Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 10:13-37, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

13 «Αλίμονο σ’ εσένα, Χοραζίν· αλίμονο σ’ εσένα, Βηθσαϊδά. Γιατί αν μέσα στην Τύρο και στη Σιδώνα γίνονταν οι θαυματουργικές δυνάμεις που έγιναν σ’ εσάς, θα είχαν μετανοήσει από πολύ καιρό καθισμένοι με σάκο και στάχτη.

14 Όμως για την Τύρο και για τη Σιδώνα θα υπάρχει περισσότερη ανεκτικότητα κατά την κρίση παρά για σας.

15 Κι εσύ Καπερναούμ, μήπως ως τον ουρανό θα υψωθείς; Ως τον άδη θα κατεβείς!

16 Όποιος ακούει εσάς ακούει εμένα· και όποιος απορρίπτει εσάς απορρίπτει εμένα. Και όποιος απορρίπτει εμένα, απορρίπτει αυτόν που με απέστειλε». Ματθ. 10:40; Μάρκ. 9:37; Ιωάν. 13:20; 1Θεσ. 4:8;

Η Μέρα της Κρίσης

Πως ανταποκρινόμαστε στα θαύματα του Θεού στην ζωή μας; Η φύση όλη μαρτυρεί το μεγαλείο του Θεού, τα ανεξήγητα και θαυμάσια του χαραχτήρα του. Η αποκάλυψη της χάρης και του ελέους του Θεού στις μέρες μας δια μέσου του Ιησού Χριστού είναι σωτήριο θαύμα για τον κάθε πιστό( βλέπε χωρίο 23).

Στην μετά Χριστό παγκόσμια ιστορία οι άνθρωποι ζουν το θαύμα της αγάπης του Θεού σε όλο της το μεγαλείο. Ο Θεός ανοίγει τον δρόμο για πνευματική αποκατάσταση του ανθρώπου μαζί του και στέλνει πρόσκληση αγάπης χωρίς όρους σε όλους τους ανθρώπους. Η ανταπόκριση των ανθρώπων στις πόλεις Χοραζίν, Βηθσαϊδά και  Καπερναούμ πρέπει να γίνει σε μας παράδειγμα προς αποφυγήν. Γιατί να σκληρύνουμε την καρδιά μας μπροστά στο μεγαλείο της αγάπης του Θεού; Αλίμονο, μια τέτοια ανταπόκριση μόνο θάνατο ( άδη ) μπορεί να φέρει στην ζωή μας αφού ζωή χωρίς την πηγή ζωής ( τον Θεό) δεν υπάρχει.

17 Επέστρεψαν, λοιπόν, οι εβδομήντα [δύο] με χαρά, λέγοντας: «Κύριε, και τα δαιμόνια υποτάσσονται σ’ εμάς στο όνομά σου».

18 Είπε τότε σ’ αυτούς: «Έβλεπα το Σατανά που έπεσε σαν αστραπή από τον ουρανό. Αποκ. 12:8-9;

19 Ιδού, σας έχω δώσει την εξουσία να πατάτε πάνω σε φίδια και σε σκορπιούς, και πάνω σε όλη τη δύναμη του εχθρού, και τίποτα δε θα σας βλάψει. Μάρκ. 16:18; Πράξ. 28:5;

20 Όμως γι’ αυτό να μη χαίρετε, επειδή τα πνεύματα σας υποτάσσονται, αλλά να χαίρετε επειδή τα ονόματά σας έχουν εγγραφεί στους ουρανούς». Έξ. 32:32; Ησ. 4:3; Δαν. 12:1; Φιλ. 4:3;

21 Αυτήν την ώρα ο Ιησούς αγαλλίασε στο Πνεύμα το Άγιο και είπε: «Ομολογώ τη δόξα σου, Πατέρα, Κύριε του ουρανού και της γης, γιατί απέκρυψες αυτά από σοφούς και συνετούς και τα αποκάλυψες σε νήπια. Ναι, Πατέρα, γιατί έτσι ευαρεστήθηκες. Ιώβ 5:12; Ησ. 29:14; Ματθ. 11:25; 1Κορ. 1:19; 1Κορ. 2:7-8; 2Κορ. 3:14;

22 Όλα μου παραδόθηκαν από τον Πατέρα μου, και κανείς δε γνωρίζει ποιος είναι ο Υιός παρά μόνο ο Πατέρας, και ποιος είναι ο Πατέρας παρά μόνο ο Υιός και αυτός στον οποίο θέλει ο Υιός να τον αποκαλύψει». Ψαλ. 8:6; Ιωάν. 1:18; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 6:44; Ιωάν. 6:46; Ιωάν. 17:2; 1Κορ. 15:27; Φιλ. 2:10; Εβρ. 2:8;

23 Και αφού στράφηκε προς τους μαθητές του ιδιαιτέρως, είπε: «Μακάριοι οι οφθαλμοί που βλέπουν αυτά που βλέπετε. Ματθ. 13:16;

24 Γιατί σας λέω ότι πολλοί προφήτες και βασιλιάδες θέλησαν να δουν αυτά που εσείς βλέπετε, αλλά δεν τα είδαν· και να ακούσουν αυτά που ακούτε, αλλά δεν τα άκουσαν». 1Πέτ. 1:10;

Η δύναμη του Θεού στην ζωή του πιστού

Η δύναμη του Θεού στην ζωή μας από μόνη της δεν είναι αιτία πραγματικής χαράς. Νίκες ενάντια στις δυνάμεις του σατανά μπορεί να κάνουν τον εχθρό σαν αστραπή να πέσει από τον ουρανό αλλά δεν είναι πηγή πραγματικής χαράς για τον πιστό. Η χαρά του πιστού πρέπει να μένει προσκολλημένη στην αγάπη του Θεού (20), αγάπη που μας έδωσε δικαίωμα να μπούμε στο βιβλίο της ζωής και να απολαμβάνουμε μαζί του πραγματική χαρά και ειρήνη.

Μέσα στην καθημερινότητα που ζούμε δεν είναι εύκολο με ζήλο για τον Θεό να αφοσιωθούμε στην μάχη ενάντια στο κακό. Η μάχη αυτή μπορεί να καταντήσει κουραστική και δυσβάστακτη αν δεν συνοδεύεται από  την καθημερινή ξεκούραση και ανανέωση που προσφέρει μια σχέση αγάπης με τον Θεό.

25 Και ιδού, κάποιος νομικός σηκώθηκε, για να τον πειράζει δοκιμάζοντάς τον δυνατά, λέγοντας: «Δάσκαλε, τι να κάνω για να κληρονομήσω αιώνια ζωή;»

26 Εκείνος είπε προς αυτόν: «Μέσα στο νόμο τι είναι γραμμένο; Πώς διαβάζεις;»

27 Εκείνος αποκρίθηκε και είπε: «Να αγαπήσεις ΚΥΡΙΟ το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη την ισχύ σου και με όλη τη διάνοιά σου, και τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου». Λευ. 19:18; Δευτ. 6:5; Δευτ. 10:12; Δευτ. 30:6; Ρωμ. 13:9; Γαλ. 5:14; Ιακ. 2:8;

28 Του είπε τότε: «Ορθά αποκρίθηκες· αυτό κάνε και θα ζήσεις».

29 Εκείνος, θέλοντας να δικαιώσει τον εαυτό του, είπε προς τον Ιησού: «Και ποιος είναι ο πλησίον μου;»

30 Έλαβε το λόγο ο Ιησούς και είπε: «Κάποιος άνθρωπος κατέβαινε από την Ιερουσαλήμ στην Ιεριχώ και περιέπεσε σε ληστές, οι οποίοι και τον έγδυσαν και τον πλήγωσαν και έφυγαν, αφού τον άφησαν μισοπεθαμένο.

31 Κατά σύμπτωση, τότε, κάποιος ιερέας κατέβαινε στην οδό εκείνη, αλλά, όταν τον είδε, πέρασε απέναντι.

32 Όμοια τότε κι ένας Λευίτης, όταν ήρθε στον τόπο εκείνο και είδε, πέρασε απέναντι.

33 Κάποιος όμως Σαμαρείτης που οδοιπορούσε ήρθε προς αυτόν και, όταν τον είδε, τον σπλαχνίστηκε.

34 Και αφού τον πλησίασε, περιέδεσε τα τραύματά του, χύνοντας πάνω τους λάδι και κρασί και, αφού τον ανέβασε πάνω στο δικό του ζώο, τον έφερε σε πανδοχείο και τον φρόντισε.

35 Και την αυριανή ημέρα έβγαλε και έδωσε δύο δηνάρια στον πανδοχέα και του είπε: “Φρόντισέ τον, και ό,τι δαπανήσεις επιπλέον, εγώ, μόλις ξανάρθω, θα σου το αποδώσω”.

36 Ποιος από αυτούς τους τρεις νομίζεις ότι έχει γίνει πλησίον σ’ αυτόν που έπεσε μέσα στους ληστές;»

37 Αυτός είπε: «Εκείνος που έκανε το έλεος σ’ αυτόν». Του είπε τότε ο Ιησούς: «Πήγαινε και κάνε κι εσύ ομοίως».