Σημερινό ανάγνωσμα από την Καινή διαθήκη  2 Κορινθίους 7:8-16 

Πραγματική Μετάνοια

Η πραγματική μετάνοια λέει όχι στην αυτό-λύπηση και αυτό-κατάκριση αλλά σε λύπη που οδηγεί σε αλλαγή στάσης ζωής και σκέψης.

Είναι χρέος και ευθύνη κάθε πιστού να φροντίζει για την καθαρότητα της ψυχής του από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος (1). Τι είναι αυτό που μολύνει την σχέση σου με τον Θεό,  που κλέβει την χαρά και την ειρήνη της ζωής σου; Μην αφήνεις πάθη, αδυναμίες και ψέματα του εχθρού να σου αποστερούν την πλούσια, γεμάτη ευλογίες, χαρά και νόημα ζωή που ο Θεός έχει για σένα.

Μετάνοια | Όπλο για τον αγιασμό μας και την νίκη

Αν είμαστε υπάκουοι, αν στηριζόμαστε στην χάρη του Θεού, αν με παρρησία διεκδικούμε τις υποσχέσεις του Θεού στην ζωή μας τότε μπορούμε να είμαστε σίγουροι για την νίκη. Τέτοια νίκη που ακόμα και μέσα σε θλίψεις μπορούμε να περιμένουμε να υπέρ- περισσεύει η χαρά(4)!

Μετάνοια | Όχι στην αυτό-κατάκριση και αυτό-λύπηση

Μέσα στην αδυναμία μας πολλές φορές νιώθουμε λύπη που οδηγεί στην αυτό-λύπηση στην αυτό-κατάκριση και στην αμφιβολία! Η μετάνοια αυτού του είδους δεν είναι αληθινή μετάνοια. Αυτό σίγουρα δεν το θέλει ο Θεός στην ζωή μας και σίγουρα δεν προέρχεται από το πνεύμα του Θεού.

Αληθινή μετάνοια | Αλλαγή ζωής και ζήλος Θεού

Η λύπη όμως που οδηγεί στην αληθινή μετάνοια δεν αφήνει χώρο στην αυτό-λύπηση στην αυτό-κατάκριση  και στην αμφιβολία. Μετανιώνω  σημαίνει:

ξανά-σηκώνομαι αποφασισμένος να παλέψω,

είμαι σίγουρος για την χάρη του Θεού που με πλαισιώνει ( συγχώρεσε την αμαρτία μου και πλήρωσε γι’ αυτήν),

δεν κατακρίνω τον εαυτό μου αφού ο ίδιος ο Θεός δεν με κατακρίνει και

δεν πέφτω στην αμαρτία της αυτό-λύπησης η οποία δεν μου επιτρέπει να ξανά σηκωθώ αποφασισμένος να νικήσω.

Πραγματική Μετάνοια | Συμπέρασμα

Συμπεραίνουμε λοιπόν ότι η λύπη κατά Θεό οδηγεί στην μετάνοια ( αλλαγή του νου και αλλαγή στάσης/συμπεριφοράς ώστε να προχωρήσουμε μαζί με τον Θεό σε πνευματικές νίκες ) ενώ η λύπη κατά κόσμο ( που προκαλεί αυτό-λύπηση, αυτό-κατάκριση και αμφιβολίες ) οδηγεί στον θάνατο και την αυτό-καταστροφή. Ο καρπός της υγειαίνουσα πνευματικής λύπης  είναι η διόρθωση και ο καθαρισμός, ο φόβος Θεού, ο πνευματικός ζήλος και η εκδίκηση ενάντια στο κακό (11).