Διαβάστε την σημερινή περικοπή Ματθαίος 22:34-23:12εδώ
Η αγάπη για τον Θεό | Η μεγάλη εντολή
Η ερώτηση που ακολούθησε παρόλο που δεν είχε καθαρά κίνητρα έδωσε στον Ιησού αφορμή να μιλήσει για την πιο σπουδαία εντολή. Μια εντολή που δεν μπορεί κανείς να την μετρήσει με ανθρώπινο τρόπο-την εντολή της αγάπης. Ο ίδιος ο Θεός περιγράφει τον εαυτό του με αυτή την λέξη, και δίνοντας μας αυτή την εντολή ουσιαστικά μας καλεί να ακολουθήσουμε το παράδειγμα της αγάπης του. Τον ορισμό της αγάπης τον βρίσκουμε στην επιστολή Α Κορινθίους 13: 4 Η αγάπη μακροθυμεί, συμπεριφέρεται με χρηστότητα η αγάπη, δε ζηλεύει, η αγάπη δε μεγαλοκαυχιέται, δε φουσκώνει από υπερηφάνεια, Παρ. 10:12; 1Πέτ. 4:8; 5 δε συμπεριφέρεται άσχημα, δε ζητά τα δικά της, δεν παροξύνεται λογίζεται το κακό, 1Κορ. 10:24; Φιλ. 2:4; 6 δε χαίρει για την αδικία, συγχαίρει όμως στην αλήθεια. 2Ιωάν. 1:4; 7 Όλα τα ανέχεται, όλα τα πιστεύει, όλα τα ελπίζει, όλα τα υπομένει. 8 Η αγάπη ποτέ δεν πέφτει. Διαβάζοντας αυτό τον σπουδαίο ορισμό καταλαβαίνουμε πόσο πιο ψηλά από τις δικές μας προσπάθειες βρίσκεται η αγάπη και συνειδητοποιούμε πως μόνο η δύναμη του Θεού μέσα μας καθώς ενεργήται δια μέσου του Αγίου Πνεύματος μπορεί να προσφέρει πραγματική αγάπη.
Η αγάπη για τον Θεό προυποθέτει ειλικρίνεια
(43-46) Οι ‘ σπουδαίοι‘ του κόσμου τούτου έχουν διάθεση για ατέλειωτες θεολογικές συζητήσεις αλλά η θεολογία τους είναι άχρηστη στα μάτια του Θεού γιατί στερείτε αγαθά κίνητρα και ειλικρινή αναζήτηση της αλήθειας. Για αυτό τον λόγο ο Ιησούς τους φέρνει μπροστά σε θεολογικά αδιέξοδα για να επιπλήξει αυτή την στάση της καρδιάς τους με την ελπίδα ότι θα μετανοήσουν και θα επιστρέψουν στον σωστό δρόμο της αλήθειας.
Η Υποκρισία | Το μεγαλύτερο εμπόδιο για την αγάπη του Θεου είναι η Υποκρισία
23:(1-4) Είναι εύκολο να κρίνουμε τους άλλους για τις πράξεις τους και να δημιουργούμε ανθρώπινους νόμους και παραδόσεις. Αν είμαστε όμως ειλικρινείς με τον εαυτό μας θα δούμε ότι και εμείς οι ίδιοι είμαστε παραβάτες του ίδιου νόμου στον οποίο καυχόμαστε. Είναι υποκρισία λοιπόν να γινόμαστε κριτές των συνανθρώπων μας αγνοώντας την δική μας παράβαση και να θεσπίζουμε νόμους που κάνουν την ζωή τους δύσκολη ( έστω και αν κάποιοι φαίνονται καλοί) αλλά δεν έχουμε καμιά διάθεση να τους βοηθήσουμε να σηκώσουν το βάρος τους. Συνήθως αυτοί οι νόμοι έχουν κίνητρο τους την ανθρώπινη δόξα και τιμή πράγμα που ο Θεός μισεί(5-12). Γιατί να προσπαθούμε να αρέσουμε στους ανθρώπους όταν πιστεύουμε πως ο Θεός παρατηρεί αδιάκοπα την ζωή μας; Ας κυνηγάμε λοιπόν να κερδίσουμε την δόξα των ανθρώπων που εύκολα παρέρχεται αλλά ας κυνηγάμε την αιώνια δόξα που χαρίζει ο Θεός σ’ αυτούς που ειλικρινά τον αναζητούν.
34 Όταν λοιπόν οι Φαρισαίοι άκουσαν ότι αποστόμωσε τους Σαδδουκαίους, συνάχτηκαν στο ίδιο μέρος,Μάρκ. 12:28; 35 και τον επερώτησε ένας από αυτούς, νομικός, για να τον πειράξει:Λουκ. 10:25; 36 «Δάσκαλε, ποια εντολή είναι μεγάλη μέσα στο νόμο;»
37 Εκείνος του είπε: «Να αγαπήσεις ΚΥΡΙΟ το Θεό σου με όλη την καρδιά σου και με όλη την ψυχή σου και με όλη τη διάνοιά σου.Δευτ. 6:5; Δευτ. 10:12; Δευτ. 30:6; Λουκ. 10:27; 38 Αυτή είναι η μεγάλη και πρώτη εντολή. 39 Και δεύτερη, όμοια με αυτή: Να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου.Λευ. 19:18; Μάρκ. 12:31; Ρωμ. 13:9; Γαλ. 5:14; Εφεσ. 5:2; 1Θεσ. 4:9; Ιακ. 2:8; 40 Σε αυτές τις δύο εντολές κρέμεται όλος ο νόμος και οι προφήτες».
41 Και ενώ ήταν συναγμένοι οι Φαρισαίοι, τους επερώτησε ο Ιησούς:Μάρκ. 12:35; Λουκ. 20:41; 42 «Τι νομίζετε για το Χριστό; Ποιανού είναι γιος;» Του απαντούν: «Του Δαβίδ».
43 Τους λέει: «Πώς λοιπόν ο Δαβίδ μέσω του Πνεύματος τον καλεί Κύριο, λέγοντας: 44 Είπεο ΚΥΡΙΟΣ στον Κύριό μου: “Κάθου από τα δεξιά μου, ωσότου θέσω τους εχθρούς σου κάτω από τα πόδια σου”;Ψαλ. 110:1; Πράξ. 2:34; 1Κορ. 15:25; Εβρ. 1:13; Εβρ. 10:13; 45 Αν λοιπόν ο Δαβίδ τον καλεί “Κύριο”, πώς είναι γιος του;»
46 Και κανείς δεν μπορούσε να του αποκριθεί λόγο, ούτε τόλμησε κανείς από εκείνη την ημέρα να τον επερωτήσει πια.
ΜΑΤΘΑΙΟΣ 23
1 Τότε ο Ιησούς μίλησε στα πλήθη και στους μαθητές του, 2 λέγοντας: «Πάνω στην καθέδρα του Μωυσή κάθισαν οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι.Νεεμ. 8:4; 3 Όλα όσα σας πουν, λοιπόν, κάντε και τηρείτε, αλλά κατά τα έργα τους μην κάνετε· γιατί λένε και δεν κάνουν.Δευτ. 17:19; Μαλ. 2:6; Ρωμ. 2:19; 4 Δένουν, μάλιστα, βαριά και δυσβάστακτα φορτία, και τα θέτουν πάνω στους ώμους των ανθρώπων, αλλά αυτοί με το δάχτυλό τους δε θέλουν να τα κουνήσουν.Ησ. 10:1; Λουκ. 11:46; Πράξ. 15:10; 5 Και όλα τα έργα τους τα κάνουν, για να τους δουν με θαυμασμό οι άνθρωποι. Γιατί πλαταίνουν τα φυλαχτά τους και μεγαλώνουν τα κράσπεδα,Δευτ. 6:8; Δευτ. 22:12; Ματθ. 6:5; 6 και αγαπούν το πρώτο κάθισμα στα δείπνα και τις πρωτοκαθεδρίες στις συναγωγέςΜάρκ. 12:38-39; Λουκ. 11:43; Λουκ. 20:46; 7 και τους χαιρετισμούς στις αγορές και να καλούνται από τους ανθρώπους: “Ραβί”.Ιακ. 3:1;
8 Εσείς όμως μην κληθείτε “Ραβί” – γιατί ένας είναι ο δικός σας δάσκαλος, ενώ εσείς όλοι είστε αδελφοί. 9 Και “πατέρα” σας μην καλέσετε κάποιον πάνω στη γη, γιατί ένας είναι ο δικός σας ο Πατέρας, ο ουράνιος.Μαλ. 1:6; 10 Μήτε κληθείτε “καθοδηγητές”, γιατί καθοδηγητής σας είναι ένας, ο Χριστός. 11 Αλλά ο μεγαλύτερός σας να είναι διάκονός σας.Ματθ. 20:26; 12 Όποιος, λοιπόν, υψώσει τον εαυτό του θα ταπεινωθεί και όποιος ταπεινώσει τον εαυτό του θα υψωθεί.Ιώβ 22:29; Παρ. 29:23; Λουκ. 14:11; Λουκ. 18:14; Ιακ. 4:6; Ιακ. 4:10; 1Πέτ. 5:5;
