Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 17:1-26, 28/05/2013
Σημερινή περικοπή: Κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο 17:1-26 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
Ιωάννης 17
1 Αυτά λάλησε ο Ιησούς και, αφού σήκωσε τα μάτια του στον ουρανό, είπε: «Πατέρα, έχει έρθει η ώρα. Δόξασε τον Υιό σου, για να δοξάσει ο Υιός εσένα, Ιωάν. 12:23; Ιωάν. 13:32;
2 καθώς του έδωσες εξουσία σε κάθε σάρκα, ώστε σε όλους αυτούς που του έχεις δώσει να δώσει σ’ αυτούς ζωή αιώνια. Ψαλ. 8:6; Ματθ. 11:27; Ματθ. 28:18; Λουκ. 10:22; Ιωάν. 3:35; Ιωάν. 5:27; 1Κορ. 15:25; Φιλ. 2:10; Εβρ. 2:8;
3 Και αυτή είναι η αιώνια ζωή: το να γνωρίζουν εσένα, το μόνο αληθινό Θεό, και αυτόν που απέστειλες, τον Ιησού Χριστό. Ησ. 53:11; Ιερ. 9:23;
4 Εγώ σε δόξασα πάνω στη γη, αφού τελείωσα το έργο που μου έχεις δώσει να κάνω. Ιωάν. 4:34; Ιωάν. 13:32; Ιωάν. 14:13; Ιωάν. 19:30;
5 Και τώρα δόξασέ με εσύ, Πατέρα, κοντά στον εαυτό σου με τη δόξα που είχα κοντά σου προτού να υπάρχει ο κόσμος. Ιωάν. 1:1-2; Ιωάν. 10:30; Ιωάν. 14:9;
6 Φανέρωσα το όνομά σου στους ανθρώπους που μου έδωσες από τον κόσμο. Δικοί σου ήταν και σ’ εμένα τους έδωσες και το λόγο σου τον έχουν τηρήσει.
7 Τώρα έχουν γνωρίσει ότι όλα όσα μου έχεις δώσει είναι από εσένα.
8 Γιατί τα λόγια που μου έδωσες τους τα έχω δώσει, και αυτοί τα έλαβαν και γνώρισαν αληθινά ότι εξήλθα από εσένα, και πίστεψαν ότι εσύ με απέστειλες. Ιωάν. 16:27;
Η δόξα του Θεού
Η λέξη δόξα προέρχεται από την αρχαία ελληνική δοκώ που σημαίνει βλέπω κάτι γι’ αυτό που πραγματικά είναι . Ο Ιησούς λοιπόν έδειξε τον Θεό στους ανθρώπους, τον χαραχτήρα της αγάπης και του ελέους του, γι’ αυτό που πραγματικά είναι. Τώρα έφτασε η ώρα να φανερωθεί ο ίδιος του γι’ αυτό που πραγματικά είναι, δηλαδή ως γιος του παντοκράτορα Θεού. Αποκαλύπτεται λοιπόν στους ανθρώπους, μέσω της σταυρικής του θυσίας και της αναστάσεως του και την εξουσία που του χάρισε ο Θεός να σώσει τους ανθρώπους ( αποκατάσταση της σχέσης τους με τον Θεό) και να τους χαρίσει το δώρο της αιώνιας ζωής.
Και επειδή μέσα στους αιώνες έχει παρεξηγηθεί η έννοια του παραδείσου ο Ιησούς φροντίζει να ξεκαθαρίσει πως ζωή στον παράδεισο δεν είναι άλλη, από την ζωή με τον Θεό Πατέρα τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα. Μια τέτοια ζωή υπερβαίνει και υπερέχει απ’ οτιδήποτε θα μπορούσε ο άνθρωπος ποτέ να φανταστεί ή να ζητήσει.
Στο χωρίο 5 μου κάνει εντύπωση πως ο Ιησούς δεν ζητά από τον Θεό περισσότερη δόξα απ’ αυτή που είχε πριν κατέβει κάτω στην γη (ενσάρκωση). Ο Τέλειος Θεός έγινε τέλειος άνθρωπος και φανέρωσε την τέλεια αγάπη του Θεού σε όλους τους ανθρώπους. Γι’ αυτή του την αυτοθυσία δεν ζητά κανένα αντάλλαγμα ή κάτι περισσότερο από αυτό που ήδη είχε όταν ήταν το βασιλόπουλο του ουρανού. ΌΧΙ. Η τέλεια αγάπη δεν ζητά αντάλλαγμα ! Η τέλεια αγάπη του Θεού στο πρόσωπο του Χριστού φανερώνεται στο ότι ενώ είχε όλη την δόξα ως Θεός ( δεν του έλειπε απολύτως τίποτα) αποφασίζει με μόνο κίνητρο του το δικό μας καλό και την δικιά μας σωτηρία να γίνει ταπεινός άνθρωπος και μάλιστα να υπομείνει τον δικό μας σκληρό Σταυρό.
Όταν λέμε λοιπόν ότι αγαπάμε ας θυμόμαστε την αγάπη του Χριστού και να ζητάμε και εμείς να αγαπάμε όχι με αντάλλαγμα ούτε επειδή έχουμε κάτι εμείς ανάγκη.
9 Εγώ γι’ αυτούς παρακαλώ. Δεν παρακαλώ για τον κόσμο, αλλά γι’ αυτούς που μου έχεις δώσει, επειδή είναι δικοί σου.
10 Και όλα τα δικά μου είναι δικά σου και τα δικά σου δικά μου, και έχω δοξαστεί μέσω αυτών. Ιωάν. 16:15;
11 Και δεν είμαι πια στον κόσμο, ενώ αυτοί είναι στον κόσμο, κι εγώ έρχομαι προς εσένα. Πατέρα άγιε, τήρησέ τους στο όνομά σου που μου έχεις δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς.
12 Όταν ήμουν μαζί τους, εγώ τους τηρούσα στο όνομά σου [αυτούς] που μου έχεις δώσει, και τους φύλαξα, και κανείς από αυτούς δε χάθηκε παρά μόνο ο γιος της απώλειας, για να εκπληρωθεί η Γραφή. Ψαλ. 109:8; Ησ. 8:18; Ιωάν. 6:39; Ιωάν. 10:28; Ιωάν. 18:9; Εβρ. 2:13;
13 Τώρα, όμως, προς εσένα έρχομαι, και αυτά τα λαλώ μέσα στον κόσμο, για να έχουν τη χαρά τη δική μου ολοκληρωμένη μέσα τους.
14 Εγώ τους έχω δώσει το λόγο σου, και ο κόσμος τούς μίσησε, γιατί δεν είναι από τον κόσμο καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο. Ιωάν. 15:19;
15 Δεν παρακαλώ να τους πάρεις από τον κόσμο, αλλά να τους φυλάξεις από τον Πονηρό.
16 Από τον κόσμο δεν είναι καθώς εγώ δεν είμαι από τον κόσμο.
17 Αγίασέ τους μέσω της αλήθειας· ο λόγος ο δικός σου είναι αλήθεια. Ιωάν. 8:40;
18 Καθώς εμένα απέστειλες στον κόσμο κι εγώ απέστειλα αυτούς στον κόσμο. Ιωάν. 20:21;
19 Και για χάρη τους εγώ αγιάζω τον εαυτό μου, για να είναι και αυτοί αγιασμένοι μέσα στην αλήθεια. 1Κορ. 1:2; 1Κορ. 1:30; 1Θεσ. 4:7;
20 Και δεν παρακαλώ γι’ αυτούς μόνο, αλλά και για εκείνους που πιστεύουν μέσω του λόγου τους σ’ εμένα:
21 να είναι όλοι ένα, καθώς εσύ, Πατέρα, είσαι μέσα μου κι εγώ μέσα σου, έτσι και αυτοί να είναι [ένα] μέσα μας, για να πιστεύει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες. Ιωάν. 10:38; Ιωάν. 14:11; Γαλ. 3:28;
22 Κι εγώ τη δόξα που μου έχεις δώσει τους την έχω δώσει, για να είναι ένα καθώς εμείς είμαστε ένα.
23 Εγώ μέσα τους κι εσύ μέσα μου, για να είναι τελειοποιημένοι σε ένα, ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος ότι εσύ με απέστειλες και ότι τους αγάπησες καθώς εμένα αγάπησες.
24 Πατέρα, αυτοί που μου έχεις δώσει, θέλω όπου είμαι εγώ κι εκείνοι να είναι μαζί μου, για να βλέπουν τη δόξα τη δική μου που μου έχεις δώσει, γιατί με αγάπησες πριν από τη δημιουργία του κόσμου. Ιωάν. 12:26; Ιωάν. 14:3;
25 Πατέρα δίκαιε, αν και ο κόσμος δε σε γνώρισε, εγώ όμως σε γνώρισα, και αυτοί γνώρισαν ότι εσύ με απέστειλες. Ιωάν. 15:21; Ιωάν. 16:3; Ιωάν. 16:27; Ιωάν. 17:8;
26 Και γνώρισα σ’ αυτούς το όνομά σου και θα τους το γνωρίζω, για να είναι η αγάπη με την οποία με αγάπησες μέσα τους κι εγώ να είμαι μέσα τους».
Η προσευχή του Χριστού για τους μαθητές του.
Η προσευχή του Χριστού για τους μαθητές του είναι ακόμα απόδειξη αληθινής αγάπης. Πόσοι από εμάς αντιμέτωποι με σκληρές δοκιμασίες και θλίψεις έχουμε το κουράγιο να προσευχηθούμε για άλλους; Μέχρι την τελευταία του πνοή ο Ιησούς είχε στο μυαλό τους αγαπημένους του μαθητές! Νοιάζεται πρωτίστα για την πνευματική τους υγεία γιατί ξέρει πως αυτό έχει σημασία περισσότερο από κάθε τι άλλο στην ζωή. Νοιάζεται για την χαρά τους ακόμα και όταν αυτός δεν είναι παρόν (13). Νοιάζεται για τον αγιασμό τους (να ξεχωρίζουν από τον κόσμο) γιατί αυτό θα τους προφυλάξει από τον πραγματικό τους εχθρό στην ζωή, όχι τον διωγμό και τις θλίψεις αλλά τον Διάβολο(14-19). Ο Χριστός στην προσευχή του δεν περιορίζεται στους τότε πιστούς αλλά βλέπει με την ίδια αγάπη τους πιστούς στο μέλλον, αυτούς που δεν είχαν ακόμα γεννηθεί αλλά ισότιμα αγαπούσε. Ο Θεός δεν περιορίζεται στον χρόνο γι’ αυτό οι πιστοί του παρελθόντος του παρόντος και του μέλλοντος μπορούν και είναι για αυτόν αγαπητοί. Τέτοια είναι η αγάπη του Χριστού ώστε υπόσχεται σε κάθε πιστό την δόξα που του χάρισε ο Θεός πατέρας. Αυτό και αν είναι ένα μεγάλο μυστήριο. Ο ενσαρκωμένος Θεός φανερώνεται μέσα στην ζωή των πιστών που των αγαπούν γι’ αυτό που πραγματικά είναι – δηλαδή μεταφέρει στον κάθε πιστό την αληθινή εικόνα του χαραχτήρα και της αγάπης του. Μπορούμε λοιπόν να καυχόμαστε σ’ αυτή την αγάπη και την δύναμη για να ζήσουμε την σπουδαία ζωή που ο Θεός προόρισε για μας.
