IMARTON
Ειλικρινής Αναζήτηση της Αλήθειας
ΕΜΕΙΣ τον Καταφρονήσαμε!
ΑΥΤΟΣ Τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας!!
ΕΜΕΙΣ τον απορριψαμε
ΑΥΤΟΣ επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας!!
ΕΜΕΙΣ δια μέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε!!!
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 6:1-29 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
1 Και εξήλθε από εκεί και έρχεται στην πατρίδα του, και τον ακολουθούν οι μαθητές του. Ματθ. 13:53; Λουκ. 4:16; 2 Και όταν ήρθε το Σάββατο, άρχισε να διδάσκει στη συναγωγή. Και πολλοί, καθώς άκουγαν, εκπλήσσονταν και έλεγαν: «Από πού έρχονται σε τούτον αυτά, και τι σοφία είναι αυτή που δόθηκε σε τούτον, και από πού έρχονται οι δυνάμεις τέτοιου είδους που γίνονται με τα χέρια του; 3 Δεν είναι αυτός ο ξυλουργός, ο γιος της Μαρίας και ο αδελφός του Ιακώβου και του Ιωσή και του Ιούδα και του Σίμωνα; Και δεν είναι οι αδελφές του εδώ κοντά μας;» Και σκανδαλίζονταν σ’ αυτόν. Ιωάν. 6:42;
4 Και τους έλεγε ο Ιησούς: «Δεν υπάρχει προφήτης ατίμητος παρά μόνο στην πατρίδα του και στους συγγενείς του και στην οικία του». Ματθ. 13:57; Λουκ. 4:24; Ιωάν. 4:44; 5 Και δεν μπορούσε εκεί να κάνει καμιά θαυματουργική δύναμη παρά μόνο επέθεσε τα χέρια σε λίγους αρρώστους και τους θεράπευσε. Ματθ. 13:58; 6 Και θαύμαζε για την απιστία τους. Και περιερχόταν γύρω τα χωριά διδάσκοντας. Ματθ. 9:35; Λουκ. 13:22;
(1-6) Ξαφνικά κάποιος ασήμαντος για τα ανθρώπινα δεδομένα αναδεικνύεται αξιοθαύμαστος και σημαντικός. Αυτοί που θα έπρεπε να χαρούν πρώτοι γι’ αυτή την επιτυχία είναι οι συντοπίτες και οι συγγενείς του. Δυστυχώς όμως όπως και στην περίπτωση του Ιησού η ζήλεια των ανθρώπων πολλές φορές υπερνικά ακόμη και αυτή την κοινή λογική. Έβλεπαν μπροστά τους ένα άνθρωπο που κήρυττε με εξουσία, έδινε με αξιοθαύμαστο τρόπο λόγια ζωής στους ανθρώπους, έκανε θαύματα και έλεος σε όλους όσους κατάφευγαν κοντά του- Αλλοίμονο όμως! Το μόνο που είχαν να δώσουν για τον δικό τους άνθρωπο ήταν περιφρόνηση και προσβολές. Η ζήλεια αυτών των ανθρώπων γίνεται αφορμή να ζημιωθούν απ’ αυτά που είχε σκοπό ο Θεός να τους χαρίσει. Ο Ιησούς συνεχίζει ανεπηρέαστος την ιεραποστολή που του χάρισε ο πατέρας Θεός χωρίς να αφήνει τα κτυπήματα συγγενών και φίλων να τον απογοητεύσουν ή να τον αποθαρρύνουν.
7 Και προσκαλεί τους δώδεκα και άρχισε να τους αποστέλλει δύο-δύο, και τους έδινε εξουσία στα πνεύματα τα ακάθαρτα Ματθ. 10:1; Λουκ. 6:13; Λουκ. 9:1; 8 και τους παράγγειλε να μην παίρνουν τίποτα στο δρόμο παρά μόνο ραβδί, μήτε άρτο, μήτε σακίδιο, μήτε χαλκό στη ζώνη, 9 «αλλά να έχετε δεμένα κάτω από τα πόδια σας σανδάλια και να μην ντυθείτε δύο πουκάμισα». Πράξ. 12:8;
10 Και τους έλεγε: «Όπου εισέλθετε σε οικία, εκεί μένετε, ωσότου εξέλθετε για να φύγετε από εκεί. 11 Και όποιος τόπος δε σας δεχτεί μήτε σας ακούσουν, όταν βγαίνετε από εκεί, τινάξτε μακριά το χώμα που είναι κάτω από τα πόδια σας ως μαρτυρία σ’ αυτούς». Ματθ. 10:14; Ματθ. 10:15; Λουκ. 9:5; Λουκ. 10:12; Πράξ. 13:51; Πράξ. 18:6;
12 Και εκείνοι, όταν εξήλθαν, κήρυξαν να μετανοούν, 13 και έβγαζαν πολλά δαιμόνια, και άλειφαν με λάδι πολλούς αρρώστους και τους θεράπευαν. Ιακ. 5:14;
(6-12) Οι γνήσιοι μαθητές του Χριστού είναι μαθητές με σκοπό ( ιεραποστολή). Θα έρθει η ώρα που ο Θεός θα τους δώσει την δική τους προσωπική ιεραποστολή. Ο Ιησούς τους στέλνει μαζί τονίζοντας την αλληλεξάρτηση τους στο έργο παρόλο που το κάλεσμα τους είναι και προσωπικό. Και πάλι βλέπουμε τον Ιησού να τονίζει πως το μήνυμα των καλών νέων πρέπει να δίνεται υπερήφανα – όποιος το απορρίπτει δεν είναι άξιος για παρακάλια και ατέλειωτες συζητήσεις! Η ιεραποστολή του Χριστού πολλές φορές προϋποθέτει υλικές και άλλες θυσίες – Ας είμαστε λοιπόν σε ετοιμότητα ώστε τίποτα να μην σταθεί εμπόδιο στα καλά έργα που ο Θεός προετοίμασε για μας. Η ιεραποστολή μας δεν είναι κάποιο χατίρι που κάνουμε προς τον Θεό αλλά χάρη δικιά του στην ζωή μας αξιώνοντας μας να γίνουμε εργάτες στην βασιλεία του.
14 Και άκουσε ο βασιλιάς Ηρώδης, γιατί έγινε φανερό το όνομά του. Και έλεγαν ότι ο Ιωάννης που βαφτίζει έχει εγερθεί από τους νεκρούς και γι’ αυτό ενεργούν οι θαυματουργικές δυνάμεις μέσω αυτού. Ματθ. 14:1; Λουκ. 9:7; 15 Άλλοι όμως έλεγαν ότι είναι ο Ηλίας. Και άλλοι έλεγαν ότι είναι προφήτης όπως ένας από τους προφήτες. 16 Όταν το άκουσε λοιπόν ο Ηρώδης έλεγε: «Αυτός που εγώ αποκεφάλισα, ο Ιωάννης, αυτός εγέρθηκε».
17 Γιατί ο ίδιος ο Ηρώδης, αφού απέστειλε στρατιώτες, κράτησε τον Ιωάννη και τον έδεσε μέσα στη φυλακή εξαιτίας της Ηρωδιάδας, της γυναίκας του Φιλίππου του αδελφού του, επειδή την νυμφεύτηκε. Ματθ. 14:3; Λουκ. 3:19; Λουκ. 9:9; 18 Γιατί έλεγε ο Ιωάννης στον Ηρώδη: «Δεν σου επιτρέπεται να έχεις τη γυναίκα του αδελφού σου». Λευ. 18:16; Λευ. 20:21; 19 Και η Ηρωδιάδα το κρατούσε μέσα τηςεναντίον του και ήθελε να τον σκοτώσει, αλλά δεν μπορούσε. 20 Γιατί ο Ηρώδης φοβόταν τον Ιωάννη, επειδή ήξερε πως αυτός είναι άντρας δίκαιος και άγιος, και τον συντηρούσε· και όταν κάποτε τον άκουσε, απορούσε πολύ, αλλά τον άκουγε ευχάριστα. Ματθ. 14:5; Ματθ. 21:26; 21 Και ήρθε η κατάλληλη ημέρα για την Ηρωδιάδα όταν ο Ηρώδης στα γενέθλιά του έκανε δείπνο στους μεγιστάνες του και στους χιλίαρχους και στους πρώτους της Γαλιλαίας. Γέν. 40:20; Ματθ. 14:6; 22 Και αφού εισήλθε η θυγατέρα αυτής της Ηρωδιάδας και χόρεψε, άρεσε στον Ηρώδη και σ’ αυτούς που κάθονταν μαζί, για να φάνε. Είπε τότε ο βασιλιάς στο κορίτσι: «Ζήτησέ μου ό,τι κι αν θέλεις και θα σου το δώσω». 23 Και της ορκίστηκε πολλά: «Ό,τι κι αν μου ζητήσεις θα σου το δώσω, έως το μισό του βασιλείου μου». Κρ. 11:30; 24 Και αυτή εξήλθε και είπε στη μητέρα της: «Τι να ζητήσω;» Εκείνη απάντησε: «Το κεφάλι του Ιωάννη που βαφτίζει». 25 Και το κορίτσι εισήλθε ευθύς βιαστικά προς το βασιλιά και ζήτησε λέγοντας: «Θέλω τώρα αμέσως να μου δώσεις πάνω σε ένα πιάτο το κεφάλι του Ιωάννη του Βαπτιστή». 26 Και παρόλο που έγινε περίλυπος ο βασιλιάς, εξαιτίας των όρκων και εξαιτίας των ξαπλωμένων για να φάνε, δε θέλησε να αθετήσει το λόγο του σ’ αυτήν. 27 Και ευθύς απέστειλε ο βασιλιάς ένα δήμιο και διέταξε να φέρουν το κεφάλι του. Και εκείνος πήγε και τον αποκεφάλισε μέσα στη φυλακή Ματθ. 14:10; 28 και έφερε το κεφάλι του πάνω σε ένα πιάτο και το έδωσε στο κορίτσι, και το κορίτσι το έδωσε στη μητέρα της. 29 Και όταν το άκουσαν οι μαθητές του, ήρθαν και σήκωσαν το πτώμα του και το έθεσαν σ’ ένα μνήμα.
(14-26) Είναι αλήθεια τραγικό ο άνθρωπος να αναγνωρίζει την αλήθεια αλλά να μην της επιτρέπει να τον αλλάξει ( αναβολή της πράξης για αργότερα). Η αλήθεια στην ζωή μας πρέπει να είναι φως που λάμπει μέσα στην ψυχή μας και φανερώνει προς μετάνοια όλη την σκοτεινιά που αφήσαμε να δημιουργηθεί με την αμαρτία. Αν για να κάνουμε αυτό που θέλουμε αγνοούμε την αλήθεια, έστω και αν την σεβόμαστε και μας αρέσει να την ακούμε, τα αποτελέσματα θα είναι ολέθρια στην ζωή μας. Συνήθως ο κυριότερος εχθρός του ανθρώπου σ’ αυτή την περίπτωση είναι η αναβολή. ‘Καλά όλα αυτά που ακούω αλλά καλύτερη η γλυκύτητα της πρόσκαιρης αμαρτίας που απολαμβάνω ‘ σκέφτεται ασυνείδητα ο Ηρώδης. Αναβάλλει την μετάνοια της ψυχής του πέφτοντας όλο και πιο βαθιά στο βούρκο της αμαρτίας ώσπου στο τέλος αναγκάζεται να δολοφονήσει την φωνή της αλήθειας στην ζωή του ( τον Ιωάννη τον βαπτιστή) πράγμα που τον οδηγεί στην παράνοια των τύψεων και των ενοχών. Προσοχή λοιπόν η αναβολή μπορεί να καταντήσει χειρότερη της άρνησης!
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 3:31-4:25 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
21 Και αφού διαπέρασε ο Ιησούς τη λίμνη αντίπερα με το πλοίο πάλι, συνάχτηκε πλήθος πολύ κοντά του, και ήταν δίπλα στη λίμνη. Λουκ. 8:40;
22 Και έρχεται ένας από τους αρχισυνάγωγους με το όνομα Ιάιρος και, όταν τον είδε, πέφτει μπροστά στα πόδια του Ματθ. 9:18; Λουκ. 8:41; 23 και τον παρακαλεί πολύ λέγοντας: «Η μικρή θυγατέρα μου είναι στα τελευταία της· να έρθεις και να επιθέσεις σε αυτήν τα χέρια, για να σωθεί και να ζήσει». 24 Και ο Ιησούς έφυγε μαζί του. Και τον ακολουθούσε πλήθος πολύ και τον συνέθλιβαν.
Αρχισυνάγωγος πέφτει στα πόδια του Ιησού θα έλεγαν τα πρωτοσέλιδα της εποχής. Υπάρχει μια αντίθεση εδώ η οποία προκαλεί την προσοχή και τον θαυμασμό του αναγνώστη. Ο Αρχισυνάγωγος ήταν πρόσωπο που ξεχώριζε μέσα στην σύναξη των ιουδαίων. Ένας άνθρωπος με υπόληψη και εξουσία, ένας ηγέτης που η ανθρώπινη παράδοση τον θέλει να είναι αυτός που δίνει λύσεις και όχι αυτός που τις αναζητά.
Πόσο ευάλωτοι και αδύνατοι είμαστε όλοι ανεξαιρέτως μπροστά στον θάνατο! Ο θάνατος δεν κάνει καμία εξαίρεση. Φτωχοί, πλούσιοι, άνθρωποι απλοί και άνθρωποι εξουσίας, όμορφοι και άσχημοι όλοι μα όλοι ανεξαιρέτως μπροστά στον θάνατο είμαστε αδύνατοι. Όχι όμως αν τρέξουμε στα πόδια του Ιησού, όχι όμως αν ταπεινωθούμε μπροστά του και επικαλεστούμε το όνομα του. Ο Ιάιρος αναγνωρίζει την δύναμη του Χριστού πάνω στον θάνατο και δεν διστάζει να θυσιάσει την υπόληψη του και το κύρος του ελπίζοντας στην σωτηρία του. Ο Χριστός ανταποκρίνεται στην πίστη του και τον ακολουθεί. Στον δρόμο όμως κάτι συμβαίνει που κάνει τον Ιάιρο να αγωνιά και να τρέμει στην σκέψη μήπως και ο Ιησούς δεν προλάβει να θεραπεύσει την ετοιμοθάνατη κόρη του.
25 Και μια γυναίκα που είχε ροή αίματος δώδεκα έτη, Λευ. 15:25; Ματθ. 9:20; Λουκ. 8:43; 26 και που έπαθε πολλά από πολλούς γιατρούς, και που δαπάνησε όλα τα υπάρχοντά της, και που τίποτα δεν ωφελήθηκε, αλλά μάλλον ήρθε στο χειρότερο, 27 όταν άκουσε για τον Ιησού, ήρθε μέσα στο πλήθος από πίσω του και άγγιξε το ρούχο του. 28 Γιατί έλεγε: «Αν αγγίξω και μόνο τα ρούχα του, θα σωθώ». 29 Και ευθύς ξεράθηκε η πηγή του αίματός της και κατάλαβε στο σώμα της ότι έχει γιατρευτεί από τη μάστιγά της.
30 Και ευθύς ο Ιησούς, επειδή κατανόησε μέσα του τη δύναμη που εξήλθε από αυτόν, στράφηκε πίσω στο πλήθος και έλεγε: «Ποιος μου άγγιξε τα ρούχα;» Λουκ. 6:19; 31 Και του έλεγαν οι μαθητές του: «Βλέπεις το πλήθος να σε συνθλίβει και λες: “Ποιος με άγγιξε”;» 32 Και έβλεπε γύρω, για να δει εκείνη που έκανε αυτό.
33 Τότε η γυναίκα, που φοβήθηκε και έτρεμε, επειδή ήξερε αυτό που είχε γίνει σ’ αυτήν, ήρθε και έπεσε μπροστά στα πόδια του και του είπε όλη την αλήθεια. 34 Εκείνος της είπε: «Θυγατέρα μου, η πίστη σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρήνη και να είσαι υγιής από τη μάστιγά σου». Ματθ. 9:22; Μάρκ. 10:52;
Μια γυναίκα αιμορροούσα είναι η αιτία της καθυστέρησης. Η αιμορροούσα δεν τολμά να κάνει φανερό τον εαυτό της λόγο της φύσης της αρρώστιας της (μια αιμορρούσα θεωρείτο μολυσμένη βάση του Μωσαικού νόμου) αλλά σιωπηλά και αθόρυβα άγγιξε τον Ιησού με πίστη πως ένα άγγιγμα του φτάνει για την θεραπεύσει. Πραγματικά, αγαπητοί μου φίλοι, ένα μόνο άγγιγμα του Ιησού είναι αρκετό για να μας ελευθερώσει από οτιδήποτε μας βασανίζει και πρωτίστως από την καταδίκη της αμαρτίας. Ο Ιησού κάνει χρόνο για την αιμορροούσα καθυστερώντας τον αποσυνάγωγο δείχνοντας και πάλι ότι ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης. Σταματά τον όχλο και κάνει φανερή την πίστη της αιμορροούσας επαινώντας την.
35 Ενώ αυτός μιλούσε ακόμη, έρχονται από την οικία του αρχισυνάγωγου λέγοντας: «Η θυγατέρα σου πέθανε· τι ενοχλείς ακόμα το δάσκαλο;» Λουκ. 8:49;
36 Αλλά ο Ιησούς παραμέλησε τα λόγια που λέγονταν και λέει στον αρχισυνάγωγο: «Μη φοβάσαι, μόνο πίστευε».
37 Και δεν άφησε κανέναν να ακολουθήσει μαζί του παρά μόνο τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, τον αδελφό του Ιακώβου. 38 Και έρχονται στον οίκο του αρχισυνάγωγου, και βλέπει το θόρυβο και αυτούς που έκλαιγαν και αλάλαζαν πολύ 39 και, όταν εισήλθε, τους λέει: «Τι θορυβείστε και κλαίτε; Το παιδί δεν πέθανε αλλά κοιμάται». Ιωάν. 11:11;
40 Και τον περιγελούσαν. Αυτός, όμως, αφού τους έβγαλε όλους, παραλαβαίνει τον πατέρα του παιδιού και τη μητέρα κι εκείνους που ήταν μαζί του, και μπαίνει εκεί όπου ήταν το παιδί. 41 Και αφού κράτησε το χέρι του παιδιού, της λέει: «Ταλιθα κουμ», που όταν ερμηνεύεται σημαίνει: «Κοριτσάκι, σου λέω, σήκω». 42 Και ευθύς σηκώθηκε το κοριτσάκι και περπατούσε· γιατί ήταν δώδεκα ετών. Και έμειναν εκστατικοί ευθύς από μεγάλη κατάπληξη. 43 Και τους διέταξε αυστηρά να μη μάθει κανείς αυτό, και είπε να της δώσουν να φάει.
Έρχονται λοιπόν από το σπίτι του αρχισυνάγωγου με άσχημα νέα. Η ετοιμοθάνατη κόρη του έχει πεθάνει! Σίγουρα θα αναρωτιέται κανείς γιατί δεν πήγε πιο μπροστά ο Ιάιρος στον Ιησού και περίμενε όταν πια η κόρη του ήταν ετοιμοθάνατη για να τρέξει σ’ αυτόν. Ο ίδιος ο αρχισυνάγωνος θα αναρωτιόταν γιατί ο Ιησούς καθυστέρησε στον δρόμο αφού του είχε πει ότι η κόρη του ήταν ετοιμοθάνατη. Τίποτα απ’ όλα αυτά όμως δεν αναφέρεται στην περικοπή μας. Μόνο τα λόγια του Ιησού « μην φοβάσαι αλλά πίστευε»! Αυτά είναι τα λόγια του Ιησού και σήμερα σε όλους εμάς όταν σκέψεις πλημυρίζουν το μυαλό μας, όταν φόβος ή αμφιβολία μας απειλούν. Ας σταθούμε λοιπόν πιστοί στην αγάπη του Ιησού! Όλοι νοιώθουμε τον φόβο αλλά θαρραλέος είναι αυτό που ενώ νοιώθει φόβο στην καρδιά ξέρει να κάνει το σωστό. Ο Ιάιρος σε λίγο θα γίνει μάρτυρας της προσωπικής του νίκης πάνω στον θάνατο διαμέσου του Ιησού Χριστού. Του έχει χαριστεί η πολυαγαπημένη του κόρη γιατί τόλμησε να πιστέψει.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 3:31-4:25 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
26 Και έλεγε: «Έτσι είναι η βασιλεία του Θεού: όπως ένας άνθρωπος που έριξε το σπόρο στη γη 27 και κοιμάται και σηκώνεται νύχτα και ημέρα, και ο σπόρος βλασταίνει και μεγαλώνει με τρόπο που αυτός δεν ξέρει. 28 Αυτόματα η γη καρποφορεί, πρώτα χορτάρι, έπειτα στάχυ, έπειτα πλήρες σιτάρι μέσα στο στάχυ. 29 Όταν λοιπόν παραδοθεί ο καρπός ώριμος, ευθύς αποστέλλει το δρεπάνι, γιατί έχει έρθει ο θερισμός».
(26-29) Ο λόγος του Θεού σπέρνεται από πολλούς εργάτες ( κληρικοί, ιεραπόστολοι, θεολόγοι) αλλά πρωτίστως μέσα από την καθημερινή ζωή των πιστών. Η σπορά, η βλάστηση και η αύξηση του αγρού είναι αυτό που μπορούμε να παρατηρήσουμε αλλά σίγουρα κανείς δεν μπορεί να καταλάβει πως αυτό γίνεται. Πως το Πνεύμα του Θεού αγγίζει την καρδιά αμαρτωλών ανθρώπων και τους φέρνει σε μετάνοια, πως αυτοί μετά γίνονται νέοι άνθρωποι και αλλάζουν όλο και περισσότερο αυξανόμενοι πνευματικά, ποιες καρδιές αγγίζει ο Θεός και για ποιο λόγο; Όλα αυτά είναι ένα αξιοθαύμαστο μυστήριο το οποίο ο πιστός καλείται να δεχτεί με εμπιστοσύνη στον Θεό.
30 Και έλεγε: «Πώς να παρομοιάσουμε τη βασιλεία του Θεού ή με ποια παραβολή να την παραθέσουμε;Ματθ. 13:31; Λουκ. 13:18; 31 Είναι σαν κόκκος σιναπιού που, όταν σπαρθεί στη γη, είναι μικρότερος από όλους τους σπόρους που βρίσκονται στη γη. 32 Και όταν σπαρθεί, αυξάνει και γίνεται το μεγαλύτερο από όλα τα λάχανα, και κάνει μεγάλα κλαδιά, ώστε τα πετεινά του ουρανού να δύνανται να φωλιάζουν κάτω από τη σκιά του».
33 Και με τέτοιες πολλές παραβολές τους μιλούσε το λόγο του Θεού, καθώς μπορούσαν να ακούνε.Ματθ. 13:34; 34 Και χωρίς παραβολή δεν τους μιλούσε, αλλά ιδιαιτέρως στους δικούς του μαθητές τα επέλυε όλα.
Βασιλεία Θεού | Η πρόσκληση του Θεού
(30-34) Ο Ιησούς συνεχίζει να μιλά με παραβολές στον λαό παρόλο που όταν βρισκόταν ιδιαιτέρως με τους μαθητές, τους εξηγούσε τα πάντα. Ο Ιησούς δεν παρακαλεί κανένα να τον ακολουθήσει ή να τον καταλάβει. Προσκαλεί αλλά δεν παρακαλεί! Θέλει η ανταπόκριση μας στον λόγο του και στην πρόσκληση του να είναι γνήσια και αληθινή. Αυτοί που ψάχνουν θα βρουν και αυτοί που ζητάνε θα πάρουν. Όταν δίνουμε και εμείς με την σειρά μας τα καλά νέα τις σωτηρίας στους ανθρώπους η στάση μας πρέπει να είναι τέτοια που περήφανα να σκορπάμε το μήνυμα της σωτηρία και της αγάπης του Θεού. Ο Θεός δεν μας ζητά να παρακαλάμε τους άλλους να ανταποκριθούν αλλά να τους δίνουμε το μήνυμα με τέτοιο τρόπο που να τους κάνει να αναρωτηθούν και να αναζητήσουν την αλήθεια. Ο Θεός είναι αυτός που θα κάνει τον σπόρο να βλαστήσει και αυτό είναι μυστήριο σε μας.
35 Και τους λέει εκείνη την ημέρα, όταν βράδιασε: «Ας περάσουμε αντίπερα στη λίμνη».Ματθ. 8:23; Λουκ. 8:22; 36 Και αφού άφησαν το πλήθος, παραλαβαίνουν αυτόν όπως ήταν μέσα στο πλοίο· και άλλα πλοία ήταν μαζί του. 37 Και γίνεται λαίλαπα μεγάλη από άνεμο και τα κύματα ρίχνονταν πάνω στο πλοίο, ώστε ήδη το πλοίο να γεμίζει νερά. 38 Αλλά αυτός ήταν στην πρύμη πάνω στο προσκεφάλι και κοιμόταν. Και τον ξυπνούν και του λένε: «Δάσκαλε, δε σε μέλει που χανόμαστε;»
39 Και αφού σηκώθηκε, επιτίμησε τον άνεμο και είπε στη θάλασσα: «Σώπα, φιμώσου». Και κόπασε ο άνεμος και έγινε μεγάλη γαλήνη.Ιώβ 26:12; Ψαλ. 107:29; Ησ. 51:10; 40 Και τους είπε: «Γιατί είστε δειλοί; Ακόμα δεν έχετε πίστη;»
41 Και φοβήθηκαν με φόβο μεγάλο και έλεγαν ο ένας προς τον άλλο: «Ποιος άραγε είναι αυτός που και ο άνεμος και η θάλασσα τον υπακούνε;»
(35-41) Ο Ιησούς δεν θέλει να τον πλησιάζουν οι άνθρωποι με λανθασμένα κίνητρα. Έτσι λοιπόν τον βλέπουμε στα χωρία αυτά να καθησυχάζει την φουρτούνα της θάλασσας και τους ανέμους με μια του μόνο λέξη μόνο μπροστά στους μαθητές του. Αυτοί που ειλικρινά ακολουθούν τον Χριστό με πίστη θα τον δουν στην ζωή τους δυνατό να καθησυχάζει τρικυμίες και φουρτούνες στην ζωή τους. Ακόμα και αν η αντίδραση μας στην φουρτούνα δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να ήταν, ακόμα και αν με την αντίδραση μας φαίνεται η έλλειψη εμπιστοσύνης μας στον Θεό ο Ιησούς παρόλο που φαίνεται σε μας ότι κοιμάται ακούει τις φωνές μας και βλέπει την αγωνία μας. Είμαστε στα χέρια του ασφαλείς. Αυτός με μια μόνο του λέξη μπορεί να μας χαρίσει ξεκούραση ειρήνη και ασφάλεια από τα μεγάλα κύματα της φουρτούνας που αντιμετωπίζουμε.
1 Και ήρθαν αντίπερα στη λίμνη, στη χώρα των Γερασηνών.Ματθ. 8:28; Λουκ. 8:26; 2 Και όταν αυτός εξήλθε από το πλοίο, ευθύς ένας άνθρωπος με πνεύμα ακάθαρτο τον συνάντησε από τα μνήματα, 3 που την κατοίκησή του την είχε στα μνήματα. Και εκτός από αυτό, κανείς δεν μπορούσε να τον δέσει ούτε με αλυσίδα, 4 γιατί πολλές φορές τον είχαν δέσει με ποδόδεσμα και με αλυσίδες, αλλά οι αλυσίδες διασπάστηκαν από αυτόν και τα ποδόδεσμα είχαν συντριφτεί, και κανείς δεν μπορούσε να τον δαμάσει. 5 Και διαπαντός, νύχτα και ημέρα έκραζε συνεχώς στα μνήματα και στα όρη, και κατάκοβε τον εαυτό του με λίθους. 6 Και όταν είδε τον Ιησού από μακριά, έτρεξε και τον προσκύνησε 7 και, αφού έκραξε με φωνή μεγάλη, του λέει: «Τι σχέση έχουμε εγώ κι εσύ, Ιησού, Υιέ του Θεού του ύψιστου; Σε ορκίζω στο Θεό, μη με βασανίσεις». 8 Γιατί ο Ιησούς του έλεγε: « Πνεύμα ακάθαρτο, έξελθε από τον άνθρωπο».
9 Και τον επερωτούσε: «Τι όνομα έχεις;» Και του λέει: «Λεγεώνα είναι το όνομά μου, γιατί είμαστε πολλοί». 10 Και τον παρακαλούσε πολύ να μην τα αποστείλει έξω από τη χώρα.
11 Ήταν λοιπόν εκεί κοντά στο όρος μια μεγάλη αγέλη χοίρων που έβοσκε. 12 Και τον παρακάλεσαν λέγοντας: «Στείλε μας στους χοίρους, για να εισέλθουμε σ’ αυτούς».13 Και τους το επέτρεψε. Και αφού εξήλθαν τα πνεύματα τα ακάθαρτα, εισήλθαν στους χοίρους και όρμησε η αγέλη κάτω στον γκρεμό, στη λίμνη, ήταν περίπου δύο χιλιάδες, και πνίγονταν μέσα στη λίμνη.
14 Και αυτοί που τους έβοσκαν έφυγαν και το ανάγγειλαν στην πόλη και στους αγρούς. Και ήρθαν, για να δουν τι είναι το γεγονός, 15 και έρχονται προς τον Ιησού και βλέπουν τον δαιμονισμένο να κάθεται ντυμένος και σώφρονας, αυτός που είχε τον Λεγεώνα, και φοβήθηκαν. 16 Και εκείνοι που το είδαν τους διηγήθηκαν πώς έγινε στο δαιμονισμένο και αναφορικά με τους χοίρους. 17 Και άρχισαν να τον παρακαλούν να φύγει από τα όριά τους.Πράξ. 16:39;
18 Και καθώς αυτός έμπαινε στο πλοίο, τον παρακαλούσε ο πρώην δαιμονισμένος να μένει μαζί του.Λουκ. 8:38; 19 Όμως δεν τον άφησε, αλλά του λέει: «Πήγαινε στον οίκο σου, προς τους δικούς σου, και ανάγγειλέ τους όσα ο ΚΥΡΙΟΣ σου έχει κάνει και πώς σε ελέησε». 20 Και εκείνος έφυγε και άρχισε να κηρύττει στη Δεκάπολη όσα του έκανε ο Ιησούς, και όλοι θαύμαζαν.
5:(1-20) Η Θεραπεία του δαιμονισμένου στην περιοχή των Γαδαρηνών ( Βλέπε σχόλια στο Κατά Ματθαίον ευαγγέλιο 8:28-34 ημερομηνίας 11 ΙανουαρίουΘεραπεία Δαιμονισμένου)
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 3:31-4:25 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
31 Και έρχεται η μητέρα του και οι αδελφοί του και, αφού στάθηκαν έξω, απέστειλαν μήνυμα προς αυτόν καλώντας τον.Ματθ. 12:46; Λουκ. 8:19; 32 Και γύρω του καθόταν πλήθος, και του λένε: «Ιδού, η μητέρα σου και οι αδελφοί σου και οι αδελφές σου σε ζητούν έξω».
33 Και τότε αποκρίθηκε και τους λέει: «Ποια είναι η μητέρα μου και ποιοι οι αδελφοί μου;» 34 Και αφού κοίταξε ολόγυρα προς αυτούς που κάθονταν γύρω του κυκλικά, λέει: «Να η μητέρα μου και οι αδελφοί μου. 35 Γιατί όποιος κι αν κάνει το θέλημα του Θεού, αυτός είναι αδελφός μου και αδελφή και μητέρα».Ιωάν. 15:14; 2Κορ. 5:16-17;
(31-35) Ο Ιησούς αγαπούσε και εκτιμούσε την οικογένεια του! Βλέπουμε όμως στην σημερινή περικοπή να μιλά για μια άλλη οικογένεια την οποία αγαπούσε και εκτιμούσε ‘ την οικογένεια των αληθινών πιστών που με αγάπη τον ακολουθούν‘. Γιατί όμως η μητέρα του και τα αδέλφια στέκονται έξω και γιατί δεν πάνε οι ίδιοι να τον δουν αλλά στέλνουν μήνυμα με άλλους για να τον συναντήσουν; Τι πιο φυσιολογικό από το να γίνονταν αθόρυβα ένα με το πλήθος που παρακολουθούσε τον Ιησού μέχρι που αυτός τελείωνε την διδασκαλία του και έπειτα από κοντά να τον αγκάλιαζαν και τον φιλούσαν. Κάποιες φορές νομίζουμε ότι επειδή γεννηθήκαμε σε χριστιανικό έθνος η επειδή στην ταυτότητα μας γράφει Χριστιανός αυτό μας κάνει πνευματικά πιο σημαντικούς από άλλους συνανθρώπους μας. Για τον Ιησού όμως όλοι είμαστε πνευματικά ισότιμοι! Ο Ιησούς δεν κάνει διακρίσεις μέσα στην πνευματική του οικογένεια. Αυτός που κάνει το Θέλημα του Θεού, αυτός που αγαπά το θέλημα Θεού αυτός ανήκει στην οικογένεια του Θεού.
1 Και άρχισε πάλι να διδάσκει δίπλα στη λίμνη. Και συνάζεται κοντά του πλήθος πάρα πολύ, ώστε αυτός αναγκάστηκε να μπει σ’ ένα πλοίο και να καθίσει στη λίμνη, και όλο το πλήθος ήταν κοντά στη λίμνη, στην ξηρά.Ματθ. 13:1; Λουκ. 8:4;
2 Και τους δίδασκε πολλά με παραβολές και τους έλεγε στη διδαχή του: 3 «Ακούτε: ιδού, εξήλθε ο σπορέας για να σπείρει. 4 Και συνέβηκε, ενώ έσπερνε, ένας σπόρος να πέσει δίπλα στην οδό και ήρθαν τα πετεινά και τον κατάφαγαν. 5 Και άλλος έπεσε πάνω στο πετρώδες έδαφος όπου δεν είχε γη πολλή και ευθύς φύτρωσε, επειδή δεν είχε βάθος η γη. 6 Και όταν ανάτειλε ο ήλιος, κάηκε και, επειδή δεν είχε ρίζα, ξεράθηκε. 7 Και άλλος έπεσε στα αγκάθια, και μεγάλωσαν τα αγκάθια και τον συνέπνιξαν, και δεν έδωσε καρπό. 8 Και άλλοι έπεσαν στη γη την καλή και έδιναν καρπό που μεγάλωνε, και οι σπόροι αυξάνονταν και έφερε ο ένας τριάντα και ο άλλος εξήντα και ο άλλος εκατό». 9 Και έλεγε: «Αυτός που έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει».
10 Και όταν έμεινε μόνος, τον ρωτούσαν εκείνοι που ήταν γύρω του μαζί με τους δώδεκα για τις παραβολές.Ματθ. 13:10; Λουκ. 8:9;
11 Και τους έλεγε: «Σ’ εσάς έχει δοθεί το μυστήριο της βασιλείας του Θεού. Αλλά σ’ εκείνους, τους έξω, τα πάντα γίνονται με παραβολές,Ματθ. 11:25; 2Κορ. 2:14; 2Κορ. 3:14; 12 για να βλέπουν συνεχώς αλλά να μη δουν, και ν’ ακούν συνεχώς αλλά να μην καταλαβαίνουν, μην τυχόν επιστρέψουν στο Θεό και αφεθεί σ’ αυτούς η αμαρτία».Ησ. 6:9; Ματθ. 13:14; Λουκ. 8:10; Ιωάν. 12:40; Πράξ. 28:26; Ρωμ. 11:8;
13 Και τους λέει: «Δεν καταλαβαίνετε την παραβολή αυτή, και τότε πώς όλες τις παραβολές θα καταλάβετε; 14 Ο σπορέας σπέρνει το λόγο.Ματθ. 13:19; Λουκ. 8:11; 15 Και αυτοί είναι όσοι έπεσαν δίπλα στην οδό: είναι οιάνθρωποι όπου σπέρνεται ο λόγος, αλλά όταν τον ακούσουν, ευθύς έρχεται ο Σατανάς και αφαιρεί το λόγο τον σπαρμένο σ’ αυτούς. 16 Και όσοι σπέρνονται στα πετρώδη εδάφη είναι αυτοί που, όταν ακούσουν το λόγο, ευθύς με χαρά τον λαβαίνουν, 17 όμως δεν έχουν ρίζα μέσα τους αλλά είναι πρόσκαιροι. Έπειτα, όταν γίνει θλίψη ή διωγμός εξαιτίας του λόγου, ευθύς σκανδαλίζονται. 18 Και άλλοι είναι που σπέρνονται στα αγκάθια: αυτοί είναι όσοι το λόγο τον άκουσαν, 19 αλλά οι μέριμνες του αιώνα και η απάτη του πλούτου και οι επιθυμίες που μπαίνουν μέσα τους για τα λοιπά πράγματα συμπνίγουν το λόγο και γίνεται άκαρπος.Ματθ. 19:23; Μάρκ. 10:23; Λουκ. 18:24; 1Τιμ. 6:9; 20 Και όσοι σπάρθηκαν στη γη την καλή είναι εκείνοι οι οποίοι ακούνε το λόγο και τον παραδέχονται και καρποφορούν, ο ένας τριάντα και ο άλλος εξήντα και ο άλλος εκατό»
4:(1-20) Η παραβολή του σπορέα μας διδάσκει για τον τρόπο που οι άνθρωποι ανταποκρίνονται στον λόγο του Θεού.
Κάποιοι άνθρωποι στην παραβολή του σπορέα δέχονται τον λόγο του Θεού όπως τον σκληρό μονοπάτι. Τα λόγια του Θεού δεν μπαίνουν καθόλου στην καρδιά τους ( ο σπόρος μένει στην επιφάνεια του εδάφους) αλλά μπαίνουν από το ένα αυτί και βγαίνουν από το άλλο ( ο εχθρός της ψυχής κλέβει τον σπόρο). Για αυτούς τους ανθρώπους κυριαρχεί το εγώ τους, αυτό που οι ίδιοι ανεμπόδιστα θέλουν από την ζωή και έτσι περιφρονούν και ειρωνεύονται τον λόγο του Θεού θεωρώντας τον μωρία.
Άλλοι πάλι στην παραβολή του σπορέα δέχονται αμέσως τα καλά νέα της σωτηρία και έτσι ο λόγος του Θεού μέσα του βλασταίνει και αρχίζει να μεγαλώνει. Όμως αλλοίμονο! Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν συνυπολογίσει το κόστος της απόφασης τους. Η απόρριψη των ανθρώπων και τα προβλήματα της ζωής δεν αφήνουν τον λόγο του Θεού να μεγαλώσει μέσα τους και έτσι σύντομα μαραίνονται πνευματικά.
Παρόμοια με τους ανθρώπους στο πετρώδες οι άνθρωποι στο αγκαθώδες έδαφος στην παραβολή του σπορέα δέχονται αμέσως τον λόγο του Θεού αλλά οι μέριμνες της ζωής, το άγχος και οι διάφορες ασχολίες τους πνίγουν ( άλλωστε η λέξη άγχος προέρχεται από την αγχόνη). Εδώ έχουμε την πρώτη αναφορά για πνευματικό καρπό. Οι άνθρωποι αυτοί μεγαλώνουν και αυξάνουν ( μαθαίνουν πολλά για τον λόγο του Θεού) αλλά δεν έχουν καρπό γιατί παρασύρονται από τις επίγειες μέριμνες και τις βιοτικές απολαύσεις.
Τέλος το καλό έδαφος στην παραβολή του σπορέα είναι οι καρδιές των ανθρώπων που δέχτηκαν τον λόγο αποφασισμένοι για μια ζωή μαζί με τον Θεού, δεν συμβιβάζουν την αγάπη τους γι’ αυτόν, φροντίζουν να κάνουν τον λόγο του Θεού πράξη και μισούν την υποκρισία. Αυτοί χωρίς να καυχώνται στα έργα τους αλλά στην αγάπη τους για τον Θεό αντιλαμβάνονται την ανάγκη τους γι’ αυτόν και αφήνουν την δύναμη του μέσα τους να τους αυξήσει και να τους χαρίσει άφθονο καρπό.
21 Και τους έλεγε: «Μήπως φέρεται ο λύχνος για να τεθεί κάτω από το μόδι ή κάτω από το κρεβάτι; Δε φέρεται για να τεθεί πάνω στο λυχνοστάτη;Ματθ. 5:15; Λουκ. 8:16; Λουκ. 11:33; 22 Γιατί δεν υπάρχει κρυφό που να μη φανερωθεί, ούτε έγινε απόκρυφο παρά για να έρθει στο φανερό.Ιώβ 12:22; Ματθ. 10:26; Λουκ. 8:17; Λουκ. 12:2; 23 Αν κάποιος έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει». 24 Και τους έλεγε: «Προσέχετε τι ακούτε. Με όποιο μέτρο μετράτε θα μετρηθεί σ’ εσάς και θα σας προστεθεί.Ματθ. 7:2; Λουκ. 6:38; 25 Γιατί σ’ όποιον έχει θα του δοθεί· αλλά σ’ όποιον δεν έχει, και αυτό που έχει θα αφαιρεθεί από αυτόν».Ματθ. 13:12; Ματθ. 25:29; Λουκ. 8:18; Λουκ. 19:26;
(21-25) Για τον Θεό λοιπόν είμαστε φως. Πόσο σημαντικό στ’ αλήθεια είναι να λάμπει το φως μέσα στο σκοτάδι αυτού του κόσμου. Ο Θεός δεν μας βάζει κάπου που κανείς να μην μας βλέπει και κανείς να μην μας ενοχλεί ή να ασχολείται μαζί μας. Αντιθέτως μας βάζει σε τέτοια θέση που το φώς του μέσα μας να λάμπει φωτεινά σε όλους γύρω μας σκορπώντας την γλυκιά θαλπωρή και την άπλετη αγάπη του.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 2:13-28 – 3:6 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
2: 13 Και εξήλθε πάλι δίπλα στη λίμνη. Και όλο το πλήθος ερχόταν προς αυτόν και τους δίδασκε. Ματθ. 9:9; Λουκ. 5:27; 14 Και προχωρώντας εκεί κοντά είδε το Λευί, το γιο του Αλφαίου, να κάθεται στο τελωνείο και του λέει: «Ακολούθα με». Και σηκώθηκε και τον ακολούθησε.
15 Και αυτός κάθεται, για να φάει μέσα στην οικία του, και πολλοί τελώνες και αμαρτωλοί κάθισαν, για να φάνε μαζί με τον Ιησού και τους μαθητές του. Ήταν πράγματι πολλοί και τον ακολουθούσαν.
Δεν μπορούμε αγαπητοί μου φίλοι να βάλουμε τον Θεό σε καλούπια. Ο ίδιος Θεός που διάλεξε τους απλούς φτωχούς και ταπεινούς ψαράδες διαλέγει ένα τελώνη που όλοι πίστευαν ( και έτσι φαινόταν και από την ζωή του) πως ήταν σκληρόκαρδος, φιλάργυρος και υπερήφανος. Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν να κρίνουμε τους συνανθρώπους μας. Κάποιος που φαίνεται τόσο απόμακρος από τα πράγματα του Θεού μπορεί στην ουσία να είναι ο επόμενος στόχος του Θεού για πνευματική αφύπνιση και νέα ζωή. Ο Λευί δεν υστερεί σε τίποτα από τους άλλους μαθητές. Αναφέρεται πως και αυτός ΑΜΕΣΩΣ άφησε την εργασία του και ακολούθησε τον Ιησού. Μάλιστα μπορεί να πει κανείς ότι αυτός είχε πολύ περισσότερα να αφήσει από τους άλλους μαθητές για να ακολουθήσει τον Ιησού. Η μετάνοια του απαιτούσε μεγάλες και ριζικές αλλαγές στην ζωή του πράγμα που στον Λευί, φαίνεται μικρό και ασήμαντο μπροστά στο μεγαλείο της πρόσκλησης του Ιησού.
16 Και οι γραμματείς των Φαρισαίων, όταν είδαν ότι τρώει μαζί με τους αμαρτωλούς και τους τελώνες, έλεγαν στους μαθητές του: «Τρώει μαζί με τους τελώνες και τους αμαρτωλούς;»
17 Και επειδή το άκουσε ο Ιησούς, τους λέει: «Δεν έχουν ανάγκη οι υγιείς από γιατρό, αλλά οι ασθενείς. Δεν ήρθα να καλέσω δίκαιους, αλλά αμαρτωλούς». Ματθ. 9:13; Ματθ. 21:31; Λουκ. 5:32; Λουκ. 19:10; 1Τιμ. 1:15;
Ο Ιησούς είναι ο Πνευματικός Γιατρός των ψυχών μας! Αυτοί που πιστεύουν πως είναι υγιείς πνευματικά ( υπερηφάνεια ) δεν θα τρέξουν στον γιατρό γιατί όπως νομίζουν δεν τον έχουν ανάγκη. Αντιθέτως αυτοί που αντιλαμβάνονται την αμαρτωλότητα τους και την ανάγκη τους για μετάνοια βλέπουν πως χρειάζονται χωρίς άλλο την Πνευματική γιατρειά που προσφέρει ο Χριστός. Αν κοιτάμε συνεχώς τις πράξεις μας για να βλέπουμε την δικαιοσύνη μας τότε θα πρέπει να καταντήσουμε υποκριτές όπως τους Φαρισαίους της περικοπής μας στον τρόπο που βλέπουμε τους εαυτούς μας. Αυτός είναι άλλωστε ο λόγος που τους βλέπουμε ασταμάτητα να προσπαθούν να βρίσκουν ελαττώματα και αδυναμίες στου άλλους. Τέτοια στάση καρδιάς δεν μπορεί να την γιατρέψει ο γιατρός τον ψυχών μας γιατί αν ο άνθρωπος δεν δέχεται ότι είναι άρρωστος και έχει ανάγκη γιατρού δεν μπορεί να γίνει καμιά θεραπεία. Πολύ σωστά λοιπόν κάποιος είπε : « Η εκκλησία δεν πρέπει να είναι ξενοδοχείο για αγίους αλλά νοσοκομείο για ασθενείς»
18 Και οι μαθητές του Ιωάννη και οι Φαρισαίοι νήστευαν. Και έρχονται και του λένε: «Γιατί οι μαθητές του Ιωάννη και οι μαθητές των Φαρισαίων νηστεύουν, ενώ οι δικοί σου μαθητές δε νηστεύουν;» Ματθ. 9:14; Λουκ. 5:33;
19 Και τους είπε ο Ιησούς: «Μήπως δύνανται οι καλεσμένοι στο γάμο, ενώ ο γαμπρός είναι μαζί τους, να νηστεύουν; Όσο χρόνο έχουν το γαμπρό μαζί τους δε δύνανται να νηστεύουν. Ησ. 62:5; 2Κορ. 11:2; 20 Θα έρθουν όμως ημέρες, όταν αφαιρεθεί από αυτούς ο γαμπρός, και τότε θα νηστέψουν κατ’ εκείνη την ημέρα. 21 Κανείς δε ράβει μπάλωμα από ασυρρίκνωτο καινούργιο ύφασμα πάνω σε ρούχο παλιό. Ειδεμή, τραβάει το συμπλήρωμα από αυτό, το καινούργιο από το παλιό, και γίνεται χειρότερο σχίσιμο. 22 Και κανείς δε βάζει κρασί νέο σε ασκιά παλιά. Ειδεμή, το κρασί θα σπάσει τα ασκιά, και χάνεται το κρασί και τα ασκιά. Αλλά κρασί νέο βάζουν σε ασκιά καινούργια». Ματθ. 9:17;
23 Και το Σάββατο αυτός προχωρούσε μέσα από τα σπαρτά, και οι μαθητές του άρχισαν να κάνουν δρόμο μαδώντας τα στάχυα. Δευτ. 23:25; Ματθ. 12:1; Λουκ. 6:1; 24 Και οι Φαρισαίοι του έλεγαν: «Δες τι κάνουν το Σάββατο, πράγμα που δεν επιτρέπεται!» Έξ. 20:10;
25 Και τους λέει: «Ποτέ δε διαβάσατε τι έκανε ο Δαβίδ, όταν είχε ανάγκη και πείνασε αυτός και όσοι ήταν μαζί του; 1Σαμ. 21:6; 26 Πώς εισήλθε στον οίκο του Θεού επί Αβιάθαρ του αρχιερέα και έφαγε τους άρτους της προθέσεως, τους οποίους δεν επιτρέπεται να φάνε παρά μόνο οι ιερείς, και έδωσε και σ’ όσους ήταν μαζί του;» Λευ. 24:9; 27 Και τους έλεγε: «Το Σάββατο έγινε για τον άνθρωπο και όχι ο άνθρωπος για το Σάββατο. 28 Ώστε Κύριος είναι ο Υιός του ανθρώπου και του Σαββάτου». Ματθ. 12:8; Λουκ. 6:5;
Παρόλο που ο Ιησούς ξεκάθαρα και κατά πρόσωπο αντιτάσσεται στο πνεύμα της υποκρισίας και της περηφάνιας των Φαρισαίων βλέπουμε πως συνεχίζουν να κατακρίνουν τους άλλους διακηρύττοντας καυχούμενοι ότι είναι αυτοί είναι υγιείς και δεν έχουν ανάγκη για γιατρειά. Πόσο στ’ αλήθεια λυπηρό είναι πολλοί άνθρωποι να είναι τόσο κοντά στην αλήθεια ( δηλαδή τον Ιησού ) αλλά να επιλέγουν συνειδητά να ζουν το ψέμα του εγωισμού και της υπερηφάνειας. Η αγάπη του Ιησού (νέο ύφασμα) δεν μπορεί να έχει σχέση με παλιά μυαλά (παλιά ρούχα) όπως το νέο κρασί δεν μπορεί να το βάλει κανείς σε παλιά ασκιά.
3: 1 Και εισήλθε πάλι στη συναγωγή. Και ήταν εκεί ένας άνθρωπος έχοντας ξεραμένο το χέρι. Ματθ. 12:9; Λουκ. 6:6; 2 Και τον παρατηρούσαν αν θα τον θεραπεύσει το Σάββατο, για να τον κατηγορήσουν.
3 Και λέει στον άνθρωπο που είχε το ξερό χέρι: «Σήκω στο μέσο». 4 Και τους ρωτά: «Επιτρέπεται κανείς το Σάββατο να κάνει αγαθό ή να κακοποιήσει, να σώσει ζωή ή να σκοτώσει;» Εκείνοι σιωπούσαν.
5 Και αφού τους κοίταξε γύρω με οργή, λυπημένος συγχρόνως για την πώρωση της καρδιάς τους, λέει στον άνθρωπο: «Έκτεινε το χέρι σου». Και το εξέτεινε και αποκαταστάθηκε το χέρι του. 1Βασ. 13:6;
6 Και όταν εξήλθαν οι Φαρισαίοι, ευθύς έκαναν συμβούλιο μαζί με τους Ηρωδιανούς αποφασίζοντας εναντίον του, για να τον σκοτώσουν. Ματθ. 12:14; Ιωάν. 10:39; Ιωάν. 11:53;
Η υποκρισία κοιτά να βρει αφορμή για να κάνει το δικό της (2) ενώ η ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας είναι έτοιμη να αλλάξει, χαίρεται στην μετάνοια και ζητά την θεραπεία που μόνο η Ιησούς μπορεί να προσφέρει. Η υποκρισία δεν νοιάζεται για τους άλλους, βρίσκει τρόπους να δικαιολογήσει την έλλειψη έμπρακτης αγάπης στους συνανθρώπους πολλές φορές χρησιμοποιώντας εντολές ή παραδόσεις που είναι γενικά αποδεκτές ως πνευματικές . Είναι πιο σημαντική η παράδοση μας από το την αγάπη μας; Τι αξίζει περισσότερο από το να δώσει κάποιος αγάπη στον συνάνθρωπο του;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 1:29-2:12 εδώ
(29-31) Κανένα σύγχρονο αντιπυρετικό δεν μπορεί να καυχηθεί στιγμιαία καταπολέμηση του πυρετού και ταυτόχρονη θεραπεία της νόσου. Ο Ιησούς φροντίζει για τις ανάγκες των δικών του μόλις του το αναφέρουν(30). Έτσι απλά και αθόρυβα ενεργεί μέσα στις ζωές αυτών που των αγαπούν για κάθε μικρή και μεγάλη τους ανάγκη. Η πνευματική θεραπεία που προσφέρει μας ξεκουράζει και μας δίνει όλη την δύναμη που χρειαζόμαστε για να υπηρετήσουμε ο ένας τον άλλο με αγάπη(31).
(32-39) Ο Ιησούς κάνει θαύματα στις ζωές όλων των ανθρώπων ακόμα και αυτών που δεν τον αναγνωρίζουν ή δεν τον αγαπούν. Τίποτα δεν μπορεί να ακυρώσει την έμπρακτη αγάπη του γι’ αυτούς ακόμα και η επιλογή τους να τον απαρνηθούν. Πολύ σωστά αναφέρεται λοιπόν ότι ‘ Ο Θεός βρέχει επί δικαίους και αδίκους‘ ! Είναι φανερό ότι όλα αυτά τα κάνει με μόνο κίνητρο του την αγάπη αφού επιδιώκει οι άνθρωποι να τον γνωρίσουν προσωπικά για αυτό που πραγματικά είναι και όχι από φόβο μέσα από την μαρτυρία των δαιμονίων(34). Ο Ιησούς δεν οδηγείται από την δόξα των ανθρώπων και δεν τρέχει να μαζέψει οπαδούς! Αντιθέτως συνεχίζει το έργο της αγάπης του και σε άλλους ανθρώπους που δεν τον έχουν δεχτεί ακόμη και δεν έχουν γευτεί την θαυματουργό αγάπη του(38-39).
Ο Ιησούς πραγματικά ΘΕΛΕΙ στην ζωή μας(41)…. Εμείς όμως πάμε σ’ αυτόν με πίστη προφέροντας ‘ ΑΝ ΕΣΥ ΘΕΛΕΙΣ; (40)‘. Αν έτσι πλησιάζουμε τον Θεό αναγνωρίζουμε πως έχει δύναμη και απόλυτη κυριαρχία στο πρόβλημα μας , δεχόμαστε το θέλημα του ακόμα και αν αυτό σημαίνει ΟΧΙ ή ΠΕΡΙΜΕΝΕ και αναπαυόμαστε στο ότι αυτός συμπάσχει μαζί μας και μπορεί να καταλάβει την ταλαιπωρία μας(41). Ο λεπρός λοιπόν φεύγει υγιείς με την οδηγία να χειριστεί την εμπειρία του με τον Ιησού με διακριτικότητα και να την κρατήσει προσωπική. Πολλές φορές οι πνευματικές εμπειρίες που μας χαρίζει ο Θεός πρέπει να είναι προσωπικές ώστε να διατηρούμε αγαθά κίνητρα και να προστατευόμαστε από την υπερηφάνεια και την ματαιοδοξία. Σ’ αυτή την περίπτωση φαίνεται πως η παρακοή του ανθρώπου αυτού εμπόδισε τον Κύριο να μπει μέσα την πόλη στην οποία σκόπευε ως τον επόμενο ιεραποστολικό του σταθμό.
2.(1-12) Η δύναμη της πίστης μας φαίνεται μέσα από τα έργα μας! Ο Ιησούς βλέπει την πίστη μας μέσα από τα έργα μας όπως αυτά την αποδεικνύουν. Οι άνθρωποι που κουβαλούσαν τον παράλυτο ήταν έτοιμοι για όλα. Ήταν αποφασισμένοι να μην αφήσουν τίποτα να σταθεί εμπόδιο στην πίστη τους. Πίστεψαν στην δύναμη του Θεού να θεραπεύσει τον φίλο τους και δεν δίστασαν να χαλάσουν την στέγη του σπιτιού όπου ο Ιησούς βρισκόταν για να μπορέσουν να τον φέρουν μπροστά του. Βλέπουμε τον Ιησού λοιπόν να τους δίνει πολύ περισσότερα απ’ αυτά που θα μπορούσαν ποτέ να φανταστούν για τον φίλο τους – ‘ την συγχώρεση των αμαρτιών του‘. Ο παράλυτος δεν αποκτά μόνο την ακεραιότητα του σώματος του αλλά και αυτή του πνεύματος του. Είμαστε άραγε έτοιμοι για όλα πνευματικά ( με πίστη και υπομονή) γι’ αυτούς που αγαπάμε; Μέχρι που άραγε μπορεί να φτάσει η δική μας αγάπη.
Πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θέλουν να βρίσκουν αφορμές εναντίον της αλήθειας με κίνητρο τα πονηρά τους έργα. Ο Ιησούς πιστεύω σκόπιμα συγχωρεί αμαρτίες δημόσια γιατί ήθελε τους ανθρώπους να τον αναγνωρίσουν γι’ αυτό που πραγματικά είναι ‘ Τον γιό του Θεού‘. Είναι εύκολα να λες με λόγια ποιος πιστεύεις ότι είσαι, δύσκολο όμως να το ζεις και να το αποδεικνύεις με πράξεις. Ο Ιησούς λοιπόν είναι ο ζωντανός λόγος του Θεού γιατί έγινε ζωντανή πράξη της αγάπης του Θεού στην δική μας ανθρώπινη διάσταση.
Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 1:29-2:12
29 Και ευθύς από τη συναγωγή μόλις εξήλθαν, ήρθαν στην οικία του Σίμωνα και του Ανδρέα, μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη.Ματθ. 8:14; Λουκ. 4:38; 30 Η πεθερά, όμως, του Σίμωνα ήταν κατάκοιτη με πυρετό· και ευθύς του λένε γι’ αυτήν. 31 Και πλησίασε και τη σήκωσε, αφού την κράτησε από το χέρι· και την άφησε ο πυρετός και τους διακονούσε.
32 Όταν λοιπόν βράδιασε, όταν έδυσε ο ήλιος, έφεραν προς αυτόν όλους όσοι ήταν σε κακή κατάσταση και τους δαιμονισμένους.Ματθ. 8:16; Λουκ. 4:40; 33 Και ήταν όλη η πόλη συναγμένη στο ίδιο μέρος μπροστά στη θύρα. 34 Και θεράπευσε πολλούς που ήταν σε κακή κατάσταση από ποικίλες νόσους, και έβγαλε πολλά δαιμόνια, και δεν άφηνε να μιλούν τα δαιμόνια, γιατί τον ήξεραν.
35 Και το πρωί, μέσα σε πολύ βαθιά νύχτα, αφού σηκώθηκε, εξήλθε και πήγε σε έρημο τόπο, κι εκεί προσευχόταν.Ματθ. 14:23; Λουκ. 4:42; 36 Και έτρεξε πίσω του ο Σίμωνας και όσοι ήταν μαζί του, 37 και τον βρήκαν και του λένε: «Όλοι σε ζητούν». 38 Και τους λέει: «Ας πηγαίνουμε αλλού, στις γειτονικές κωμοπόλεις, για να κηρύξω και εκεί· γιατί γι’ αυτό εξήλθα».Ησ. 61:1; Λουκ. 4:18; Λουκ. 4:43; 39 Και ήρθε κηρύττοντας στις συναγωγές τους σε όλη τη Γαλιλαία και βγάζοντας τα δαιμόνια.
40 Και έρχεται προς αυτόν ένας λεπρός, παρακαλώντας τον γονατιστός και λέγοντάς του: «Αν θέλεις, δύνασαι να με καθαρίσεις».Ματθ. 8:2; Λουκ. 5:12; 41 Και επειδή τον σπλαχνίστηκε, εξέτεινε το χέρι του, τον άγγιξε και του λέει: «Θέλω, καθαρίσου». 42 Και ευθύς έφυγε από αυτόν η λέπρα και καθαρίστηκε.
43 Και τότε του μίλησε αυστηρά και ευθύς τον έβγαλε έξω 44 και του λέει: «Κοίτα να μην πεις τίποτα σε κανέναν, αλλά πήγαινε, δείξε τον εαυτό σου στον ιερέα και πρόσφερε για τον καθαρισμό σου αυτά που πρόσταξε ο Μωυσής, ως μαρτυρία σ’ αυτούς».Λευ. 13:2; Λευ. 14:1; 45 Εκείνος, όταν εξήλθε, άρχισε να διακηρύττει πολλά και να διαφημίζει το γεγονός, ώστε αυτός να μη δύναται πια να εισέλθει σε καμιά πόλη φανερά, αλλά ήταν έξω σε έρημους τόπους· και έρχονταν προς αυτόν από παντού.
2: 1 Και όταν εισήλθε πάλι στην Καπερναούμ ύστερα από μερικές ημέρες, ακούστηκε ότι είναι μέσα σ’ έναν οίκο.Ματθ. 9:1; Λουκ. 5:17; 2 Και συνάχτηκαν πολλοί, ώστε να μη χωρούν πια μήτε στα μέρη μπροστά στη θύρα· και τους μιλούσε το λόγο του Θεού.
3 Και έρχονται φέρνοντας προς αυτόν έναν παράλυτο που τον σήκωναν τέσσερις.Ματθ. 9:1; Λουκ. 5:18; 4 Και επειδή δεν μπορούσαν να τον φέρουν προς αυτόν εξαιτίας του πλήθους, αφαίρεσαν τη στέγη της οικίας όπου ήταν και, αφού έκαναν άνοιγμα, κατεβάζουν το κρεβάτι όπου ο παράλυτος ήταν κατάκοιτος.
5 Και όταν είδε ο Ιησούς την πίστη τους, λέει στον παράλυτο: «Τέκνο μου, σου αφήνονται οι αμαρτίες».
6 Ήταν τότε μερικοί από τους γραμματείς εκεί, που κάθονταν και διαλογίζονταν μέσα στις καρδιές τους: 7 «Γιατί αυτός έτσι μιλάει; Βλαστημά. Ποιος δύναται να αφήνει αμαρτίες παρά μόνο ένας, ο Θεός;»Ψαλ. 32:5; Ψαλ. 51:1; Ησ. 43:25;
8 Και ευθύς, επειδή κατάλαβε καλά ο Ιησούς στο πνεύμα του ότι έτσι διαλογίζονται μέσα τους, τους λέει: «Γιατί διαλογίζεστε αυτά μέσα στις καρδιές σας; 9 Τι είναι ευκολότερο, να πω στον παράλυτο: “Σου αφήνονται οι αμαρτίες”, ή να πω: “Σήκω και πάρε το κρεβάτι σου και περπάτα”; 10 Αλλά για να μάθετε ότι εξουσία έχει ο Υιός του ανθρώπου να αφήνει αμαρτίες πάνω στη γη» – λέει στον παράλυτο: 11 «Σου λέω, σήκω, πάρε το κρεβάτι σου και πήγαινε στον οίκο σου».
12 Και εκείνος σηκώθηκε και ευθύς πήρε το κρεβάτι του και εξήλθε από την οικία μπροστά σε όλους, ώστε να μένουν εκστατικοί όλοι και να δοξάζουν το Θεό λέγοντας: «Έτσι δεν είδαμε ποτέ!»
Martin Luther King, Jr ήταν ένας Αμερικανός κληρικός, ακτιβιστής και σπουδαίος ηγέτης του αμερικανικού αφρικανικού κινήματος αστικών δικαιωμάτων. Αποκορύφωμα των προσπαθειών του ήταν η ειρηνική διαμαρτυρία του 1963 στην Ουάσιγκτον, όπου με την γνωστή ομιλία του "Έχω ένα όνειρο" ευαισθητοποίησε την συνείδηση του λαού για τα πολιτικά δικαιώματα των αμερικανό - αφρικανών και καθιερώθηκε ως ένας από τους μεγαλύτερους ρήτορες στην ιστορία των ΗΠΑ.
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 1:1-28 εδώ
(1-8) Ο Μάρκος ξεκινά την αφήγηση του ευαγγελίου με τον Πρόδρομο του Ιησού ( αυτός που θα ερχόταν πριν (Προ) τον Χριστό προετοιμάζοντας τον δρόμο γι’ αυτόν) , τον Ιωάννη τον βαπτιστή. Τι ήταν αυτό που έκανε τα πλήθη να τρέχουν να δουν ένα άνθρωπο σε έρημο τόπο, ντυμένο φτωχά και που ζούσε ζωή ασκητή; Είμαστε όλοι φτιαγμένοι από τον Θεό έτσι ώστε να βρίσκουμε ολοκλήρωση πνευματική και ψυχική στην σχέση μας μαζί του. Όλοι οι άνθρωποι διψάν για αυτή την ολοκλήρωση και νόημα στην ζωή τους. Ο Ιωάννης ο βαπτιστής παρόλο που δεν αναφέρεται ότι έκανε κάποια θαύματα ή θεραπείες, ήταν πηγή λόγων ζωής. Οι άνθρωποι έτρεχαν να τον ακούσουν γιατί έβλεπαν ότι ο Ιωάννης ο Πρόδρομος διακήρυττε αυτά που πίστευε με την ζωή του, κήρυττε μήνυμα ελπίδας και σωτηρίας (ΚΑΛΑ ΝΕΑ) και προσκαλούσε τους ανθρώπους να αλλάξουν μυαλά ( μετάνοια) και κατ’ επέκταση να αλλάξουν στάση ζωής. Αυτό το κήρυγμα το χρειάζεται η ανθρωπότητα κάθε εποχής και αυτό το μήνυμα θα πρέπει να διαδίδουμε σε όλους τους ανθρώπους προετοιμάζοντας τους και οδηγώντας τους στην σωτηρία και την αγάπη που προσφέρει ο Ιησούς Χριστός.
(9-11)Η βάπτιση του Χριστού ουσιαστικά δεν ήταν βάπτιση μετάνοιας αλλά βάπτιση πραγματικής ταύτισης του Θεού με τον άνθρωπο δια μέσου του Ιησού Χριστού ( Ο Θεός έγινε άνθρωπος ταυτίστηκε μαζί με τον άνθρωπο στις δοκιμασίες και δυσκολίες της ζωής και έπειτα πρόσφερε τον εαυτό του ζωντανή θυσία για την σωτηρία του). Ο Θεός Πατέρας μιλά για το παιδί του με αγάπη αλλά και με μεγάλη χαρά. Πιστεύω πως το ίδιο κάνει σήμερα για κάθε δικό του παιδί, δηλαδή δεν χάνει αφορμή να μιλάει και να σκέφτεται γι’ αυτόν μέσα από την άπειρη αγάπη του. Τον δεύτερο λόγο όμως που πρόφερε για τον Ιησού δεν μπορεί να το πει σε όλους. Μεγάλη χαρά δίνουν τα παιδιά στον Πατέρα τους μόνο όταν αυτά δείχνουν την αγάπη τους με την υπακοή τους και η ζωή οι επιλογές και οι πράξεις τους τον τιμούν. Η μεγάλη αγάπη του Θεού ας γίνει λοιπόν έμπνευση στον καθ’ ένα μας για να δώσουμε με την ζωή μας χαρά στον Θεό.
(16-22) Βλέπουμε τον Ιησού να επιλέγει απλούς ψαράδες για μαθητές του. Φαίνεται πως αυτοί οι απλοί άνθρωποι είχαν ετοιμάσει έτσι τις καρδιές του ριζωμένοι στην πίστη και την ελπίδα στον Θεό που ήταν έτοιμοι να δεχτούν αμέσως και χωρίς κανένα ενδοιασμό την πρόσκληση του Ιησού. Άραγε τι είναι αυτά που στέκονται εμπόδιο στην πρόσκληση του Θεού σε μας σήμερα; Κάθε δώρο του Θεού στην ζωή μας( δουλειά, οικογένεια, περιουσία κ.λπ.) μπορεί να ενεργήσει εναντίον μας αν δεν θέσουμε τις προτεραιότητες μας σωστά. Η πρόσκληση του Θεού δεν γίνεται για να μας υποβιβάσει ο Θεός στην ζωή αλλά για να μας εξυψώσει ακόμα και αν ανθρωπινός φαίνεται ότι ακριβώς το αντίθετο θα συμβεί!
Ο Ιησούς δεν δέχεται δόξα από δαιμόνια ακόμα και αν αυτά φωνάζουν την αλήθεια (23-25). Παρόμοια ας μην γινόμαστε κενόδοξοι επιδιώκοντας την ανθρώπινη δόξα που πηγάζει από το προσωπικό συμφέρον αλλά να επιδιώκουμε τον έπαινο του Θεού. Ο Ιησούς δεν έκανε θαύματα για να κερδίσει ανθρώπινη δόξα και τιμή αλλά για να κερδίσει ανθρώπινες καρδιές και να τις φέρει στην αιώνια παρουσία του Θεού. Αν και εμείς έτσι βλέπουμε τα καλά έργα που προετοίμασε για μας τότε γινόμαστε πραγματικοί μιμητές του και δίνουμε χαρά στον Θεό ( όσο παράξενο και αν φαίνεται αυτό)
1 Αρχή του ευαγγελίου του Ιησού Χριστού, Υιού του Θεού. 2 Καθώς είναι γραμμένο στον Ησαΐα τον προφήτη: Ιδού, αποστέλλω τον αγγελιοφόρο μου πριν από το πρόσωπό σου ο οποίος θα παρασκευάσει την οδό σου.Μαλ. 3:1; Ματθ. 11:10; Λουκ. 7:27; 3 Φωνήενός που φωνάζει δυνατά στην έρημο: «Ετοιμάστε την οδό του ΚΥΡΙΟΥ, ίσια κάνετε τα μονοπάτια του»,Ησ. 40:3; Ματθ. 3:3; Λουκ. 3:4; Ιωάν. 1:23;
4 παρουσιάστηκε ο Ιωάννης που βάφτιζε στην έρημο και κήρυττε βάφτισμα μετάνοιας σε άφεση αμαρτιών.Ματθ. 3:1; Λουκ. 3:3; Ιωάν. 3:23; 5 Και πορευόταν έξω προς αυτόν όλη η χώρα της Ιουδαίας και οι Ιεροσολυμίτες όλοι, και βαφτίζονταν από αυτόν στον Ιορδάνη ποταμό, αφού εξομολογούνταν τις αμαρτίες τους.Ματθ. 3:5; Λουκ. 3:7;
6 Και ήταν ο Ιωάννης ντυμένος με ρούχο από τρίχες καμήλας και με ζώνη δερμάτινη γύρω από τη μέση του και έτρωγε ακρίδες και μέλι από αγριομέλισσες.Λευ. 11:22; 2Βασ. 1:8; Ματθ. 3:4; 7 Και κήρυττε λέγοντας: «Έρχεται ο ισχυρότερός μου ύστερα από εμένα, του οποίου δεν είμαι ικανός να σκύψω και να λύσω το λουρί των υποδημάτων του.Ματθ. 3:11; Λουκ. 3:16; Ιωάν. 1:27; 8 Εγώ σας βάφτισα σε νερό, αυτός όμως θα σας βαφτίσει μέσα σε Πνεύμα Άγιο».Ησ. 44:3; Ιωήλ 2:28; Ματθ. 3:11; Πράξ. 1:5; Πράξ. 2:4; Πράξ. 11:15; Πράξ. 11:16; Πράξ. 19:4;
9 Και κατ’ εκείνες τις ημέρες ήρθε ο Ιησούς από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και βαφτίστηκε στον Ιορδάνη από τον Ιωάννη. 10 Και ευθύς, ανεβαίνοντας από το νερό, είδε να σχίζονται οι ουρανοί και το Πνεύμα σαν περιστέρι να κατεβαίνει σ’ αυτόν.Ματθ. 3:16; Λουκ. 3:21; Ιωάν. 1:32; 11 Και μια φωνή έγινε από τους ουρανούς: «Εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, σ’ εσένα ευαρεστήθηκα».Ψαλ. 2:7; Ησ. 42:1; Ματθ. 3:17; Ματθ. 17:5; Μάρκ. 9:7; Λουκ. 3:22; Λουκ. 9:35; Κολ. 1:13; 2Πέτ. 1:17;
12 Και ευθύς το Πνεύμα τον βγάζει στην έρημο.Ματθ. 4:1; Λουκ. 4:1; 13 Και πειραζόταν συνεχώς στην έρημο σαράντα ημέρες από το Σατανά. Και ήταν μαζί με τα θηρία και οι άγγελοι τον διακονούσαν.
14 Μετά λοιπόν την παράδοση του Ιωάννη στη φυλακή, ήρθε ο Ιησούς στη Γαλιλαία κηρύττοντας το ευαγγέλιο του ΘεούΜατθ. 4:12; Λουκ. 4:14; Ιωάν. 4:43; 15 και λέγοντας: «Έχει συμπληρωθεί ο καιρός και έχει πλησιάσει η βασιλεία του Θεού. Μετανοείτε και πιστεύετε στο ευαγγέλιο».Ησ. 56:1;
16 Και βαδίζοντας δίπλα στη λίμνη της Γαλιλαίας, είδε το Σίμωνα και τον Ανδρέα, τον αδελφό του Σίμωνα, να ρίχνουν δίχτυα μέσα στη λίμνη· γιατί ήταν ψαράδες.Ματθ. 4:18; 17 Και τους είπε ο Ιησούς: «Ελάτε πίσω μου, και θα σας κάνω να γίνετε ψαράδες ανθρώπων».Ιερ. 16:16; Ιεζ. 47:10; 18 Και ευθύς άφησαν τα δίχτυα και τον ακολούθησαν.Ματθ. 19:27; Μάρκ. 10:28; Λουκ. 5:11; Λουκ. 18:28;
19 Και αφού προχώρησε λίγο, είδε τον Ιάκωβο, το γιο του Ζεβεδαίου, και τον Ιωάννη τον αδελφό του, και αυτούς μέσα στο πλοίο να διορθώνουν τα δίχτυα,Ματθ. 4:21; 20 και ευθύς τους κάλεσε. Και άφησαν τον πατέρα τους το Ζεβεδαίο μέσα στο πλοίο μαζί με τους μισθωτούς και έφυγαν ακολουθώντας πίσω του.
21 Και μπαίνουν στην Καπερναούμ. Και ευθύς τα Σάββατα εισήλθε στη συναγωγή και δίδασκε.Ματθ. 4:13; Λουκ. 4:31; 22 Και εκπλήττονταν για τη διδαχή του· γιατί τους δίδασκε συνεχώς όπως ένας που έχει εξουσία, και όχι όπως οι γραμματείς.Ματθ. 7:28; Λουκ. 4:32;
23 Και ευθύς ήταν στη συναγωγή τους ένας άνθρωπος με πνεύμα ακάθαρτο και έκραξε δυνατάΛουκ. 4:33; 24 λέγοντας: «Τι σχέση έχουμε εμείς κι εσύ, Ιησού Ναζαρηνέ; Ήρθες για να μας καταστρέψεις; Σε ξέρω ποιος είσαι: ο Άγιος του Θεού». 25 Και επιτίμησε αυτό ο Ιησούς λέγοντας: «Φιμώσου και έξελθε από αυτόν». 26 Και αφού τον σπάραξε το πνεύμα το ακάθαρτο και φώναξε με φωνή μεγάλη, εξήλθε από αυτόν.
27 Και θαμπώθηκαν από θαυμασμό όλοι, ώστε να συζητούν μεταξύ τους, λέγοντας: «Τι είναι αυτό; Διδαχή καινούργια με εξουσία! Και τα πνεύματα τα ακάθαρτα διατάζει, και τον υπακούν». 28 Και εξήλθε η φήμη του ευθύς παντού σε όλα τα περίχωρα της Γαλιλαίας.
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 28:1-20 εδώ
Οι άνδρες που συνήθως καυχούνται για το θάρρος και την παλληκάρια τους ήταν κρυμμένοι από τον φόβο των Ιουδαίων μετά την σταύρωση του Χριστού. Βλέπουμε όμως γυναίκες να αψηφούν τις ανθρώπινες απειλές και από αγάπη και αφοσίωση στον Κύριο να επισκέπτονται τον τάφο του για να τον αλείψουν με μύρα( Ιουδαϊκό έθιμο). Ο Θεός δεν είναι προσωπολήπτης αλλά βλέπει άνδρες και γυναίκες ισότιμους και άξιους αιώνιας ζωής και ευλογίας μαζί του. Τα καλά νέα της ανάστασης είναι για όλους εκείνους που με πίστη πλησιάζουν τον Θεό συγκινημένοι από την αγάπη του. Οι γυναίκες λοιπόν βλέπουν πρώτες τον αναστημένο Ιησού και χωρίς καμιά αμφιβολία και ενδοιασμό τρέχουν να ανακοινώσουν τα καλά νέα στους μαθητές του.
Οι στρατιώτες που φύλαγαν το τάφο το Ιησού γίνονται και αυτοί μάρτυρες της ανάστασης του Χριστού αλλά δεν αντιδρούν με την ίδια χαρά και ενθουσιασμό όπως τις γυναίκες. Αντιθέτως η ανάσταση του Χριστού τους προκαλεί φόβο και τρόμο γιατί δεν μπόρεσαν να δουν την αγάπη του Θεού γι’ αυτούς. Αυτός ήταν ο ίδιος λόγος που τους έκανε λίγο αργότερα να εκλογικεύσουν το μεγάλο θαύμα της ανάστασης και με δωροδοκία να γίνουν ψευδομάρτυρες της ανάστασης(11-14).
Ανάσταση Χριστού | Οι μαθητές μάρτυρες στην ανάσταση Χριστού
Οι μαθητές στην συνέχεια γίνονται και αυτοί μάρτυρες στην ανάσταση του Χριστού προσκυνώντας τον. Αναφέρεται ότι ο Θεός επέτρεψε από κάποιους να διατηρούν αμφιβολία στην καρδιά τους απόδειξη ότι η αγάπη του ποτέ δεν τα βάζει κάτω μαζί μας. Πίστευε το καλύτερο γι’ αυτούς και η αγάπη του ήξερε καλά να μην δέχεται προσβολές αλλά να υπομένει και να περιμένει γι’ αυτούς που αγαπά. Παρόλη την αδυναμία που αυτός μπορούσε να διακρίνει στους μαθητές του πρόσβλεπε στο δυναμικό τους μαζί με τον Θεό γι’ αυτό και τους έδωσε οδηγίες για την μεγάλη αποστολή της εξάπλωσης του ευαγγελίου διαβεβαιώνοντας τους ότι θα έμενε πάντα μαζί τους, βοηθός και σύντροφός τους στης ζωή. Το ίδιο όραμα και η ίδια διαβεβαίωση 2000 χρόνια μετά ισχύουν για κάθε γνήσιο μαθητή του Χριστού.
1 Και αργά τη νύχτα το Σάββατο, ενώ φώτιζε η πρώτη ημέρα μετά το Σάββατο, ήρθε η Μαριάμ η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία, για να δουν τον τάφο.Μάρκ. 16:1; Λουκ. 24:1; Ιωάν. 20:1;
2 Και ιδού, έγινε σεισμός μεγάλος. Γιατί άγγελος ΚΥΡΙΟΥ, αφού κατέβηκε από τον ουρανό και πλησίασε, κύλησε μακριά το λίθο και καθόταν επάνω του. 3 Και ήταν η όψη του σαν αστραπή και το ένδυμά του λευκό σαν χιόνι.Δαν. 7:9; Πράξ. 1:10; 4 Και από το φόβο του ταράχτηκαν οι φύλακες και έγιναν σαν νεκροί.
5 Έλαβε το λόγο τότε ο άγγελος και είπε στις γυναίκες: «Μη φοβάστε εσείς, γιατί ξέρω ότι ζητάτε τον Ιησού το σταυρωμένο.Μάρκ. 16:6; Λουκ. 24:4; 6 Δεν είναι εδώ, γιατί εγέρθηκε καθώς είπε. Ελάτε, δείτε τον τόπο όπου βρισκόταν ξαπλωμένος.Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:23; Ματθ. 20:19; Μάρκ. 8:31; Μάρκ. 9:31; Μάρκ. 10:34; Λουκ. 9:22; Λουκ. 18:33; Λουκ. 24:6; 7 Και γρήγορα πηγαίνετε και πείτε στους μαθητές του ότι εγέρθηκε από τους νεκρούς. Και ιδού, πηγαίνει πριν από εσάς στη Γαλιλαία· εκεί θα τον δείτε. Ιδού, σας το είπα».Ματθ. 26:32; Μάρκ. 16:7;
8 Τότε έφυγαν γρήγορα από το μνήμα με φόβο και χαρά μεγάλη και έτρεξαν να το αναγγείλουν στους μαθητές του.Μάρκ. 16:8; Ιωάν. 20:18;
9 Και ιδού, ο Ιησούς τις προϋπάντησε λέγοντας: «Χαίρετε». Εκείνες πλησίασαν και του κράτησαν τα πόδια και τον προσκύνησαν.Μάρκ. 16:9; Ιωάν. 20:14;
10 Τότε ο Ιησούς τους λέει: «Μη φοβάστε· πηγαίνετε, αναγγείλετε στους αδελφούς μου να φύγουν για τη Γαλιλαία, κι εκεί θα με δουν».Πράξ. 1:3; Πράξ. 13:31; 1Κορ. 15:5;
11 Και ενώ αυτές πορεύονταν, ιδού, μερικοί στρατιώτες της φρουράς ήρθαν στην πόλη και ανάγγειλαν στους αρχιερείς όλα όσα έγιναν. 12 Και αφού συνάχτηκαν μαζί με τους πρεσβυτέρους και έκαναν συμβούλιο, έλαβαν αργύρια αρκετά και τα έδωσαν στους στρατιώτες, 13 λέγοντας: «Πείτε: “Οι μαθητές του ήρθαν νύχτα και τον έκλεψαν, ενώ εμείς κοιμόμασταν”. 14 Και αν ακουστεί αυτό μπροστά στον ηγεμόνα, εμείς θα τον καθησυχάσουμε και εσάς θα κάνουμε αμέριμνους». 15 Εκείνοι, αφού έλαβαν τα αργύρια, έκαναν όπως τους δασκάλεψαν. Και διαδόθηκε η φήμη αυτού του λόγου σε Ιουδαίους μέχρι τη σημερινή ημέρα.
16 Και οι έντεκα μαθητές πορεύτηκαν στη Γαλιλαία, στο όρος που τους διέταξε ο ΙησούςΜατθ. 26:32; Μάρκ. 14:28; 17 και, όταν τον είδαν, τον προσκύνησαν· άλλοι δίστασαν.
18 Τότε πλησίασε ο Ιησούς και τους μίλησε, λέγοντας: «Μου δόθηκε κάθε εξουσία στον ουρανό και πάνω στη γη.Ψαλ. 8:7; Ματθ. 11:27; Λουκ. 10:22; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 17:2; 1Κορ. 15:27; Εφεσ. 1:22; Εβρ. 2:8; 19 Πορευτείτε, λοιπόν, και μαθητέψτε όλα τα έθνη, βαφτίζοντας αυτούς στο όνομα του Πατέρα και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος,Μάρκ. 16:15; Ιωάν. 15:16; 20 διδάσκοντας αυτούς να τηρούν όλα όσα σας έδωσα εντολή. Και ιδού, εγώ είμαι μαζί σας όλες τις ημέρες ως τη συντέλεια του αιώνα».Ιωάν. 14:18;
Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 27:32-66 εδώ
(32-33) Ο Ιησούς ήταν εξουθενωμένος από τα σκληρά βασανιστήρια και έτσι με δυσκολία έσερνε τον βαρύ σταυρό του προς τον Γολγοθά. Οι στρατιώτες ενοχλημένοι από την καθυστέρηση που αυτό προκαλούσε αναγκάζουν τον Σίμωνα τον Κυρηναίο να κουβαλήσει αυτός τον σταυρό του Ιησού. Δεν μας λέει περισσότερα ο λόγος του Θεού γι’ αυτό το περιστατικό αλλά πιστεύω πως θα ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία για τον Σίμωνα. Κάποιοι άνθρωποι αναγκάζονται να κουβαλήσουν κάποιες καταστάσεις που μπορεί να τους φαίνονται σκληρές και ασήκωτες αλλά να είναι αυτές που θα τους φέρουν πιο κοντά στον Χριστό και στην αγάπη του!
Οι στρατιώτες προσφέρουν το αναισθητικό της εποχής στον Χριστό κάτι που συνήθιζαν να κάνουν σαν μια ένδειξη αναγνώρισης του φοβερού και αβάσταχτου πόνου που ο καταδικασμένος θα έπρεπε να υποφέρει. Κάθε ένας μας θα έβλεπε αυτή την διέξοδο σαν λυτρωτική και χωρίς δισταγμό θα έπαιρνε αυτό που θα απάλυνε τον πόνο του(34)! Όχι όμως ο Χριστός, ήξερε πως έπρεπε να μείνει νηφάλιος μέχρι το τέλος της καταδίκης του, αναλαμβάνοντας το αληθινό κόστος της αγάπης του Θεού για τον άνθρωπο.
Τα όσα ακολουθούν(35-38)προφητεύτηκαν με ακρίβεια από διαφορετικούς συγγραφείς σε διαφορετικές εποχές μέσα στον λόγο του Θεού. Με τα ίδια λόγια που χρησιμοποίησε ο διάβολος να για να πειράξει τον Ιησού όταν ξεκίνησε το έργο του, άνθρωποι προκαλούν τον Υιό του Θεού στο τέλος της διακονίας του. Τα λόγια ‘ αν είσαι πραγματικά γιός του Θεού‘ ήταν η απόλυτη και ισχυρότερη πρόκληση ενάντια στον Θεό(40-44). Ο Χριστός όμως ήταν παράδειγμα ταπεινότητας και πραότητας αφού ενώ μπορούσε να σιωπήσει αυτούς που τόσο θρασύτητα τον βασάνιζαν και τον προκαλούσαν υπέμεινε σιωπηλά δείχνοντας την έμπρακτη αγάπη του για μας.
Στο χωρίο 46 βλέπουμε το αποκορύφωμα των παθών του Ιησού. Όταν ο Ιησούς φορτώθηκε την αμαρτία όλου του κόσμου επάνω στον σταυρό, ο άγιος Θεός δεν μπορούσε να αντικρίσει το θέαμα. Ο Θεός Πατέρας που ήταν ανέκαθεν ένα με τον Θεό γιο του τον εγκαταλείπει αφού δεν μπορεί να έχει καμία σχέση με την αμαρτία. Πιστεύω πως ο πόνος που ένοιωσε ο πατέρας όταν αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τον μονάκριβο του γιο ήταν το πιο σκληρό από όλα τα βασανιστήρια της σταυρική θυσίας του Χριστού. Η φωνή του μονάκριβού του ‘ γιατί με εγκαταλείπεις - Ηλί Ηλί λαμά σαβαχθανί‘ θα έκαναν την καρδιά του πατέρα Θεού να ραγίσει. Ας μην ξεχνάμε λοιπόν το μεγαλείο της αγάπης του Θεού και ας την τιμούμε με την ζωή και τις πράξεις μας.
Η σταύρωση του Χρσιτύ | Τετέλεσται
Ο Θεός παραμένει σιωπηλός μέχρι να συντελεστεί το έργο της σταυρικής θυσίας που θα πλήρωνε την αμαρτία των ανθρώπων ελευθερώνοντας τους. Η σταύρωση του Χριστού τελειώνει με το δυνατό τετέλεσται και ο Θεός πατέρας ελευθερώνει τον πόνο του με σεισμό, σκοτάδι και άλλα φαινόμενα που έκαναν όλους του παρευρισκομένους να αναγνωρίσουν την Θεότητα του Χριστού. Αυτοί που λίγο πριν φώναζαν ‘ αν είσαι πραγματικά γιός του Θεού‘ τώρα με φόβο και τρόμο παραδέχονται ‘αυτός ο άνθρωπος πραγματικά ήταν ο γιός του Θεού‘.
Ο Ιωσήφ από Αριμαθαία, ένας από τους κρυφούς μαθητές του Ιησού προσφέρει τον τάφο που είχε προετοιμάσει για τον εαυτό του στον Ιησού για τον ενταφιασμό του. Τι όμορφη εικόνα στ’ αλήθεια. Ήμασταν καταδικασμένοι λόγο της αμαρτίας μας να πεθάνουμε ( σκάψαμε τον τάφο μας με αυτά που κάναμε) αλλά πήρε την θέση μας ο Ιησούς (έπεσε οικιοθελώς στον λάκκο που σκάψαμε εμείς).
32 Καθώς εξέρχονταν, τότε, βρήκαν έναν άνθρωπο Κυρηναίο με το όνομα Σίμωνας. Τούτον αγγάρεψαν, για να σηκώσει το σταυρό του.Μάρκ. 15:21; Λουκ. 23:26;
33 Και όταν ήρθαν σ’ έναν τόπο λεγόμενο Γολγοθά, που σημαίνει “Κρανίου Τόπος”,Ψαλ. 69:21; Μάρκ. 15:22; Λουκ. 23:33; Ιωάν. 19:17;
34 του έδωσαν να πιει κρασί ανακατεμένο με χολή. Και όταν γεύτηκε, δε θέλησε να πιει.
35 Τον σταύρωσαν, τότε, και διαμοιράστηκαν τα ιμάτιά του ρίχνοντας κλήρο,Ψαλ. 22:18; Μάρκ. 15:24; Ιωάν. 19:23;
36 και καθισμένοι τον φύλαγαν εκεί. 37 Και έθεσαν πάνω από το κεφάλι του την αιτία της καταδίκης του γραμμένη: “Αυτός είναι ο Ιησούς, ο βασιλιάς των Ιουδαίων”.Μάρκ. 15:26; Λουκ. 23:38; Ιωάν. 19:19;
38 Τότε σταυρώνονται μαζί του δύο ληστές, ένας από τα δεξιά και ένας από τα αριστερά του.Ησ. 53:12;
39 Εκείνοι που πορεύονταν δίπλα του τον βλαστημούσαν κουνώντας τα κεφάλια τουςΨαλ. 22:7; Ψαλ. 69:20; Μάρκ. 15:29; Λουκ. 23:35; 40 και λέγοντας: «Εσύ που καταστρέφεις το ναό και σε τρεις ημέρες τον οικοδομείς, σώσε τον εαυτό σου, αν είσαι Υιός του Θεού, και κατέβα από το σταυρό».Ματθ. 26:61; Ιωάν. 2:19; 41 Όμοια και οι αρχιερείς τον ενέπαιζαν μαζί με τους γραμματείς και τους πρεσβυτέρους και έλεγαν: 42 «Άλλους έσωσε, τον εαυτό του δε δύναται να σώσει. Είναι βασιλιάς του Ισραήλ, ας κατεβεί τώρα από το σταυρό και θα πιστέψουμε σε αυτόν. 43 Έχει πεποίθηση στο Θεό· ας τον σώσει τώρα αν τον θέλει. Γιατί είπε: “Είμαι Υιός του Θεού”».Ψαλ. 22:8;
44 Το ίδιο μάλιστα τον έβριζαν και οι ληστές που σταυρώθηκαν μαζί του.
45 Από τις δώδεκα η ώρα το μεσημέρι έγινε λοιπόν σκοτάδι πάνω σε όλη τη γη ως τις τρεις η ώρα το απόγευμα.Μάρκ. 15:33; Λουκ. 23:44; 46 Και γύρω στις τρεις η ώρα αναβόησε ο Ιησούς με φωνή μεγάλη λέγοντας: «Ηλι Ηλι λεμα σαβαχθανι;», τουτέστι: «Θεέ μου, Θεέ μου, γιατί με εγκατέλειψες;»Ψαλ. 22:1; Εβρ. 5:7;
47 Τότε μερικοί από εκείνους που είχαν σταθεί εκεί, όταν άκουσαν, έλεγαν: «Αυτός φωνάζει τον Ηλία». 48 Και αμέσως έτρεξε ένας από αυτούς και έλαβε ένα σφουγγάρι και το γέμισε με ξίδι και το έθεσε γύρω από ένα καλάμι και του έδινε να πιει.Ψαλ. 69:21; Ιωάν. 19:29; 49 Αλλά οι υπόλοιποι έλεγαν: «Άφησε, ας δούμε αν έρχεται ο Ηλίας να τον σώσει».
50 Και ο Ιησούς, αφού πάλι έκραξε με φωνή μεγάλη, άφησε το πνεύμα.Λουκ. 23:46;
51 Και ιδού, το καταπέτασμα του ναού σχίστηκε από πάνω ως κάτω στα δύο, και η γη σείστηκε και οι βράχοι σχίστηκαν, 2Χρ. 3:14; Μάρκ. 15:38; Λουκ. 23:45; 52 και τα μνήματα ανοίχτηκαν και πολλά σώματα κοιμισμένων αγίων εγέρθηκαν 53 και, αφού εξήλθαν από τα μνήματα, μετά την έγερσή του εισήλθαν στην άγια πόλη και εμφανίστηκαν σε πολλούς.
54 Ο εκατόνταρχος τότε και αυτοί που φύλαγαν μαζί του τον Ιησού, όταν είδαν το σεισμό και όσα έγιναν, φοβήθηκαν πάρα πολύ, λέγοντας: «Αλήθεια, Υιός Θεού ήταν αυτός».Μάρκ. 15:39; Λουκ. 23:47;
55 Και ήταν εκεί πολλές γυναίκες από μακριά που έβλεπαν, οι οποίες ακολούθησαν τον Ιησού από τη Γαλιλαία και τον διακονούσαν.Ψαλ. 38:11; Μάρκ. 15:40; Λουκ. 8:2; Λουκ. 23:49; 56 Μεταξύ των οποίων ήταν η Μαρία η Μαγδαληνή και η Μαρία, η μητέρα του Ιακώβου και του Ιωσήφ, και η μητέρα των γιων του Ζεβεδαίου.
57 Όταν λοιπόν βράδιασε, ήρθε ένας άνθρωπος πλούσιος από την Αριμαθαία με το όνομα Ιωσήφ, που και αυτός μαθήτεψε στον Ιησού.Μάρκ. 15:42; Λουκ. 23:50; Ιωάν. 19:38; 58 Αυτός πλησίασε τον Πιλάτο και του ζήτησε το σώμα του Ιησού. Τότε ο Πιλάτος διέταξε να του αποδοθεί.
59 Και όταν έλαβε το σώμα ο Ιωσήφ, το τύλιξε μέσα σ’ ένα σεντόνι καθαρό 60 και το έθεσε μέσα στο καινούργιο μνήμα του που λατόμησε στο βράχο. Και αφού κύλησε ένα λίθο μεγάλο στη θύρα του μνήματος, έφυγε.Μάρκ. 15:46; Λουκ. 23:53;
61 Ήταν τότε εκεί η Μαριάμ η Μαγδαληνή και η άλλη Μαρία καθισμένες απέναντι στον τάφο.
62 Και την επόμενη ημέρα, που είναι μετά την ημέρα της παρασκευής, συνάχτηκαν οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι μπροστά στον Πιλάτο 63 λέγοντας: «Κύριε, θυμηθήκαμε ότι εκείνος ο πλάνος είπε, ενώ ακόμα ζούσε: “Θα εγερθώ μετά τρεις ημέρες”.Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:23; Ματθ. 20:19; Μάρκ. 8:31; Μάρκ. 10:34; Λουκ. 9:22; Λουκ. 18:33; Λουκ. 24:6; 64 Διάταξε λοιπόν να ασφαλιστεί ο τάφος ως την τρίτη ημέρα, μην τυχόν έρθουν οι μαθητές του και τον κλέψουν και πουν στο λαό: “Εγέρθηκε από τους νεκρούς” – και θα είναι η τελευταία πλάνη χειρότερη από την πρώτη».
65 Τους είπε ο Πιλάτος: «Έχετε φρουρά· πηγαίνετε, ασφαλίστε όπως ξέρετε». 66 Εκείνοι πορεύτηκαν και ασφάλισαν τον τάφο, αφού σφράγισαν το λίθο μαζί με τη φρουρά.
Στο τέλος με τον γίγαντα και τον (μικρό) Χριστο ανατρίχιασα
Ορεστης
on 03 Ιανουαρίου 2018
ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ https://www.youtube.com/watch?v=GyCxq-P4Zmo
tasos
on 25 Ιανουαρίου 2017
Το θυμάμαι από το σχολείο , στο ανθολόγιο νομίζω !το έψαχνα καιρό να το βρω ! Φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Ρουλα
on 27 Ιουλίου 2016
