Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 22:54-23:12, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

54 Αφού λοιπόν τον συνέλαβαν, τον οδήγησαν και τον εισήγαγαν στην οικία του αρχιερέα. Και ο Πέτρος ακολουθούσε από μακριά. Ματθ. 26:57; Μάρκ. 14:53; Ιωάν. 18:12; Ιωάν. 18:24;

55 Αφού άναψαν τότε φωτιά στο μέσο της αυλής και κάθισαν μαζί, ο Πέτρος καθόταν στο μέσο τους. Ματθ. 26:69; Μάρκ. 14:54; Μάρκ. 14:66; Ιωάν. 18:16; Ιωάν. 18:25;

56 Όταν τον είδε τότε κάποια μικρή δούλη να κάθεται κοντά προς το φως της φωτιάς και τον ατένισε, είπε: «Και αυτός ήταν μαζί του».

57 Εκείνος το αρνήθηκε, λέγοντας: «Δεν τον ξέρω, γυναίκα».

58 Και μετά από λίγο, άλλος, όταν τον είδε, είπε: «Και εσύ είσαι από αυτούς». Αλλά ο Πέτρος είπε: «Άνθρωπε, δεν είμαι».

59 Και όταν πέρασε περίπου μια ώρα, κάποιος άλλος ισχυριζόταν έντονα, λέγοντας: «Στ’ αλήθεια, και αυτός ήταν μαζί του, γιατί είναι και Γαλιλαίος».

60 Είπε τότε ο Πέτρος: «Άνθρωπε, δεν ξέρω τι λες». Και αμέσως, ενώ ακόμη αυτός μιλούσε, λάλησε ένας πετεινός.

61 Και αφού στράφηκε ο Κύριος, κοίταξε μέσα στα μάτια τον Πέτρο, και θυμήθηκε ο Πέτρος το λόγο του Κυρίου, καθώς του είπε: «Πριν ο πετεινός λαλήσει σήμερα, θα με απαρνηθείς τρεις φορές». Ματθ. 26:34; Ματθ. 26:75; Μάρκ. 14:72; Ιωάν. 13:38; Ιωάν. 18:27;

62 Και αφού βγήκε έξω, έκλαψε πικρά.

Μπορεί στους περισσοτέρους να φαίνεται αυτονόητο ότι μπροστά σε μια άδικη απειλή ενάντια τους  μπορούν λέγοντας κάποια ψέματα να την αποφύγουν. Άλλωστε η απειλή είναι άδικη και η όλη προσπάθεια γίνεται για να πολεμήσουμε το ψέμα και την αδικία στην ζωή μας! Ο σκοπός όμως δεν αγιάζει τα μέσα! Ο Πέτρος όπως και οι περισσότεροι από εμάς δείλιασε μπροστά στην απειλή του θανάτου και απαρνήθηκε τον Ιησού λέγοντας ψέματα και μάλιστα κατ’ επανάληψη. Ας μην βιαζόμαστε λοιπόν να δίνουμε υποσχέσεις και μεγάλα λόγια αφιέρωσης στον Θεό. Πραγματικά θαρραλέος είναι αυτός που αντιλαμβάνεται την δικιά του αδυναμία και στηρίζεται στην παντοδυναμία και στην χάρη του Θεού για την νίκη. Ήταν πραγματικά ταπεινωτικό για τον Πέτρο η συνειδητοποίηση της αδυναμίας και του φόβου του. Ο Θεός όμως χρησιμοποίησε αυτό το περιστατικό στην ζωή του Πέτρου για να τον κάνει να εμπιστευτεί πλήρως και χωρίς όρους στην αγάπη του Χριστού που γρήγορα θα τον εξυψώσει σε και θα τον ετοιμάσει για σπουδαία έργα στην ζωή του.

63 Και οι άντρες που τον κρατούσαν σφιχτά τον ενέπαιζαν δέρνοντάς τον Ιώβ 16:10; Ησ. 50:6; Ματθ. 26:67; Μάρκ. 14:65; Ιωάν. 19:3;

64 και, αφού του περικάλυψαν το πρόσωπο, τον επερωτούσαν, λέγοντας: «Προφήτεψε, ποιος είναι αυτός που σε χτύπησε;»

65 Και άλλα πολλά, βλαστημώντας, έλεγαν σ’ αυτόν.

66 Και μόλις ξημέρωσε, συνάχτηκε το πρεσβυτέριο του λαού, αρχιερείς και γραμματείς, και τον οδήγησαν στο συνέδριό τους, Ψαλ. 2:2; Ματθ. 27:1; Μάρκ. 15:1; Ιωάν. 18:28;

67 λέγοντας: «Αν εσύ είσαι ο Χριστός, πες το μας». Είπε τότε σ’ αυτούς: «Αν σας το πω, δε θα πιστέψετε·

68 κι αν σας ρωτήσω, δε θα αποκριθείτε.

69 Από τώρα όμως ο Υιός του ανθρώπου θα κάθεται συνεχώς από τα δεξιά της δύναμης του Θεού». Δαν. 7:9; Ματθ. 16:27; Ματθ. 24:30; Ματθ. 25:31; Ματθ. 26:64; Μάρκ. 14:62; Πράξ. 1:11; 1Θεσ. 1:10; Αποκ. 1:7;

70 Είπαν τότε όλοι: «Εσύ λοιπόν είσαι ο Υιός του Θεού;» Εκείνος είπε προς αυτούς: «Κι εσείς το λέτε ότι εγώ είμαι».

71 Εκείνοι είπαν: «Τι ανάγκη μαρτυρίας έχουμε ακόμα; Γιατί εμείς οι ίδιοι το ακούσαμε από το στόμα του».

23

1 Και αφού σηκώθηκε όλο το πλήθος αυτών των συνέδρων, τον οδήγησαν στον Πιλάτο. Ματθ. 27:2; Μάρκ. 15:1; Ιωάν. 18:28;

2 Άρχισαν τότε να τον κατηγορούν, λέγοντας: «Τούτον τον βρήκαμε να διαστρέφει το έθνος μας και να εμποδίζει να δίνουμε φόρους στον Καίσαρα και να λέει πως ο εαυτός του είναι Χριστός, βασιλιάς». Ματθ. 17:25; Ματθ. 22:21; Μάρκ. 12:17; Λουκ. 20:25; Πράξ. 17:7; Ρωμ. 13:7;

3 Ο Πιλάτος λοιπόν τον ρώτησε λέγοντας: «Εσύ είσαι ο βασιλιάς των Ιουδαίων;» Εκείνος του αποκρίθηκε και είπε: «Εσύ το λες». Ματθ. 27:11; Μάρκ. 15:2; Ιωάν. 18:33;

4 Τότε ο Πιλάτος είπε προς τους αρχιερείς και προς τους όχλους: «Κανένα αίτιο καταδίκης δε βρίσκω στον άνθρωπο τούτο».

5 Εκείνοι επέμεναν λέγοντας: «Ξεσηκώνει το λαό διδάσκοντας σε όλη την Ιουδαία και, αφού άρχισε από τη Γαλιλαία, έφτασε ως εδώ».

Ο Ιησούς από την άλλη αντιμετωπίζει τον φόβο και την απειλή του θανάτου πολύ διαφορετικά. Βλέπουμε λοιπόν με την στάση του τον Ιησού να καλωσορίζει τον θάνατο και την καταδίκη του.  Ξέρει πως γι’ αυτή την ώρα ήρθε κάτω στην γη και ότι ο δικαστής του (Πιλάτος) δεν θα είχε καμιά εξουσία επάνω του αν αυτή πρώτα δεν του δινόταν από τον ίδιο τον Θεό.  Όταν ο Ιησούς έβλεπε το κακό και τα πάθη μέσα από τα οποία θα έπρεπε να περάσει αν καταδικαζόταν έβλεπε την δικιά μου και την δικιά σου σωτηρία και λύτρωση. Αυτή η αγάπη ήταν που του έδωσε το θάρρος να καλωσορίσει τον θάνατο στην ζωή του αφήνοντας τους ενάντιους του να νομίζουν ότι κατόρθωσαν μια μεγάλη νίκη εναντίον του.

6 Ο Πιλάτος τότε, όταν το άκουσε, ρώτησε αν ο άνθρωπος είναι Γαλιλαίος

7 και, όταν έμαθε ότι είναι από μέρος της εξουσίας του Ηρώδη, τον παράπεμψε προς τον Ηρώδη, που ήταν και αυτός στα Ιεροσόλυμα αυτές τις ημέρες. Λουκ. 3:1;

8 Ο Ηρώδης, λοιπόν, όταν είδε τον Ιησού, χάρηκε πολύ, γιατί ήθελε συνεχώς από αρκετά χρόνια να τον δει, επειδή άκουγε γι’ αυτόν και έλπιζε κάποιο θαυματουργικό σημείο να δει να γίνεται από αυτόν. Λουκ. 9:7;

9 Τον επερωτούσε λοιπόν με αρκετά λόγια, αλλά αυτός τίποτα δεν του αποκρίθηκε.

10 Είχαν σταθεί τότε οι αρχιερείς και οι γραμματείς και τον κατηγορούσαν έντονα.

11 Και αφού τον εξουθένωσε και ο Ηρώδης μαζί με τα στρατεύματά του και τον ενέπαιξε, τον έντυσε με λαμπρή στολή και τον ξανάστειλε στον Πιλάτο.

12 Έγιναν τότε φίλοι ο Ηρώδης και ο Πιλάτος αυτήν την ημέρα μεταξύ τους· γιατί προϋπήρχε έχθρα του ενός προς τον άλλο. Πράξ. 4:27;

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 22:35-53, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

35 Και είπε σ’ αυτούς: «Όταν σας απέστειλα χωρίς πορτοφόλι και σακίδιο και υποδήματα, μήπως κάτι στερηθήκατε;» Εκείνοι είπαν: «Κανένα». Ματθ. 10:9; Μάρκ. 6:8; Λουκ. 9:3;

36 Τους είπε τότε: «Αλλά τώρα όποιος έχει πορτοφόλι ας το πάρει, όμοια και σακίδιο, και όποιος δεν έχει ας πουλήσει το πανωφόρι του και ας αγοράσει μάχαιρα.

37 Γιατί σας λέω ότι αυτό το γραμμένο πρέπει να τελεστεί σ’ εμένα, το: Και μαζί με άνομους λογαριάστηκε. Και πράγματι, ό,τι αφορά εμένα έχει τέλος». Ησ. 53:12; Μάρκ. 15:28;

38 Εκείνοι είπαν: «Κύριε, ιδού δύο μάχαιρες εδώ». Αυτός τους είπε: «Αρκετό είναι».

39 Και αφού εξήλθε, πορεύτηκε κατά τη συνήθειά του στο Όρος των Ελαιών, και τον ακολούθησαν και οι μαθητές. Ματθ. 26:36; Μάρκ. 14:32; Ιωάν. 8:1; Ιωάν. 18:1;

40 Όταν ήρθε λοιπόν στον τόπο εκείνο, τους είπε: «Προσεύχεστε, για να μην εισέλθετε σε πειρασμό».

41 Και αυτός απομακρύνθηκε από αυτούς σε απόσταση περίπου μιας βολής λίθου και, αφού έπεσε στα γόνατα, προσευχόταν, Ματθ. 26:39; Μάρκ. 14:35;

42 λέγοντας: «Πατέρα, αν θέλεις, απομάκρυνε αυτό το ποτήρι από εμένα· όμως όχι το θέλημά μου, αλλά το δικό σου να γίνει». Ιωάν. 6:38;

43 Φανερώθηκε τότε σ’ αυτόν άγγελος από τον ουρανό που τον ενίσχυε.

44 Και επειδή έπεσε σε αγωνία, εντονότερα προσευχόταν. Και έγινε ο ιδρώτας του σαν θρόμβοι αίματος που κατέβαιναν στη γη. Ιωάν. 12:27; Εβρ. 5:7;

45 Και όταν σηκώθηκε από την προσευχή, ήρθε προς τους μαθητές και τους βρήκε να κοιμούνται από τη λύπη,

46 και τους είπε: «Τι κοιμάστε; Σηκωθείτε και προσεύχεστε, για να μην εισέλθετε σε πειρασμό».

Η θυσία του Χριστού ήταν προγραμματισμένη να γίνει από τον ίδιο τον Θεό.  Το σώμα και το  αίμα του ήταν προορισμένα για μια νέα διαθήκη του Θεού με τον άνθρωπο που θα του πρόσφερε ελευθερία από την αμαρτία και αιώνια ζωή μαζί με τον θεό. Κάτι τόσο κακό και απάνθρωπο ο Θεός θα το χρησιμοποιούσε για την σωτήρια και την λύτρωση του ανθρώπινου γένους.  Απάνθρωπο πρώτα για τον ίδιο τον Θεό αφού πρόσφερε τον γιο του θυσία και υπέμεινε με αγάπη να τον βλέπει να βασανίζεται και να υποφέρει (ένας καλός πατέρας μπορεί εδώ να καταλάβει τον βαθμό που υπέφερε ο Θεός πατέρας). Ο Ιησούς λοιπόν, ο μονάκριβος γιος του ζωντανού Θεού βρίσκεται αντιμέτωπος με σκληρά βασανιστήρια, το βάρος της αμαρτίας των ανθρώπων, την απόρριψη από τους μαθητές και την εγκατάλειψη από τον ίδιο τον Θεό. Μπροστά σ’ αυτό το πελώριο βουνό δοκιμασιών ο Ιησούς  πλημυρίζει από στεναχώρια και αγωνία και τρέχει εκεί που στηρίζεται για δύναμη και βοήθεια ‘ στην προσευχή‘. Εκεί λοιπόν με ιδρώτα από αίμα αφήνεται στα χέρια του Θεού και ενδυναμώνεται για να αντιμετωπίσει τον σκληρό σταυρό της δικής μας ανυπακοής και αμαρτίας

47 Ενώ αυτός ακόμη μιλούσε, ιδού όχλος, και ο λεγόμενος Ιούδας, ένας από τους δώδεκα, ερχόταν μπροστά από αυτούς και πλησίασε τον Ιησού, για να τον φιλήσει. Ματθ. 26:47; Μάρκ. 14:43; Ιωάν. 18:3;

48 Ο Ιησούς τότε του είπε: «Ιούδα, με φίλημα παραδίνεις τον Υιό του ανθρώπου;»

Στην συνέχεια βλέπουμε την υποκρισία του Ιούδα σε όλο το μεγαλείο της αφού προδίδει τον Ιησού με ένα φιλί αποκαλώντας τον δάσκαλο. Αν αποκαλούμε τον Ιησού Κύριο και λυτρωτή μας  καλό είναι να φοβόμαστε την υποκρισία! Ας μην προδίνουμε την αγάπη του για μας με την ζωή και τις πράξεις μας. Μπορεί όλος ο κόσμος να μας θεωρεί πνευματικούς και σημαντικούς αλλά σημασία έχει αυτό που βλέπει ο Θεός μέσα βαθιά στην καρδιά μας.

49 Όταν είδαν τότε εκείνοι που ήταν γύρω του αυτό που συνέβηκε, είπαν: «Κύριε, να χτυπήσουμε με μάχαιρα;»

50 Και χτύπησε ένας, κάποιος από αυτούς, το δούλο του αρχιερέα και αφαίρεσε το αυτί του το δεξί. Ματθ. 26:51; Μάρκ. 14:47;

51 Αποκρίθηκε τότε ο Ιησούς και είπε: «Αφήστε τα πράγματα ως αυτό το σημείο» – και αφού άγγιξε το αυτί, τον γιάτρεψε.

52 Είπε λοιπόν ο Ιησούς προς τους αρχιερείς και στρατηγούς του ναού και πρεσβυτέρους, που ήρθαν εναντίον του: «Σαν ενάντια σε ληστή εξήλθατε με μάχαιρες και ξύλα; Ματθ. 26:55; Μάρκ. 14:48;

53 Κάθε ημέρα, ενώ ήμουν μαζί σας μέσα στο ναό, δεν εκτείνατε τα χέρια πάνω μου. Αλλά αυτή η ώρα είναι δική σας και η εξουσία του σκότους».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 22:14-34, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

14 Και όταν έγινε η κατάλληλη ώρα, ξάπλωσε, για να φάει και οι απόστολοι μαζί του. Ματθ. 26:20; Μάρκ. 14:17;

15 Και είπε προς αυτούς: «Επιθύμησα πολύ αυτό το Πάσχα να φάω μαζί σας προτού να υποφέρω.

16 Γιατί σας λέω ότι δε θα φάω αυτό, ωσότου ολοκληρωθεί μέσα στη βασιλεία του Θεού».

17 Και αφού δέχτηκε ένα ποτήρι, ευχαρίστησε το Θεό και είπε: «Λάβετε τούτο και διαμερίστε το μεταξύ σας.

18 Γιατί σας λέω ότι δε θα πιω από τώρα από το γέννημα της αμπέλου, ωσότου έρθει η βασιλεία του Θεού».

19 Και αφού έλαβε άρτο, ευχαρίστησε το Θεό, τον έκοψε με τα χέρια και τους τον έδωσε λέγοντας: «Τούτο είναι το σώμα μου που δίνεται για χάρη σας· αυτό να κάνετε στη δική μου ανάμνηση». Ματθ. 26:26; Μάρκ. 14:22; 1Κορ. 11:23-24;

20 Και το ποτήρι ομοίως έδωσε μετά το δείπνο, λέγοντας: «Τούτο το ποτήρι, η καινή διαθήκη με το αίμα μου, που για χάρη σας χύνεται.

Το μυστικό δείπνο

Ο Ιησούς προετοιμάζει τους μαθητές του να δεχτούν την θυσία του! Τρώγοντας από το σώμα του και πίνοντας από το αίμα του λαμβάνουν την θυσία του ως μέσο σωτηρίας και αποκατάστασης με τον Θεό. Φυσικά αυτής της πράξης προηγείται η γνήσια πίστη στον Θεό μετά από ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας. Γι’ αυτό άλλωστε ο λόγος του Θεού προτρέπει τους ανθρώπους να μην λαμβάνουν Θεία κοινωνία αν δεν έχουν με πίστη δεχτεί το έλεος και την χάρη του Θεού στην ζωή τους. Ένας έμπρακτος τρόπος να εξετάσει κάποιος τον εαυτό το με βάση αυτό το κριτήριο είναι να βεβαιωθεί ότι δεν κρατεί πίκρα στην καρδιά του συγχωρώντας τους συνανθρώπους του όπως ο ίδιος του τόσο απλόχερα έχει λάβει συγχώρεση και αποκατάσταση από τον Θεό μέσω του Ιησού Χριστού. Δεν πρέπει να φοβόμαστε να λαμβάνουμε Θεία κοινωνία δεδομένου ότι  με ειλικρίνεια και απλότητα δεχόμαστε την συγχώρεση του Θεού και τον καλωσορίζουμε  στην ζωή μας.

21 Όμως, ιδού, το χέρι εκείνου που με προδίδει είναι μαζί μου πάνω στο τραπέζι. Ματθ. 26:23; Μάρκ. 14:18; Ιωάν. 13:21;

22 Γιατί, βέβαια, ο Υιός του ανθρώπου πορεύεται σύμφωνα με το ορισμένο, όμως αλίμονο στον άνθρωπο εκείνο μέσω του οποίου προδίδεται». Ψαλ. 41:9; Ιωάν. 13:18; Πράξ. 1:6;

Βλέπουμε τον Ιησού σε μια ύστατη προσπάθεια να συνεφέρει τον Ιούδα να ξεσκεπάζει τις διαβολικές του σκέψεις  πράγμα που θα έπρεπε να τον κάνει να ντραπεί και να μετανοήσει . Όμως είχε αφήσει την καρδιά του να σκληρύνει σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και τότε παραμένει αμετανόητος ακολουθώντας το σατανικό σχέδιο που έβαλε ο εχθρός στην καρδιά του.

23 Και αυτοί άρχισαν να συζητούν μεταξύ τους, για το ποιος άραγε είναι από αυτούς που μέλλει να πράττει αυτό.

24 Έγινε τότε και φιλονικία μεταξύ τους, για το ποιος από αυτούς φαίνεται ότι είναι μεγαλύτερος.

25 Εκείνος τους είπε: «Οι βασιλιάδες των εθνών κυριαρχούν σ’ αυτά και όσοι τα εξουσιάζουν καλούνται ευεργέτες. Ματθ. 20:25; Μάρκ. 10:42;

26 Εσείς όμως, όχι έτσι, αλλά ο μεγαλύτερος μεταξύ σας ας γίνει όπως ο νεότερος και εκείνος που ηγείται όπως αυτός που διακονεί. Λουκ. 9:48; 1Πέτ. 5:3;

27 Γιατί ποιος είναι μεγαλύτερος, αυτός που ξαπλώνει, για να φάει, ή αυτός που διακονεί; Δεν είναι αυτός που ξαπλώνει; Εγώ όμως στο μέσο σας είμαι όπως αυτός που διακονεί. Ματθ. 20:28; Ιωάν. 13:14; Φιλ. 2:7;

Ο Ιησούς προκαλεί τους μαθητές του  να εμβαθύνουν  πνευματικά  και να αποχωριστούν από τις κακές ανθρώπινες αντιλήψεις και συνήθειες. Ποιος ηγέτης σήμερα πιστεύει πραγματικά ότι αυτό που τον κάνει ηγέτη δεν είναι η προσωπική του επιτυχία και δύναμη αλλά η ικανότητα του να γίνεται (ενώ είναι ηγέτης) υπηρέτης όλων; Ποίος σπουδαίος του κόσμου τούτου αναγνωρίζει ότι μπορεί να μάθει πάρα πολλά μέσα από την απλότητα, ειλικρίνεια και αγνότητα των μικρών παιδιών; Τέτοιες επαναστατικές διδασκαλίες προσπαθούσε να περάσει στο μυαλό και στην καρδιά των μαθητών του ο Ιησούς. Τέτοιες διδασκαλίες πρέπει να προσπαθήσουμε και εμείς να περάσουμε στα μυαλά και τις καρδιές των παιδιών και της οικογένειας μας πρωτίστως με το παράδειγμα της ζωής μας. Αντί να τους μαθαίνουμε να αρέσκονται και να συγκεντρώνουν ανθρώπινη δύναμη θα πρέπει να τους μαθαίνουμε να χαίρονται όταν θριαμβεύει το καλό ακόμα και όταν αυτοί δεν παίρνουν την δόξα γι’ αυτό.

28 Εσείς, λοιπόν, είστε εκείνοι που έχουν διαμείνει μαζί μου μέσα στους πειρασμούς μου.

29 Κι εγώ σας διαθέτω βασιλεία καθώς μου διέθεσε ο Πατέρας μου, Λουκ. 12:32;

30 για να τρώτε και να πίνετε πάνω στο τραπέζι μου κατά τη βασιλεία μου, και θα καθίσετε πάνω σε θρόνους, κρίνοντας τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ». Ματθ. 19:28; Αποκ. 3:21;

31 «Σίμωνα, Σίμωνα, ιδού, ο Σατανάς απαίτησε για τον εαυτό του εσάς, για να σας κοσκινίσει όπως το σιτάρι. 1Πέτ. 5:8;

32 Εγώ όμως δεήθηκα για σένα, για να μην εκλείψει η πίστη σου. Κι εσύ, όταν κάποτε επιστρέψεις, στήριξε τους αδελφούς σου».

33 Εκείνος του είπε: «Κύριε, είμαι έτοιμος να πάω μαζί σου και σε φυλακή και σε θάνατο».

34 Αυτός του είπε: «Σου λέω, Πέτρο, δε θα λαλήσει σήμερα πετεινός, ωσότου τρεις φορές με απαρνηθείς, λέγοντας ότι δε με ξέρεις». Ματθ. 26:34; Μάρκ. 14:30; Ιωάν. 13:38;

Πού στηρίζουμε την πεποίθηση και την δύναμη μας στην ζωή; Ο κόσμος σήμερα θεωρεί την αυτοπεποίθηση την πρώτιστη αρετή για να προχωρήσει και να πετύχει ο άνθρωπος στην ζωή. Ο λόγος του Θεού όμως πουθενά δεν μας λέει να έχουμε πεποίθηση στον εαυτό μας αλλά στον Θεό! Μήπως αυτό σημαίνει ότι οι πιστοί πρέπει να δείχνουν αδύνατοι, φοβισμένοι και αβέβαιοι; Αλλοίμονο αν έτσι φανερώνουμε την πίστη μας στον Θεό! Ο Πιστός πρέπει έχοντας πεποίθηση στον Θεό να γνωρίζει ότι μπορεί να υπερβεί τον εαυτό και τις δυνατότητες του. Αν έχουμε δίπλα μας τον παντοδύναμο Θεό ποιος μπορεί αλήθεια να σταθεί εναντίον μας; Ο Πιστός πρέπει να φανερώνεται δυνατός, θαρραλέος και βέβαιος αλλά όχι επειδή στηρίζεται στην δικιά του δύναμη αλλά σ’ αυτήν του παντοδύναμου Θεού. Ο Πέτρος και οι μαθητές του Ιησού σε αυτή την περίσταση φαίνεται να είναι τόσο βέβαιοι για τον εαυτό τους και την αγάπη τους στον Ιησού που πέφτουν στην παγίδα της λανθασμένης πεποίθησης και αυτοεκτίμησης. Η σωστή στάση θα ήταν « αναγνωρίζω Ιησού την αδυναμία μου μπροστά στον φόβο του θανάτου αλλά ξέρω πως εσύ δεν θα με αφήσεις ούτε θα με εγκαταλείψεις. Βοήθησε με να μείνω πιστός μέχρι τέλους»

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 21:29-22:13, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

28 Όταν λοιπόν αρχίζουν να γίνονται αυτά, ανορθωθείτε και σηκώστε πάνω τα κεφάλια σας, γιατί πλησιάζει η απολύτρωσή σας». Ρωμ. 8:23;

29 Και είπε μια παραβολή σ’ αυτούς: «Δείτε τη συκιά και όλα τα δέντρα. Ματθ. 24:32; Μάρκ. 13:28;

30 Όταν προβάλουν ήδη ταφύλλα, βλέπετε από μόνοι σας και γνωρίζετε ότι είναι ήδη κοντά το θέρος.

31 Έτσι κι εσείς, όταν δείτε αυτά να γίνονται, να γνωρίζετε ότι κοντά είναι η βασιλεία του Θεού.

32 Αλήθεια σας λέω ότι δε θα παρέλθει η γενιά αυτή, ωσότου όλα γίνουν.

33 Ο ουρανός και η γη θα παρέλθουν, οι λόγοι μου όμως δε θα παρέλθουν». Ψαλ. 102:26; Ησ. 51:6; Ματθ. 24:35; Εβρ. 1:11;

Τα σημάδια των καιρών

Τα σημάδια των καιρών πρέπει να μας κάνουν ευαίσθητους σ’ αυτά που έχουν πραγματική αξία στην ζωή (τα αιώνια λόγια του Θεού)  ώστε να ζούμε άξια της Θείας κλήσης και προορισμού μας.

34 «Προσέχετε, λοιπόν, τους εαυτούς σας μήπως βαρύνουν οι καρδιές σας μέσα σε κραιπάλη και σε μέθη και σε μέριμνες βιοτικές και πέσει πάνω σας αιφνίδια η ημέρα εκείνη Ρωμ. 13:13; 1Θεσ. 5:6; 1Πέτ. 4:7;

35 σαν παγίδα. Γιατί θα έρθει πάνω σε όλους όσοι κάθονται στην επιφάνεια όλης της γης. 1Θεσ. 5:2; 2Πέτ. 3:10; Αποκ. 3:3; Αποκ. 16:15;

36 Αγρυπνείτε, λοιπόν, και σε κάθε καιρό να δέεστε για να υπερισχύσετε, ώστε να ξεφύγετε όλα αυτά που μέλλουν να γίνονται και να σταθείτε μπροστά στον Υιό του ανθρώπου». Ματθ. 24:42; Ματθ. 25:13; Μάρκ. 13:33; Λουκ. 12:40; 1Θεσ. 5:6;

Τα σημάδια των καιρών και η δική μας ανταπόκριση

Πρέπει να εξετάζουμε την καρδιά μας και την ζωή μας ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα και γλυκιά προσμονή  να υποδεχτούμε τον σωτήρα μας Χριστό ανά πάσα στιγμή. Δυστυχώς πολλοί άνθρωποι αντιλαμβάνονται την μεσολάβηση από τον ερχομό του Χριστού έως σήμερα 2000 χρόνων ως απόδειξη ότι η Δευτέρα παρουσία του Χριστού είναι ένας μύθος. Αγνοούν λοιπόν τα σημάδια των καιρών και βλέπουν την καθυστέρηση αυτή ως αφορμή να ζήσουν όπως αυτοί γνωρίζουν καλύτερα. Γίνονται λοιπόν κακοί διαχειριστές της ζωής που τους χάρισε ο Θεός επιφέροντας έτσι την δίκαια καταδίκη τους την ημέρα της έλευσης του Χριστού.

37 Και τις ημέρες δίδασκε συνεχώς στο ναό, ενώ τις νύχτες εξερχόταν και διανυχτέρευε στο όρος το καλούμενο των Ελαιών. Ιωάν. 8:2;

38 Και όλος ο λαός ερχόταν με τον όρθρο προς αυτόν μέσα στο ναό, για να τον ακούει.

22

1 Πλησίαζε τότε η εορτή των αζύμων, που λέγεται Πάσχα. Έξ. 12:15; Ματθ. 26:2; Μάρκ. 14:1;

2 Και οι αρχιερείς και οι γραμματείς ζητούσαν το πώς να τον θανατώσουν, γιατί φοβούνταν το λαό. Ψαλ. 2:2; Ιωάν. 11:47; Πράξ. 4:27;

3 Εισήλθε τότε ο Σατανάς στον Ιούδα, που καλείται Ισκαριώτης, ο οποίος ήταν από τον αριθμό των δώδεκα. Ματθ. 26:14; Μάρκ. 14:10; Ιωάν. 13:27;

4 Και πήγε και συνομίλησε με τους αρχιερείς και με τους στρατηγούς το πώς να τους τον παραδώσει.

5 Και χάρηκαν και συμφώνησαν να του δώσουν αργυρά νομίσματα.

6 Και υποσχέθηκε, και ζητούσε ευκαιρία να τον παραδώσει σ’ αυτούς χωρίς πλήθος γύρω του.

Εκούσια αμαρτήματα

Πόσο επικίνδυνα και καταστροφικά είναι αλήθεια τα εκούσια αμαρτήματα. Η εκ προ μελέτης ανυπακοή προς τον Θεό παρομοιάζεται στον λόγο του Θεού με ένα άνθρωπο που κτυπάει σε καρφιά. Μια τέτοια στάση ζωής δείχνει την διαβολή του εχθρού μέσα στην καρδιά του ανθρώπου. Ο άνθρωπος τότε καταντά έρμαιο των επιθυμιών και  φόβων του που τον οδηγούν στην αυτό-καταστροφή του. Προσοχή λοιπό – ας μένουμε μακριά από τα εκούσια αμαρτήματα προς το Άγιο Πνεύμα του Θεού!

Ο Ιούδας ήταν ένας από τους μαθητές του Χριστού και είχε την ευκαιρία να γνωρίσει και να δει από πρώτο χέρι την αγάπη του Χριστού για τους ανθρώπους. Ήταν μάρτυρας των θαυμάτων του, μαθητής όλων των διδασκαλιών του, γεύτηκε την καλοσύνη την αγάπη και την υπομονή του. Παρόλα αυτά δεν άφησε τον Θεό να αγγίξει την καρδιά του αλλά επίμονα και εκούσια ακολούθησε τα ψέματα του εχθρού που τον παρέσυραν στην αυτό-καταστροφή του. Ήταν ένας άνθρωπος που ασχολείτο με τα πνευματικά ειδάλλως δεν θα ήταν στην συντροφιά του Χριστού και μάλιστα σε βαθμό που είχε θυσιάσει τον χρόνο , την καλοπέραση ακόμα και την ασφάλεια του.  Αλλά όλα αυτά τα είχε κάνει με λάθος κίνητρα αφήνοντας συνεχώς εκτεθειμένη την καρδιά του σε κακές συνήθειες ( αφού όπως αναφέρεται συνήθιζε να κλέβει από το ταμείο των μαθητών) και σκληρύνοντας την ώστε να μένει ασυγκίνητη μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού. 

7 Ήρθε λοιπόν η ημέρα των αζύμων, κατά την οποία έπρεπε να θυσιάσουν το Πάσχα. Ματθ. 26:17; Μάρκ. 14:12-13;

8 Και απέστειλε τον Πέτρο και τον Ιωάννη και είπε: «Πηγαίνετε και ετοιμάστε μας το Πάσχα να φάμε».

9 Εκείνοι του είπαν: «Πού θέλεις να ετοιμάσουμε;»

10 Αυτός τους είπε: «Ιδού, όταν εισέλθετε στην πόλη, θα σας συναντήσει ένας άνθρωπος, βαστάζοντας στάμνα με νερό. Ακολουθήστε τον στην οικία στην οποία μπαίνει,

11 και θα πείτε στον οικοδεσπότη της οικίας: “Σου λέει ο δάσκαλος: Πού είναι το κατάλυμα όπου το Πάσχα θα φάω μαζί με τους μαθητές μου”;

12 Κι εκείνος θα σας δείξει ένα ανώγι μεγάλο, στρωμένο· εκεί ετοιμάστε».

13 Έφυγαν, τότε, και βρήκαν καθώς τους είχε πει και ετοίμασαν το Πάσχα.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 20:27-47, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

21

1 Σήκωσε, λοιπόν, το βλέμμα του και είδε τους πλούσιους που έριχναν στο θησαυροφυλάκιο τα δώρα τους. 2Βασ. 12:9; Μάρκ. 12:41;

2 Είδε τότε κάποια χήρα φτωχή να ρίχνει εκεί δύο λεπτά,

3 και είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι αυτή η φτωχή η χήρα έριξε περισσότερο απ’ όλους. 2Κορ. 8:12;

4 Γιατί όλοι αυτοί έριξαν από το περίσσευμά τους στα δώρα, αυτή όμως από το υστέρημά της, όλη την περιουσία που είχε έριξε».

Η χήρα της ιστορίας μας δεν βλέπει υποτιμητικά τον εαυτό της γιατί είχε να δώσει λίγα κατ’ άνθρωπο στον Θεό. Αντιθέτως χωρίς να την νοιάζει πως θα την κρίνουν οι συνάνθρωποι της αποφασίζει να δώσει αυτό που έχει πιστεύοντας ότι ο Θεός χαίρεται μ’ αυτό και με την κρυφή αλλά μεγάλη αγάπη που συνοδεύει την πράξη της.         

5 Και όταν μερικοί έλεγαν για το ναό ότι είναι κοσμημένος με λίθους ωραίους και με αφιερώματα, είπε: Ματθ. 24:1; Μάρκ. 13:1;

6 «Γι’ αυτά που βλέπετε θα έρθουν ημέρες κατά τις οποίες δε θα αφεθεί λίθος πάνω σε λίθο που δε θα καταστραφεί». 1Βασ. 9:7; Μιχ. 3:12; Λουκ. 19:44;

7 Τον επερώτησαν, τότε, λέγοντας: «Δάσκαλε, πότε λοιπόν θα γίνουν αυτά και ποιο το σημείο όταν μέλλουν να γίνονται αυτά;»

8 Εκείνος είπε: «Προσέχετε μην πλανηθείτε. Γιατί πολλοί θα έρθουν με το όνομά μου, λέγοντας: “Εγώ είμαι”, και: “Ο καιρός έχει πλησιάσει”. Μην πορευτείτε πίσω τους. Ιερ. 14:14; Ιερ. 23:21; Ιερ. 29:8; Ματθ. 24:4; Εφεσ. 5:6; Κολ. 2:18; 2Θεσ. 2:2; 1Ιωάν. 4:1;

9 Όταν λοιπόν ακούσετε πολέμους και ακαταστασίες, μην πτοηθείτε. Γιατί πρέπει πρώτα να γίνουν αυτά, αλλά δεν είναι αμέσως το τέλος».

10 Τότε τους έλεγε: «Θα εγερθεί έθνος εναντίον έθνους και βασιλεία εναντίον βασιλείας, Ησ. 19:2;

11 και θα γίνουν σεισμοί μεγάλοι, και κατά τόπους πείνες και επιδημίες, και φαινόμενα φοβερά, και από τον ουρανό θα γίνουν σημεία μεγάλα.

12 Πριν όμως απ’ όλα αυτά θα βάλουν πάνω σας τα χέρια τους και θα σας καταδιώξουν, παραδίνοντάς σας στις συναγωγές και στις φυλακές, οδηγώντας σας μπροστά σε βασιλιάδες και σε ηγεμόνες εξαιτίας του ονόματός μου· Ματθ. 10:17; Ματθ. 24:9; Μάρκ. 13:9; Ιωάν. 16:2; Πράξ. 4:3; Πράξ. 5:18; Πράξ. 12:4; Πράξ. 16:24; Πράξ. 25:23; Αποκ. 2:10;

13 θα αποβεί σ’ εσάς για μαρτυρία.

14 Βάλτε λοιπόν στις καρδιές σας το να μην προμελετάτε να απολογηθείτε. Ματθ. 10:19; Μάρκ. 13:11;

15 Γιατί εγώ θα σας δώσω στόμα και σοφία, στην οποία δε θα δυνηθούν να αντισταθούν ή να αντείπουν όλοι οι αντίθετοι σ’ εσάς. Έξ. 4:12; Ησ. 54:17; Ματθ. 10:19; Πράξ. 6:10;

16 Θα παραδοθείτε, λοιπόν, και από γονείς και αδελφούς και συγγενείς και φίλους, και θα θανατώσουν μερικούς από εσάς, Μιχ. 7:6; Πράξ. 7:59; Πράξ. 12:2;

17 και θα είστε μισούμενοι από όλους για το όνομά μου. Ματθ. 10:22; Μάρκ. 13:13;

18 Αλλά τρίχα από το κεφάλι σας δε θα χαθεί. 1Σαμ. 14:45; 2Σαμ. 14:11; 1Βασ. 1:52; Ματθ. 10:30;

19 Με την υπομονή σας αποκτήστε τις ψυχές σας».

Διωγμός των πιστών | Προφητεία του Χριστού

Φαινομενικά ο Ιησούς εδώ προφητεύει άσχημα μαντάτα για την ανθρωπότητα και για τους πιστούς της εποχής. Καταστροφή του ναού, διωγμός των πιστών, ψευδοπροφήτες, καταστροφές και ωδίνες! Αυτά τα άσχημα μαντάτα είναι οι δοκιμασίες που τόσο συχνά καλούνται οι πιστοί να αντιμετωπίσουν.

Σκοπός  όμως των δοκιμασιών αυτών που επιτρέπει ο Θεός δεν είναι να μας αποδυναμώσουν αλλά αντιθέτως να μας ενισχύσουν πνευματικά και να μας φέρουν πιο κοντά του. Αυτός που θα υπομένει στην πίστη θα σωθεί διακηρύττει ο Ιησούς προκαλώντας μας να δούμε τις δοκιμασίες αυτές με τα μάτια του ουρανού.

Έτσι έγινε λοιπόν για τους πιστούς του πρώτου αιώνα! Ο διωγμός των χριστιανών έγινε αφορμή να διασπαρθούν οι πιστοί σε διάφορες περιοχές της εποχής παίρνοντας μαζί τους το ευαγγέλιο. Άλλοι πάλι αναγκάστηκαν να παρουσιαστούν σε ηγεμόνες και δικαστές μαρτυρώντας για την χριστιανική τους πίστη με θάρρος. Ο Θεός μας διαβεβαιώνει ότι μέσα στις δοκιμασίες είναι δίπλα μας. και μας καλεί να μην μεριμνούμε για την υπεράσπιση μας αλλά ούτε και να φοβόμαστε τους ανθρώπους οι οποίοι μας εχθρεύονται γιατί το Άγιο Πνεύμα του Θεού θα μας δώσει τα κατάλληλα λόγια και την δύναμη να αντιμετωπίσουμε με θάρρος την δοκιμασία.

Ο Ιησούς λοιπόν προκαλεί τους πιστούς να αναλογιστούν το κόστος της πίστης και της αγάπης τους σ’ αυτόν! Την ίδια ώρα τους διαβεβαιώνει ότι δεν θα τους αφήσει μόνους αλλά ότι δια μέσου του Αγίου Πνεύματος θα σταθεί δίπλα τους εξασφαλίζοντας σ’ αυτούς που υπομένουν την νίκη.

Η Δευτέρα έλευση του Χριστού

20 «Όταν όμως δείτε την Ιερουσαλήμ να κυκλώνεται από στρατόπεδα, τότε να γνωρίζετε ότι έχει πλησιάσει η ερήμωσή της. Δαν. 9:27; Ματθ. 24:15; Μάρκ. 13:14;

21 Τότε όσοι είναι στην Ιουδαία ας φεύγουν στα όρη και όσοι είναι στο μέσο αυτής ας αναχωρήσουν και όσοι είναι στην ύπαιθρο ας μην εισέλθουν σ’ αυτή,

22 γιατί αυτές είναι ημέρες εκδίκησης, για να ολοκληρωθούν όλα τα γραμμένα. Δαν. 9:26-27; Ματθ. 24:15; Μάρκ. 13:14;

23 Αλίμονο σε όσες έχουν παιδιά στην κοιλιά και σε όσες θηλάζουν εκείνες τις ημέρες. Γιατί θα γίνει καταπίεση μεγάλη πάνω στη γη και οργή στο λαό τούτο,

24 και θα πέσουν από το στόμα της μάχαιρας και θα οδηγηθούν αιχμάλωτοι σε όλα τα έθνη, και η Ιερουσαλήμ θα πατιέται συνεχώς από τα έθνη, μέχρις ότου συμπληρωθούν οι καιροί των εθνών». Ρωμ. 11:25;

25 «Και θα γίνουν σημεία στον ήλιο και στη σελήνη και στα άστρα, και πάνω στη γη στενοχώρια των εθνών με αμηχανία γιατους ήχους της θάλασσας και το σάλο, Ησ. 13:10; Ιεζ. 32:7; Ιωήλ 2:31; Ιωήλ 3:15; Ματθ. 24:29; Μάρκ. 13:24; Αποκ. 6:12;

26 ενώ θα λιποθυμούν οι άνθρωποι από το φόβο και την προσμονή αυτών που θα επέλθουν στην οικουμένη, γιατί οι δυνάμεις των ουρανών θα σαλευτούν.

27 Και τότε θα δουν τον Υιό του ανθρώπου ερχόμενο μέσα σε νεφέλη με δύναμη και δόξα πολλή. Δαν. 7:10; Ματθ. 16:27; Ματθ. 24:30; Ματθ. 25:31; Ματθ. 26:64; Μάρκ. 13:26; Μάρκ. 14:62; Πράξ. 1:11; 2Θεσ. 1:10; Αποκ. 1:7;

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 20:27-47, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

27 Πλησίασαν τότε μερικοί από τους Σαδδουκαίους, που λένε αντίθετα απότους άλλους πως δεν υπάρχει ανάσταση, και τον επερώτησαν, Ματθ. 22:23; Μάρκ. 12:18; Πράξ. 23:8;

28 λέγοντας: «Δάσκαλε, ο Μωυσής μάς έγραψε: Αν ο αδελφός κάποιου πεθάνει έχοντας γυναίκα, και αυτός είναι άτεκνος, να λάβει ο αδελφός του τη γυναίκα του και να φέρει απογόνους στον αδελφό του. Δευτ. 25:5;

29 Ήταν λοιπόν εφτά αδελφοί. Και ο πρώτος, αφού έλαβε γυναίκα, πέθανε άτεκνος.

30 Και ο δεύτερος

31 και ο τρίτος την έλαβαν, ομοίως μάλιστα και οι εφτά, που δεν εγκατέλειψαν παιδιά, και πέθαναν.

32 Ύστερα, και η γυναίκα πέθανε.

33 Η γυναίκα, λοιπόν, κατά την ανάσταση, ποιανού από αυτούς θα γίνει γυναίκα; Γιατί και οι εφτά την είχαν γυναίκα».

34 Και είπε σ’ αυτούς ο Ιησούς: «Οι γιοι του αιώνα τούτου νυμφεύονται και παντρεύονται,

35 αλλά εκείνοι που θα καταξιωθούν να επιτύχουν να ζήσουν σ’ εκείνον τον αιώνα και στην ανάσταση που είναι από τους νεκρούς ούτε νυμφεύονται ούτε παντρεύονται.

36 Γιατί ούτε να πεθάνουν πια δύνανται, επειδή είναι ίσοι με αγγέλους και είναι γιοι του Θεού, αφού είναι γιοι της ανάστασης. 1Ιωάν. 3:2;

37 Αλλά ότι εγείρονται οι νεκροί το μήνυσε και ο Μωυσής εκεί που μιλάει για τη βάτο, καθώς λέει ΚΥΡΙΟ το Θεό του Αβραάμ και Θεό του Ισαάκ και Θεό του Ιακώβ. Έξ. 3:6; Πράξ. 7:32; Εβρ. 11:16;

38 Ο Θεός, λοιπόν, δεν είναι των νεκρών αλλά των ζωντανών, γιατί όλοι σε αυτόν ζουν».

Η ανάσταση των νεκρών

Τι γίνεται όταν κάποια πράγματα όπως τα περιγράφει ο λόγος του Θεού φαίνονται απίστευτα και εξωπραγματικά; Η πνευματική διάσταση του ίδιου του ανθρώπου αλλά και η πνευματική διάσταση αυτών που καλείται ο πιστός να δεχτεί δεν μπορούν να αποδειχτούν με την κοινή λογική μα ούτε και να μπουν σε δοκιμαστικό σωλήνα. Αν κοιτάξει όμως κανείς γύρω του θα δει ότι όλη η ζωή του είναι ένα μεγάλο ανεξήγητο θαύμα. Ο Θεός λοιπόν δεν καλεί τον πιστό να τον καταλάβει αλλά να τον πιστέψει. Το κάνει αυτό ΟΧΙ γιατί  θέλει να τον υποδουλώσει  αλλά επειδή θέλει να χτίσει μαζί του μια σχέση αγάπης με θεμέλιο την πίστη.

Η ανάσταση των νεκρών | Εμπιστοσύνη στον Θεό και σ' αυτά που λέει

Έχουμε λοιπόν εμπιστοσύνη σ’ αυτά που λέει ο Θεός ή προσπαθούμε όπως τους Σαδδουκαίους της περικοπής μας να εξηγήσουμε τα πνευματικά μόνο με την λογική μας. Αυτό που πραγματικά είναι λογικό είναι να παρατηρήσει ο άνθρωπος το θαύμα που ζει και μέσα απ’ αυτό να αναζητήσει και να βρει τον Θεό.

Η ανάσταση των νεκρών | Ανεξήγητο αλλά αληθινό

Ο λόγος του Θεού μέσα στην παλαιά διαθήκη υποστηρίζει μέσα από το στόμα  προφητών την ανάσταση των νεκρών πράγμα που οι Σαδδουκαίοι αμφισβητούν. Ο Ιησούς τους προκαλεί με ένα λογικό επιχείρημα προκαλώντας τους να καταλάβουν και να εννοήσουν τον περιορισμό και την αδυναμία της δικής τους λογικής στην οποία βασίζονταν για να εξηγήσουν τον λόγο του Θεού. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να καταλάβει την ανάσταση των νεκρών ( όπως και όλες τις άλλες πνευματικές αλήθειες)  με το μυαλό του αν πρώτα δεν δεχτεί με την καρδία του την ανεξάντλητη και ανεξήγητη αγάπη του Θεού!

39 Αποκρίθηκαν τότε μερικοί από τους γραμματείς και του είπαν: «Δάσκαλε, καλά τα είπες».

40 Γιατί δεν τολμούσαν πια να τον επερωτήσουν τίποτα.

41 Είπε τότε προς αυτούς: «Πώς λένε για το Χριστό ότι είναι γιος του Δαβίδ; Ματθ. 22:42; Μάρκ. 12:35;

42 Γιατί αυτός ο Δαβίδ λέει στο βιβλίο των Ψαλμών: Είπε ο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριό μου: “Κάθου από τα δεξιά μου, Ψαλ. 110:1; Πράξ. 2:34; 1Κορ. 15:25; Εβρ. 1:13; Εβρ. 10:13;

43 ωσότου θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιο των ποδιών σου”.

44 Ο Δαβίδ, λοιπόν, τον καλεί Κύριο, τότε πώς είναι γιος του;»

Προσοχή από τον Φαρισαϊσμό

Ο Ιησούς προκαλεί και προβληματίζει τα πλήθη. Κάποιοι τον ακούνε με ευχαρίστηση, άλλοι όμως δυσανασχετούν και αντιδρούν. Θέλουμε να έχουμε αυστηρά δομημένη θεολογία, να έχομε εξηγήσεις για όλα τα θέματα ώστε να νοιώθουμε ασφαλισμένοι και σίγουροι για την πίστη μας. Ο Θεός όμως ταρακουνάει αυτή την στάση των τότε Πνευματικών κλονίζοντας με διάφορες ερωτήσεις τις παραδόσεις και απόψεις τους πάνω στον λόγο του Θεού.

Ας είμαστε ανοιχτοί λοιπόν και δεχτικοί στην αλήθεια  παρόλο που αυτό μπορεί να έρχεται μερικές φορές αντίθετο με τις αντιλήψεις και τις παραδόσεις μας. Αν αντιληφθούμε ότι δεν ήμαστε ξερόλες παραδεχόμαστε την αλήθεια και είμαστε ανοιχτοί στην πνευματική αύξηση και πρόοδο που ο Θεός θέλει στην ζωή μας.

45 Ενώ άκουγε λοιπόν όλος ο λαός, είπε στους μαθητές του:

46 «Προσέχετε από τους γραμματείς που θέλουν να περπατούν με στολές και αγαπούν χαιρετισμούς στις αγορές και πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγές και τα πρώτα καθίσματα στα δείπνα, Ματθ. 23:5-6; Μάρκ. 12:38-39; Λουκ. 11:43;

47 οι οποίοι κατατρώνε τις οικίες των χηρών και για πρόφαση κάνουν μακριές προσευχές. Αυτοί θα λάβουν περισσότερη καταδίκη». Ματθ. 23:14; Μάρκ. 12:40; 2Τιμ. 3:6; Τίτ. 1:11;

Προσοχή λοιπόν από τον ‘πνευματικό‘ Φαρισαϊσμό! Και σε ποιόν δεν αρέσει να τον θαυμάζουν, να τον σέβονται και να τον θεωρούν ανώτερο. Αλλοίμονο όμως, αυτό είναι κάτι που απεχθάνεται ο Θεός. Πρέπει να χαλιναγωγήσουμε την σάρκα μας που ποθεί τον ανθρώπινη δόξα και τιμή περισσότερο από την αγάπη για τον συνάνθρωπο και την δόξα που χαρίζει ο Θεός.Άλλωστε η ανθρώπινη δόξα παρέρχεται ενώ η Θεϊκή μένη αιώνια. Τα ανθρώπινα πρωτεία δεν πρέπει να μας συγκινούν και να μας κάνουν να συμπεριφερόμαστε διαφορετικά γιατί αυτό είναι υποκρισία μπροστά στα μάτια του Θεού. 

Θα πρέπει αντιθέτως να προσπαθούμε να αρέσουμε στον Θεό και να αντλούμε την αυτοεκτίμηση και την αξία μας από την σχέση μας μαζί του. Αν είσαι παιδί του παντοδύναμου Θεού ( δηλαδή είσαι ένα βασιλόπουλο του ουρανού) και γνωρίζεις ότι αυτός σε αγαπά και νοιάζεται, γιατί πληγώνεσαι από την ζήλεια και την πίκρα άλλων ανθρώπων; Ας αναθεωρήσουμε την βάση με την οποία αξιολογούμε τον εαυτό μας και την αξία μας.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 20:1-26, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

20

1 Και συνέβηκε, σε μια από τις ημέρες που αυτός δίδασκε το λαό μέσα στο ναό και ευαγγέλιζε, να σταθούν ξαφνικά οι αρχιερείς και οι γραμματείς μαζί με τους πρεσβυτέρους Ματθ. 21:23; Μάρκ. 11:27; Πράξ. 4:7; Πράξ. 7:27;

2 και να πουν προς αυτόν: «Πες μας με ποια εξουσία αυτά τα κάνεις ή ποιος είναι αυτός που σου έδωσε την εξουσία αυτή;»

3 Αποκρίθηκε τότε και είπε προς αυτούς: «Θα σας ρωτήσω κι εγώ ένα λόγο και πείτε μου:

4 Το βάφτισμα του Ιωάννη από τον ουρανό ήταν ή από τους ανθρώπους;»

5 Εκείνοι συλλογίστηκαν μεταξύ τους λέγοντας: «Αν πούμε: “Από τον ουρανό”, θα πει: “Γιατί δεν πιστέψατε σ’ αυτόν”;

6 Αν όμως πούμε: “Από τους ανθρώπους”, ο λαός όλος θα μας καταλιθοβολήσει, γιατί είναι πεισμένος πως ο Ιωάννης είναι προφήτης».

7 Και αποκρίθηκαν πως δεν ξέρουν από πού είναι.

8 Και ο Ιησούς τους είπε: «Ούτε εγώ σας λέω με ποια εξουσία αυτά τα κάνω».

Η εξουσία του Χριστού | Αφορμή για την παραβολή του αμπελώνα

Ο Ιησούς διακρίνει στις ερωτήσεις των θρησκευτικών ηγετών της εποχής την διάθεση να τον παγιδέψουν κατηγορώντας τον για βλασφημία. Μας διδάσκει λοιπόν πως δεν χρειάζεται πάντα να απαντάμε τις ερωτήσεις ή παρατηρήσεις των άλλων αλλά και ότι πρέπει να αντιστεκόμαστε στο κακό χωρίς δισταγμό. Τους απαντάει λοιπόν με τον ίδιο τρόπο που τον ρωτάνε αποκαλύπτοντας την κακιά τους διάθεση και τα πονηρά τους κίνητρα.

Η παραβολή του αμπελόνα | Ο Θεός κρίνει διαφορετικά απο ότι ο κόσμος

Συνεχίζοντας μάλιστα με μια παραβολή τους προειδοποιεί για την αδιόρθωτη στάση τους απέναντι του που ουσιαστικά δεν ήταν παρά αντίσταση στο έργο του Θεού μέσα τους και στην ζωή άλλων ανθρώπων. Οι άνθρωποι αυτοί φαινόντουσαν με τα λόγια τους υπάκουοι και πνευματικοί αλλά η ζωή τους ήταν απόδειξη για τον πνευματικό τους ξεπεσμό και κατάντια. Υπάρχουν άνθρωποι λοιπόν που δεν υπολογίζεις το ψηλό πνευματικό τους επίπεδο λόγω του ότι δεν αυτοδιαφημίζονται αλλά η καρδιά τους είναι γεμάτη ζήλο και αγάπη για τον Θεό. Αυτούς λογαριάζει ο Θεός ως σπουδαίους και πνευματικά άξιους της βασιλείας του

9 Άρχισε λοιπόν να λέει προς το λαό αυτήν την παραβολή: «Κάποιος άνθρωπος φύτεψε αμπελώνα και τον νοίκιασε σε γεωργούς και αποδήμησε για αρκετά χρόνια. Ψαλ. 80:8; Ησ. 5:1; Ιερ. 2:21; Ιερ. 12:10; Ματθ. 21:33; Μάρκ. 12:1;

10 Και στον κατάλληλο καιρό απέστειλε προς τους γεωργούς ένα δούλο, για να του δώσουν μέρος από τον καρπό του αμπελώνα. Οι γεωργοί όμως τον ξαπόστειλαν με άδεια χέρια, αφού τον έδειραν.

11 Και πάλι έστειλε άλλο δούλο. Αυτοί, κι εκείνον, αφού τον έδειραν και τον ατίμασαν, τον ξαπόστειλαν με άδεια χέρια.

12 Και πάλι έστειλε τρίτο. Αυτοί, και τούτον, αφού τον τραυμάτισαν, τον πέταξαν έξω.

13 Είπε τότε ο κύριος του αμπελώνα: “Τι να κάνω; Θα στείλω το γιο μου τον αγαπητό· ίσως αυτόν ντραπούν”.

14 Όταν είδαν όμως αυτόν οι γεωργοί, διαλογίζονταν ο ένας με τον άλλο, λέγοντας: “Αυτός είναι ο κληρονόμος· να τον σκοτώσουμε, για να γίνει δική μας η κληρονομιά”. Γέν. 37:18; Ψαλ. 2:1; Ψαλ. 2:8; Ματθ. 26:3; Ματθ. 27:1; Ιωάν. 11:53; Εβρ. 1:2;

15 Και αφού τον έβγαλαν έξω από τον αμπελώνα, τον σκότωσαν. Τι λοιπόν θα κάνει σ’ αυτούς ο κύριος του αμπελώνα;

16 Θα έρθει και θα εξολοθρέψει τους γεωργούς αυτούς και θα δώσει τον αμπελώνα σε άλλους». Όταν το άκουσαν, τότε, είπαν: «Είθε ποτέ να μη γίνει».

17 Εκείνος τους κοίταξε μέσα στα μάτια και είπε: «Τι λοιπόν σημαίνει το γραμμένο αυτό: Λίθο που αποδοκίμασαν οι οικοδόμοι, αυτός έγινε ακρογωνιαίος λίθος; Ψαλ. 118:22; Ησ. 8:14; Ησ. 28:16; Ματθ. 21:42; Μάρκ. 12:10; Πράξ. 4:11; Ρωμ. 9:33; 1Πέτ. 2:4; 1Πέτ. 2:7;

18 Καθένας που πέσει πάνω σ’ εκείνο το λίθο θα συντριφτεί· ενώ πάνω σ’ όποιον πέσει, θα τον θρυμματίσει». Ησ. 8:15; Δαν. 2:34; Ζαχ. 12:3;

19 Και ζήτησαν οι γραμματείς και οι αρχιερείς να βάλουν πάνω του τα χέρια αυτήν την ώρα, αλλά φοβήθηκαν το λαό, γιατί κατάλαβαν ότι γι’ αυτούς είπε την παραβολή αυτή.

Η παραβολή του αμπελόνα |  Διαχειριστές της περιουσίας του Θεού

Συνεχίζει λοιπόν ο Ιησούς με παραβολές προσπαθώντας έτσι να κάνει τους ανθρώπους γύρω του πραγματικά να ενδιαφερθούν και να ψάξου την αλήθεια στα λόγια του. Πολλοί είναι λοιπόν αυτοί που διαχειρίζονται την πνευματική περιουσία του Θεού κάτω στη γη. Δυστυχώς πολλοί από αυτούς όμως όπως οι γεωργοί της παραβολής είναι κακοί διαχειριστές και  κακομεταχειρίζονται τους πιστούς εργάτες και αφοσιωμένους μαθητές του Θεού.

Τώρα όπως και τότε αυτοί οι άνθρωποι τυφλωμένοι από την δίψα της εξουσίας και της δύναμης δεν μπορούν να διακρίνουν τον γιό του Θεού σε βαθμό που με αυτά που κάνουν εναντιώνονται σ’ αυτόν.  Οι γεωργοί της εποχής του Χριστού έφθασαν στο σημείο να σταυρώσουν τον γιο του Θεού. Μέχρι που θα έφθαναν άραγε οι γεωργοί της εποχής μας; Πολλοί είναι αυτοί που αποδοκιμάζουν και σήμερα τον Χριστό με την ζωή τους αλλά δεν παύει όπως και τότε να είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της σωτηρίας και η αποκάλυψη του Θεού στους ανθρώπους.

Τα του καισαρα τω καισαρι

20 Και αφού παρατήρησαν προσεχτικά, απέστειλαν κατασκόπους που υποκρίνονταν οι ίδιοι πως είναι δίκαιοι, για να τον πιάσουν από ένα λόγο του, ώστε να τον παραδώσουν στην αρχή και στην εξουσία του ηγεμόνα. Ματθ. 22:16; Μάρκ. 12:13;

21 Και τον επερώτησαν λέγοντας: «Δάσκαλε, ξέρουμε ότι ορθά λες και διδάσκεις, και δεν είσαι προσωπολήπτης, αλλά αληθινά διδάσκεις την οδό του Θεού.

22 Επιτρέπεται εμείς να δώσουμε φόρο στον Καίσαρα ή όχι;»

23 Επειδή λοιπόν κατανόησε την πανουργία τους, είπε προς αυτούς:

24 «Δείξτε μου ένα δηνάριο· ποιανού έχει εικόνα και επιγραφή;» Εκείνοι είπαν: «Του Καίσαρα».

25 Εκείνος είπε προς αυτούς: «Συνεπώς, αποδώστε τα πράγματα του Καίσαρα στον Καίσαρα και τα πράγματα του Θεού στο Θεό». Ματθ. 17:25; Ματθ. 22:21; Ρωμ. 13:7;

26 Και δεν μπόρεσαν να του πιάσουν λόγο ενοχοποιητικό απέναντι στο λαό και, επειδή θαύμασαν για την απόκρισή του, σώπασαν.

Τα του καισαρα τω καισαρι

Παρόλο που η πιο πάνω παραβολή δίδασκε στους Φαρισαίους μετάνοια από τον εγωισμό και την αυτό-δικαίωση  αυτοί μένουν ασυγκίνητοι και ξανά προσπαθούν να παγιδέψουν τον Χριστό με πονηρές ερωτήσεις. Έβρισκαν λοιπόν ερωτήσεις στις οποίες ότι και να απαντούσε ο Ιησούς θα μπορούσαν να είχαν βάση για να τον κατηγορήσουν. Ο Ιησούς αναγνωρίζει την πονηριά και την υποκρισία τους και απαντάει με τρόπο που τους αποστομώνει  και ξεσκεπάζει την πονηρή τους καρδιά.

Παρόλο που η πιο πάνω παραβολή δίδασκε στους Φαρισαίους μετάνοια από τον εγωισμό και την αυτό-δικαίωση  αυτοί μένουν ασυγκίνητοι και ξανά προσπαθούν να παγιδέψουν τον Χριστό με πονηρές ερωτήσεις. Έβρισκαν λοιπόν ερωτήσεις στις οποίες ότι και να απαντούσε ο Ιησούς θα μπορούσαν να είχαν βάση για να τον κατηγορήσουν. Ο Ιησούς αναγνωρίζει την πονηριά και την υποκρισία τους και απαντάει με τρόπο που τους αποστομώνει  και ξεσκεπάζει την πονηρή τους καρδιά.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 19:28-48, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

28 Και αφού είπε αυτά, πορευόταν μπροστά, ανεβαίνοντας στα Ιεροσόλυμα.

29 Και συνέβηκε, μόλις πλησίασε στη Βηθφαγή και τη Βηθανία προς το όρος το καλούμενο των Ελαιών, να αποστείλει δύο από τους μαθητές του, Ματθ. 21:1; Μάρκ. 11:1;

30 λέγοντας: «Πηγαίνετε στο απέναντι χωριό, στο οποίο μπαίνοντας θα βρείτε ένα πουλάρι δεμένο, πάνω στο οποίο δεν κάθισε κανείς ποτέ μέχρι τώρα από τους ανθρώπους και, αφού το λύσετε, φέρτε το.

31 Και αν κάποιος σας ρωτά: “Γιατί το λύνετε”; έτσι θα πείτε: “Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτό”».

32 Έφυγαν τότε οι αποσταλμένοι και βρήκαν καθώς τους είπε.

33 Ενώ έλυναν λοιπόν αυτοί το πουλάρι, είπαν οι κύριοί του προς αυτούς: «Τι λύνετε το πουλάρι;»

34 Εκείνοι είπαν: «Ο Κύριος έχει ανάγκη αυτό».

35 Και το οδήγησαν προς τον Ιησού και, αφού έριξαν τα ρούχα τους πάνω στο πουλάρι, ανέβασαν τον Ιησού. 2Βασ. 9:13; Ιωάν. 12:14;

Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα

Κάποιες φορές ο τρόπος που προμηθεύει ο Θεός για τα απαιτούμενα είναι ανθρωπίνως ανορθόδοξος. Κάποιος άνθρωπος σε ένα χωριό μεγάλωνε το γαϊδουράκι  που ακόμη δεν το είχε ποτέ καβαλήσει χωρίς να γνωρίζει πως αυτό  μια μέρα θα κουβαλούσε τον Ιησού Χριστό στην θριαμβευτική του είσοδο στα Ιεροσόλυμα. Ο ιδιοκτήτης παραμένει άγνωστος αλλά όπως φαίνεται ο Χριστός γνώριζε την καρδιά του, μια καρδιά που ήξερε να δίνει απλόχερα για τον Θεό χωρίς να ζητά πολλές εξηγήσεις. Που να φανταζόταν ο φτωχός αυτός άνθρωπος πως αυτή η πράξη αγάπης του θα καταγραφόταν μέσα στους αιώνες και ότι θα γινόταν παράδειγμα προς μίμηση σε αναρίθμητους πιστούς.

Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα | Μαθήματα ζωής

Ας μην κατακρατάμε αυτό που ο Θεός ζητά από μας σήμερα. Αν απλόχερα δίνουμε όπως απλόχερα έχουμε λάβει από τον Θεό, αν δίνουμε με την οδηγία του Αγίου Πνεύματος χωρίς να επιμένουμε για αποδείξεις και εξηγήσεις τότε η ευλογία του Θεού στην ζωή μας και στην ζωή των συνανθρώπων μας θα είναι δυσανάλογα μεγαλύτερη της προσφοράς μας. Τι είναι αυτό που ο Θεός ζητά από σένα σήμερα; Μην διστάσεις ούτε στιγμή να το αφήσεις στα χέρια του γιατί αυτός μπορεί να το μετατρέψει σε κάτι πολύ πιο σημαντικό και σπουδαίο από αυτό που αξίζει για σένα.

36 Και ενώ αυτός πορευόταν, έστρωναν κάτω τα ρούχα τους στην οδό.

37 Και όταν αυτός πλησίαζε ήδη προς το μέρος του κατήφορου του Όρους των Ελαιών, άρχισαν όλο το πλήθος των μαθητών του, χαίροντας, να αινούν το Θεό με φωνή μεγάλη για όλες τιςθαυματουργικές δυνάμεις που είδαν,

38 λέγοντας: «Ευλογημένος ο ερχόμενος, βασιλιάς, στο όνομα του ΚΥΡΙΟΥ· στον ουρανό ειρήνη και δόξα στους ύψιστους ουρανούς». Ψαλ. 118:26; Λουκ. 2:14; Εφεσ. 2:14;

39 Και μερικοί Φαρισαίοι από το πλήθος, είπαν προς αυτόν: «Δάσκαλε, επιτίμησε τους μαθητές σου».

40 Και αποκρίθηκε και είπε: «Σας λέω, αν σωπάσουν αυτοί, οι λίθοι θα κράξουν». Αββ. 2:11;

41 Και μόλις πλησίασε, όταν είδε την πόλη, έκλαψε γι’ αυτή,

42 λέγοντας: «Αν γνώριζες κι εσύ αυτήν την ημέρα, αυτά που αφορούν την ειρήνη! Τώρα όμως κρύφτηκαν από τους οφθαλμούς σου.

43 Γιατί θα έρθουν ημέρες για σένα που θα σου παρεμβάλουν οι εχθροί σου χαρακώματα και θα σε περικυκλώσουν και θα σε πιέσουν από παντού

44 και θα κατεδαφίσουν εσένα και τα τέκνα σου μέσα σ’ εσένα, και δε θα αφήσουν μέσα σου λίθο πάνω σε λίθο, επειδή δε γνώρισες τον καιρό της επίσκεψής σου». 1Βασ. 9:7-8; Μιχ. 3:12; Ματθ. 24:1-2; Μάρκ. 13:2; Λουκ. 21:6;

Η θριαμβευτική είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα | Η Πραότητα του Χριστού

Η θριαμβευτική είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα έδειξε έμπρακτα την  πραότητα  και το ταπεινό πνεύμα  το οποίο ο Ιησούς δίδασκε. Ο βασιλιάς των βασιλιάδων πάνω σε ένα γαϊδουράκι συμβόλιζε την δύναμη και την δικαιοσύνη του Θεού που οικιοθελώς υποτασσόταν  στην αγάπη του για τον άνθρωπο. Ο Χριστός γνωρίζει πως η ανθρώπινη δόξα που του δίνεται σύντομα θα μετατραπεί σε κραυγές οργής και καταδίκης εναντίον του. Αργά και σταθερά προχωρεί επάνω στο γαϊδουράκι γνωρίζοντας πως  σύντομα μέσα στην πόλη που θα έμπαινε θα ερχόταν αντιμέτωπος με το κόστος της θυσίας που του επέβαλλε  η απόφαση της αγάπης του για τον άνθρωπο.

Είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα – Γιορτάζεται την  Κυριακή των Βαΐων,  είναι η Κυριακή μετά το Σάββατο του Λαζάρου και  η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής. Προφητεύτηκε το 480 π.χ.  από τον προφήτη Ζαχαρία. Διαβάζουμε στο προφητικό του βιβλίο στην Παλαιά διαθήκη:  Ζαχαρίας 9:9 Χαίρε υπερβολικά, θυγατέρα Σιών· αλάλαζε, θυγατέρα Ιερουσαλήμ· δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα· αυτός είναι δίκαιος, και σώζει· είναι πράος, και κάθεται επάνω σε γαϊδούρι, και επάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου. ( 480 π.χ. , Προφήτης Ζαχαρίας). Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής 500 περίπου χρόνια αργότερα καταγράφεται με παραστατικό τρόπο από τους ευαγγελιστές Μάρκο, Λουκά  και Ιωάννη. ( Μάρκος 11:7-8, Λουκάς 19:32-44, Ιωάννης 11:13-15). Ο Ιησούς δέχεται υποδοχή βασιλιά καθώς μπαίνει στην Ιερουσαλήμ καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδουράκι. Ο όχλος, πνευματικά έξαλλος! Πολλοί βγάζουν τα ρούχα τους και τα στρώνουν στο δρόμο ενώ άλλοι κόβουν κλαδιά φοινίκων ( βάγια) και τα στρώνουν κάτω, χαλί υποδοχής για τον μεγάλο βασιλιά. Επιτέλους, ο Ιησούς βασιλιάς, ο θεόσταλτος εκείνος βασιλιάς για τον οποίο οι προφήτες προείπαν ότι θα γίνει αφορμή μεγάλης σωτηρίας για τον λαό του Θεού. Το γαϊδουράκι ακολουθούσε τον μικρό δρόμο που οδηγούσε στην Ιερουσαλήμ καθώς οι πέτρες του δρόμου ανήμπορες να σμίξουν την φωνή τους με τις κραυγές δοξολογίας  του όχλου κόντευαν να σπάσουν από το βάρος της τιμής που δεχόντουσαν ( Λουκάς 19:40). Μία θριαμβευτική είσοδος που σε λίγες μέρες, αλίμονο,  θα μετατρεπόταν σε μια αιματηρή εξευτελιστική έξοδο. Καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδούρι, γέννημα υποζυγίου ο Ιησούς εκπληρώνει μια μεγάλη προφητεία που όριζε ότι ο Θεός  θα απαρνιόταν όλο του το Θεϊκό μεγαλείο, θεληματικά, με αντάλλαγμα τον ανήφορο της αγάπης. Κάθε άλλος άνθρωπος φουσκώνει όταν δέχεται το μεγαλείο της ανθρώπινης δόξας ο Ιησούς όμως όχι. Το γαϊδουράκι που ίδιος επέλεξε για την θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη που λίγες μέρες αργότερα θα τον καταδίκαζε σε θάνατο, ήταν γέννημα υποζυγίου! Ένα γαϊδουράκι άθελα του γεννημένο κάτω από τον ζυγό της δουλείας κουβαλούσε τον σωτήρα του κόσμου που με την θέληση του γεννήθηκε κάτω από τον ζυγό της ασύλληπτης και ακατανόητης αγάπης του για τον άνθρωπο. Ένας ζυγό που με υποταγή φόρεσε και που τώρα τον οδηγούσε στον ανήφορο του Γολγοθά, τον ανήφορο της αγάπης. Τα λόγια του στο κατά Λουκά ευαγγέλιο 13 μαρτυρούν την αγάπη του αυτή και τον πόνο της καρδιάς του όταν αυτή περιφρονείται. Στο χωρίο 34 διαβάζουμε «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ………………..πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλα κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε;» Τέτοια είναι η αγάπη του πατέρα Θεού  που εκπληρώνεται στο πρόσωπο του Χριστού για σένα και για μένα.

45 Και αφού εισήλθε στο ναό, άρχισε να βγάζει όσους πουλούσαν,

46 λέγοντας σ’ αυτούς: «Είναι γραμμένο: Και θα είναι ο οίκος μου οίκος προσευχής, εσείς όμως τον κάνατε σπήλαιο ληστών». 1Βασ. 8:29; Ησ. 56:7; Ιερ. 7:11; Ματθ. 21:13; Μάρκ. 11:17;

47 Και δίδασκε συνεχώς κάθε ημέρα μέσα στο ναό. Οι αρχιερείς, όμως, και οι γραμματείς ζητούσαν να τον σκοτώσουν όπως και οι πρώτοι του λαού, Μάρκ. 11:18; Ιωάν. 7:19; Ιωάν. 8:37;

48 αλλά δεν έβρισκαν τι να του κάνουν, γιατί ο λαός όλος κρεμόταν από τα χείλη του ακούοντάς τον.

Ο Ιησούς λοιπόν χωρίς να λογαριάζει την ανθρώπινη δόξα και τον έπαινο που είχε μόλις δεχτεί, μπαίνοντας στην πόλη συνεπαρμένος από τον μεγάλο του ζήλο και αγάπη για τον Θεό  διώχνει από τον ναό τους εμπόρους(12-14). Με αυτό διακηρύττει κανείς δεν πρέπει με αφορμή τα πνευματικά να προσπαθεί να δημιουργήσει κέρδος για τον εαυτό του. Ο αγάπη του Θεού δεν είναι προς πώληση. ΟΧΙ! Είναι δωρεάν σε όσους πιστεύουν και κανένας δεν πρέπει να την εμπορεύεται. Δυστυχώς μέσα στους αιώνες η εκκλησία πολλές φορές κατάντησε επιχείρηση πράγμα το οποίο ο Θεός απεχθάνεται. Αντιθέτως, η εκκλησία πρέπει να είναι καταφύγιο για τους ασθενείς, τους αδύνατους και τους φτωχούς , γι’ αυτό και ο Ιησούς θεραπεύει πολλούς ενώ βρισκόταν ακόμη στον ναό(14).

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 19:1-27, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

19

1 Και αφού εισήλθε στην πόλη, ο Ιησούς περνούσε από την Ιεριχώ.

2 Και ιδού ένας άντρας που τον καλούσαν με το όνομα Ζακχαίος· και αυτός ήταν αρχιτελώνης και αυτός ήταν πλούσιος.

3 Και ζητούσε να δει τον Ιησού, ποιος είναι, αλλά δεν μπορούσε από το πλήθος, γιατί στο ανάστημα ήταν μικρός.

4 Και αφού έτρεξε μπροστά, ανέβηκε πάνω σε μια συκομουριά για να τον δει, επειδή έμελλε να περνά από εκείνη.

5 Και μόλις ήρθε στον τόπο εκείνο, ο Ιησούς σήκωσε το βλέμμα και είπε προς αυτόν: «Ζακχαίε, σπεύσε και κατέβα, γιατί σήμερα πρέπει να μείνω στον οίκο σου».

6 Και έσπευσε και κατέβηκε και τον υποδέχτηκε χαίροντας.

7 Και όταν το είδαν, όλοι γόγγυζαν πολύ, λέγοντας: «Στην οικία αμαρτωλού άντρα εισήλθε, για να έχει κατάλυμα».

8 Στάθηκε τότε ο Ζακχαίος και είπε προς τον Κύριο: «Ιδού, τα μισά των υπαρχόντων μου, Κύριε, τα δίνω στους φτωχούς, και αν από κάποιον με συκοφαντία υπεξαίρεσα κάτι, το αποδίδω τετραπλάσια».

9 Ο Ιησούς είπε τότε προς αυτόν: «Σήμερα έγινε σωτηρία στον οίκο τούτο, καθότι και αυτός είναι γιος του Αβραάμ· Λουκ. 13:16;

10 γιατί ο Υιός του ανθρώπου ήρθε να ζητήσει και να σώσει το χαμένο». Ματθ. 10:6; Ματθ. 15:24; Ματθ. 18:11; Πράξ. 13:46;

Ο Ζακχαίος συναντά τον Χριστό

Οι τελώνες της εποχής ήταν οι φοροεισπράκτορες των Ρωμαίων κατακτητών και όλοι οι Ιουδαίοι τους απεχθάνονταν τόσο για την σύμπραξη τους με τον εχθρό αλλά και για τη χωρίς όρια αγάπη τους για το χρήμα. Ο Χριστός όμως βλέπει πιο βαθιά μέσα στην καρδιά αυτού του ανθρώπου και διαλέγει να τον ευαγγελίσει αδιάφορος για την γνώμη των πνευματικών του καιρού εκείνου.

Ο Ζακχαίος συναντά τον Χριστό και γίνεται ένας άλλος άνθρωπος

Άλλες οι βουλές του Κυρίου λοιπόν και για αυτό θα πρέπει να φροντίζουμε να μην παρασυρόμαστε από την γνώμη των άλλων στην κρίση μας για τους συνανθρώπους μας. Ο Ζακχαίος με χαρά δέχεται τον λόγο του Χριστού και με σπουδή (χωρίς δισταγμό και δεύτερες σκέψεις) τρέχει να ανοίξει το σπίτι του για να τον φιλοξενήσει. Δεν σταματά όμως εκεί! Ο Ζακχαίος ανοίγει στον Χριστό και την πόρτα της καρδιά του μετανοώντας για όλα εκείνα που τον οδηγούσαν μακριά από τον Θεό.  Αυτός παίρνει τότε την κατεστραμμένη ζωή  και το ανθρώπινο ναυάγιο του Ζακχαίου για να κτίσει ένα νέο άνθρωπο και να αφήσει παράδειγμα για όλους τους πιστούς μέσα στους αιώνες.

Ο Ζακχαίος συναντά τον Χριστό | Ένα μάθημα ζωής

Μια ιστορία που μας μαθαίνει πως κανένας και τίποτα δεν μπορεί να σταθεί εμπόδιο στην αγάπη του Χριστού για τον άνθρωπο. Ο Ιησούς παραμένει σήμερα πρόθυμος να πάρει την δική μας αποτυχία και να μας χαρίσει την δική του νίκη. Οι πνευματικοί της εποχής εκείνης είχαν θάρρος στην προσωπική τους δικαιοσύνη  και απότυχαν να εννοήσουν την ανάγκη τους για σωτηρία δια μέσου του Ιησού Χριστού. Ποια είναι άραγε η δική μας ανταπόκριση;

11 Ενώ λοιπόν άκουγαν αυτά, πρόσθεσε και είπε μια παραβολή, επειδή ήταν κοντά στην Ιερουσαλήμ και αυτοί νόμιζαν ότι αμέσως μέλλει να αναφαίνεται η βασιλεία του Θεού.

12 Είπε λοιπόν: «Κάποιος άνθρωπος ευγενής πορεύτηκε σε χώρα μακρινή να λάβει για τον εαυτό του βασιλεία και να επιστρέψει. Ματθ. 25:14; Μάρκ. 13:34;

13 Κάλεσε τότε δέκα δούλους δικούς του και τους έδωσε δέκα μνες και είπε προς αυτούς: “Πραγματευτείτε καθόσο χρόνοπηγαίνω και έρχομαι”.

14 Αλλά οι συμπολίτες του τον μισούσαν και απέστειλαν πρεσβεία πίσω του, λέγοντας: “Δε θέλουμε αυτός να βασιλέψει πάνω μας”.

15 Και συνέβηκε, μόλις αυτός επανήλθε, όταν έλαβε τη βασιλεία, τότε να πει να του φωνάξουν τους δούλους αυτούς στους οποίους είχε δώσει το χρήμα, για να γνωρίσει τι διαπραγματεύτηκαν.

16 Παρουσιάστηκε τότε ο πρώτος, λέγοντας: “Κύριε, η μνα σου κέρδισε δέκα μνες”.

17 Και είπε σ’ αυτόν: “Εύγε, αγαθέ δούλε, επειδή στο ελάχιστο έγινες πιστός, έχε συνεχώς εξουσία πάνω σε δέκα πόλεις”.

18 Και ήρθε ο δεύτερος, λέγοντας: “Η μνα σου, Κύριε, έκανε πέντε μνες”.

19 Είπε λοιπόν και σ’ αυτόν: “Κι εσύ γίνε εξουσιαστής πάνω σε πέντε πόλεις”.

20 Και ο άλλος ήρθε, λέγοντας: “Κύριε, ιδού η μνα σου που είχα τοποθετημένη χωριστά σε μαντίλι.

21 Γιατί σε φοβόμουνα, επειδή είσαι άνθρωπος αυστηρός, παίρνεις αυτό που δεν έθεσες και θερίζεις αυτό που δεν έσπειρες”.

22 Λέει σ’ αυτόν: “Από το στόμα σου θα σε κρίνω, κακέ δούλε. Ήξερες ότι εγώ είμαι άνθρωπος αυστηρός, που παίρνω αυτό που δεν έθεσα και που θερίζω αυτό που δεν έσπειρα; 2Σαμ. 1:16; Ματθ. 12:37;

23 Και γιατί δεν έδωσες το χρήμα μου σε τράπεζα; Κι εγώ, όταν θα ερχόμουν, θα το εισέπραττα με τόκο”.

24 Και σ’ αυτούς που είχαν παρευρεθεί, είπε: “Πάρτε από αυτόν τη μνα και δώστε τη σ’ εκείνον που έχει τις δέκα μνες”.

25 – Και του είπαν: “Κύριε, έχει δέκα μνες” –

26 “Σας λέω ότι σε καθέναν που έχει θα του δοθεί, αλλά από όποιον δεν έχει και αυτό που έχει θα του αφαιρεθεί. Ματθ. 13:12; Ματθ. 25:29; Μάρκ. 4:25; Λουκ. 8:18;

27 Όμως, τους εχθρούς μου αυτούς που δε θέλησαν να βασιλέψω πάνω τους οδηγήστε τους εδώ και κατασφάξτε τους μπροστά μου”».

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 18:18-43, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

18 Και κάποιος άρχοντας τον επερώτησε λέγοντας: «Δάσκαλε αγαθέ, τι να κάνω, για να κληρονομήσω ζωή αιώνια;» Ματθ. 19:16; Μάρκ. 10:17;

19 Του είπε τότε ο Ιησούς: «Τι με λες αγαθό; Κανείς δεν είναι αγαθός παρά μόνο ένας, ο Θεός.

20 Τις εντολές τις ξέρεις: Μη μοιχέψεις, μη φονεύσεις, μην κλέψεις, μην ψευδομαρτυρήσεις, τίμα τον πατέρα σου και τη μητέρα σου». Έξ. 20:13; Δευτ. 5:17; Ρωμ. 13:9; Εφεσ. 6:2; Κολ. 3:20;

21 Εκείνος είπε: «Αυτά όλα τα φύλαξα από τη νεότητά μου».

22 Όταν το άκουσε τότε ο Ιησούς, του είπε: «Ακόμα ένα σου λείπει: πούλησε όλα όσα έχεις και διαμοίρασέ τα σε φτωχούς, και θα έχεις θησαυρό στους ουρανούς, και έλα ακολούθα με». Ματθ. 6:19; Ματθ. 19:21; 1Τιμ. 6:19;

23 Εκείνος, όταν άκουσε αυτά, έγινε περίλυπος· γιατί ήταν πάρα πολύ πλούσιος.

24 Όταν ο Ιησούς τότε τον είδε, που έγινε περίλυπος, είπε: «Πόσο δύσκολα εκείνοι που έχουν τα χρήματα μπαίνουν στη βασιλεία του Θεού! Παρ. 11:28; Ματθ. 19:23; Μάρκ. 10:23;

25 Γιατί είναι ευκολότερο μια καμήλα να εισέλθει από τρύπα βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στη βασιλεία του Θεού».

26 Είπαν τότε όσοι άκουσαν: «Και ποιος δύναται να σωθεί;»

27 Εκείνος είπε: «Τα αδύνατα για τους ανθρώπους είναι δυνατά για το Θεό». Ιώβ 42:2; Ιερ. 32:17; Ζαχ. 8:6; Λουκ. 1:37;

Τι να κάνω για να πάω στον Παράδεισο

18(15-17) Η καρδιά ενός μικρού παιδιού έρχεται στον Ιησού να της δώσει αιώνια ζωή και ευλογία ενώ η καρδιά ενός μεγάλου ανθρώπου έρχεται στον Ιησού για να μάθει πως η ίδια της θα καταφέρει να κερδίσει την αιώνια ζωή ( Τι να κάνω για να πάω στον Παράδεισο;).

Ο άνθρωπος με καρδιά μικρού παιδιού ξέρει πως αιώνια ζωή βρίσκεται μόνο στον ίδιο τον Χριστό άρα μόνο αυτός μπορεί να την δώσει. Γιατί να προσπαθώ να κερδίσω κάτι που δεν κερδίζεται( είναι ανθρωπίνως αδύνατο (27)); Γιατί να προσπαθώ για να κερδίσω την αγάπη του Θεού όταν η τέλεια αγάπη δεν κερδίζεται αλλά χαρίζεται; Η ερώτηση μας λοιπόν δεν πρέπει να είναι " Τι να κάνω για να πάω στον Παράδεισο " αλλά " Πως μπορώ δεχτώ το δώρο του Θεού ;". Ο Χριστός είναι γέφυρα που χρειάζεται ο άνθρωπος για να μεταβεί από τον θάνατο στην ζωή από την Κόλαση στον Παράδεισο.  Δεν χρειάστηκε να χτίσουμε εμείς αυτήν την γέφυρα σωτηρίας αλλά ήταν και είναι δώρο σε όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως. 

Η αληθινή αγάπη προσφέρεται ακόμα και αν ο αποδέκτης δεν την αντιλαμβάνεται ούτε την καλωσορίζει – O Ιησούς βλέπει με αγάπη τον νομικιστή  άνθρωπο αλλά απεχθάνεται τον νομικισμό του και γι’ αυτό φροντίζει να τον φέρει αντιμέτωπο μ’ αυτόν. Είναι εύκολα να καυχιέσαι στις πράξεις και στις ικανότητες σου στα λόγια τι γίνεται όμως όταν ο Θεός σε φέρνει αντιμέτωπο με τις αξιώσεις σου ζητώντας σου  να τις κάνεις πράξη. 

Όλος ο νόμος στον οποίο καυχόταν αυτός ο άνθρωπος περιστρέφεται γύρω από την εντολή της αγάπης. Μέσα από την αξίωση του προς αυτόν τον άνθρωπο ( να πουλήσει τα υπάρχοντα του) ο Ιησούς του έδειχνε ότι του έλειπε η αγάπη και συνεπώς η καύχηση του ήταν λανθασμένη και σίγουρα δεν θα μπορούσε ποτέ να του διασφαλίσει την αιώνια ζωή. Όσο ο άνθρωπος πιστεύει ότι μπορεί να τα καταφέρει μόνος αναζητεί " τι να κάνει για να πάει στον παράδεισο " και δεν μπορεί να δεί την γέφυρα που ο Θεός έχτισε γι' αυτόν. Όταν όμως ο άνθρωπος καταλάβει πως δεν μπορεί τίποτα το οποίο ο ίδος του θα καταφέρει να τον φέρει κοντά στον Θεό τότε παραδίδεται, τότε αναζητά βοήθεια, τότε καταλαβαίνει πως ο δρόμος για τον Παράδεισο είναι ο ίδιος ο Χριστός και αυτά που εκείνος έχει κάνει γι' αυτόν.

28 Είπε τότε ο Πέτρος: «Ιδού, εμείς αφήσαμε τα δικά μας πράγματα και σε ακολουθήσαμε». Ματθ. 4:20; Ματθ. 19:27; Μάρκ. 10:28; Λουκ. 5:11;

29 Εκείνος τους είπε: «Αλήθεια σας λέω ότι κανείς δεν υπάρχει που να άφησε οικία, ή γυναίκα ή αδελφούς ή γονείς ή παιδιά, εξαιτίας της βασιλείας του Θεού, Δευτ. 33:9;

30 που να μην απολάβει πολλαπλάσια σε τούτο τον καιρό και στον αιώνα τον ερχόμενο ζωή αιώνια». Ιώβ 42:12;

31 Τότε παράλαβε τους δώδεκα και είπε προς αυτούς: «Ιδού, ανεβαίνουμε στην Ιερουσαλήμ, και θα τελεστούν όλα τα γραμμένα μέσω των προφητών για τον Υιό του ανθρώπου. Ψαλ. 22:6; Ησ. 53:7; Ματθ. 16:21; Ματθ. 17:22; Ματθ. 20:17; Μάρκ. 8:31; Μάρκ. 9:31; Μάρκ. 10:32; Λουκ. 9:22; Λουκ. 24:7;

32 Γιατί θα παραδοθεί στους εθνικούς και θα εμπαιχτεί και θα βριστεί και θα φτυστεί Ματθ. 27:2; Λουκ. 23:1; Ιωάν. 18:28; Πράξ. 3:13;

33 και, αφού τον μαστιγώσουν, θα τον σκοτώσουν, και την ημέρα την τρίτη θα αναστηθεί».

34 Και αυτοί δεν κατάλαβαν τίποτα από αυτά, και αυτός ο λόγος ήταν συνεχώς κρυμμένος από αυτούς και δεν καταλάβαιναν τα λεγόμενα.

35 Συνέβηκε τότε, ενώ αυτός πλησίαζε στην Ιεριχώ, κάποιος τυφλός να κάθεται ζητιανεύοντας δίπλα στο δρόμο. Ματθ. 20:29; Μάρκ. 10:46;

36 Και όταν άκουσε το πλήθος να περνά, ζητούσε να μάθει τι σημαίνει αυτό.

37 Του ανάγγειλαν, λοιπόν, ότι ο Ιησούς ο Ναζωραίος περνάει από εκεί.

38 Και τότε φώναξε δυνατά, λέγοντας: «Ιησού, γιε του Δαβίδ, ελέησέ με».

39 Και εκείνοι που προηγούνταν τον επιτιμούσαν για να σωπάσει, αυτός όμως πολύ περισσότερο έκραζε: «Γιε του Δαβίδ, ελέησέ με».

40 Στάθηκε τότε ο Ιησούς και διέταξε να τον φέρουν προς αυτόν. Και όταν αυτός πλησίασε, τον ρώτησε:

41 «Τι θέλεις να σου κάνω;» Εκείνος απάντησε: «Κύριε, να ξαναδώ».

42 Και ο Ιησούς του είπε: «Ξαναδές· η πίστη σου σε έχει σώσει».

43 Και αμέσως ξαναείδε και τον ακολουθούσε δοξάζοντας το Θεό. Και όλος ο λαός, όταν το είδε, έδωσε αίνο στο Θεό.

Πολλοί πνευματικά τυφλοί ακούνε για τον Χριστό αλλά λίγοι είναι αυτοί που ζητάν πραγματικά να τον δούνε! Ο τυφλός της ιστορίας μας ακούει για τα θαύματα του Χριστού και τρέχει να τον συναντήσει θέλοντας να δει. Ο άνθρωπος που θέλει να δει τον Χριστό με τα μάτια του πρέπει πρώτα να αναγνωρίσει ότι είναι τυφλός πνευματικά. Ας μην διστάζει  τότε αυτός να πλησιάσει και με παρρησία να ζητήσει από το Χριστό να του δώσει το πνευματικό φως που έχει ανάγκη για να τον γνωρίσει και να τον δει. Ο τυφλός θα μπορούσε να ζητήσει από τον Χριστό ένα σωρό άλλα πράγματα που θα τον βοηθούσαν να ζήσει καλύτερα ως τυφλός ( δώσε μας Κύριε ένα καλό σπίτι, ανθρώπους να μας βοηθούν κ.λ.π), διαλέγει όμως να ζητήσει το φώς τους,  πράγμα που φανερώνει την εμπιστοσύνη του (πίστη) στην αγάπη και καλοσύνη του Θεού. Ξέρει ότι ο Θεός δεν ποθεί απλά να του δώσει καλές δόσεις αλλά ότι θέλει το καλύτερο γι’ αυτόν και τίποτα λιγότερο. Ο Ιησούς δεν διστάζει γρήγορα να τον θεραπεύσει δίνοντας του το φώς που είχε τόσο ανάγκη ώστε πια χαρούμενος να τον βλέπει και να τον ακολουθεί.