Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 7:36-8:3, 27/03/2013, Η γυναίκα με το αλαβάστρινο δοχείο με μύρο.

Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 7:36-8:3, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Η γυναίκα με το αλαβάστρινο δοχείο με μύρο

36 Τον παρακαλούσε τότε κάποιος από τους Φαρισαίους να φάει μαζί του. Και αφού εισήλθε στον οίκο του Φαρισαίου, κάθισε, για να φάει. Ματθ. 26:6; Μάρκ. 14:3; Ιωάν. 11:2; Ιωάν. 12:3;

Ένας Φαρισαίος επ’ ονόματι Σίμωνας παρακαλούσε τον Ιησού να γευματίσει μαζί του. Ήταν γνωστό πως ο Ιησούς πολλές φορές είχε έρθει σε αντιπαράθεση με την στάση ζωής και την διδασκαλία των Φαρισαίων. Παρ’ όλα αυτά ο Ιησούς δεν είναι προσωπολήπτης και γι’ αυτό αποδέχεται την πρόσκληση και πάει στο σπίτι του Σίμωνα.

37 Και ιδού μια γυναίκα που ήταν αμαρτωλή μέσα στην πόλη, και που έμαθε ότι γευματίζει στην οικία του Φαρισαίου, αφού έφερε αλαβάστρινο δοχείομε μύρο

38 και στάθηκε πίσω, κλαίγοντας κοντά στα πόδια του, με τα δάκρυά της άρχισε να βρέχει τα πόδια του και με τις τρίχες της κεφαλής της τα σκούπιζε, και καταφιλούσε τα πόδια του και τα άλειφε με το μύρο.

Η γυναίκα με το αλαβάστρινο δοχείο με μύρο | Η σπατάλη

(37-38) Βλέπουμε μια γυναίκα αλόγιστα  να σπαταλάει ένα πανάκριβο μύρο ( αξίας ενός χρόνου μισθούς) πάνω στον Ιησού! Η πιο φυσιολογική σκέψη περνάει μέσα από το μυαλό κάθε ευσυνείδητου Χριστιανού. Γιατί η σπατάλη; Γιατί να μην δοθούν τα λεφτά που αξίζει αυτό το πολύτιμο άρωμα στους φτωχούς που τόσο αγαπά και υποστηρίζει ο Ιησούς; Γινόμαστε λοιπόν αβίαστα κριτές μιας πράξης που πηγάζει από βαθιά αγάπη και σεβασμό στο πρόσωπο του Ιησού.

Η γυναίκα με το αλαβάστρινο δοχείο με μύρο | Τα σχόλια των άλλων

Ας κρίνουμε καλύτερα την διαχείριση αυτών που μας ανήκουν αντί βιαστικά να κρίνουμε την διαχείριση αυτών που ο Θεός έδωσε σε κάποιους άλλους γιατί αλλιώς μπορεί να είμαστε εμείς αυτοί που θα δεχτούμε επίπληξη από τον Θεό.  Μια πράξη εντελώς παράλογη για μας μπορεί να είναι μια πράξη που κάνει την καρδιά του Θεού να κτυπά πιο δυνατά!

Ας δίνουμε απλόχερα και ας ακολουθούμε αλόγιστα την οδηγία του Αγίου Πνεύματος  ακόμα και αν ερχόμαστε αντιμέτωποι με την άδικη κατάκριση διάφορων πνευματικών, συγγενών ή φίλων. Αν προσέχουμε τα κίνητρα μας απέναντι στον Θεό και αν η αγάπη μας γι’ αυτόν υπερέχει τότε το έργα μας μένουν στον αιώνα αφού ο Θεός ποτέ δεν θα τα ξεχάσει και ίσως, ποιος ξέρει, γίνουμε παράδειγμα προς μίμηση σε άλλους πιστούς. Αντίθετα, αυτός που κατακρίνει τους συνανθρώπους του και τον Θεό γι’ αυτά που δεν μπορεί να καταλάβει ή να δεχτεί καταντά στην πλάνη και σε πράξεις που τον οδηγούν στην καταστροφή.

39 Όταν είδε τότε αυτά ο Φαρισαίος που τον κάλεσε, είπε μέσα του: «Αυτός, αν ήταν προφήτης, θα γνώριζε ποια και τι είδους είναι η γυναίκα που τον αγγίζει, γιατί είναι αμαρτωλή». Λουκ. 15:2;

40 Και αποκρίθηκε ο Ιησούς και είπε προς αυτόν: «Σίμωνα, έχω κάτι να σου πω». Εκείνος του λέει: «Δάσκαλε, πες το».

41 «Κάποιος δανειστής είχε δύο χρεοφειλέτες: ο ένας όφειλε πεντακόσια δηνάρια, και ο άλλος πενήντα.

42 Επειδή δεν είχαν να αποδώσουν τοχρέος, το χάρισε και στους δύο. Ποιος λοιπόν από αυτούς θα τον αγαπήσει περισσότερο;»

43 Αποκρίθηκε ο Σίμωνας και είπε: «Υποθέτω, αυτός στον οποίο χάρισε τα περισσότερα». Εκείνος είπε σ’ αυτόν: «Ορθά έκρινες».

44 Και αφού στράφηκε προς τη γυναίκα, είπε στο Σίμωνα: «Βλέπεις αυτήν τη γυναίκα; Εισήλθα στην οικία σου, νερό δε μου έδωσες για τα πόδια. Αυτή, όμως, με τα δάκρυά της μου έβρεξε τα πόδια και με τα μαλλιά της τα σκούπισε.

45 Φίλημα δε μου έδωσες. Αυτή, όμως, από τη στιγμή που εισήλθα δε σταμάτησε να μου καταφιλά τα πόδια.

46 Με λάδι το κεφάλι μου δεν το άλειψες. Αυτή, όμως, με μύρο άλειψε τα πόδια μου.

47 Γι’ αυτό, σου λέω, έχουν αφεθεί οι αμαρτίες της οι πολλές, και αυτό φαίνεται από το ότι με αγάπησε πολύ· σ’ όποιον όμως λίγο αφήνεται, λίγο αγαπά».

Η γυναίκα με το αλαβάστρινο δοχείο με μύρο | Η συνηδειτοποίηση της αμαρτίας

« Δεν χρειάζεται ο υγιής γιατρό αλλά ο ασθενής » ήταν η φιλοσοφία του Ιησού πιστεύοντας πως για να μπορέσει ο άνθρωπος να έρθει κοντά στον Θεό πρέπει να συνειδητοποιήσει την ανάγκη του για πνευματική γιατρειά. Δεν κατάκρινε την αμαρτωλή γυναίκα που ήταν πεσμένη στα πόδια του σε πλήρη συνειδητοποίηση της αμαρτίας της αλλά χωρίς δισταγμό άφησε ( συγχώρεσε) τις αμαρτίες της.

Ο Σίμωνας μπορεί κατ’ άνθρωπο να ήταν φαινομενικά λιγότερο αμαρτωλός από την γυναίκα αυτή αλλά όχι για τον Θεό. Μεγαλύτερη αμαρτία είναι η αυτό-δικαίωση και η υποκρισία από αυτή της πορνείας γιατί η πρώτη δεν επιτρέπει την άφεση αμαρτιών και την συγχώρεση.  Καμιά αμαρτία όμως δεν είναι τόσο μεγάλη για τον Θεό αν ο άνθρωπος που την κουβαλά ταπεινώνεται και την αφήνει στα πόδια του Ιησού με αληθινή μετάνοια.

48 Είπε τότε σ’ αυτήν: «Σου έχουν αφεθεί οι αμαρτίες». Ματθ. 9:2;

49 Και εκείνοι που κάθονταν μαζί του για να φάνε άρχισαν να λένε μεταξύ τους: «Ποιος είναι αυτός που αφήνει και αμαρτίες;» Ματθ. 9:3;

50 Είπε τότε προς τη γυναίκα: «Η πίστη σου σε έχει σώσει· πήγαινε με ειρήνη».

8

1 Και τότε, συνέβηκε στη συνέχεια αυτός να περιοδεύει από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, κηρύττοντας και ευαγγελιζόμενος τη βασιλεία του Θεού. Και ήταν οι δώδεκα μαζί του,

2 και μερικές γυναίκες που ήταν θεραπευμένες από πνεύματα κακά και από ασθένειες, η Μαρία, που καλείται Μαγδαληνή, από την οποία είχαν εξέλθει εφτά δαιμόνια, Ματθ. 27:55-56; Μάρκ. 16:9;

3 και η Ιωάννα, η γυναίκα του Χουζά, του επιτρόπου του Ηρώδη, και η Σουσάνα και άλλες πολλές, οι οποίες τους διακονούσαν από τα υπάρχοντά τους.