Αυτοί που τόσο συχνά θαυμάζουμε για την εξυπνάδα τους για την ομορφιά τους, το τουπέ τους κ.λπ. μελετούν και εναντιώνονται στον Θεό. Βασιλιάδες και άρχοντες έθνη και λαοί ενάντια στον Θεό, ενάντια στο σχέδιο σωτηρίας του ( στον χρισμένο του ). Το παράδοξο εδώ και το μεγαλείο της αγάπης είναι ότι ο Θεός ζητά να αγγίξει και θεραπεύσει τον αμαρτωλό, να τον επαναφέρει και να τον αναστήσει πνευματικά αλλά αυτός το βλέπει ως επίθεση στην “ ελευθερία “ του και εναντιώνεται. Μάταια όμως, γιατί η αγάπη του Θεού είναι μεγαλύτερη από την χαζομάρα και την μωρία του ανθρώπου. Ο Θεός έχει το σχέδιο του για την σωτηρία και την αποκατάσταση του ανθρώπου είτε αυτοί εναντιώνονται είτε όχι. Μάλιστα όπως είδαμε και στο σχέδιο του 2000 χρόνια πριν χρησιμοποίησε την ανθρώπινη εναντίωση και το μίσος για να ολοκληρώσει το σχέδιο του. Είτε εμείς συνεργαστούμε είτε όχι το σχέδιο της αγάπης του Θεού πάντα θα θριαμβεύει.
Όταν στο μυαλό σου μόνο καλό έχεις για τον άλλο και αυτός το παρεξηγεί και σου εναντιώνεται είναι φυσικό και καθόλου παρεξηγήσιμο να οργιστείς. Στην οργή σου όμως απαντάς με περισσότερη αγάπη ή τα παραιτείς. Ο Θεός στην οργή του όχι μόνο δεν παραιτείτε με τον άνθρωπο όχι μόνο δεν τον καταδικάζει αλλά ανακοινώνει δυνατά περισσότερη αγάπη χρίζοντας τον σωτήρα Χριστό ( τον μονάκριβο του γιο ) ως μέσο σωτηρίας γι’ αυτούς που δεν εκτίμησαν αλλά βλαστήμησαν το όνομα του την αγάπη του και τις προθέσεις του. Αυτή είναι αγάπη πιο ζεστή από τον ήλιο και πιο βαθιά από τους ωκεανούς.

Επίσης η περικοπή αυτή  μπορεί να αναφέρεται και στο μελλοντικό τέλος όπου αναφέρεται στα προφητικά βιβλία του λόγου του Θεού ότι όλα τα έθνη θα συσπειρωθούν ενάντια στον Θεό.

1. ΓΙΑΤΙ φρύαξαν τα έθνη, και οι λαοί μελέτησαν μάταια;
2. Παραστάθηκαν οι βασιλιάδες τής γης, και οι άρχοντες συγκεντρώθηκαν μαζί, ενάντια στον Κύριο, και ενάντια στον Χριστό του, λέγοντας:
3. Ας διασπάσουμε τα δεσμά τους, και ας απορρίψουμε από πάνω μας τις αλυσίδες τους.
4. Εκείνος που κάθεται στους ουρανούς, θα γελάσει· ο Κύριος θα τους μυκτηρίσει.
5. Τότε, στην οργή του θα μιλήσει σ' αυτούς, και στον θυμό του θα τους συνταράξει.
6. Εγώ, όμως, θα πει, έχρισα τον Βασιλιά μου επάνω στο βουνό Σιών, το βουνό το άγιό μου.

Στα εδάφια 7-8 ο Ψαλμός αναφέρεται στο Ιησού Χριστό, αυτόν που ο Θεός έχρισε σωτήρα ... τον πολυαγαπημένο του γιό στον οποία έδωσε κληρονομιά τα έθνη ( Βλέπε επίσης Πράξεις 13:33, Εβραίους 1:5, 5:5). Ο Ιησούς Χριστός με την θυσία του πάνω στον σταυρό μας έκανε δικούς του ώστε να μπορούμε  και εμείς να ακούσουμε τον Θεό να μας λέει :

"Υιός μου είσαι εσύ εγώ σήμερα σε γέννησα". Η σωτηρία που πρόσφερε ο Ιησούς Χριστός έδωσε στον Θεό πολλά παιδιά … παιδιά τα οποία τα αναγέννησε στην οικογένεια του Θεού.Ακούσαμε τον Θεό να μας λέει Υιός μου είσαι εσύ εγώ σήμερα σε γέννησα;

Στα λόγια που λέει ο Θεός Πατέρας στον γιό του βλέπουμε να τον καλεί κληρονόμήσει τα έθνη και μαζί τα πέρατα της γής. Και αυτή ήταν πράγματι η τακτική του Ιησού Χριστού στα περουσιακά όσο καιρό έζησσε πάνω στην γή. Βλέπουμε τον θεό να βλέπει όλα τα αγαθά στην γή σαν δικιά του περιουσία αφού η πίστη του πάντα του έδεινε ότι χρειαζόταν την συγκεκριμένη στιγμή που το χρειαζόταν. " Το γαιδουράκι για να μπεί στα Ιεροσόλυμα, Τον χώρο για να κάνει το μυστικό δείπνο, τα ψωμιά για να θρέψει τις πέντε χιλιάδες, τα λεφτά για να πληρώσει τους φόρους του κ.λ.π. "

Ο Θεός μας καλεί ως παιδιά του αγαπημένα να βλέπουμε τα δώρα της ζωής ως δάνειο. Μας καλεί να σταματήσουμε να πιστεύουμε στην έννοια της ιδιοκτησίας. Ο Ιησούς χρησιμοποιούσε την αίσθηση ιδιοκτησίας για να δημιουργήσει τα αγαθά που χρειαζόταν όποτε τα χρειαζόταν. Αν μπορούσε ο καθ’ ένας μας να δει το επ’ ονόματι του απ’ ουράνιο συμβόλαιο και την κληρονομιά που του αναλογεί θα ζούσαμε διαφορετικά επί της γης. Με περισσότερη ευγένεια, βεβαιότητα και αυτοπεποίθηση. Για να κατέχεις ένα δώρο πρέπει πρώτα να το παραλάβεις. ( Απο τοβιβλίο  Ιησούς Γενικός Διευθυντής (  Lauie Beth Jones)

7. Εγώ θα αναγγείλω το πρόσταγμα· ο Κύριος είπε σε μένα: Υιός μου είσαι εσύ· εγώ σήμερα σε γέννησα·
8. ζήτησε από μένα, και θα σου δώσω κληρονομιά σου τα έθνη, και ιδιοκτησία σου τα πέρατα της γης·

Μπορεί να τα βάλει κανείς με τον Θεό … μπορεί να τα βάλει κανείς με την αγάπη του ; Η αγάπη του Θεού γι’ αυτούς που την δέχονται τους σώζει και τους δίνει νέα ζωή αλλά γι’ αυτούς που την απορρίπτουν δεν μπορεί να είναι αυστηρή και αγάπη που προτρέπει ( χωρίς να παραιτείτε ) τον άνθρωπο να επιστρέψει σ’ αυτόν για να δεχτεί την σωτηρία του.

Ο Φόβος του Θεού ή ακόμα και ο τρόμος του όταν είναι υγιείς μας προστατεύει όπως ένα παιδί γνωρίζει από τον πατέρα του όχι μόνο την φιλία και την τρυφερότητα αλλά και τα όρια. Τα όρια του Θεού για να τα σεβαστούμε πρέπει να υπάρχει φόβος, τρόμος και σεβασμός στο πρόσωπο του. Πρέπει να ξέρουμε ότι ο Θεός δεν αστειεύεται όταν πρόκειται για την πνευματική μας υγεία όπως ένας καλός πατέρας δεν αστειεύεται όταν κινδυνεύει το πολυαγαπημένο του παιδί. Αλήθεια τι θα κάναμε αν μαθαίναμε πως ο καλύτερος φίλος του παιδιού μας έχει παρασυρθεί στα ναρκωτικά και προσπαθεί να κάνει το ίδιο στο παιδί μας; Πως θα αντιδρούσαμε για να προστατεύσουμε το παιδί μας αν αυτό επέμενε σε αυτή την φιλία ; Η αγάπη του Θεού είναι τρυφερή αλλά συνάμα δεν λογαριάζει την προσωρινή θλίψη ή την ανθρώπινη λύπη με σκοπό να επαναφέρει το παιδί του στον σωστό δρόμο.
Δουλεύεται με φόβο τον Κύριο ( με φόβο και τρόμο να κατεργάζεστε την σωτηρία σας ) και να αγάλλεστε με τρόμο. Την σημερινή εποχή οι χριστιανοί αμαρτάνουμε γιατί έχουμε στην άκρη ένα καλό Θεό να μας συγχωρεί. Αυτή είναι μια πολύ παρεξηγημένη εικόνα του Θεού. Ο Θεός μας είναι η αγάπη αλλά όχι αγάπη αδύνατη και δειλή .Είναι πυρ καταναλίσκον. Ας μην προκαλούμε το Πνεύμα το Άγιο του Θεού λυπώντας το …. Ο Θεός θυμώνει και αυτό το κάνει όταν απειλείτε η πνευματική μας ακεραιότητα όπως ένας καλός μπαμπάς θυμώνει όταν το παιδί του ξεφεύγει και αρχίζει να παίζει με επικίνδυνα παιχνίδια ( είτε αυτά είναι για μικρά παιδιά για εφήβους ή για ενήλικους ). Μακάριοι και ευλογημένοι είναι εκείνοι που έχουν την πεποίθηση τους σ’ αυτόν …. όχι στην ικανότητα να ακολουθούν τους νόμους του Θεού ( θρησκοληψία ), όχι στην δικιά τους καλοσύνη, όχι …. αλλά η πεποίθηση τους πηγάζει από την σχέση τους με τον Θεό και το πως αυτός τους αλλάζει για να αγωνιστούν και να νικήσουν τον μεγάλο αγώνα της ζωής.

9. με σιδερένια ράβδο θα τους ποιμάνεις· σαν σκεύος τού κεραμέα θα τους συντρίψεις.
10. Τώρα, λοιπόν, βασιλιάδες, συνετιστείτε· διδαχθείτε κριτές τής γης.
11. Δουλεύετε τον Κύριο με φόβο, και αγάλλεστε με τρόμο.
12. Φιλείτε τον Υιό, μήποτε οργιστεί, και απολεσθείτε από τον δρόμο, όταν ανάψει γρήγορα ο θυμός του. Μακάριοι όλοι εκείνοι που έχουν την πεποίθησή τους σ' αυτόν.