Διαβάστε το σημερινό ανάγνωσμα Ματθαίος 9:18-38 εδώ.
Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει | Ο Χριστός νίκησε τον θάνατο
Εκεί που κάθε ελπίδα σβήνει ο Ιησούς δίνει καινούργια ελπίδα για ζωή! Ένας από τους θρησκευτικούς ηγέτες μια Ιουδαϊκής συναγωγής αντιλαμβάνεται αυτή την μεγάλη αλήθεια και χωρίς να χάσει χρόνο τρέχει να γονατίσει μπροστά στον Ιησού. Πολλές φορές μπορούμε να φανούμε παράλογοι στους άλλους ακόμα και στον ίδιο τον εαυτό μας με την επιμονή μας να ελπίζουμε και να περιμένουμε από τον Θεό (18). Αυτή την στάση καρδιάς ο Θεός την τιμά γιατί δείχνει σπουδαία θέληση και πίστη ( βεβαιότητα παρόλο που η πραγματικότητα φαίνεται σκληρή και αντίθετη με αυτό που ελπίζουμε). Κάποιος θα μπορούσε να κατακρίνει αυτόν τον άνθρωπο γιατί δεν πήγε ενωρίτερα στον Ιησού ενώ η κόρη του ακόμα ζούσε αλλά ο Ιησούς ποτέ δεν προσηλώνεται στις αδυναμίες και τα λάθη μας αλλά στην πίστη και το δυναμικό μας. Έτσι αναζωπυρώνετε η ελπίδα αυτού του ανθρώπου όταν ο Ιησούς τον ακολουθεί με σκοπό να αναστήσει την κόρη του.
Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει | Ο Χριστός νικητής πάνω στις αρρώστειες
Η καθυστέρηση που προκάλεσε στον δρόμο το συναπάντημα με την αιμορροούσα σίγουρα θα έκανε τον καθ’ ένα μας στην θέση του αξιωματούχου να δυσανασχετεί. Πρέπει να προσέξουμε όμως πως όταν ο Θεός ανοίγει μια πόρτα κανείς δεν μπορεί να την κλείσει και πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει τα καλά του σχέδια για την ζωή μας. Έτσι ο Χριστός παίρνει αφορμή απ’ αυτό το συναπάντημα για να τιμήσει την πίστη αυτής της γυναίκας παρόλο που δεν είχε το θάρρος να κάνει φανερή την αρρώστια της στο πλήθος. Πρέπει να σημειωθεί ότι μια γυναίκα αιμορροούσα θεωρείτο η ίδια και κάθε τι που άγγιζε ακάθαρτο κάτω από τον Μωσαϊκό νόμο. Ένα άγγιγμα του Ιησού είναι αρκετό για να σηκώσει την ακαθαρσία μας και να φέρει πνευματική και όχι μόνο, αποκατάσταση. Στην συνέχεια σειρά στην ιστορία μας έχει η κόρη του αξιωματούχου. Τι χαρά θα ένοιωσε ο άνθρωπος αυτός όταν είδε με τα μάτια του την ελπίδα του να παίρνει σάρκα και οστά.
Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει | Η πίστη και η ελπίδα δύο τυφλών αναμείβεται απο τον Χριστό
Τα θαύματα συνεχίζονται με την θεραπεία των δύο τυφλών(27-31) και του δαιμονισμένου(32). Ο Ιησούς στην περίπτωση των τυφλών τονίζει την πίστη που πρέπει να έχει καθ’ ένας ο οποίο πλησιάζει τον Θεό περιμένοντας θεραπεία και αποκατάσταση. Η πίστη μας δείχνει ότι γνωρίσαμε την καλοσύνη του και την αγάπη του και ότι μπορούμε να περιμένουμε το καλύτερο απ’ αυτόν.
Η ελπίδα ποτέ δεν πεθαίνει | Ο Χριστός νικητής πάνω στα δαιμόνια
Στην περίπτωση του δαιμονισμένου βλέπουμε πως κάποιες καρδιές ανθρώπων παρόλο που στην ζωή τους παίρνουν αναρίθμητες μαρτυρίες της αγάπης και της καλοσύνης του Θεού ο εγωισμός που καλλιέργησαν μέσα τους δεν τους αφήνει να πιστεύουν και να απολαύσουν την σχέση τους με τον Θεό. Τέτοια ήταν η πώρωση τους που βρήκαν ένα σατανικό τρόπο να δικαιολογήσουν τα θαύματα της αγάπης του Χριστού(34)
18 Αυτά ενώ τους έλεγε, ιδού, ένας άρχοντας ήρθε και τον προσκυνούσε λέγοντας: «Η θυγατέρα μου πριν από λίγο πέθανε. Αλλά έλα και θέσε το χέρι σου πάνω της και θα ζήσει». Μάρκ. 5:22; Λουκ. 8:41; 19 Τότε σηκώθηκε ο Ιησούς και τον ακολούθησε και μαζί οι μαθητές του.
20 Και ιδού, μια γυναίκα που αιμορραγούσε δώδεκα έτη, αφού πλησίασε από πίσω του, άγγιξε το κράσπεδο του ρούχου του. Λευ. 15:25; Μάρκ. 5:25; Λουκ. 8:43; 21 Γιατί έλεγε μέσα της: «Αν μόνο αγγίξω το ρούχο του, θα σωθώ». 22 Και ο Ιησούς, αφού στράφηκε και την είδε, είπε: «Έχε θάρρος θυγατέρα μου· η πίστη σου σε έχει σώσει». Και σώθηκε η γυναίκα από την ώρα εκείνη. Μάρκ. 5:34; Λουκ. 8:48;
23 Και ο Ιησούς ήρθε στην οικία του άρχοντα και, όταν είδε τους αυλητές και το πλήθος να θορυβεί, Μάρκ. 5:38; Λουκ. 8:51; 24 έλεγε: «Αναχωρείτε, γιατί δεν πέθανε το κοριτσάκι αλλά κοιμάται». Και τον περιγελούσαν. Ιωάν. 11:11; 25 Όταν λοιπόν βγήκε έξω το πλήθος, εισήλθε και κράτησε το χέρι της, και σηκώθηκε το κοριτσάκι. 26 Και εξήλθε η φήμη αυτή σε όλη εκείνη την περιοχή.
27 Και καθώς περνούσε από εκεί ο Ιησούς, τον ακολούθησαν δύο τυφλοί κράζοντας και λέγοντας: «Ελέησέ μας, γιε του Δαβίδ». 28 Και όταν ήρθε στην οικία, πλησίασαν σε αυτόν οι τυφλοί και τους λέει ο Ιησούς: «Πιστεύετε ότι δύναμαι αυτό να το κάνω;» Του λένε: «Ναι, Κύριε». 29 Τότε άγγιξε τους οφθαλμούς τους λέγοντας: «Κατά την πίστη σας ας γίνει σ’ εσάς». 30 Και ανοίχτηκαν οι οφθαλμοί τους. Τότε τους μίλησε αυστηρά ο Ιησούς λέγοντας: «Κοιτάτε κανείς να μην το μάθει». Ματθ. 12:16; Λουκ. 5:14; 31 Αυτοί, όταν εξήλθαν από την οικία, τον διαφήμισαν σε όλη την περιοχή εκείνη. Μάρκ. 7:36;
32 Και ενώ αυτοί εξέρχονταν, ιδού, έφεραν προς αυτόν έναν άνθρωπο κωφάλαλο δαιμονισμένο. Ματθ. 12:22; Λουκ. 11:14; 33 Και όταν βγήκε το δαιμόνιο, μίλησε ο κωφάλαλος. Και θαύμασαν τα πλήθη λέγοντας: «Ποτέ δε φάνηκε έτσι, στο λαό Ισραήλ!» 34 Αλλά οι Φαρισαίοι έλεγαν: «Μέσω του άρχοντα των δαιμονίων βγάζει τα δαιμόνια». Ματθ. 12:24; Μάρκ. 3:22; Λουκ. 11:15;
35 Και ο Ιησούς περιήλθε όλες τις πόλεις και τα χωριά, διδάσκοντας στις συναγωγές τους και κηρύττοντας το ευαγγέλιο της βασιλείας και θεραπεύοντας κάθε νόσο και κάθε αδυναμία. Μάρκ. 6:6; Λουκ. 13:22;
36 Και όταν είδε τα πλήθη, σπλαχνίστηκε αυτά, γιατί ήταν τυραννισμένα και σκορπισμένα σαν πρόβατα που δεν έχουν ποιμένα. Ιερ. 23:1; Ιεζ. 34:2; Μάρκ. 6:34; 37 Τότε λέει στους μαθητές του: «Αφενός ο θερισμός είναι πολύς, αφετέρου οι εργάτες λίγοι. Λουκ. 10:2; Ιωάν. 4:35; 38 Δεηθείτε, λοιπόν, στον Κύριο του θερισμού, για να βγάλει εργάτες στο θερισμό του». 2Θεσ. 3:1;
