Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 8:22-39, 29/03/2013,Ο Ιησούς επιτιμά την τρικυμία, Η θεραπεία του δαιμονισμένου
Σημερινή περικοπή: Κατά Λουκά Ευαγγέλιο 8:22-39, ( Σχόλια με μπλε γραμματοσειρά)
22 Συνέβηκε, λοιπόν, σε μια από τις ημέρες εκείνες, τότε αυτός να μπει σε πλοίο όπως και οι μαθητές του και είπε προς αυτούς: «Ας περάσουμε αντίπερα στη λίμνη». Και ανοίχτηκαν στο πέλαγος. Ματθ. 8:23; Μάρκ. 4:35-36;
23 Ενώ λοιπόν αυτοί έπλεαν, αποκοιμήθηκε. Και κατέβηκε λαίλαπα ανέμου στη λίμνη και συνέχιζαν να γεμίζουν με νερά και κινδύνευαν.
24 Πλησίασαν τότε και τον ξύπνησαν λέγοντας: «Επιστάτη, επιστάτη, χανόμαστε». Εκείνος, αφού σηκώθηκε, επιτίμησε τον άνεμο και την ταραχή του νερού· και έπαψαν και έγινε γαλήνη.
25 Τους είπε τότε: «Πού είναι η πίστη σας;» Φοβήθηκαν λοιπόν και θαύμασαν, λέγοντας ο ένας προς τον άλλο: «Ποιος άραγε είναι αυτός που και τους ανέμους διατάζει και το νερό, και αυτά τον υπακούνε;» Ιώβ 26:12; Ψαλ. 107:25;
Ο Χριστός ησυχάζει την φουρτούνα
(22-25) Ο Χριστός δεν θέλει να τον πλησιάζουν οι άνθρωποι με λανθασμένα κίνητρα. Έτσι λοιπόν τον βλέπουμε στα χωρία αυτά να καθησυχάζει την φουρτούνα της θάλασσας και τους ανέμους με μια του μόνο λέξη μόνο μπροστά στους μαθητές του.
Αυτοί που ειλικρινά ακολουθούν τον Χριστό με πίστη θα τον δουν στην ζωή τους δυνατό να καθησυχάζει τρικυμίες και φουρτούνες στην ζωή τους. Ακόμα και αν η αντίδραση μας στην φουρτούνα δεν είναι αυτή που θα έπρεπε να ήταν, ακόμα και αν με την αντίδραση μας φαίνεται η έλλειψη εμπιστοσύνης μας στον Θεό ο Ιησούς παρόλο που φαίνεται σε μας ότι κοιμάται ακούει τις φωνές μας και βλέπει την αγωνία μας. Είμαστε στα χέρια του ασφαλείς. Αυτός με μια μόνο του λέξη μπορεί να μας χαρίσει ξεκούραση ειρήνη και ασφάλεια από τα μεγάλα κύματα της φουρτούνας που αντιμετωπίζουμε.
26 Και εισέπλευσαν στη χώρα των Γερασηνών, που είναι αντίπερα από τη Γαλιλαία. Ματθ. 8:28; Μάρκ. 5:1;
27 Όταν λοιπόν αυτός εξήλθε στη ξηρά, τον συνάντησε κάποιος άντρας από την πόλη που είχε δαιμόνια. Και για αρκετό χρόνο δεν ντύθηκε ρούχο και δεν έμενε σε οικία αλλά στα μνήματα.
28 Όταν είδε λοιπόν τον Ιησού, έκραξε δυνατά και έπεσε μπροστά του και είπε με φωνή μεγάλη: «Τι σχέση έχουμε εγώ κι εσύ, Ιησού, Υιέ του Θεού του ύψιστου; Σε παρακαλώ, μη με βασανίσεις»
29 – γιατί παράγγειλε στο πνεύμα το ακάθαρτο να εξέλθει από τον άνθρωπο. Επειδή από πολλά χρόνια το δαιμόνιο τον είχε αφαρπάξει, και τον έδεναν με αλυσίδες και τον φύλαγαν με ποδόδεσμα, και αυτός σπάζοντας τα δεσμά φερόταν από το δαιμόνιο στις ερήμους.
30 Τον επερώτησε τότε ο Ιησούς: «Τι όνομα έχεις;» Εκείνος είπε: «Λεγεώνα», γιατί πολλά δαιμόνια εισήλθαν σ’ αυτόν.
31 Και τον παρακαλούσαν να μην τα διατάξει να πάνε στην άβυσσο.
32 Ήταν τότε εκεί μια αγέλη αρκετών χοίρων που έβοσκε στο όρος. Και τον παρακάλεσαν να τα επιτρέψει να εισέλθουν σ’ εκείνους· και το επέτρεψε σ’ αυτά.
33 Αφού, λοιπόν, τα δαιμόνια εξήλθαν από τον άνθρωπο, εισήλθαν στους χοίρους, και όρμησε η αγέλη κάτω στο γκρεμό, στη λίμνη, και πνίγηκε.
34 Και όταν αυτοί που τους έβοσκαν είδαν το γεγονός, έφυγαν και το ανάγγειλαν στην πόλη και στους αγρούς.
35 Εξήλθαν, τότε, για να δουν το γεγονός, και ήρθαν προς τον Ιησού. Και βρήκαν τον άνθρωπο από τον οποίο εξήλθαν τα δαιμόνια να κάθεται ντυμένος και σώφρονας δίπλα στα πόδια του Ιησού, και φοβήθηκαν.
36 Εκείνοι που το είδαν ανάγγειλαν τότε σ’ αυτούς πώς σώθηκε ο δαιμονισμένος.
37 Και τότε τον παρακάλεσε όλο το πλήθος της περιοχής των Γερασηνών να φύγει από αυτούς, γιατί τους κατείχε μεγάλος φόβος. Και αυτός, αφού μπήκε σ’ ένα πλοίο, επέστρεψε. Πράξ. 16:39;
38 Τον παρακαλούσε όμως ο άντρας από τον οποίο είχαν εξέλθει τα δαιμόνια να μένει μαζί του. Αλλά ο Ιησούς του είπε να φύγει, λέγοντας: Μάρκ. 5:18;
39 «Επίστρεφε στον οίκο σου και να διηγείσαι όσα σου έκανε ο Θεός». Και εκείνος έφυγε και πήγε σε όλη την πόλη, διακηρύττοντας όσα του έκανε ο Ιησούς.
Η θεραπεία του δαιμονισμένου
Φτάνοντας στην απέναντι όχθη της λίμνης συναντά τον Χριστό ένας δαιμονισμένος άνθρωπος. Ο Χριστός έρχεται αμέσως αντιμέτωπος με τα δαιμόνια που βασάνιζαν τον άνθρωπο αυτόν χωρίς κανένα φόβο διδάσκοντας μας πως τα δαιμόνια είναι αυτά που πρέπει να τρέμουν και να φοβούνται τους ανθρώπους του Θεού και όχι το αντίθετο. Βλέπουμε λοιπόν όντας τα δαιμόνια να φοβούνται και να τρέμουν στην παρουσία του Θεού και να παρακαλούν να μην τα βασανίσει αλλά να τα στείλει σε μια αγέλη από γουρούνια που έβοσκαν εκεί κοντά. Ο Χριστός προχωρεί στην θεραπεία του δαιμονισμένου ενώ επιτρέπει στα δαιμόνια φεύγοντας να μπουν στα γουρούνια (για λόγο που δεν αναφέρεται) με αποτέλεσμα ολόκληρο το κοπάδι να πέσει μέσα σε μια κοντινή λίμνη και να πνιγεί.
Αυτό κάνει τους κατοίκους της περιοχής αντί να δοξάσουν τον Θεό για το μεγάλο αυτό θαύμα, να ζητούν από τον Χριστό να φύγει από την περιοχή ενδεχομένως από θυμό και απογοήτευση για την περιουσία που έχασαν ή απο φόβο μήπως χρειαστεί κάποια μεγαλύτερη ζημιά τους συμβεί. Είναι αλήθεια πως όταν κάποιος δεχτεί τον Ιησού στην ζωή του γίνονται μεγάλα και θαυμαστά στην ζωή του αλλά πολλές φορές αυτά συνοδεύονται από δοκιμασίες και θλίψεις ώστε η πίστη του ανθρώπου να δοκιμαστεί και να αυξηθεί. Η αγάπη μας για τον Θεό πρέπει να είναι τέτοια που ακόμα και μέσα στις θλίψεις να στρεφόμαστε σ’ αυτόν και να μην σκανδαλιζόμαστε.
