Ψαλμός 5 | Χωρίο 2

Ερχόμαστε στον Θεό με κραυγή ( απεγνωσμένα ) πολλές φορές για να δείξουμε πόσο μα πόσο έχουμε ανάγκη να ακούσουμε την φωνή του. Αναγνωρίζουμε πόσο πιο ψηλά από εμάς είναι, είναι φίλος είναι πατέρας είναι αδελφός αλλά δεν παύει να είναι Θεός και Βασιλιάς μας. Ερχόμαστε στον Θεό ως προς ένα Βασιλιά ως προς τον παντοκράτορα Θεό ; Ας μην ξεχνάμε σε ποιόν απευθύνουμε την προσευχή μας … η πολλή οικειότητα με τον Θεό μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε το μεγαλείο και την μεγαλοπρέπεια του Θεού μας. Είναι ο παντοκράτορας Θεός, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Είναι φοβερός και ένδοξος Θεός!

Ψαλμός 5 | Χωρίο 3

Ξέρω ότι ο Θεός μου με καταλαβαίνει και με συμπαθεί, αναγνωρίζω το μεγαλείο της δόξα του καθώς έρχομαι να του μιλήσω να κράξω να στενάξω μπροστά του. Ξέρω ότι χωρίς αυτόν δεν έχω δύναμη για την μέρα και έτσι πάω μπροστά του πρωί πρωί προσδοκώντας και ελπίζοντας σ’ αυτό που ο Θεός είναι και όχι στα δικά μου κατορθώματα και πνευματικές επιδόσεις της προηγούμενης μέρας. Προσδοκάς τον Θεός το πρωί που θα σηκωθείς από το κρεβάτι σου, ελπίζεις στην αγάπη του, στο έλεος και την χάρη του για να προχωρήσεις μέσα στην μέρα σου ;

Ψαλμός 5 | Χωρίο 4

Ο σύνδεσμος “Επειδή” μας αφήνει να καταλάβουμε ότι ο ψαλμωδός συνεχίζει τις σκέψεις του από το προηγούμενο εδάφιο. Γιατί πάω πρωί πρωί στον Κύριο προσδοκώντας παρόλους τους στεναγμούς τις θλίψεις τις αδυναμίες και τα λάθη μου ; Επειδή ο Θεός το βλέπει αυτό ως ευσέβεια, σωστή αναγνώριση και πίστη στο πρόσωπο του. Ο πονηρευόμενος και ο ασεβείς δεν έχουν ανάγκη τον Θεό, δεν έχει ανάγκη να πάρει σ΄ αυτόν τους στεναγμούς του τα λάθη του, δεν έχει ανάγκη να προσμένει από τον Θεό γιατί έμαθε να προσμένει από τον εαυτό του και να χειρίζεται να πράγματα με τον δικό του τρόπο ( όπως αυτός πιστεύει ή νομίζει ότι είναι σωστό ) .

Ψαλμός 5 | Χωρία 5-6 

Στο προηγούμενο εδάφιο είδαμε πως οι ασεβείς δεν έχουν λόγο να έρθουν κοντά στον Θεό. Βλέπουμε στα χωρία 5 και 6 να συνεχίζει ο ψαλμωδός με αυτούς που δεν νιώθουν την ανάγκη να παρασταθούν μπροστά στον Θεό. Οι άφρονες ( αυτοί που δεν έχουν σωστή φρόνηση ) δηλαδή αυτοί που δεν σκέφτονται σωστά ούτε αυτοί θα σταθούν μπροστά στον Θεό. Δεν θα σταθούν μπροστά στον Θεό με την πίστη και την μετάνοια που χρειάζεται για να τους δεχτεί . Αντίθετα οι σκέψεις τους είναι πονηρές μπροστά στον Θεό ( πονηρευόμενος ). Τα λόγια τους δεν συνάδουν με τις πράξεις τους ( εργάτες της ανομίας), λένε ψέματα και θέλουν να καταδυναστεύουν του άλλους χρησιμοποιώντας δόλο και βία. Αυτός είναι ο λόγος που όταν οι σκέψεις μας τα λόγια μας οι πράξεις μας δεν συνάδουν με τον λόγο του Θεού εμποδίζεται το πνεύμα του πιστού να πλησιάσει τον Θεό αν δεν προηγηθεί αληθινή μετάνοια.

Ψαλμός 5 | Χωρίο 7

Εδώ βλέπουμε την διαφορά αυτών που δεν μπορούν να σταθούν μπροστά στον Θεό ή να τον πλησιάσουν με αυτούς που δέχεται και αγαπά. Το έλεος του Θεού είναι η λέξη κλειδί εδώ. Χωρίς το έλεος του Θεού ( δηλαδή αναγνώριση της αμαρτίας μας και ταυτόχρονη εξομολόγηση ) δεν μπορεί κανείς να πλησιάσει τον Θεό. Ο Θεός δεν κάνει σε μας αυτό που μας αξίζει ως αποτέλεσμα της αμαρτίας μας. Αν επικαλούμαστε αυτή την αλήθεια με μετάνοια για να τον πλησιάσουμε τότε ο Θεός ευαρεστείται. Πλήθος ελέους χρειαζόμαστε και να έρθουμε στην παρουσία του. Ο φόβος του Θεού εδώ δεν έρχεται σε αντίθεση με το έλεος του αλλά συμπληρώνει την εικόνα αυτού που πραγματικά αγαπά και ζητά τον Θεό. Το έλεος του Θεού δεν το εκμεταλλευόμαστε για να κάνουμε αυτό που θέλουμε…αυτό θα σήμαινε έλεος χωρίς φόβο Θεού και αυτό είναι πραγματικά επικίνδυνο. Ο Φόβος Θεού μας κρατά μακριά από την εκούσια αμαρτία και αυτό είναι υγιές για το πιστό παιδί του Θεού. Ο Φόβος του Θεού επίσης μας κάνει όταν αμαρτήσουμε να τρέχουμε στην αγκαλιά του με ειλικρινή μετάνοια και όχι “ συγχώραμε Κύριε αλλά θα το ξανακάνω”. Ο Θεός δεν κουράζεται με την αμαρτία μας γιατί την έχει ήδη πληρώσει για μας πάνω στον Σταυρό ο Ιησούς Χριστός. Κουράζεται όμως με την διαβολή της αλήθειας με την παραποίηση της αγάπης του και του ελέους του γιατί αυτά είναι που μας εμποδίζουν πραγματικά να προχωρήσουμε σε μια σχέση ειλικρινής αγάπης μαζί του.

Ψαλμός 5 | Χωρίο 8

Το να ζεις μέσα στο έλεος και τον φόβο του Θεού και να προχωρείς σε μια σχέση ειλικρινής αγάπης μαζί του είναι μια μάχη για το πιστό παιδί του Θεού. Έχει να πολεμήσει την ίδια του την σάρκα έχει να πολεμήσει ανθρώπους ασεβείς έχει να πολεμήσει με καταστάσεις και στεναχώριες που τον πιέζουν. Ο πιστός πρέπει να καταλάβει ότι είναι αδύνατο να νικήσει αυτή την μάχη χωρίς την βοήθεια και την οδηγία του Θεού. Ο Θεός είναι αυτός που πρέπει να κατευθύνει τον δρόμο μας μέσα σε ένα κόσμο όπου πολλοί διαφορετικοί δρόμοι και κατευθύνσεις απλώνονται μπροστά μας.

Ψαλμός 5 | Χωρίο 9

Γιατί χρειαζόμαστε την οδηγία του Θεού; Γιατί το ψέμα καμιά φορά είναι η εύκολη λύση που μας προσφέρουν άνθρωποι ασεβείς γύρω μας. Γιατί η δόξα των ανθρώπων ( κολακείες ) είναι απατηλή και μπορεί να οδηγήσει τον άνθρωπο στην υπερηφάνεια και την πνευματική πτώση. Γιατί τα λόγια των ανθρώπων μπορούν να μας παρασύρουν μακριά από τον λόγο του Θεού.

Ψαλμός 5 | Χωρίο 10

Κατάστρεψε λοιπόν τα σχέδια του εχθρού εναντίον μου Κύριε. ΄Έξωσε τους ( δηλαδή βγάλτους έξω από την ζωή μου ) γιατί έξω από την παρουσία του Θεού ήδη βρίσκονται. Το πιστό παιδί του Θεού δεν πρέπει να έχει να κάνει με την αποστασία αυτών των ανθρώπων ενάντια στον Θεό. Και η αποστασία τους βρίσκεται όχι τόσο στο πλήθος των παραβάσεων τους αλλά στο ότι μέσα στο πλήθος των παραβάσεων τους δεν στρέφονται στον Θεό για το έλεος του. Το πλήθος των παραβάσεων τους είναι μια στάση ζωής από την οποία απουσιάζουν το έλεος και ο φόβος του Θεού. Προσοχή λοιπόν …. το πιστό παιδί του Θεού πρέπει να προσκολλάται στο έλεος και το φόβο του Θεού καθώς αναγνωρίζει την αγάπη του Θεού γι’ αυτόν.

Ψαλμός 5 | Χωρίο 11

Αντιθέτως ο πιστός ενώ μπορεί να ταυτιστεί με την αμαρτία και την ανθρώπινη αδυναμία του ασεβή δεν παραδίδεται στην αμαρτία. Ελπίζει στον Θεό, εμπιστεύεται την ασφάλεια του ( τον περισκεπάζει ο Θεός ), έχει καύχηση στον Θεό και όχι στον εαυτό του καθώς στρέφεται στην αγάπη του Θεού για να βρει νόημα στην ζωή του. Αυτό και μόνο μπορεί να πληρώσει, να ελευθερώσει και να δώσει αληθινή και παντοτινή χαρά στην ζωή του ανθρώπου.

Ψαλμός 5 | Χωρίο 12

Γιατί λοιπόν μπορούμε να έχουμε χαρά και ελπίδα ; Επειδή εσύ Κύριε! Επειδή εσύ Κύριε και Θεέ μας είσαι η πηγή της ευλογίας μας, επειδή έχουμε το μεγάλο μέσο στο οποίο μπορούμε να στηριχτούμε ( η ευμένεια του Θεού) σαν με ασπίδα σ’ αυτήν την ζωή. Ποιος θα μπορούσε να πάει στην μάχη της τότε εποχής χωρίς ασπίδα; Ο Θεός είναι η ασπίδα μας γι’ αυτό μπορούμε να ελπίζουμε σ’ αυτόν.

Ψαλμός 5

Στον αρχιμουσικό, σε τόνο Νεχιλώθ. Ψαλμός τού Δαβίδ. ΕΙΣΑΚΟΥΣΕ, Κύριε, τα λόγια μου· κατάλαβε τον στεναγμό μου.

2. Πρόσεξε στη φωνή τής κραυγής μου, Βασιλιά μου, και Θεέ μου· επειδή, σε σένα θα προσευχηθώ.
3. Κύριε, το πρωί θα ακούσεις τη φωνή μου· το πρωί θα παρασταθώ σε σένα, και θα προσδοκώ.
4. Επειδή, εσύ δεν είσαι Θεός, που θέλεις την ασέβεια· ο πονηρευόμενος δεν θα κατοικεί κοντά σου.
5. Ούτε οι άφρονες θα σταθούν μπροστά στα μάτια σου· μισείς όλους τους εργάτες τής ανομίας.
6. Θα εξολοθρεύσεις εκείνους που μιλούν το ψέμα· ο Κύριος βδελύσσεται τον άνθρωπο τον αιμοβόρο και τον δόλιο.
7. Εγώ, όμως, με το πλήθος τού ελέους σου θα μπω μέσα στον οίκο σου· θα προσκυνήσω προς τον ναό τής αγιότητάς σου με φόβο προς εσένα.
8. Κύριε, οδήγησέ με στη δικαιοσύνη σου, εξαιτίας των εχθρών μου· κατεύθυνε τον δρόμο σου μπροστά μου.
9. Επειδή, αλήθεια δεν υπάρχει στο στόμα τους· η καρδιά τους είναι πονηρία· τάφος ανοιγμένος είναι ο λάρυγγάς τους· με τη γλώσσα τους κολακεύουν.
10. Καταδίκασέ τους, Θεέ· ας αποτύχουν στις σκευωρίες τους· έξωσέ τους εξαιτίας τού πλήθους των παραβάσεών τους, επειδή, αποστάτησαν εναντίον σου.
11. Ας ευφραίνονται, όμως, όλοι εκείνοι που ελπίζουν σε σένα· ας χαίρονται παντοτινά, επειδή εσύ τους περισκεπάζεις· ας καυχώνται, όμοια, σε σένα εκείνοι που αγαπούν το όνομά σου.
12. Επειδή, εσύ, Κύριε, θα ευλογήσεις τον δίκαιο· θα τον περισκεπάσεις με ευμένεια, σαν με ασπίδα.