Πράξεις 2:1-47, 04/06/2013,  Η Πεντηκοστή

Σημερινή περικοπή: Πράξεις 2:1-47 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Πράξεις 2

1 Και καθώς συμπληρωνόταν η ημέρα της Πεντηκοστής, ήταν όλοι μαζί στο ίδιο μέρος. Λευ. 23:15; Δευτ. 16:9; Πράξ. 1:14;

2 Και έγινε ξαφνικά από τον ουρανό ήχος, όπως ακριβώς όταν φυσά βίαιος άνεμος, και γέμισε όλο τον οίκο όπου κάθονταν.

3 Και φάνηκαν να διαμερίζονται σ’ αυτούς γλώσσες σαν φωτιάς και κάθισε καθεμιά πάνω σε καθέναν ξεχωριστά από αυτούς,

4 και γέμισαν όλοι από Πνεύμα Άγιο και άρχισαν να λαλούν σε άλλες γλώσσες καθώς το Πνεύμα τούς έδινε να εκφράζονται. Ματθ. 3:11; Μάρκ. 1:8; Μάρκ. 16:17; Λουκ. 3:16; Ιωάν. 14:26; Ιωάν. 15:26; Ιωάν. 16:13; Πράξ. 10:46; Πράξ. 11:15; Πράξ. 19:6;

5 Τότε στην Ιερουσαλήμ κατοικούσαν συνεχώς Ιουδαίοι, άντρες ευλαβείς από κάθε έθνος που είναι κάτω από τον ουρανό.

6 Όταν έγινε λοιπόν η βοή αυτή, συγκεντρώθηκε το πλήθος και κυριεύτηκε από σύγχυση, γιατί άκουγαν καθένας ξεχωριστά στη δική του διάλεκτο να μιλούν αυτοί.

7 Έμεναν λοιπόν εκστατικοί και θαύμαζαν, λέγοντας: «Ιδού, όλοι αυτοί που μιλούν δεν είναι Γαλιλαίοι;

8 Και πώς εμείς τους ακούμε, καθένας στη δική μας διάλεκτο, στην οποία γεννηθήκαμε;

9 Πάρθοι και Μήδοι και Ελαμίτες και όσοι κατοικούν στη Μεσοποταμία, στην Ιουδαία και στην Καππαδοκία, στον Πόντο και στην επαρχία της Ασίας,

10 στη Φρυγία και στην Παμφυλία, στην Αίγυπτο και στα μέρη της Λιβύης που είναι κοντά στην Κυρήνη, και όσοι Ρωμαίοι παρεπιδημούν,

11 Ιουδαίοι και προσήλυτοι, Κρητικοί και Άραβες, ακούμε να μιλούν αυτοί στις δικές μας γλώσσες τα μεγαλεία του Θεού».

12 Έμεναν λοιπόν εκστατικοί όλοι και απορούσαν, λέγοντας ο ένας προς τον άλλο: «Τι μπορεί να θέλει να σημαίνει αυτό;»

13 Άλλοι όμως χλευάζοντας πολύ, έλεγαν: «Είναι γεμάτοι γλεύκος».

Πάντα σε κάθε τι στο οποίο γινόμαστε μάρτυρες έχουμε την επιλογή να αντιδράσουμε με πίστη στον Θεό ή με δυσπιστία. Πολλές φόρες προσευχόμαστε για το χέρι του Θεού στην κατάσταση που αντιμετωπίζουμε αλλά όταν βλέπουμε την απάντηση στις προσευχές μας διστάζουμε να δώσουμε την δόξα στον Θεό ευχαριστώντας τον. Στην σημερινή περικοπή πολλοί ευλαβείς άνθρωποι  Ιουδαίοι έγιναν μάρτυρες της Πεντηκοστής, οι αντιδράσεις όμως ήταν διαφορετικές. Άλλοι με δέος και φόβο Θεό ζητούσαν να μάθουν περισσότερα για το μεγάλο θαύμα που έβλεπαν και άλλοι με περιφρόνηση και δυσπιστία διάλεγαν να παραβλέπουν την μαρτυρία του Αγίου Πνεύματος. Δεν αρκεί αγαπητοί μου κάποιος να είναι ευλαβείς για να μπορέσει να δει το θαύμα του Θεού στην ζωή του. Η ευλάβεια χωρίς πίστη μπορεί να καταντήσει Φαρισαϊσμός κάτι που ο Θεός απεχθάνεται. Αντιθέτως η πίστη βλέπει το χέρι του Θεού να κινείτε, βλέπει την αγάπη του Θεού υπερέχει και την δύναμη του Θεού να νικά.  Έχουμε ελεύθερη επιλογή ή με πίστη να εμπιστευτούμε και να χαρούμε τα θαύματα του Θεού στην ζωή μας ή με δυσπιστία να απορρίψουμε τον Θεό και την αγάπη του. Ποια είναι η δικιά σου επιλογή σήμερα;

14 Στάθηκε τότε ο Πέτρος μαζί με τους έντεκα, ύψωσε τη φωνή του και απευθύνθηκε σ’ αυτούς: «Άντρες Ιουδαίοι και όλοι όσοι κατοικείτε στην Ιερουσαλήμ, ας είναι γνωστό αυτό σ’ εσάς και βάλτε στ’ αυτιά σας τα λόγια μου.

15 Γιατί αυτοί δε μεθάνε όπως εσείς νομίζετε, επειδή είναι εννιά η ώρα το πρωί,

16 αλλά αυτό είναι εκείνο που έχει ειπωθεί μέσω του προφήτη Ιωήλ:

17 Και θα γίνει κατά τις έσχατες ημέρες, λέει ο Θεός, θα εκχύσω από το Πνεύμα μου πάνω σε κάθε σάρκα, και θα προφητέψουν οι γιοι σας και οι θυγατέρες σας και οι νεαροί σας θα δουν οράματα και οι πρεσβύτεροί σας στην ηλικία θα δουν όνειρα. Ησ. 44:3; Ιεζ. 11:19; Ιεζ. 36:27; Ιωήλ 2:28; Ζαχ. 12:10; Λουκ. 2:36; Ιωάν. 7:38; Πράξ. 10:45; Πράξ. 21:9;

18 Και βέβαια πάνω στους δούλους μου και στις δούλες μου κατά τις ημέρες εκείνες θα εκχύσω από το Πνεύμα μου, και θα προφητέψουν.

19 Και θα δώσω τέρατα στον ουρανό πάνω, και σημεία στη γη κάτω, αίμα και φωτιά και στήλη καπνού.

20 Ο ήλιος θα μεταβληθεί σε σκοτάδι και η σελήνη σε αίμα, πριν έρθει η ημέρα του ΚΥΡΙΟΥ η μεγάλη και επιφανής.

21 Και θα συμβεί καθένας που επικαλεστεί το όνομα του ΚΥΡΙΟΥ να σωθεί. Ιωήλ 2:32; Ρωμ. 10:13;

22 Άντρες Ισραηλίτες, ακούστε τα λόγια αυτά: Τον Ιησού το Ναζωραίο, άντρα που είχε αποδειχτεί σταλμένος από το Θεό σ’ εσάς με δυνάμεις και με τέρατα και με σημεία, που έκανε μέσω αυτού ο Θεός στο μέσο σας καθώς οι ίδιοι ξέρετε,

23 τούτον, ο οποίος σύμφωνα με την ορισμένη βουλή και πρόγνωση του Θεού σάς παραδόθηκε, και με χέρια άνομα καρφώσατε και σκοτώσατε,Πράξ. 4:28; Πράξ. 5:30;

24 αυτόν ο Θεός ανάστησε, αφού του έλυσε τις ωδίνες του θανάτου, καθότι δεν ήταν δυνατό αυτός να κρατείται από αυτόν. Πράξ. 10:40;

25 Γιατί ο Δαβίδ λέει γι’ αυτόν: Έβλεπα τον Κύριο μπροστά μου διαπαντός, επειδή είναι από τα δεξιά μου, για να μη σαλευτώ. Ψαλ. 16:8;

26 Γι’ αυτό ευφράνθηκε η καρδιά μου και αγαλλίασε η γλώσσα μου, μάλιστα ακόμα και η σάρκα μου θα κατασκηνώσει στον τάφο με ελπίδα,

27 γιατί δε θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον άδη ούτε θα παραδώσεις τον όσιό σου να δει φθορά.

28 Μου γνώρισες οδούς ζωής, θα με γεμίσεις ευφροσύνη με το πρόσωπό σου.

29 Άντρες αδελφοί, επιτρέπεται να πω με παρρησία προς εσάς για τον πατριάρχη Δαβίδ ότι και πέθανε και τάφηκε, και το μνήμα του είναι μεταξύ μας μέχρι την ημέρα αυτή. 1Βασ. 2:10; Πράξ. 13:36;

30 Επειδή ήταν λοιπόν προφήτης και ήξερε ότι με όρκο ορκίστηκε σ’ αυτόν ο Θεός πως ο Χριστόςθα καθίσει πάνω στο θρόνο του, προερχόμενος από τον καρπό της οσφύος του, 2Σαμ. 7:12; Ψαλ. 132:11; Λουκ. 1:32; Πράξ. 13:23; Ρωμ. 1:3; 2Τιμ. 2:8;

31 προείδε και μίλησε για την ανάσταση του Χριστού ότι ούτε εγκαταλείφτηκε στον άδη ούτε η σάρκα του είδε φθορά. Ψαλ. 16:10; Πράξ. 13:35;

32 Αυτόν τον Ιησού ανάστησε ο Θεός, του οποίου όλοι εμείς είμαστε μάρτυρες.Ιωάν. 15:27; Πράξ. 1:8;

33 Αφού λοιπόν με το δεξί χέρι του Θεού υψώθηκε και έλαβε από τον Πατέρα την υπόσχεση του Πνεύματος του Αγίου, εξέχυσε αυτό που εσείς και βλέπετε και ακούτε. Πράξ. 1:4; Πράξ. 5:31; Πράξ. 10:45; Φιλ. 2:9;

34 Γιατί ο Δαβίδ δεν ανέβηκε στους ουρανούς, λέει όμως αυτός: Είπε ο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριό μου, Κάθου από τα δεξιά μου, Ψαλ. 110:1; 1Κορ. 15:25; Εφεσ. 1:20; Εβρ. 1:13;

35 ωσότου θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδιών σου.

36 Ασφαλώς, λοιπόν, ας γνωρίζει όλος ο οίκος Ισραήλ ότι και ΚΥΡΙΟ και Χριστό ο Θεός έκανε αυτόν, τούτον τον Ιησού που εσείς σταυρώσατε».

37 Όταν άκουσαν, λοιπόν, ένιωσαν κατάνυξη στην καρδιά και είπαν προς τον Πέτρο και προς τους υπόλοιπους αποστόλους: «Τι να κάνουμε, άντρες αδελφοί;» Ζαχ. 12:10; Λουκ. 3:10; Πράξ. 9:6; Πράξ. 16:30;

38 Ο Πέτρος τότε λέει προς αυτούς: «Μετανοήστε, και ας βαφτιστεί καθένας από εσάς στο όνομα του Ιησού Χριστού σε άφεση των αμαρτιών σας, και θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος.

39 Γιατί για σας είναι η υπόσχεση και για τα τέκνα σας και για όλους όσοι είναι μακριά, όσους προσκαλέσει ο Κύριος ο Θεός μας». Ιωήλ 2:28; Εφεσ. 2:13;

40 Και με άλλα, περισσότερα λόγια μαρτυρούσε επίσημα και τους παρακαλούσε λέγοντας: «Σωθείτε από τη γενιά αυτήν τη διεστραμμένη».

41 Αυτοί λοιπόν που αποδέχτηκαν το λόγο του βαφτίστηκαν και προστέθηκαν την ημέρα εκείνη περίπου τρεις χιλιάδες ψυχές.

42 Και επέμεναν καρτερικά συνεχώς στη διδαχή των αποστόλων και στην κοινωνία και στο κόψιμο με τα χέρια του άρτου και στις προσευχές.

43 Υπήρχε λοιπόν φόβος σε κάθε ψυχή, και γίνονταν πολλά τέρατα και σημεία μέσω των αποστόλων. Μάρκ. 16:17; Πράξ. 5:12;

44 Και όλοι όσοι πίστευαν ήταν στο ίδιο μέρος και τα είχαν όλα κοινά, Δευτ. 15:4; Πράξ. 4:32;

45 και τα κτήματα και τις περιουσίες τους πουλούσαν και τα διαμοίραζαν σε όλους ανάλογα με την ανάγκη που είχε καθένας. Ησ. 58:7; Πράξ. 4:35;

46 Και κάθε ημέρα επέμεναν καρτερικά να πηγαίνουν ομόψυχα στο ναό, και έκοβαν κατ’ οίκο άρτο και λάβαιναν μέρος στην τροφή με αγαλλίαση και με απλότητα καρδιάς, Πράξ. 1:14; Πράξ. 20:7;

47 αινώντας το Θεό και έχοντας χάρη μπροστά σε όλο το λαό. Και ο Κύριος πρόσθετε στο ίδιο μέρος αυτούς που σώζονταν κάθε ημέρα. Πράξ. 5:14; Πράξ. 11:21;

Μέσα από πολλές προφητείες της παλαιάς διαθήκης ο απόστολος Πέτρος απευθύνεται στο μεγάλο πλήθος που συγκεντρώθηκε την ημέρα της Πεντηκοστής έξω από το σπίτι όπου ήταν οι μαθητές. Είναι πραγματικά θαυμαστός ο τρόπος που περιγράφονται τα γεγονότα της μεγάλης αυτής μέρας αιώνες πριν ακόμα συμβούν από διαφορετικούς συγγραφείς διαφορετικών γενεών (Ησαΐας, Ιεζεκιήλ, Ιεζεκίας, Ιωήλ, Ζαχαρίας, Δαβίδ ). Η απήχηση στα λόγια και το κάλεσμα του αποστόλου Πέτρου συνοδευόμενη από το μεγάλο θαύμα της Πεντηκοστής οδήγησαν στην πίστη εκείνη την ημέρα τρείς χιλιάδες ψυχές. Τα ίδια λόγια από τον λόγο του Θεού αντιχούν και σήμερα στο πλήθος των ανθρώπων που με ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας έχουν αυτιά για να ακούσουν : « 21 Και θα συμβεί καθένας που επικαλεστεί το όνομα του ΚΥΡΙΟΥ να σωθεί. Ιωήλ 2:32; Ρωμ. 10:13; » . Μια σπουδαία υπόσχεση η οποία φέρνει όλους τους ανθρώπους μπροστά σε ένα δίλημμα ζωής ή θανάτου. Από την μια η οδηγεί στην σωτηρία γι΄αυτούς που επικαλούνται την αγάπη και το έλεος του Θεού και από την άλλη η περιφρόνηση και η απιστία οδηγεί στον πνευματικό θάνατο μακριά από τον Θεό. Η επιλογή είναι διαχρονική και στέκει για τον κάθε άνθρωπο σήμερα εν ζωή.

Πράξεις 1:1-26, 03/06/2013

Σημερινή περικοπή: Πράξεις 1:1-26 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Πράξεις 1

1 Το πρώτο βέβαια διήγημα έκανα για όλα, ω Θεόφιλε, αυτά που άρχισε ο Ιησούς να κάνει και να διδάσκει,

2 μέχρι την ημέρα που έδωσε εντολή στους αποστόλους, τους οποίους εξέλεξε μέσω του Πνεύματος του Αγίου, και αναλήφθηκε.Μάρκ. 16:19; Λουκ. 9:51; Ιωάν. 20:21; 1Τιμ. 3:16;

3 Στους οποίους και παρουσίασε τον εαυτό του ζωντανό μετά το πάθος του με πολλά τεκμήρια, ενώ βλεπόταν για σαράντα ημέρες από αυτούς και έλεγε τα σχετικά με τη βασιλεία του Θεού. Μάρκ. 16:14; Ιωάν. 20:19; Ιωάν. 21:1; 1Κορ. 15:5;

4 Και ενώ έτρωγε μαζί τους, παράγγειλε σ’ αυτούς να μην αποχωρούν από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένουν την υπόσχεση του Πατέρα «που ακούσατε από εμένα, Λουκ. 24:48-49; Ιωάν. 14:26; Ιωάν. 15:26; Ιωάν. 16:7;

5 γιατί αφενός ο Ιωάννης βάφτισε σε νερό, αφετέρου εσείς θα βαφτιστείτε μέσα σε Πνεύμα Άγιο όχι πολλές ημέρες μετά από αυτές που ζούμε τώρα». Ησ. 44:3; Ιωήλ 2:28; Ματθ. 3:11; Μάρκ. 1:8; Λουκ. 3:16; Ιωάν. 1:26; Πράξ. 2:4; Πράξ. 11:15; Πράξ. 11:16; Πράξ. 19:4;

6 Αυτοί, λοιπόν, όταν συγκεντρώθηκαν, τον ρωτούσαν λέγοντας: «Κύριε, μήπως κατά τούτο το χρονικό διάστημα αποκαθιστάς τη βασιλεία στον Ισραήλ;» Ματθ. 24:3;

7 Είπε τότε προς αυτούς: «Δεν ανήκει σ’ εσάς να γνωρίσετε χρόνους ή καιρούς που ο Πατέρας έθεσε στη δική του εξουσία, Ματθ. 24:36;

8 αλλά θα λάβετε δύναμη, όταν έρθει το Άγιο Πνεύμα πάνω σας, και θα μου είστε μάρτυρες μέσα στην Ιερουσαλήμ και μέσα σε όλη την Ιουδαία και τη Σαμάρεια και ως τα έσχατα της γης». Ησ. 2:3; Λουκ. 24:48; Ιωάν. 15:27; Πράξ. 2:4; Πράξ. 2:32;

Προφητείες για το Μέλλον | Η υπόσχεση του Αγιου Πνεύματος

Οι μαθητές και οι ακόλουθοι του Ιησού έβλεπαν τον Ιησού για σαράντα μέρες μετά την ανάσταση του.  Αναφέρεται ότι αυτό έγινε ώστε ο Χριστός να τους δώσει τα τελευταία και ίσως πιο σημαντικά μαθήματα σχετικά με την βασιλεία του Θεού(3). Το Άγιο Πνεύμα ήρθε και έμεινε πάνω στους μαθητές την πεντηκοστή μέρα μετά την ανάσταση του Ιησού πράγμα που δείχνει πως ο Χριστός φρόντισε να είναι μαζί με τους μαθητές του στο διάστημα αυτό της αναμονής ώστε ούτε στιγμή να μην μείνουν χωρίς την παρουσία και την οδηγία του. Σήμερα  μετά από δύο χιλιετίες συνεχίζει να φροντίζει γι’ αυτή την σπουδαία ανάγκη του πιστού με την διακονία του Αγίου Πνεύματος που ξεκίνησε την ημέρα της πεντηκοστής. Οι μαθητές έχοντας κατά νου την υπόσχεση μέσα στον λόγο του Θεού για αποκατάσταση του λαού Ισραήλ αναρωτιούνται αν το θαύμα της ανάστασης που ζούσαν και στο οποίο έγινα μάρτυρές θα ήταν η αφορμή για την εκπλήρωση της.  Η απάντηση του Χριστού τους δίνει να καταλάβουν ότι θα έπρεπε να επικεντρώνουν την προσοχή τους στο τι ο Θεός έχει γι’ αυτούς τώρα (8) και να μην κοιτάνε σ’ αυτό που είναι να γίνουν στο μέλλον. Άλλωστε, οι χρόνοι και οι καιροί του μέλλοντος είναι κάτω από την  εξουσία του Θεού Πατέρα και δεν ανήκουν σε κανένα άνθρωπο. Αυτό θα πρέπει να γίνει ένα σπουδαίο και σημαντικό μάθημα σ’ αυτούς που μιλάνε για το τέλος του κόσμου και τα σημεία της αποκάλυψης του Θεού. Προσοχή, αυτά δεν μας δόθηκαν για να μπορέσουμε να υπολογίσουμε τον καιρό της δευτέρας παρουσίας και το τέλος του κόσμου αλλά για να αλλάξουμε τρόπο και προσέγγιση της ζωής. Ας γίνουμε λοιπόν μάρτυρες της αγάπης του και της ανάστασης του και ας μην χασομεράμε με υπολογισμούς και υποθέσεις που δεν ωφελούν κανένα άνθρωπο και μειώνουν την αξιοπιστία της εκκλησίας και των πιστών.

9 Και όταν είπε αυτά, ενώ αυτοί έβλεπαν, ανυψώθηκε και μια νεφέλη τον πήρε από κάτω, μακριά από τα μάτια τους. Μάρκ. 16:19; Λουκ. 24:51;

10 Και καθώς ατένιζαν συνεχώς στον ουρανό, ενώ αυτός πορευόταν, τότε ιδού, δύο άντρες είχαν σταθεί κοντά τους με στολές λευκές,Ματθ. 28:3;

11 οι οποίοι και τους είπαν: «Άντρες Γαλιλαίοι, τι έχετε σταθεί βλέποντας μέσα στον ουρανό; Αυτός ο Ιησούς, που αναλήφτηκε από εσάς στον ουρανό, έτσι θα έρθει, με αυτόν τον τρόπο που τον είδατε να πορεύεται στον ουρανό». Δαν. 7:13; Ματθ. 24:30; Μάρκ. 13:26; Λουκ. 21:27; 1Θεσ. 1:10; 2Θεσ. 1:10; Αποκ. 1:7;

12 Τότε επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ από το όρος που καλείται Ελαιώνας, που είναι κοντά στην Ιερουσαλήμ, απέχοντας οδό Σαββάτου.

13 Και όταν εισήλθαν, ανέβηκαν στο υπερώο όπου παράμεναν συνεχώς, ο Πέτρος και ο Ιωάννης και ο Ιάκωβος και ο Ανδρέας, ο Φίλιππος και ο Θωμάς, ο Βαρθολομαίος και ο Ματθαίος, ο Ιάκωβος ο γιος του Αλφαίου και ο Σίμωνας ο Ζηλωτής και ο Ιούδας ο γιος του Ιακώβου.

14 Αυτοί όλοι συνεχώς επέμεναν καρτερικά και ομόψυχα στην προσευχή μαζί με μερικές γυναίκες και με τη Μαριάμ, τη μητέρα του Ιησού, και με τους αδελφούς του. Ματθ. 13:55;

Η ανάληψη του Χριστού

Με την ανάληψη του Χριστού οι πιστοί πήραν μια σπουδαία υπόσχεση στην οποία μπορούν να ελπίζουν και να χαίρονται: ‘ Με τον ίδιο τρόπο που αναλήφθηκε στους ουρανούς, ένδοξος Θεός, έτσι θα ξανάρθει στην Δευτέρα έλευση του‘. Αυτό μας θυμίζει ότι ο Θεός είναι κυρίαρχος Θεός και ότι το μέλλον αυτού του κόσμου είναι στα δικά του χέρια. Πάνω απ’ όλα όμως μας θυμίζει ότι ο Θεός δεν μας άφησε μόνους και ότι  μπορούμε να στηριχτούμε στην υπόσχεση του ότι θα ξανάρθει πάλι για να πάρει τους δικούς του  σε αιώνια ζωή μαζί του.

15 Και κατά τις ημέρες αυτές σηκώθηκε ο Πέτρος στο μέσο των αδελφών και είπε – ήταν ένα πλήθος περίπου εκατόν είκοσι ατόμων στο ίδιο μέρος:

16 «Άντρες αδελφοί, έπρεπε να εκπληρωθεί η Γραφή που προείπε το Πνεύμα το Άγιο μέσω του στόματος του Δαβίδ για τον Ιούδα, που έγινε οδηγός σ’ αυτούς που συνέλαβαν τον Ιησού, Ψαλ. 41:9; Ματθ. 26:23; Ματθ. 26:47; Μάρκ. 14:43; Ιωάν. 13:18; Ιωάν. 18:3;

17 γιατί ήταν καταριθμημένος μεταξύ μας και έλαχε τον κλήρο αυτής της διακονίας. Ματθ. 10:4; Μάρκ. 3:19; Λουκ. 6:16;

18 Αυτός πράγματι, λοιπόν, απόχτησε χωράφι από το μισθό της αδικίας και, αφού έπεσε μπρούμυτα, έσκασε στη μέση και ξεχύθηκαν όλα τα σπλάχνα του. 2Σαμ. 17:23; Ματθ. 27:5;

19 Και γνωστό έγινε σε όλους όσοι κατοικούν στην Ιερουσαλήμ, ώστε να κληθεί το χωράφι εκείνο στη δική τους διάλεκτο “Ακελδαμάχ”, τουτέστι “Χωράφι Αίματος”. Ματθ. 27:8;

20 Γιατί είναι γραμμένο στο βιβλίο των Ψαλμών: Ας γίνει η έπαυλή του έρημη και ας μην υπάρχει αυτός που κατοικεί σ’ αυτήν, και: Την επισκοπή του ας τη λάβει άλλος. Ψαλ. 69:25; Ψαλ. 109:8;

21 Πρέπει, λοιπόν, από τους άντρες που μας συνόδεψαν καθόλο το χρόνο που εισήλθε και εξήλθε μεταξύ μας ο Κύριος Ιησούς, Πράξ. 6:3;

22 όταν άρχισε από το βάφτισμα του Ιωάννη ως την ημέρα που αναλήφτηκε από εμάς, ένας από αυτούς να γίνει μαζί μας μάρτυρας της ανάστασής του». Πράξ. 1:9;

23 Και έστησαν δύο για να διαλέξουν: τον Ιωσήφ που καλείται Βαρσαβάς, ο οποίος επικλήθηκε Ιούστος, και το Ματθία. Πράξ. 6:6;

24 Και αφού προσευχήθηκαν, είπαν: «Εσύ Κύριε, καρδιογνώστη όλων, ανάδειξε αυτόν που εξέλεξες, έναν από τούτους τους δύο, 1Σαμ. 16:17; 1Χρ. 28:9; 1Χρ. 29:17; Ψαλ. 7:9; Ιερ. 11:20; Ιερ. 17:10; Ιερ. 20:12; Πράξ. 15:8; Αποκ. 2:23;

25 για να λάβει τη θέση αυτής της διακονίας και της αποστολής από την οποία ξέκλινε ο Ιούδας, για να πορευτεί στον τόπο που διάλεξε το δικό του».

26 Και έδωσαν κλήρους γι’ αυτούς και έπεσε ο κλήρος στο Ματθία και συγκαταριθμήθηκε μαζί με τους έντεκα αποστόλους.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 17:1-26, 28/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 17:1-26 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 17

1 Αυτά λάλησε ο Ιησούς και, αφού σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε: «Πατέρα, έχει έρθει η ώρα. Δόξασε τον Υιό σου, για να δοξάσει ο Υιός εσένα, Ιωάν. 12:23; Ιωάν. 13:32;

2 καθώς του έδωσες εξουσία σε κάθε σάρκα, ώστε σε όλους αυτούς που του έχεις δώσει να δώσει σ’ αυτούς ζωή αιώνια. Ψαλ. 8:6; Ματθ. 11:27; Ματθ. 28:18; Λουκ. 10:22; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 5:27; 1Κορ. 15:25; Φιλ. 2:10; Εβρ. 2:8;

3 Και αυτή είναι η αιώνια ζωή: το να γνωρίζουν εσένα, το μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό. Ησ. 53:11; Ιερ. 9:23;

4 Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη, αφού τελείωσα το έργο που μου έχεις δώσει να κάνω. Ιωάν. 4:34; Ιωάν. 13:32; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 19:30;

5 Και τώρα δόξασέ με εσύ, Πατέρα, κοντά στον εαυτό σου με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να υπάρχει ο κόσμος. Ιωάν. 1:1-2; Ιωάν. 10:30; Ιωάν. 14:9;

6 Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους που μου έδωσες από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και σ’ εμένα τους έδωσες και το λόγο σου τον έχουν τηρήσει.

7 Τώρα έχουν γνωρίσει ότι όλα όσα μου έχεις δώσει είναι από εσένα.

8 Γιατί τα λόγια που μου έδωσες τους τα έχω δώσει, και αυτοί τα έλαβαν και γνώρισαν αληθινά ότι εξήλθα από εσένα, και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες. Ιωάν. 16:27;

Η δόξα του Θεού

Η λέξη δόξα προέρχεται από την αρχαία ελληνική δοκώ που σημαίνει βλέπω κάτι γι’ αυτό που πραγματικά είναι . Ο Ιησούς λοιπόν έδειξε τον Θεό στους ανθρώπους, τον χαραχτήρα της αγάπης και του ελέους του, γι’ αυτό που πραγματικά είναι. Τώρα έφτασε η ώρα να φανερωθεί  ο ίδιος του γι’ αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ως γιος του παντοκράτορα Θεού. Αποκαλύπτεται λοιπόν στους ανθρώπους, μέσω της σταυρικής του θυσίας και της αναστάσεως του και την εξουσία που του χάρισε ο Θεός να σώσει τους ανθρώπους ( αποκατάσταση της σχέσης τους με τον Θεό) και να τους χαρίσει το δώρο της αιώνιας ζωής.

Και επειδή μέσα στους αιώνες έχει παρεξηγηθεί η έννοια του παραδείσου ο Ιησούς φροντίζει να ξεκαθαρίσει πως ζωή στον παράδεισο δεν είναι άλλη, από την ζωή με τον Θεό Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Μια τέτοια ζωή υπερβαίνει και υπερέχει απ’ οτιδήποτε θα μπορούσε ο άνθρωπος ποτέ να φανταστεί ή να ζητήσει.

Στο χωρίο 5 μου κάνει εντύπωση πως ο Ιησούς δεν ζητά από τον Θεό περισσότερη δόξα απ’ αυτή που είχε πριν κατέβει κάτω στην γη (ενσάρκωση). Ο Τέλειος Θεός έγινε τέλειος άνθρωπος και φανέρωσε την τέλεια αγάπη του Θεού σε όλους τους ανθρώπους. Γι’ αυτή του την αυτοθυσία δεν ζητά κανένα αντάλλαγμα ή κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη είχε όταν  ήταν το βασιλόπουλο του ουρανού. ΌΧΙ. Η τέλεια αγάπη δεν ζητά αντάλλαγμα ! Η τέλεια αγάπη του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού φανερώνεται στο ότι ενώ είχε όλη την δόξα ως Θεός ( δεν του έλειπε απολύτως τίποτα) αποφασίζει με μόνο κίνητρο του το δικό μας καλό και την δικιά μας σωτηρία να γίνει ταπεινός άνθρωπος και μάλιστα να υπομείνει τον δικό μας σκληρό Σταυρό.

Όταν λέμε λοιπόν ότι αγαπάμε ας θυμόμαστε την αγάπη του Χριστού και να ζητάμε και εμείς να αγαπάμε όχι με αντάλλαγμα ούτε επειδή έχουμε κάτι εμείς ανάγκη.

9 Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έχεις δώσει, επειδή είναι δικοί σου.

10 Και όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου δικά μου, και έχω δοξαστεί μέσω αυτών. Ιωάν. 16:15;

11 Και δεν είμαι πια στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι προς εσένα. Πατέρα άγιε, τήρησέ τους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς.

12 Όταν ήμουν μαζί τους, εγώ τους τηρούσα στο όνομά σου [αυτούς] που μου έχεις δώσει, και τους φύλαξα, και κανείς από αυτούς δε χάθηκε παρά μόνο ο γιος της απώλειας, για να εκπληρωθεί η Γραφή. Ψαλ. 109:8; Ησ. 8:18; Ιωάν. 6:39; Ιωάν. 10:28; Ιωάν. 18:9; Εβρ. 2:13;

13 Τώρα, όμως, προς εσένα έρχομαι, και αυτά τα λαλώ μέσα στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά τη δική μου ολοκληρωμένη μέσα τους.

14 Εγώ τους έχω δώσει το λόγο σου, και ο κόσμος τούς μίσησε, γιατί δεν είναι από τον κόσμο καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο. Ιωάν. 15:19;

15 Δεν παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις από τον Πονηρό.

16 Από τον κόσμο δεν είναι καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.

17 Αγίασέ τους μέσω της αλήθειας· ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια. Ιωάν. 8:40;

18 Καθώς εμένα απέστειλες στον κόσμο κι εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο. Ιωάν. 20:21;

19 Και για χάρη τους εγώ αγιάζω τον εαυτό μου, για να είναι και αυτοί αγιασμένοι μέσα στην αλήθεια. 1Κορ. 1:2; 1Κορ. 1:30; 1Θεσ. 4:7;

20 Και δεν παρακαλώ γι’ αυτούς μόνο, αλλά και για εκείνους που πιστεύουν μέσω του λόγου τους σ’ εμένα:

21 να είναι όλοι ένα, καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι μέσα μου κι εγώ μέσα σου, έτσι και αυτοί να είναι [ένα] μέσα μας, για να πιστεύει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες. Ιωάν. 10:38; Ιωάν. 14:11; Γαλ. 3:28;

22 Κι εγώ τη δόξα που μου έχεις δώσει τους την έχω δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς είμαστε ένα.

23 Εγώ μέσα τους κι εσύ μέσα μου, για να είναι τελειοποιημένοι σε ένα, ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και ότι τους αγάπησες καθώς εμένα αγάπησες.

24 Πατέρα, αυτοί που μου έχεις δώσει, θέλω όπου είμαι εγώ κι εκείνοι να είναι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου που μου έχεις δώσει, γιατί με αγάπησες πριν από τη δημιουργία του κόσμου. Ιωάν. 12:26; Ιωάν. 14:3;

25 Πατέρα δίκαιε, αν και ο κόσμος δε σε γνώρισε, εγώ όμως σε γνώρισα, και αυτοί γνώρισαν ότι εσύ με απέστειλες. Ιωάν. 15:21; Ιωάν. 16:3; Ιωάν. 16:27; Ιωάν. 17:8;

26 Και γνώρισα σ’ αυτούς το όνομά σου και θα τους το γνωρίζω, για να είναι η αγάπη με την οποία με αγάπησες μέσα τους κι εγώ να είμαι μέσα τους».

Η προσευχή του Χριστού για τους μαθητές του.

Η προσευχή του Χριστού για τους μαθητές του είναι ακόμα απόδειξη αληθινής αγάπης.  Πόσοι από εμάς αντιμέτωποι με σκληρές δοκιμασίες και θλίψεις έχουμε το κουράγιο να προσευχηθούμε για άλλους; Μέχρι την τελευταία του πνοή ο Ιησούς είχε στο μυαλό τους αγαπημένους του μαθητές! Νοιάζεται πρωτίστα για την πνευματική τους υγεία γιατί ξέρει πως αυτό έχει σημασία περισσότερο από κάθε τι άλλο στην ζωή. Νοιάζεται για την χαρά τους  ακόμα και όταν αυτός δεν είναι παρόν (13). Νοιάζεται για τον αγιασμό τους (να ξεχωρίζουν από τον κόσμο) γιατί αυτό θα τους προφυλάξει από τον πραγματικό τους εχθρό στην ζωή, όχι τον διωγμό και τις θλίψεις αλλά τον Διάβολο(14-19).  Ο Χριστός στην προσευχή του δεν περιορίζεται στους τότε πιστούς αλλά βλέπει με την ίδια αγάπη τους πιστούς στο μέλλον, αυτούς που δεν είχαν ακόμα γεννηθεί αλλά ισότιμα αγαπούσε. Ο Θεός δεν περιορίζεται στον χρόνο γι’ αυτό οι πιστοί του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος μπορούν και είναι για αυτόν αγαπητοί. Τέτοια είναι η αγάπη του Χριστού ώστε υπόσχεται σε κάθε πιστό την δόξα που του χάρισε ο Θεός πατέρας. Αυτό και αν είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Ο ενσαρκωμένος Θεός φανερώνεται μέσα στην ζωή των πιστών που των αγαπούν γι’ αυτό που πραγματικά είναι – δηλαδή μεταφέρει στον κάθε πιστό την αληθινή εικόνα του χαραχτήρα και της αγάπης του. Μπορούμε λοιπόν να καυχόμαστε σ’ αυτή την αγάπη και την δύναμη για να ζήσουμε την σπουδαία ζωή που ο Θεός προόρισε για μας.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 16:1-33, 27/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 16:1-33 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 16

1 Αυτά σας τα έχω πει για να μη σκανδαλιστείτε.

2 Αποσυνάγωγους θα σας κάνουν. Και όχι μόνο, αλλά έρχεται ώρα που καθένας ο οποίος σας θανατώσει να νομίσει ότι προσφέρει λατρεία στο Θεό. Ιωάν. 9:22; Ιωάν. 9:34; Ιωάν. 12:42;

3 Και αυτά θα τα κάνουν, επειδή δε γνώρισαν τον Πατέρα ούτε εμένα. Ιωάν. 15:21; 1Κορ. 2:8;

4 Αλλά σας έχω μιλήσει αυτά, για να τα θυμάστε ότι εγώ σας τα είπα, όταν έρθει η ώρα τους». «Αυτά, όμως, από την αρχή δε σας τα είπα, γιατί ήμουν μαζί σας. Ιωάν. 13:19; Ιωάν. 14:29;

5 Αλλά τώρα πηγαίνω προς εκείνον που με έστειλε, και κανείς από εσάς δε με ρωτά: “Πού πηγαίνεις”;

6 Αλλά επειδή αυτά σας έχω πει, η λύπη έχει γεμίσει την καρδιά σας.

7 Αλλά εγώ την αλήθεια σας λέω: συμφέρει σ’ εσάς εγώ να φύγω. Γιατί, αν δε φύγω, ο Παράκλητος δε θα έρθει προς εσάς· αν όμως πορευτώ, θα τον στείλω προς εσάς. Λουκ. 24:49; Ιωάν. 14:26; Ιωάν. 15:26;

Διαβάζοντας τα  λόγια του Χριστού στην σημερινή περικοπή θα έλεγε κανείς ότι γίνεται αγγελιοφόρος κακών νέων. Οι μαθητές και οι ακόλουθοι του Χριστού θα πρέπει να σύντομα να τον αποχωριστούν, πολλοί θα γίνουν αποσυνάγωγοι και  άλλοι θα σκοτωθούν. Κάτω από τέτοιες άσχημες καταστάσεις τα νέα γι’ αυτούς που αγαπούν και ακολουθούν τον Χριστό γίνονται χαρμόσυνα και ελπιδοφόρα.  Ο Ιησούς θα πέθαινε σύντομα αλλά με την ανάσταση του θα χάριζε ζωή σε εκείνους που τον εμπιστεύονται, διωγμός και ανθρώπινες ταλαιπωρίες θα έδινα την θέση τους στις απύθμενες ευλογίες  που χαρίζει το Άγιο Πνεύμα στην ζωή του πιστού, και η απειλή του  θανάτου θα φάνταζε μικρή και ασήμαντη μπροστά στην υπόσχεση του ουρανού.  Ο Θεός είναι ο καλός Πατέρας κάθε πιστού γι’ αυτό όταν επιτρέπει άσχημες καταστάσεις στην ζωή του το κάνει μόνο με την προοπτική να του δώσει κάτι καλύτερο και σπουδαιότερο από αυτό που ήδη έχει. Δεν αρέσκεται ο καλός Θεός στο να ταλαιπωρεί τα παιδιά του αλλά θα χρησιμοποιήσει κάθε μέσο ( ακόμα και αν μας φαίνεται οδυνηρό) για να μας ανυψώσει και να μας αυξήσει στην αγάπη και το Πνεύμα του. 

8 Και όταν έρθει, Εκείνος θα ελέγξει τον κόσμο για αμαρτία και για δικαιοσύνη και για κρίση.

9 Αφενός για αμαρτία, επειδή δεν πιστεύουν σ’ εμένα.

10 Αφετέρου για δικαιοσύνη, επειδή πηγαίνω προς τον Πατέρα και δε θα με βλέπετε πια.

11 Και για κρίση, επειδή ο άρχοντας του κόσμου τούτου έχει κριθεί. Ιωάν. 12:31; Ιωάν. 14:30; Εφεσ. 2:2; Κολ. 2:15;

12 Ακόμη πολλά έχω να σας λέω, αλλά δε δύναστε να τα βαστάζετε τώρα.

13 Όταν όμως έρθει Εκείνος, το Πνεύμα της αλήθειας, θα σας οδηγήσει σε όλη την αλήθεια. Γιατί δε θα μιλήσει από τον εαυτό του, αλλά όσα ακούσει θα μιλήσει και τα ερχόμενα θα σας αναγγέλλει. Ιωάν. 12:49; Ιωάν. 14:26;

14 Εκείνος εμένα θα δοξάσει, γιατί από το δικό μου θα λαβαίνει και θα σας αναγγέλλει.

15 Όλα όσα έχει ο Πατέρας είναι δικά μου· γι’ αυτό είπα ότι από το δικό μου λαβαίνει και θα σας αναγγέλλει». Ιωάν. 17:10;

 Στο χωρίο 8 βλέπουμε πως το Άγιο Πνεύμα διδάσκει τους πιστούς:

• ότι ουδείς αναμάρτητος αλλά ότι αμαρτία είναι η  απιστία στο έργο της αγάπης του Χριστού
• η δικαιοσύνη του Θεού που είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός
• η κρίση του Θεού  έπεσε πάνω στον Χριστό ώστε ο εχθρός του ανθρώπου, ο διάβολος να καταδικαστεί και να ηττηθεί για πάντα
• πολλές άλλες πνευματικές αλήθειες ικανές να ελευθερώσουν και να ανορθώσουν τον πιστό. 

16 «Σε λίγο χρόνο και δε θα με βλέπετε πια, και πάλι σε λίγο χρόνο και θα με δείτε». Ιωάν. 7:33;

17 Είπαν, λοιπόν, μερικοί από τους μαθητές του μεταξύ τους: «Τι σημαίνει αυτό που μας λέει: “Σε λίγο χρόνο και δε θα με βλέπετε πια, και πάλι σε λίγο χρόνο και θα με δείτε”; Και: “Επειδή πηγαίνω προς τον Πατέρα”;»

18 Έλεγαν λοιπόν: «Τι σημαίνει αυτό που λέει, το: “Σε λίγο χρόνο”; Δεν ξέρουμε τι μιλά».

19 Κατάλαβε ο Ιησούς ότι ήθελαν να τον ρωτούν και τους είπε: «Γι’ αυτό συζητάτε μεταξύ σας, επειδή είπα: “Σε λίγο χρόνο και δε θα με βλέπετε πια, και πάλι σε λίγο χρόνο και θα με δείτε”;

20 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω ότι θα κλάψετε και θα θρηνήσετε εσείς, ενώ ο κόσμος θα χαρεί. Εσείς θα λυπηθείτε, αλλά η λύπη σας θα γίνει χαρά.

21 Η γυναίκα όταν γεννά έχει λύπη, γιατί ήρθε η ώρα της. Όταν όμως γεννήσει το παιδί, δε θυμάται πια τη θλίψη από τη χαρά, γιατί γεννήθηκε άνθρωπος στον κόσμο. Ησ. 26:17;

22 Και εσείς, λοιπόν, τώρα βέβαια έχετε λύπη. Πάλι όμως θα σας δω, και θα χαρεί η καρδιά σας, και τη χαρά σας κανένας δεν την αφαιρεί από εσάς. Ιωάν. 20:20;

23 Και εκείνη την ημέρα εμένα δε θα ρωτήσετε τίποτα. Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν κάτι ζητήσετε από τον Πατέρα στο όνομά μου, θα σας το δώσει. Ιερ. 29:12; Ματθ. 7:7; Ματθ. 21:22; Μάρκ. 11:24; Λουκ. 11:9; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 15:17; Ιακ. 1:5; 1Ιωάν. 3:22; 1Ιωάν. 5:14;

24 Ως τώρα δε ζητήσατε τίποτα στο όνομά μου. Ζητάτε και θα παίρνετε, για να είναι η χαρά σας ολοκληρωμένη».

Σκοπός του Θεού λοιπόν είναι να μας δώσει χαρά, τέτοια χαρά που κανείς και τίποτα δεν μπορεί να μας κλέψει. Χαρά που δεν βασίζεται στην τύχη στις καταστάσεις και τους άλλους ανθρώπους αλλά χαρά που μένει αιώνια.  Αν αναγνωρίζαμε την καλοσύνη και την αγάπη που τρέφει για μας ο ουράνιος πατέρας δεν θα αφήναμε την πίκρα και την απογοήτευση ούτε λεπτό στην ζωή μας. Κάθε τι που μας συμβαίνει έχει τον σκοπό του στην ζωή μας φτάνει μέσα στο κάθε τι να βλέπουμε την αγάπη του Θεού που ζητά να μας ανυψώσει και την οδηγία του Αγίου Πνεύματος που μας βοηθά να σταθούμε και να αντιμετωπίσουμε τα πάντα. Η λύπη τότε μετατρέπεται σε χαρά, η απογοήτευση σε ελπίδα, ο πόνος σε ευλογημένο καρπό, και η ελλείψεις σε αφθονία.

25 «Αυτά σας τα έχω πει παραβολικά. Έρχεται ώρα που δε θα σας μιλήσω πια παραβολικά, αλλά με παρρησία για τον Πατέρα θα σας αναγγείλω.

26 Κατ’ εκείνη την ημέρα θα ζητήσετε στο όνομά μου, και δε σας λέω ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα για σας.

27 Γιατί ο ίδιος ο Πατέρας σάς αγαπά, επειδή εσείς έχετε αγαπήσει εμένα και έχετε πιστέψει ότι εγώ εξήλθα από το Θεό. Ιωάν. 17:8;

28 Εξήλθα από τον Πατέρα και έχω έρθει στον κόσμο· πάλι αφήνω τον κόσμο και πορεύομαι προς τον Πατέρα». Ιωάν. 13:3;

29 Λένε οι μαθητές του: «Δες, τώρα με παρρησία μιλάς και δε λες καμιά παραβολή.

30 Τώρα ξέρουμε ότι ξέρεις τα πάντα και δεν έχεις ανάγκη κάποιος να σε ρωτά. Γι’ αυτό πιστεύουμε ότι εξήλθες από το Θεό». Ιωάν. 21:17;

31 Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Τώρα πιστεύετε;

32 Ιδού, έρχεται ώρα και μάλιστα έχει έρθει, για να σκορπιστείτε καθένας στις ιδιωτικές του υποθέσεις κι εμένα να αφήσετε μόνο. Αλλά δεν είμαι μόνος, γιατί ο Πατέρας είναι μαζί μου. Ζαχ. 13:7; Ματθ. 26:31; Μάρκ. 14:27; Ιωάν. 8:29; Ιωάν. 14:10;

33 Αυτά σας τα έχω πει, για να έχετε ειρήνη ενωμένοι με εμένα. Μέσα στον κόσμο θα έχετε θλίψη· αλλά θαρρεύετε, εγώ έχω νικήσει τον κόσμο». Ησ. 9:6; Ιωάν. 14:27; Ρωμ. 5:1; Εφεσ. 2:13; Κολ. 1:20;

Τι όμορφη υπόσχεση αγάπης μας δίνει κλείνοντας το κεφάλαιο αυτό ο Ιησούς Χριστός. Στον κόσμο αυτό θα έχουμε προβλήματα ( και αυτό είναι αλήθεια για όλους μας) αλλά ο Ιησούς Χριστός νίκησε τον κόσμο, τα  προβλήματα, τις θλίψεις και μαζί του είμαστε ένδοξοι νικητές της ζωής. Σίγουρα δεν μπορώ να ξέρω το δικό σου πρόβλημα αγαπητέ αναγνώστη αλλά ξέρω αυτόν που δίνει αυτή την σπουδαία υπόσχεση. Προσωπική μου επιλογή είναι να στηριχτώ και σταθώ με όλες μου τις δυνάμεις σ’ αυτήν.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 13:1-30, 23/05/2013,  

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 13:1-30 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 13

1 Και πριν από την εορτή του Πάσχα, ξέροντας ο Ιησούς ότι ήρθε η ώρα του να φύγει από τον κόσμο τούτο και να πάει προς τον Πατέρα, αγάπησε τους δικούς του που ήταν στον κόσμο και ολοκληρωτικά τους αγάπησε. Ματθ. 26:2; Μάρκ. 14:1; Λουκ. 22:1;

2 Και ενώ γινόταν το δείπνο, όταν ο Διάβολος ήδη είχε βάλει στην καρδιά του Ιούδα, του γιου του Σίμωνα του Ισκαριώτη, να τον παραδώσει, Λουκ. 22:3; Ιωάν. 13:27;

3 επειδή ήξερε ο Ιησούς ότι όλα του τα έδωσε ο Πατέρας στα χέρια του και ότι από το Θεό εξήλθε και προς το Θεό πηγαίνει, Ματθ. 11:27; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 16:28;

4 σηκώνεται από το δείπνο και θέτει κάπου τα εξωτερικά του ρούχα και, αφού έλαβε μια πετσέτα, έζωσε γύρω τον εαυτό του.

5 Έπειτα βάζει νερό στο νιπτήρα και άρχισε να νίβει τα πόδια των μαθητών του και να τα σκουπίζει με την πετσέτα που ήταν γύρω ζωσμένος.

6 Έρχεται λοιπόν προς το Σίμωνα Πέτρο. Εκείνος του λέει: «Κύριε, εσύ μου νίβεις τα πόδια;»

7 Αποκρίθηκε ο Ιησούς και του είπε: «Αυτό που εγώ κάνω εσύ δεν το ξέρεις τώρα· θα το καταλάβεις όμως μετά από αυτά». Ματθ. 3:14;

8 Του λέει ο Πέτρος: «Δε θα μου νίψεις τα πόδια στον αιώνα». Του αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Αν δε σε νίψω, δεν έχεις μέρος μαζί μου».

9 Του λέει ο Σίμωνας Πέτρος: «Κύριε, τότε όχι τα πόδια μου μόνο, αλλά και τα χέρια και το κεφάλι».

10 Του λέει ο Ιησούς: «Ο λουσμένος δεν έχει ανάγκη παρά μόνο τα πόδια να νίψει, γιατί αλλιώς είναι καθαρός όλος. Και εσείς είστε καθαροί, αλλά όχι όλοι». Ιωάν. 15:3;

11 Επειδή ήξερε εκείνον που θα τον παράδινε, γι’ αυτό είπε: «Δεν είστε όλοι καθαροί». Ιωάν. 6:64;

12 Όταν λοιπόν ένιψε τα πόδια τους και έλαβε τα ρούχα του και κάθισε πάλι, για να φάει, τους είπε: «Καταλαβαίνετε τι σας έχω κάνει;

13 Εσείς με φωνάζετε, “ο Δάσκαλος” και “ο Κύριος”, και καλά λέτε, γιατί είμαι. Ματθ. 23:8; Ματθ. 23:10; 1Κορ. 8:6; 1Κορ. 12:3; Φιλ. 2:11;

14 Αν λοιπόν εγώ σας ένιψα τα πόδια, ο Κύριος και ο Δάσκαλος, και εσείς οφείλετε να νίβετε τα πόδια ο ένας στον άλλο. Γαλ. 6:1-2;

15 Γιατί σας έδωσα παράδειγμα, για να κάνετε και εσείς καθώς εγώ σας έκανα. 1Πέτ. 2:21; 1Ιωάν. 2:6;

16 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, δεν υπάρχει δούλος μεγαλύτερος από τον Κύριό του ούτε απόστολος μεγαλύτερος από εκείνον που τον έστειλε. Ματθ. 10:24; Λουκ. 6:40; Ιωάν. 15:20;

17 Αν ξέρετε αυτά, είστε μακάριοι αν τα κάνετε.

Διαβάστε επίσης το  άρθροΤο μυστικό δείπνο. Ο Ιωάννης στην περικοπή του για το μυστικό δείπνο μας εξιστορεί  την ανορθόδοξη πρωτοβουλία του Ιησού να σκύψει και να πλύνει τα πόδια των μαθητών του. Ποιος δάσκαλος πλένει τα πόδια των μαθητών του, ποιος διευθυντής πλένει τα πόδια των υπαλλήλων του ή ποιος ηγέτης πλένει τα πόδια αυτών που των ακολουθούν; Ο Ιησούς Χριστός δίδασκε πάντα επαναστατικά μηνύματα με τα λόγια και τις πράξεις του. Διδάσκει λοιπόν ότι για να είσαι πραγματικά ηγέτης πρέπει να είσαι υπηρέτης και αν αγαπάς αληθινά πρέπει να μάθεις την αυτοθυσία. Ξέρει ποιος είναι και δεν απειλείτε από την γνώμη και την αντίληψη που οι άλλοι έχουν γι’ αυτόν (14). Ο Πέτρος πολύ σωστά αρνείται να δεχτεί από τον Ιησού να του πλύνει τα πόδια του αντιλαμβανόμενος την αναξιότητα του μπροστά στον Θεό. Ο Ιησούς όμως του δίνει να καταλάβει πως δεν αρκεί ο άνθρωπος να συνειδητοποιήσει την αμαρτωλότητα του αλλά θα πρέπει να δεχτεί την αγάπη του Χριστού που δωρεάν του προσφέρεται. Έτσι, θα σωθεί από την καταδίκη της αμαρτίας ( είναι καθαρός) και το μόνο που του μένει είναι να πλένει μοναχά τα πόδια του. Αυτός ο καθαρισμός συμβολίζει την πνευματική συντήρηση που κάθε πιστός οφείλει να κάνει με την προσευχή, την εξομολόγηση και την έμπρακτη αγάπη του  για τον Θεό. Ο Καθαρισμός αυτός είναι απαραίτητος για πνευματικές νίκες και καρπό στην ζωή του αλλά δεν εξυπηρετεί τον ολοκληρωτικό καθαρισμό του ( πνευματική σωτηρία από την καταδίκη της αμαρτίας).

18 Δε λέω για όλους σας· εγώ ξέρω ποιους εξέλεξα. Αλλά θα γίνει ό,τι γίνει, για να εκπληρωθεί η Γραφή: Αυτός που μου τρώει τον άρτο σήκωσε εναντίον μου τη φτέρνα του. Ψαλ. 41:9; Ματθ. 26:23; 1Ιωάν. 2:19;

19 Από τώρα σας το λέω προτού να γίνει, για να πιστέψετε, όταν γίνει, ότι Εγώ Είμαι. Ιωάν. 14:29; Ιωάν. 16:4;

20 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν στείλω κάποιον, εκείνος που τον δέχεται δέχεται εμένα. Και εκείνος που δέχεται εμένα δέχεται αυτόν που με έστειλε». Ματθ. 10:40; Λουκ. 10:16;

21 Αφού είπε αυτά ο Ιησούς, ταράχτηκε στο πνεύμα του και μαρτύρησε και είπε: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, ένας από εσάς θα με προδώσει». Ματθ. 26:21; Μάρκ. 14:18; Λουκ. 22:21; Πράξ. 1:17; 1Ιωάν. 2:19;

22 Έβλεπαν ο ένας τον άλλο οι μαθητές και απορούσαν για ποιον το λέει.

23 Ήταν ξαπλωμένος για να φάει ένας από τους μαθητές του μέσα στην αγκαλιά του Ιησού, αυτός που τον αγαπούσε ο Ιησούς. Ιωάν. 20:2; Ιωάν. 21:7; Ιωάν. 21:20;

24 Γνέφει τότε σ’ αυτόν ο Σίμωνας Πέτρος, να ρωτήσει να μάθει ποιος μπορούσε να είναι αυτός για τον οποίο το λέει.

25 Έτσι, λοιπόν, έπεσε εκείνος πάνω στο στήθος του Ιησού και του λέει: «Κύριε, ποιος είναι;»

26 Αποκρίνεται ο Ιησούς: «Είναι εκείνος για τον οποίο εγώ θα βουτήξω το ψωμί στο φαγητό και θα του το δώσω». Αφού βούτηξε λοιπόν το ψωμί, το λαβαίνει και το δίνει στον Ιούδα, το γιο του Σίμωνα του Ισκαριώτη.

27 Και μετά το ψωμί, τότε εισήλθε σ’ εκείνον ο Σατανάς. Του λέει λοιπόν ο Ιησούς: «Αυτό που θέλεις να κάνεις, κάνε το πιο γρήγορα».

28 Αυτό, όμως, κανείς δεν το κατάλαβε από εκείνους που κάθονταν για να φάνε, γιατί του το είπε.

29 Μερικοί μάλιστα νόμιζαν, επειδή το ταμείο είχε ο Ιούδας, ότι του είπε ο Ιησούς: “Αγόρασε όσα έχουμε ανάγκη στην εορτή” ή στους φτωχούς να δώσει κάτι. Ιωάν. 12:6;

30 Όταν έλαβε λοιπόν το ψωμί, εκείνος εξήλθε ευθύς· και ήταν νύχτα.

Πόσο επικίνδυνη και καταστροφική είναι αλήθεια η συνειδητή αμαρτία. Η εκ προ μελέτης ανυπακοή προς τον Θεό παρομοιάζεται στον λόγο του Θεού με ένα άνθρωπο που κτυπάει σε καρφιά. Μια τέτοια στάση ζωής δείχνει την διαβολή του εχθρού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Ο άνθρωπος τότε καταντά έρμαιο των επιθυμιών και  φόβων του που τον οδηγούν στην αυτό-καταστροφή του. Προσοχή λοιπό – ας μένουμε μακριά από την συνειδητή ανυπακοή προς το Άγιο Πνεύμα του Θεού!

Ο Ιούδας ήταν ένας από τους μαθητές του Ιησού και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να δει από πρώτο χέρι την αγάπη του Χριστού για τους ανθρώπους. Ήταν μάρτυρας των θαυμάτων του, μαθητής όλων των διδασκαλιών του, γεύτηκε την καλοσύνη την αγάπη και την υπομονή του. Παρόλα αυτά δεν άφησε τον Θεό να αγγίξει την καρδιά του αλλά επίμονα και εκούσια ακολούθησε τα ψέματα του εχθρού που τον παρέσυραν στην αυτό-καταστροφή του. Ήταν ένας άνθρωπος που ασχολείτο με τα πνευματικά ειδάλλως δεν θα ήταν στην συντροφιά του Ιησού και μάλιστα σε βαθμό που είχε θυσιάσει τον χρόνο , την καλοπέραση ακόμα και την ασφάλεια του.  Αλλά όλα αυτά τα είχε κάνει με λάθος κίνητρα αφήνοντας συνεχώς εκτεθειμένη την καρδιά του σε κακές συνήθειες ( αφού όπως αναφέρεται συνήθιζε να κλέβει από το ταμείο των μαθητών) και σκληρύνοντας την ώστε να μένει ασυγκίνητη μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού.  Βλέπουμε τον Ιησού σε μια ύστατη προσπάθεια να τον συνεφέρει να ξεσκεπάζει τις διαβολικές του σκέψεις  πράγμα που θα έπρεπε να τον κάνει να ντραπεί και να μετανοήσει . Όμως είχε αφήσει την καρδιά του να σκληρύνει σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και τότε παραμένει αμετανόητος ακολουθώντας το σατανικό σχέδιο που έβαλε ο εχθρός στην καρδιά του.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 11:55-12:19, 21/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 12:1-12, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

55 Ήταν τότε κοντά το Πάσχα των Ιουδαίων, και ανέβηκαν πολλοί στα Ιεροσόλυμα από τη χώρα πριν από το Πάσχα, για να εξαγνίσουν τους εαυτούς τους.

56 Ζητούσαν, λοιπόν, τον Ιησού και έλεγαν μεταξύ τους μέσα στο ναό καθώς είχαν σταθεί: «Τι νομίζετε; Δε θα έρθει στην εορτή;» Ιωάν. 7:11;

57 Είχαν δώσει μάλιστα οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι εντολές, ώστε, αν κάποιος μάθει πού είναι, να στείλει μήνυμα, για να τον πιάσουν.

Ιωάννης 12

1 Ο Ιησούς, λοιπόν, έξι ημέρες πριν από το Πάσχα ήρθε στη Βηθανία όπου ήταν ο Λάζαρος, τον οποίο έγειρε από τους νεκρούς ο Ιησούς. Ματθ. 26:6; Μάρκ. 14:3; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 11:2;

2 Έκαναν τότε σ’ αυτόν δείπνο εκεί και η Μάρθα διακονούσε, ενώ ο Λάζαρος ήταν ένας από εκείνους που ξάπλωναν, για να φάνε μαζί του.

3 Τότε η Μαρία, αφού έλαβε περίπου μισό κιλό υγρό πολύτιμο μύρο νάρδου, άλειψε τα πόδια του Ιησού και σκούπισε με τις τρίχες των μαλλιών της τα πόδια του. Έτσι η οικία γέμισε από την οσμή του μύρου.

4 Λέει όμως ο Ιούδας ο Ισκαριώτης, ένας από τους μαθητές του, αυτός που έμελλε να τον παραδώσει:

5 «Γιατί τούτο το μύρο δεν πουλήθηκε για τριακόσια δηνάρια και δε δόθηκε στους φτωχούς;» Μάρκ. 14:5;

6 Και είπε αυτό, όχι επειδή τον έμελε για τους φτωχούς, αλλά γιατί ήταν κλέφτης και, επειδή είχε το ταμείο, βάσταζε αυτά που έβαζαν μέσα. Ιωάν. 13:29;

7 Είπε τότε ο Ιησούς: «Άφησέ την, για να φροντίσει αυτό για την ημέρα του ενταφιασμού μου. Μάρκ. 14:8;

8 Γιατί τους φτωχούς πάντοτε τους έχετε μαζί σας, εμένα όμως δε με έχετε πάντοτε». Δευτ. 15:11; Ματθ. 26:11; Μάρκ. 14:7;

9 Πολύ πλήθος από τους Ιουδαίους έμαθε, λοιπόν, ότι είναι εκεί, και ήρθαν όχι μόνο για τον Ιησού, αλλά για να δουν και το Λάζαρο που τον έγειρε από τους νεκρούς. Ιωάν. 11:44;

10 Αποφάσισαν τότε οι αρχιερείς να σκοτώσουν και το Λάζαρο,

11 επειδή πολλοί από τους Ιουδαίους πήγαιναν γι’ αυτόν και πίστευαν στον Ιησού.

12 Την επόμενη ημέρα το πολύ πλήθος που ήρθε στην εορτή, όταν άκουσαν ότι ο Ιησούς έρχεται στα Ιεροσόλυμα, Ματθ. 21:8; Μάρκ. 11:8; Λουκ. 19:36;

13 έλαβαν τα βάγια των φοινίκων και εξήλθαν σε προϋπάντησή του και φώναζαν: «Ωσαννά! Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ!» Και: «Ο βασιλ, άς του Ισραήλ!» Ψαλ. 118:26;

14 Αφού βρήκε λοιπόν ο Ιησούς ένα γαϊδουράκι, κάθισε πάνω του καθώς είναι γραμμένο:

15 Μη φοβάσαι, θυγατέρα Σιών. Ιδού, ο βασιλιάς σου έρχεται καθισμένος πάνω σε πουλάρι όνου. Ησ. 62:11; Ζαχ. 9:9; Ματθ. 21:5;

16 Αυτά δεν τα κατάλαβαν οι μαθητές του στην αρχή, αλλά όταν δοξάστηκε ο Ιησούς, τότε θυμήθηκαν ότι αυτά ήταν γραμμένα γι’ αυτόν και ότι αυτά του έκαναν.

17 Το πλήθος, λοιπόν, που ήταν μαζί του, όταν φώναξε το Λάζαρο έξω από το μνήμα και τον έγειρε από τους νεκρούς, έδινε μαρτυρία γι’ αυτό.

18 Γι’ αυτό και τον προϋπάντησε το πλήθος, επειδή άκουσαν πως είχε κάνει αυτό το θαυματουργικό σημείο.

19 Οι Φαρισαίοι, λοιπόν, είπαν μεταξύ τους: «Βλέπετε ότι δεν είστε ωφέλιμοι σε τίποτα· να, ο κόσμος έφυγε πίσω του». Ιωάν. 11:47;

Τα σχόλια για το σημερινό ανάγνωσμα στο άρθρο Η είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 11:1-57, 16/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 11:1-57, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 11

1 Ήταν τότε κάποιος που ασθενούσε, ο Λάζαρος από τη Βηθανία, από το χωριό της Μαρίας και της Μάρθας της αδελφής της.

2 Και ήταν η Μαρία εκείνη που άλειψε τον Κύριο με μύρο και σκούπισε τα πόδια του με τις τρίχες των μαλλιών της, της οποίας ο αδελφός τηςο Λάζαρος ασθενούσε. Ματθ. 26:6; Μάρκ. 14:3; Λουκ. 7:37; Ιωάν. 12:3;

3 Απέστειλαν ανθρώπους, λοιπόν, οι αδελφές προς αυτόν και έλεγαν: «Κύριε, δες, αυτός που αγαπάς ασθενεί».

4 Όταν το άκουσε τότε ο Ιησούς, είπε: «Αυτή η ασθένεια δεν είναι για θάνατο, αλλά για τη δόξα του Θεού, για να δοξασθεί ο Υιός του Θεού μέσω αυτής». Ιωάν. 9:13; Ιωάν. 11:40;

5 Μάλιστα ο Ιησούς αγαπούσε τη Μάρθα και την αδελφή της και το Λάζαρο.

6 Μόλις λοιπόν άκουσε ότι ασθενεί, τότε έμεινε στον τόπο όπου ήταν δύο ημέρες.

7 Έπειτα, μετά από αυτό, λέει στους μαθητές: «Ας πηγαίνουμε στην Ιουδαία πάλι».

8 Του λένε οι μαθητές: «Ραβί, τώρα ζητούσαν να σε λιθοβολήσουν οι Ιουδαίοι, και πάλι πηγαίνεις εκεί;» Ιωάν. 8:59; Ιωάν. 10:31;

9 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Δεν είναι δώδεκα οι ώρες της ημέρας; Αν κάποιος περπατά την ημέρα, δε σκοντάφτει, γιατί το φως του κόσμου τούτου βλέπει.

10 Αν όμως κάποιος περπατά τη νύχτα, σκοντάφτει, γιατί το φως δεν είναι με αυτόν».

11 Αυτά είπε, και μετά από αυτό τους λέει: «Ο Λάζαρος ο φίλος μας έχει κοιμηθεί, αλλά πορεύομαι για να τον ξυπνήσω». Ματθ. 9:24; Μάρκ. 5:39; Λουκ. 8:52;

12 Του είπαν λοιπόν οι μαθητές: «Κύριε, αν έχει κοιμηθεί, θα σωθεί».

13 Ο Ιησούς όμως είχε μιλήσει για το θάνατό του. Ενώ εκείνοι νόμισαν ότι μιλάει για την κοίμηση του ύπνου.

14 Τότε λοιπόν τους είπε ο Ιησούς καθαρά: «Ο Λάζαρος πέθανε,

15 και χαίρομαι για σας, για να πιστέψετε, επειδή δεν ήμουν εκεί. Αλλά ας πηγαίνουμε προς αυτόν».

16 Είπε τότε ο Θωμάς, ο λεγόμενος Δίδυμος, στους συμμαθητές του: «Ας πηγαίνουμε κι εμείς να πεθάνουμε μαζί του».

17 Όταν ήρθε λοιπόν ο Ιησούς, τον βρήκε ήδη τέσσερις ημέρες να έχει στο μνήμα.

18 Και η Βηθανία ήταν κοντά στα Ιεροσόλυμα σε απόσταση μικρότερη από τρία χιλιόμετρα.

19 Και πολλοί από τους Ιουδαίους είχαν έρθει προς τη Μάρθα και τη Μαρία, για να τις παρηγορήσουν για τον αδελφό τους.

20 Η Μάρθα, λοιπόν, μόλις άκουσε ότι ο Ιησούς έρχεται, τον προϋπάντησε, αλλά η Μαρία καθόταν μέσα στον οίκο.

21 Είπε τότε η Μάρθα προς τον Ιησού: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδελφός μου.

22 Αλλά και τώρα ξέρω ότι όσα ζητήσεις από το Θεό, θα σου τα δώσει ο Θεός».

23 Της λέει ο Ιησούς: «Θα αναστηθεί ο αδελφός σου».

24 Του λέει η Μάρθα: «Ξέρω ότι θα αναστηθεί κατά την ανάσταση, την έσχατη ημέρα». Δαν. 12:2; Λουκ. 14:14; Ιωάν. 5:29;

25 Της είπε ο Ιησούς: «Εγώ είμαι η ανάσταση και η ζωή. Όποιος πιστεύει σ’ εμένα κι αν πεθάνει θα ζήσει, Ιωάν. 1:4; Ιωάν. 3:16; Ιωάν. 3:36; Ιωάν. 5:24; Ιωάν. 6:47; Ιωάν. 14:6; 1Ιωάν. 5:10;

26 και καθένας που ζει και πιστεύει σ’ εμένα δε θα πεθάνει στον αιώνα. Το πιστεύεις αυτό;» Ιωάν. 6:51;

27 Του λέει: «Ναι, Κύριε. Εγώ έχω πιστέψει ότι εσύ είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού, ο ερχόμενος στον κόσμο». Ματθ. 16:16; Μάρκ. 8:29; Λουκ. 9:20; Ιωάν. 6:69;

28 Και όταν είπε αυτό, έφυγε και φώναξε τη Μαρία την αδελφή της κρυφά και της είπε: «Ο δάσκαλος είναι εδώ και σε φωνάζει».

29 Εκείνη τότε, μόλις το άκουσε, σηκώθηκε γρήγορα και ερχόταν προς αυτόν.

30 Ακόμα, λοιπόν, ο Ιησούς δεν είχε έρθει στο χωριό, αλλά ήταν ακόμα στον τόπο όπου τον προϋπάντησε η Μάρθα.

31 Οι Ιουδαίοι, τότε, που ήταν μαζί της στην οικία και την παρηγορούσαν, όταν είδαν τη Μαρία ότι γρήγορα σηκώθηκε και εξήλθε, την ακολούθησαν, επειδή νόμισαν ότι πηγαίνει στο μνήμα, για να κλάψει εκεί.

32 Η Μαρία, λοιπόν, μόλις ήρθε εκεί όπου ήταν ο Ιησούς, όταν τον είδε, έπεσε μπροστά στα πόδια του και του λέει: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα μου πέθαινε ο αδελφός».

33 Ο Ιησούς, τότε, καθώς την είδε να κλαίει και τους Ιουδαίους που ήρθαν μαζί της να κλαίνε, αναστέναξε στο πνεύμα του και ταράχτηκε

34 και είπε: «Πού τον έχετε θέσει;» Του λένε: «Κύριε, έλα και δες».

35 Δάκρυσε ο Ιησούς. Λουκ. 19:41;

36 Έλεγαν λοιπόν οι Ιουδαίοι: «Δες πώς τον αγαπούσε».

37 Μερικοί όμως από αυτούς είπαν: «Δεν μπορούσε αυτός, που άνοιξε τα μάτια του τυφλού, να κάνει ώστε και αυτός να μην πεθάνει;» Ιωάν. 9:6;

38 Ο Ιησούς, λοιπόν, πάλι αφού αναστέναξε μέσα του, έρχεται στο μνήμα. Και εκείνο ήταν σπήλαιο, και ένας λίθος βρισκόταν πάνω του στην είσοδο.

39 Λέει ο Ιησούς: «Σηκώστε το λίθο». Του λέει η αδελφή του πεθαμένου, η Μάρθα: «Κύριε, ήδη μυρίζει, γιατί είναι η τέταρτη ημέρα που πέθανε».

40 Της λέει ο Ιησούς: «Δε σου είπα ότι, αν πιστέψεις, θα δεις τη δόξα του Θεού;»

41 Σήκωσαν λοιπόν το λίθο. Τότε ο Ιησούς σήκωσε τους οφθαλμούς του επάνω και είπε: «Πατέρα, σε ευχαριστώ γιατί με άκουσες.

42 Εγώ βέβαια ήξερα ότι πάντα με ακούς, αλλά για το πλήθος που έχει σταθεί γύρω το είπα, για να πιστέψουν ότι εσύ με απέστειλες». Ιωάν. 12:30;

43 Και αφού είπε αυτά, με μεγάλη φωνή κραύγασε: «Λάζαρε, βγες έξω».

44 Εξήλθε τότε ο πεθαμένος, έχοντας δεμένα τα πόδια του και τα χέρια του με επιδέσμους, και το πρόσωπό του ήταν περιδεμένο με μαντίλι. Τους λέει ο Ιησούς: «Λύστε τον και αφήστε τον να φύγει». Ιωάν. 20:7;

45 Πολλοί λοιπόν από τους Ιουδαίους που ήρθαν προς τη Μαρία και είδαν όσα έκανε πίστεψαν σ’ αυτόν.

46 Μερικοί όμως από αυτούς έφυγαν και πήγαν προς τους Φαρισαίους και τους είπαν αυτά που έκανε ο Ιησούς.

47 Συγκάλεσαν τότε οι αρχιερείς και οι Φαρισαίοι συνέδριο, και έλεγαν: «Τι κάνουμε, επειδή αυτός ο άνθρωπος κάνει πολλά θαυματουργικά σημεία; Ψαλ. 2:2; Ματθ. 26:3; Μάρκ. 14:1; Λουκ. 22:2; Ιωάν. 12:19; Πράξ. 4:27;

48 Αν τον αφήσουμε έτσι, όλοι θα πιστέψουν σ’ αυτόν, και θα έρθουν οι Ρωμαίοι και θα μας πάρουν και τον τόπο και το έθνος μας».

49 Ένας τότε από αυτούς, ο Καϊάφας, που ήταν αρχιερέας του έτους εκείνου, τους είπε: «Εσείς δεν ξέρετε τίποτα,

50 ούτε συλλογίζεστε ότι σας συμφέρει να πεθάνει ένας άνθρωπος υπέρ του λαού και να μη χαθεί όλο το έθνος». Ιωάν. 18:14;

51 Αυτό, όμως, από τον εαυτό του δεν το είπε, αλλά, επειδή ήταν αρχιερέας του έτους εκείνου, προφήτεψε ότι έμελλε ο Ιησούς να πεθάνει υπέρ του έθνους,

52 και όχι υπέρ του ισραηλιτικού έθνους μόνο, αλλά και για να συνάξει τα τέκνα του Θεού τα διασκορπισμένα σε ένα. Εφεσ. 2:14-16;

53 Από εκείνη λοιπόν την ημέρα αποφάσισαν να τον σκοτώσουν.

54 Έτσι ο Ιησούς δεν περπατούσε πια δημόσια μεταξύ των Ιουδαίων, αλλά έφυγε από εκεί και πήγε στην περιοχή που είναι κοντά στην έρημο, σε μια πόλη που λέγεται Εφραίμ, κι εκεί έμεινε μαζί με τους μαθητές του.

Τα σχόλια για το σημερινό ανάγνωσμα μπορείτε να τα βρείτε στο άρθρο ανάσταση του Λαζάρου

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 9:1-41, 17/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 9:1-41, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 9

Εκ γενετής τυφλός – Θεραπεία!

1 Και περπατώντας εκεί κοντά είδε έναν άνθρωπο τυφλό εκ γενετής.

2 Και τον ρώτησαν οι μαθητές του, λέγοντας: «Ραβί, ποιος αμάρτησε, αυτός ή οι γονείς του, ώστε να γεννηθεί τυφλός;»

3 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Ούτε αυτός αμάρτησε ούτε οι γονείς του. Αλλά για να φανερωθούν τα έργα του Θεού σ’ αυτόν, Ιωάν. 11:4;

4 εμείς πρέπει να κάνουμε τα έργα εκείνου που με έστειλε ωσότου είναι ημέρα. Έρχεται νύχτα που κανείς δε δύναται να εργάζεται. Ιωάν. 5:19;

5 Όσο είμαι στον κόσμο, είμαι φως του κόσμου». Ησ. 42:6; Λουκ. 2:32; Ιωάν. 1:9; Ιωάν. 8:12; Ιωάν. 12:35; Ιωάν. 12:46; Πράξ. 13:47;

6 Αφού είπε αυτά, έφτυσε χάμω και έκανε πηλό από το πτύελο και επέχρισε τον πηλό στα μάτια του Μάρκ. 8:23;

7 και του είπε: «Πήγαινε, νίψου στην κολυμπήθρα του Σιλωάμ» (που ερμηνεύεται, “Αποσταλμένος”). Έφυγε, λοιπόν, και νίφτηκε και ήρθε βλέποντας.

8 Οι γείτονες, τότε, και εκείνοι που τον έβλεπαν προηγουμένως ότι ήταν ζητιάνος έλεγαν: «Αυτός δεν είναι εκείνος που καθόταν και ζητιάνευε;» Πράξ. 3:2;

9 Άλλοι έλεγαν: «Αυτός είναι». Άλλοι έλεγαν: «Όχι, αλλά είναι όμοιος με αυτόν». Εκείνος έλεγε: «Εγώ είμαι».

10 Τον ρωτούσαν λοιπόν: «Πώς τότε σου ανοίχτηκαν τα μάτια;»

11 Εκείνος αποκρίθηκε: «Ο άνθρωπος που λέγεται Ιησούς έκανε πηλό και μου επέχρισε τα μάτια και μου είπε: “Πήγαινε στο Σιλωάμ και νίψου”. Όταν πήγα λοιπόν και νίφτηκα, βρήκα το φως μου».

12 Τότε του είπαν: «Πού είναι εκείνος;» Τους λέει: «Δεν ξέρω».

Μην κρίνεις για να μην κριθείς

13 Φέρνουν αυτόν προς τους Φαρισαίους, τον άλλοτε τυφλό.

14 Ήταν τότε Σάββατο η ημέρα κατά την οποία ο Ιησούς έκανε τον πηλό και του άνοιξε τα μάτια. Ματθ. 12:1; Μάρκ. 2:23; Λουκ. 6:1; Ιωάν. 5:9;

15 Πάλι λοιπόν τον ρωτούσαν και οι Φαρισαίοι πώς βρήκε το φως του. Εκείνος τους είπε: «Πηλό μου έθεσε πάνω στα μάτια, και νίφτηκα και βλέπω».

16 Έλεγαν τότε μερικοί από τους Φαρισαίους: «Δεν είναι από το Θεό αυτός ο άνθρωπος, γιατί το Σάββατο δεν τηρεί». Άλλοι όμως έλεγαν: «Πώς δύναται άνθρωπος αμαρτωλός να κάνει τέτοια θαυματουργικά σημεία;» Και υπήρχε σχίσμα ανάμεσά τους. Ιωάν. 3:2; Ιωάν. 7:12; Ιωάν. 9:33; Ιωάν. 10:19;

17 Λένε τότε πάλι στον τυφλό: «Εσύ τι λες γι’ αυτόν, επειδή σου άνοιξε τα μάτια;» Εκείνος είπε: «Είναι προφήτης». Λουκ. 7:16; Λουκ. 24:19; Ιωάν. 4:19; Ιωάν. 6:14;

18 Δεν πίστεψαν, λοιπόν, οι Ιουδαίοι γι’ αυτόν ότι ήταν τυφλός και βρήκε το φως του, ωσότου φώναξαν τους γονείς αυτού που βρήκε το φως του

19 και τους ρώτησαν: «Αυτός είναι ο γιος σας, που εσείς λέτε ότι γεννήθηκε τυφλός; Πώς λοιπόν βλέπει τώρα;»

20 Αποκρίθηκαν τότε οι γονείς του και είπαν: «Ξέρουμε ότι αυτός είναι ο γιος μας και ότι γεννήθηκε τυφλός.

21 Πώς όμως τώρα βλέπει δεν ξέρουμε, ή ποιος του άνοιξε τα μάτια εμείς δεν ξέρουμε. Αυτόν ρωτήστε, έχει ώριμη ηλικία, αυτός θα μιλήσει για τον εαυτό του».

22 Αυτά είπαν οι γονείς του, επειδή φοβούνταν τους Ιουδαίους άρχοντες. Γιατί ήδη είχαν συμφωνήσει οι Ιουδαίοι άρχοντες, αν κάποιος τον ομολογήσει Χριστό, να γίνει αποσυνάγωγος. Ιωάν. 7:13; Ιωάν. 12:42;

23 Γι’ αυτό οι γονείς του είπαν: «Έχει ώριμη ηλικία, αυτόν επερωτήστε».

24 Φώναξαν λοιπόν για δεύτερη φορά τον άνθρωπο που ήταν τυφλός και του είπαν: «Δώσε δόξα στο Θεό· εμείς ξέρουμε ότι αυτός ο άνθρωπος είναι αμαρτωλός». Ιησ. 7:19;

25 Εκείνος τότε αποκρίθηκε: «Αν είναι αμαρτωλός, δεν ξέρω· ένα ξέρω, ότι ενώ ήμουν τυφλός τώρα βλέπω».

26 Είπαν λοιπόν σ’ αυτόν: «Τι σου έκανε; Πώς σου άνοιξε τα μάτια;»

27 Αποκρίθηκε σ’ αυτούς: «Σας το είπα ήδη και δεν ακούσατε· γιατί πάλι θέλετε να ακούτε; Μήπως κι εσείς θέλετε να γίνετε μαθητές του;»

28 Τότε τον έβρισαν και του είπαν: «Εσύ είσαι μαθητής εκείνου, εμείς όμως είμαστε μαθητές του Μωυσή.

29 Εμείς ξέρουμε ότι στο Μωυσή έχει μιλήσει ο Θεός, αλλά αυτός δεν ξέρουμε από πού είναι».

30 Αποκρίθηκε ο άνθρωπος και τους είπε: «Σ’ αυτό βρίσκεται πράγματι το θαυμαστό σημείο: εσείς δεν ξέρετε από πού είναι, και όμως μου άνοιξε τα μάτια.

31 Ξέρουμε ότι αμαρτωλούς ο Θεός δεν ακούει, αλλά αν κάποιος είναι θεοσεβής και το θέλημά του κάνει, αυτόν ακούει. Παρ. 15:29; Παρ. 28:9; Ησ. 1:15; Μιχ. 3:4;

32 Από την αρχή του αιώνα δεν ακούστηκε ότι κάποιος άνοιξε τα μάτια σ’ έναν που έχει γεννηθεί τυφλός.

33 Αν δεν ήταν αυτός από το Θεό, δε θα μπορούσε να κάνει τίποτα».

34 Αποκρίθηκαν και του είπαν: «Εσύ γεννήθηκες όλος μέσα σε αμαρτίες, κι εσύ διδάσκεις εμάς;» Και τον πέταξαν έξω.

35 Άκουσε ο Ιησούς ότι τον πέταξαν έξω και, αφού τον βρήκε, του είπε: «Εσύ πιστεύεις στον Υιό του ανθρώπου;»

36 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Και ποιος είναι, Κύριε, για να πιστέψω σ’ αυτόν;»

37 Του είπε ο Ιησούς: «Και τον έχεις δει, και αυτός που μιλάει μαζί σου, εκείνος είναι». Ιωάν. 4:26;

38 Αυτός είπε: «Πιστεύω, Κύριε». Και τον προσκύνησε.

39 Τότε είπε ο Ιησούς: «Για καταδίκη εγώ ήρθα στον κόσμο τούτο, για να βλέπουν όσοι δε βλέπουν και να γίνουν τυφλοί όσοι βλέπουν». Ματθ. 13:13; Ιωάν. 3:17; Ιωάν. 12:47;

40 Άκουσαν μερικοί από τους Φαρισαίους αυτά, όσοι ήταν μαζί του, και του είπαν: «Μήπως κι εμείς είμαστε τυφλοί;»

41 Ο Ιησούς τούς απάντησε: «Αν ήσασταν τυφλοί, δε θα είχατε αμαρτία. Τώρα όμως λέτε: “Βλέπουμε”. Η αμαρτία σας μένει».

Το κακό φέρνει κακό. Ότι σπείρεις θα θερίσεις. Αυτή είναι μια σπουδαία αλήθεια η οποία προειδοποιεί τους ανθρώπους ώστε να είναι προσεκτικοί στο πως διαχειρίζονται την ελευθερία που τους έδωσε ο Θεός. Είναι αλήθεια λοιπόν πως διάφορες άσχημες καταστάσεις στην ζωή μας είναι αποτέλεσμα των κακών μας επιλογών!  Αυτός ο πνευματικός νόμος είναι φυσικό επακόλουθο της ελευθερίας που χάρισε ο Θεός στους ανθρώπους. Είσαι ελεύθερος να κάνεις το καλό ή το  κακό αλλά ότι σπείρεις θα θερίσεις.  Με αυτά κατά νου οι μαθητές του Ιησού  συμπεραίνουν  πως για να γεννηθεί τυφλός κάποιος άνθρωπος  πολύ πιθανόν οι γονείς να έχουν αμαρτήσει.  Και πάλι, εδώ υπάρχει αλήθεια γιατί πολλές φορές ο άνθρωπος καλείται να πληρώσει για τις λανθασμένες επιλογές κάποιων συνανθρώπων του. Παιδιά για τις λανθασμένες επιλογές των γονιών, γονείς για τις λανθασμένες επιλογές των παιδιών τους, πολίτες για τις λανθασμένες επιλογές της κυβέρνησης ( π.χ. η πρόσφατη οικονομική κρίση), υπάλληλοι για τις λανθασμένες επιλογές του εργοδότη τους  κ.λ.π. Βλέπουμε τους Φαρισαίους στο χωρίο 34 βασισμένοι σ’ αυτές τις αλήθειες να προχωρούν ένα βήμα πάρα πέρα και να περνάνε κρίση πάνω στον εκ γενετής τυφλό.

Ο Χριστός λοιπόν με αφορμή την ερώτηση των μαθητών του φανερώνει την λυτρωτική απάντηση σε αυτό το δύσκολο ερώτημα της ζωής. Η αρρώστια αυτού του ανθρώπου δεν ήρθε σ’ αυτόν επειδή αυτός ή οι γονείς του αμάρτησαν! Διαβάζοντας κάτι τέτοιο μπορεί κάποιος λανθασμένα να συμπεράνει ότι αυτοί οι άνθρωποι  ήταν δίκαιοι και χωρίς αμαρτία μπροστά στον Θεό. Αλoίμονο όμως, γιατί πάντες ήμαρτον και στερούνται της δόξας του Θεού ή όποιος λέει ότι δεν έχει αμαρτία είναι ψεύτης. Τι μπορούμε να πούμε λοιπόν γι’ αυτό ; Γιατί αυτός ο άνθρωπος να γεννηθεί εκ γενετής τυφλός και κάποιος άλλος όχι; Σίγουρα σε όλους μας άξιζε να γεννηθούμε εκ γενετής τυφλοί …. γιατί λοιπόν αυτός και όχι εγώ ;  Κάποιες φορές πιστεύω αξίζει ο άνθρωπος να παραδίνεται στην μάχη του με την λογική του.  Εκεί βρίσκει εφαρμογή η πίστη σε ένα Θεό που οι βουλές του δεν είναι βουλές μας και οι σκέψεις του δεν είναι σκέψεις μας. Μέσα στην ανεξήγητη κατάσταση στην οποία μπορεί να ζεις σήμερα, αν αναγνωρίσεις την καλοσύνη και την αγάπη του Θεού, αν εμπιστευτείς τις βουλές του και τα σχέδια του τότε το αποτέλεσμα θα είναι ένδοξο και λαμπρό και σίγουρα σπουδαιότερο και ανώτερο απ’ αυτό που θα ζούσες αν δεν είχες περάσει μέσα από το πρόβλημα αυτό. Ας προφυλάξουμε λοιπόν τον εαυτό μας από την άδικη κρίση των Φαρισαίων  (μην κρίνεις για να μην κριθείς) και με αγάπη, πίστη και προσευχή ας υποστηρίξουμε ο ένας τον άλλο μέσα στα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. 

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 8:31-59, 16/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 8:31-59, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 8

Είσαι σκλάβος ή ελεύθερος;

31 Ο Ιησούς, λοιπόν, έλεγε προς τους Ιουδαίους που είχαν πιστέψει σ’ αυτόν: «Αν εσείς μείνετε στο λόγο το δικό μου, είστε αληθινά μαθητές μου,

32 και θα γνωρίσετε την αλήθεια, και η αλήθεια θα σας ελευθερώσει». Ρωμ. 6:18; Γαλ. 5:1; 1Πέτ. 2:16;

33 Έλαβαν το λόγο και είπαν προς αυτόν: «Σπέρμα του Αβραάμ είμαστε και σε κανέναν δεν έχουμε γίνει δούλοι ποτέ ως τώρα. Πώς εσύ λες: “Ελεύθεροι θα γίνετε”;» Ματθ. 3:9;

34 Τους αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω ότι καθένας που κάνει την αμαρτία είναι δούλος της αμαρτίας. Ρωμ. 6:20; 2Πέτ. 2:19;

35 Και ο δούλος δε μένει μέσα στην οικία στον αιώνα. Ο γιος μένει στον αιώνα.

36 Αν λοιπόν σας ελευθερώσει ο Υιός, όντως θα είστε ελεύθεροι. Ρωμ. 8:2;

Σε ένα κόσμο που θεωρεί την αμαρτία ελευθερία ο Ιησούς Χριστός προειδοποιεί ότι καθ’ ένας που κάνει την αμαρτία γίνεται δούλος της.  Είναι αλήθεια πως η αμαρτία είναι γλυκιά και πως αυτή η γλυκύτητα της καταντά εθιστικά καταστροφική. Πόσοι άνθρωποι αλήθεια καταστράφηκαν από μέσα στην ιδέα των ελεύθερων σεξουαλικών σχέσεων, στα ναρκωτικά, στην κλεψιά και το ψέμα! Ο Ιησούς προσφέρει την λύση, ουσιαστικός γίνεται ο ίδιος του η λύση προσφέροντας την πολυπόθητη ελευθερία στον ανθρώπινο γένος. Καθ’ ένας λοιπόν που πιστεύει στην αγάπη και το έλεος του όπως φανερώθηκαν έμπρακτα στον σταυρό του Γολγοθά γίνεται μέτοχος της αλήθειας, μιας αλήθειας απελευθερωτικής που σηκώνει τον βαρύ ζυγό της αμαρτίας από τον άνθρωπο.

Διάλεξε:  αλήθεια ή ψέμα!

37 Ξέρω ότι είστε σπέρμα του Αβραάμ· αλλά ζητάτε να με σκοτώσετε, γιατί ο λόγος ο δικός μου δε χωρά μέσα σας.

38 Εγώ μιλώ γι’ αυτά που έχω δει από τον Πατέρα. Κι εσείς, λοιπόν, κάνετε αυτά που ακούσατε από τον πατέρα [σας]». Ιωάν. 3:11; Ιωάν. 7:16; Ιωάν. 12:49; Ιωάν. 14:10; Ιωάν. 14:24;

39 Αποκρίθηκαν και του είπαν: «Ο πατέρας μας είναι ο Αβραάμ». Τους λέει ο Ιησούς: «Αν ήσασταν τέκνα του Αβραάμ, θα κάνατε τα έργα του Αβραάμ. Ρωμ. 2:28; Ρωμ. 9:7;

40 Αλλά τώρα ζητάτε να με σκοτώσετε, έναν άνθρωπο που σας έχω μιλήσει την αλήθεια που άκουσα από το Θεό· αυτό ο Αβραάμ δεν το έκανε. Ιωάν. 17:17;

41 Εσείς κάνετε τα έργα του πατέρα σας». Είπαν λοιπόν σ’ αυτόν: «Εμείς δεν έχουμε γεννηθεί από πορνεία. Έναν Πατέρα έχουμε: το Θεό».

42 Τους είπε ο Ιησούς: «Αν ο Θεός ήταν Πατέρας σας, θα αγαπούσατε εμένα, γιατί εγώ από το Θεό εξήλθα και έχω έρθει. Επειδή, επίσης, δεν έχω έρθει από τον εαυτό μου, αλλά εκείνος με απέστειλε. Ιωάν. 5:43; Ιωάν. 7:29;

43 Γιατί δεν καταλαβαίνετε τη λαλιά τη δική μου; Επειδή δε δύναστε να ακούτε το λόγο το δικό μου!

44 Εσείς είστε από τον πατέρα σας, το Διάβολο, και τις επιθυμίες του πατέρα σας θέλετε να κάνετε. Εκείνος ήταν ανθρωποκτόνος από την αρχή και δεν έχει σταθεί στην αλήθεια, γιατί δεν υπάρχει αλήθεια μέσα του. Όταν λαλεί το ψεύδος, από τα δικά του λαλεί, γιατί είναι ψεύτης και ο πατέρας του ψεύδους. Γέν. 3:1; 2Κορ. 11:3; 1Ιωάν. 3:8; Ιούδ. 1:6;

45 Εγώ, όμως, επειδή λέω την αλήθεια, δε με πιστεύετε.

46 Ποιος από εσάς με ελέγχει για αμαρτία; Αν λέω αλήθεια, γιατί εσείς δε με πιστεύετε;

47 Όποιος είναι από το Θεό ακούει τα λόγια του Θεού. Γι’ αυτό εσείς δεν ακούτε: γιατί δεν είστε από το Θεό». Ιωάν. 6:37; Ιωάν. 10:26-27; 1Ιωάν. 4:6;

48 Οι Ιουδαίοι έλαβαν το λόγο και του είπαν: «Εμείς δε λέμε καλά ότι εσύ είσαι Σαμαρείτης και έχεις δαιμόνιο; Ιωάν. 7:20; Ιωάν. 10:20;

49 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Εγώ δεν έχω δαιμόνιο, αλλά τιμώ τον Πατέρα μου ενώ εσείς με ατιμάζετε.Ιωάν. 7:18;

50 Εγώ όμως δε ζητώ τη δόξα μου· υπάρχει αυτός που τη ζητά και κρίνει.

51 Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, αν κάποιος τηρήσει το δικό μου λόγο, δε θα δει θάνατο στον αιώνα». Ιωάν. 5:24; Ιωάν. 11:25;

52 Είπαν λοιπόν σ’ αυτόν οι Ιουδαίοι: «Τώρα έχουμε καταλάβει ότι έχεις δαιμόνιο. Ο Αβραάμ πέθανε, και οι προφήτες, κι εσύ λες: “Αν κάποιος τηρήσει το λόγο μου, δε θα γευτεί θάνατο στον αιώνα”.

53 Μήπως εσύ είσαι μεγαλύτερος από τον πατέρα μας τον Αβραάμ, που πέθανε; Και οι προφήτες πέθαναν. Ποιον κάνεις τον εαυτό σου;» Εβρ. 11:13;

54 Αποκρίθηκε ο Ιησούς: «Αν εγώ δοξάσω τον εαυτό μου, η δόξα μου δεν είναι τίποτα. Είναι ο Πατέρας μου που με δοξάζει, για τον οποίο εσείς λέτε: “Είναι Θεός μας”.

55 Αλλά δεν τον έχετε γνωρίσει, εγώ όμως τον ξέρω. Κι αν πω ότι δεν τον ξέρω, θα είμαι όμοιος μ’ εσάς ψεύτης. Αλλά τον ξέρω και τηρώ το λόγο του.

56 Ο Αβραάμ ο πατέρας σας αγαλλίασε, επιθυμώντας να δει την ημέρα τη δική μου, και την είδε και χάρηκε». Γέν. 17:17; Λουκ. 10:24; Εβρ. 11:13;

57 Είπαν λοιπόν οι Ιουδαίοι προς αυτόν: «Ακόμα δεν έχεις συμπληρώσει πενήντα έτη, και έχεις δει τον Αβραάμ;»

58 Τους είπε ο Ιησούς: «Αλήθεια, αλήθεια σας λέω, πριν υπάρξει ο Αβραάμ Εγώ Είμαι».

59 Σήκωσαν τότε λίθους, για να τους ρίξουν πάνω του. Ο Ιησούς όμως κρύφτηκε και εξήλθε από το ναό. Λουκ. 4:29; Ιωάν. 10:31; Ιωάν. 10:39; Ιωάν. 11:8;

Ο Χριστός λέει την αλήθεια αλλά οι πνευματικοί ηγέτες της εποχής τον αρνούνται. Ο Ιησούς δεν διστάζει να καταδικάσει τα έργα τους αποκαλύπτοντας τον διαβολικό χαραχτήρα τους.  Είναι φορές που πρέπει να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους, χωρίς ενδοιασμούς και περιστροφές.  Αυτό είναι πολύ δύσκολο ιδιαίτερα όταν αυτοί στους οποίους απευθυνόμαστε εμφανίζονται κυρίαρχοι και δυναμικοί. Η αλήθεια όμως την οποία διαλέγει ο Ιησούς Χριστός να διακηρύξει είναι πιο δυνατή από τις απειλές και τον φόβο της εξουσίας.  Είναι καλό να εξετάζουμε τον εαυτό μας για να δούμε αν  ο λόγος του Χριστού χωρά στην καρδιά μας ή αν επίμονα και υπερήφανα επιμένουμε στις δικές μας απόψεις και ιδέες.  Ο εγωισμός των Φαρισαίων τους στερεί την απελευθερωτική αλήθεια που προσφέρει ο Χριστός και  η κατά μέτωπο επίθεση του Ιησού δεν είναι παρά μια ύστατη προσπάθεια να τους συνεφέρει αποκαλύπτοντας όλη την αλήθεια.

Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 8:21-30, 15/05/2013

Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 8:21-30, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ιωάννης 8

21 Είπε λοιπόν πάλι σ’ αυτούς: «Εγώ πηγαίνω και θα με ζητήσετε, αλλά θα πεθάνετε μέσα στην αμαρτία σας. Όπου εγώ πηγαίνω, εσείς δε δύναστε να έρθετε». Ιωάν. 7:34; Ιωάν. 13:33;

22 Έλεγαν τότε οι Ιουδαίοι: «Μήπως θα αυτοκτονήσει, επειδή λέει: “Όπου εγώ πηγαίνω εσείς δε δύναστε να έρθετε”;»

23 Επίσης τους έλεγε: «Εσείς είστε από τα κάτω, εγώ είμαι από τα πάνω. Εσείς είστε από τούτο τον κόσμο, εγώ δεν είμαι από τούτο τον κόσμο. Ιωάν. 3:31;

24 Σας είπα, λοιπόν, ότι θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας. Γιατί, αν δεν πιστέψετε ότι Εγώ Είμαι, θα πεθάνετε μέσα στις αμαρτίες σας». Ιωάν. 8:21;

25 Έλεγαν λοιπόν σ’ αυτόν: «Εσύ ποιος είσαι;». Τους απάντησε ο Ιησούς: «Είμαι από την αρχή, αυτό που επίσης σας λέω τώρα.

26 Πολλά έχω να λέω και να κρίνω για σας. Αλλά εκείνος που με έστειλε είναι αληθινός, κι εγώ, όσα άκουσα από αυτόν, αυτά μιλώ στον κόσμο». Ιωάν. 7:28; Ιωάν. 15:15; Ρωμ. 3:4;

27 Δεν κατάλαβαν ότι τους έλεγε για τον Πατέρα.

28 Ο Ιησούς, λοιπόν, τους είπε: «Όταν υψώσετε τον Υιό του ανθρώπου, τότε θα γνωρίσετε ότι Εγώ Είμαι, και ότι από τον εαυτό μου δεν κάνω τίποτα, αλλά καθώς με δίδαξε ο Πατέρας, αυτά λέω. Αρ. 21:9; 2Βασ. 18:4; Ιωάν. 3:11; Ιωάν. 3:14; Ιωάν. 7:16; Ιωάν. 12:32; Ιωάν. 12:49; Ιωάν. 14:10; Ιωάν. 14:24;

29 Και αυτός που με έστειλε είναι μαζί μου. Δε με άφησε μόνο, γιατί εγώ κάνω πάντοτε τα αρεστά σ’ αυτόν». Ιωάν. 14:10; Ιωάν. 16:32;

30 Ενώ αυτός μιλούσε αυτά, πολλοί πίστεψαν σ’ αυτόν. Ιωάν. 7:31;

Εμείς αλήθεια από ποιο κόσμο είμαστε; Αν ο κόσμος μας είναι ο πάνω τότε όλες οι σκοτούρες, το άγχος και οι μέριμνες του κόσμου τούτου (ο κάτω κόσμος) θα φαίνονται ασήμαντες μπροστά στην προοπτική του ουρανού(23). Ζούμε στον κάτω κόσμο αλλά δεν πρέπει αυτός να μας εξουσιάζει. Πολλές φορές αφήνουμε να μας  συνεπαίρνει η καθημερινότητα και να μας παρασέρνει το περιβάλλον μας στις φροντίδες και το άγχος του κάτω κόσμου! Πρέπει ο κάθε πιστός να προστατεύεται καθημερινά από αυτό το φρόνιμα και ο τρόπος για να το πετύχει αυτό είναι να μένει σε στενή σχέση και επικοινωνία με τον Θεό. Προσευχή, μελέτη του άγιου λόγου του, συναναστροφή με άλλους πιστούς δεν είναι παρά μόνο μερικά από τα όπλα του πιστού ενάντια στο φρόνιμα του κόσμου. Αξίζει να σημειώσουμε πως το φρόνιμα αυτό κρύβει τον Ιησού Χριστό. Οι Φαρισαίοι οι οποίοι εξουσιάζονταν απ’ αυτό δεν μπορούν να δουν την Θεότητα αλλά ούτε και την αγάπη του Θεού στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού(25). Αυτό που χαρακτηρίζει τον άνθρωπο που έχει ελευθερωθεί από τον κάτω κόσμο και ανήκει στον πάνω (τον ουράνιο) είναι το προσωπικό του άφημα στον Θεό. Δεν εξουσιάζει πια ο ίδιος την ζωή του καθώς δεν κάνει τίποτα από τον εαυτό του αλλά είναι τέτοια η σχέση του με τον Θεό που καθώς αυτός τον διδάσκει και τον οδηγεί αυτά λέει και κάνει(28). Σε τέτοια σχέση μαζί του μας καλεί ο Θεός με την υπόσχεση ότι πάντα θα είναι δίπλα μας βοηθός και προστάτης μας(29).