IMARTON
Ειλικρινής Αναζήτηση της Αλήθειας
ΕΜΕΙΣ τον Καταφρονήσαμε!
ΑΥΤΟΣ Τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας!!
ΕΜΕΙΣ τον απορριψαμε
ΑΥΤΟΣ επιφορτίστηκε τις θλίψεις μας!!
ΕΜΕΙΣ δια μέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε!!!
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 12:38-13:13, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
Φαρισαισμός
39 και πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγές και τα πρώτα καθίσματα στα δείπνα,40 οι οποίοι κατατρώνε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνουν μακριές προσευχές. Αυτοί θα λάβουν περισσότερη καταδίκη». Ματθ. 23:14; Λουκ. 20:47; 2Τιμ. 3:6; Τίτ. 1:11;41 Και αφού κάθισε απέναντι από το θησαυροφυλάκιο, κοιτούσε πώς το πλήθος ρίχνει χάλκινα νομίσματα στο θησαυροφυλάκιο. Και πολλοί πλούσιοι έριχναν πολλά. 2Βασ. 12:9; Λουκ. 21:1;42 Και ήρθε μια χήρα φτωχή και έριξε δύο λεπτά, που είναι ένας κοδράντης.43 Και τότε προσκάλεσε τους μαθητές του και τους είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι αυτή η φτωχή η χήρα έριξε περισσότερο απ’ όλους όσοι ρίχνουν χρήματα στο θησαυροφυλάκιο. 2Κορ. 8:12;44 Γιατί όλοι έριξαν από το περίσσευμά τους, αυτή όμως από το υστέρημά της, όλα όσα είχε έριξε, όλη την περιουσία της».
(38-43) Προσοχή λοιπόν: O πνευματικός Φαρισαϊσμός κρατά τους ανθρώπους μαρκρυά από τον Θεό! Και σε ποιόν δεν αρέσει να τον θαυμάζουν, να τον σέβονται και να τον θεωρούν ανώτερο. Αλλοίμονο όμως, αυτό είναι κάτι που απεχθάνεται ο Θεός. Πρέπει να χαλιναγωγήσουμε την σάρκα μας που ποθεί τον ανθρώπινη δόξα και τιμή περισσότερο από την αγάπη για τον συνάνθρωπο και την δόξα που χαρίζει ο Θεός ( Αυτό είναι Φαρισαισμός ). Άλλωστε η ανθρώπινη δόξα παρέρχεται ενώ η Θεϊκή μένη αιώνια.
Τα ανθρώπινα πρωτεία δεν πρέπει να μας συγκινούν και να μας κάνουν να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά γιατί αυτό είναι υποκρισία και φαρισαισμός μπροστά στα μάτια του Θεού. Θα πρέπει αντιθέτως να προσπαθούμε να αρέσουμε στον Θεό και να αντλούμε την αυτοεκτίμηση και την αξία μας από την σχέση μας μαζί του. Αν είσαι παιδί του παντοδύναμου Θεού ( δηλαδή είσαι ένα βασιλόπουλο του ουρανού) και γνωρίζεις ότι αυτός σε αγαπά και νοιάζεται, γιατί πληγώνεσαι από την ζήλεια και την πίκρα άλλων ανθρώπων. Ας αναθεωρήσουμε την βάση με την οποία αξιολογούμε τον εαυτό μας και την αξία μας.
Η χήρα της ιστορίας μας δεν θα έπρεπε να βλέπει υποτιμητικά τον εαυτό της γιατί είχε να δώσει λίγα κατ’ άνθρωπο στον Θεό ως δωρεά στην εκκλησία. Αντιθέτως χωρίς να την νοιάζει πως θα την κρίνουν οι συνάνθρωποι της αποφασίζει να δώσει αυτό που έχει ως δωρεά στην εκκλησία του καιρού εκείνου πιστεύοντας ότι ο Θεός χαίρεται μ’ αυτό και με την κρυφή αλλά μεγάλη αγάπη που συνοδεύει την πράξη της.
Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 13
1 Και ενώ έβγαινε έξω από το ναό, του λέει ένας από τους μαθητές του: «Δάσκαλε, δες τι είδους λίθοι και τι είδους οικοδομές!» Ματθ. 24:1; Λουκ. 21:5; 2 Και ο Ιησούς του είπε: «Βλέπεις αυτές τις μεγάλες οικοδομές; Δε θα αφεθεί εδώ λίθος πάνω σε λίθο που δε θα καταστραφεί». 1Βασ. 9:7-8; Μιχ. 3:12; Λουκ. 19:44; 3 Και ενώ καθόταν αυτός στο Όρος των Ελαιών απέναντι από το ναό, τον επερωτούσαν ιδιαιτέρως ο Πέτρος και ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης και ο Ανδρέας: Ματθ. 24:3; Λουκ. 21:7; 4 «Πες μας, πότε θα γίνουν αυτά και ποιο το σημείο όταν μέλλουν όλα αυτά να συντελεστούν;» Πράξ. 1:6; 5 Ο Ιησούς τότε άρχισε να τους λέει: «Προσέχετε μη σας πλανήσει κανείς. Ιερ. 29:8; Εφεσ. 5:6; 2Θεσ. 2:2-3; 1Ιωάν. 4:1; 6 Πολλοί θα έρθουν με το όνομά μου λέγοντας ότι εγώ είμαι και πολλούς θα πλανήσουν. Ιερ. 14:14; Ιερ. 23:21; 7 Όταν λοιπόν ακούσετε πολέμους και φήμες πολέμων, μη θορυβείστε· πρέπει να γίνουν, αλλά ακόμα δεν είναι το τέλος. 8 Γιατί θα εγερθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας, θα γίνουν σεισμοί κατά τόπους, θα γίνουν πείνες· αρχή ωδίνων θα είναι αυτά. Ησ. 19:2; 9 Και να προσέχετε εσείς τους εαυτούς σας. Θα σας παραδώσουν σε συνέδρια, και θα δαρθείτε σε συναγωγές, και θα σταθείτε μπροστά σε ηγεμόνες και σε βασιλιάδες εξαιτίας μου, για να δώσετε μαρτυρία σ’ αυτούς. Ματθ. 10:17; Ματθ. 24:9; Λουκ. 21:12; Ιωάν. 15:19; Ιωάν. 16:2; Αποκ. 2:10; 10 Και το ευαγγέλιο πρέπει πρώτα να κηρυχτεί σε όλα τα έθνη. 11 Και όταν σας οδηγούν για να σας παραδώσουν, μη μεριμνάτε από πριν τι θα μιλήσετε, αλλά ό,τι σας δοθεί εκείνη την ώρα, αυτό να μιλάτε· γιατί δεν είστε εσείς που θα μιλάτε, αλλά το Πνεύμα το Άγιο. Ματθ. 10:19; Λουκ. 12:11; Λουκ. 21:4; 12 Και θα παραδώσει ο αδελφός τον αδελφό σε θάνατο και ο πατέρας το παιδί, και θα επαναστατήσουν παιδιά ενάντια σε γονείς και θα τους θανατώσουν. Ιεζ. 38:21; Μιχ. 7:6; 13 Και θα είστε μισούμενοι από όλους για το όνομά μου. Αλλά εκείνος που θα υπομείνει ως το τέλος, αυτός θα σωθεί». Ματθ. 10:22; Ματθ. 24:13; Λουκ. 21:19; Αποκ. 2:7; Αποκ. 2:10;
Φαινομενικά ο Ιησούς εδώ προφητεύει άσχημα μαντάτα για την ανθρωπότητα και για τους πιστούς της εποχής. Καταστροφή του ναού, διωγμός των πιστών, ψευδοπροφήτες, καταστροφές και ωδίνες! Αυτά τα άσχημα μαντάτα είναι οι δοκιμασίες που τόσο συχνά καλούνται οι πιστοί να αντιμετωπίσουν. Σκοπός όμως των δοκιμασιών αυτών που επιτρέπει ο Θεός δεν είναι να μας αποδυναμώσουν αλλά αντιθέτως να μας ενισχύσουν πνευματικά και να μας φέρουν πιο κοντά του. Αυτός που θα υπομένει στην πίστη θα σωθεί διακηρύττει ο Χριστός προκαλώντας μας να δούμε τις δοκιμασίες αυτές με τα μάτια του ουρανού.
Έτσι έγινε λοιπόν για τους πιστούς του πρώτου αιώνα! Ο διωγμός των χριστιανών έγινε αφορμή να διασπαρθούν οι πιστοί σε διάφορες περιοχές της εποχής παίρνοντας μαζί τους το ευαγγέλιο. Άλλοι πάλι αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν σε ηγεμόνες και δικαστές μαρτυρώντας για την χριστιανική τους πίστη με θάρρος. Ο Θεός μας διαβεβαιώνει ότι μέσα στις δοκιμασίες είναι δίπλα μας. και μας καλεί να μην μεριμνούμε για την υπεράσπιση μας αλλά ούτε και να φοβόμαστε τους ανθρώπους οι οποίοι μας εχθρεύονται γιατί το Άγιο Πνεύμα του Θεού θα μας δώσει τα κατάλληλα λόγια και την δύναμη να αντιμετωπίσουμε με θάρρος την δοκιμασία.
Ο Χριστός λοιπόν προκαλεί τους πιστούς να αναλογιστούν το κόστος της πίστης και της αγάπης τους σ’ αυτόν! Την ίδια ώρα τους διαβεβαιώνει ότι δεν θα τους αφήσει μόνους αλλά ότι δια μέσου του Αγίου Πνεύματος θα σταθεί δίπλα τους εξασφαλίζοντας σ’ αυτούς που υπομένουν την νίκη.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 12:18-37, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
18 Και έρχονται Σαδδουκαίοι προς αυτόν, οι οποίοι λένε πως δεν υπάρχει ανάσταση, και τον επερωτούσαν: Ματθ. 22:23; Λουκ. 20:27; Πράξ. 23:8; 19 «Δάσκαλε, ο Μωυσής μάς έγραψε ότι αν ο αδελφός κάποιου πεθάνει και εγκαταλείψει γυναίκα και δεν αφήσει τέκνο, να λάβει ο αδελφός του τη γυναίκα του και να φέρει απογόνους στον αδελφό του. Δευτ. 25:5-6;20 Ήταν εφτά αδελφοί. Και ο πρώτος έλαβε γυναίκα και πεθαίνοντας δεν άφησε απογόνους.21 Και ο δεύτερος έλαβε αυτήν και πέθανε, χωρίς να αφήσει απογόνους· και ο τρίτος ομοίως· 22 και οι εφτά δεν άφησαν απογόνους. Τελευταία απ’ όλους πέθανε και η γυναίκα.
23 Κατά την ανάσταση, όταν αναστηθούν, ποιανού από αυτούς θα είναι γυναίκα; Γιατί και οι εφτά την είχαν γυναίκα».24 Τους είπε ο Ιησούς: «Γι’ αυτό δεν πλανάστε, επειδή δεν ξέρετε τις Γραφές μήτε τη δύναμη του Θεού;
25 Γιατί όταν αναστηθούν από τους νεκρούς, ούτε νυμφεύονται ούτε παντρεύονται, αλλά είναι σαν άγγελοι στους ουρανούς. Ματθ. 22:30; 1Ιωάν. 3:2;26 Όσον αφορά όμως τους νεκρούς ότι εγείρονται, δε διαβάσατε στο βιβλίο του Μωυσή, εκεί όπου μιλάει για τη βάτο, πώς του είπε ο Θεός λέγοντας Εγώ είμαι ο Θεός του Αβραάμ και ο Θεός του Ισαάκ και ο Θεός του Ιακώβ; Έξ. 3:6; Ματθ. 22:31-32; Πράξ. 7:32; Εβρ. 11:16;27 Δεν είναι Θεός νεκρών, αλλά ζωντανών· πολύ πλανάστε».
(18-27) Τι γίνεται όταν κάποια πράγματα όπως τα περιγράφει ο λόγος του Θεού φαίνονται απίστευτα και εξωπραγματικά; Η πνευματική διάσταση του ίδιου του ανθρώπου αλλά και η πνευματική διάσταση αυτών που καλείται ο πιστός να δεχτεί δεν μπορούν να αποδειχτούν με την κοινή λογική μα ούτε και να μπουν σε δοκιμαστικό σωλήνα. Αν κοιτάξει όμως κανείς γύρω του θα δει ότι όλη η ζωή του είναι ένα μεγάλο ανεξήγητο θαύμα. Ο Θεός λοιπόν δεν καλεί τον πιστό να τον καταλάβει αλλά να τον πιστέψει. Το κάνει αυτό ΟΧΙ γιατί θέλει να τον υποδουλώσει αλλά επειδή θέλει να χτίσει μαζί του μια σχέση αγάπης με θεμέλιο την πίστη.
Έχουμε λοιπόν εμπιστοσύνη σ’ αυτά που λέει ο Θεός ή προσπαθούμε όπως τους Σαδδουκαίους της περικοπής μας να εξηγήσουμε τα πνευματικά μόνο με την λογική μας. Αυτό που πραγματικά είναι λογικό είναι να παρατηρήσει ο άνθρωπος το θαύμα που ζει και μέσα απ’ αυτό να αναζητήσει και να βρει τον Θεό. Ο λόγος του Θεού μέσα στην παλαιά διαθήκη υποστηρίζει μέσα από το στόμα προφητών την ανάσταση των νεκρών πράγμα που οι Σαδδουκαίοι αμφισβητούν. Ο Ιησούς τους προκαλεί με ένα λογικό επιχείρημα προκαλώντας τους να καταλάβουν και να εννοήσουν τον περιορισμό και την αδυναμία της δικής τους λογικής στην οποία βασίζονταν για να εξηγήσουν τον λόγο του Θεού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει την ανάσταση των νεκρών ( όπως και όλες τις άλλες πνευματικές αλήθειες) με το μυαλό του αν πρώτα δεν δεχτεί με την καρδία του την ανεξάντλητη και ανεξήγητη αγάπη του Θεού!
28 Και αφού πλησίασε ένας από τους γραμματείς που τους άκουσε να συζητούν, επειδή είδε ότι καλά τους αποκρίθηκε, τον επερώτησε: «Ποια εντολή είναι πρώτη απ’ όλες;» Ματθ. 22:34; Λουκ. 10:25; 29 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Πρώτη είναι: Άκου Ισραήλ, ΚΥΡΙΟΣ ο Θεός μας είναι ένας ΚΥΡΙΟΣ. Δευτ. 6:4; Δευτ. 10:12; Λουκ. 10:27;30 Και να αγαπήσεις Κύριο το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου και με όλη την ισχύ σου.31 Δεύτερη είναι αυτή: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Άλλη εντολή μεγαλύτερη από αυτές δεν υπάρχει». Λευ. 19:18; Ματθ. 22:39; Ρωμ. 13:9; Γαλ. 5:14; Ιακ. 2:8;32 Και του είπε ο γραμματέας: «Καλά, δάσκαλε, είπες αληθινά ότι ένας είναι ο Θεός και δεν είναι άλλος εκτός από αυτόν. 33 Και το να αγαπάει κανείς αυτόν με όλη την καρδιά του και με όλη τη σύνεση και με όλη την ισχύ του, και το να αγαπάει κανείς τον πλησίον του σαν τον εαυτό του περισσότερο είναι απ’ όλα τα ολοκαυτώματα και τις θυσίες».34 Και ο Ιησούς, επειδή είδε ότι συνετά αποκρίθηκε, του είπε: «Δεν είσαι μακριά από τη βασιλεία του Θεού». Και κανείς πια δεν τολμούσε να τον επερωτήσει.
(28-34 ) Ο άνθρωπος ψάχνει εντολές και κανόνες για να δικαιωθεί μπροστά στον Θεό και το βλέπουμε αυτό στην ερώτηση σχετικά με το ποιά είναι η σπουδαιότερη απο τις δέκα εντολές! Ο άνθρωπος ψάχνει φόρμουλες ( π.χ. μέσα στις δέκα εντολές) που θα του εξηγήσουν τον Θεό ώστε να μπορέσει να τον πιστέψει. Ο Θεός από την άλλη προσφέρει αντί κανόνες και νόμους αγάπη και έλεος σαν το μέσω σωτηρίας και αποκατάστασης του Θεού με τους ανθρώπους. Παραμένει ανεξήγητος και ζητά απ’ αυτούς που μαθαίνουν να τον αγαπούν να τον εμπιστεύονται!
Η αγάπη μας στον Θεό εμπερικλείει τον νόμο ( δέκα εντολές) και τους κανόνες αφού αυτός που αγαπά πραγματικά τον Θεό τον υπακούει και τον εμπιστεύεται. Οι εντολές όμως του Θεού δείχνουν τον χαραχτήρα του, ένα άπιαστο και ασύλληπτα άγιο χαραχτήρα που κανείς δεν μπορεί να φτάσει. Η μόνη πρόσβαση που έχουμε στην αγιότητα του είναι δια μέσου της αγάπης του.Τις δέκα εντολές δεν τις έδωσε ο Θεός για να μπορέσει ο άνθρωπος να έρθει κοντά του υπακούοντας τες ( αυτό είναι ανθρωπίνος αδύνατο ) αλλά για φανερώσει την αγιότητα του κάτι που πόνο μέσω της αγάπης και του ελέους του Θεού μπορεί να κερδίσει ο άνθρωπος.
35 Και έλαβε το λόγο ο Ιησούς και έλεγε διδάσκοντας στο ναό: «Πώς λένε οι γραμματείς ότι ο Χριστός είναι γιος του Δαβίδ; Ματθ. 22:41; Λουκ. 20:41 36 Αυτός ο Δαβίδ είπε μέσω του Πνεύματος του Αγίου: Είπε ο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριό μου: “Κάθου από τα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου”. Ψαλ. 110:1; Πράξ. 2:34; 1Κορ. 15:25; Εβρ. 1:13; Εβρ. 10:13;37 Αυτός ο Δαβίδ τον λέει “Κύριο”. Τότε από πού είναι γιος του;» Και το πολύ πλήθος τον άκουγε ευχάριστα.
(35-37) Ο Ιησούς προκαλεί και προβληματίζει τα πλήθη. Κάποιοι τον ακούνε με ευχαρίστηση, άλλοι όμως δυσανασχετούν και αντιδρούν. Θέλουμε να έχουμε αυστηρά δομημένη θεολογία, να έχομε εξηγήσεις για όλα τα θέματα ώστε να νοιώθουμε ασφαλισμένοι και σίγουροι για την πίστη μας. Ο Θεός όμως ταρακουνάει αυτή την στάση των τότε Πνευματικών κλονίζοντας με διάφορες ερωτήσεις τις παραδόσεις και απόψεις τους πάνω στον λόγο του Θεού. Ας είμαστε ανοιχτοί λοιπόν και δεχτικοί στην αλήθεια παρόλο που αυτό μπορεί να έρχεται μερικές φορές αντίθετο με τις αντιλήψεις και τις παραδόσεις μας. Αν αντιληφθούμε ότι δεν ήμαστε ξερόλες παραδεχόμαστε την αλήθεια και είμαστε ανοιχτοί στην πνευματική αύξηση και πρόοδο που ο Θεός θέλει στην ζωή μας.
Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 11
27 Και έρχονται πάλι στα Ιεροσόλυμα. Και ενώ αυτός περπατούσε στο ναό, έρχονται προς αυτόν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και οι πρεσβύτεροι Ματθ. 21:23; Λουκ. 20:1;28 και του έλεγαν: «Με ποια εξουσία αυτά τα κάνεις; Ή ποιος σου έδωσε την εξουσία αυτή, για να κάνεις αυτά;» Έξ. 2:14; Πράξ. 4:7; Πράξ. 7:27;29 Ο Ιησούς τότε τους είπε: «Θα σας επερωτήσω ένα λόγο, και αποκριθείτε μου και θα σας πω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω:30 Το βάφτισμα του Ιωάννη από τον ουρανό ήταν ή από τους ανθρώπους; Αποκριθείτε μου».31 Και διαλογίζονταν μεταξύ τους λέγοντας: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα πει: “Γιατί λοιπόν δεν πιστέψατε σ’ αυτόν”;32 Αλλά να πούμε: “Από τους ανθρώπους”; – φοβούνταν το πλήθος· γιατί όλοι θεωρούσαν τον Ιωάννη ότι ήταν όντως προφήτης. Ματθ. 14:5; Μάρκ. 6:20;33 Και αποκρίθηκαν στον Ιησού και του λένε: «Δεν ξέρουμε». Και ο Ιησούς τους λέει: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω».
(28-32).Ο Ιησούς διακρίνει στις ερωτήσεις των θρησκευτικών ηγετών της εποχής την διάθεση να τον παγιδέψουν κατηγορώντας τον για βλασφημία. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται εντιμέτωπος με μια ερώτηση παγίδα! Μας διδάσκει λοιπόν πως δεν χρειάζεται πάντα να απαντάμε τις ερωτήσεις ή παρατηρήσεις των άλλων αλλά και ότι πρέπει να αντιστεκόμαστε στο κακό χωρίς δισταγμό. Τους απαντάει λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που τον ρωτάνε αποκαλύπτοντας την κακιά τους διάθεση και τα πονηρά τους κίνητρα(24-27).
Συνεχίζοντας μάλιστα με μια παραβολή τους προειδοποιεί για την αδιόρθωτη στάση τους απέναντι του που ουσιαστικά δεν ήταν παρά αντίσταση στο έργο του Θεού μέσα τους και στην ζωή άλλων ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί φαινόντουσαν με τα λόγια τους υπάκουοι και πνευματικοί αλλά η ζωή τους ήταν απόδειξη για τον πνευματικό τους ξεπεσμό και κατάντια. Υπάρχουν άνθρωποι λοιπόν που δεν υπολογίζεις το ψυλό πνευματικό τους επίπεδο λόγω του ότι δεν αυτοδιαφημίζονται αλλά η καρδιά τους είναι γεμάτη ζήλο και αγάπη για τον Θεό. Αυτούς λογαριάζει ο Θεός ως σπουδαίους και πνευματικά άξιους της βασιλείας του.
Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 12
1 Και άρχισε με παραβολές να τους μιλά: «Ένας άνθρωπος φύτεψε αμπελώνα και τον περιέβαλε με φράχτη και έσκαψε δεξαμενή κάτω από το πατητήρι και οικοδόμησε πύργο και τον νοίκιασε σε γεωργούς και αποδήμησε. Ψαλ. 80:8; Ησ. 5:1; Ιερ. 2:21; Ιερ. 12:10; Ματθ. 21:33; Λουκ. 20:9;2 Και απέστειλε προς τους γεωργούς ένα δούλο στον κατάλληλο καιρό, για να λάβει από τους γεωργούς μέρος από τους καρπούς του αμπελώνα 3 Και εκείνοι, αφού τον έπιασαν, τον έδειραν και τον απέστειλαν με άδεια χέρια.4 Και πάλι απέστειλε προς αυτούς άλλο δούλο· κι εκείνον τον χτύπησαν στο κεφάλι και τον ατίμασαν.5 Και άλλον απέστειλε· κι εκείνον σκότωσαν, και πολλούς άλλους, που άλλους τους έδερναν και άλλους τους σκότωναν.6 Ακόμη είχε ένα γιο αγαπητό. Τον απέστειλε τελευταίο προς αυτούς, λέγοντας: “Θα ντραπούν το γιο μου”.7 Εκείνοι όμως οι γεωργοί είπαν μεταξύ τους: “Αυτός είναι ο κληρονόμος. Ελάτε να τον σκοτώσουμε, και δική μας θα είναι η κληρονομιά”. Γέν. 37:18; Ψαλ. 2:8; Ματθ. 26:3; Ιωάν. 11:53;8 Και αφού τον έπιασαν, τον σκότωσαν και τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα.9 Τι λοιπόν θα κάνει ο Κύριος του αμπελώνα; Θα έρθει και θα εξολοθρέψει τους γεωργούς και θα δώσει τον αμπελώνα σε άλλους.10 Ούτε τη Γραφή αυτή διαβάσατε: Λίθο που αποδοκίμασαν οι οικοδόμοι, αυτός έγινε ακρογωνιαίος λίθος. Ψαλ. 118:22; Ησ. 28:16; Ματθ. 21:42; Λουκ. 20:17; Πράξ. 4:11; Ρωμ. 9:33; 1Πέτ. 2:6;11 Από τον ΚΥΡΙΟ έγινε αυτός και είναι θαυμαστός στα μάτια μας;12 Και ζητούσαν να τον κρατήσουν, αλλά φοβήθηκαν το πλήθος, γιατί κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς είπε την παραβολή. Και αφού τον άφησαν, έφυγαν.13 Και αποστέλλουν προς αυτόν μερικούς από τους Φαρισαίους και τους Ηρωδιανούς, για να τον παγιδεύσουν από ένα λόγο του. Ματθ. 22:15; Λουκ. 20:20;14 Και αφού ήρθαν, του λένε: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι είσαι αληθινός και δε σε μέλει για κανέναν· γιατί δε βλέπεις σε πρόσωπο ανθρώπων, αλλά διδάσκεις αληθινά την οδό του Θεού. Επιτρέπεται να δώσει κανείς φόρο στον Καίσαρα ή όχι; Να δώσουμε ή να μη δώσουμε;»15 Εκείνος, επειδή κατάλαβε την υποκρισία τους, τους είπε: «Τι με πειράζετε; Φέρτε μου ένα δηνάριο για να το δω».16 Εκείνοι έφεραν. Και τους λέει: «Ποιανού είναι η εικόνα αυτή και η επιγραφή;» Εκείνοι του είπαν: «Του Καίσαρα».17 Ο Ιησούς τότε τους είπε: «Τα πράγματα του Καίσαρα αποδώστε στον Καίσαρα και τα πράγματα του Θεού στο Θεό». Και εκείνοι θαύμαζαν πολύ με αυτόν. Ματθ. 17:25; Μ
Συνεχίζει λοιπόν ο Ιησούς με παραβολές προσπαθώντας έτσι να κάνει τους ανθρώπους γύρω του πραγματικά να ενδιαφερθούν και να ψάξου την αλήθεια στα λόγια του. Πολλοί είναι λοιπόν αυτοί που διαχειρίζονται την πνευματική περιουσία του Θεού κάτω στη γη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς όμως όπως οι γεωργοί της παραβολής είναι κακοί διαχειριστές και κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού. Τώρα όπως και τότε αυτοί οι άνθρωποι τυφλωμένοι από την δίψα της εξουσίας και της δύναμης δεν μπορούν να διακρίνουν τον γιό του Θεού σε βαθμό που με αυτά που κάνουν εναντιώνονται σ’ αυτόν. Οι γεωργοί της εποχής του Χριστού έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Μέχρι που θα έφθαναν άραγε οι γεωργοί της εποχής μας; Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους. Μπορέι όπως και τότε η αληθινή διδασκαλία του Χριστού να αποδοκιμάζεται και να περιφρονείται ακόμα και απο Πνευματικούς ηγέτες αλλά δεν παύει να παραμένει ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας του ανθρώπου και της αποκατάστασης του με τον Θεό.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 11:1-29 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
Η Κυριακή των βαίων | Ο Χριστός πλησιάζει στα Ιεροσόλυμα
1 Και όταν πλησίαζαν στα Ιεροσόλυμα, στη Βηθφαγή και στη Βηθανία, προς το Όρος των Ελαιών, αποστέλλει δύο από τους μαθητές του Ματθ. 21:1; Λουκ. 19:29; 2 και τους λέει: «Πηγαίνετε στο χωριό που είναι απέναντί σας, και ευθύς μπαίνοντας σ’ αυτό θα βρείτε ένα πουλάρι δεμένο πάνω στο οποίο κανείς ακόμα από τους ανθρώπους δεν κάθισε. Λύστε το και φέρτε το. 3 Και αν κάποιος σας πει: “Γιατί κάνετε αυτό”; Πέστε: “Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτό”, και ευθύς θα το αποστείλει πάλι εδώ».
4 Και έφυγαν και βρήκαν ένα πουλάρι δεμένο κοντά σε μια θύρα έξω στο σταυροδρόμι και το λύνουν. 5 Και μερικοί από αυτούς που είχαν σταθεί εκεί, τους έλεγαν: «Τι κάνετε, που λύνετε το πουλάρι;» 6 Εκείνοι τους απάντησαν καθώς είπε ο Ιησούς, και τους άφησαν.
7 Και φέρνουν το πουλάρι προς τον Ιησού και βάζουν πάνω του τα ρούχα τους και εκείνος κάθισε πάνω του. 2Βασ. 9:13; Ιωάν. 12:14; 8 Και πολλοί τα ρούχα τους έστρωσαν στην οδό, και άλλοι στοίβες κλαδιών με φύλλα, αφού τα έκοψαν από τους αγρούς. 9 Και αυτοί που προπορεύονταν και εκείνοι που ακολουθούσαν φώναζαν: «Ωσαννά. Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ. Ψαλ. 118:26; 10 Ευλογημένη η ερχόμενη βασιλεία του πατέρα μας Δαβίδ. Ωσαννά στους ύψιστους ουρανούς».
Κάποιες φορές ο τρόπος που προμηθεύει ο Θεός για τα απαιτούμενα είναι ανθρωπίνως ανορθόδοξος. Κάποιος άνθρωπος σε ένα χωριό μεγάλωνε το γαιδουράκι που ακόμη δεν το είχε ποτέ καβαλήσει χωρίς να γνωρίζει πως αυτό μια μέρα θα κουβαλούσε τον Ιησού Χριστό στην θριαμβευτική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα ( Κυριακή των βαίων). Ο ιδιοκτήτης παραμένει άγνωστος αλλά όπως φαίνεται ο Ιησούς γνώριζε την καρδιά του, μια καρδιά που ήξερε να δίνει απλόχερα για τον Θεό χωρίς να ζητά πολλές εξηγήσεις. Που να φανταζόταν ο φτωχός αυτός άνθρωπος πως αυτή η πράξη αγάπης του θα καταγραφόταν μέσα στους αιώνες και ότι θα γινόταν παράδειγμα προς μίμηση σε αναρίθμητους πιστούς.
Ας μην κατακρατάμε αυτό που ο Θεός ζητά από μας σήμερα. Αν απλόχερα δίνουμε όπως απλόχερα έχουμε λάβει από τον Θεό, αν δίνουμε με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος χωρίς να επιμένουμε για αποδείξεις και εξηγήσεις τότε η ευλογία του Θεού στην ζωή μας και στην ζωή των συνανθρώπων μας θα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη της προσφοράς μας. Τι είναι αυτό που ο Θεός ζητά από σένα σήμερα; Μην διστάσεις ούτε στιγμή να το αφήσεις στα χέρια του γιατί αυτός μπορεί να το μετατρέψει σε κάτι πολύ πιο σημαντικό και σπουδαίο από αυτό που αξίζει για σένα.
11 Και εισήλθε στα Ιεροσόλυμα στο ναό και, αφού κοίταξε τριγύρω όλα, επειδή ήδη είχε γίνει βράδυ, εξήλθε στη Βηθανία μαζί με τους δώδεκα. Ματθ. 21:12; Ματθ. 21:14; Λουκ. 19:45; Ιωάν. 2:14; 12 Και την επόμενη ημέρα, αφού εξήλθαν αυτοί από τη Βηθανία, πείνασε. Ματθ. 21:18; 13 Και όταν είδε μια συκιά από μακριά που είχε φύλλα, ήρθε κοντά της μήπως κάτι βρει σ’ αυτήν, αλλά όταν ήρθε σ’ αυτήν, τίποτα δε βρήκε παρά μόνο φύλλα. Γιατί δεν ήταν ο καιρός των σύκων. 14 Και απευθύνθηκε σ’ αυτήν και της είπε: «Ποτέ πια στον αιώνα από εσένα κανείς να μη φάει καρπό». Και άκουγαν οι μαθητές του.
Ο Ιησούς ψάχνει να βρει κάτι που να φανερώνει σημάδια καρπού ( έστω και πρώιμου) στην συκιά στης ιστορίας μας. Ο καρπός στην ζωή του πιστού είναι απόδειξη της πίστης του στον Θεό. Είναι αλήθεια πως κάποιοι άνθρωποι μπορεί να δείχνουν καρπό ( με λανθασμένα κίνητρά ) χωρίς αγάπη, κανείς όμως δεν μπορεί να έχει αγάπη και αληθινή πίστη χωρίς καρπό ( πίστη χωρίς έργα είναι νεκρή). Ο Λόγος φαινομενικά του Χριστού στην συκιά δεν πιάνει τόπο αλλά όταν την άλλη μέρα ξανά πέρασαν από τον ίδιο τόπο η συκιά είχε ξεραθεί. Πρέπει να έχουμε πίστη στον λόγο του Θεού ακόμα και όταν φαινομενικά δεν φαίνεται να πιάνει τόπο. Από την στιγμή που είπε τον λόγο ο Ιησούς οι ρίζες του δέντρου σταμάτησαν να του δίνουν ζωή όμως αυτό φάνηκε αφού είχε περάσει κάποιος χρόνος. Πολλές φορές έτσι γίνεται κα με τις απαντήσεις του Θεού στις προσευχές μας. Πρέπει να έχουμε πεποίθηση στον λόγο του ακόμα και όταν πρέπει να περιμένουμε τον χρόνο του Θεού .
15 Και έρχονται στα Ιεροσόλυμα. Και αφού εισήλθε στο ναό, άρχισε να βγάζει εκείνους που πουλούσαν και εκείνους που αγόραζαν μέσα στο ναό, και τα τραπέζια των αργυραμοιβών και τα καθίσματα αυτών που πουλούσαν τα περιστέρια τα αναποδογύρισε, Ματθ. 21:12; Λουκ. 19:45; Ιωάν. 2:14; 16 και δεν άφηνε να μεταφέρει κανείς σκεύος διαμέσου του ναού. 17 Και δίδασκε και τους έλεγε: «Δεν είναι γραμμένο ότι ο οίκος μου θα κληθεί οίκος προσευχής για όλα τα έθνη; Εσείς όμως τον έχετε κάνει σπήλαιο ληστών». 1Βασ. 8:29; Ησ. 56:7; Ιερ. 7:11; Ματθ. 21:13; Λουκ. 19:46; 18 Και το άκουσαν οι αρχιερείς και οι γραμματείς και ζητούσαν πώς να τον σκοτώσουν. Γιατί τον φοβούνταν, επειδή όλο το πλήθος έμενε έκπληκτο από τη διδαχή του. Ιωάν. 7:19; 19 Και όταν έγινε βράδυ, έβγαιναν έξω από την πόλη.
20 Και καθώς περνούσαν πρωί εκεί κοντά, είδαν τη συκιά ξεραμένη από τις ρίζες. 21 Και θυμήθηκε ο Πέτρος και του λέει: «Ραβί, δες, η συκιά που καταράστηκες έχει ξεραθεί».
22 Και αποκρίθηκε ο Ιησούς και τους λέει: «Έχετε πίστη Θεού. 23 Αλήθεια σας λέω ότι όποιος πει στο όρος τούτο: “Σήκω και πέσε στη θάλασσα”, και δεν αμφιβάλει μέσα στην καρδιά του, αλλά πιστεύει ότι αυτό που λαλεί γίνεται, θα του γίνει. Ματθ. 17:20; Ματθ. 21:21; Λουκ. 17:6; 24 Γι’ αυτό σας λέω, όλα όσα προσεύχεστε και ζητάτε, πιστεύετε ότι τα λάβατε, και θα σας γίνουν. Ιερ. 29:12; Ματθ. 7:7; Λουκ. 11:9; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 15:17; Ιωάν. 16:24; Ιακ. 1:5-6; 1Ιωάν. 3:22; 1Ιωάν. 5:14; 25 Και όταν στέκεστε προσευχόμενοι, ας αφήνετε αν κάτι έχετε εναντίον κάποιου, για να αφήσει σ’ εσάς και ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς τα δικά σας παραπτώματα. Ματθ. 6:14; Κολ. 3:13; 26 [Αν όμως εσείς δεν αφήνετε, ούτε ο Πατέρας σας που είναι στους ουρανούς θα αφήσει τα δικά σας παραπτώματα]». Ματθ. 18:35;
Όταν φέρνουμε με προσευχή τα αιτήματα μας στον Θεό ας μην ξεχνάμε την καλοσύνη και την αγάπη του σε μας. Αυτός που δεν αμφιβάλλει στην καρδιά του μπορεί να περιμένει αγαθές δόσεις από τον καλό επουράνιο πατέρα. Αν όμως περιμένουμε με πίστη να λαμβάνουμε από τον Θεό πρέπει με την ίδια πίστη να δίνουμε στους άλλους που έχουν ανάγκη. Αν για παράδειγμα ζητάμε συγχώρεση ( κάτι που όλοι χρειαζόμαστε) πρέπει και εμείς χωρίς δεύτερη σκέψη να συγχωράμε αυτούς που μας έφταιξαν.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 10:13-31 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
13 Και προσέφεραν σ’ αυτόν παιδιά, για να τα αγγίξει· αλλά οι μαθητές τούς επιτίμησαν. Ματθ. 19:13; Λουκ. 18:15;
14 Όταν όμως το είδε ο Ιησούς, αγανάκτησε και τους είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται προς εμένα, μην τα εμποδίζετε, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία του Θεού. Ματθ. 18:3; Ματθ. 19:14; 1Κορ. 14:20; 1Πέτ. 2:2; 15 Αλήθεια σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα εισέλθει σ’ αυτήν». 16 Και αφού τα αγκάλιασε, τα ευλογούσε πολύ, θέτοντας τα χέρια πάνω τους. Ματθ. 19:15; Μάρκ. 9:36; 17 Και ενώ έβγαινε στο δρόμο, ένας άνθρωπος έτρεξε προς αυτόν και γονάτισε μπροστά του και τον ρωτούσε: «Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω, για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;» Ματθ. 19:16; Λουκ. 18:18;
18 Ο Ιησούς τότε του είπε: «Τι με λες αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός. 19 Τις εντολές τις ξέρεις: Μη φονεύσεις, μη μοιχέψεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, μην αποστερήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Έξ. 20:13; Έξ. 21:12; Δευτ. 5:17; Ρωμ. 13:9;
20 Εκείνος του είπε: «Δάσκαλε, αυτά όλα τα φύλαξα από τη νεότητά μου».
21 Ο Ιησούς τότε, αφού τον κοίταξε μέσα στα μάτια, τον αγάπησε και του είπε: «Σε ένα υστερείς: πήγαινε, όσα έχεις πούλησε και δώσε τα στους φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στον ουρανό, και έλα ακολούθα με». Ματθ. 6:19; Λουκ. 12:33; 1Τιμ. 6:17;
22 Εκείνος σκυθρώπιασε γι’ αυτόν το λόγο και έφυγε λυπημένος· γιατί είχε αποκτήματα πολλά.
23 Και αφού κοίταξε γύρω ο Ιησούς, λέει στους μαθητές του: «Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν τα χρήματα θα εισέλθουν στη βασιλεία του Θεού!» Παρ. 11:28; Ματθ. 19:23; Λουκ. 18:24;
24 Οι μαθητές τότε θαμπώνονταν από κατάπληξη για τα λόγια του. Αλλά ο Ιησούς πάλι αποκρίθηκε και τους λέει: «Τέκνα μου, πόσο είναι δύσκολο να εισέλθει κανείς στη βασιλεία του Θεού! 25 Είναι ευκολότερο μια καμήλα να περάσει από την τρύπα της βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού».
26 Εκείνοι περισσότερο εκπλήττονταν λέγοντας μεταξύ τους: «Και ποιος δύναται να σωθεί;»
27 Αφού τους κοίταξε μέσα στα μάτια ο Ιησούς, τους λέει: «Για τους ανθρώπους είναι αδύνατο, αλλά όχι για το Θεό· γιατί όλα είναι δυνατά για το Θεό». Ιώβ 42:2; Ιερ. 32:17; Ζαχ. 8:6; Λουκ. 1:37;
10(13-27) Η καρδιά ενός μικρού παιδιού έρχεται στον Ιησού να της δώσει αιώνια ζωή και ευλογία ενώ η καρδιά ενός μεγάλου ανθρώπου έρχεται στον Ιησού για να μάθει πως η ίδια της θα καταφέρει να κερδίσει την αιώνια ζωή. Ο άνθρωπος με καρδιά μικρού παιδιού ξέρει πως αιώνια ζωή βρίσκεται μόνο στον ίδιο τον Ιησού άρα μόνο αυτός μπορεί να την δώσει. Γιατί να προσπαθώ να κερδίσω κάτι που δεν κερδίζεται ( είναι ανθρωπίνως αδύνατο-χωρίο 27);
Γιατί να προσπαθώ για να κερδίσω την αγάπη του Θεού όταν η τέλεια αγάπη δεν κερδίζεται αλλά χαρίζεται; Η αληθινή αγάπη προσφέρεται ακόμα και αν ο αποδέκτης δεν την αντιλαμβάνεται ούτε την καλωσορίζει – O Χριστός βλέπει με αγάπη τον νομικιστή άνθρωπο αλλά απεχθάνεται τον νομικισμό του και γι’ αυτό φροντίζει να τον φέρει αντιμέτωπο μ’ αυτόν. Είναι εύκολα να καυχιέσαι στις πράξεις και στις ικανότητες σου στα λόγια τι γίνεται όμως όταν ο Θεός σε φέρνει αντιμέτωπο με τις αξιώσεις σου ζητώντας σου να τις κάνεις πράξη. Όλος ο νόμος στον οποίο καυχιόταν αυτός ο άνθρωπος περιστρέφεται γύρω από την εντολή της αγάπης. Μέσα από την αξίωση του προς αυτόν τον άνθρωπο ( να πουλήσει τα υπάρχοντα του) ο Χριστός του έδειχνε ότι του έλειπε η αγάπη και συνεπώς η καύχηση του ήταν λανθασμένη και σίγουρα δεν θα μπορούσε ποτέ να του διασφαλίσει την αιώνια ζωή.
28 Άρχισε να του λέει ο Πέτρος: «Ιδού, εμείς τα αφήσαμε όλα και σε έχουμε ακολουθήσει». Ματθ. 4:20; Ματθ. 19:27; Λουκ. 5:11; Λουκ. 18:28;
29 Είπε ο Ιησούς: «Αλήθεια σας λέω, κανείς δεν υπάρχει που να άφησε οικία ή αδελφούς ή αδελφές ή μητέρα ή πατέρα ή παιδιά ή αγρούς, εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου, 30 που να μη λάβει εκατό φορές περισσότερα τώρα, σε τούτο τον καιρό, οικίες και αδελφούς και αδελφές και μητέρες και παιδιά και αγρούς μαζί με διωγμούς, και στον αιώνα τον ερχόμενο ζωή αιώνια. 31 Πολλοί όμως πρώτοι θα είναι τελευταίοι και οι τελευταίοι πρώτοι». Ματθ. 19:30; Ματθ. 20:16; Λουκ. 13:30;
(28-31) Οι καλές πράξεις του πιστού σίγουρα μετράνε και είναι σημαντικές αλλά θα περάσουν μέσα από την φωτιά του Θεού. Εκεί θα φανούν τα αληθινά κίνητρα όλων των έργων μας. Ο Θεός λοιπόν δηλώνει ότι αυτά που φαίνονται κατ’ άνθρωπο ΔΕΝ είναι αυτά που βλέπει ο Θεός. Ο Θεός θα ανταμείψει τους δικούς του με πρώτο κριτήριο την αγάπη και τα κίνητρα της καρδιάς τους. Γι’ αυτό μας προειδοποιεί ότι θα υπάρξουν πολλές εκπλήξεις μια μέρα στον ουρανό γιατί πολλές φορές αυτό που παρατηρούμε ανθρωπίνως είναι οι πράξεις και το αποτέλεσμα τους χωρίς να διακρίνουμε τα κίνητρα της καρδιάς.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 9:30-10:12 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
30 Και αφού εξήλθαν από εκεί, πορεύονταν διαμέσου της Γαλιλαίας, και δεν ήθελε να το γνωρίσει κανείς.Ματθ. 10:33; Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:22; Ματθ. 20:18; Μάρκ. 8:31; Λουκ. 9:22; Λουκ. 18:31; Λουκ. 24:7; 31 Γιατί δίδασκε τους μαθητές του και τους έλεγε: «Ο Υιός του ανθρώπου θα παραδοθεί σε χέρια ανθρώπων και θα τον σκοτώσουν και, αφού σκοτωθεί, μετά τρεις ημέρες θα αναστηθεί». 32 Εκείνοι δεν καταλάβαιναν αυτόν το λόγο και φοβούνταν να τον επερωτήσουν. 33 Και ήρθαν στην Καπερναούμ. Και όταν ήταν στην οικία, τους ρωτούσε: «Τι συνδιαλεγόσασταν στο δρόμο;»Ματθ. 18:1; Λουκ. 9:46; Λουκ. 22:24; 34 Εκείνοι σιωπούσαν· γιατί συνδιαλέχτηκαν στο δρόμο μεταξύ τους ποιος είναι μεγαλύτερος.
35 Και αφού κάθισε, φώναξε τους δώδεκα και τους λέει: «Αν κάποιος θέλει να είναι πρώτος, θα είναι τελευταίος όλων και διάκονος όλων».Ματθ. 20:27; Μάρκ. 10:43; 36 Και αφού έλαβε ένα παιδί, το έστησε στο μέσο τους και το αγκάλιασε και τους είπε:Μάρκ. 10:16; 37 «Όποιος δεχτεί ένα τέτοιο παιδί στο όνομά μου δέχεται εμένα. Και όποιος δέχεται εμένα, δε δέχεται εμένα, αλλά αυτόν που με απέστειλε».Ματθ. 18:5; Λουκ. 9:48; Ιωάν. 13:20;
38 Του είπε ο Ιωάννης: «Δάσκαλε, είδαμε κάποιον στο όνομά σου να βγάζει δαιμόνια και τον εμποδίζαμε, γιατί δε μας ακολουθούσε».Λουκ. 9:49;
39 Ο Ιησούς όμως είπε: «Μην τον εμποδίζετε. Γιατί δεν υπάρχει κανείς που θα κάνει μια θαυματουργική δύναμη στο όνομά μου και θα δυνηθεί γρήγορα να με κακολογήσει· 1Κορ. 12:3; 40 επειδή όποιος δεν είναι εναντίον μας είναι με το μέρος μας. 41 Γιατί, όποιος σας δώσει να πιείτε ένα ποτήρι νερό στο όνομά μου, επειδή είστε του Χριστού, αλήθεια σας λέω ότι δε θα χάσει το μισθό του».Ματθ. 10:42; 42 «Και όποιος σκανδαλίσει έναν από τους μικρούς αυτούς που πιστεύουν σ’ εμένα, είναι πιο καλό γι’ αυτόν αν τοποθετηθεί μια μυλόπετρα γύρω από τον τράχηλό του και ριχτεί στη θάλασσα.Ματθ. 18:6; Λουκ. 17:2; 43 Και αν σε σκανδαλίζει το χέρι σου, απόκοψέ το. Είναι καλό για σένα να εισέλθεις κουλός στη ζωή παρά να έχεις τα δύο χέρια και να πας στη γέεννα, στη φωτιά την άσβεστη,Δευτ. 13:6; Ματθ. 5:30; Ματθ. 18:8; 44 [όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει].Ησ. 66:24; 45 Και αν το πόδι σου σε σκανδαλίζει, απόκοψέ το. Είναι καλό για σένα να εισέλθεις χωλός στη ζωή παρά να έχεις τα δύο πόδια και να ριχτείς στη γέεννα, [στη φωτιά την άσβεστη, 46 όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει]. 47 Και αν ο οφθαλμός σου σε σκανδαλίζει, βγάλε τον. Είναι καλό για σένα να εισέλθεις μονόφθαλμος στη βασιλεία του Θεού παρά να έχεις δύο οφθαλμούς και να ριχτείς στη γέεννα, 48 όπου το σκουλήκι τους δεν πεθαίνει και η φωτιά δε σβήνει. 49 Γιατί καθένας με φωτιά θα αλατιστεί.Λευ. 2:13; 50 Είναι καλό το αλάτι· αν όμως το αλάτι γίνει ανάλατο, με τι θα το αρτύσετε; Να έχετε μέσα σας αλάτι και να ειρηνεύετε μεταξύ σας».Ματθ. 5:13; Λουκ. 14:34; Ρωμ. 12:18; Εβρ. 12:14;
(30-49) Ο Ιησούς κάνει χρόνο για τους μαθητές του! Ενώ το πλήθος τον κυνηγά για να λάβει θεραπεία και βοήθεια αυτός αφήνει τον τόπο διαμονής του μυστικό ώστε να τους αποφύγει και να κάνει χρόνο με τους δικούς του. Πολλές φορές εξαντλούμαστε με όλες τις ασχολίες που αναλαμβάνουμε παρόλο που αυτές μπορεί να είναι μέσα στο θέλημα του Θεού για μας. Συνεπαρμένοι λοιπόν από το έργο και την αποστολή μας ξεχνάμε να φροντίσουμε για τους δικούς μας. Όχι όμως ο Ιησούς! Κάνει χρόνο μέσα στο έργο για τους δικούς του. Με ερωτήσεις τους προβληματίζει (33) αλλά και τους προκαλεί ώστε να εμβαθύνουν πνευματικά ( ο Χριστός διδάσκει τους μαθητές του) και να αποχωριστούν από τις κακές ανθρώπινες αντιλήψεις και συνήθειες(35).
Ποιος ηγέτης σήμερα πιστεύει πραγματικά ότι αυτό που τον κάνει ηγέτη δεν είναι η προσωπική του επιτυχία και δύναμη αλλά η ικανότητα του να γίνεται (ενώ είναι ηγέτης) υπηρέτης όλων; Ποίος σπουδαίος του κόσμου τούτου αναγνωρίζει ότι μπορεί να μάθει πάρα πολλά μέσα από την απλότητα, ειλικρίνεια και αγνότητα των μικρών παιδιών; Τέτοιες επαναστατικές διδασκαλίες προσπαθούσε να περάσει στο μυαλό και στην καρδιά των μαθητών του ο Ιησούς. Τέτοιες διδασκαλίες πρέπει να προσπαθήσουμε και εμείς να περάσουμε στα μυαλά και τις καρδιές των παιδιών και της οικογένειας μας πρωτίστως με το παράδειγμα της ζωής μας. Αντί να τους μαθαίνουμε να αρέσκονται και να συγκεντρώνουν ανθρώπινη δύναμη θα πρέπει να τους μαθαίνουμε να χαίρονται όταν θριαμβεύει το καλό ακόμα και όταν αυτοί δεν παίρνουν την δόξα γι’ αυτό.
10: 1 Και αφού σηκώθηκε από εκεί, έρχεται στα όρια της Ιουδαίας και πέρα από τον Ιορδάνη, και συμπορεύονται πάλι πλήθη προς αυτόν και, καθώς συνήθιζε, πάλι τους δίδασκε.Ματθ. 19:1;
2 Και πλησίασαν Φαρισαίοι και τον επερωτούσαν αν επιτρέπεται σ’ έναν άντρα να αποδιώξει τη γυναίκα του, για να τον πειράξουν.
3 Εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Τι εντολή σας έδωσε ο Μωυσής;»
4 Εκείνοι είπαν: «Ο Μωυσής επέτρεψε να γράψει κανείς έγγραφο διαζυγίου και να την αποδιώξει».Δευτ. 24:1; Ιερ. 3:1; Ματθ. 5:31;
5 Ο Ιησούς όμως τους είπε: «Σύμφωνα με τη σκληροκαρδία σας έγραψε σ’ εσάς αυτήν την εντολή. 6 Αλλά από την αρχή της κτίσης ο Θεός τούς έκανε αρσενικό και θηλυκό.Γέν. 1:27; Ματθ. 19:4; 7 Γι’ αυτό θα εγκαταλείψει ο άνθρωπος τον πατέρα του και τη μητέρα του και θα προσκολληθεί στη γυναίκα του,Γέν. 2:24; 1Κορ. 6:16; Εφεσ. 5:31; 8 και οι δύο θα είναι μία σάρκα. Ώστε δεν είναι πια δύο, αλλά μία σάρκα. 9 Αυτό λοιπόν που ο Θεός συνέζευξε ο άνθρωπος ας μην το χωρίζει». 1Κορ. 7:10;
10 Και στην οικία πάλι οι μαθητές τον επερωτούσαν γι’ αυτό. 11 Και τους λέει: «Όποιος αποδιώξει τη γυναίκα του και νυμφευτεί άλλη μοιχεύεται πάνω σ’ αυτήν.Ματθ. 5:32; Ματθ. 19:9; Λουκ. 16:18; 1Κορ. 7:10; 12 Και αν αυτή αποδιώξει τον άντρα της και παντρευτεί άλλον μοιχεύεται».
Γάμος και διαζύγιο | Επίκαιρο θέμα και στην σημερινή εποχή
10:(1-12) Ο Χριστός διδάσκει με επαναστατικό τρόπο τα πλήθη που τον ακολουθούν. Αυτή την φορά το θέμα είναι το διαζύγιο που 2000 χρόνια μετά παραμένει περισσότερο επίκαιρο παρά ποτέ. Οι στατιστικές των διαζυγίων την εποχή που ζούμε είναι απόλυτα απογοητευτικές. Δυστυχώς ο γάμος έχει παρεξηγηθεί μέσα στους αιώνες αλλά πολύ περισσότερο μέσα στον αιώνα που ζούμε. Γάμος είναι η ένωση δύο ανθρώπων σε μία σάρκα από τον ίδιο τον Θεό. Ο γάμος είναι δέσμευση μπροστά στον Θεό και τους ανθρώπους.
Πολλοί άνθρωποι σήμερα προσπαθούν να αποφύγουν την δέσμευση αυτή συζώντας έξω από τον γάμο με τους συντρόφους τους. Ουσιαστικά γίνονται ει σάρκα μία χωρίς να το επισημοποιήσουν ή να δεσμευτούν μπροστά στους ανθρώπους και αγνοώντας την δέσμευση τους μπροστά στον Θεό που βλέπει τα πάντα.
Άλλοι πάλι θεωρούν πως επειδή το φαινόμενο των διαζυγίων πλέον θεωρείται φυσιολογικό από την κοινωνία μας αυτό το δικαιολογεί και μπροστά στον Θεό.
Τέλος υπάρχουν και αυτοί που βιώνουν το διαζύγιο μέσα στον γάμο καθώς ζουν πλήρως αποξενωμένοι με τον σύντροφό τους μέσα στην πικρία και τις διαμάχες.
Όλα αυτά είναι διαστρεβλώσεις του πονηρού αφού ο ιερός Θεσμός του γάμου όπως τον ορίζει ο Θεός είναι πηγή αγάπης και ευλογίας που πολλαπλασιάζεται μέσα από την τεκνοποίηση αγγίζοντας την κοινωνία και την ανθρωπότητα γεννικότερα.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον Ευαγγέλιο 9:1-29 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
Η μεταμόρφωση του σωτήρος Ιησού Χριστού
1 Και τους έλεγε: «Αλήθεια σας λέω ότι υπάρχουν μερικοί εδώ από αυτούς που έχουν σταθεί οι οποίοι δε θα γευτούν θάνατο, ωσότου δουν τη βασιλεία του Θεού να έχει έρθει με δύναμη».Ματθ. 16:28; Λουκ. 9:27;
2 Και μετά έξι ημέρες παραλαβαίνει ο Ιησούς τον Πέτρο και τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, και τους φέρνει μόνους ιδιαιτέρως πάνω σ’ ένα όρος ψηλό. Και μεταμορφώθηκε μπροστά τους,Ματθ. 17:1; Λουκ. 9:28; 3 και τα ρούχα του έγιναν αστραφτερά, πάρα πολύ λευκά, τέτοια που βαφέας πάνω στη γη δε δύναται να τα λευκάνει έτσι. 4 Και φανερώθηκε σ’ αυτούς ο Ηλίας μαζί με το Μωυσή και συνομιλούσαν με τον Ιησού.
5 Και έλαβε το λόγο ο Πέτρος και λέει στον Ιησού: «Ραβί, είναι καλό για μας να είμαστε εδώ· ας κάνουμε λοιπόν τρεις σκηνές, μία για σένα και μία για το Μωυσή και μία για τον Ηλία». 6 Γιατί δεν ήξερε τι να μιλήσει, επειδή ήταν καταφοβισμένοι.
7 Τότε ήρθε μια νεφέλη που τους επισκίαζε, και ήρθε μια φωνή από τη νεφέλη: «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, ακούτε αυτόν».Δευτ. 18:19; Ησ. 42:1; Ματθ. 3:17; Ματθ. 17:5; Μάρκ. 1:11; Λουκ. 3:22; Λουκ. 9:35; Κολ. 1:13; 2Πέτ. 1:17;
8 Και ξαφνικά, όταν είδαν τριγύρω, δεν είδαν πια κανέναν, αλλά μόνο τον Ιησού μαζί τους.
9 Και ενώ αυτοί κατέβαιναν από το όρος, τους διέταξε να μη διηγηθούν σε κανέναν όσα είδαν, παρά μόνο όταν ο Υιός του ανθρώπου αναστηθεί από τους νεκρούς.Ματθ. 17:9; Λουκ. 9:36; 10 Και αυτόν το λόγο τον κράτησαν μεταξύ τους, συζητώντας τι σημαίνει το να αναστηθεί κανείς από τους νεκρούς.
11 Και τον επερωτούσαν λέγοντας: «Γιατί λένε οι γραμματείς ότι ο Ηλίας πρέπει να έρθει πρώτα;»Μαλ. 4:5; Ματθ. 11:14; Λουκ. 1:17;
12 Εκείνος τους είπε: «Ο Ηλίας, βέβαια, αφού έρθει πρώτα, θα τα αποκαταστήσει όλα. Και πώς είναι γραμμένο για τον Υιό του ανθρώπου ότι πολλά πρέπει να πάθει και να εξουθενωθεί;Ψαλ. 22:6; Ησ. 53:4; Δαν. 9:26; 13 Αλλά σας λέω ότι και ο Ηλίας έχει έρθει και του έκαναν όσα ήθελαν, καθώς είναι γραμμένο γι’ αυτόν».Μαλ. 4:5-6;
Μεταμόρφωση του Σωτήρος Ιησού Χριστού
(1-13) Είναι ξεκάθαρο εδώ ότι η προφητεία στην οποία αναφέρεται ο Ιησούς στο πρώτο χωρίο της σημερινής περικοπής εκπληρώνεται στα χωρία 2-9 ( με την μεταμόρφωση του σωτήρος Ιησού Χριστού ). Ο Πέτρος ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης λοιπόν γίνονται μάρτυρες της βασιλείας του Θεού ‘εν δυνάμει‘! Η βασιλεία του Θεού ‘εν δυνάμει‘ βρίσκεται σε κάποια άλλη διάσταση από την δικιά μας την οποία δεν μπορούμε να δούμε ή να φανταστούμε. Μια μικρή προσωπική γεύση της δύναμης αυτής απολαμβάνει ο κάθε πιστός μέσα του ενώ είναι ακόμα εδώ κάτω στην γη αλλά το μεγαλείο της δύναμης αυτής θα αποκαλυφτεί στους πιστούς μετά τον θάνατο. Αυτό που μας δίνει ο λόγος του Θεού εδώ είναι την γλυκιά προσμονή και ελπίδα της αιώνιας ζωής μαζί του στην βασιλεία του εν δυνάμει. Ακόμα και το πιο φανταστικό ανθρώπινο δημιούργημα δεν θα μπορούσε ποτέ να περιγράψει το μεγαλείο της ζωής αυτής για την οποία πραγματικά αξίζει ο άνθρωπος να ελπίζει και να αφιερώνει την ζωή του εδώ κάτω στην γη.
14 Και όταν ήρθαν προς τους
άλλους μαθητές, είδαν πολύ πλήθος γύρω τους και γραμματείς να συζητούν με αυτούς. 15 Και ευθύς όλο το πλήθος, όταν τον είδαν, έμειναν έκθαμβοι και τον χαιρετούσαν τρέχοντας προς αυτόν.
16 Και τους ρώτησε: «Τι συζητάτε με αυτούς;» 17 Και του αποκρίθηκε ένας από το πλήθος: «Δάσκαλε, έφερα το γιο μου προς εσένα, που έχει πνεύμα άλαλο.Ματθ. 17:14; Λουκ. 9:37-38; 18 Και όπου τον κατακυριέψει τον ρίχνει κάτω, και αφρίζει και τρίζει τα δόντια του και ξεραίνεται. Και είπα στους μαθητές σου να το βγάλουν, αλλά δεν μπόρεσαν».
19 Εκείνος τους αποκρίθηκε και λέει: «Ω γενιά άπιστη, ως πότε θα είμαι μαζί σας; Ως πότε θα σας ανέχομαι; Φέρτε τον προς εμένα».
20 Και τον έφεραν προς αυτόν. Και όταν τον είδε το πνεύμα, ευθύς τον σπάραξε δυνατά και, αφού έπεσε στη γη, κυλιόταν αφρίζοντας.Μάρκ. 1:26;
21 Και ρώτησε ο Ιησούς τον πατέρα του: «Πόσος χρόνος είναι που αυτό του έχει γίνει;» Εκείνος απάντησε: «Από την παιδική ηλικία. 22 Και πολλές φορές τον έριξε και στη φωτιά και στα νερά, για να τον σκοτώσει. Αλλά αν κάτι δύνασαι, βοήθησέ μας και σπλαχνίσου μας».
23 Τότε ο Ιησούς του είπε: «Λες το “αν δύνασαι”! Όλα είναι δυνατά σ’ αυτόν που πιστεύει».Λουκ. 17:6;
24 Ευθύς έκραξε ο πατέρας του παιδιού [με δάκρυα] και έλεγε: «Πιστεύω· βοήθα με στην απιστία».
25 Όταν είδε τότε ο Ιησούς ότι εκεί έτρεχε και μαζευόταν πλήθος, επιτίμησε το πνεύμα το ακάθαρτο λέγοντάς του: «Άλαλο και κουφό πνεύμα, εγώ σε διατάζω, έξελθε από αυτόν και μην εισέλθεις πια σ’ αυτόν». 26 Και αφού έκραξε και σπάραξε πολύ, εξήλθε. Και έγινε σαν νεκρός, ώστε οι περισσότεροι να λένε ότι πέθανε. 27 Αλλά ο Ιησούς, αφού κράτησε το χέρι του, τον σήκωσε και στάθηκε όρθιος.
28 Και όταν εισήλθε σ’ έναν οίκο, οι μαθητές του τον επερωτούσαν ιδιαιτέρως: «Γιατί εμείς δε δυνηθήκαμε να το βγάλουμε;»Ματθ. 17:19;
29 Και τους είπε: «Αυτό το γένος δε δύναται να εξέλθει με τίποτα παρά μόνο με προσευχή [και νηστεία]».
(14-29) ‘Ατέλειωτες συζητήσεις που δεν οδηγούν πουθενά‘ αυτό είναι ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης τυπολατρίας. ‘ Προς τι αυτές οι συζητήσεις ; ‘ είναι η ερώτηση του Ιησού. Ο Ιησούς δεν μπαίνει μέσα στην συζήτηση αλλά μιλά με τα έργα του! Φέρνει τον πατέρα του παιδιού αντιμέτωπο με την ολιγοπιστία του με ελπίδα να τον συνεφέρει (23). Ο πατέρας αντιλαμβάνεται την αδυναμία του και ζητά την βοήθεια του. Ο Θεός είχε δώσει δύναμη στον άνθρωπο αυτόν να πιστέψει αλλά για κάποιο λόγο (ίσως η διάρκεια και η σοβαρότητα του προβλήματος που αντιμετώπιζε) αυτός κρατούσε αμφιβολία στην καρδιά του.
Είναι αλήθεια πως χωρίς πίστη δεν μπορεί να ευαρεστήσει κανείς τον Θεό. Ακόμα και τότε όμως ο Ιησούς είναι εκεί να μας βοηθήσει στην ολιγοπιστία μας, φτάνει εμείς με ταπεινό και συντριμμένο πνεύμα να ζητήσουμε την βοήθεια του. Πιο σωστό φυσικά είναι, παρ’ όλες τις αντιξοότητες που ενδεχομένως να περνάμε και παρόλο που η επέμβαση του Θεού μπορεί να καθυστερεί εμείς να επιμένουμε με πίστη στην προσευχή ελπίζοντας στην καλοσύνη και την αγάπη του Θεού. Ο Χριστός λοιπόν ενθαρύνει τον άνθρωπο της ιστοριας μας με το γνωστό πλέον σε ολου μας ρητό "Τα πάντα είναι δυνατά σε αυτόν που πιστεύει".
Ας μην αφήνουμε τίποτα να στέκεται εμπόδιο στην πίστη μας στον Θεό ( πικρία, αμφιβολία, φόβο)! Ας κρατήσουμε την χαρά και την ειρήνη του Θεού μέσα στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε γνωρίζοντας πως ο Θεός είναι δίπλα μας και μας βλέπει γεμάτος συμπάθια και αγάπη. Πρέπει να καταλάβουμε πως οι σκέψεις του είναι πολλές φορές ακατανόητες σε μας αλλά πάντα έχουν σκοπό το καλό μας. Μας ζητά να τον εμπιστευόμαστε ακόμα και όταν είναι ακατανόητο αυτό που ζούμε! Τα πάντα είναι δυνατά σ' αυτόν που πιστεύει!
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 8:11- 8:38 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
11 Και εξήλθαν οι Φαρισαίοι και άρχισαν να συζητούν με αυτόν, ζητώντας από αυτόν κάποιο σημείο από τον ουρανό, για να τον πειράξουν. Ματθ. 12:38; Ματθ. 16:1; Λουκ. 11:29; Ιωάν. 6:30; 12 Και αφού αναστέναξε με το πνεύμα του, λέει: «Γιατί η γενιά αυτή ζητά σημείο; Αλήθεια σας λέω, δε θα δοθεί στη γενιά αυτή σημείο». Ματθ. 16:4; 13 Και τους άφησε, πάλι μπήκε στο πλοίο και έφυγε στην αντίπερα όχθη.
(11-13) Η ζωή του Ιησού Χριστού, η διδασκαλία και τα θαύματα του έδειχναν ένα άνθρωπο με εξουσία! Οι Φαρισαίοι λοιπόν νοιώθουν να απειλείται η δικιά τους γήινη εξουσία. Η δίψα για εξουσία του κάνει να παραβλέπουν ότι η εξουσία του Χριστού δεν ήταν ανθρώπινη αλλά από τον Θεό. Αντιθέτως όμως, ο Χριστός δεν διεκδικεί ανθρώπινους θρόνους και εξουσίες, δεν προσπαθεί να τους αποδείξει ότι η δικιά του εξουσία είναι ανώτερη. Άλλωστε για τον Ιησού εξουσία σημαίνει ευθύνη και η ευθύνη προϋποθέτει αυτοθυσία και αγάπη.
14 Και ξέχασαν να λάβουν άρτους, και δεν είχαν μαζί τους παρά μόνο έναν άρτο στο πλοίο. 15 Και τους παράγγελλε λέγοντας: «Κοιτάτε, προσέχετε από το προζύμι των Φαρισαίων και από το προζύμι του Ηρώδη». Ματθ. 16:6; Λουκ. 12:1;
16 Και αυτοί διαλογίζονταν μεταξύ τους ότι δεν έχουν άρτους.
17 Και επειδή το κατάλαβε, τους λέει: «Τι διαλογίζεστε ότι δεν έχετε άρτους; Ακόμα δε νοείτε ούτε καταλαβαίνετε; Πωρωμένη έχετε την καρδιά σας; Μάρκ. 6:52; 18 Οφθαλμούς αν και έχετε δε βλέπετε, και αυτιά αν και έχετε δεν ακούτε; Και δε θυμάστε, 19 όταν τους πέντε άρτους έκοψα με τα χέρια στους πέντε χιλιάδες, πόσα κοφίνια σηκώσατε γεμάτα με κομμάτια;» Του λένε: «Δώδεκα». Ματθ. 14:17; Ματθ. 14:20; Μάρκ. 6:38; Λουκ. 9:13; Ιωάν. 6:9; 20 «Όταν έκοψα τους εφτά άρτους στους τέσσερις χιλιάδες, πόσα μεγάλα καλάθια σηκώσατε γεμάτα κομμάτια;» Και του λένε: «Εφτά». Ματθ. 15:36-37; 21 Και τους έλεγε: «Ακόμα δεν καταλαβαίνετε;» 22 Και έρχονται στη Βηθσαϊδά. Και του φέρνουν έναν τυφλό και τον παρακαλούν να τον αγγίξει. 23 Και έπιασε το χέρι του τυφλού και τον έφερε έξω από το χωριό και, αφού έφτυσε στα μάτια του, επέθεσε τα χέρια σ’ αυτόν και τον ρωτούσε: «Βλέπεις τίποτα;» Μάρκ. 7:32; Μάρκ. 7:33; 24 Κι εκείνος είδε προς τα πάνω και έλεγε: «Βλέπω τους ανθρώπους· σαν δέντρα τους βλέπω να περπατούν». 25 Έπειτα πάλι έθεσε τα χέρια του πάνω στους οφθαλμούς του, και είδε καθαρά και η όρασή του αποκαταστάθηκε και τα έβλεπε όλα με ευκρίνεια μακριά.26 Και τον απέστειλε στον οίκο του λέγοντας: «Μήτε στο χωριό να μην εισέλθεις».
(14-21) Η δίψα για εξουσία και ανθρώπινη δύναμη είναι επικίνδυνο προζύμι για την ζωή ( ζύμη) των ανθρώπων. Προσοχή λοιπόν από το προζύμι των Φαρισαίων και του Ηρώδη γιατί γι’ αυτούς η δίψα για εξουσία ήταν αφορμή να συγκεντρώνουν δύναμη στον εαυτό τους με σκοπό να υπερέχουν και να καταδυναστεύουν τους άλλους.
Οι μαθητές παρεξηγούν τα λόγια αυτά του Χριστού νομίζοντας ότι τους έκανε παρατήρηση επειδή ξέχασαν να πάρουν φαί μαζί τους την ώρα που αυτός προσπαθούσε να του μεταδώσει ένα πολύ σοβαρό πνευματικό μάθημα για την ζωή τους. Ο Χριστός φυσικά ποτέ δεν τους έδωσε αφορμή για να σκεφτούν κάτι τέτοιο αλλά πολλές φορές η λανθασμένη αντίληψη μας για τον Θεό μας κάνει να σκεφτόμαστε λανθασμένα γι’ αυτόν. Είμαστε πολλές φορές τόσο προσκολλημένοι στα γήινα που παρερμηνεύουμε τον λόγο του Θεού δίνοντας στις εντολές του μια ανθρώπινη υπόσταση που δεν έχει καμιά σχέση με την αγάπη και την αλήθεια του. Πρέπει μέσα σε κάθε εντολή του Θεού να παρατηρούμε τον χαραχτήρα του και να θυμόμαστε την αγάπη του. Ο Θεός είναι εχθρός της τυπολατρίας. Η δίψα για εξουσάι είναι ένα επικίνδυνο προζύμη που δίνει τόπο στην υποκρησία και την τυπολατρία.
27 Και εξήλθαν ο Ιησούς και οι μαθητές του στα χωριά της Καισάρειας του Φιλίππου. Και στο δρόμο ρωτούσε τους μαθητές του και τους έλεγε: «Ποιος λένε οι άνθρωποι πως είμαι;» Ματθ. 16:13; Λουκ. 9:18;
28 Εκείνοι του απάντησαν: «Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, και άλλοι ο Ηλίας, άλλοι πάλι ότι είσαι ένας από τους προφήτες». Ματθ. 14:2;
29 Και αυτός τους ρωτούσε: «Κι εσείς ποιος λέτε πως είμαι;» Αποκρίθηκε ο Πέτρος και του λέει: «Εσύ είσαι ο Χριστός». Ματθ. 16:16; Ιωάν. 6:69;
30 Και τότε τους επιτίμησε, για να μη λένε σε κανέναν γι’ αυτό.
31 Και άρχισε να τους διδάσκει ότι ο Υιός του ανθρώπου πρέπει να πάθει πολλά και να αποδοκιμαστεί από τους πρεσβυτέρους και από τους αρχιερείς και από τους γραμματείς, και να σκοτωθεί και μετά τρεις ημέρες να αναστηθεί. Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:22; Ματθ. 20:18; Μάρκ. 9:31; Μάρκ. 10:33; Λουκ. 9:22; Λουκ. 18:31; Λουκ. 24:7; 32 Και με παρρησία μιλούσε το λόγο. Και αφού ο Πέτρος τον πήρε κατά μέρος, άρχισε να τον επιτιμά.
33 Εκείνος, αφού στράφηκε πίσω και είδε τους μαθητές του, επιτίμησε τον Πέτρο και λέει: «Πήγαινε πίσω μου, Σατανά, γιατί δε φρονείς τα πράγματα του Θεού, αλλά τα πράγματα των ανθρώπων». 2Σαμ. 19:22;
34 Και τότε προσκάλεσε το πλήθος μαζί με τους μαθητές του και τους είπε: «Αν κάποιος θέλει να με ακολουθεί πίσω μου, ας απαρνηθεί τον εαυτό του και ας σηκώσει το σταυρό του και ας με ακολουθεί. Ματθ. 10:38; Ματθ. 16:24; Λουκ. 9:23; Λουκ. 14:27; 35 Γιατί όποιος θέλει να σώσει τη ζωή του θα τη χάσει. Όποιος όμως χάσει τη ζωή του εξαιτίας μου και εξαιτίας του ευαγγελίου θα τη σώσει. Ματθ. 10:39; Ματθ. 16:25; Λουκ. 9:24; Λουκ. 17:33; Ιωάν. 12:25; 36 Γιατί τι ωφελεί τον άνθρωπο να κερδίσει όλο τον κόσμο αλλά να ζημιωθεί την ψυχή του; 37 Γιατί τι μπορεί να δώσει ο άνθρωπος αντάλλαγμα για την ψυχή του; Ψαλ. 49:8; 38 Γιατί όποιος ντραπεί εμένα και τους δικούς μου λόγους μέσα σ’ αυτήν τη γενιά τη μοιχαλίδα και αμαρτωλή, και ο Υιός του ανθρώπου θα ντραπεί γι’ αυτόν, όταν έρθει μέσα στη δόξα του Πατέρα του μαζί με τους άγιους αγγέλους». Ματθ. 10:32; Λουκ. 9:26; Λουκ. 12:8; 2Τιμ. 2:12; 1Ιωάν. 2:23;
(27-38) Η μεγάλη διακήρυξη του Πέτρου για το πρόσωπο του Ιησού Χριστού ήταν μια σπουδαία Θεϊκή αποκάλυψη στην ζωή του. Μπορεί αλήθεια κάποιος άνθρωπος να έχει πολύ γνώση χωρίς να έχει αποκάλυψη και κάποιος άλλος να έχει αποκάλυψη χωρίς γνώση. Ο Θεός αποκάλυψε στον Πέτρο τον σωτήρα του κόσμου αλλά απουσίαζε από τον Πέτρο η γνώση που θα τον βοηθούσε να δει πιο ξεκάθαρα και με περισσότερη ταπεινότητα και αγάπη το σχέδιο του Θεού για την ανθρωπότητα. Τον βλέπουμε λοιπόν μετά από μια τόσο μεγάλη διακήρυξη να προσπαθεί να πείσει τον Ιησού Χριστό να αποφύγει τον σταυρικό θάνατο πράγμα που θα ακύρωνε την μεγάλη διακήρυξη που ενωρίτερα ο ίδιος είχε κάνει.
Αντιθέτως, την σημερινή εποχή έχει πληθύνει η γνώση σε μεγάλο βαθμό αλλά συχνά απουσιάζει η αποκάλυψη που βοηθά τους ανθρώπους να ζουν αυτό που πιστεύουν και γνωρίζουν ως αλήθεια. Καλό είναι λοιπόν να εμβαθύνουμε στην γνώση του Θεού και ταυτόχρονα τα επιζητούμε την αποκάλυψη του Αγίου Πνεύματος ώστε να μην μένουμε στην γνώση αλλά να ζούμε αυτό που πραγματικά πιστεύουμε.
Είναι αλήθεια λοιπόν το ρητό ‘ αν κάποιος δεν βρει ένα λόγο για τον οποίο αξίζει να πεθάνει στην πραγματικότητα δεν ζει¨(34-35). Ο Ιησούς αντιμετωπίζει τον θάνατο βλέποντας την αξία της δικής μας σωτηρίας! Τι αξίζει αλήθεια περισσότερο από την ψυχή του ανθρώπου η οποία μένει αιώνια; Όλοι μας αργά η γρήγορα θα πεθάνουμε και η πρόσκαιρη ζωή μας θα εκλείψει. Αξίζει όμως κανείς να ζει την πρόσκαιρη ζωή του χωρίς φόβο και ντροπή για την πίστη του στον Θεό.
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 7:24- 8:10 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
24 Και αφού σηκώθηκε από εκεί, πήγε στα όρια της Τύρου. Και όταν εισήλθε σε μια οικία, δεν ήθελε να γνωρίσει κανέναν, όμως δεν μπόρεσε να διαφύγει την προσοχή. Ματθ. 15:21; 25 Αλλά ευθύς μόλις άκουσε μια γυναίκα γι’ αυτόν, της οποίας η μικρή θυγατέρα της είχε πνεύμα ακάθαρτο, ήρθε και έπεσε μπροστά στα πόδια του. 26 Και η γυναίκα ήταν Ελληνίδα, Συροφοινίκισσα στο γένος. Και τον παρακαλούσε να βγάλει το δαιμόνιο από τη θυγατέρα της.
27 Και εκείνος της έλεγε: «Άφησε πρώτα να χορτάσουν τα παιδιά, γιατί δεν είναι καλό να λάβει κανείς τον άρτο των παιδιών και να τον ρίξει στα σκυλάκια».
28 Εκείνη αποκρίθηκε και του λέει: «Κύριε, και τα σκυλάκια κάτω από το τραπέζι τρώνε από τα ψίχουλα των παιδιών».
29 Και τότε της είπε: «Γι’ αυτόν το λόγο που είπες, πήγαινε· το δαιμόνιο έχει εξέλθει από τη θυγατέρα σου». 30 Και εκείνη έφυγε για τον οίκο της και βρήκε το παιδί πεσμένο στο κρεβάτι και το δαιμόνιο να έχει εξέλθει.
(24-30) Αν η καθυστέρηση της επέμβασης του Θεού μας προσβάλλει, αν φαίνεται ακατανόητη και ψυχρή τότε πως ανταποκρινόμαστε; Τα παρατάμε πικραμένοι και απογοητευμένοι με τον Θεό; Η αληθινή αγάπη περιμένειι!
Είναι αλήθεια πως κάποιες φορές δεν καταλαβαίνουμε πως ενεργεί ο Θεός στην ζωή μας αλλά αυτό δεν πρέπει να μας κάνει τα αμφιβάλλουμε την αγάπη του. Το πάθος μας και η αγάπη μας γι’ αυτόν πρέπει να υπερνικούν τον οποιοδήποτε εγωισμό και αξιοπρέπεια μας. Ναι, δεν καταλαβαίνω Θεέ, ναι φαίνεσαι απόμακρος στο πρόβλημα μου αλλά ΔΕΝ θα κλονιστώ! Σε αγαπώ και σε εμπιστεύομαι. Ελπίζω και χαίρομαι ακόμα και στο πιο μικρό ψίχουλο της χάρης και της αγάπης που εσύ έχεις να μου δώσεις. Αν ένας κόκκος σινάπεως πίστης μπορεί να μετακινήσει βουνά φανταστείτε τι μπορεί να κάνει ένα ψίχουλο από το τραπέζι των ευλογιών του Θεού. Η γυναίκα αυτή παρόλο που δεν ήταν Ισραηλίτισσα κατάλαβε και πίστεψε πως ένα ψίχουλο της αγάπης του Θεού μπορούσε να κάνει θαύματα.Η δική της αγάπη ήταν αληθινή αγάπη που ήξερε να περιμένει και να επιμένει.
31 Και πάλι εξήλθε από τα όρια της Τύρου και ήρθε διαμέσου της Σιδώνας στη λίμνη της Γαλιλαίας, περνώντας μέσα από τα όρια της Δεκάπολης. Ματθ. 15:29;
32 Και του φέρνουν έναν κουφό και που με δυσκολία μιλούσε και τον παρακαλούν να επιθέσει σ’ αυτόν το χέρι. Ματθ. 9:32; Λουκ. 11:14; 33 Και τον πήρε κατά μέρος, μακριά από το πλήθος ιδιαιτέρως, έβαλε τα δάχτυλά του στα αυτιά του και, αφού έφτυσε, άγγιξε τη γλώσσα του. 34 Και αφού σήκωσε το βλέμμα στον ουρανό, στέναξε και του λέει: «Εφφαθα», που σημαίνει: “Ανοίξου εντελώς”. 35 Και αμέσως ανοίχτηκαν τα αυτιά του και λύθηκε το δέσιμο της γλώσσας του και μιλούσε ορθά.
36 Και τους παράγγειλε να μην το λένε σε κανέναν. Αλλά όσο τους το παράγγελλε, τόσο αυτοί το διακήρυτταν περισσότερο. 37 Και εκπλήττονταν υπερβολικά, λέγοντας: «Όλα καλά τα έχει κάνει· και τους κουφούς τους κάνει να ακούν και τους άλαλους να λαλούν». Γέν. 1:31;
(31-37) Ο κωφάλαλος μπορούσε να δει τον Ιησού αλλά δεν μπορούσε να τον ακούσει ή να του μιλήσει. Κάποιοι καλοί άνθρωποι λοιπόν γίνονται τα αυτιά και το στόμα του αναλαμβάνοντας να μιλήσουν εκ μέρους του στον Ιησού. Κάποιοι άνθρωποι και σήμερα μπορεί να βλέπουν πολλά πράγματα για τον Θεό αλλά τα πνευματικά τους αυτιά να είναι κλειστά στο μήνυμα του ευαγγελίου. Μπορούμε να παρακαλάμε εκ μέρους τους τον Θεό να επέμβει στην ζωή τους ανοίγοντας τα αυτιά τους για να μπορέσουν πραγματικά να ακούσουν το μήνυμα της αλήθειας και να το δεχτούν. Μόνο τότε μέσα σε μία σχέση αγάπης μαζί με τον Θεό θα ανοιχτεί και το πνευματικό τους στόμα ώστε να μπορούν να μιλάνε μαζί του.
1 Εκείνες τις ημέρες, επειδή πάλι ήταν πολύ πλήθος και δεν είχαν τι να φάνε, προσκάλεσε τους μαθητές και τους λέει: Ματθ. 15:32; 2 «Σπλαχνίζομαι το πλήθος, γιατί ήδη τρεις ημέρες μένουν κοντά μου και δεν έχουν τι να φάνε. 3 Και αν τους απολύσω νηστικούς για τον οίκο τους, θα εξαντληθούν κατά το δρόμο. Και μάλιστα μερικοί από αυτούς έχουν έρθει από μακριά».
4 Και του αποκρίθηκαν οι μαθητές του: «Από πού θα δυνηθεί κανείς να χορτάσει με άρτους τούτους εδώ στην ερημιά;»
5 Και τους ρωτούσε: «Πόσους άρτους έχετε;» Εκείνοι είπαν: «Εφτά».
6 Και παραγγέλλει στο πλήθος να ξαπλώσει πάνω στη γη. Και αφού έλαβε τους εφτά άρτους και ευχαρίστησε το Θεό, τους έκοψε με τα χέρια και έδινε στους μαθητές του για να τους παραθέτουν, και τους παράθεσαν στο πλήθος. 7 Και είχαν λίγα ψαράκια. Και αφού τα ευλόγησε, είπε και αυτά να παραθέσουν. 8 Και έφαγαν και χόρτασαν, και σήκωσαν περισσεύματα κομματιών, εφτά μεγάλα καλάθια. 9 Και ήταν περίπου τέσσερις χιλιάδες. Και μετά τους απόλυσε.
10 Και ευθύς μπήκε στο πλοίο μαζί με τους μαθητές του και ήρθε στα μέρη Δαλμανουθά. Ματθ. 15:39;
8: (1-10) Εδώ βλέπουμε τον Ιησού να επαναλαμβάνει το θαύμα του χορτασμού χιλιάδων ανθρώπων που των ακλουθούν. Όταν ο Ιησούς έδινε τα καλά νέα της σωτηρίας στους ανθρώπους και τους δίδασκε την αγάπη και την δικαιοσύνη του Θεού ταυτόχρονα φρόντιζε για όλες τους τις ανάγκες. Λαμβάνοντας υπόψη ότι ο χορτασμός των τεσσάρων χιλιάδων ήταν ουσιαστικά επανάληψη του χορτασμού των 5000 χιλιάδων θα περίμενε κανείς διαφορετική απάντηση από τους μαθητές στην παρατήρηση του Ιησού για το νηστικό πλήθος. Μπροστά στο βουνό που αντιμετωπίζουμε πρέπει να πάψουμε τα ‘ Μα εγώ πως μπορώ; ‘ και να διακηρύττουμε με πίστη ‘ Εσύ Κύριε μπορείς! Κάνε το θαύμα σου!‘(4).
Σημερινή περικοπή: Κατά Μάρκον ευαγγέλιο 6:30-56 (Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
30 Και συνάζονται οι απόστολοι κοντά στον Ιησού και του ανάγγειλαν όλα όσα έκαναν και όσα δίδαξαν. Λουκ. 9:10; 31 Και τους λέει: «Ελάτε εσείς οι ίδιοι ιδιαιτέρως σε έρημο τόπο και αναπαυτείτε λίγο». Γιατί ήταν πολλοί αυτοί που πηγαινοέρχονταν, και ούτε να φάνε δεν ευκαιρούσαν. Μάρκ. 3:20; 32 Και έφυγαν με το πλοίο σε έρημο τόπο ιδιαιτέρως. Ματθ. 14:13; Λουκ. 9:10; Ιωάν. 6:1;
33 Και τους είδαν να πηγαίνουν και τους αναγνώρισαν πολλοί, και μαζί έτρεξαν εκεί πεζή από όλες τις πόλεις, και ήρθαν πριν από αυτούς.
34 Και όταν εξήλθε, είδε πολύ πλήθος και τους σπλαχνίστηκε, γιατί ήταν σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα, και άρχισε να τους διδάσκει πολλά. Ιερ. 23:1; Ιεζ. 34:2; Ματθ. 9:36; Ματθ. 14:4; Λουκ. 9:11;
(30-33) Το πλήθος των ανθρώπων μοιάζει όπως ένα κοπάδι πρόβατα χωρίς ποιμένα. Απροστάτευτοι, χαμένοι ο καθ’ ένας στον δικό του μονοπάτι της ζωής αναζητούν κάποιον που θα τους δώσει την αλήθεια που θα τους ολοκληρώσει πνευματικά. Ο Ιησούς τους σπλαχνίζεται και αρχίζει να τους διδάσκει πολλά. Τα πρόβατα χωρίς βοσκό βρήκαν τον καλό τους ποιμένα! Η ίδια ανάγκη υπάρχει και σήμερα στους ανθρώπους όμως δυστυχώς εξαπατούνται από διάφορους αυτοαποκαλούμενους ποιμένες που τους οδηγούν στην καταστροφή. Κάθε πιστός λοιπόν έχει χρέος να οδηγεί με τα λόγια του αλλά πολύ περισσότερο με την ζωή του άλλους ανθρώπους στον καλό ποιμένα και σωτήρα τους, τον Ιησού Χριστό. Αλλοίμονο όμως αν οδηγούμε τους ανθρώπους στο όνομα του Ιησού Χριστού να μας ακολουθούν να μας θαυμάζουν και να μας σέβονται σαν να είμαστε εμείς ο ποιμένας που αναζητούν.
35 Και όταν ήδη είχε περάσει πολλή ώρα, αφού τον πλησίασαν οι μαθητές του, έλεγαν: «Ο τόπος είναι έρημος και ήδη πολλή ώρα έχει περάσει. Ματθ. 14:15; Λουκ. 9:12; Ιωάν. 6:5; 36 Απόλυσέ τους, για να πάνε στους γύρω αγρούς και στα χωριά και να αγοράσουν για τους εαυτούς τους κάτι να φάνε».
37 Εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Δώστε τους εσείς να φάνε». Και του λένε: «Να φύγουμε και να αγοράσουμε άρτους αξίας διακοσίων δηναρίων και να τους δώσουμε να φάνε;»
38 Εκείνος τους απαντάει: «Πόσους άρτους έχετε; Πηγαίνετε να δείτε». Και αφού το έμαθαν, του λένε: «Πέντε, και δύο ψάρια». Ματθ. 14:17; Λουκ. 9:13; Ιωάν. 6:9;
39 Και τους διέταξε να ξαπλώσουν όλοι ομάδες ομάδες πάνω στο χλωρό χορτάρι. 40 Και ξάπλωσαν παρέες παρέες από εκατό και από πενήντα άτομα. 41 Και αφού έλαβε τους πέντε άρτους και τα δύο ψάρια, σήκωσε πάνω το βλέμμα στον ουρανό, ευλόγησε το Θεό και κατέκοψε τους άρτους με ταχέρια και τα έδινε στους μαθητές του, για να τα παραθέσουν σ’ αυτούς· και τα δύο ψάρια τα μοίρασε σε όλους. 1Σαμ. 9:13; Ιωάν. 17:1; 42 Και έφαγαν όλοι και χόρτασαν, 43 και σήκωσαν δώδεκα κοφίνια γεμάτα από κομμάτια, και από τα ψάρια. 44 Και αυτοί που έφαγαν τους άρτους ήταν πέντε χιλιάδες άντρες.
(35-44) Ζητά από μας αλήθεια ο Θεός να κάνουμε έργα υπεράνω των δυνάμεων μας ( οι πέντε άρτοι και τα δύο ψάρια δεν αρκούσαν για να φάνε 5000 οικογένειες) ; Η απάντηση είναι ΝΑΙ! Στην σημερινή περικοπή ζητά από τους μαθητές να προμηθεύσουν φαί για ένα πλήθος 5000 οικογενειών ενώ ήταν απένταροι και βρίσκονταν σε ένα απόμερο μέρος. Η αντίδραση των μαθητών μέσα στα πλαίσια της λογικής φαίνεται πολύ φυσιολογική(37). Η ζωή όμως με τον Θεό είναι υπεράνω της λογικής του ανθρώπου. Η ζωή του και τα έργα του πιστού δεν περιορίζονται από την δική του δύναμη ούτε από το προσωπικό του ‘ γνώθις εαυτόν‘. Αν αναγνωρίσουμε ποιοι πραγματικά είμαστε στα μάτια του Θεού τότε δεν θα βάζουμε όρια στον εαυτό μας. Ο Θεός συνηθίζει να βάζει στα παιδιά του έργα και αλλαγές στην ζωή τους που φαινομενικά είναι υπεράνω των δυνάμεων τους για να τους αυξάνει πνευματικά. Ας μην απογοητευόμαστε λοιπόν όταν τα κύματα μας φαίνονται πελώρια γιατί η δύναμη που ενεργεί μέσα μας ο Θεός είναι πολύ μεγαλύτερη και σύντομα θα μας ανεβάσει πάνω από αυτά, νικητές. Η επαναστατική μας νίκη θα μας φέρει πιο κοντά του και θα δώσει πλούσιο καρπό καλοσύνης και αγάπης στους συνανθρώπους μας. Αν του δώσουμε το λίγο που έχουμε ( οι πέντε άρτοι και τα δύο ψάρια) η ευλογία που υπόσχεται να μας χαρίσει είναι πολλαπλάσια.
45 Και ευθύς ανάγκασε τους μαθητές του να μπουν στο πλοίο και να πάνε πριν από αυτόν στην όχθη αντίπερα, στη Βηθσαϊδά, ωσότου αυτός να απολύσει το πλήθος. Ματθ. 14:22; Ιωάν. 6:17; 46 Και αφού τους αποχαιρέτησε, έφυγε στο όρος για να προσευχηθεί.Ματθ. 14:23; Λουκ. 6:12;
47 Και όταν βράδιασε, ήταν το πλοίο στο μέσο της λίμνης και αυτός μόνος του στην ξηρά. Ματθ. 14:23; Ιωάν. 6:16; 48 Και όταν τους είδε να βασανίζονται, ενώ κωπηλατούσαν, γιατί ήταν ο άνεμος ενάντιος σε αυτούς, έρχεται προς αυτούς κατά τα ξημερώματα περπατώντας πάνω στη λίμνη και ήθελε να τους προσπεράσει. 49 Εκείνοι, επειδή τον είδαν πάνω στη λίμνη να περπατάει, νόμισαν ότι είναι φάντασμα και έκραξαν δυνατά. 50 Γιατί όλοι τον είδαν και ταράχτηκαν. Εκείνος ευθύς μίλησε μαζί τους και τους λέει: «Έχετε θάρρος, εγώ είμαι· μη φοβάστε».
51 Και ανέβηκε κοντά τους στο πλοίο και κόπασε ο άνεμος· και πολύ περισσότερο μέσα τους έμεναν εκστατικοί. 52 Γιατί δεν είχαν καταλάβει ό,τι έγινε με τους άρτους, αλλά ήταν η καρδιά τους πωρωμένη.
53 Και αφού διαπέρασαν τη λίμνη, ήρθαν στην ξηρά, στη Γεννησαρέτ, και προσορμίστηκαν. Ματθ. 14:34; 54 Και όταν αυτοί εξήλθαν από το πλοίο, ευθύς μόλις οι άνθρωποι τον αναγνώρισαν, 55 έτρεξαν γύρω σ’ όλη την περιοχή εκείνη και άρχισαν να μεταφέρουν πάνω στα κρεβάτια εκείνους που ήταν σε κακή κατάσταση, εκεί όπου άκουγαν ότι βρίσκεται. 56 Και όπου και αν έμπαινε, σε χωριά ή σε πόλεις ή σε αγρούς, έθεταν στις αγορές τούς ασθενείς και τον παρακαλούσαν να αγγίξουν έστω και το κράσπεδο του ρούχου του. Και όσοι τον άγγιξαν σώζονταν.
(45-56) Ο Ιησούς κάνει χρόνο για προσωπική προσευχή! Όλοι ήθελαν να τον δουν, όλοι τον είχαν ανάγκη, ο Ιησούς όμως αναγνωρίζει ότι η πηγή της δύναμης του είναι ο Θεός. Σε αυτόν καταφεύγει μόνος του σε μια προσωπική εκζήτηση του θελήματος του. Άλλωστε αυτή η ώρα είναι που τονώνει τον πιστό πνευματικά και του δίνει δύναμη και θάρρος να συνεχίσει το έργο που του ανάθεσε ο Θεός(45-46). Αν εκτιμήσουμε σωστά την ώρα μας αυτή με τον Θεό θα μπορέσουμε να περπατήσουμε επάνω στα κύματα της ζωής και στους ανέμους που μας εναντιώνονται. Ας έχουμε λοιπόν το θάρρος μας στον Θεό! Οι δικές μας προσπάθειες μπορεί να μην φαίνονται νικηφόρες ενάντια στους ανέμους ( κωπηλατούσαν ενάντια στον άνεμο) που μας βασανίζουν αλλά θα έρθει η ώρα που ο Θεός ανέβει κοντά μας και τότε οι άνεμοι θα κοπάσουν για να προχωρήσουμε στην ζωή νικητές.
Στο τέλος με τον γίγαντα και τον (μικρό) Χριστο ανατρίχιασα
Ορεστης
on 03 Ιανουαρίου 2018
ΔΕΥΤΕ ΛΑΒΕΤΕ ΦΩΣ! ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ ΟΜΙΛΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΗΓΟΥΜΕΝΟ ΤΩΝ ΑΟΡΑΤΩΝ ΑΣΚΗΤΩΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ https://www.youtube.com/watch?v=GyCxq-P4Zmo
tasos
on 25 Ιανουαρίου 2017
Το θυμάμαι από το σχολείο , στο ανθολόγιο νομίζω !το έψαχνα καιρό να το βρω ! Φέρνει δάκρυα στα μάτια…
Ρουλα
on 27 Ιουλίου 2016
