Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 18:1-17, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

18

1 Έλεγε μάλιστα μια παραβολή σ’ αυτούς για το ότι πρέπει πάντοτε να προσεύχονται και να μην κουράζονται, Ρωμ. 12:12; Εφεσ. 6:18; Κολ. 4:2; 1Θεσ. 5:17;

2 λέγοντας: «Κάποιος κριτής ήταν σε κάποια πόλη, που το Θεό δε φοβόταν και που άνθρωπο δεν ντρεπόταν.

3 Και μια χήρα ήταν στην πόλη εκείνη και ερχόταν προς αυτόν λέγοντας: “Δώσε μου το δίκιο μου από τον αντίδικό μου”.

4 Αλλά δεν ήθελε να το κάνει για μεγάλο χρονικό διάστημα. Μετά όμως από αυτά είπε μέσα του: “Αν και το Θεό δε φοβάμαι ούτε άνθρωπο ντρέπομαι,

5 επειδή όμως με κουράζει αυτή η χήρα, θα της δώσω το δίκιο της, για να μην έρχεται συνεχώς να με ‘γρονθοκοπεί’ ως το τέλος της υπόθεσής της”.

6 Είπε λοιπόν ο Κύριος: «Ακούσατε τι λέει ο άδικος κριτής.

7 Και ο Θεός δε θα αποδώσει τη δικαιοσύνη στους εκλεκτούς του, που φωνάζουν σ’ αυτόν ημέρα και νύχτα, και θα βραδύνει γι’ αυτούς; Αποκ. 6:10;

8 Σας λέω ότι θα αποδώσει τη δικαιοσύνη σ’ αυτούς γρήγορα. Όμως ο Υιός του ανθρώπου, όταν έρθει, άραγε θα βρει την πίστη πάνω στη γη;»

Ο άδικος κριτής και η χήρα

Έχουμε πεποίθηση στον Θεό ; Τον γνωρίζουμε σαν καλό πατέρα ή σαν ένα αυστηρό και άδικο κριτή; Ακόμα και ένας άδικος κριτής φαίνεται να υποκύπτει στο δίκιο μιας φτωχής χήρας όταν αυτή με υπομονή και επιμονή συνεχίζει να τον ζητά. Πόσο περισσότερο λοιπόν ο Θεός που είναι ο ίδιος του ο ορισμός της καλοσύνης του ελέους και της χάρης  ακούει και απαντά τις προσευχές των παιδιών του.

Θα πει κάποιος ‘ ίσως όμως να μην έχω το δίκιο με το μέρος μου …. Τι γίνεται τότε; Ακούει ο Θεός;‘. Ποιος από μας αλήθεια μπορεί να καυχηθεί πως έχει το δίκιο με το μέρος του; ‘Πάντες ήμαρτον και στερούνται της δόξας του Θεού‘ λέει ο λόγος του Θεού.  Από την άλλη ο λόγος του Θεού μας λέει πως ο Ιησούς Χριστός έγινε η δικαιοσύνη μας πάνω στον σταυρό ( αυτός πλήρωσε το τίμημα της αδικίας μας) ώστε να μπορούμε να σταθούμε μπροστά στον Θεό και να καυχόμαστε ότι έχουμε το δίκιο με το μέρος μας. Τον Ιησού Χριστό! Ας είμαστε λοιπόν βέβαιοι ότι θα ακούσει ο Θεός σε οποιαδήποτε κατάσταση και αν βρισκόμαστε και ότι απαντά τις προσευχές μας με υπομονή και καλοσύνη. Απλά καλό είναι να μην βάζουμε τον Θεό στα δικά μας καλούπια και να θυμόμαστε ότι δεν χωράει στο μυαλό και τις σκέψεις μας.

9 Και αυτήν την παραβολή είπε τότε προς μερικούς, που είχαν πεποίθηση για τους εαυτούς τους ότι είναι δίκαιοι και που εξουθένωναν τους υπόλοιπους:

10 «Δύο άνθρωποι ανέβηκαν στο ναό να προσευχηθούν: ο ένας Φαρισαίος και ο άλλος τελώνης.

11 Ο Φαρισαίος στάθηκε και προσευχόταν ως προς τον εαυτό του αυτά: “Θεέ, σ’ ευχαριστώ, γιατί δεν είμαι όπως ακριβώς οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή και όπως αυτός ο τελώνης. Ησ. 1:15; Ησ. 58:2; Αποκ. 3:17-18;

12 Νηστεύω δύο φορές την εβδομάδα, δίνω δέκατα από όλα όσα αποχτώ”.

13 Ο τελώνης, όμως, είχε σταθεί από μακριά και δεν ήθελε ούτε τα μάτια του να σηκώσει πάνω στον ουρανό, αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: «Θεέ, ας είσαι ευμενής προς εμένα τον αμαρτωλό».

14 Σας λέω, αυτός ο τελευταίος κατέβηκε δικαιωμένος στον οίκο του παρά εκείνος. Γιατί καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, όποιος όμως ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί». Ιώβ 22:29; Παρ. 29:23; Ματθ. 23:12; Λουκ. 14:11; Ιακ. 4:6; Ιακ. 4:10; 1Πέτ. 5:5;

15 Του πρόσφεραν τότε και τα βρέφη, για να τα αγγίζει· αλλά όταν το είδαν οι μαθητές τούς επιτιμούσαν. Ματθ. 19:13; Μάρκ. 10:13;

16 Ο Ιησούς όμως τα προσκάλεσε, λέγοντας: «Αφήστε τα παιδιά να έρχονται προς εμένα και μην τα εμποδίζετε, γιατί για τέτοιους είναι η βασιλεία του Θεού. Ματθ. 18:3; Ματθ. 19:14; 1Κορ. 14:20; 1Πέτ. 2:2;

17 Αλήθεια σας λέω, όποιος δε δεχτεί τη βασιλεία του Θεού σαν παιδί, δε θα εισέλθει σ’ αυτή».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 17:11-37, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

11 Και καθώς πορευόταν στην Ιερουσαλήμ, συνέβηκε αυτός να περνά τότε διαμέσου της Σαμάρειας και της Γαλιλαίας.

12 Και ενώ αυτός εισερχόταν σε κάποιο χωριό, τον συνάντησαν δέκα λεπροί άντρες, οι οποίοι στάθηκαν από μακριά.

13 Και αυτοί ύψωσαν τη φωνή τους, λέγοντας: «Ιησού επιστάτη, ελέησέ μας».

14 Και όταν είδε, τους είπε: «Πάτε και επιδείξτε τους εαυτούς σας στους ιερείς». Και ενώ αυτοί πήγαιναν, συνέβηκε να καθαριστούν. Λευ. 13:2; Λευ. 14:2; Ματθ. 8:4; Λουκ. 5:14;

15 Ένας τότε από αυτούς, όταν είδε ότι γιατρεύτηκε, επέστρεψε δοξάζοντας το Θεό με φωνή μεγάλη,

16 και έπεσε με το πρόσωπο δίπλα στα πόδια του ευχαριστώντας τον· και αυτός ήταν Σαμαρείτης.

17 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Δεν καθαρίστηκαν οι δέκα; Αλλά οι εννιά πού είναι;

18 Δε βρέθηκαν να επιστρέψουν, για να δώσουν δόξα στο Θεό, παρά μόνο ο αλλοεθνής αυτός;»

19 Και είπε σ’ αυτόν: «Σήκω και πήγαινε· η πίστη σου σε έχει σώσει».

Η θεραπεία των δέκα λεπρων 

Πολλοί είναι αυτοί που και σήμερα στέκονται μακριά από τον Ιησού  γιατί πιστεύουν πως είναι πολύ μολυσμένοι για να πλησιάσουν. Τον Χριστό όμως ποτέ δεν τον φόβισε η ανθρώπινη αδυναμία αλλά αντιθέτως έβλεπε σ’ αυτήν την Θεία αποστολή του για γιατρειά και σωτηρία. Ακόμα και από μακριά λοιπόν(12) το μόνο που χρειάζεται κάποιος για να βρει γιατρειά και σωτηρία είναι να επικαλεστεί το έλεος του Θεού που απλόχερα χαρίζεται σε όλους δια μέσω του Ιησού Χριστού. 

Η θεραπεία των δέκα λεπτών | Η υπόσχεση

Ο Χριστός σε αυτή την περίπτωση δεν τους λέει να θεραπευτούν επί τόπου αλλά τους λέει να παρουσιαστούν στους ιερείς για εξέταση. Όταν υπάκουσαν και ξεκίνησαν να πηγαίνουν προς την πόλη η λέπρα ήταν ακόμα επάνω τους. Με κάθε βήμα πίστης και υπακοής τους στον λόγο του Χριστού άρχισαν να βλέπουν το θεραπευτικό χέρι του Θεού πάνω τους. Η πίστη και η υπακοή μας φανερώνεται αν ενώ είμαστε μέσα στην άσχημη κατάσταση, την αρρώστια, τον πόνο  κ.λ.π  εμείς συμπεριφερόμαστε και ενεργούμε σαν να έχουμε ήδη λυτρωθεί. Γιατί ένας λεπρός να πάει να δείξει τον εαυτό του στον ιερέα όταν ακόμα είναι λεπρός;

Η θεραπεία των δέκα λεπρών | Έμπρακτη πίστη

Όταν προσευχόμαστε λοιπόν στον καλό μας Θεό ας προσευχόμαστε με τέτοια πίστη που θα φαίνεται έμπρακτα στην ζωή μας. Ένας πιστός που προσεύχεται στον Θεό και την ίδια ώρα παραπονιέται για το πρόβλημα του στους άλλους εμποδίζει με την απιστία του τον Θεό να ενεργήσει με δύναμη στην ζωή του.

Σημαντικό επίσης είναι να θυμόμαστε να λέμε ευχαριστώ. Πιο δυνατή θα ήταν η πίστη των λεπρών αν μόλις ο Θεός τους έδωσε την υπόσχεση της θεραπείας τον ευχαριστούσαν και με πίστη προχωρούσαν για να εξεταστούν από τους ιερείς. Πρέπει να μάθουμε να ευχαριστούμε τον Θεό με πίστη ( δηλαδή πριν ακόμα πάρουμε την πολυπόθητη θεραπεία ).  

Η θεραπεία των δέκα λεπρών | Η ευχαριστία δίνει δόξα στον Θεό

Τέλος ο ένας από τους δέκα λεπρούς γυρίζει πίσω να ευχαριστήσει τον Θεό με δοξολογία και ενθουσιασμό. Η ευχαριστία δίνει καλή μαρτυρία στους άλλους, γίνεται αφορμή να πάρει τον έπαινο του Θεό αλλά πάνω από όλα αυτός που κάποτε επικαλέστηκε τον Χριστό από μακριά πλέον έρχεται κοντά του.  

20 Και όταν ρωτήθηκε από τους Φαρισαίους πότε έρχεται η βασιλεία του Θεού, τους αποκρίθηκε και είπε: «Δεν έρχεται η βασιλεία του Θεού με παρατήρηση,

21 ούτε θα πουν: “Ιδού εδώ” ή “εκεί”, γιατί ιδού, η βασιλεία του Θεού είναι μέσα σας». Ματθ. 24:23; Μάρκ. 13:21; Λουκ. 21:7-8;

22 Είπε τότε προς τους μαθητές: «Θα έρθουν ημέρες που θα επιθυμήσετε να δείτε μια από τις ημέρες του Υιού του ανθρώπου, και δε θα δείτε.

23 Και θα σας πουν: “Ιδού εκεί”, ή “ιδού εδώ” – μη φύγετε μήτε να τους ακολουθήσετε. Ματθ. 24:23; Μάρκ. 13:21;

24 Γιατί όπως ακριβώς η αστραπή αστράφτει και λάμπει από το έναμέρος κάτω από τον ουρανό στο άλλο μέρος κάτω από τον ουρανό, έτσι θα είναι ο Υιός του ανθρώπου κατά την Ημέρα του.

25 Πρώτα, όμως, πρέπει αυτός πολλά να πάθει και να αποδοκιμαστεί από τη γενιά αυτή. Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:22; Ματθ. 20:18; Μάρκ. 8:31; Μάρκ. 9:31; Μάρκ. 10:33; Λουκ. 9:22; Λουκ. 18:31; Λουκ. 24:6-7;

26 Και καθώς έγινε κατά τις ημέρες του Νώε, έτσι θα είναι και κατά τις ημέρες του Υιού του ανθρώπου: Γέν. 6:2; Γέν. 7:7; Ματθ. 24:37-38; 1Πέτ. 3:20;

27 έτρωγαν, έπιναν, νυμφεύονταν, παντρεύονταν, μέχρι την ημέρα που εισήλθε ο Νώε στην κιβωτό και ήρθε ο κατακλυσμός και τους εξολόθρεψε όλους.

28 Όμοια επίσης θα είναι καθώς έγινε κατά τις ημέρες του Λωτ: έτρωγαν, έπιναν, αγόραζαν, πουλούσαν, φύτευαν, οικοδομούσαν.

29 Αλλά την ημέρα που εξήλθε ο Λωτ από τα Σόδομα έβρεξε φωτιά και θειάφι από τον ουρανό και τους εξολόθρεψε όλους. Γέν. 19:24; Δευτ. 29:23; Ησ. 13:19; Ιερ. 50:40; Ωσ. 11:8; Άμ. 4:11; Ιούδ. 1:7;

30 Κατά τον ίδιο τρόπο θα είναι την ημέρα που ο Υιός του ανθρώπου θα αποκαλυφτεί.

31 Εκείνη την ημέρα αυτός που θα είναι πάνω στο δώμα και τα σκεύη του βρίσκονται μέσα στην οικία του ας μην κατεβεί να τα πάρει, και όμοια όποιος είναι στον αγρό ας μην επιστρέψει προς τα πίσω.

32 Να θυμάστε τη γυναίκα του Λωτ. Γέν. 19:26;

33 Όποιος ζητήσει να περισώσει τη ζωή του θα τη χάσει, και όποιος τη χάσει θα τη ζωογονήσει. Ματθ. 10:39; Ματθ. 16:25; Μάρκ. 8:35; Λουκ. 9:24; Ιωάν. 12:25;

34 Σας λέω, αυτήν τη νύχτα θα είναι δύο πάνω σ’ ένα κρεβάτι, ο ένας θα παραληφτεί και ο άλλος θα αφεθεί. Ματθ. 24:40-41; 1Θεσ. 4:17;

35 Θα είναι δύο γυναίκες που θα αλέθουν στο ίδιο μέρος, η μία θα παραληφτεί ενώ η άλλη θα αφεθεί.

36 [Δύο άντρες θα είναι στον αγρό· ένας θα παραληφτεί και ο άλλος θα αφεθεί]».

37 Και αυτοί αποκρίθηκαν και του λένε: «Πού, Κύριε;» Εκείνος τους είπε: «Όπου είναι το σώμα, εκεί στο ίδιο μέρος και οι αετοί θα συναχτούν». Ιώβ 39:30; Ματθ. 24:28;

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 14:7-35, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

7 Έλεγε μάλιστα προς τους καλεσμένους μια παραβολή, επειδή πρόσεχε πώς διάλεγαν τα πρώτα καθίσματα, λέγοντας προς αυτούς:

8 «Όταν κληθείς από κάποιον σε γάμους, μην καθίσεις στο πρώτο κάθισμα, μην τυχόν είναι καλεσμένος από αυτόν κάποιος πιο επίσημος από εσένα,

9 και έρθει αυτός που κάλεσε εσένα και αυτόν και σου πει: “Δώσε θέση σε τούτον”. Και τότε θα αρχίσεις να κατέχεις με ντροπή την τελευταία θέση.

10 Αλλά όταν κληθείς, πήγαινε και ξάπλωσε στην τελευταία θέση, ώστε, όταν έρθει αυτός που σε έχει καλέσει, να σου πει: “Φίλε, ανέβα παραπάνω”. Τότε θα δοξαστείς μπροστά σε όλους αυτούς που είναι ξαπλωμένοι, για να φάνε μαζί σου. Παρ. 25:6-7;

11 Γιατί καθένας που υψώνει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί, και όποιος ταπεινώνει τον εαυτό του θα υψωθεί». Ιώβ 22:29; Παρ. 29:23; Ματθ. 23:12; Λουκ. 1:51; Λουκ. 18:14; Ιακ. 4:6; Ιακ. 4:10; 1Πέτ. 5:5;

Υπερηφάνεια και Ταπεινότητα

Πούλησε τον εαυτό σου είναι το σλόγκαν του επιχειρηματικού κόσμου σήμερα.  Αυτός που δεν μπορεί να το κάνει αποτελεσματικά αυτό πολλές φορές μένει στάσιμος ενώ πάντα θεωρείται ως κάποιος χωρίς φιλόδοξους στόχους και ‘όραμα‘.

Ο Χριστός όμως μας δείχνει ένα διαφορετικό δρόμο: « Άσε τον Θεό να σε υψώσει, δούλεψε σαν να δουλεύεις για να ευχαριστήσεις μόνο αυτόν και μην επιτρέπεις τα μάτια του κόσμου να γίνονται το κίνητρο σου στην ζωή». Ας απελευθερωθούμε από τα δεσμά αυτού του κόσμου ( Υπερηφάνεια)  σε μια ζωή ελευθερίας και πληρότητας μαζί με τον Θεό ( Ταπεινότητα). Αν για μας αυτό που μετρά είναι το πώς μας βλέπει ο Θεός τότε οι εξουσία και οι θέσεις που χαρίζει ο κόσμος αυτός δεν θα γίνουν ποτέ αυτοσκοπός.

12 Έλεγε ακόμα και σ’ αυτόν που τον είχε καλέσει: «Όταν κάνεις γεύμα ή δείπνο, μη φωνάζεις τους φίλους σου μήτε τους αδελφούς σου μήτε τους συγγενείς σου μήτε πλούσιους γείτονες, μην τυχόν και αυτοί σε καλέσουν αντίστοιχα και σου γίνει ανταπόδοση. Νεεμ. 8:10; Παρ. 3:28;

13 Αλλά όταν κάνεις υποδοχή, να καλείς φτωχούς, ανάπηρους, χωλούς, τυφλούς.

14 Και θα είσαι μακάριος, επειδή δεν έχουν να σου ανταποδώσουν, γιατί θα σου ανταποδοθεί κατά την ανάσταση των δικαίων».

Το ένα χέρι νίβει το άλλο» ή ΟΧΙ

«Το ένα χέρι νίβει το άλλο» λέει η γνωστή παροιμία. Ο Χριστός όμως θέτει ένα ανώτερο επίπεδο αγάπης.

Μην βοηθάς για να πάρεις ανταπόδοση αλλά από αγάπη και φόβο Θεού. Μην καλείς για να σε καλέσουν, μην πηγαίνεις σε γάμους για να στο ανταποδώσουν οι άλλοι, μην δίνεις για να πάρεις πίσω.

Το κίνητρο μας όταν δίνουμε είναι σημαντικό για τον Θεό. Μήπως προσφέρουμε για να φανούμε στους άλλους ή για να δικαιώσουμε τον εαυτό μας μπροστά στον Θεό ;  Αν έτσι δίνουμε τότε δίνουμε για να πάρουμε και αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Θεός μας προτρέπει να αγαπάμε.  

Στον κόσμο που ζούμε το ένα χέρι νίβει το άλλο αλλά αν ακολουθήσουμε το ανώτερο επίπεδο αγάπης που θέτει ο Χριστος δεν θα αρκεστούμε μόνο σ' αυτό.

15 Όταν, λοιπόν, κάποιος από αυτούς που ήταν ξαπλωμένοι μαζί του για να φάνε άκουσε αυτά, του είπε: «Μακάριος όποιος φάει άρτο μέσα στη βασιλεία του Θεού».

16 Εκείνος του είπε: «Κάποιος άνθρωπος έκανε μεγάλο δείπνο, και κάλεσε πολλούς Ησ. 25:6; Ματθ. 22:2; Αποκ. 19:7; Αποκ. 19:9;

17 και απέστειλε το δούλο του την ώρα του δείπνου να πει στους καλεσμένους: “Ελάτε, γιατί ήδη είναι [όλα] έτοιμα”.

18 Και άρχισαν με μια γνώμη όλοι να παραιτούνται από την πρόσκληση με δικαιολογίες. Ο πρώτος τού είπε: “Αγόρασα έναν αγρό και έχω ανάγκη να εξέλθω να τον δω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο που θ’ απουσιάσω”.

19 Και άλλος είπε: “Αγόρασα πέντε ζεύγη βοδιών και πηγαίνω να τα δοκιμάσω· σε παρακαλώ, θεώρησέ με δικαιολογημένο που θ’ απουσιάσω”.

20 Και άλλος είπε: “Γυναίκα νυμφεύτηκα και γι’ αυτό δε δύναμαι να έρθω”.

21 Και παρουσιάστηκε ο δούλος και ανάγγειλε αυτά στον κύριό του. Τότε οργίστηκε ο οικοδεσπότης και είπε στο δούλο του: “Έξελθε γρήγορα στις πλατείες και στα δρομάκια της πόλης και εισάγαγε εδώ τους φτωχούς και τους ανάπηρους και τους τυφλούς και τους χωλούς”.

22 Και είπε ο δούλος: “Κύριε, έχει γίνει αυτό που διέταξες, και ακόμα υπάρχει τόπος αδειανός”.

23 Και ο Κύριος είπε προς το δούλο: “Έξελθε στις οδούς και στους φράχτες και ανάγκασέ τους να εισέλθουν, για να γεμίσει ο οίκος μου.

24 Γιατί σας λέω ότι κανείς από εκείνους τους άντρες που ήταν καλεσμένοι δε θα γευτεί το δείπνο μου”».

Η πρόσκληση του Θεού στέκει και σήμερα και ισχύει για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. Πολλοί είναι εκείνοι που παρασύρονται από το πνεύμα του κόσμου τούτου και αρνούνται την πρόσκληση.  Είναι αξιοσημείωτο πως οι δικαιολογίες που δίνουν στον Θεό δεν είναι κατ’ ανάγκη κάτι κακό (περιουσία, δουλειά, οικογένεια) αλλά όταν αυτά γίνονται εμπόδιο στην αγάπη μας για τον Θεό μετατρέπονται ή καλύτερα διαβάλλονται από τον εχθρό μας σε καταστροφική παγίδα. Η περιουσία τότε γίνεται αλαζονεία του βίου και πλουτισμός, η δουλειά γίνεται δουλεία, και η οικογένεια χάνει το πραγματικό νόημα και στήριγμα της.

25 Πορεύονταν μαζί του λοιπόν πλήθη πολλά και, αφού στράφηκε, είπε προς αυτούς:

26 «Αν κάποιος έρχεται προς εμένα και δε μισεί το δικό του τον πατέρα και τη μητέρα και τη γυναίκα και τα παιδιά και τους αδελφούς και τις αδελφές και ακόμα και τη δική του την ψυχή, δεν δύναται να είναι μαθητής μου. Δευτ. 13:6; Δευτ. 33:9; Ματθ. 10:37;

27 Όποιος δε βαστάζει το δικό του το σταυρό και έρχεται πίσω μου δεν δύναται να είναι μαθητής μου. Ματθ. 10:38; Ματθ. 16:24; Μάρκ. 8:34; Λουκ. 9:23;

28 Γιατί, ποιος από εσάς, όταν θέλει να οικοδομήσει έναν πύργο, αφού καθίσει, δε λογαριάζει πρώτα τη δαπάνη, για να δει αν έχει χρήματα για την αποτελείωση του έργου;

29 Μην τυχόν συμβεί, αν αυτός θέσει θεμέλιο και αν δεν μπορεί να εκτελέσει το έργο, όλοι όσοι τον βλέπουν να αρχίσουν να τον εμπαίζουν,

30 λέγοντας ότι αυτός ο άνθρωπος άρχισε να οικοδομεί και δεν μπόρεσε να το εκτελέσει.

31 Ή ποιος βασιλιάς, όταν πορεύεται, για να συγκρουστεί σε πόλεμο με άλλο βασιλιά, αφού καθίσει, δε θα σκεφτεί πρώτα αν είναι αρκετά δυνατός με δέκα χιλιάδες στρατιώτες να αντιμετωπίσει αυτόν που έρχεται με είκοσι χιλιάδες εναντίον του;

32 Ειδεμή, βέβαια, ενώ αυτός είναι ακόμα μακριά, αφού αποστείλει πρεσβεία, ρωτά τους όρους προς ειρήνη.

33 Έτσι, λοιπόν, καθένας από εσάς που δεν απαρνιέται όλα τα δικά του υπάρχοντα δε δύναται να είναι μαθητής μου».

34 «Καλό λοιπόν είναι το αλάτι· αν όμως και το αλάτι αλλοιωθεί, με τι θα αρτυστεί; Ματθ. 5:13; Μάρκ. 9:50;

35 Ούτε για τη γη ούτε για την κοπριά είναι κατάλληλο, έξω το πετούν. Όποιος έχει αυτιά για να ακούει ας ακούει».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 13:22-14:6, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

22 Και πορευόταν διαμέσου πόλεων και χωριών, διδάσκοντας και κάνοντας πορεία προς τα Ιεροσόλυμα. Ματθ. 9:35; Μάρκ. 6:6;

23 Του είπε τότε κάποιος: «Κύριε, είναι άραγε λίγοι αυτοί που σώζονται;» Εκείνος είπε προς αυτούς:

24 «Αγωνίζεστε να εισέλθετε από τη στενή θύρα, γιατί πολλοί, σας λέω, θα ζητήσουν να εισέλθουν και δε θα μπορέσουν. Ματθ. 7:13;

25 Αφότου εγερθεί ο οικοδεσπότης και κλείσει τη θύρα και αρχίσετε να στέκεστε έξω και να κρούετε τη θύρα, λέγοντας: “Κύριε, άνοιξέ μας”, τότε θα αποκριθεί και θα σας πει: “Δεν ξέρω εσάς από πού είστε”. Ματθ. 25:11; Ματθ. 25:12; Λουκ. 6:46;

26 Τότε θα αρχίσετε να λέτε: “Φάγαμε μπροστά σου και ήπιαμε και δίδαξες στις πλατείες μας”.

27 Αλλά θα πει, λέγοντάς σας: “Δεν ξέρω εσάς από πού είστε· σταθείτε μακριά από εμένα όλοι οι εργάτες της αδικίας”. Ψαλ. 6:8; Ματθ. 7:23; Ματθ. 25:12; Ματθ. 25:41;

28 Εκεί θα είναι το κλάμα και το τρίξιμο των δοντιών, όταν δείτε τον Αβραάμ και τον Ισαάκ και τον Ιακώβ και όλους τους προφήτες μέσα στη βασιλεία του Θεού, ενώ εσάς να σας βγάζουν έξω. Ματθ. 8:11; Ματθ. 8:12; Ματθ. 13:42; Ματθ. 24:51;

29 Και θα έρθουν από ανατολικά και δυτικά και από βορρά και νότο και θα καθίσουν, για να φάνε μέσα στη βασιλεία του Θεού. Ησ. 2:2; Μαλ. 1:11; Ματθ. 8:11;

30 Και ιδού, είναι τελευταίοι που θα είναι πρώτοι, και είναι πρώτοι που θα είναι τελευταίοι». Ματθ. 19:30; Ματθ. 20:16; Μάρκ. 10:31;

Ο Δρόμος της απώλειας

Στον κόσμο που ζούμε οι περισσότεροι άνθρωποι  αγωνίζονται μέσα στον πλατύ δρόμο της απώλειας.  Εκεί όλοι αγωνίζονται  με μέτρο την φιλοδοξία την δίψα για εξουσία, την ανθρώπινη δύναμη, τα πλούτη και τις ηδονές.  Γι’ αυτόν τον κόσμο ένας άνθρωπος που περιφρονεί  το μεγάλο αυτό ψέμα φαίνεται περίεργος.

Η στενή θύρα και ο δρόμος της απώλειας

Ο πιστός όμως πρέπει να αψηφά τον διωγμό και την περιφρόνηση του κόσμου  και να αγωνίζεται να περάσει μέσα  από την στενή θύρα στον στενό δρόμο που θα τον φέρει πιο κοντά στον Θεό.  Για τον πιστό η εξουσία σημαίνει υπηρεσία, η δύναμη σημαίνει ταπεινοφροσύνη, ο πλούτος βοήθεια και ελεημοσύνη στον συνάνθρωπο και οι ηδονές ένα μεγάλο ψέμα.

Πολλοί είναι αυτοί που σήμερα θεωρούνται πνευματικοί αλλά μια μέρα ο Θεός θα αποκαλύψει ότι έζησαν ως εργάτες της αδικίας. Το μέτρο του Θεού δεν είναι το ίδιο με αυτό των ανθρώπων! Ας αξιολογεί λοιπόν ο καθ’ ένας την ζωή του με ταπεινό πνεύμα και ας αγωνίζεται μέσα στον στενό δρόμο που οδηγεί στην χαρά και την ειρήνη μαζί με τον Θεό.

31 Αυτήν την ώρα πλησίασαν μερικοί Φαρισαίοι, λέγοντάς του: «Βγες και πήγαινε μακριά από εδώ, γιατί ο Ηρώδης θέλει να σε σκοτώσει».

32 Και είπε σ’ αυτούς: «Πηγαίνετε και πείτε σ’ αυτήν την αλεπού: “Ιδού, βγάζω δαιμόνια και αποπερατώνω γιατρειές σήμερα και αύριο, και την τρίτη ημέρα τελειώνω”.

33 Όμως εγώ πρέπει να πορεύομαι σήμερα και αύριο και την επόμενη ημέρα, γιατί δεν είναι ενδεχόμενο να σκοτωθεί προφήτης έξω από την Ιερουσαλήμ.

34 Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ που σκοτώνει τους προφήτες και λιθοβολεί τους απεσταλμένους προς αυτήν – πόσες φορές θέλησα να συνάξω στο ίδιο μέρος τα τέκνα σου με τον τρόπο που η όρνιθα συνάζει τους δικούς της νεοσσούς κάτω από τις φτερούγες της, αλλά δεν το θελήσατε. Ψαλ. 17:8; Ψαλ. 91:4; Ματθ. 23:37;

35 Ιδού, αφήνεται σ’ εσάς ο οίκος σας έρημος. Και σας λέω, δε θα με δείτε, ωσότου θα έχει έρθει η ώρα που θα πείτε: Ευλογημένος ο ερχόμενος στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ». Ψαλ. 69:25; Ψαλ. 118:26; Ησ. 1:7; Ιερ. 7:34; Μιχ. 3:12; Ματθ. 23:38; Πράξ. 1:20;

Η ανθρώπινη υποκρισία είναι κάτι το οποίο ο Θεός απεχθάνεται. Οι Φαρισαίοι λοιπόν οι οποίο εχθρεύονταν φανερά τον Ιησού με τα λόγια και τις πράξεις τους υποκρίνονται ότι προστατεύουν και προειδοποιούν τον Ιησού για να αποφύγει τον διωγμό του Ηρώδη.  Ίσως ήθελαν να  σπείρουν φόβο και αμφιβολία στην καρδιά του Ιησού αλλά σκοπό τους δεν ήταν πραγματικά να τον σώσουν.

Ο Χριστός όμως δεν ταράζεται! Ξέρει πως ο σκληρός σταυρός τον περιμένει , ξέρει όμως ότι το πρόγραμμα της ζωής του είναι στα χέρια του Θεού(32)! Παρόλο που ο λαός της Ιερουσαλήμ σε λίγες μέρες θα τον καταδίκαζε στον σταυρό ο Ιησούς επιθυμεί να τους συνάξει κάτω από τις φτερούγες της αγάπης του για να τους σώσει(34). 

14

1 Και όταν αυτός ήρθε στον οίκο κάποιου από τους άρχοντες των Φαρισαίων το Σάββατο, για να φάει άρτο, τότε αυτοί τον παρατηρούσαν συνεχώς.

2 Και ιδού, κάποιος άνθρωπος ήταν υδρωπικός μπροστά του.

3 Και έλαβε το λόγο ο Ιησούς και είπε προς τους νομικούς και τους Φαρισαίους: «Επιτρέπεται το Σάββατο να θεραπεύσει κανείς ή όχι;»

4 Εκείνοι σώπασαν. Και τότε, αφού τον έπιασε, τον γιάτρεψε και τον άφησε να φύγει.

5 Και είπε προς αυτούς: «Ποιανού από εσάς ο γιος ή το βόδι θα πέσει σε πηγάδι, και αμέσως δε θα τον ανασύρει την ημέρα του Σαββάτου;» Έξ. 23:5; Δευτ. 22:4; Λουκ. 13:15;

6 Και δεν μπόρεσαν να αποκριθούν ενάντια προς αυτά.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 13:1-21, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

13

1 Παρουσιάστηκαν τότε μερικοί κατ’ αυτόν τον καιρό, αναγγέλλοντάς του για τους Γαλιλαίους των οποίων το αίμα ο Πιλάτος ανάμειξε μαζί με τις θυσίες τους.

2 Και εκείνος αποκρίθηκε και τους είπε: «Νομίζετε ότι αυτοί οι Γαλιλαίοι έγιναν αμαρτωλοί περισσότερο από όλους τους Γαλιλαίους, επειδή έχουν πάθει αυτά;

3 Όχι, σας λέω, αλλά αν δε μετανοείτε, όλοι όμοια θα χαθείτε.

4 Ή εκείνοι οι δεκαοχτώ, πάνω στους οποίους έπεσε ο πύργος στο Σιλωάμ και τους σκότωσε, νομίζετε ότι αυτοί έγιναν οφειλέτες από αμαρτίες περισσότερο από όλους τους ανθρώπους που κατοικούν στην Ιερουσαλήμ;

5 Όχι, σας λέω, αλλά αν δε μετανοείτε, όλοι παρόμοια θα χαθείτε».

Μετάνοια | Χωρίς μετάνοια ο Θένατος θα μας φέρει αντιμέτωπους με την κρίση του Θεού

Σε συνέχεια του προηγούμενου κεφαλαίου ο Ιησούς προειδοποιεί τους ανθρώπους για την κρίση του Θεού.  Πρέπει να αλλάξουμε μυαλά ( μετανοήσουμε) και να δούμε την ζωή γι’ αυτό που πραγματικά είναι ….. "Η ζωή μας δεν είναι παρά ένα σημαντικό αλλά πρόσκαιρο ταξίδι που τελειώνοντας δίνει αρχή στην  αιωνιότητα". Πολλοί μελετάνε για την Δευτέρα έλευση του Χριστού μέσα από το βιβλίο της αποκάλυψης για να δουν πόσος χρόνος τους μένει για να ζήσουν την ζωή τους εδώ κάτω στην γη όπως αυτοί θέλουν.

Ο Χριστός όμως εδώ μας θυμίζει πως το μόνο που πραγματικά έχουμε είναι το τώρα. Αναπάντεχα και ξαφνικά μπορεί να βρεθούμε μπροστά στην κρίση του Θεού όπως αυτοί οι  άνθρωποι που αναφέρονται στην περικοπή μας (κάποιοι απ’ αυτούς αναπάντεχα δολοφονήθηκαν και άλλοι πέθαναν σε δυστύχημα). Σημασία λοιπόν είναι να μετανοούμε ( να αλλάζουμε μυαλά και τρόπο ζωής)  ώστε το συναπάντημα με τον θάνατο να είναι αφορμή αιώνιας χαράς στην παρουσία του Θεού και όχι αιώνιας λύπης και πόνου μακριά του.

6 Έλεγε μάλιστα αυτήν την παραβολή: «Κάποιος είχε φυτεμένη μια συκιά στον αμπελώνα του, και ήρθε ζητώντας καρπό σ’ αυτήν, αλλά δε βρήκε.

7 Είπε τότε προς τον αμπελουργό: “Ιδού, τρία έτη είναι αφότου έρχομαι, ζητώντας καρπό από αυτήν τη συκιά, και δε βρίσκω. Κόψε την εντελώς, λοιπόν· γιατί και τη γη να αχρηστεύει”;

8 Εκείνος αποκρίθηκε και του λέει: “Κύριε, άφησέ την και τούτο το έτος, ωσότου σκάψω γύρω της και βάλω κοπριά,

9 κι αν βέβαια κάνει καρπό στο μέλλον, καλώς· ειδεμή, βεβαίως, να την κόψεις εντελώς”».

Ο Θεός περιμένει με υπομονή την μετάνοια κάθε ανθρώπου 

Ο Θεός είναι πολύ καλύτερος από εμάς. Αν εμείς ξέρουμε να συγχωράμε τα παιδιά μας και να τους δίνουμε αμέτρητες ευκαιρίες για να ξαναπροσπαθήσουν ο Θεός πολύ περισσότερο νοιάζεται για τους ανθρώπους τους οποίους αγάπησε μέχρι θανάτου. Ο Θεός θα εξαντλήσει όλα τα περιθώρια για να φέρει τους ανθρώπους σε μετάνοια και ειλικρινή αναζήτηση της αγάπης του. Κάθε άνθρωπος μέσα στην προσωρινότητα της ζωής του μπορεί να βρει καταφύγιο στην χωρίς όρους αγάπη του.

10 Και δίδασκε συνεχώς σε μια από τις συναγωγές το Σάββατο.

11 Και ιδού μια γυναίκα που είχε πνεύμα ασθένειας για δεκαοχτώ έτη και ήταν σκυμμένη και δεν μπορούσε να σηκωθεί καθόλου.

12 Όταν την είδε λοιπόν ο Ιησούς, φώναξε προς αυτήν και της είπε: «Γυναίκα, έχεις ελευθερωθεί από την ασθένειά σου»

13 – και επέθεσε σ’ αυτήν τα χέρια. Και αμέσως ανορθώθηκε και δόξαζε το Θεό.

14 Αποκρίθηκε τότε ο αρχισυνάγωγος, αγανακτώντας επειδή το Σάββατο θεράπευσε ο Ιησούς, και έλεγε στο πλήθος: «Έξι ημέρες είναι κατά τις οποίες πρέπει να εργάζεται κανείς. Σ’ αυτές λοιπόν να έρχεστε και να θεραπεύεστε και όχι την ημέρα του Σαββάτου». Έξ. 20:9; Δευτ. 5:13; Ιεζ. 20:12;

15 Του αποκρίθηκε τότε ο Κύριος και είπε: «Υποκριτές, καθένας σας το Σάββατο δε λύνει το βόδι του ή τον όνο από τη φάτνη και δεν το οδηγεί και το ποτίζει; Έξ. 23:5; Δευτ. 22:4; Λουκ. 14:5;

16 Και αυτή που είναι θυγατέρα του Αβραάμ, την οποία έδεσε ο Σατανάς, ιδού, δεκαοχτώ έτη, δεν έπρεπε να λυθεί από τούτο το δεσμό την ημέρα του Σαββάτου;»

17 Και όταν αυτός έλεγε αυτά, καταντροπιάζονταν όλοι οι αντίθετοί του, και όλο το πλήθος έχαιρε για όλα τα ένδοξα που γίνονταν από αυτόν.

Η θεραπεία της κυρτωμένης γυναίκας

Η υποκρισία κοιτά να βρει αφορμή για να κάνει το δικό της ενώ η ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας είναι έτοιμη να αλλάξει, χαίρεται στην μετάνοια και ζητά την θεραπεία που μόνο η Ιησούς μπορεί να προσφέρει. Η υποκρισία δεν νοιάζεται για τους άλλους, βρίσκει τρόπους να δικαιολογήσει την έλλειψη έμπρακτης αγάπης στους συνανθρώπους πολλές φορές χρησιμοποιώντας εντολές ή παραδόσεις που είναι γενικά αποδεκτές ως πνευματικές . Είναι πιο σημαντική η παράδοση μας από το την αγάπη μας; Τι αξίζει περισσότερο να πράξει κανείς με αγάπη (θεραπεύοντας ένα άνθρωπο την ημέρα του Σαββάτου) ή να μείνει πιστός στην τυπολατρία και στις ανθρώπινες παραδόσεις; Ο Ιησούς δεν διστάζει λοιπόν να θεραπεύει την ημέρα του Σαββάτου παρόλο που βάση παράδοσης των Ιουδαίων αυτό ήταν απαγορευμένο και σίγουρα θα του προκαλούσε μπελάδες. Γιατί ο Χριστός δεν είπε στην γυναίκα αυτή να περάσει την επομένη για να τον θεραπεύσει αλλά προς παραδειγματισμό όλων την θεραπεύει χωρίς δισταγμό την μέρα του Σαββάτου. Πολλές φορές ο πιστός βρίσκεται αντιμέτωπος με την ανθρώπινη υποκρισία και τότε πρέπει να της επιτίθεται κατά μέτωπο χωρίς να λογαριάζει το κόστος.

18 Έλεγε λοιπόν: «Με τι είναι όμοια η βασιλεία του Θεού και με τι να την παρομοιάσω; Ματθ. 13:31; Μάρκ. 4:30;

19 Είναι όμοια με κόκκο σιναπιού, που έλαβε ένας άνθρωπος και τον έριξε στον κήπο του, και αυξήθηκε και έγινε δέντρο, και τα πετεινά του ουρανού φώλιασαν μέσα στα κλαδιά του».

20 Και πάλι είπε: «Με τι να παρομοιάσω τη βασιλεία του Θεού; Ματθ. 13:33;

21 Είναι όμοια με προζύμι, που έλαβε μια γυναίκα και το έκρυψε μέσα σε είκοσι πέντε κιλά αλεύρι, ωσότου ζυμώθηκε όλο».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 12:35-59, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

35 «Ας είναι η μέση σας περιζωσμένη και οι λύχνοι σας να καίνε. Εφεσ. 6:14; 1Πέτ. 1:13;

36 Και εσείς να είστε όμοιοι με ανθρώπους που περιμένουν το δικό τους κύριο πότε αυτός θα γυρίσει από τους γάμους, ώστε, όταν έρθει και κρούσει, αμέσως να του ανοίξουν.

37 Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι, τους οποίους, όταν έρθει ο κύριος, θα τους βρει να αγρυπνούν. Αλήθεια σας λέω ότι θα περιζωστεί την ποδιά του και θα τους καθίσει στο τραπέζι και, αφού έρθει κοντά τους, θα τους διακονήσει.

38 Κι αν στη δεύτερη κι αν στην τρίτη φρουρά της νύχτας έρθει και τους βρει έτσι, εκείνοι είναι μακάριοι. Ματθ. 24:42;

39 Και ας γνωρίζετε αυτό: ότι αν ήξερε ο οικοδεσπότης ποια ώρα έρχεται ο κλέφτης, δε θα άφηνε να διαρρήξουν τον οίκο του. Ματθ. 24:43; 1Θεσ. 5:2; 2Πέτ. 3:10; Αποκ. 3:3; Αποκ. 16:15;

40 Κι εσείς να είστε έτοιμοι, γιατί την ώρα που δε νομίζετε έρχεται ο Υιός του ανθρώπου». Ματθ. 24:44; Ματθ. 25:13; Μάρκ. 13:33; Λουκ. 21:34; 1Θεσ. 5:6;

Η Δευτέρα παρουσία του Χριστού | Έμπνευση μας για να ζούμε άξια της Θείας κλήσης και προορισμού μας

Τα σημάδια των καιρών πρέπει να μας κάνουν ευαίσθητους σ’ αυτά που έχουν πραγματική αξία στην ζωή (τα αιώνια λόγια του Θεού)  ώστε να ζούμε άξια της Θείας κλήσης και προορισμού μας. Κανένας δεν γνωρίζει τον χρόνο της Δευτέρας παρουσίας του Χριστού παρά μόνο ο Πατέρας Θεός! Πρέπει να εξετάζουμε την καρδιά μας και την ζωή μας ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα και γλυκιά προσμονή  να υποδεχτούμε τον σωτήρα μας Χριστό ανά πάσα στιγμή.

41 Είπε τότε ο Πέτρος: «Κύριε, προς εμάς λες αυτήν την παραβολή ή και προς όλους;»42 Και είπε ο Κύριος: «Ποιος άραγε είναι ο πιστός οικονόμος, ο φρόνιμος, τον οποίο θα καταστήσει ο κύριος επιστάτη πάνω στο υπηρετικό προσωπικό του, για να τους δίνει στον κατάλληλο καιρό το καθορισμένο ποσό της τροφής τους; Ματθ. 24:45; Ματθ. 25:21; 1Κορ. 4:2;

43 Μακάριος ο δούλος εκείνος που ο κύριός του θα τον βρει να κάνει έτσι, όταν έρθει.

44 Αλήθεια σας λέω ότι θα τον καταστήσει επιστάτη πάνω σε όλα τα υπάρχοντά του.

45 Αν όμως ο δούλος εκείνος πει μέσα στην καρδιά του: “Αργεί να έρχεται ο κύριός μου”, και αρχίσει να χτυπά τους δούλους και τις δούλες, και να τρώει και να πίνει και να μεθάει,

46 θα έρθει ο κύριος του δούλου εκείνου την ημέρα που δεν προσδοκά και την ώρα που δε γνωρίζει, και θα τον κόψει στα δύο και το μερίδιό του θα το θέσει μαζί με τους άπιστους.

Η Δευτέρα παρουσία του Χριστού | Η καθυστέρηση της δεν πρέπει να μας κάνει να ζούμε απρόσεκτα

Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την μεσολάβηση από τον ερχομό του Χριστού έως σήμερα 2000 χρόνων ως απόδειξη ότι η Δευτέρα παρουσία του Χριστού είναι ένας μύθος. Αγνοούν λοιπόν τα σημάδια των καιρών και βλέπουν την καθυστέρηση αυτή ως αφορμή να ζήσουν όπως αυτοί γνωρίζουν καλύτερα. Γίνονται λοιπόν κακοί διαχειριστές της ζωής που τους χάρισε ο Θεός επιφέροντας έτσι την δίκαια καταδίκη τους την ημέρα της δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Κάποιοι μάλιστα επιζητούν να είναι πνευματικοί ηγέτες και έτσι γίνονται διαχειριστές της  πνευματικής περιουσίας του Θεού κάτω στη γη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς είναι κακοί διαχειριστές και  κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού. Άνθρωποι εξουσίας της τότε εποχής πλανήθηκαν τόσο που έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.

47 Εκείνος ο δούλος, λοιπόν, που γνώρισε το θέλημα του κυρίου του και δεν ετοίμασε ή δεν έκανε σύμφωνα με το θέλημά του θα δαρθεί με πολλά χτυπήματα. Ιακ. 4:17;

48 Όποιος όμως δεν το γνώρισε, αλλά έκανε άξια χτυπημάτων, θα δαρθεί με λίγα. Και σε καθέναν που δόθηκε πολύ, πολύ θα ζητηθεί από αυτόν, και σ’ όποιον παράθεσαν πολύ, περισσότερο θα του ζητήσουν».

49 «Φωτιά ήρθα να ρίξω πάνω στη γη, και πώςθέλω ήδη να είχε ανάψει!

50 Και βάφτισμα έχω να βαφτιστώ, και πώς πιέζομαι ωσότου τελεστεί! Ματθ. 20:22; Μάρκ. 10:38;

51 Νομίζετε ότι παρουσιάστηκα, για να δώσω ειρήνη στη γη; Όχι, σας λέω, αλλά μάλλον χωρισμό. Μιχ. 7:6; Ματθ. 10:34;

52 Γιατί πέντε θα είναι χωρισμένοι από τώρα μέσα σ’ έναν οίκο, τρεις εναντίον δύο, και δύο εναντίον τριών:

53 Θα χωριστούν πατέρας ενάντια σε γιο και γιος ενάντια σε πατέρα, μητέρα ενάντια στη θυγατέρα και θυγατέρα ενάντια στη μητέρα, πεθερά ενάντια στη νύφη της και νύφη ενάντια στην πεθερά».

54 Έλεγε τότε και στα πλήθη: «Όταν δείτε τη νεφέλη να ανεβαίνει από τα δυτικά, αμέσως λέτε ότι έρχεται βροχή, και γίνεται έτσι. Ματθ. 16:2;

55 Και όταν πνέει νοτιάς, λέτε ότι θα είναι καύσωνας, και γίνεται.

56 Υποκριτές, την όψη της γης και του ουρανού ξέρετε να δοκιμάζετε και να κρίνετε, τον καιρό όμως τούτο πώς δεν ξέρετε να δοκιμάζετε και να κρίνετε;»

57 «Γιατί λοιπόν και από μόνοι σας δεν κρίνετε το δίκαιο;

58 Γιατί καθώς πηγαίνεις στον άρχοντα μαζί με τον αντίδικό σου, προσπάθησε να απαλλαχτείς από αυτόν ενώ είσαι στο δρόμο, μην τυχόν σε σύρει βίαια προς τον κριτή, και ο κριτής σε παραδώσει στον εισπράκτορα, και ο δεσμοφύλακας σε ρίξει στη φυλακή. Παρ. 25:8; Ματθ. 5:25;

59 Σου λέω, δε θα εξέλθεις από εκεί, ωσότου αποδώσεις και το τελευταίο λεπτό».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 12:8-34, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

8 «Λέω λοιπόν σ’ εσάς: καθέναν που με ομολογήσει ζώντας μέσα σ’ εμένα μπροστά στους ανθρώπους, και ο Υιός του ανθρώπου θα τον ομολογήσει ζώντας μέσα σ’ αυτόν μπροστά στους αγγέλους του Θεού. Ματθ. 10:32;

9 Αυτός όμως που με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους θα τον απαρνηθώ μπροστά στους αγγέλους του Θεού. Ματθ. 10:33; Μάρκ. 8:38; Λουκ. 9:26; 2Τιμ. 2:12; 1Ιωάν. 2:23;

Ομολογώντας τον Θεό

Ο Ιησούς ζητά τη αγάπη μας, αγάπη που εμπιστεύεται την καλοσύνη του, τους τρόπους του , τα σχέδια του και που εκφράζεται με το θάρρος της ξεκάθαρης και χωρίς δισταγμό μαρτυρίας μας στους ανθρώπους.

10 Και σε καθέναν που θα πει λόγο ενάντια στον Υιό του ανθρώπου θα του αφεθεί. Σ’ εκείνον όμως που βλαστήμησε ενάντια στο Άγιο Πνεύμα δεν θα του αφεθεί.1Ιωάν. 5:16;

Ο άνθρωπος λοιπόν ο οποίος έχει πάρει μέσα στην καρδιά του την απόφαση να απορρίψει τον Θεό ώστε τίποτα και κανένας να μην μπορεί να τον μεταπείσει διαπράττει την ασυγχώρητη αμαρτία της βλασφημίας του Πνεύματος του Αγίου. Ο γνήσιος πιστός λοιπόν θα αποδειχτεί από τα καλά του έργα και την αγάπη του για τον Θεό.

11 Όταν λοιπόν σας φέρουν μέσα στις συναγωγές και απέναντι στις αρχές και στις εξουσίες, μη μεριμνήσετε πώς ή τι θα απολογηθείτε ή τι θα πείτε. Ματθ. 10:19; Μάρκ. 13:11; Λουκ. 21:14;

12 Γιατί το Άγιο Πνεύμα θα σας διδάξει κατ’ αυτήν την ώρα όσα πρέπει να πείτε».

Οι δοκιμασίες της ζωής | Οι δοκιμασίες του Θεού

Σκοπός των δοκιμασιών που επιτρέπει ο Θεός στην ζωή μας δεν είναι να μας αποδυναμώσουν αλλά αντιθέτως να μας ενισχύσουν πνευματικά και να μας φέρουν πιο κοντά του. Αυτός που θα υπομένει στην πίστη θα σωθεί διακηρύττει ο  Χριστός προκαλώντας μας να δούμε τις δοκιμασίες αυτές με τα μάτια του ουρανού.

Οι δοκιμασίες της ζωής έχουν σκοπό

Έτσι έγινε λοιπόν για τους πιστούς του πρώτου αιώνα! Ο διωγμός των χριστιανών έγινε αφορμή να διασπαρθούν οι πιστοί σε διάφορες περιοχές της εποχής παίρνοντας μαζί τους το ευαγγέλιο. Άλλοι πάλι αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν σε ηγεμόνες και δικαστές μαρτυρώντας για την χριστιανική τους πίστη με θάρρος.

Στις δοκιμασίες της ζωής ο Θεός είναι δίπλα μας

Ο Θεός μας διαβεβαιώνει ότι μέσα στις δοκιμασίες είναι δίπλα μας. και μας καλεί να μην μεριμνούμε για την υπεράσπιση μας αλλά ούτε και να φοβόμαστε τους ανθρώπους οι οποίοι μας εχθρεύονται γιατί το Άγιο Πνεύμα του Θεού θα μας δώσει τα κατάλληλα λόγια και την δύναμη να αντιμετωπίσουμε με θάρρος την δοκιμασία.

Ο Χριστός λοιπόν προκαλεί τους πιστούς να αναλογιστούν το κόστος της πίστης και της αγάπης τους σ’ αυτόν! Την ίδια ώρα τους διαβεβαιώνει ότι δεν θα τους αφήσει μόνους αλλά ότι δια μέσου του Αγίου Πνεύματος θα σταθεί δίπλα τους εξασφαλίζοντας σ’ αυτούς που υπομένουν την νίκη.

13 Είπε τότε κάποιος από το πλήθος σ’ αυτόν: «Δάσκαλε, πες στον αδελφό μου να μοιραστεί μαζί μου την κληρονομιά».

14 Εκείνος του είπε: «Άνθρωπε, ποιος με κατάστησε κριτή ή διανεμητή επάνω σας;»

15 Και είπε προς αυτούς: «Προσέχετε και φυλάγεστε από κάθε πλεονεξία, γιατί, όταν έχει κάποιος περίσσια, η ζωή του δεν προέρχεται από τα υπάρχοντά του». 1Τιμ. 6:7;

16 Είπε μάλιστα μια παραβολή προς αυτούς, λέγοντας: «Κάποιου πλούσιου ανθρώπου κάρπισαν τα χωράφια με ευφορία.

17 Και διαλογιζόταν μέσα του, λέγοντας: “Τι να κάνω, επειδή δεν έχω πού να συνάξω τους καρπούς μου”;

18 Και είπε: “Αυτό θα κάνω: θα γκρεμίσω τις αποθήκες μου και θα οικοδομήσω μεγαλύτερες και θα συνάξω εκεί όλο το σιτάρι και τα αγαθά μου,

19 και θα πω στην ψυχή μου: ‘ Ψυχή, έχεις πολλά αγαθά που κείτονται για έτη πολλά· αναπαύου, φάγε, πιες, ευφραίνου’.” Εκκλ. 11:9; 1Κορ. 15:32; Ιακ. 5:5;

20 Είπε τότε σ’ αυτόν ο Θεός: “Άφρονα, αυτήν τη νύκτα απαιτούν την ψυχή σου από εσένα· και αυτά που ετοίμασες ποιανού θα είναι”; Ψαλ. 39:6; Ψαλ. 52:5; Ιερ. 17:11;

21 Έτσι γίνεται σ’ όποιον θησαυρίζει για τον εαυτό του και δεν πλουτίζει για το Θεό».

22 Είπε λοιπόν προς τους μαθητές του: «Γι’ αυτό σας λέω: μη μεριμνάτε για τη ζωή σας τι θα φάτε, μήτε για το σώμα σας τι θα ντυθείτε. Ψαλ. 55:22; Ματθ. 6:25; Φιλ. 4:6; 1Τιμ. 6:8; 1Πέτ. 5:7;

23 Γιατί η ζωή είναι πιο πολύ από την τροφή και το σώμα από το ένδυμα.

24 Κατανοήστε παρατηρώντας τους κόρακες, γιατί δε σπέρνουν ούτε θερίζουν, οι οποίοι δεν έχουν κελάρι ούτε αποθήκη, και όμως ο Θεός τούς τρέφει. Πόσο περισσότερο εσείς διαφέρετε από τα πετεινά! Ιώβ 38:41; Ψαλ. 147:9;

25 Και ποιος από εσάς μεριμνώντας δύναται στο ανάστημά του να προσθέσει έναν πήχη; Ματθ. 6:27;

26 Αν λοιπόν ούτε το ελάχιστο δε δύναστε, για τα υπόλοιπα τι μεριμνάτε;

27 Παρατηρήστε τα κρίνα πώς αυξάνουν: δεν κοπιάζουν ούτε γνέθουν. Σας λέω, όμως, ούτε ο Σολομώντας με όλη τη δόξα του δεν ντύθηκε όπως ένα από αυτά.

28 Αν λοιπόν το χορτάρι, που είναι σήμερα στον αγρό και αύριο ρίχνεται στο φούρνο, ο Θεός έτσι το ντύνει, πόσο περισσότερο θα ντύσει εσάς ολιγόπιστοι!

29 Και εσείς μη ζητάτε τι θα φάτε και τι θα πιείτε και μην είστε μετέωροι από ανησυχία.

30 Γιατί όλα αυτά, τα επιζητούν τα έθνη του κόσμου· αλλά ο δικός σας Πατέρας ξέρει ότι έχετε ανάγκη από αυτά.

Το άγχος είναι η πιο διαδεδομένη ασθένεια του αιώνα μας- βλέπε άρθρο σχετικά με Άγχος http://www.imarton.gr/zhse/melagxolia-kai-katathlipsh/item/186-αγχοσ-και-καταθλιψη-ζήσε-χωρίς-άγχος . Αν ο Παντοδύναμος Θεός φροντίζει τόσο πλούσια για τα πετεινά του ουρανού και τα κρίνα του αγρού πόσο περισσότερο μέσα στην απέραντη αγάπη του για μας θα προσθέσει στην ζωή μας αυτά που χρειαζόμαστε ! Το άγχος λοιπόν δεν μπορεί να προσθέσει στην ζωή μας τίποτα που να αξίζει.

 31 Όμως, ζητάτε τη βασιλεία του και αυτά θα προστεθούν σ’ εσάς. 1Χρ. 3:13; Ψαλ. 37:25;

32 Μη φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, γιατί ευαρεστήθηκε ο Πατέρας σας να δώσει σ’ εσάς τη βασιλεία.

33 Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε τα ελεημοσύνη. Κάντε στους εαυτούς σας πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, θησαυρό ανεξάντλητο στους ουρανούς, όπου κλέφτης δεν τον πλησιάζει ούτε σκόρος τον φθείρει. Ματθ. 6:20; Ματθ. 19:21; Λουκ. 16:9; 1Τιμ. 6:19;

34 Γιατί όπου είναι ο θησαυρός σας, εκεί θα είναι και η καρδιά σας».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 11:37-12:7, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

37 Μόλις τότε μίλησε, τον παρακαλεί ένας Φαρισαίος να γευματίσει μαζί του. Και όταν εισήλθε, κάθισε, για να φάει.

38 Ο Φαρισαίος, τότε, όταν το είδε, θαύμασε, γιατί πρώτα δεν πλύθηκε πριν από το γεύμα. Μάρκ. 7:3;

39 Είπε λοιπόν ο Κύριος προς αυτόν: «Τώρα εσείς οι Φαρισαίοι καθαρίζετε το απέξω του ποτηριού και του πιάτου, αλλά το από μέσα σας είναι γεμάτο αρπαγή και κακία. Ματθ. 23:25; Τίτ. 1:15;

40 Άφρονες, εκείνος που έκανε το απέξω δεν έκανε και το από μέσα;

41 Όμως, όσα είναι μέσα δώστε τα ελεημοσύνη, και ιδού, όλα θα είναι καθαρά για σας. Ησ. 58:7; Δαν. 4:27; Λουκ. 12:33;

42 Αλλά αλίμονο σ’ εσάς τους Φαρισαίους, γιατί δίνετε τα δέκατα το δυόσμο και το πήγανο και κάθε λάχανο, και τη δίκαιη κρίση και την αγάπη του Θεού. Αυτά λοιπόν έπρεπε να κάνετε, κι εκείνα να μην τα παραμελείτε. 1Σαμ. 15:22; Ωσ. 6:6; Μιχ. 6:8; Ματθ. 9:13; Ματθ. 12:7; Ματθ. 23:23;

43 Αλίμονο σ’ εσάς τους Φαρισαίους, γιατί αγαπάτε την πρωτοκαθεδρία στις συναγωγές και τους χαιρετισμούς στις αγορές. Ματθ. 23:6; Μάρκ. 12:38; Λουκ. 20:46;

44 Αλίμονο σ’ εσάς, γιατί είστε σαν τα μνήματα τα αφανέρωτα, και οι άνθρωποι που περπατούν επάνω τους δεν το ξέρουν». Ματθ. 23:27;

45 Πήρε το λόγο τότε κάποιος από τους νομικούς και του λέει: «Δάσκαλε, λέγοντας αυτά, βρίζεις κι εμάς».

46 Εκείνος είπε: «Και σ’ εσάς τους νομικούς αλίμονο, γιατί φορτώνετε τους ανθρώπους με φορτία δυσβάστακτα, και οι ίδιοι ούτε με ένα από τα δάχτυλά σας δεν αγγίζετε τα φορτία. Ησ. 10:1; Ματθ. 23:4; Πράξ. 15:10;

47 Αλίμονο σ’ εσάς, γιατί οικοδομείτε τα μνήματα των προφητών, ενώ οι πατέρες σας τους σκότωσαν. Ματθ. 23:29;

48 Άρα είστε μάρτυρες και συμφωνείτε με τα έργα των πατέρων σας, γιατί αφενός αυτοί τους σκότωσαν, αφετέρου εσείς οικοδομείτε.

49 Γι’ αυτό και η σοφία του Θεού είπε: “Θα αποστείλω σ’ αυτούς προφήτες και αποστόλους, και από αυτούς μερικούς θα σκοτώσουν και θα καταδιώξουν”, Ματθ. 10:16; Λουκ. 10:3; Ιωάν. 16:2; Πράξ. 7:51; Εβρ. 11:35;

50 για να ζητηθεί το αίμα όλων των προφητών που έχει χυθεί από την αρχή της δημιουργίας του κόσμου, από τη γενιά αυτή:

51 από το αίμα του Άβελ ως το αίμα του Ζαχαρία, που σκοτώθηκε μεταξύ του θυσιαστηρίου και του οίκου του Θεού. Ναι, σας λέω, θα ζητηθεί από τη γενιά αυτή. Γέν. 4:8; 2Χρ. 24:21; Εβρ. 11:4;

52 Αλίμονο σ’ εσάς τους νομικούς, γιατί αφαιρέσατε το κλειδί της γνώσης. Οι ίδιοι δεν εισήλθατε και εκείνους που θέλουν να εισέλθουν τους εμποδίσατε». Ματθ. 23:13;

Υποκρισία και τυπολατρίες

Τα αλλοίμονο που συναντάμε στην σημερινή μας περικοπή είναι ενάντια σε κάθε είδους υποκρισίας στην ζωή των ανθρώπων. Προσοχή λοιπόν να μην γινόμαστε υπερόπτες και υπερήφανοι εμμένοντας σε ανθρώπινες διδασκαλίες και νόμους παρασύροντας έτσι πολλούς ανθρώπους στην καταστροφή. Ο Θεός απεχθάνεται την υποκρησία και τυπολατρίες τα οποία  πάντα αποσκοπούν στην δόξα των ανθρώπων και την αυτό-δικαίωση. Δεν ωφελεί να φροντίζουμε επιμελώς γι’ αυτά που φαίνονται αλλά η προσωπική μας ζωή να είναι χάλια.

Είναι υποκρισία να θέλουμε να δείχνουμε στην εκκλησία την εικόνα ενός καλού οικογενειάρχη αλλά στο σπίτι με την οικογένεια μας να είμαστε συνεχώς σε καυγάδες και διχόνοιες. Είναι εύκολο να είμαστε πνευματικοί όταν οι άλλοι μας βλέπουν, τι γίνεται όμως όταν βρεθούμε μόνοι μας με τις σκέψεις και τους φόβους μας.

Βλέπουμε λοιπόν τον πράο και ταπεινό Χριστό να επιτίθεται κατά πρόσωπο ενάντια στην υποκρισία χωρίς να υπάρχει εσωτερικός πόλεμος στην προσωπικότητα και τον χαραχτήρα του. Ο δίκαιος θυμός του Θεού δεν αποτελεί ποτέ αδυναμία αλλά δύναμη που φωνάζει αυτούς με αμετανόητη καρδιά να συνέλθουν να συνειδητοποιήσουν την κατάντια τους μετανοώντας. 

53 Και όταν αυτός εξήλθε από εκεί, άρχισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι να τον πιέζουν φοβερά και να του ζητούν να απαντήσει πρόχειρα για πολλά πράγματα,

54 ενεδρεύοντάς τον, για να αρπάξουν κάτι από το στόμα του.

12

1 Στο μεταξύ, αφού συνάχτηκαν στο ίδιο μέρος οι μυριάδες του πλήθους, ώστε να καταπατούν ο ένας τον άλλο, άρχισε να λέει προς τους μαθητές του πρώτα: «Προσέχετε τους εαυτούς σας από το προζύμι των Φαρισαίων, που είναι υποκρισία. Ματθ. 16:16; Μάρκ. 8:15;

2 Κανένα λοιπόν συγκαλυμμένο δεν υπάρχει που δε θα αποκαλυφτεί και κρυφό που δε θα γνωριστεί. Ιώβ 12:22; Ματθ. 10:26; Μάρκ. 4:22; Λουκ. 8:17;

3 Συνεπώς, όσα είπατε στο σκοτάδι θα ακουστούν στο φως, και ό,τι μιλήσατε στο αυτί μέσα στα απόμερα δωμάτια θα κηρυχτεί επάνω από τα δώματα».

4 «Λέω λοιπόν σ’ εσάς τους φίλους μου: μη φοβηθείτε από αυτούς που σκοτώνουν το σώμα και μετά από αυτά δεν έχουν κάτι περισσότερο να κάνουν. Ησ. 51:7; Ιερ. 1:8; Ματθ. 10:28;

5 Αλλά θα σας υποδείξω ποιον να φοβηθείτε: να φοβηθείτε αυτόν που μετά τη θανάτωση έχει εξουσία να σας ρίξει στη γέεννα. Ναι, σας λέω, αυτόν να φοβηθείτε.

6 Πέντε σπουργίτια δεν πουλιούνται για δύο ασσάρια; Και όμως ένα από αυτά δεν είναι λησμονημένο μπροστά στο Θεό. Ματθ. 10:29;

7 Αλλά και οι τρίχες της κεφαλής σας έχουν όλες αριθμηθεί. Μη φοβάστε· από πολλά σπουργίτια διαφέρετε». 1Σαμ. 14:45; 2Σαμ. 14:11; 1Βασ. 1:52; Λουκ. 21:18;

Ο φόβος του ανθρώπου 

Ο φόβος του ανθρώπου (4) γίνεται αιτία πολλές φορές να πνίγεται ο λόγος του Θεού και να καθυστερεί η μαρτυρία του πιστού. Ο Ιησούς μέσα από την δική του προσωπική μαρτυρία καλεί τους δικούς του να ακολουθήσουν το παράδειγμα του. Ας μην ξαφνιαζόμαστε λοιπόν αν κάνοντας το καλό βρεθούμε αντιμέτωποι με τον φόβο και τις απειλές των ανθρώπων.

Ο φόβος του ανθρώπου | Ποιός είναι πραγματικά θαρραλέος

Άλλωστε θαρραλέος δεν είναι αυτός που δεν νοιώθει φόβο ( γιατί όλοι ερχόμαστε αντιμέτωποι με αυτό το συναίσθημα) αλλά αυτός που ενώ φοβάται αποφασίζει με πίστη να κάνει το σωστό χωρίς να λογαριάζει αυτό που αισθάνεται. Όταν φοβόμαστε λοιπόν και διστάζουμε να ακολουθήσουμε το σωστό ας θυμόμαστε ότι τον ίδιο διωγμό και αντίσταση ένοιωσε και  ο Ιησούς Χριστός και ότι τίποτα δεν έρχεται στην ζωή του πιστού χωρίς την έγκριση του καλού ουράνιου πατέρα. Αυτός έχει απόλυτο έλεγχο στην ζωή μας, αυτός γνωρίζει κάθε μας ανάγκη! Στα δικά του στιβαρά χέρια είμαστε και καμιά  ανθρώπινη εξουσία δεν μπορεί να εκτροχιάσει τα όμορφα σχέδια του στην ζωή μας. Μέσα στον διωγμό, μέσα στην αντίσταση που αντιμετωπίζουμε ο Θεός χτίζει τα όμορφα δικά του σχέδια στην ζωή μας τα οποία είναι ουράνια και όχι επίγεια.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 11:14-36, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

14 Και κάποτε έβγαζε ένα δαιμόνιο· και αυτό ήταν κωφάλαλο. Συνέβηκε, λοιπόν, όταν εξήλθε το δαιμόνιο, να μιλήσει ο κωφάλαλος και θαύμασαν τα πλήθη. Ματθ. 9:32; Ματθ. 12:22;

15 Αλλά μερικοί από αυτούς είπαν: «Μέσω του Βεελζεβούλ, του άρχοντα των δαιμονίων, βγάζει τα δαιμόνια». Ματθ. 9:34; Ματθ. 12:24; Μάρκ. 3:22;

16 Και άλλοι, για να τον πειράζουν, ζητούσαν από αυτόν κάποιο σημείο από τον ουρανό. Ματθ. 16:1;

17 Αυτός, όμως, επειδή ήξερε τα διανοήματά τους, τους είπε: «Κάθε βασιλεία, όταν διαμεριστεί κατά του εαυτού της, ερημώνεται· και πέφτει ο οίκος που στρέφεται κατά του εαυτού του. Ματθ. 12:25; Μάρκ. 3:24;

18 Αν λοιπόν και ο Σατανάς διαμερίστηκε κατά του εαυτού του, πώς θα σταθεί ή βασιλεία του; Γιατί λέτε ότι μέσω του Βεελζεβούλ βγάζω τα δαιμόνια.

19 Και αν εγώ μέσω του Βεελζεβούλ βγάζω τα δαιμόνια, οι πνευματικοί γιοι σας μέσω ποιανού τα βγάζουν; Γι’ αυτό, αυτοί θα είναι κριτές σας.

20 Αν όμως με δάχτυλο Θεού εγώ βγάζω τα δαιμόνια, άρα έφτασε σ’ εσάς η βασιλεία του Θεού.

21 Όταν ο ισχυρός άντρας φυλάει τη δική του αυλή πλήρως οπλισμένος, είναι σε ειρήνη τα υπάρχοντά του.

22 Όταν όμως ένας ισχυρότερος από αυτόν επέλθει και τον νικήσει, αφαιρεί την πανοπλία του πάνω στην οποία είχε πεποίθηση και διαμοιράζει τα λάφυρά του. Κολ. 2:15;

Η δύναμη του Χριστού ενάντια στα δαιμόνια

Ο Θεός δίνει σε όλους τους ανθρώπους αναρίθμητες ευκαιρίες να τον γνωρίσουν. Κάποιοι άνθρωποι όμως όπως και οι  φαρισαίοι της περικοπής μας έχουν αποφασίσει ότι τίποτα και κανείς δεν πρόκειται να τους κάνει να πιστέψουν στον Θεό. Παρόλα τα θαυμάσια με τα οποία ο Θεός του κατακλύζει αυτοί βρίσκουν κάθε φορά κάποιο τρόπο για να εκλογικεύσουν τα πάντα και να απορρίψουν τον Θεό. Ας προσέχουμε λοιπόν από μια τέτοια πώρωση της καρδιάς που φτάνει σε σημείο να βλέπει τον δαιμονισμένο τυφλό κωφάλαλο να ελευθερώνεται και να θεραπεύεται από το χέρι του Χριστού και αντί να αναγνωρίζει το μεγαλείο του Θεού να αποδίδει το θαύμα στον διάβολο(15). 

Πως θα ήταν ποτέ δυνατό το κακό να πολεμάει το κακό ώστε ένας διαβολικός άνθρωπος να εκβάλει από εγκλωβισμένους και παγιδευμένους ανθρώπους δαιμόνια(17). Εδώ οι Φαρισαίοι θα έπρεπε να ήταν σε θέση να καταλάβουν ότι ο Χριστός με Πνεύμα Θεού(20) είχε δύναμη πάνω στις δαιμονικές δυνάμεις και ότι η νίκη του πάνω στον διάβολο ήταν απόδειξη της Θείας προέλευσής του(22).

23 Όποιος δεν είναι μαζί μου είναι εναντίον μου, και όποιος δε συνάζει μαζί μου σκορπίζει». Ματθ. 12:30;

24 «Όταν το ακάθαρτο πνεύμα εξέλθει από τον άνθρωπο, περνά μέσα από άνυδρους τόπους, ζητώντας ανάπαυση και, επειδή δε βρίσκει, τότε λέει: “Θα επιστρέψω στον οίκο μου απ’ όπου εξήλθα”. Ματθ. 12:43;

25 Και όταν έρθει, τον βρίσκει σκουπισμένο και κοσμημένο.

26 Τότε πορεύεται και παραλαβαίνει άλλα εφτά πνεύματα χειρότερα από τον εαυτό του και, αφού εισέλθουν, κατοικούν εκεί. Και γίνεται η τελευταία κατάσταση εκείνου του ανθρώπου χειρότερη από την πρώτη». Ιωάν. 5:14; Εβρ. 6:4-5; Εβρ. 10:26; 2Πέτ. 2:20;

27 Συνέβηκε, λοιπόν, ενώ αυτός έλεγε αυτά, να υψώσει τη φωνή της κάποια γυναίκα από το πλήθος και του είπε: «Μακάρια η κοιλιά που σε βάσταξε και οι μαστοί που θήλασες».

28 Και αυτός είπε: «Βεβαίως, αλλά μάλλον είναι μακάριοι εκείνοι που ακούν το λόγο του Θεού και τον φυλάγουν». Ματθ. 7:21; Ιωάν. 6:29; Ρωμ. 2:13;

29 Και όταν τα πλήθη συναθροίζονταν, άρχισε να λέει: «Η γενιά αυτή είναι γενιά κακή· σημείο ζητά, αλλά σημείο δε θα της δοθεί παρά μόνο το σημείο του Ιωνά. Ιων. 1:17; Ιων. 2:10;

30 Γιατί καθώς ο Ιωνάς έγινε σημείο για τους Νινευίτες, έτσι θα είναι και ο Υιός του ανθρώπου για τη γενιά αυτή.

31 Η βασίλισσα του νότου θα εγερθεί κατά την κρίση μαζί με τους άντρες αυτής της γενιάς και θα τους κατακρίνει, γιατί ήρθε από τα πέρατα της γης, για να ακούσει τη σοφία του Σολομώντα, και ιδού, περισσότερο του Σολομώντα είναι εδώ. 1Βασ. 10:1; 2Χρ. 9:1; Ματθ. 12:42;

32 Άντρες Νινευίτες θα αναστηθούν κατά την κρίση μαζί με αυτήν τη γενιά και θα την κατακρίνουν· γιατί μετανόησαν στο κήρυγμα του Ιωνά, και ιδού, περισσότερο του Ιωνά είναι εδώ». Ιων. 3:5;

Το σημείο του Ιωνά

Κανένα σημείο λοιπόν δεν είναι αρκετό γι’ αυτούς που έχουν ήδη πάρει την απόφαση να απορρίψουν τον Ιησού(29). Το σημείο που θα πρέπει όλοι να έχουμε σημαία και καύχημα μας και που στερεώνει και καθοδηγεί την πίστη μας στον Χριστό είναι αυτό του θανάτου και της ανάστασης του. Αυτό είναι το σημείο της σωτηρίας κάθε ανθρώπου φτάνει με ταπεινή καρδιά και απλότητα να το δεχτεί.

33 «Κανείς, όταν ανάψει λύχνο, δεν τον θέτει σε κρύπτη ούτε κάτω από το μόδι, αλλά πάνω στο λυχνοστάτη, για να βλέπουν το φως εκείνοι που μπαίνουν. Ματθ. 5:15; Μάρκ. 4:24; Λουκ. 8:16;

34 Ο λύχνος του σώματος είναι ο οφθαλμός σου. Όταν ο οφθαλμός σου είναι γενναιόδωρος, τότε όλο το σώμα σου είναι φωτεινό· όταν όμως είναι φιλάργυρος, τότε το σώμα σου είναι σκοτεινό. Ματθ. 6:22;

35 Πρόσεχε, λοιπόν, να μην είναι σκοτάδι το φως που βρίσκεται μέσα σου.

36 Αν λοιπόν το σώμα σου όλο είναι φωτεινό, μην έχοντας κάποιο μέρος σκοτεινό, θα είναι φωτεινό όλο όπως όταν σε φωτίζει ο λύχνος με τη λάμψη του».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 10:38-11:13, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρlά) 

38 Καθώς λοιπόν αυτοί προχωρούσαν, αυτός εισήλθε σε κάποιο χωριό. Κάποια γυναίκα, τότε, με το όνομα Μάρθα, τον υποδέχτηκε.

39 Και αυτή είχε μια αδελφή που την καλούσαν Μαριάμ, η οποία και κάθισε κοντά στα πόδια του Κυρίου και άκουγε το λόγο του. Πράξ. 22:3;

40 Αλλά η Μάρθα ήταν απασχολημένη με πολλή διακονία. Στάθηκε τότε από πάνω και είπε: «Κύριε, δε σε μέλει που η αδελφή μου με εγκατέλειψε μόνη να διακονώ; Πες της λοιπόν να με βοηθήσει».

41 Αποκρίθηκε τότε ο Κύριος και της είπε: «Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και θορυβείσαι για πολλά,

42 ενώ για ένα πράγμα υπάρχει ανάγκη. Η Μαριάμ, πράγματι, διάλεξε την αγαθή μερίδα, που δε θα της αφαιρεθεί». Ψαλ. 27:4;

Η Μάρθα και η Μαρία

Ο Ιησούς εδώ δεν γίνεται υποστηρικτής της τεμπελιάς και της νωχελικότητας! Αντιθέτως,  πολλές φορές και ο ίδιος γινόταν παράδειγμα σκληρής δουλειάς και αφοσίωσης στο έργο του.

Η Μάρθα και η Μαρία | Οι βιοτικές μέριμνες και το πνευματικό άφημα

Εδώ ο Χριστός αντιπαραθέτει τις βιοτικές μέριμνες με το πνευματικό  άφημα. Η Μάρθα είχε ζητήσει την βοήθεια της Μαρίας στις προετοιμασίες για την φιλοξενία του Χριστού  αλλά αυτή διαλέγει να μένει κοντά στον Χριστό αφοσιωμένη στον λόγο του.

Η Μάρθα και η Μαρία | Ο Χριστός προτιμά να είμαστε μ' αυτόν παρά να δουλεύουμε γι' αυτόν

Ο Χριστός επαινεί την πνευματική φιλοξενία της Μαρίας παρά την υλική φιλοξενία της Μάρθας. Ο Χριστός προτιμά να είμαστε μ’ αυτόν παρά να δουλεύουμε για αυτόν. Σίγουρα όταν μένουμε με τον Χριστό όπως σωστά έκανε η Μάρθα θα έρθει η ώρα του Θεού που θα σηκωθούμε από τα πόδια του για να κάνουμε τα έργα που αυτός βάζει στην καρδιά μας με εργατικότητα και με ζήλο.

Δεν κερδίζεται ο πνευματικό αγώνας με τις δικές μας προσπάθειες να κάνουμε το καλό! Αν όμως μένουμε με αφοσίωση στον λόγο του και την αγάπη του θα σηκωθούμε δυνατοί και ικανοί να πολεμήσουμε και να νικήσουμε την μάχη. Η σχέση μας με τον Θεό διασφαλίζει την ειρήνη και την χαρά μας, πνευματική δύναμη και στήριξη που χρειαζόμαστε για να μπορέσουμε με εργατικότητα, ενθουσιασμό και αγάπη να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις και τις μέριμνες της ζωής.

11

1 Και συνέβηκε, ενώ προσευχόταν σε κάποιον τόπο, μόλις έπαψε, να πει κάποιος από τους μαθητές του προς αυτόν: «Κύριε, δίδαξέ μας να προσευχόμαστε, καθώς και ο Ιωάννης δίδαξε στους μαθητές του».

2 Τους είπε τότε: «Όταν προσεύχεστε, λέγετε: “Πατέρα, ας αγιαστεί το όνομά σου· ας έρθει η βασιλεία σου. Ματθ. 6:9;

3 Τον άρτο μας της ερχόμενης ημέρας δίνε μας καθημερινά.

4 Και άφησε από εμάς τις αμαρτίες μας, γιατί και εμείς οι ίδιοι αφήνουμε από καθέναν που μας οφείλει. Και μη μας φέρεις μέσα σε πειρασμό”».

Η προσευχή του Κυρίου (Κυριακή προσευχή)

Ο Ιησούς μας δίνει ένα θαυμάσιο οδηγό προσευχής τον οποίο μαθαίνουμε από μικροί στα σχολεία μας – Το πάτερ ημών (Η προσευχή του Κυρίου ή Κυριακή προσευχή) είναι σε όλους τους Έλληνες η πιο γνωστή προσευχή (2-4).

Η προσευχή του Κυρίου (Κυριακή προσευχή) | Ανάλυση

Είναι θαυμαστό ότι ο Χριστός μας λέει να αποκαλούμε τον Θεό πατέρα μας στην προσευχή και όχι Θεό και Κύριο. Ο πατέρας μας είναι προσιτός, είναι αγαπητός είναι οικείος και είναι κοντά μας!  Ας πάρουμε θάρρος λοιπόν γνωρίζοντας ότι ο Θεός και Κύριος του σύμπαντος είναι ο προσιτός και αγαπητός πατέρας μας(2). Στο επόμενο χωρίο αναγνωρίζει ο πιστός ότι ο Θεός είναι καλός και το θέλημα του δεν μπορεί παρά να είναι καλό και άρα πρέπει να είναι και το επιθυμητό. Ο πιστός πρέπει να χαίρεται εξίσου όταν ο Θεός ανοίγει μια πόρτα και όταν ο Θεός την κλείνει γνωρίζοντας ότι η καλοσύνη του πατέρα πάντα έχει το καλύτερο κατά νου παρόλο που φαινομενικά αυτό μπορεί να φαντάζει δύσκολο ή άσχημο.  Με την ίδια λογική  δεν πρέπει να αγχώνεται και να ανησυχεί για το αύριο αφού γνωρίζει ότι ο Θεός προμηθεύει πλούσια την κάθε του ανάγκη(3).  Επίσης σημαντικό είναι να συγχωρούμε και να αφήνουμε τα λάθη των άλλων εις βάρος μας όπως και ο Θεός αφήνει και συγχωρεί καθημερινά να δικά μας(4).  Εδώ πρέπει να καταλάβουμε ότι όταν συγχωρούμε αυτούς που μας αδικούν ουσιαστικά κάνουμε χάρη στον εαυτό μας αφού ελευθερωνόμαστε από το βάρος της πίκρας το οποία κρατάμε. Τέλος πρέπει να αναγνωρίζουμε καθημερινά ότι η πηγή της δύναμης μας για μια νικηφόρα μέρα είναι η δύναμη που χαρίζει το Πνεύμα του Θεού στους δικούς του, ο οποίος Παράκλητος ( βοηθός) μας προστατεύει από κάθε επιβουλή του εχθρού εναντίον μας.

5 Και είπε προς αυτούς: «Ποιος από εσάς θα έχει ένα φίλο και αν θα πορευτεί προς αυτόν μεσάνυχτα και του πει: “Φίλε, δάνεισέ μου τρεις άρτους,

6 επειδή ένας φίλος μου παρουσιάστηκε από το δρόμο προς εμένα και δεν έχω τι να του παραθέσω για φαγητό”,

7 τότε εκείνος από μέσα θα αποκριθεί και θα του πει: “Μη με ενοχλείς. Ήδη η θύρα είναι κλεισμένη και τα παιδιά μου μαζί μου είναι στο κρεβάτι. Δε δύναμαι να σηκωθώ και να σου δώσω”.

8 Σας λέω, αν και δεν του δώσει, αφού σηκωθεί, επειδή είναι φίλος του, βεβαίως όμως για την αναίδειά του θα σηκωθεί και θα του δώσει όσα χρειάζεται.

9 Κι εγώ σας λέω: ζητάτε και θα σας δοθεί, ερευνάτε και θα βρείτε, κρούετε και θα σας ανοιχτεί. Ματθ. 7:7; Ματθ. 21:22; Μάρκ. 11:24; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 15:7; Ιωάν. 16:24; Ιακ. 1:5-6; 1Ιωάν. 3:22; 1Ιωάν. 5:14;

10 Γιατί καθένας που ζητά λαβαίνει και όποιος ερευνά βρίσκει και σ’ όποιον κρούει θα του ανοιχτεί.

11 Και σε ποιον από εσάς ο γιος θα ζητήσει από τον πατέρα του ψάρι, και αντί για ψάρι θα του δώσει φίδι; Ματθ. 7:9;

12 Ή και αν ζητήσει αυγό, θα του δώσει σκορπιό;

13 Αν λοιπόν εσείς που είστε κακοί, ξέρετε να δίνετε στα παιδιά σας δοσίματα αγαθά, πόσο μάλλον ο Πατέρας που είναι από τον ουρανό θα δώσει Πνεύμα Άγιο σε όσους του ζητούν!»

Ζητείτε και θα σας δοθεί

Ο Ιησούς χριστός συνεχίζει στα χωρία 5-13 την διδασκαλία του τονίζοντας την σημασία ο άνθρωπος να αναζητεί τον Θεό, να ψάχνει απαντήσεις στα ερωτήματα του και να μην διστάζει τα ζητά από τον Θεό γνωρίζοντας ότι αυτός είναι ο ΚΑΛΟΣ του πατέρας. Άλλωστε αν ένας καλός ανθρώπινος πατέρας ξέρει να δίνει όμορφα πράγματα στα παιδιά του πόσο περισσότερο ο Θεός της αγάπης και της καλοσύνης θα φροντίσει πλούσια για το καλό των δικών του παιδιών.