Πράξεις 5:1-42, 07/06/2013 ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)

Ανανίας και Σαπφείρα | Το λάθος κίνητρο

1 Κάποιος άντρας, όμως, με το όνομα Ανανίας, μαζί με τη Σαπφείρα τη γυναίκα του πούλησε ένα κτήμα

2 και παρακράτησε χρήματα από την τιμή, ενώ μαζί του το γνώριζε και η γυναίκα του και, αφού έφερε ένα μέρος των χρημάτων, το έθεσε δίπλα στα πόδια των αποστόλων.

3 Είπε τότε ο Πέτρος: «Ανανία, γιατί γέμισε ο Σατανάς την καρδιά σου, ώστε να πεις ψέματα στο Πνεύμα το Άγιο και να παρακρατήσεις μέρος από την τιμή του χωραφιού;

4 Ενώ έμενε απούλητο, δεν έμενε σ’ εσένα, και όταν πουλήθηκε, δεν ήταν στη δική σου εξουσία; Γιατί έβαλες στην καρδιά σου το πράγμα αυτό; Δεν είπες ψέματα σε ανθρώπους, αλλά στο Θεό!»

5 Ακούγοντας λοιπόν ο Ανανίας τους λόγους αυτούς, έπεσε και ξεψύχησε, και έγινε φόβος μεγάλος σε όλους όσοι άκουγαν.

6 Σηκώθηκαν τότε οι νεότεροι και τον συμμάζεψαν σ’ ένα σεντόνι και, αφού τον έφεραν έξω, τον έθαψαν.

7 Πέρασε, λοιπόν, ένα διάστημα περίπου τριών ωρών και εισήλθε η γυναίκα του, μη γνωρίζοντας το γεγονός.

8 Απεύθυνε τότε προς αυτήν το λόγο ο Πέτρος: «Πες μου, αν για τόσο αποδώσατε το χωράφι;» Εκείνη είπε: «Ναι, για τόσο».

9 Τότε ο Πέτρος είπε προς αυτή: «Γιατί συμφωνήθηκε από εσάς να πειράξετε το Πνεύμα του ΚΥΡΙΟΥ; Ιδού, τα πόδια αυτών που έθαψαν τον άντρα σου είναι μπροστά στη θύρα και θα σε φέρουν έξω».

10 Έπεσε τότε αμέσως μπροστά στα πόδια του και ξεψύχησε. Εισήλθαν λοιπόν οι νεαροί και τη βρήκαν νεκρή και, αφού την έφεραν έξω, την έθαψαν κοντά στον άντρα της.

11 Και έγινε φόβος μεγάλος σε όλη την εκκλησία και σε όλους όσοι άκουγαν αυτά.

Ποιο ήταν το κίνητρο με το οποίο ενέργησαν ο Ανανίας και Σαπφείρα; Κανένας δεν τους εξανάγκαζε να πουλήσουν την περιουσία τους και να την αφιερώσουν στην εκκλησία. Τι ήταν αυτό που τους έκανε όμως να το κάνουν αφού στην ουσία ήθελαν να την κρατήσουν για τον εαυτό τους. Οι Ανανίας και Σαπφείρα παρασύρθηκαν από την περηφάνια και την δίψα για την ανθρώπινη δόξα ( showoff ). Πούλησαν την περιουσία τους όχι για να βοηθήσουν πραγματικά τους χριστιανούς αδελφούς τους αλλά για να κερδίσουν την δόξα και την υπόληψη τους. Είναι εύκολο να πέσουμε στην παγίδα που η περηφάνια μας στήνει γιατί όλοι θέλουμε να είμαστε αγαπητοί και αποδεχτοί. Αν όμως αντλούμε την δόξα και την υπόληψη μας από τον Θεό τότε η περηφάνεια και η ανθρωπαρέσκεια δεν μπορούν να μας αγγίξουν. Τότε είμαστε πραγματικά ελεύθεροι να ζήσουμε αυτό που πιστεύουμε να δεχτούμε αυτό που είμαστε και να ατενίσουμε σ’ αυτό που ο Θεός έχει ετοιμάσει για τον καθ’ ένα μας. Οι Ανανίας και Σαπφείρα έκανα κάτι που πολλοί σήμερα δεν θα έκαναν για την εκκλησία αλλά το έκαναν με λάθος κίνητρο και αυτό ο Θεός θέλησε να το κάνει μάθημα προς αποφυγή στην εκκλησία που ζούσαν οι πρώτοι χριστιανοί.

Οι πρώτοι Χριστιανοί | πρώτη εκκλησία

12 Και με τα χέρια των αποστόλων γίνονταν σημεία και τέρατα πολλά μέσα στο λαό. Και ήταν όλοι ομόψυχα στη στοά του Σολομώντα, Μάρκ. 16:17; Πράξ. 2:43;

13 ενώ από τους υπόλοιπους κανείς δεν τολμούσε να προσκολλάται σ’ αυτούς, αλλά όμως τους μεγάλυνε ο λαός.

14 Και περισσότερα πλήθη αντρών και γυναικών, πιστεύοντας, προσθέτονταν στον ΚΥΡΙΟ,

15 ώστε και στις πλατείες να φέρνουν έξω τους ασθενείς και να τους θέτουν πάνω σε φορεία και σε κρεβάτια, ώστε, ερχόμενος ο Πέτρος, έστω και η σκιά του να επισκιάσει κάποιον από αυτούς.

16 Συναθροιζόταν, μάλιστα, και το πλήθος των πόλεων που ήταν γύρω από την Ιερουσαλήμ, φέρνοντας ασθενείς και όσους ενοχλούνταν από πνεύματα ακάθαρτα, οι οποίοι θεραπεύονταν όλοι. Μάρκ. 16:17; Πράξ. 8:7; Πράξ. 16:18; Πράξ. 19:12;

Οι πρώτοι Χριστιανοί ζούσαν μια μεγάλη αναζωπύρωση. Σε αυτή την πνευματική αναζωπύρωση δεν έλειπαν οι διωγμοί αλλά αυτό έκανε την πρώτη εκκλησία ακόμα πιο δυνατή. Το Άγιο Πνεύμα ενεργούσε μεγάλα θαύματα και σημεία που μαρτυρούσαν την αλήθεια για την πίστη που είχε η πρώτη εκκλησία. Η όλη εικόνα για την πρώτη εκκλησία φαίνεται να δείχνει την πρώτη χαρά και τον ενθουσιασμό που βιώνει καθ’ ένα που πιστεύει στον Χριστό και δέχεται την αγάπη της σταυρικής θυσίας και την νίκη της ανάστασης του. 

Οι πρώτοι Χριστιανοί - Διωγμός

17 Σηκώθηκε τότε ο αρχιερέας και όλοι όσοι ήταν μαζί του, που είναι η αίρεση των Σαδδουκαίων, γέμισαν από ζήλια

18 και έβαλαν τα χέρια πάνω στους αποστόλους και τους έθεσαν σε επιτήρηση στη φυλακή δημοσίως.

19 Άγγελος όμως ΚΥΡΙΟΥ κατά τη διάρκεια της νύχτας άνοιξε τις θύρες της φυλακής, τους έβγαλε έξω και είπε: Πράξ. 12:7; Πράξ. 16:26;

20 «Πηγαίνετε και, αφού σταθείτε, μιλάτε μέσα στο ναό στο λαό όλα τα λόγια της ζωής αυτής».

21 Όταν το άκουσαν, λοιπόν, εισήλθαν περίπου κατά τον όρθρο στο ναό και δίδασκαν. Παρουσιάστηκε τότε ο αρχιερέας και όσοι ήταν μαζί του και συγκάλεσαν το συνέδριο και όλη τη γερουσία των γιων του Ισραήλ και απέστειλαν στη φυλακή για να τους φέρουν.

22 Οι υπηρέτες που ήρθαν, όμως, δεν τους βρήκαν στη φυλακή. Επέστρεψαν τότε και ανάγγειλαν,

23 λέγοντας: «Τη φυλακή τη βρήκαμε κλεισμένη με κάθε ασφάλεια και τους φύλακες να έχουν σταθεί μπροστά στις θύρες. Όταν ανοίξαμε, όμως, κανέναν δε βρήκαμε μέσα».

24 Μόλις λοιπόν άκουσαν τους λόγους αυτούς ο στρατηγός του ναού και οι αρχιερείς, απορούσαν με αμηχανία γι’ αυτούς, και σκέφτονταν τι μπορούσε να ήταν αυτό.

25 Παρουσιάστηκε τότε κάποιος και τους ανάγγειλε: «Ιδού, οι άντρες που θέσατε στη φυλακή, έχουν σταθεί στο ναό και διδάσκουν το λαό».

26 Τότε πήγε ο στρατηγός μαζί με τους υπηρέτες και τους οδήγησε όχι με βία, γιατί φοβούνταν το λαό, να μη λιθοβολιστούν. Ματθ. 21:26; Πράξ. 4:21;

27 Τους οδήγησαν τότε και τους έστησαν μέσα στο συνέδριο. Και τους ρώτησε ο αρχιερέας:

28 «Δε σας δώσαμε αυστηρή διαταγή να μη διδάσκετε στο όνομα αυτό; Και ιδού, έχετε γεμίσει την Ιερουσαλήμ από τη διδαχή σας και θέλετε να φέρετε πάνω μας το αίμα του ανθρώπου αυτού». Πράξ. 4:18;

Βλέπε σχόλια : διωγμός και δυσκολίες της ζωής στη χθεσινή περικοπή.

Οι πρώτοι χριστιανοί - Μαρτυρία

29 Αποκρίθηκε τότε ο Πέτρος και οι απόστολοι και είπαν: «Πρέπει να πειθαρχεί κανείς στο Θεό μάλλον παρά στους ανθρώπους. Πράξ. 4:19;

30 Ο Θεός των πατέρων μας έγειρε τον Ιησού, τον οποίο εσείς πιάσατε και σκοτώσατε, αφού τον κρεμάσατε πάνω σε ξύλο. Δευτ. 21:23; Πράξ. 3:15; Πράξ. 10:39; Πράξ. 13:29; 1Πέτ. 2:24;

31 Αυτόν ο Θεός ύψωσε αρχηγό και σωτήρα με το δεξί του χέρι, για να δώσει μετάνοια στο λαό Ισραήλ και άφεση αμαρτιών. Πράξ. 2:33; Πράξ. 3:15; Φιλ. 2:9;

32 Και εμείς είμαστε μάρτυρες των λόγων τούτων και το Πνεύμα το Άγιο που έδωσε ο Θεός σ’ εκείνους που πειθαρχούν σ’ αυτόν». Ιωάν. 15:27; Πράξ. 2:4;

33 Εκείνοι, όταν άκουσαν, κατακόβονταν από αγανάκτηση μέσα τους και ήθελαν να τους σκοτώσουν.

34 Σηκώθηκε τότε κάποιος Φαρισαίος στο συνέδριο με το όνομα Γαμαλιήλ, νομοδιδάσκαλος που τον τιμούσε όλος ο λαός, και διέταξε να βγάλουν έξω για λίγο τους ανθρώπους,

35 και είπε προς αυτούς: «Άντρες Ισραηλίτες, προσέχετε τους εαυτούς σας σχετικά με τους ανθρώπους αυτούς, τι μέλλετε να πράττετε.

36 Γιατί πριν από αυτές τις ημέρες σηκώθηκε ο Θευδάς λέγοντας πως ο εαυτός του είναι κάποιος, στον οποίο προσκολλήθηκε ένας αριθμός αντρών περίπου τετρακοσίων. Αυτός σκοτώθηκε, και όλοι όσοι πείθονταν σ’ αυτόν διαλύθηκαν και έγιναν τίποτα. Πράξ. 21:38;

37 Μετά από αυτόν σηκώθηκε ο Ιούδας ο Γαλιλαίος κατά τις ημέρες της απογραφής και έσυρε λαό πίσω του σε αποστασία. Κι εκείνος χάθηκε και όλοι όσοι πείθονταν σ’ αυτόν διασκορπίστηκαν.

38 Και τώρα σας λέω, σταθείτε μακριά από τους ανθρώπους αυτούς και αφήστε τους. Γιατί αν είναι από τους ανθρώπους η βουλή αυτή ή το έργο αυτό, θα καταλυθεί. Παρ. 21:30; Ησ. 8:10; Ματθ. 15:13;

39 Αν όμως είναι από το Θεό, δε θα δυνηθείτε να τους καταλύσετε, και προσέχετε μην τυχόν και θεομάχοι βρεθείτε». Πείστηκαν τότε από αυτόν Πράξ. 9:5; Πράξ. 23:9;

40 και, αφού προσκάλεσαν τους αποστόλους, τους έδειραν και τους παράγγειλαν να μη μιλούν στο όνομα του Ιησού, και τους απόλυσαν.

41 Εκείνοι, λοιπόν, πορεύονταν μακριά από την παρουσία του συνεδρίου, χαίροντας, γιατί καταξιώθηκαν υπέρ του Ονόματος να ατιμαστούν. Ματθ. 5:12;

42 Και κάθε ημέρα μέσα στο ναό και κατ’ οίκο δεν έπαυαν να διδάσκουν και να ευαγγελίζονται το Χριστό Ιησού.

Βλέπε σχόλια : διωγμός και δυσκολίες της ζωής στη χθεσινή περικοπή.