν εκεί, να συμπληρωθούν οι ημέρες του τοκετού της,7 και γέννησε το γιο της τον πρωτότοκο, και τον σπαργάνωσε και τον ξάπλωσε μέσα σε μια φάτνη, γιατί δεν υπήρχε γι’ αυτούς τόπος μέσα στο κατάλυμα. Ματθ. 1:25;

Πολύ συχνά μας φαίνεται ότι τα παγκόσμια γεγονότα καθορίζονται από τους μεγάλους αυτού του κόσμου. Είναι αλήθεια πως οι ανθρώπινες επιλογές οδήγησαν την παγκόσμια ιστορία σε μεγάλες καταστροφές αλλά μέσα σε όλα όσα συνέβησαν και σ’ αυτά που θα συμβούν στο μέλλον ο Θεός είναι κυρίαρχος. “Συνέβηκε” λοιπόν το διάταγμα από τον Κάισαρα, συνέβηκε τον καιρό που ήταν ετοιμόγεννη η Μαριάμ, συνέβηκε ο Ιωσήφ να είναι απόγονος του Δαβίδ και από μια μικρή πόλη που την έλεγαν Βηθλεέμ, συνέβηκε να διανυχτερεύσουν μέσα σε στάβλο και την συγκεκριμένη νύχτα να φέρει η Μαριάμ το παιδί της στον κόσμο. Όλα αυτά ήταν προφητείες μέσα από τον λόγο του Θεού οι οποίες συνέβηκαν στον χρόνο του Θεού. Ο Θεός ενορχήστρωσε διάφορους ανθρώπους και γεγονότα για να εκπληρώσει τον λόγο του, λόγος που μένει αναλλοίωτος και σίγουρος μέσα στους αιώνες. Ας μην μας αγχώνουν λοιπόν οι παγκόσμιες εξελίξεις ακόμα και όταν αυτές φαίνεται  να είναι καταστροφικές. Ο Θεός παραμένει κυρίαρχος!

8 Και ήταν κάποιοι ποιμένες στην περιοχή αυτή, που έμεναν στους αγρούς και φύλαγαν σκοπιές τη νύχτα για το ποίμνιό τους.

9 Και τότε άγγελος Κυρίου στάθηκε ξαφνικά μπροστά τους και δόξα ΚΥΡΙΟΥ έλαμψε γύρω τους, και φοβήθηκαν με μεγάλο φόβο.

10 Και ο άγγελος είπε σ’ αυτούς: «Μη φοβάστε, γιατί ιδού, ευαγγελίζομαι σ’ εσάς χαρά μεγάλη, που θα είναι για όλο το λαό,

11 γιατί γεννήθηκε για σας σήμερα Σωτήρας, που είναι Χριστός ΚΥΡΙΟΣ, στην πόλη του Δαβίδ.

12 Και αυτό θαείναι το σημείο για σας: θα βρείτε βρέφος σπαργανωμένο και ξαπλωμένο μέσα σε φάτνη».

13 Και ξαφνικά φάνηκε μαζί με τον άγγελο ένα πλήθος ουράνιας στρατιάς, αινώντας το Θεό και λέγοντας: Δαν. 7:10; Αποκ. 5:11;

14 «Δόξα στο Θεό στους ύψιστους ουρανούς και πάνω στη γη ειρήνη στους ανθρώπους της ευαρέσκειάς του». Ησ. 57:19; Εφεσ. 2:17;

15 Και μόλις οι άγγελοι έφυγαν από αυτούς στον ουρανό, οι ποιμένες είπαν μεταξύ τους: «Ας περάσουμε, λοιπόν, ως τη Βηθλεέμ και ας δούμε το πράγμα τούτο που έχει γίνει, τον οποίο ο ΚΥΡΙΟΣ μας γνώρισε».

16 Και αφού έσπευσαν, ήρθαν και βρήκαν τη Μαριάμ και τον Ιωσήφ, και το βρέφος ξαπλωμένο μέσα στη φάτνη.

17 Και όταν το είδαν, έκαναν γνωστό το λόγο που τους ειπώθηκε για το παιδί τούτο.

18 Και όλοι όσοι άκουσαν θαύμασαν γι’ αυτά που ειπώθηκαν από τους ποιμένες προς αυτούς.

19 Και η Μαριάμ διατηρούσε όλα αυτά τα λόγια, βάζοντάς τα μαζί μέσα στην καρδιά της.

20 Και επέστρεψαν οι ποιμένες δοξάζοντας και αινώντας το Θεό για όλα όσα άκουσαν και είδαν καθώς ειπώθηκαν προς αυτούς.                                                                                                                                                                              

Αναγνωρίζοντας τον χαραχτήρα του Θεού μπορεί κάποιος να καταλάβει γιατί οι πρώτοι προσκεκλημένοι στο θαύμα της γέννησης ήταν απλοί βοσκοί. Ο Θεός δεν ψάχνει σπουδαίους και αναγνωρισμένους ανθρώπους με κοινωνικές θέσεις και εξουσία….. ΟΧΙ .....η πρόσκληση του πάει πρώτα σε απλούς βοσκούς που διανυχτέρευαν στα χωράφια φυλάγοντας τα πρόβατα τους. Δεν χρειάζεσαι την αναγνώριση άλλων ανθρώπων, δεν χρειάζεσαι τον θαυμασμό τους ή την δόξα τους για να μπορέσεις να πλησιάσεις τον Θεό. Έλα όπως είσαι αναγνωρίζοντας ότι ο Θεός χαίρεται στην απλότητα και το ταπεινό πνεύμα.  Έντρομοι λοιπόν οι χωρικοί αντικρίζουν άγγελο απεσταλμένο του Θεού ο οποίος με τα λόγια του παίρνει τον φόβο τους και τους δίνει χαρά καλών νέων.  Οι βοσκοί είχαν καρδιές έτοιμες να δεχτούν τα καλά νέα γι’ αυτό χωρίς καθυστέρηση αφήνουν τα κοπάδια τους και πάνε να προσκυνήσουν τον σωτήρα Χριστό. Βρίσκουν τον παιδί όπως τους είχε περιγράψει ο άγγελος και γίνονται μάρτυρες της Θείας προέλευσης του μπροστά σε όλους τους παρευρισκομένους αλλά και σε όλους εμάς που χιλιάδες χρόνια μετά διαβάζουμε την ιστορία τους με συγκίνηση.

21 Και όταν συμπληρώθηκαν οχτώ ημέρες από τη γέννηση, για να τον περιτέμνουν, τότε καλέστηκε το όνομά του Ιησούς, αυτό που ονομάστηκε από τον άγγελο προτού συλληφθεί αυτός μέσα στην κοιλιά. Γέν. 17:12; Λευ. 12:3; Ματθ. 1:21; Λουκ. 1:31; Ιωάν. 7:22;

22 Και όταν συμπληρώθηκαν οι ημέρες του καθαρισμού τους κατά το νόμο του Μωυσή, τον ανέβασαν στα Ιεροσόλυμα, για να τον παρουσιάσουν στον ΚΥΡΙΟ Λευ. 12:6;

23 – καθώς είναι γραμμένο στο νόμο του ΚΥΡΙΟΥ: Κάθε αρσενικό που διανοίγει μήτρα, θα ονομαστεί άγιο για τον ΚΥΡΙΟ – Έξ. 13:2; Αρ. 3:13; Αρ. 8:16-17;

24 και να δώσουν θυσία σύμφωνα με αυτό που έχει ειπωθεί μέσα στο νόμο του ΚΥΡΙΟΥ, ένα ζευγάρι τρυγόνια ή δύο νεοσσούς περιστεριών. Λευ. 12:8;

25 Και ιδού ένας άνθρωπος ήταν στην Ιερουσαλήμ που είχε όνομα Συμεών, και ο άνθρωπος αυτός ήταν δίκαιος και ευλαβής και περίμενε την παρηγοριά του λαού Ισραήλ, και ήταν επάνω του Πνεύμα Άγιο.

26 Και του είχε δοθεί χρησμός από το Πνεύμα το Άγιο ότι δε θα δει το θάνατο πριν δει τον Χριστό του ΚΥΡΙΟΥ.

27 Και ήρθε με έμπνευση του Πνεύματος στο ναό. Και ενώ οι γονείς εισήγαγαν το παιδί, τον Ιησού, για να κάνουν αυτοί σύμφωνα με ό,τι στο νόμο είναι συνηθισμένο γι’ αυτό,

28 τότε αυτός το δέχτηκε στην αγκαλιά του και ευλόγησε το Θεό και είπε:

29 «Τώρα απολύεις το δούλο σου, Δεσπότη, κατά το λόγο σου με ειρήνη· Γέν. 46:30;

30 γιατί είδαν τα μάτια μου τη σωτηρία σου, Ψαλ. 98:2; Ησ. 52:10;

31 που ετοίμασες απέναντι στο πρόσωπο όλων των λαών, Πράξ. 28:28;

32 φως για αποκάλυψη στα έθνη και δόξα του λαού σου Ισραήλ». Ησ. 42:6; Ησ. 49:6; Πράξ. 13:47;

33 Και ο πατέρας του και η μητέρα του θαύμαζαν για όσα λέγονταν γι’ αυτό.

34 Και τους ευλόγησε ο Συμεών και είπε προς τη Μαριάμ τη μητέρα του: «Ιδού, αυτός είναι τοποθετημένος για πτώση και ανόρθωση πολλών μέσα στο λαό Ισραήλ και για σημείο αντιλεγόμενο Ησ. 8:14; Πράξ. 28:22; Ρωμ. 9:32; 1Πέτ. 2:9;

35 – και σ’ εσένα μάλιστα την ίδια, ρομφαία θα διαπεράσει την ψυχή σου – για να αποκαλυφτούν διαλογισμοί από πολλές καρδιές».

Ο Ιωσήφ και η Μαριάμ είχαν δει ήδη αρκετά θαύματα που σχετίζονταν με την γέννηση του Ιησού. Δεν είναι όμως εύκολο να συνειδητοποιήσει ένα ζευγάρι ταπεινών χωρικών το μεγαλείο της γέννησης αυτής στην ζωή τους. Συνέχισαν λοιπόν να ξαφνιάζονται με τα θαύματα και τις προφητείες που λάμβαναν χώρα μόλις γεννήθηκε ο Ιησούς.  Ο Συμεών άνθρωπος γνωστός για την αγάπη του στον Θεό έρχεται και δίνει την δεύτερη δημόσια μαρτυρία για το Θεία προέλευση του νεογέννητου Ιησού.  Μεγάλα λόγια από ένα σπουδαίο πνευματικά άνθρωπο κάνουν πολλούς να αναρωτηθούν γι’ αυτόν και μένουν στην ιστορία γραμμένα προς μαρτυρία σε ανθρώπους που ειλικρινά αναζητούν τη αλήθεια. Μάλιστα γίνεται αναφορά στο επαναστατικό κήρυγμα του Ιησού που γινόταν αφορμή να γίνει σημείο αντιλεγόμενο αλλά και την σταυρική του θυσία που θα γινόταν αιτία η ψυχή της αγαπημένης του μητέρας να διαπεραστεί από ρομφαία.  

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 1:57-80, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

58 Και οι γείτονες και οι συγγενείς της άκουσαν ότι μεγάλυνε ο Κύριος το έλεός του σ’ αυτήν και τη συνέχαιραν. Λουκ. 1:14;59 Και συνέβηκε την ημέρα την όγδοη να έρθουν να κάνουν περιτομή στο παιδί και ήθελαν να το καλέσουν με το όνομα του πατέρα του, Ζαχαρία. Γέν. 17:12; Λευ. 2:3;60 Και τότε αποκρίθηκε η μητέρα του και είπε: «Όχι, αλλά θα κληθεί Ιωάννης». Λουκ. 1:13;61 Και είπαν προς αυτήν: «Κανείς δεν είναι από τους συγγενείς σου που καλείται με το όνομα τούτο».62 Έγνεφαν τότε στον πατέρα του για το πώς θα ήθελε να το καλέσουν.63 Και εκείνος, αφού ζήτησε πινακίδιο, έγραψε λέγοντας: «Ιωάννης είναι το όνομά του». Και θαύμασαν όλοι.64 Ανοίχτηκε τότε αμέσως το στόμα του και η γλώσσα του, και μιλούσε ευλογώντας το Θεό.65 Και έπεσε φόβος πάνω σε όλους τους γείτονές τους, και σε όλη την ορεινή περιοχή της Ιουδαίας διαλαλούνταν όλα τα λόγια αυτά,66 και τα έθεσαν όλοι όσοι τα άκουσαν μέσα στην καρδιά τους, λέγοντας: «Τι άραγε θα γίνει τούτο το παιδί;» Και πράγματι, το χέρι του ΚΥΡΙΟΥ ήταν μαζί του.

Γέννηση Ιωάννη Προδρόμου

Πέρασαν οκτώ μέρες από την γέννηση του Ιωάννη του Προδρόμου. Η υπόσχεση του Θεού μέσα απο τα λόγια του αρχαγγέλου εκπληρώθηκαν! Γεννήθηκε παιδί στην άτεκνη και μεγάλη σε ηλικία Ελισάβετ. Συγγενείς και φίλοι χάρηκαν και έτρεξαν να την συγχαρούν και η χαρά του Ζαχαρία και της Ελισάβετ ήταν πραγματικά απερίγραπτη. Δεν είχαν ακόμα όμως εκπληρωθεί όλα τα λόγια του αγγέλου. Ο Ζαχαρίας παρέμενε βουβός και η χαρά της γέννησης του Ιωάννη Προδρόμου δεν είχε εξαπλωθεί σε πολλούς ανθρώπους. Ο Ζαχαρίας σίγουρα είχε μάθει ( με τον δύσκολο τρόπο) το μάθημα του. Δεν αμφέβαλλε πια για τον λόγο του αγγέλου αλλά γι αυτόν ήταν θέμα χρόνου να εκπληρωθούν τα λόγια του Θεού. Ίσως, ακόμα και να μπορούσε να μιλήσει να διάλεγε να μείνει βουβός καθώς εκστατικός και με συγκίνηση παρακολουθούσε το θαύμα του Θεού στην ζωή του. Η αποκατάσταση της λαλιάς του ήταν ένα θαύμα που το περίμενε με υπομονή γιατί ήξερε καλά πως ο λόγος του Θεού  δεν επιστρέφει κενός. Ο Θεός λοιπόν  φροντίζει το θαύμα να γίνει παρουσία πολλών ανθρώπων ώστε πολλοί να δουν και να χαρούν με αυτά που ο Θεός έκανε στην ζωή αυτού του ζευγαριού αλλά και που υποσχόταν να κάνει μέσα στο έθνος του λαού Ισραήλ.

67 Και ο Ζαχαρίας, ο πατέρας του, γέμισε Πνεύμα Άγιο και προφήτεψε λέγοντας:68 «Ευλογητός ο ΚΥΡΙΟΣ, ο Θεός του Ισραήλ, γιατί επισκέφτηκε και έκανε λύτρωση στο λαό του,69 και ύψωσε κέρατο σωτηρίας για μας μέσα στον οίκο του Δαβίδ του δούλου του, Ψαλ. 132:17;70 καθώς μίλησε μέσω του στόματος των άγιων προφητών του πριν από αιώνες, Ψαλ. 72:12; Ησ. 40:10; Ιερ. 23:6; Ιερ. 30:10; Δαν. 9:27;71 σωτηρία από τους εχθρούς μας και από το χέρι όλων αυτών που μας μισούν·72 για να κάνει έλεος στους πατέρες μας και να θυμηθεί την άγιά του διαθήκη,73 όρκο που έδωσε προς τον Αβραάμ τον πατέρα μας, να μας δώσει τη δυνατότητα, Γέν. 22:16; Ψαλ. 105:9; Ιερ. 31:33; Εβρ. 6:13; Εβρ. 6:17;74 αφού σωθούμε από το χέρι των εχθρών, άφοβα να τον λατρεύουμε Εβρ. 9:14;75 με οσιότητα και με δικαιοσύνη,όλες τις ημέρες τηςζωής μας μπροστά του. 1Πέτ. 1:15;76 Κι εσύ λοιπόν, παιδί, προφήτης του Υψίστου θα κληθείς· γιατί θα προπορευτείς μπροστά από τον ΚΥΡΙΟ, για να ετοιμάσεις τις οδούς του, Μαλ. 4:5; Λουκ. 1:17;77 για να δώσεις γνώση σωτηρίας στο λαό του με άφεση των αμαρτιών τους, Λουκ. 3:3;78 χάρη στα γεμάτα έλεος σπλάχνα του Θεού μας, με τα οποία θα μας επισκεφτεί ανατολή από ψηλά, Μαλ. 4:2;79 για να φωτίσει αυτούς που κάθονται μέσα στο σκοτάδι και στη σκιά του θανάτου, για να κατευθύνει τα πόδια μας στην οδό της ειρήνης». Ησ. 9:2; Ησ. 42:7; Ησ. 43:8; Ησ. 49:9; Ησ. 60:1;80 Και το παιδί μεγάλωνε και δυνάμωνε στο πνεύμα, και ήταν στις ερήμους ως την ημέρα της ανάδειξής του μπροστά στο λαό Ισραήλ. Λουκ. 2:40;

Γέννηση Ιωάννη Προδρόμου | Η Προφητεία του Ζαχαρία

Ο Θεός δεν είναι Θεός που τιμωρεί αλλά αυτούς που τους αγαπά τους περνά μέσα από την παιδεία του. Ένας άνθρωπος που αμφισβήτησε τον αρχάγγελο του Θεού γίνεται λοιπόν αιτία για μεγάλη ευλογία και μαρτυρία μέσα στον λαό του Θεού. Μέσα από την παιδεία του Θεού ο Ζαχαρίας βγήκε πιο δυνατός, με ανανεωμένη δύναμη γεμάτος ευγνωμοσύνη και πίστη. Δεν βλέπει πια μόνο στο μεγαλείο του θαύματος που τόσα χρόνια αποζητούσε για την ζωή του αλλά επικεντρώνει την προσοχή και τα λόγια του στο θαυμάσιο έργο που ο Θεός θα κάνει στην ανθρωπότητα.

Πόσο συχνά αλήθεια πλημυρισμένοι από την αίσθηση των δικών μας αναγκών και  συνεπαρμένοι από τα δικά μας όνειρα σταματάμε να βλέπουμε και να αναζητάμε την μεγάλη εικόνα του θελήματος του Θεού. Ο Θεός υπόσχεται ότι να προσθέσει σε μας όλα τα άλλα που μας απασχολούν αν πρώτα εμείς ζητάμε την βασιλεία και την δικαιοσύνη του. Δυστυχώς όμως πολλές φορές ζητάμε το ανάποδο.

Ο Ζαχαρίας λοιπόν μπορεί ύστερα από ένα ολόκληρο χρόνο να μιλήσει και τα πρώτα του λόγια αφορούν το όνειρο του Θεού για την ανθρωπότητα, ένας ύμνος που εξυμνεί την αγάπη και το έλεος του στους ανθρώπους. Πόσο αλήθεια αλλάζει ο άνθρωπος μέσα από την παιδεία του Θεού. Ας εκτιμήσουμε λοιπόν  την παιδεία του καλού μας πατέρα και ας ζητάμε μέσα απ’ αυτήν να ανεβαίνουμε νέα πνευματικά μονοπάτια που θα μας φέρουν πιο κοντά του και θα μας πλημυρίσουν με αιώνια χαρά και ειρήνη.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 1:26-56, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

26 Και στο μήνα της τον έκτο, αποστάλθηκε ο άγγελος Γαβριήλ από το Θεό σε μια πόλη της Γαλιλαίας, που έχει όνομα Ναζαρέτ,27 σε μια παρθένα μνηστευμένη με άντρα, που είχε το όνομα Ιωσήφ, από τον οίκο Δαβίδ· και το όνομα της παρθένας ήταν Μαριάμ. Ματθ. 1:18;28 Και αφού εισήλθε καιπαρουσιάστηκε προς αυτήν, είπε: «Χαίρε, κεχαριτωμένη, ο Κύριος είναι μαζί σου. [Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών]».29 Εκείνη ταράχτηκε πολύ από τα λόγια αυτά και διαλογιζόταν τι είδους μπορεί να είναι αυτός ο χαιρετισμός.30 Και ο άγγελος της είπε: «Μη φοβάσαι, Μαριάμ, γιατί βρήκες χάρη μπροστά στο Θεό.31 Και ιδού, θα συλλάβεις στην κοιλιά και θα γεννήσεις γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιησού. Ησ. 7:14; Ματθ. 1:21;32 Αυτός θα είναι μεγάλος και θα κληθεί Υιός του Υψίστου και θα του δώσει ο ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός το θρόνο του Δαβίδ του πατέρα του, 2Σαμ. 7:12; Ψαλ. 132:11; Ησ. 9:7; Ησ. 54:5;33 και θα βασιλέψει πάνω στον οίκο Ιακώβ στους αιώνες και δε θα υπάρχει τέλος στη βασιλεία του». 1Χρ. 22:10; Ψαλ. 45:6; Ψαλ. 89:36; Ιερ. 23:5; Δαν. 7:14; Δαν. 7:27; Μιχ. 4:7; Εβρ. 1:8;34 Είπε τότε η Μαριάμ προς τον άγγελο: «Πώς θα γίνει αυτό, αφού δε γνωρίζω άντρα;»35 Και αποκρίθηκε ο άγγελος και της είπε: «Πνεύμα Άγιο θα έρθει πάνω σου και δύναμη Υψίστου θα σε επισκιάσει· γι’ αυτό και το άγιο που θα γεννηθεί θα κληθεί Υιός Θεού.36 Και ιδού, η Ελισάβετ η συγγενής σου έχει συλλάβει και αυτή γιο στα γηρατειά της, και αυτός είναι ο έκτος μήνας της εγκυμοσύνης αυτής που την αποκαλούν στείρα.37 Γιατί δε θα είναι αδύνατος κανένας λόγος που προέρχεται από το Θεό». Ιώβ 42:2; Ιερ. 32:17; Ζαχ. 8:6; Ματθ. 19:26; Λουκ. 18:27;38 Είπε τότε η Μαριάμ: «Ιδού η δούλη του ΚΥΡΙΟΥ· είθε να μου γίνει κατά το λόγο σου». Και έφυγε από αυτήν ο άγγελος.

Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου

Πέρασαν έξι μήνες περίπου από την μέρα που ο αρχάγγελος Γαβριήλ εμφανίστηκε στο Ζαχαρία και μια δεύτερη αποστολή είχε ο Θεός γι’ αυτόν ( Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου).  Επισκέπτεται λοιπόν μια Παρθένη μνηστευμένη με άνδρα μια γυναίκα που την αποκαλεί κεχαριτωμένη και ευλογημένη μεταξύ των γυναικών γιατί « βρήκε χάρη ενώπιον του Κυρίου»! Για ποιόν λόγο ο Θεός έκανε τέτοια χάρη στην Μαρίαμ ξεχωρίζοντας την ανάμεσα σε όλες τις γυναίκες;

Γιατί ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου στην Μαριάμ;

Την απάντηση μας την δίνει η ίδια η Μαρίαμ στο χωρίο 48. Όχι για κάτι που κατάφερε με τις δικιές της δυνάμεις, ούτε γιατί κέρδισε την  δόξα και την τιμή των ανθρώπων ( πολύ πιθανό να περνούσε απαρατήρητη μέσα στο  πλήθος) αλλά γιατί ο Θεός επέβλεψε στην ταπείνωση της δούλης του. Η Μαρίαμ δεν έλπιζε στις δικιές της δυνάμεις αλλά στον Θεό. Έτσι ο Θεός της χαρίζει κάτι πολύ περισσότερο από αυτό που ίδια θα μπορούσε ποτέ να καταφέρει « όχι απλά ένα παιδί αλλά το μοναχοπαίδι του ίδιου του Θεού». Αυτός άλλωστε είναι ο ευαγγελισμος της Θεοτόκου - Τα καλά νέα που ο άγγελος έφερε προς την Μαριάμ. Η αληθινή ταπείνωση δεν είναι αδυναμία και δεν πρέπει να εμπνέει αμφιβολία και αβεβαιότητα.

Αληθινά ταπεινός είναι αυτός βλέπει την ανάγκη του για τον Θεό αλλά δεν μένει εκεί!! Προχωρεί με πίστη στην δύναμη του Θεού που συμπληρώνει την δικιά του αδυναμία, περιμένοντας έτσι στην ζωή του πολύ περισσότερα απ’ αυτά που ό ίδιος θα μπορούσε ποτέ να καταφέρει. Αυτή ήταν η πίστη της Μαρίαμ που συνοδευμένη με το ταπεινό και το πράο πνεύμα της  έκανε τον Θεό να την εξυψώσει πάνω από όλους τις γυναίκες (28) ( Παναγία) ώστε όλες οι γενεές πλέον να την μακαρίζουν(48).

39 Σηκώθηκε τότε η Μαριάμ κατά τις ημέρες αυτές και πορεύτηκε στην ορεινή περιοχή βιαστικά σε μια πόλη της φυλής του Ιούδα,40 και εισήλθε στον οίκο του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ.41 Και συνέβηκε, μόλις άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας η Ελισάβετ, να σκιρτήσει το βρέφος μέσα στην κοιλιά της, και η Ελισάβετ γέμισε Πνεύμα Άγιο.42 Και φώναξε με κραυγή μεγάλη και είπε: «Ευλογημένη εσύ μεταξύ των γυναικών και ευλογημένος ο καρπός της κοιλιάς σου.43 Και πώς μου έγινε αυτό, να έρθει η μητέρα του Κυρίου μου προς εμένα;44 Γιατί ιδού, μόλις ήρθε η φωνή του χαιρετισμού σου στα αυτιά μου, σκίρτησε με αγαλλίαση το βρέφος μέσα στην κοιλιά μου.45 Και μακάρια αυτή που πίστεψε ότι θα υπάρξει τέλεια πραγματοποίηση σε όσα της έχουν ειπωθεί από τον ΚΥΡΙΟ». Λουκ. 11:28;46 Και είπε η Μαριάμ:47 «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον ΚΥΡΙΟ, και αγαλλίασε το πνεύμα μου στο Θεό το σωτήρα μου48 γιατί επέβλεψε στην ταπείνωση της δούλης του. Γιατί ιδού, από τώρα θα με μακαρίζουν όλες οι γενιές,49 επειδή μου έκανε μεγάλα πράγματα ο Δυνατός. Και άγιο είναι το όνομά του,50 και το έλεός του διαρκεί σε γενεές και γενεές σ’ εκείνους που τον φοβούνται. Έξ. 20:6;51 Έκανε έργα κραταιά με το βραχίονά του: Διασκόρπισε όσους ήταν περήφανοι στη διάνοια της καρδιάς τους. Ψαλ. 33:10; Ησ. 51:9; Ησ. 52:10; 1Πέτ. 5:5;52 Καθαίρεσε δυνάστες από θρόνους και ύψωσε ταπεινούς, 1Σαμ. 2:8; Ψαλ. 113:6;53 πεινασμένους γέμισε με αγαθά και πλούσιους εξαπέστειλε κενούς. Ψαλ. 34:10;54 Βοήθησε τον Ισραήλ το δούλο του, δείχνοντας πως θυμήθηκε το έλεος, Ησ. 30:18; Ησ. 41:9; Ησ. 54:5; Ιερ. 31:2; Ιερ. 31:20;55 καθώς μίλησε προς τους πατέρες μας, στον Αβραάμ και στο σπέρμα του στον αιώνα». Γέν. 17:19; Γέν. 22:18; Ψαλ. 132:11;56 Έμεινε λοιπόν η Μαριάμ μαζί της περίπου τρεις μήνες, και κατόπιν επέστρεψε στον οίκο της.57 Και για την Ελισάβετ συμπληρώθηκε ο χρόνος του τοκετού της και γέννησε γιο.

Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου | Η Παναγία πίστεψε όσο της είχαν ειπωθεί απο τον άγγελο.

(39-57) Ευτυχισμένος λοιπόν είναι ο άνθρωπος που πίστεψε ότι θα υπάρξει τέλεια πραγματοποίηση σε όσα του έχουν ειπωθεί από τον Κύριο(45). Αυτό έκανε η Μαριάμ και είδε τον Θεό να κάνει μεγάλα και θαυμαστά στην ζωή της. Αυτό καλούμαστε και εμείς να κάνουμε σήμερα κρατώντας γερά τις υποσχέσεις και τα λόγια του Θεού στην ζωή μας. Έχω ακούσει το ρητό που πολύ σωστά λέει ‘ δεν έχει σημασία τι σκέπτονται ή λένε οι άλλοι για σένα αλλά αυτό που κάνει την διαφορά είναι αυτό που εσύ τελικά σκέπτεσαι και λες  στον εαυτό σου‘.

Ο ευαγγελισμός της Θεοτόκου | Η πεποίθηση της Παναγίας στον Θεό!

Ακόμα πιο σωστό όμως είναι να παρατηρήσει κανείς το εξής ‘ δεν έχει σημασία τι σκέπτονται ή λένε οι άλλοι για σένα αλλά αυτό που λέει ο Θεός για σένα όταν εσύ το σκέπτεσαι και το επαναλαμβάνεις στον εαυτό σου‘. Η Μαριάμ σίγουρα μπήκε στον πειρασμό να ανησυχήσει και να αγχωθεί – άλλωστε ήταν αιτία λιθοβολισμού την τότε εποχή στο Ισραήλ αν μια γυναίκα βρισκόταν έγγειος έξω από τον γάμο. Τι θα έλεγε άραγε ο Ιωσήφ; Μήπως αυτό θα γινόταν αιτία να διαλύσει ο αρραβώνας της και να στερηθεί τον άντρα της ζωής της; Αυτό όμως που την ξεχώριζε ήταν ότι ήξερε να εμπιστεύεται τον λόγο του Θεού και να τον επαναλαμβάνει στον εαυτό της! Ο περήφανος άνθρωπος στην σκέψη και την διάνοια της καρδιάς του έχει το θάρρος του στον εαυτό και τις ικανότητες του (51). Μπορεί φαινομενικά τέτοιοι άνθρωποι να εξουσιάζουν και να έχουν πολλά πλούτοι αλλά η δικαιοσύνη του Θεού  θα επικρατήσει (52-53).

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 1:1-20, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Επειδή, πράγματι, πολλοί επιχείρησαν να συντάξουν μια διήγηση για τα πράγματα που συνέβηκαν μεταξύ μας με πλήρη βεβαιότητα,2 καθώς μας τα παράδωσαν όσοι από την αρχή έγιναν αυτόπτες μάρτυρες και υπηρέτες του θείου λόγου,3 γι’ αυτό φάνηκε καλό και σ’ εμένα, που τα παρακολούθησα όλα από την αρχή ακριβώς, να σου τα γράψω με τη σειρά, εξοχότατε Θεόφιλε,4 για να γνωρίσεις καλά με ασφάλεια την αλήθεια για όσα λόγια κατηχήθηκες.5 Υπήρξε κατά τις ημέρες του Ηρώδη, του βασιλιά της Ιουδαίας, κάποιος ιερέας με το όνομα Ζαχαρίας από την ιερατική τάξη του Αβιά, και είχε γυναίκα από τις θυγατέρες του Ααρών και το όνομά της ήταν Ελισάβετ. 1Χρ. 24:10;6 Ήταν μάλιστα δίκαιοι και οι δύο απέναντι στο Θεό, και πορεύονταν άμεμπτοι σε όλες τις εντολές και τις δίκαιες διατάξεις του ΚΥΡΙΟΥ.

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Ἀμεμπτοι μπροστά στον Θεό

(1-6) Ο Ζαχαρίας και Ελισάβετ αναφέρονται ως δίκαιοι και άμεμπτοι σε όλες τις εντολές και  την δικαιοσύνη του Θεού.  Ποιος άνθρωπος αλήθεια μπορεί να επικαλεστεί κάτι τέτοιο; Ο λόγος του Θεού μας διαβεβαιώνει ότι ‘ πάντες ήμαρτον και στερούνται της δόξης του Θεού‘ αλλά επίσης πως ‘ εκείνος που λέει ότι δεν έχει αμαρτία είναι ψεύτης‘. Προς τι λοιπόν ένας τέτοιος χαρακτηρισμός στο ζευγάρι αυτό;  Πιστεύω  ο χαρακτηρισμός δίνεται σκόπιμα σε αυτό το χωρίο του λόγου του Θεού για να δώσει έμφαση στο ότι παρόλο που ο Θεός αγαπούσε το ζευγάρι αυτό και ήταν ξεχωριστό γι’ αυτόν επέτρεψε να μην τεκνοποιήσουν μέχρι τον καιρό που αυτός προσδιόρισε.

Ο Θεός όταν μας βλέπει, βλέπει το δυναμικό μας μαζί του, βλέπει την δικαιοσύνη που μας χάρισε ο Ιησούς Χριστός!  Η δικαιοσύνη μας μπροστά στον Θεό είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός. Εμείς αντιθέτως όταν βλέπουμε τον εαυτό μας πολλές φορές βλέπουμε την αδυναμία μας και την αμαρτολότητα μας και πολλές φορές φτάνουμε στο σημείο να σκεφτόμαστε ή και να λέμε πως αυτά είναι ο λόγος που περνάμε κάποιες άσχημες καταστάσεις. Η παρουσία κάποιων άσχημων ή καλών καταστάσεων στην ζωή μας δεν λέει τίποτα για την πνευματική μας υγεία!

7 Αλλά δεν είχαν παιδί, καθότι η Ελισάβετ ήταν στείρα, και οι δυο τους ήταν προχωρημένοι στην ηλικία.8 Συνέβηκε τότε, ενώ αυτός ιεράτευε απέναντι στο Θεό κατά τη χρονική σειρά της ιερατικής τάξης του,9 να του λάχει με κλήρο να θυμιάσει σύμφωνα με τη συνήθεια του ιερατείου, αφού εισέλθει στο ναό του ΚΥΡΙΟΥ. Έξ. 30:7; Λευ. 16:17; Εβρ. 9:6;10 Και όλο το πλήθος του λαού προσευχόταν συνέχεια έξω την ώρα του θυμιάματος.11 Του φανερώθηκε τότε άγγελος ΚΥΡΙΟΥ, έχοντας σταθεί από τα δεξιά του θυσιαστηρίου του θυμιάματος.12 Και ταράχτηκε ο Ζαχαρίας, όταν τον είδε, και φόβος έπεσε πάνω του.13 Είπε τότε ο άγγελος προς αυτόν: «Μη φοβάσαι, Ζαχαρία, γιατί εισακούστηκε η δέησή σου, και η γυναίκα σου η Ελισάβετ θα σου γεννήσει γιο και θα καλέσεις το όνομά του Ιωάννη. Λουκ. 1:60;14 Και θα είναι για σένα χαρά και αγαλλίαση, και πολλοί θα χαρούν για τη γέννησή του. Λουκ. 1:58;15 Γιατί θα είναι μεγάλος μπροστά στον ΚΥΡΙΟ, και κρασί και σίκερα δε θα πιει, και με Πνεύμα Άγιο θα γεμίσει από την κοιλιά της μητέρας του ακόμη, Κρ. 13:4;16 και πολλούς από τους γιους Ισραήλ θα τους κάνει να επιστρέψουν στον ΚΥΡΙΟ το Θεό τους. Μαλ. 4:6; Ματθ. 11:14;17 Και αυτός θα έρθει προηγουμένως μπροστά σ’ Αυτόν με το πνεύμα και με τη δύναμη του Ηλία, για να στρέψει πίσω τις καρδιές των πατέρων στα παιδιά τους και τους απειθείς στη φρόνηση των δικαίων, για να ετοιμάσει στον ΚΥΡΙΟ λαό προπαρασκευασμένο». Μαλ. 4:6; Ματθ. 3:2; Μάρκ. 9:12;18 Και είπε ο Ζαχαρίας προς τον άγγελο: «Από τι θα γνωρίσω αυτό; Γιατί εγώ είμαι ηλικιωμένος και η γυναίκα μου προχωρημένη στην ηλικία». Γέν. 17:17;19 Και τότε αποκρίθηκε ο άγγελος και του είπε: «Εγώ είμαι ο Γαβριήλ που έχω σταθεί μπροστά στο Θεό και αποστάλθηκα να μιλήσω προς εσένα και να σου ευαγγελίσω αυτά.20 Και ιδού, θα είσαι σιωπηλός και δε θα μπορείς να μιλήσεις μέχρι την ημέρα που θα γίνουν αυτά, επειδή δεν πίστεψες στους λόγους μου, οι οποίοι θα εκπληρωθούν στον καιρό τους».

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Η υπόσχεση για ένα παιδί

(7-20) Πόσοι άνθρωποι μέσα στην ανθρώπινη ιστορία αναφέρεται ότι είδαν άγγελο και μίλησαν μαζί του; Μέσα στον λόγο του Θεού τέτοιες αναφορές είναι πολύ λίγες. Ο Ζαχαρίας ήταν μια από αυτές τις περιπτώσεις και  η αντίδραση του ήταν λίγο η πολύ παρόμοια με όλους τους άλλους που είχαν μια τέτοια εμπειρία. ‘Ταράχτηκε και μεγάλος φόβος έπεσε πάνω του‘ αναφέρει ο λόγος του Θεού.

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Ολιγοπιστία στην υπόσχεση του Θεού

Αυτή η εμπειρία από μόνη της ήταν ένα μεγάλο θαύμα και απόδειξη των λόγων του αγγέλου γι’ αυτό και η ολιγοπιστία και ο δισταγμός του Ζαχαρία επιπλήττονται από τον αρχάγγελο Γαβριήλ. Τι ήταν όμως αυτό που εμπόδισε τον Ζαχαρία να δεχτεί με χαρά και ενθουσιασμό τα λόγια του αρχαγγέλου; Ο Ζαχαρίας παρόλο που αδιάκοπα προσευχόταν προσευχήθηκε στο παρελθόν για το συγκεκριμένο θέμα κάπου ( όταν η γυναίκα του ήταν πλέον προχωρημένη σε ηλικία) σταμάτησε να ελπίζει και να προσμένει την επέμβαση του Θεού. Ίσως να τα είχε βάλει και με τον ίδιο του τον εαυτό πιστεύοντας πως η δική του αδυναμία και αμαρτία ήταν ο λόγος που ο Θεός τον τιμώρησε και τον άφησε χωρίς παιδιά. Άλλα όμως ήταν τα σχέδια του θεού και άλλο το χρονοδιάγραμμα του.

Ζαχαρίας και Ελισάβετ | Ας μην παραιτούμαστε στην προσευχή και εκζήτηση του Θεού

Ας μην παραιτούμαστε λοιπόν αλλά να εμμένουμε ( όπως άλλωστε μας παροτρύνει ο λόγος του Θεού) στην προσευχή και στην εκζήτηση του Θεού ακόμα και όταν όλα δείχνουν εναντίον μας. Ας γνωρίζουμε με σιγουριά ότι ο Θεός μας βλέπει με καλοσύνη και αγάπη και ότι έχει τον τρόπο και τον χρόνο του για τα αιτήματα της καρδιάς μας. Σκοπός του είναι να μας δώσει πολύ περισσότερα από ότι εμείς μπορούμε να σκεφτούμε ή να φανταστούμε. Ο Ζαχαρίας ζητούσε ένα παιδί που θα χάριζε χαρά σ’ αυτόν και την γυναίκα του και ο Θεός του χάρισε ένα παιδί που γινόταν σπουδαίος προφήτης και Πρόδρομος του Ιησού Χριστού, ένα άνθρωπο που θα χάριζε χαρά σε πολλούς και ευλογία σε ολόκληρο το έθνος. Ας μην αποθαρρυνόμαστε λοιπόν όταν οι προσευχές μας δεν απαντιούνται στον χρόνο και με τον τρόπο που εμείς θα θέλαμε.  

 Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 15:1-47, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Και όταν πέρασε το Σάββατο, η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιακώβου και η Σαλώμη αγόρασαν αρώματα, για να έρθουν και να τον αλείψουν. Ματθ. 28:1; Λουκ. 24:1; Ιωάν. 20:1;

2 Και πολύ πρωί, την πρώτη ημέρα μετά το Σάββατο έρχονται στο μνήμα, όταν ανάτειλε ο ήλιος.

3 Και έλεγαν μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει μακριά το λίθο από τη θύρα του μνήματος;»

4 Και όταν σήκωσαν το βλέμμα τους, βλέπουν ότι έχει κυληστεί μακριά ο λίθος· ήταν πράγματι πάρα πολύ μεγάλος.

Οι μυροφόρες ερραναν τον τάφο

"Έρραναν τον τάφον αι Μυροφόροι μύρα, λίαν πρωί ελθούσαι."

(1-4) Οι μυροφόρες γυναίκες πάνε στον τάφο του Χριστού με σκοπό να αλείψουν το σώμα του με μύρα ακλουθώντας το ιουδαϊκό έθιμο για τους νεκρούς τους. Είχαν κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες από την προηγούμενη μέρα και ενωρίς το πρωί ξεκίνησαν για τον τόπο όπου ο Ιωσήφ από Αριμαθέας έχει βάλει το σώμα του Ιησού.

Παρόλο που οι μυροφόρες ήξεραν ότι δεν θα μπορούσαν να κυλήσουν την μεγάλη πέτρα στην είσοδο του τάφου προχωρούν με πίστη ότι ο Θεός θα προμηθεύσει. Όταν οι μυροφόρες φτάνουν στον τάφο η πέτρα που τόσο τους απασχολούσε είχε κυλήσει και η είσοδος στον τάφο είχε ανοιχτεί.  

Είναι αλήθεια πως όταν ο Θεός μας οδηγεί σε νέα πνευματικά μονοπάτια, και καινούργιες αποστολές το φόβος και η αβεβαιότητα κτυπούν την πόρτα της ψυχής μας. Το  κλειδί για την νίκη είναι να κάνουμε το μέρος μας με πίστη και να περιμένουμε τον Θεό να λύσει όλα τα προβλήματα που η κοινή λογική αραδιάζει μπροστά μας. Με την κατάλληλη προετοιμασία ( προσευχή, μελέτη του λόγου του Θεού, συχνή επαφή με την εκκλησία) μπορούμε και εμείς να προχωρήσουμε με πίστη γνωρίζοντας ότι ο Θεός θα προμηθεύσει αυτά που χρειαζόμαστε. Η πέτρα που τόσο μας απασχολεί τώρα θα κυλίσει και θα ανοίξει τον δρόμο για την αναστημένη ζωή που υπόσχεται ο Θεός.

 5 Και αφού εισήλθαν στο μνήμα, είδαν ένα νεαρό να κάθεται στα δεξιά ντυμένο με στολή λευκή και έμειναν έκθαμβες. Ματθ. 28:2; Ιωάν. 20:12;

6 Εκείνος τους λέει: «Μη μένετε έκθαμβες. Τον Ιησού ζητάτε, το Ναζαρηνό, το σταυρωμένο. Εγέρθηκε, δεν είναι εδώ. Να ο τόπος όπου τον έθεσαν. Ματθ. 28:5; Λουκ. 24:5;

7 Αλλά πηγαίνετε, πείτε στους μαθητές του και στον Πέτρο ότι πηγαίνει πριν από εσάς στη Γαλιλαία· εκεί θα τον δείτε καθώς σας είπε». Ματθ. 26:32; Ματθ. 28:10; Μάρκ. 14:28; Πράξ. 1:3; Πράξ. 13:31; 1Κορ. 15:5;

8 Και εκείνες εξήλθαν και έφυγαν από το μνήμα, γιατί τις κατείχε τρόμος και έκσταση. Και σε κανέναν δεν είπαν τίποτα· γιατί φοβούνταν. (16:8) [Όλα λοιπόν όσα τους είχαν παραγγελθεί ανάγγειλαν σύντομα σ’ εκείνους που βρίσκονταν γύρω από τον Πέτρο. Και ύστερα από αυτά και ο ίδιος ο Ιησούς από την ανατολή μέχρι τη δύση απέστειλε έξω μέσω αυτών το ιερό και άφθαρτο κήρυγμα της αιώνιας σωτηρίας. Αμήν.] Ματθ. 28:8; Λουκ. 24:9; Ιωάν. 20:18;

Γιατί έπρεπε να κυλίσει η πέτρα του τάφου;

(5-8) Αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί έπρεπε να κυλίσει η πέτρα του τάφου; Ήταν αυτό άραγε προϋπόθεση για να αναστηθεί ο Χριστός; Μα και βέβαια ΟΧΙ! Αν θυμάστε καλά  ενώ ήταν κλειστές οι πόρτες του σπιτιού όπου ήταν μαζεμένοι οι μαθητές ο ανεστημένος Χριστός περνά μέσα στο σπίτι .Το αναστημένο λοιπόν σώμα του Χριστού μπορούσε να περνά μέσα από τις πέτρες αλλά ο Θεός όρισε να κυλιστεί η Πέτρα για να γίνουν οι άνθρωποι μάρτυρες της ανάστασης του!

9 [Αφού λοιπόν αναστήθηκε πρωί την πρώτη ημέραμετά το Σάββατο, φάνηκε πρώτα στη Μαρία τη Μαγδαληνή από την οποία είχε βγάλει εφτά δαιμόνια.Λουκ. 8:2; Ιωάν. 20:14; Ιωάν. 20:16;10 Εκείνη πορεύτηκε και το ανάγγειλε σ’ αυτούς που ήταν μαζί του, οι οποίοι πενθούσαν και έκλαιγαν.11 Κι εκείνοι, όταν άκουσαν ότι ζει και ότι αυτή τον είδε, απίστησαν.12 Και μετά από αυτά, φανερώθηκε με άλλη μορφή σε δύο από αυτούς καθώς περπατούσαν, ενώ πορεύονταν σε ένα αγρόκτημα. Λουκ. 24:13;13 Κι εκείνοι έφυγαν και το ανάγγειλαν στους υπόλοιπους· ούτε σ’ εκείνους πίστεψαν.14 Και ύστερα, ενώ αυτοί ξάπλωναν, για να φάνε, φανερώθηκε στους έντεκα και κατηγόρησε την απιστία τους και τη σκληροκαρδία τους, γιατί δεν πίστεψαν σ’ εκείνους που τον είδαν εγερμένο. Λουκ. 24:36; Ιωάν. 20:19; 1Κορ. 15:5;15 Και τους είπε: «Πορευτείτε σε όλο τον κόσμο και κηρύξετε το ευαγγέλιο σε όλη την κτίση. Ματθ. 28:19; Ιωάν. 15:16;16 Όποιος πιστέψει και βαφτιστεί θα σωθεί, όποιος όμως απιστήσει θα κατακριθεί. Ιωάν. 3:18; Ιωάν. 12:48;17 Και αυτά τα θαυματουργικά σημεία θα συνοδεύουν εκείνους που θα πιστέψουν: θα βγάζουν δαιμόνια στο όνομά μου, θα μιλούν καινούργιες γλώσσες Λουκ. 10:17; Πράξ. 2:4; Πράξ. 5:16; Πράξ. 8:7; Πράξ. 10:46; Πράξ. 16:18; Πράξ. 19:6; Πράξ. 19:12;18 και [στα χέρια τους]θα σηκώνουν φίδια, και αν πιουν κάτι θανάσιμο, δε θα τους βλάψει· θα θέτουν τα χέρια πάνω σε αρρώστους και θα γίνονται καλά». Λουκ. 10:19; Πράξ. 28:5; Πράξ. 28:819 Αφενός λοιπόν, μετά την ομιλία του σ’ αυτούς, ο Κύριος Ιησούς αναλήφτηκε στον ουρανό και κάθισε από τα δεξιά του Θεού. Λουκ. 24:50-51; Πράξ. 1:9;20 Αφετέρου εκείνοι εξήλθαν και κήρυξαν παντού, ενώ ο Κύριος συνεργούσε και επιβεβαίωνε το λόγο μέσω των θαυματουργικών σημείων που επακολουθούσαν.] Πράξ. 1:2; Πράξ. 14:3; 1Τιμ. 3:16; Εβρ. 2:4;

Οι Μυροφόρες αλλά και οι φρουροί του τάφου γίνονται μάρτυρες στην ανάσταση του Χριστού

Ο ίδιος άγγελος που κύλισε την πέτρα και έδωσε τα χαρμόσυνα νέα της ανάστασης στις μυροφόρες έκανε τους στρατιώτες φρουρούς του τάφου να το βάλουν στα πόδια έντρομοι. Ενώ η καρδιά κάποιων ανθρώπων δέχεται την αλήθεια του Θεού και βρίσκει αιώνια χαρά και γαλήνη κάποιοι άλλοι αποφεύγουν έντρομοι την αλήθεια και καταφεύγουν στο ψέμα και την ματαιότητα. Βλέποιυμε πως οι φρουροί του τάφου ενώ και αυτοί έγιναν μάρτυρες της ανάστασης όπως οι μυροφόρες διάλεξαν στην συνέχεια με δωροδοκία να γίνουν ψευδομάρτυρες.

Οι μαθητές του Χριστού γίνονται μάρτυρες στην ανάσταση του Χριστού

(9-14) Όταν βυθιζόμαστε στην πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε αυτό μας κάνει δύσπιστους και αδύνατους. Όσο σκεφτόμαστε μιλάμε για την πέτρα που μας φαίνεται αμετακίνητη  την κάνουμε να φαίνεται ακόμα πιο μεγάλη και ασήκωτη. Οι μαθητές έπεσαν σ’ αυτή την παγίδα αφού βυθίστηκαν στο πένθος για τον άδικο θάνατο του Χριστού αφήνοντας την λογική τους να τους οδηγήσει στον φόβο που τους έκλεισε τα μάτια στην μαρτυρία της ανάστασης από την Μαγδαληνή και τους δύο μαθητές που πήγαιναν προς Εμαούς.

Ξέχασαν λοιπόν τα λόγια του Χριστού για την ελπίδα της ανάστασης του και την διαβεβαίωση ότι ποτέ δεν θα τους αφήσει ούτε και θα τους εγκαταλείψει. Πόσο διαφορετική θα ήταν αλήθεια η αντίδραση τους αν αντί να σκέφτονται και να μιλούν για την πελώρια πέτρα του προβλήματος διακήρυτταν την παντοδυναμία του Θεού και την ελπίδα της ανάστασης κάτι που ο Χριστός τόσες φορές τους είχε επαναλάβει. Αντί να μιλάμε λοιπόν για την πέτρα καλά κάνουμε να μιλάμε στην Πέτρα για το μεγαλείο και την δύναμη του Θεού μας. Μιλώντας για την πέτρα δίνουμε δόξα και δύναμη στο πρόβλημα ενώ μιλώντας στην πέτρα για τον Θεό δίνουμε δόξα και τιμή στον Θεό και εμείς παίρνουμε δύναμη να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση που έχουμε μπροστά μας.

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 15:1-47, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Και ευθύς το πρωί έκαναν συμβούλιο οι αρχιερείς μαζί με τους πρεσβυτέρους και τους γραμματείς και όλο το συνέδριο και, αφού έδεσαν τον Ιησού, τον έφεραν και τον παρέδωσαν στον Πιλάτο.Ψαλ. 2:2; Ματθ. 27:1; Λουκ. 22:66; Λουκ. 23:1; Ιωάν. 18:28; Πράξ. 3:13;2 Και τον επερώτησε ο Πιλάτος: «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;» Εκείνος του αποκρίθηκε και λέει: «Εσύ το λες».Ματθ. 27:11; Λουκ. 23:3; Ιωάν. 18:33;3 Και οι αρχιερείς τον κατηγορούσαν πολλά.4 Ο Πιλάτος λοιπόν πάλι τον επερωτούσε λέγοντας: «Δεν αποκρίνεσαι τίποτα; Δες πόσα σε κατηγορούν».Ματθ. 27:13; Ιωάν. 19:10;5 Αλλά ο Ιησούς τίποτα πια δεν αποκρίθηκε, ώστε θαύμαζε ο Πιλάτος.6 Κατά την εορτή, λοιπόν, τους απέλυε ένα φυλακισμένο, όποιον ζητούσαν.Ματθ. 27:15; Λουκ. 23:17; Ιωάν. 18:39;7 Ήταν τότε φυλακισμένος ο λεγόμενος Βαραββάς μαζί με τους στασιαστές, οι οποίοι κατά τη στάση είχαν κάνει φόνο.Ματθ. 27:16; Λουκ. 23:19; Ιωάν. 18:40;8 Και όταν ανέβηκε το πλήθος, άρχισε να του ζητά καθώς τους έκανε.9 Ο Πιλάτος τότε τους αποκρίθηκε λέγοντας: «Θέλετε να σας απολύσω το βασιλιά των Ιουδαίων;»10 Γιατί γνώριζε ότι από φθόνο τον είχαν παραδώσει οι αρχιερείς.11 Αλλά οι αρχιερείς ξεσήκωσαν το πλήθος, για να τους απολύσει μάλλον το Βαραββά.Ματθ. 27:20; Λουκ. 23:18; Ιωάν. 18:40; Πράξ. 3:14;12 Ο Πιλάτος τότε, πάλι έλαβε το λόγο και τους έλεγε: «Τι θέλετε λοιπόν να κάνω αυτόν που λέτε “βασιλιά των Ιουδαίων”;»13 Εκείνοι πάλι έκραξαν: «Σταύρωσέ τον».14 Ο Πιλάτος όμως τους έλεγε: «Γιατί, τι κακό έκανε;» Εκείνοι περισσότερο έκραξαν: «Σταύρωσέ τον».15 Ο Πιλάτος, λοιπόν, θέλοντας να ικανοποιήσει τον όχλο, τους απόλυσε το Βαραββά και παράδωσε τον Ιησού, αφού τον μαστίγωσε, για να σταυρωθεί.Ματθ. 27:26; Ιωάν. 19:1;16 Οι στρατιώτες τότε τον οδήγησαν μέσα στην εσωτερική αυλή, το οποίο είναι το πραιτώριο, και συγκαλούν όλη τη στρατιωτική μονάδα.Ματθ. 27:27; Ιωάν. 19:2;17 Και τον ντύνουν με πορφύρα και του θέτουν γύρω από το κεφάλι ένα αγκάθινο στεφάνι που έπλεξαν.18 Και άρχισαν να τον χαιρετούν: «Χαίρε, βασιλιά των Ιουδαίων».19 Και χτυπούσαν το κεφάλι του με καλάμι και τον έφτυναν και, αφού έπεσαν στα γόνατα, τον προσκυνούσαν.20 Και όταν τον ενέπαιξαν, τον έγδυσαν από την πορφύρα και τον έντυσαν με τα ρούχα του. Και τον οδηγούν έξω για να τον σταυρώσουν.21 Και αγγαρεύουν κάποιον που περνούσε από εκεί κοντά, το Σίμωνα τον Κυρηναίο, που ερχόταν από την εξοχή, τον πατέρα του Αλέξανδρου και του Ρούφου, για να σηκώσει το σταυρό του.Ματθ. 27:32; Λουκ. 23:26;22 Και τον φέρνουν πάνω στον τόπο του Γολγοθά, που ερμηνεύεται, “Κρανίου Τόπος”.Ματθ. 27:33; Λουκ. 23:33; Ιωάν. 19:17;23 Και του έδιναν κρασί με σμύρνα· αλλά αυτός δεν το έλαβε.24 Και τον σταυρώνουν και διαμοιράζονται τα ιμάτιά του, ρίχνοντας κλήρο γι’ αυτά τι κανείς θα πάρει.Ψαλ. 22:18; Ματθ. 27:35; Λουκ. 23:34; Ιωάν. 19:23;25 Ήταν τότε εννιά η ώρα το πρωί, και τον σταύρωσαν.26 Και ήταν η επιγραφή της αιτίας της καταδίκης του γραμμένη από πάνω του: “Ο βασιλιάς των Ιουδαίων”.Ματθ. 27:37; Λουκ. 23:38; Ιωάν. 19:19;27 Και μαζί του σταυρώνουν δύο ληστές, έναν από τα δεξιά και έναν από τα αριστερά του.28 [Και εκπληρώθηκε η Γραφή που λέει: Και μαζί με άνομους λογαριάστηκε.]Ησ. 53:12; Λουκ. 22:37;29 Και εκείνοι που πορεύονταν δίπλα του τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τους και λέγοντας: «Α, εσύ που καταστρέφεις το ναό και τον οικοδομείς σε τρεις ημέρες,Ψαλ. 22:7; Ψαλ. 69:20; Ψαλ. 109:25; Ματθ. 27:39; Λουκ. 23:35; Ιωάν. 2:19;30 σώσε τον εαυτό σου και κατέβα από το σταυρό».31 Όμοια και οι αρχιερείς τον ενέπαιζαν μεταξύ τους μαζί με τους γραμματείς και έλεγαν: «Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δε δύναται να σώσει.32 Ο Χριστός, ο βασιλιάς του Ισραήλ, ας κατεβεί τώρα από το σταυρό, για να δούμε και να πιστέψουμε». Και αυτοί που ήταν σταυρωμένοι μαζί του τον έβριζαν.

Τα πάθη του Χριστού

(1-32) Όταν ανθρώπινες δυνάμεις συγκεντρώνονται ενάντια στον Χριστού σχεδιάζοντας καταστροφικά σχέδια εναντίον του (1-2) αυτός δεν χάνει τον έλεγχο και διατηρεί την ειρήνη του! Ο Χριστός ήταν εγκαταλειμμένος, μόνος, αλυσοδεμένος, αντιμέτωπος με την καταδίκη του θανάτου αλλά πάνω απ’ όλα αντιμέτωπος με  το φορτίο της αμαρτίας όλου του κόσμου που σήμαινε την εγκατάλειψη  του από τον πολυαγαπημένο του Πατέρα ( κάτι πρωτόγνωρο και άγνωστο και φοβερά οδυνηρό). Αναμβίβολα, η εγκατάλειψη αυτή ήταν το πιό οδυνηρό απο όλα τα παθη του Χριστού. 

Τα πάθη του Χριστού | Παράδειγμα μας μέσα στις δοκιμασίες και τις δυσκολίες

Κάτω από ένα κατάμαυρο ουρανό ο Ιησούς κοιτάει με τα μάτια της αληθινής πίστης πάνω από τα σύννεφα και τις βροντές που τον απειλούν στον ήλιο της αγάπης του Θεού Πατέρα. Ως πιστά παιδιά του Θεού ερχόμαστε συχνά αντιμέτωποι με τους βρυχηθμούς του εχθρού! Μπαίνουμε τότε στον πειρασμό να παραιτηθούμε, να αμφιβάλλουμε για την αγάπη και την φροντίδα του Θεού και να παραδοθούμε στον φόβο. Ας ακολουθήσουμε όμως το παράδειγμα του καλού μας σωτήρα και ας κοιτάξουμε πάνω από τα σύννεφα της θύελλας που αντιμετωπίζουμε αφήνοντας την ζωή μας, τα σχέδια και τα όνειρα μας στα χέρια ενός Θεού που ΞΕΡΕΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑ! Εμείς και αν χάσουμε τον έλεγχο ο Θεός κρατά γερά το τιμόνι της ζωής μας, φτάνει εμείς να του το εμπιστευτούμε.

Τα πάθη του Χριστού  και το σχέδιο σωτηρίας του Θεού για τους ανθρώπους

Ο Χριστος μέσα από αναρίθμητες δοκιμασίες του εχθρού ( Τα πάθη του Χριστού ) έμεινε πιστός γιατί εμπιστεύτηκε την αγάπη του Πατέρα που τον οδηγούσε σε κάθε βήμα στην ζωή. Δεν έλπιζε στις προσπάθειες του Πιλάτου να τον γλιτώσει από την καταδίκη του πλήθους, δεν έλπιζε στην δικιά του ικανότητα να υπερασπιστεί τον εαυτό του, δεν βυθίστηκε στην αυτό-λύπηση μπροστά στα φριχτά βασανιστήρια, δεν θέλησε να χρησιμοποιήσει την δύναμη που ήταν στην διάθεση του από τον Θεό για να κατέβει από τον σταυρό ΑΛΛΑ είχε μπροστά του συνεχώς το μεγάλο σχέδιο σωτηρίας του Θεού για τον άνθρωπο (δια μέσου της ανάστασης του).  Και εμείς λοιπόν βέβαιοι για την αγάπη του Θεού ας έχουμε μπροστά μας την μεγάλη εικόνα του ουρανού χωρίς να περιοριζόμαστε από τις βρυχηθμούς( απειλές) του εχθρού. Μέσα από αυτά που επιτρέπει ο Θεός στην ζωή μας οδηγούμαστε σε νίκες και νέα πνευματικά σκαλοπάτια και θα μας φέρουν πιο κοντά στην ουράνια χαρά και αγάπη του Θεού.

33 Και όταν έγινε δώδεκα η ώρα το μεσημέρι, έγινε σκοτάδι πάνω σε όλη τη γη ως τις τρεις η ώρα το απόγευμα.Ματθ. 27:45; Λουκ. 23:44;34 Και στις τρεις η ώρα βόησε ο Ιησούς με φωνή μεγάλη: «Ελωι ελωι λεμα σαβαχθανι;», που όταν ερμηνεύεται σημαίνει: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;»Ψαλ. 22:1; Ματθ. 27:46;35 Και μερικοί από αυτούς που είχαν σταθεί εκεί κοντά, όταν άκουσαν, έλεγαν: «Δες, τον Ηλία φωνάζει».36 Έτρεξε τότε κάποιος και, αφού γέμισε ένα σφουγγάρι με ξίδι, το έθεσε γύρω από ένα καλάμι και του έδινε να πιει λέγοντας: «Αφήστε, ας δούμε αν έρχεται ο Ηλίας να τον κατεβάσει».Ψαλ. 69:21; Ιωάν. 19:29;37 Και ο Ιησούς, αφού άφησε ναβγει φωνή μεγάλη, εξέπνευσε.38 Και το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε στα δύο από πάνω ως κάτω. 2Χρ. 3:14; Ματθ. 27:51; Λουκ. 23:45;39 Όταν είδε τότε ο εκατόνταρχος, που είχε σταθεί απέναντί του, ότι έτσι εξέπνευσε, είπε: «Αλήθεια, αυτός ο άνθρωπος ήταν Υιός Θεού».Ματθ. 27:54; Λουκ. 23:47;40 Και ήταν και γυναίκες από μακριά που κοιτούσαν, μεταξύ των οποίων και η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρατου Ιακώβου του μικρού και του Ιωσή, και η Σαλώμη,Ψαλ. 38:11; Ματθ. 27:55; Λουκ. 23:49;41 οι οποίες, όταν ο Ιησούς ήταν στη Γαλιλαία, τον ακολουθούσαν και τον διακονούσαν. Ήταν επίσης και πολλές άλλες που ανέβηκαν μαζί του στα Ιεροσόλυμα.Λουκ. 8:2-3;

Τα πάθη του Χριστού | Οι τελευταίες του στιγμές

(33-41) Ο Ιησούς έζησε μια ζωή (πλήρη με έλεος και αλήθεια ) που έκανε τους ανθρώπους να μετανοούν και να επιστρέφουν στην αγάπη του Θεού. Ο Θάνατος του δεν μπορούσε να ήταν διαφορετικός αφού ακόμα και με την τελευταία του πνοή πρόσφερε σ’ αυτούς που ήταν δεχτικοί για μετάνοια και αποκατάσταση.  Πολλοί έγιναν μάρτυρες της ζωής και του θανάτου του! Κάποιοι ( ένας από τους ληστές, ο υπεύθυνος για την εκτέλεση εκατόνταρχος ) δεν έχασαν την ευκαιρία που τους πρόσφερε ο Θεός αλλά έτρεξαν να μετανοήσουν και να ομολογήσουν την αγάπη του. Ποια είναι άραγε η δική μας ανταπόκριση σήμερα;

42 Και όταν ήδη έγινε βράδυ, επειδή ήταν Παρασκευή, που είναι η προηγούμενη ημέρα του Σαββάτου,Ματθ. 27:57; Λουκ. 23:50; Ιωάν. 19:38;43 ήρθε ο Ιωσήφ, που καταγόταν από την Αριμαθαία, σεβαστό μέλος του Συνεδρίου, που κι αυτός περίμενε τη βασιλεία του Θεού, ο οποίος τόλμησε, εισήλθε και παρουσιάστηκε μπροστά στον Πιλάτο και ζήτησε το σώμα του Ιησού.44 Αλλά ο Πιλάτος θαύμασε απορώντας αν είχε ήδη πεθάνει και, αφού προσκάλεσε τον εκατόνταρχο, τον ρώτησε αν πέθανε από ώρα.45 Και όταν το έμαθε από τον εκατόνταρχο, δώρισε το πτώμα στον Ιωσήφ.46 Και εκείνος αφού αγόρασε ένα σεντόνι, τον κατέβασε από το σταυρό, τον τύλιξε στο σεντόνι και τον έθεσε μέσα σε μνήμα που ήταν λατομημένο στο βράχο. Και μετά κύλησε ένα λίθο πάνω στη θύρα του μνήματος.Ματθ. 12:40; Ματθ. 26:12; Ματθ. 27:60; Λουκ. 23:53;47 Τότε η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία η μητέρα του Ιωσή κοιτούσαν πού έχει τεθεί.

Τα πάθη του Χριστού τελείωσαν | Η ταφή του Χριστού

(42-47) Αυτό που ξεχώριζε τον Ιωσήφ από Αριμαθέα ήταν ότι περίμενε και έλπιζε στην βασιλεία του Θεού σε αντίθεση με τους ανθρώπους που ελπίζουν στην ανθρώπινη βασιλεία και δύναμη. Ήταν αυτή του η πεποίθηση που του έδωσε την δύναμη να κάνει φανερή την αγάπη και αφοσίωση του στον Χριστό ζητώντας το σώμα του από τον Πιλάτο. Ας μην ξεχνάμε ότι  ο Ιωσήφ δεν ήταν ένας απλός άνθρωπος της εποχής αλλά ένας άνθρωπος με τιμή και εξέχουσα θέση στην ανθρώπινη βασιλεία της τότε εποχής. Παρ’ όλα αυτά μπροστά στην βασιλεία του Θεού η θέση και η δόξα που κατείχε στην ανθρώπινη ηγεσία της εποχής δεν είχε καμιά σημασία γι’ αυτόν.

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 14:22-52, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

22 Και ενώ αυτοί έτρωγαν, έλαβε άρτο, αφού ευλόγησε το Θεό, τον έκοψε με τα χέρια και τους τον έδωσε και είπε: «Λάβετε, τούτο είναι το σώμα μου». Ματθ. 26:26; Λουκ. 22:19; 1Κορ. 11:23;23 Και αφού έλαβε ποτήρι, ευχαρίστησε το Θεό, τους το έδωσε και ήπιαν όλοι από αυτό.24 Και τους είπε: «Τούτο είναι το αίμα μου, της διαθήκης, που χύνεται υπέρ πολλών.25 Αλήθεια σας λέω ότι δε θα πιω πια από το γέννημα της αμπέλου ως την ημέρα εκείνη, όταν θα το πίνω καινούργιο μέσα στη βασιλεία του Θεού».26 Και αφού ύμνησαν, εξήλθαν στο Όρος των Ελαιών.

Θεία Κοινωνία | Το μυστικο δείπνο

(22-26)Ο Ιησούς προετοιμάζει τους μαθητές του να δεχτούν την θυσία του! Τρώγοντας από το σώμα του και πίνοντας από το αίμα του ( Θεία κοινωνία) λαμβάνουν την θυσία του ως μέσο σωτηρίας και αποκατάστασης με τον Θεό.

Φυσικά αυτής της πράξης προηγείται η γνήσια πίστη στον Θεό μετά από ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας. Γι’ αυτό άλλωστε ο λόγος του Θεού προτρέπει τους ανθρώπους να μην λαμβάνουν Θεία κοινωνία αν δεν έχουν με πίστη δεχτεί το έλεος και την χάρη του Θεού στην ζωή τους.

Ένας έμπρακτος τρόπος να εξετάσει κάποιος τον εαυτό το με βάση αυτό το κριτήριο είναι να βεβαιωθεί ότι δεν κρατεί πίκρα στην καρδιά του συγχωρώντας τους συνανθρώπους του όπως ο ίδιος του τόσο απλόχερα έχει λάβει συγχώρεση και αποκατάσταση από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να λαμβάνουμε Θεία κοινωνία δεδομένου ότι  με ειλικρίνεια και απλότητα δεχόμαστε την συγχώρεση του Θεού και τον καλωσορίζουμε  στην ζωή μας.

27 Και τους λέει ο Ιησούς: «Όλοι θα σκανδαλιστείτε, γιατί είναι γραμμένο: Θα χτυπήσω τον ποιμένα και τα πρόβατα θα διασκορπιστούν. Ζαχ. 13:7; Ματθ. 26:31; Ιωάν. 16:32;28 Αλλά μετά την έγερσή μου θα πάω πριν από εσάς στη Γαλιλαία». Ματθ. 26:32; Ματθ. 28:10; Μάρκ. 16:7;29 Ο Πέτρος όμως του είπε: «Αν και όλοι μπορεί να σκανδαλιστούν αλλά όχι εγώ».30 Και του λέει ο Ιησούς: «Αλήθεια σου λέω ότι εσύ σήμερα, αυτήν τη νύχτα, πριν ο πετεινός λαλήσει δύο φορές, τρεις θα με απαρνηθείς». Ματθ. 26:34; Λουκ. 22:34; Ιωάν. 13:38;31 Εκείνος ακόμη περισσότερο έλεγε: «Κι αν χρειαστεί να πεθάνω μαζί σου, δε θα σε απαρνηθώ». Ομοίως μάλιστα και όλοι έλεγαν. Ιωάν. 13:37;32 Και έρχονται σε μια περιοχή που έχει το όνομα Γεθσημανή και λέει στους μαθητές του: «Καθίστε εδώ, ωσότου προσευχηθώ». Ματθ. 26:36; Λουκ. 22:39; Ιωάν. 18:1;33 Και παραλαβαίνει μαζί του τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και άρχισε να μένει έκθαμβος και να αδημονεί.34 Και τους λέει: «Περίλυπη είναι η ψυχή μου, ως το θάνατο. Μείνετε εδώ και αγρυπνείτε». Ιωάν. 12:27;35 Και αφού προχώρησε σε μικρή απόσταση, έπεφτε στη γη και προσευχόταν για να παρέλθει από αυτόν, αν ήταν δυνατό, εκείνη η ώρα. Λουκ. 22:41;36 Και έλεγε: «Αββά, Πατέρα, όλα είναι δυνατά σ’ εσένα. Απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα· αλλά όχι ό,τι εγώ θέλω, αλλά ό,τι εσύ». Ιωάν. 6:38;37 Και έρχεται και τους βρίσκει να κοιμούνται, και λέει στον Πέτρο: «Σίμωνα, κοιμάσαι; Δεν μπόρεσες μια ώρα να αγρυπνήσεις; Ματθ. 26:40; Λουκ. 22:45;38 Αγρυπνείτε και προσεύχεστε, για να μην έρθετε σε πειρασμό. Το πνεύμα είναι βεβαίως πρόθυμο, αλλά η σάρκα ασθενής». Γαλ. 5:17;39 Και πάλι έφυγε και προσευχήθηκε και είπε τα ίδια λόγια.40 Και πάλι ήρθε και τους βρήκε να κοιμούνται, γιατί τα μάτια τους ήταν πολύ βαριά από τη νύστα και δεν ήξεραν τι να του αποκριθούν.41 Και έρχεται για τρίτη φορά και τους λέει: «Κοιμάστε λοιπόν και αναπαύεστε· φτάνει. Ήρθε η ώρα, ιδού, παραδίνεται ο Υιός του ανθρώπου στα χέρια των αμαρτωλών.

Αυτοπεποίθηση ή πεποίθηση στον Θεό

(27-41) Πού στηρίζουμε την πεποίθηση και την δύναμη μας στην ζωή; Ο κόσμος σήμερα θεωρεί την αυτοπεποίθηση την πρώτιστη αρετή για να προχωρήσει και να πετύχει ο άνθρωπος στην ζωή.

Ο λόγος του Θεού όμως πουθενά δεν μας λέει να έχουμε πεποίθηση στον εαυτό μας ( αυτοπεποίθηση) αλλά στον Θεό! Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί πρέπει να δείχνουν αδύνατοι, φοβισμένοι και αβέβαιοι; Αλλοίμονο αν έτσι φανερώνουμε την πίστη μας στον Θεό!

Ο Πιστός πρέπει έχοντας πεποίθηση στον Θεό να γνωρίζει ότι μπορεί να υπερβεί τον εαυτό και τις δυνατότητες του ( αυτή είναι η σωστή αυτοπεποίθηση που πρέπει να έχουμε). Αν έχουμε δίπλα μας τον παντοδύναμο Θεό ποιος μπορεί αλήθεια να σταθεί εναντίον μας; Ο Πιστός πρέπει να φανερώνεται δυνατός, θαρραλέος και βέβαιος αλλά όχι επειδή στηρίζεται στην δικιά του δύναμη αλλά σ’ αυτήν του παντοδύναμου Θεού.

Ο Πέτρος και οι μαθητές του Ιησού σε αυτή την περίσταση φαίνεται να είναι τόσο βέβαιοι για τον εαυτό τους και την αγάπη τους στον Ιησού που πέφτουν στην παγίδα της λανθασμένης πεποίθησης και αυτοεκτίμησης ( αυτοπεποίθηση). Η σωστή στάση θα ήταν « αναγνωρίζω Ιησού την αδυναμία μου μπροστά στον φόβο του θανάτου αλλά ξέρω πως εσύ δεν θα με αφήσεις ούτε θα με εγκαταλείψεις. Βοήθησε με να μείνω πιστός μέχρι τέλους»

42 Σηκώνεστε, ας πηγαίνουμε. Ιδού, αυτός που θα με παραδώσει έχει πλησιάσει».43 Και ευθύς, ενώ αυτός μιλούσε ακόμα, παρουσιάζεται ο Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, και μαζί του όχλος με μάχαιρες και ξύλα από μέρους των αρχιερέων και των γραμματέων και των πρεσβυτέρων. Ματθ. 26:47; Λουκ. 22:47; Ιωάν. 18:3;44 Αυτός που θα τον παράδινε είχε δώσει μάλιστα σύνθημα σ’ αυτούς λέγοντας: «Όποιον φιλήσω, αυτός είναι· κρατήστε τον και οδηγείτε τον στο δικαστήριο με ασφάλεια».45 Και αφού ήρθε, ευθύς πλησίασε σε αυτόν και του λέει: «Ραβί», και τον καταφίλησε. 2Σαμ. 20:9;46 Εκείνοι έβαλαν τα χέρια πάνω του και τον κράτησαν.47 Ένας τότε, κάποιος από αυτούς που είχαν σταθεί εκεί κοντά, αφού τράβηξε τη μάχαιρα, χτύπησε το δούλο του αρχιερέα και του αφαίρεσε το αυτί.48 Και έλαβε το λόγο ο Ιησούς και τους είπε: «Σαν ενάντια σε ληστή εξήλθατε με μάχαιρες και ξύλα, για να με συλλάβετε;49 Κάθε ημέρα ήμουν κοντά σας, διδάσκοντας μέσα στο ναό, και δε με κρατήσατε. Αλλά αυτό έγινε, για να εκπληρωθούν οι Γραφές». Ψαλ. 22:6; Ψαλ. 69:9; Λουκ. 24:25;50 Και τότε τον άφησαν και έφυγαν όλοι. Ιώβ 19:13; Ψαλ. 88:8;51 Και κάποιος νεαρός ακολουθούσε μαζί του περιτυλιγμένος με σεντόνι πάνω στο γυμνό του σώμα· και τον κρατούν.52 Εκείνος εγκατέλειψε το σεντόνι και έφυγε γυμνός. 

Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 14:1-21, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

1 Ήταν τότε το Πάσχα και η εορτή των Αζύμων, μετά δύο ημέρες. Και ζητούσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς πώς να τον κρατήσουν και να τον σκοτώσουν με δόλο. Ματθ. 26:2; Λουκ. 22:1; Ιωάν. 11:55; Ιωάν. 13:1;

2 Γιατί έλεγαν: «Όχι κατά την εορτή, μήπως γίνει θόρυβος από το λαό».

3 Και όταν αυτός ήταν στη Βηθανία, στην οικία του Σίμωνα του λεπρού, ενώ καθόταν, για να φάει, ήρθε μια γυναίκα έχοντας αλαβάστρινο δοχείο με μύρο από υγρό πολυτελές νάρδο. Αφού σύντριψε το αλαβάστρινο δοχείο, το κατάχυσε στο κεφάλι του. Ματθ. 26:6; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 11:2; Ιωάν. 12:3;

Η Σταύρωση | Το παρασκήνιο

(1-3) Παρόλο που τα σχέδια των αρχιερέων ήταν αρχικά να μην συλλάβουν τον Ιησού την περίοδο του Πάσχα βλέπουμε ότι τα σχέδια του Θεού υπερέχουν αυτά των ανθρώπων. Ο Ιησούς Χριστός αναφέρεται πολλές φορές μέσα στον λόγο του Θεού ως το αρνί του Πάσχα γιατί ο Θεός είχε σκοπό να αντικαταστήσει το αρνί με το οποίο συνοδευόταν η συγκεκριμένη εορτή με την θυσία του μοναχογιού του. (Βλέπε εδώ για περισσότερα όσο αφορά την εορτή του Πάσχα).Σκοπός λοιπόν του Θεού ήταν η θυσία του Χριστού ( η σταύρωση) να γίνει το Πάσχα και έτσι βλέπουμε τις καταστάσεις να αλλάζουν και τα αρχικά σχέδια των ηγετών της εποχής να μην μπορούν να σταθούν εμπόδιο στο σχέδιο του Θεού.

4 Ήταν όμως μερικοί που αγανακτούσαν μέσα τους, λέγοντας: «Γιατί έχει γίνει αυτή η απώλεια του μύρου;

5 Επειδή αυτό το μύρο μπορούσε να πουληθεί πάνω από τριακόσια δηνάρια και να δοθεί στους φτωχούς». Και την επέπλητταν με θυμό.

6 Αλλά ο Ιησούς είπε: «Αφήστε την. Τι την ενοχλείτε; Έκανε σ’ εμένα ένα καλό έργο.

7 Γιατί πάντοτε τους φτωχούς τούς έχετε μαζί σας και, όταν θέλετε, δύναστε να τους κάνετε καλό, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε. Δευτ. 15:11;

8 Ό,τι είχε έκανε. Πρόλαβε να μυρώσει το σώμα μου για τον ενταφιασμό μου.

9 Και αλήθεια σας λέω, όπου κι αν κηρυχτεί το ευαγγέλιο σε όλο τον κόσμο, και ό,τι έκανε αυτή θα διαλαληθεί στη μνήμη της».

10 Και ο Ιούδας Ισκαριώτης, ο ένας από τους δώδεκα, πήγε προς τους αρχιερείς, για να τους τον παραδώσει. Ματθ. 26:14; Λουκ. 22:4;

11 Εκείνοι, όταν το άκουσαν, χάρηκαν, και του υποσχέθηκαν να του δώσουν αργυρά νομίσματα. Και ζητούσε ευκαιρία πώς να τον παραδώσει.

Πρίν την Σταύρωση | Ένα αλαβάστρινο δοχείο με μύρο

(4-11) Όπου είναι ο Χριστός είναι αποκατάσταση, είναι θεραπεία, είναι δύναμη και ελευθερία. Ο Ιησούς βρίσκεται στο σπίτι ενός ανθρώπου, πρώην λεπρού, που απολάμβανε τώρα στο σπίτι του τον Χριστό. Ας μην ξεχνάμε από πού μας έβγαλε ο Ιησούς και ας μην αμελούμε να τον προσκαλούμε στο σπίτι μας και να μένουμε στην παρουσία του. Αν μένουμε σ’ αυτόν τότε θα μας βοηθήσει να τον γνωρίσουμε καλύτερα και να τον αγαπήσουμε γι’ αυτό που πραγματικά είναι.

Βλέπουμε μια γυναίκα αλόγιστα  να σπαταλάει ένα πανάκριβο μύρο ( αξίας ενός χρόνου μισθούς) πάνω στον Ιησού! Η πιο φυσιολογική σκέψη περνάει μέσα από το μυαλό κάθε ευσυνείδητου Χριστιανού. Γιατί η σπατάλη; Γιατί να μην δοθούν τα λεφτά που αξίζει αυτό το πολύτιμο άρωμα στους φτωχούς που τόσο αγαπά και υποστηρίζει ο Χριστός; Γινόμαστε λοιπόν αβίαστα κριτές μιας πράξης που πηγάζει από βαθιά αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο του Ιησού. Ας κρίνουμε καλύτερα την διαχείριση αυτών που μας ανήκουν αντί βιαστικά να κρίνουμε την διαχείριση αυτών που ο Θεός έδωσε σε κάποιους άλλους γιατί αλλιώς μπορεί να είμαστε εμείς αυτοί που θα δεχτούμε επίπληξη από τον Θεό. 

Μια πράξη εντελώς παράλογη για μας μπορεί να είναι μια πράξη που κάνει την καρδιά του Θεού να κτυπά πιο δυνατά! Ας δίνουμε απλόχερα και ας ακολουθούμε αλόγιστα την οδηγία του Αγίου Πνεύματος  ακόμα και αν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την άδικη κατάκριση διάφορων πνευματικών, συγγενών ή φίλων. Αν προσέχουμε τα κίνητρα μας απέναντι στον Θεό και να η αγάπη μας γι’ αυτόν υπερέχει τότε το έργα μας μένουν στον αιώνα αφού ο Θεός ποτέ δεν θα τα ξεχάσει και ίσως, ποιος ξέρει, γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση σε άλλους πιστούς.

Αντίθετα αυτός που κατακρίνει τους συνανθρώπους του και τον Θεό γι’ αυτά που δεν μπορεί να καταλάβει ή να δεχτεί καταντά στην πλάνη και σε πράξεις που τον οδηγούν στην καταστροφή. Δεν είναι παράξενο που η προδοσία του Ιούδα αναφέρεται ακριβώς μετά από αυτό το περιστατικό(10-11)!

12 Και την πρώτη ημέρα της εορτής των Αζύμων, όταν θυσίαζαν το Πάσχα, του λένε οι μαθητές του: «Πού θέλεις να πάμε και να ετοιμάσουμε, για να φας το Πάσχα;» Έξ. 12:17; Ματθ. 26:17; Λουκ. 22:7;13 Και αποστέλλει δύο από τους μαθητές του και τους λέει: «Πηγαίνετε στην πόλη και θα σας συναντήσει ένας άνθρωπος, βαστάζοντας στάμνα με νερό. Ακολουθήστε τον14 και, όπου εισέλθει, πείτε στον οικοδεσπότη ότι ο δάσκαλος λέει: “Πού είναι το κατάλυμά μου όπου το Πάσχα θα φάω μαζί με τους μαθητές μου”15 Και αυτός θα σας δείξει ανώγι μεγάλο, στρωμένο έτοιμο· και εκεί ετοιμάστε για μας».16 Και εξήλθαν οι μαθητές και ήρθαν στην πόλη και βρήκαν καθώς τους είπε και ετοίμασαν το Πάσχα.17 Και όταν βράδιασε, έρχεται μαζί με τους δώδεκα. Ματθ. 26:20; Λουκ. 22:14;18 Και ενώ αυτοί ξάπλωναν και έτρωγαν, ο Ιησούς είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι ένας από εσάς θα με προδώσει· εκείνος που τρώει μαζί μου». Ψαλ. 41:9; Πράξ. 1:17;19 Αυτοί άρχισαν να λυπούνται και να του λένε ένας-ένας: «Μήπως εγώ;»20 Εκείνος τους είπε: «Είναι ένας από τους δώδεκα, αυτός που βουτά μαζί μου στο βαθύ πιάτο.21 Γιατί ο Υιός του ανθρώπου, βέβαια, πηγαίνει καθώς είναι γραμμένο γι’ αυτόν, αλίμονο όμως στον άνθρωπο εκείνο μέσω του οποίου ο Υιός του ανθρώπου προδίδεται· θα ήταν καλό γι’ αυτόν αν εκείνος ο άνθρωπος δεν είχε γεννηθεί».