Η μεγαλη βδομαδα, η τελευταία βδομάδα της ζωής του Χριστού, ήταν πραγματικά ΜΕΓΑΛΗ! Ο Ιησούς γνώριζε καλά τις προφητείες που με λεπτομέρεια περίγραφαν τα πάθη του θεανθρώπου εκατοντάδες χρόνια πριν πραγματοποιηθούν. Ο φρικτός προορισμός του φάνταζε ασήκωτος η ασύλληπτη όμως αγάπη του για μας τον κράτησε στέρεο και δυνατό την τελευταία εκείνη βδομάδα της ζωής του. Μέσα από τα μάτια των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης θα προσπαθήσουμε με την μελέτη μας αυτή να αγγίξουμε το μεγαλείο εκείνης της βδομάδας ξεκινώντας από τη Κυριακή των Βαΐωνέπειτα την αρχή των παθών με την προδοσία ( Μεγάλη Πέμπτη), στην συνέχεια τα πάθη ( Μεγάλη Παρακευη) και τέλος με την ένδοξη ανάσταση του ( Μεγάλο Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα).
Είσοδος του Ιησού στα Ιεροσόλυμα – Γιορτάζεται την Κυριακή των Βαΐων, είναι η Κυριακή μετά το Σάββατο του Λαζάρου και η τελευταία Κυριακή της Σαρακοστής. Προφητεύτηκε το 480 π.χ. από τον προφήτη Ζαχαρία. Διαβάζουμε στο προφητικό του βιβλίο στην Παλαιά διαθήκη: Ζαχαριας 9: 9 Χαίρε υπερβολικά, θυγατέρα Σιών· αλάλαζε, θυγατέρα Ιερουσαλήμ· δες, ο βασιλιάς σου έρχεται σε σένα· αυτός είναι δίκαιος, και σώζει· είναι πράος, και κάθεται επάνω σε γαϊδούρι, και επάνω σε πουλάρι, γέννημα υποζυγίου. ( 480 π.χ. , Προφήτης Ζαχαρίας). Η εκπλήρωση της προφητείας αυτής 500 περίπου χρόνια αργότερα καταγράφεται με παραστατικό τρόπο από τους ευαγγελιστές Μάρκο, Λουκά και Ιωάννη. ( Μάρ 11:7-8, Λουκάς 19:32-44, Ιωάννης 11:13-15). Ο Ιησούς δέχεται υποδοχή βασιλιά καθώς μπαίνει στην Ιερουσαλήμ καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδουράκι. Ο όχλος, πνευματικά έξαλλος! Πολλοί βγάζουν τα ρούχα τους και τα στρώνουν στο δρόμο ενώ άλλοι κόβουν κλαδιά φοινίκων ( βάγια) και τα στρώνουν κάτω, χαλί υποδοχής για τον μεγάλο βασιλιά. Επιτέλους, ο Ιησούς βασιλιάς, ο θεόσταλτος εκείνος βασιλιάς για τον οποίο οι προφήτες προείπαν ότι θα γίνει αφορμή μεγάλης σωτηρίας για τον λαό του Θεού. Το γαιδουράκι ακολουθούσε τον μικρό δρόμο που οδηγούσε στην Ιερουσαλήμ καθώς οι πέτρες του δρόμου ανήμπορες να σμίξουν την φωνή τους με τις κραυγές δοξολογίας του όχλου κόντευαν να σπάσουν από το βάρος της τιμής που δεχόντουσαν ( Λουκάς 19:40). Μία θριαμβευτική είσοδος που σε λίγες μέρες, αλίμονο, θα μετατρεπόταν σε μια αιματηρή εξευτελιστική έξοδο. Καθήμενος επάνω σε ένα γαϊδούρι, γέννημα υποζυγίου ο Ιησούς εκπληρώνει μια μεγάλη προφητεία που όριζε ότι ο Θεός θα απαρνιόταν όλο του το Θεϊκό μεγαλείο, θεληματικά, με αντάλλαγμα τον ανήφορο της αγάπης. Κάθε άλλος άνθρωπος φουσκώνει όταν δέχεται το μεγαλείο της ανθρώπινης δόξας ο Ιησούς όμως όχι. Το γαιδουράκι που ίδιος επέλεξε για την θριαμβευτική του είσοδο στην πόλη που λίγες μέρες αργότερα θα τον καταδίκαζε σε θάνατο, ήταν γέννημα υποζυγίου! Ένα γαιδουράκι άθελα του γεννημένο κάτω από τον ζυγό της δουλείας κουβαλούσε τον σωτήρα του κόσμου που με την θέληση του γεννήθηκε κάτω από τον ζυγό της ασύλληπτης και ακατανόητης αγάπης του για τον άνθρωπο. Ένας ζυγό που με υποταγή φόρεσε και που τώρα τον οδηγούσε στον ανήφορο του Γολγοθά, τον ανήφορο της αγάπης. Τα λόγια του στο κατά Λουκά ευαγγέλιον 13 μαρτυρούν την αγάπη του αυτή και τον πόνο της καρδιάς του όταν αυτή περιφρονείται. Στο χωρίο 34 διαβάζουμε «Ιερουσαλήμ, Ιερουσαλήμ………………..πόσες φορές θέλησα να συνάξω τα παιδιά σου, με τον ίδιο τρόπο που η κότα μαζεύει τα κλωσσόπουλα κάτω από τις φτερούγες της, και δεν θελήσατε;» Τέτοια είναι η αγάπη του πατέρα Θεού που εκπληρώνεται στο πρόσωπο του Χριστού για σένα και για μένα.
Ο ανήφορος της αγάπης του Χριστού για μας.
Η προδοσία – Μεγάλη Πέμπτη. Ο προφήτης Ζαχαρίας (500 π.χ. ) στο 11ο κεφάλαιο και στα χωρία (12) και (13) προφητεύει την αρχή των παθών του Χριστού. Ο Ιούδας ένας από τους δώδεκα μαθητές τον προδίδει με αντίτιμο 30 αργύρια (12), λεφτά τα οποία μετά την αυτοκτονία του θα χρησιμοποιούντα για να αγοραστεί το χωράφι του κεραμέα(13) για να θάβουν εκεί τους ξένους. Στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο 27:3-10 διαβάζουμε την εκπλήρωση της προφητείας.
Είναι σκληρό να σε προδίδουν, πόσο μάλλον όταν ο προδότης είναι αυτός που εσύ εμπιστεύτηκες, τον ξεχώρισες σαν δικό σου, τον αγάπησες και τον ονόμασες φίλο σου. Όμως αυτό ήταν μόνο η αρχή! Ο ανήφορος γίνεται ανυπόφορος όταν πρέπει να τον υποφέρεις εντελώς μοναχός.
Ο Ιησούς γνώριζε πολύ καλά ότι πριν τον μεγάλο ανήφορο του Γολγοθά όλοι οι δικοί του θα τον εγκατέλειπαν. Διαβάζουμε στο κατά Ματθαίο ευαγγέλιο λοιπόν ότι την νύχτα της προδοσίας ο Ιησούς προειδοποίησε τους μαθητές του 26:31 Όλοι εσείς θα σκανδαλιστείτε με μένα αυτή τη νύχτα· επειδή, είναι γραμμένο: «Θα χτυπήσω τον ποιμένα, και τα πρόβατα του ποιμνίου θα διασκορπιστούν »(γραμμένο 500 π.χ. στις προφητείες του προφήτη Ζαχαρία 13:7).
Τα Πάθη – Μεγάλη Παρασκευή. Σωρεία προφητειών περιγράφουν τα πάθη του Χριστού στον σταυρό. Ο Δαβίδ στο βιβλίο των Ψαλμών κεφ. 22 ( περίπου 1010 π.χ.) προλέγει ότι ο Χριστός θα βασανιστεί από κακοποιούς που θα του τρυπήσουν τα χέρια και τα πόδια (17), ότι επάνω στον σταυρό θα στεγνώσει ο λάρυγγας του από την δίψα (16) και ότι θα μοιράσουν τα ρούχα του με κλήρο (19). Στο ίδιο βιβλίο στο κεφ. 69 και χωρίο 22 προφητεύεται ότι όταν δίψασε του πρόσφεραν χολή και ξύδι ενώ στο κεφ 34 στο χωρίο 21 αναφέρεται ότι δεν θα σπάσει κανένα κόκαλο του. Στο κατά Ιωάννη ευαγγέλιο 19:32-36 περιγράφεται ότι για να επισπεύσουν τον θάνατο των δύο ληστών οι στρατιώτες τους έσπασαν τα κόκαλα των ποδιών ( αυτό προκαλούσε γρήγορα θάνατο από ασφυξία στον εσταυρωμένο) αλλά όταν ήρθαν στον Ιησού πρόσεξαν ότι είχε ήδη πεθάνει γι’ αυτό δεν του έσπασαν τα κόκαλα αλλά του λόγχισαν το πλευρό γεγονός που βρίσκουμε στις προφητείες του Ζαχαρία 12:10.Στο βιβλίο του προφήτη Ησαΐα ( 700 π.χ.) περιγράφονται τόσο παραστατικά τα πάθη του Ιησού που θαρρείς πως ο συγγραφέας ήταν αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων. Προφητεύει λοιπόν ο Ησαιας τον θάνατο του Χριστού με τους ληστές ( 53:12) και την εκούσια αυτοθυσία του ( 53:7,4-6,12). Στην τελευταία αυτή προφητεία θα ήθελα να σταθούμε γιατί περισσότερο από όλες τις άλλες φανερώνει το μεγαλείο της αγάπης του Χριστού για μας : 6 Όλοι εμείς πλανηθήκαμε σαν πρόβατα· στραφήκαμε κάθε ένας στον δικό του δρόμο· ο Κύριος, όμως, έβαλε επάνω σ' αυτόν την ανομία όλων μας. 7 Αυτός ήταν καταθλιμμένος και βασανισμένος, αλλά δεν άνοιξε το στόμα του· φέρθηκε σαν αρνί σε σφαγή, και σαν άφωνο πρόβατο μπροστά σ' εκείνον που το κουρεύει, έτσι δεν άνοιξε το στόμα του. 10 Αλλά, ο Κύριος θέλησε να τον βασανίσει· [τον] ταλαιπώρησε.12 ….αυτός παρέδωσε σε θάνατο την ψυχή του, και μαζί με ανόμους λογαριάστηκε, κι αυτός βάσταξε τις αμαρτίες πολλών. Θυμάστε στον κήπο της Γεσθημανή όταν τα δάκρυα της αγωνίας του Ιησού έγιναν σταγόνες αίματος που έσταζαν στην γη ; Θυμάστε την προσευχή του « ΩΩΩ καλέ μου πατέρα, όλα είναι δυνατά για σένα, αν θέλεις, γλίτωσε με απ’ αυτό το ποτήρι. Ας μην γίνει όμως το δικό μου θέλημα αλλά το δικό σου». Ο Ιησούς ζητούσε από τον πατέρα ένα θαύμα που θα τον γλίτωνε από τον δύσκολο ανήφορο που ήταν μπροστά του.
Αυτός που έκανε τόσα μα τόσα θαύματα ζητούσε για τον εαυτό του ένα θαύμα σωτηρίας. Πόσο ανυπόφορος φάνταζε άραγε αυτός ο ανήφορος για τον Χριστό; Δεν υπάρχει άλλος τρόπος πατέρα ; Η καρδιά του πατέρα σπάει και γίνεται κομμάτια καθώς τρεις φορές ακούει τον μονάκριβο του γιο να τον παρακαλεί για ένα θαύμα σωτηρίας. Τα δάκρυα της σιωπής του έκαναν τον Χριστό να συνειδητοποιήσει πως με οδηγό την αγάπη θα έπρεπε να ανεβεί τον σκληρό ανήφορο που στεκόταν μπροστά του σαν γίγαντας. Ήξερε πως δεν έπρεπε να αφήσει ούτε μια στιγμή το αίσθημα του φόβου να τον κυρίευση γιατί είχε το δικαίωμα και την δύναμη ανά-πάσα στιγμή να εγκαταλείψει τον πικρό ανήφορο και να γυρίσει στον επουράνιο θρόνο του. Υπέμεινε όμως τον ανήφορο μέχρι τέλους γιατί ήταν ανήφορος αγάπης.
Η ανάσταση – Μεγάλο Σάββατο και Κυριακή του Πάσχα. Καθώς έφτασε στην κορυφή του ανήφορου τον περίμενε ο σταυρός που λίγες ώρες αργότερα θα τον οδηγούσε στον θάνατο. Η προφητείες όμως, ευτυχώς για μας, δεν τελειώνουν με τα πάθη και τον θάνατο του Ιησού. Στους ψαλμούς 16:10 και 49:15 διαβάζουμε «Στον Άδη δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου , ούτε ο γνήσιος πιστός σου θα αφήσεις να αντικρίσει τη φθορά». Η ανάσταση είναι εκεί που ανήφορος της ψυχής γίνεται πεδιάδα χαράς και αγαλλίασης στην παρουσία του Θεού. Άλλος ανέβηκε τον δικό μου ανήφορο, αυτός που με αγάπησε μέχρι θανάτου, αυτός που καλεί και σένα να μπεις κάτω από τις φτερούγες της αγάπης του και να χαρείς μια αναστημένη ( καινούργια) ζωή.
