Έφυγε ξαφνικά από την ζωή μετά από ακαριαίο θάνατο  που προέκυψε από θανατηφόρο κτύπημα στο κεφάλι σήμερα Κυριακή του Πάσχα (ημέρα που γιορτάζεται η ανάσταση του Ιησού Χριστού) ο πολυαγαπημένος μας γιος και σύζυγος Ο  ΘΑΝΑΤΟΣ. Η κηδεία   του θα γίνει  στο κοιμητήριο  «ο κήπος της κόλασης»  δημοσία δαπάνη.

     Ο πατέρας – Διάβολος

    Η σύζυγος – Αμαρτία.

Λίγα λόγια για τον αποθανόντα.

Αυτός είναι που δεν λείπει από την ζωή όλων των ανθρώπων; Δεν υπάρχει τίποτα πιο λυπηρό, τίποτα πιο τελεσίδικο, τίποτα πιο μαύρο από το αναπόφευκτο συναπάντημα του ανθρώπου μαζί του! Το όνομα του είναι  ο Θάνατος  το κεντρί του είναι η αμαρτία και η δύναμη και το καύχημα του ο νόμος (Α Κορινθίους 15:56). Ο θάνατος για ολόκληρους αιώνες με την κυριαρχική του εξουσία επάνω στο ανθρώπινο γένος σκορπούσε φόβο και τρόμο.

 Ο θάνατος 

 Υπήρξε μεγάλος ζηλωτής του νόμου του Θεού γιατί έτσι έβρισκε αφορμή ενάντια στον ανθρώπινο γένος που αδυνατούσε να τον τηρήσει. Αυτός είχε κάθε δικαίωμα βάση νόμου να φωνάζει «Θάνατος στους αμαρτωλούς»….και αυτός είναι που είχε κάθε δικαίωμα να απαιτεί και την παραδειγματική εκτέλεση της ποινής του πάνω σε κάθε άνθρωπο μηδενός εξαιρουμένου δεδομένου ότι, όλοι αμάρτησαν, και στερούνται τη δόξα τού Θεού ( Ρωμαίους 3:23). Σε όλες τις μέρες της ζωής του  χαρά του και  πηγή της ζωής του ήταν η  κακή επιθυμία του ανθρώπου η οποία αφού συλλάβει, γεννάει την αμαρτία η οποία μόλις εκτελεστεί, σκορπάει τον θάνατο (Ιακώβου 1:15). Ο δίκαιος χαμός του προέκυψε μετά από την γενναία προσπάθεια του να σκοτώσει τον Υιό του Θεού επάνω τον σταυρό. Κεντρίζοντας με το κεντρί του τον Χριστό εκτόξευσε με αυτό το δηλητήριο όλης της αμαρτίας του κόσμου ελπίζοντας ότι έτσι θα τον αποτελειώσει. Στην παράτολμη αυτή προσπάθεια του η κοιλιακή του χώρα σχίστηκε στα δύο. Τρεις μέρες αργότερα υπέκυψε στα τραύματα του αφού ένα μυστήριο και ακατανόητο κτύπημα του σύντριψε το κεφάλι αποτελειώνοντας τον.

Ο επικήδειος αυτός λόγος του Θανάτου είναι για κάθε γνήσιο χριστιανό αναστάσιμος λόγος ,αφορμή χαράς και αιώνιας ελπίδας. Ο Θάνατος «είχε» σε χρόνο παρελθοντικό κάθε δικαίωμα εναντίον των ανθρώπων. Σημειώνουμε με κόκκινο υπογραμμισμένο χρώμα το «είχε»  για να εκφράσουμε την ανέκφραστη χαρά και ανακούφιση μας διακηρύττοντας ότι πλέον  «δεν έχει». Και αν αυτό είναι πραγματικά αλήθεια τότε η ποινή της αμαρτίας καταργήθηκε και ο δίκαιος νόμος του Θεού εκπληρώθηκε (Ματθαίος 5:17).  

Ποιο ήταν όμως αυτό το μυστήριο και ακατανόητο κτύπημα που σύντριψε το κεφάλι του Θανάτου και προσφέρει σε μας σήμερα μια τόσο μεγάλη σωτηρία και λύτρωση; Ποιος κέρδισε για μας μια τόοοοοοσο μεγάλη νίκη και ποιο ήταν το μυστικό της δύναμης του;

Ο Ιησούς Χριστός (που μεταφράζεται Χρισμένος Σωτήρας) στάλθηκε από τον ίδιο τον Πατέρα Θεό με μοναδικό σκοπό να νικηθεί ο θάνατος και να δώθει ελευθερία στον άνθρωπο. Ο θάνατος όμως με όπλο του την αμαρτία και με την δίκαιη αφορμή που του χάριζε ο νόμος του Θεού απαιτούσε τον θάνατο του αμαρτωλού! Η μόνη λύση λοιπόν ήταν ο ίδιος ο Θεός διαμέσου του γιου του που ήταν εντελώς αναμάρτητος να φορτωθεί την αμαρτία όλων μας ώστε πλέον η αμαρτία να μην έχει καμία αφορμή μέσω του νόμου να καταδικάζει τον αμαρτωλό.

Το μυστικό της ακατανόητης δύναμης που τον κράτησε μέχρι το τέλος πιστό στον σκοπό του ήταν η ανεξάντλητη αγάπη του για μας. Ο ίδιος ομολόγησε την πηγή της δύναμης του δηλώνοντας ότι  «Μεγαλύτερη από τούτη την αγάπη δεν έχει κανένας, το να βάλει κάποιος την ψυχή του για χάρη των φίλων του»(Ιωάννης 15:13).

Δεν πέρασε πολύς καιρός και ο λόγος του δοκιμάστηκε για να βρεθεί γνήσιος και αληθινός. Όλα τα πάθη του, οι μαστιγώσεις, το αγκάθινο στεφάνι, το φτύσιμο, οι εμπαιγμοί, όλη η κακία του κόσμου που έπεσε απάνω του με το κέντρισμα που ο θάνατος  του έφερε δεν κατάφεραν να σπάσουν την αγάπη του για σένα, για μένα και για καθ’ ένα που ειλικρινά τον αναζητά. Αυτό που τον κράτησε επάνω στον σταυρό δεν ήταν τα καρφιά αλλά το μεγαλείο της αγάπης του,  αφού όπως ο ίδιος είπε στον Πέτρο μπορούσε να παρακαλέσει άμεσα τον Πατέρα του να στήλει σε υπεράσπιση του περισσότερες από δώδεκα λεγεώνες αγγέλων;(Ματθαίος 26:53). Όταν ο θάνατος είχε αδειάσει όλο τον δηλητήριο της αμαρτίας του επάνω στον Χριστό αυτός για πρώτη φορά ένιωσε τον πατέρα του να τον εγκαταλείπει κράζοντας«Θεέ μου, Θεέ μου γιατί με εγκαταλείπεις;». Λίγο αργότερα φωνάζοντας «Τετέλεσται» ξεψύχησε. Ησαίας 53:5 Αυτός, τραυματίστηκε για τις παραβάσεις μας· ταλαιπωρήθηκε για τις ανομίες μας· η τιμωρία, που έφερε τη δική μας ειρήνη, ήταν επάνω σ' αυτόν· και διαμέσου των πληγών του γιατρευτήκαμε εμείς. Γιατρευτήκαμε από την αμαρτία αλλά που είναι η ελπίδα μας αφού ο Χριστός κείτεται νεκρός στο μνήμα και το πνεύμα του κατέβηκε στον Άδη; Ο Θάνατος δέχτηκε ένα μεγάλο κτύπημα αλλά ακόμα δεν είναι νεκρός. Ευτυχώς για όλους μάς η ιστορία δεν τελειώνει εδώ.

Διαβάζουμε στο κατά Ματθαίον ευαγγέλιο κεφάλαιο 28: 2 Και ξάφνου, έγινε μεγάλος σεισμός· επειδή, ένας άγγελος του Κυρίου κατεβαίνοντας από τον ουρανό, ήρθε και απόκυλησε την πέτρα από τη θύρα, και καθόταν επάνω σ' αυτή. 3 Η δε όψη του ήταν σαν αστραπή, και το ένδυμά του λευκό σαν χιόνι. 4 Και από τον φόβο του οι φύλακες ταράχτηκαν, και έγιναν σαν νεκροί. 5 Και αποκρινόμενος ο άγγελος, είπε στις γυναίκες: Εσείς, μη φοβάστε· επειδή, ξέρω, ότι ζητάτε τον Ιησού τον σταυρωμένο· 6 δεν είναι εδώ· επειδή, αναστήθηκε, όπως το είχε πει· ελάτε, δείτε τον τόπο όπου ήταν τοποθετημένος ο Κύριος·

Το μυστήριο και ακατανόητο κτύπημα που σύντριψε τον Θάνατο ήταν η ανάσταση του Χριστού από τους νεκρούς. Σε όλους εκείνους που επικαλούνται τον Χριστό την θύσια και την ανάσταση του….ΜΗ ΦΟΒΑΣΤΕ! Ο Θάνατος πέθανε, δεν έχει δύναμη επάνω σας πια, δεν μπορεί να κρατήσει το πνεύμα σας στον Άδη! Ο Χριστός σας υπόσχεται αιώνια ζωή μαζί του αφού καθώς αναστήθηκε θα αναστηθείτε και εσείς αφού ο θάνατος πια έγινε για σας το πέρασμα στην ζωή.

Καθώς υπενθυμίζουμε τους εαυτούς μας αυτή την θαυμαστή αλήθεια ας ψάλουμε με κατάνυξη:  

«Χριστός ανέστη εκ νεκρών, θανάτω θάνατον πατήσας, καί τοις εν τοις μνήμασι ζωήν χαρισάμενος»( Ο Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς, με τον θάνατο του έχει συντρίψει τον θάνατο χαρίζοντας ζωή σ’ αυτούς που πεθαίνουν)

 Πρόδρομος Κίκας